Search

Background: Dysmenorrhoea releated with body mass index -less than 20 kg/cm2, smoking, early menarche, longer menstrual cycles, irregular menstrual flow and a family history of dysmenorrhea. On the other hand, the relationship between physical activity level and dysmenorrhea is still controversial. Purpose of the study: This study aimed to examinate of the effect of the pandemic on physical activity and dysmenorrhea together. Results: Individuals' severity of dysmenorrhea, menstrual symptoms, physical activity levels were assessed with “Visual Analogue Scale (VAS)’’, “Menstruation Symptom Questionarre (MSQ)”, “International Physical Activity Questionnaire (IPAQ)”, respectively. Moreover; BMI was calculated. Assessments were carried out twice, before -during the pandemic. The VAS value was 6.23 ± 1.78 before the pandemic, it was 7.20 ± 1.63 during the pandemic. The IPAQ score was 1274.67 ± 1232.26 before the pandemic, it was 902.74 ± 892.33 during the pandemic. While the changes in VAS (t: -3.549, p: 0.001) and IPAQ (t: 2.543, p: 0.013) values before and during the pandemic were statistically significant MSQ (t: -.781, p: 0.437) and BMI (t: -.938, p: 0.351) changes were not statistically significant. Conclusion: When the severity of dysmenorrhea and physical activity levels were compared with before the pandemic, a decrease in the level of physical activity and an increase in the severity of dysmenorrhea were found statistically significant during the pandemic (p 0.05).

İnsan sağlığı söz konusu olduğunda herkes için doğru veya iyi kabul edilebilen bir kanı her zaman geçerli olmayabilir. İnsan olmanın getirmiş olduğu eşsiz olma ve birey olma kavramları etik değerlerin göz önüne alınmasını zorunlu hale getirmiştir. Geçmişte uygulanan tedavi ve araştırma yöntemleri, hasta bireye yaklaşım, prosedürler, hasta ve sağlık çalışanı rolleri günümüzdekinden oldukça farklıydı. Etik değerlerin tanımlanmadığı veya farkında olunmadığı bu dönemlerde birey açısından oldukça riskli, geri dönüşü olmayan hatta çoğu zaman kişiye zarar verebilecek yaklaşımlarda bulunulduğu söylenebilir. Teknolojinin gelişmesi, hasta hakları kavramının tanımlanması ve elde edilen tüm bu deneyimlerin sonucunda sağlık uygulamalarının tamamında etik değerlerin ön planda tutulması, etik yaklaşımın öğretilmesi, etik kurulların oluşturulması kararına varılmıştır. Böylece birey üzerinde gerçekleştirilen her türlü tanı ve tedavi işlemlerinin belli bir prosedür çerçevesinde gerçekleştirilmesi, kişisel bilgi içeren tüm kayıt ve raporların gizli tutulması mümkün olmuştur. Günümüzde etik ilkeler her ne kadar tanımlanmış olsa da etik yaklaşımlar, karşılaşmış olduğumuz etik sorunlar karşısında bizlere sadece rehberlik etme görevi görmektedir. Bu nedenle etik sorunları çözmede tek bir doğru yol olduğunu söylemek mümkün değildir. Bireylerin içinde bulunduğu kültürü, çevresi, sahip olduğu hastalıkları, ailevi değerleri, ahlaki gelişimi, inançları, deneyimleri, yaşı, rolleri ve sayamayacağımız kadar fazla olan tüm farklılıkları sebebiyle birçok değişkenin göz önünde bulundurulmasıyla en iyi kararı vermek mümkün olacaktır. Bu noktadan yola çıkarak öncelikle tıp etiği ve ilkeleri kavramlarına, sonrasında ise güncel olan ve en fazla etik sorun yaşayabileceğimiz konulara yer verilmiştir.

Günümüzde modern tıbbın gelişmesinin sonucu olarak yaşam ömrünün uzaması ve kronik hastalıkların yaygınlaşması ile bireyler gelişen komplike durumlarla baş etmekte zorlanmaktadır. Bireyler etkili bir şekilde tedavi edilemedikleri için yaşam kaliteleri de ciddi anlamda bozulmaktadır. Sağlık hizmetleri sunumunda bireylerin hastalıkları ile ilgili semptom yönetiminin etkili şekilde sürdürülememesi, terapotik iletişim süreçlerinin geliştirilememesi ve yeterli tıbbi desteğin sağlanamaması ile palyatif bakım ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Palyatif bakım, yaşamı tehdit eden hastalıklarla karşı karşıya kalan birey ve ailesinin, yaşam kalitesini geliştirmeyi amaçlayan ağrı, fiziksel, psikososyal ve ruhsal sorunların erken teşhisi, doğru değerlendirilmesi ve tedavisinin sağlanmasıyla acı çekmenin hafifletilmesi veya önlenmesi ile iyileştirmeyi hedefleyen kapsamlı bir yaklaşımı ifade etmektedir. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ), dünya çapında her yıl yaklaşık 40 milyon insanın palyatif bakıma ihtiyaç duyduğunu fakat bu insanların sadece %14'ünün palyatif bakım hizmetine erişebildiğini bildirmektedir

Introduction: In the pandemic process caused by COVID-19, considering the working conditions of postgraduate nursing students who are in the profession of nursing, it is important to investigate the problems they experience regarding distance education. While there are many studies in the literature examining the views of undergraduate students on distance education, there has been no study investigating the problems experienced in relation to distance education by postgraduate students in the pandemic period in particular. T Purpose: To investigate the problems experienced in relation to distance education by postgraduate nursing students at COVID-19 pandemic. Materials and methods: This is a descriptive study which was conducted to determine the problems experienced in distance education by students who were in their postgraduate course period at the nursing department in the pandemic process. The form was delivered to students receiving postgraduate education at the department of nursing in Turkey via e-mail and WhatsApp. The study was carried out on a sample of 306 postgraduate nursing students. Results: The mean level of stress experienced by the participants during the distance education process was determined as 5.69 ± 2.42. 65% of the participants stated that offering applied courses in distance education was not sufficient, while 57.8% said the media did not include the problems of postgraduate students enough. Conclusions: It was determined that the students experienced moderate levels of stress, continuing their courses with the method of distance learning in the pandemic process increased the stress in the first-semester students, and as age increased, the stress levels increased.

Amaç: Hemşire eğitimcilerin inovasyonu başlatabilmek ve sürdürebilmek için öğrencilerin mesleki bilgi ve becerilerinin arttırılmasını sağlayan inovatif yaklaşımları hemşirelik müfredatına dâhil etmesi gerekmektedir. Bu çalışma, Türkiye’de üniversite düzeyinde eğitim veren hemşirelik programlarında hemşirelik eğitiminde inovatif yaklaşımların kullanımını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Nicel araştırma yönteminden yararlanarak tanımlayıcı tipte yürütülen araştırmanın evrenini Türkiye’de lisans düzeyinde hemşirelik eğitimi veren 128 üniversite oluşturmuştur. Bu evrenden araştırma verileri için anket sorularına 1 Ağustos 2019 –31 Ağustos 2020 tarihleri arasında posta yoluyla cevap veren 89 üniversite araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Veriler araştırmacılar tarafından literatür taraması ile hazırlanan “İnovasyon Profiline İlişkin Durum Anketi” ile toplanmıştır. Bulgular: Araştırma kapsamına dâhil edilen hemşirelik programlarının %32,6’sı 1-10 yıldır lisans eğitimi vermekte ve en yüksek oranla %97,7’sinde Kadın Sağlığı Hemşireliği Anabilim Dalı bulunmaktadır. Hemşirelik okullarının %98,9’unda mesleki beceri laboratuvarı ve %55,1’inde simülasyon laboratuvarı bulunmaktadır. Hemşirelik programlarında en yüksek oranda düşük gerçeklikli mankenler, parça görev öğreticileri, gerçekliği arttırılmış modeller, daha az oranda bilgisayar destekli simülatörler ve simüle/standart hasta ve en az oranla sanal gerçeklik, web tabanlı eğitim modülü ve mulaj kullanımı mevcuttur. Sonuç: Lisans düzeyinde eğitim veren hemşirelik programlarının eğitimlerinde inovatif yaklaşımları kısmen kullandığı ve kullanımının geliştirilmesine gereksinim olduğu söylenebilir.

Yapay zeka, günümüzün en teknolojik ürünlerinden biri olan, insan hayatının içinde bulunan ve yaşam alanlarının çoğunda etkisini gördüğümüz bir kazanımdır. Yapay zeka içerikli uygulamalar insanların yapabildiği birçok aktiviteyi insan yerine gerçekleştirip bunları yaparken de zaman, mekan, maliyet açısından kolaylık sağlamaktadır. Bu kolaylıklar ve olumlu yönünün dışında madalyonun diğer tarafında ise riskleri ve olumsuz etkileri de bulunmaktadır. Yapay zeka uygulamaları nihayetinde insan eliyle üretilmiş ve programlanma şekline bağlı olarak hareket eden, karar veren, çözüm üreten veya harekete geçen sistemler olduğundan kusursuz üretilmiş olsalar da hata yapma riskleri bulunmaktadır. Kimi zaman programlarında bulunmayan bir durum karşısında nasıl bir yaklaşım ortaya koyacağı bilinmemektedir. Kaygı yaratan diğer bir konu ise geliştirilen yapay zeka uygulamalarının savaşlar gibi kötü amaçlar için kullanılabilme ihtimallerinin bulunmasıdır. Yapay zeka içerikli cihaz, ekipman veya uygulamaların kullanılmasında etik problemlerin yaşanması olasıdır. Bu nedenle yaşanacak etik problemlerin çözümünde neler yapılması gerektiği ve etik problem yaratacak durumların belirlenip önlenebilmesi ile ilgili tartışmalar mevcuttur. Bu tartışmalar çerçevesinde yapay zeka uygulamalarının en güvenli şekilde nasıl kullanılabileceğini belirlenmesi oldukça önemlidir. Bu sistemler insan haklarına saygı gösterecek nitelikte tasarlanmalıdır. Önemli olan yapay zeka uygulamalarının bizlere sunduğu fırsatlardan en verimli ve en güvenli şekilde yararlanabilmektir.

*Yıldız, Ayşegül ( Aksaray, Yazar ), This study was conducted to determine fauna and flora assemblages of Holocene sequences from Gemlik Gulf (SE Marmara Sea) and to obtaine their similarities and differences between the assemblages of Gemlik and İzmit Bays. Total of 201 dark gray colored, fine to medium grained sandy clay samples were studied. In the drilled samples, 22 genera and 38 species were identified from the foraminifera characterizing the infralittoral zone. 40 genera and 58 species of foraminifera characterizing the upper circalittoral zone were identified. In addition, Black Sea originated Ammonia parasovica was found for the first time in cores taken from Gemlik Gulf. Nannofossil species characterizing the open-shallow marine environment Emiliania huxleyi, Reticulofenestra parvula, Coronosphaera spp., Syracosphaera spp., Helicosphaera spp. beside Gephyrocapsa oceanica, small Gephyrocapsa spp., Scyphosphaera porosa were obtained. A total of 27 genera and 37 species from ostracods were defined in the samples from gulf. Moreover, the quite abundant mollusc assemblage characterizing the shallow marine environment and fewer genera and species of diatoms were identified. The studied sequence is represented by NN21 Emiliania huxleyi biozone at the Holocene. Foraminifers and ostracods of the Gemlik Gulf are observed as Mediterranean-Aegean Sea originated assemblages. The mollusc shows the shallow marine community.

Giriş: Covid 19 pandemisinin kontrol altına alınması ve hastalığın gelişiminin önlenmesi için ilk savunma hattı hijyendir (Karataş, 2020; Taylor, 2019). İnsanlar uzun süre boyunca varlığını sürdüren bu salgınla mücadelede tam kapanmalardan bu yana izledikleri bazı hijyenle ilişkili davranışları benimsemeye başlamışlardır. Amaç: Covid-19 salgını döneminde akademisyenlerin bu hastalıktan korunmak için kişisel ve genel hijyen alışkanlıklarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç-Yöntem: Bu çalışma tanımlayıcı tipte bir çalışmadır. Çalışmaya başlamadan önce Kapadokya Üniversitesi etik kurulundan etik kurul izni alınmıştır (No:2021.43, Tarih: 04.01.2021). Araştırmanın evrenini Türkiye’de YÖK üzerinde kayıtlı olan 179.612 akademisyen oluşturmuştur(YÖK, 2021). Evreni bilinen örneklem hesaplaması ile % 95 güven düzeyinde 384 katılımcı örneklem grubuna dahil edilmiştir (Sönmez & Alacapınar, 2020 ). Araştırmada kullanılan anket formlar e-posta yolu ile katulımcılara ulaştırılmıştır. Araştırma verileri 20.01.2021-01.03.2021 tarihleri arasında toplanmıştır. Veriler SPSS 27 paket programı ile analiz edilmiştir.Verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metotlardan (sayı, yüzde, min-max değerleri, ortalama, standart sapma) kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların %52,6’sı (n=202) kadın, %39,6’sı (n=152) 24-30 yaş grubunda, %59,9’u (n=230) bekar, %87,2’inin (n=335) kronik hastalığı olmadığı tespit edilmiştir. Pandemi süresünce katılımcıların %36,7’si (n=141) evden çalıştığını belirtmiştir. Katılımcıların %83,3’ü (n=320) Covid-19’a yakalanmamışken, %69,3’ünün (n=266) ailesinden birinin Covid-19’a yakalandığı belirlenmiştir. Pandemi döneminde değişen hijyen alışkanlıklarında; %100 (n=384) oranında sosyal mesafe ve maske kullanımının değiştiği, %93,5’i (n=359) el hijyeninin değiştiğini, %69,5’i (n=267) ev hijyeninin değiştiğini, %53,9’u (n=207) dışarıdan eve gelince gerçekleştirilen hijyen alışkanlıklarının değiştiğini, %76,8’i (n=295) alışveriş hijyeninin değiştiğini ifade etmiştir. ‘‘Kamu spotlarının kişisel hijyen önlemlerine ilişkin bilgiye etkisi olduğunu düşünüyor musunuz?’’ sorusuna katılımcıların %52,8’i (n=203) etkili oluyor cevabını vermiştir. Katılımcıların Covid-19 Hijyen Ölçeğinden aldıkları toplam puan 95,93±18,15 olarak bulunmuştur. Ölçek puanlarının bağımsız değişkenlerle karşılaştırılması sonucunda kadınların aldığı puanların erkeklere göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir (p=0,00). Sonuç: Çalışmamız sonucunda pandemi döneminde hijyen alışkanlıklarında değişim olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların toplam ölçek puanlarının yüksek olması, bireylerin salgından korunmak amacıyla kişisel ve genel hijyene ilişkin davranış sergileme düzeyinin yüksek olduğunu, hijyen önlemlerine önem verdiğini göstermektedir.

sorunudur. Amaç: Bu çalışmada fiziksel inaktivitenin dismenore üzerindeki etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç-Yöntem: Çalışmamızın örneklemini Kapadokya Üniversitesi’nde öğrenim gören dismenoreli bireyler oluşturmuştur. Bireylerin fiziksel aktivite düzeyleri, Uluslararası Fiziksel Aktivite- Kısa Form (UFAA) ile menstruasyon semptomları, Menstruasyon Semptom Ölçeği (MSÖ) ile dismenore şiddetleri ise Vizüel Analog Skala (VAS) ile değerlendirilmiştir. Bireylerin pandemi öncesi (Şubat 2020) ve pandemi sürecindeki (Ocak 2021) verileri karşılaştırılmıştır. Bulgular: Çalışmamıza katılan 85 bireylerin % 96,5’i (82) yaş aralığındadır. Dismenoreli bireylerin boy uzunlukları 165,42±5,50 (cm) ve ağırlıkları 60,00±9,31(kg) idi. Bireylerin pandemi öncesi UFAA puanları 1274,67 ± 1232,26 iken pandemi sürecindeki puanları 898,08±896,85 idi. Pandemi öncesi, MSÖ toplam puanları; 74,01 ± 13,09 olan bireylerin pandemi sürecindeki puanları 75,71± 16,96 olarak tespit edildi. VAS skorları pandemi öncesi 6,23±1,78 iken pandemi sürecinde 7,20±1,63 olarak belirlendi. Pandemi öncesi verilerden elde edilen bilgilere göre; menstruasyon semptom ölçeği ile fiziksel aktivite düzeyleri arasında ilişkiye bakıldığında (r: 0,05, p: 0,59) herhangi bir korelasyon bulunmamaktadır. Pandemi sürecindeki verilerden elde edilen bilgilere göre; menstruasyon semptom ölçeği ile fiziksel aktivite düzeyleri arasında ilişkiye bakıldığında (r: 0,08, p: 0,45) herhangi bir korelasyon bulunmamaktadır. Sonuç: Pandeminin etkisine bağlı olarak; dismenoreli 85 bireyin fiziksel aktivite düzeylerinde düşme görülmüştür. Menstruasyon semptom ölçeği toplam puanındaki ve VAS skorlarındaki artış dismenorenin, pandemi sürecinde daha şiddetli yaşandığını ifade etmektedir. Pandemi koşullarında bireysel egzersizler ve aktiviteler ile kişilerin fiziksel seviyeleri artırılmalı ve dismenorenin olumsuz etkisi minimale indirilmeye çalışılmalıdır. Menstruasyon semptom ölçeği ile fiziksel aktivite düzeyleri arasında korelasyon tespit edilmemesinin sebebi örneklemimizin fiziksel aktivite düzeyinin düşüklüğü ile ilişkili olabilir. Pandeminin, kadın sağlığında önemli yeri olan dismenoreye etkisinin daha detaylı araştırılması için geniş örneklem gruplarında ve daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.

Giriş: COVID-19 ile mücadelede en etkili kalkan halkın hızlı aşılanmasıdır. COVID-19 aşısı ile ilgili görüşleri değerlendirmek ve aşı hakkındaki mevcut görüşleri tespit ederek aşıya karşı olumlu bir bakış açısı geliştirmek pandeminin kontrol altına alınabilmesi için önemlidir. Amaç: Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin COVID-19 aşısına yönelik tutumlarını belirlemek ve olası aşı tereddütü/kararsızlığı durumunu ortaya koymaktır. Gereç-Yöntem: Bu çalışma tanımlayıcı tipte bir çalışmadır. Çalışmaya başlamadan önce Kapadokya Üniversitesi etik kurulundan etik kurul izni alınmıştır (Karar numarası: 2021.46, Tarih: 04.01.2021). Araştırmanın evrenini Kapadokya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Yüksek Okulu ve Kapadokya Meslek Yüksek Okulu Sağlık Programlarında 2020-2021 akademik yılı güz döneminde eğitim gören 2409 öğrenci oluşturmuştur. Evreni bilinen örneklem hesaplaması ile % 95 güven düzeyinde 332 katılımcı örneklem grubuna dahil edilmiştir (Sönmez & Alacapınar, 2020). Araştırmada kullanılan anket formları WhatsApp aracılığı ile katulımcılara ulaştırılmıştır. Araştırma verileri 09.02.2021-11.02.2021 tarihleri arasında toplanmıştır. Veriler SPSS 27 paket programı ile analiz edilmiştir.Verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metotlardan (sayı, yüzde, min-max değerleri, ortalama, standart sapma) kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan katılımcıların %51,2’si (n=170) 18-20 yaş aralığında, %69,3’ü (n=230) kadın, %24,1’i (n=80) tıbbi laboratuvar teknikleri programı öğrencisi ve %52,4’ü (n=174) 2. sınıf öğrencisidir. Katılımcıların %90,7’sinin (n=301) kronik hastalığı bulunmamakta, %82,8’i (n=275) COVID-19 geçirmemiş ve %66,3’ünün (n=220) ailesinde COVID-19 geçiren bir yakını olmadığı tespit edilmiştir. Katılımcıların %46,7’si (n=155) genel sağlık durumunu ‘iyi’ olarak ifade etmişlerdir. COVID-19 ile ilgili bazı ifadelerin sunulduğu soruda katılımcıların %53,9’u (n=179), ‘‘Hastalanırsam bunu hafif bir şekilde atlatacağımı düşünüyorum’’ ifadesine katıldıklarını bildirmişlerdir. Katılımcıların %76,6’sı (n=254) aşı ile ilgili yan etki nedeniyle endişe duyduklarını, %66’sı (n=219), aşıların içeriğinden endişe duyduklarını, %64,5’i (n=214) aşının etkinliğinden, %62,3’ü (n=219) ise aşı ile ilgili testlerin güvenilirliğinden endişe duyduklarını ifade etmişlerdir. Katılımcıların COVID-19 Aşısına Yönelik Tutumlar Ölçeğinden aldıkları toplam puan ortalamaları 3,18±0,76 olarak bulunmuştur (Geniş vd., 2020). Sonuç: Bulgularımız öğrencilerin aşıya karşı olumlu bir tutuma sahip olduklarını gösterdi, ancak yine de bazı endişeleri vardı. Öğrencilerin endişelerini gidermek, aşının etkinliğini şeffaf bir şekilde açıklamak ve aşı kararsızlığının altında yatan nedenleri daha iyi anlamak için daha kapsamlı çalışmaların tasarlanması önerilmektedir. Anahtar Kelimeler: Aşı kararsızlığı, COVID-19 aşısı, Üniversite öğrencileri, Tutum

Giriş: Hemşirelik mesleğinin imajını etkileyen birçok faktör bulunmaktadır. COVID-19 sürecinde mesleki imajı etkileyen faktörlerden biri olan medyada hemşirelere yönelik algının değiştiği düşünülmüştür. Bu nedenle çalışmamız, sosyal medya platformlarından olan Twitter’da hemşirelikle ilgili çeşitli anahtar kelimeler kullanılarak pandemi öncesi ve pandemi sonrası ülkemizde medyanın hemşirelik imajı üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Çalışma örneklemini COVID-19 öncesi ve sonrası dönemde Twitter’da paylaşılan ve kriterleri karşılayan tweetler oluşturmaktadır. COVID-19 öncesi hemşirelik algısını belirlemek amacıyla COVID-19’un henüz Türkiye’de görülmediği 1-31 Aralık 2019 tarih aralığındaki tweetler alınmıştır. COVID-19 sonrası hemşirelik algısını belirlemek amacıyla ise Dünya Sağlık Örgütü tarafından COVID-19’un 11 Mart 2020’de pandemi ilan edilmesi nedeniyle 11 Mart-11 Nisan 2020 tarihleri arasında atılmış olan tweetler alınmıştır. Çalışmanın evrenini Twitter’dan veri alma işlemleri sonucunda COVID-19 öncesi dönemden 724, COVID-19 sonrası dönemden 1328 tweet oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemini ise, araştırmaya dahil edilme kriterlerini karşılayan COVID-19 öncesi 373, COVID-19 sonrası 1006 tweet oluşturmaktadır. Elde edilen verilerin analizinde, içerik analizi ile birlikte manuel duygu analizi yöntemi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmada COVID19 öncesi atılan toplam 373 tweetin %35,65’i (n:133) pozitif, %64,35’i (n:240) negatif bulunmuştur. COVD19 sonrası atılan toplam 1006 tweetin %91,94’ü (n:925) pozitif bulunurken %8,06’sı (n:81) negatif bulunmuştur. Çalışmada yapılan duygu analizi sonucunda COVID19 öncesi atılan tweetlerin %19,8’i (n: 78) saygı, %20,9’u (n: 78) minnet, %20,1’i (n: 75) endişe, %4,8’i (n: 18) şiddet, %42,6’sının (n: 159) öfke içerdiği belirlenmiştir. COVID-19 sonrası atılan tweetlerin duygu analizi sonucunda tweetlerin; %24’ü (n: 242) saygı, %69,3’ü (n: 698) minnet, %38,2’si (n: 385) endişe, %3,37’si (n: 34) şiddet, %10,7’sinin (n: 108) öfke içerdiği tespit edilmiştir. Sonuç: COVID-19 öncesi ve sonrası atılan tweetlerin karşılaştırması sonucunda, tweet sayısında ve hemşireliğe yönelik pozitif görüşlerde artış olduğunu söylemek mümkündür. COVID-19 pandemisi sonrası hemşirelere yönelik öfke ve şiddet içerikli tweetler azalırken, hemşirelere yönelik minnet ve endişelerin arttığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu nedenle COVID-19 sonrası hemşirelik algısının olumlu yönde olduğu görülmektedir.

İnternet erişiminin bulunduğu cihazların yaygın bir şekilde kullanımı, bireylerin teknolojiyi kişisel amaçları için kullanmasına olanak sağlamış, bu yönde davranışların artışında eğilim olmuştur. COVID - 19 salgınının ilan edilmesi ile tüm ülkelerde eğitim ve öğretim önemli ölçüde etkilenmiş ve uzaktan eğitim yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır. Üniversite öğrencilerinin ders saatleri içerisinde cep telefonlarını ve interneti, uyarılmalarına rağmen kullanmaya devam ettikleri bilinmektedir. Öğrenciler uzaktan eğitimin bir getirisi olarak bilgisayar ve interneti yaygın bir şekilde kullanmakta aynı zamanda bu durum teknolojiyi kişisel amaçları için de kullanımlarına sebep olmuştur. Sağlık programlarında öğrenim gören öğrencilerin uzaktan eğitim esnasında sergiledikleri sanal kaytarma davranış düzeylerini ve bunu etkileyen faktörleri belirlemektir. Araştırma tanımlayıcı tasarımda bir çalışmadır.

ÖZET Amaç: Dünya Sağlık Örgütü, mevcut yeni koronavirüs salgınının uluslararası endişe verici bir halk sağlığı acil durumu olduğunu belirtmiştir. Pandemi fiziksel etkilerle birlikte insanların psikolojisini de etkilemektedir [Xiao, 2020: 175; Duran et al, 2020: 300-302]. Özellikle hastalıkla ilgili belirsizlikler toplum üzerinde endişe oluşmasına neden olmaktadır [Pueyo, 2020: 1-3]. Pandemi nedeniyle pek çok okul kapatılmış, eğitime ara verilmiş ve öğrenciler evlerine dönmek zorunda kalmıştır [UNESCO, 2020]. Eğitim hayatlarına ara verilmesi nedeniyle en çok etkilenen gruplardan birisi de öğrencilerdir. Pandemi sonrası bazı ülkelerin katı izolasyon önlemleri alması, üniversitelerin kapatılması ile üniversite öğrencilerinin ruh sağlığının etkilenmesi beklenmektedir [Cao et al, 2020: 112934.]. Bu sürecin öğrenciler üzerinde sağlık algısında değişikliklere, psikolojik problemlere ve anksiyeteye neden olacağı düşünülmektedir. Bu nedenle bu araştırma, sağlık bakımı profesyoneli öğrencilerinin sağlık algısı ve koronavirüse ilişkin anksiyete düzeylerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: 2019-2020 öğretim yılında bir sağlık meslek yüksekokulunda öğrenim gören ve araştırmaya katılmayı kabul eden 1269 öğrenci ile yapılmış tanımlayıcı bir çalışmadır. Veriler; Öğrenci Tanıtım Formu, Sağlık Algısı Ölçeği ve Koronavirüs Anksiyete Ölçeği kullanılarak toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde; sayı ve yüzdelik dağılımlar, t testi, Kruskal-Wallis testi ve Mann-Whitney U testi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan öğrencilerin yaş ortalamasının 20,05 + 0,34 ve %86,4’ünün (n=1096) 18-20 yaş arasında olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin %56,8’si (n=721) COVID-19 hakkında kısmen bilgili hissettiklerini, %41,7’si (n=529) COVID-19 ile ilgili bilgileri sosyal medyadan öğrendiklerini, %79,7’si (n=1012) bilimsel araştırma sonuçlarını takip ettiğini belirtmiştir. Çalışmaya katılan öğrencilerin sağlık algısı ölçeği toplam puan ortalamaları 50,00± 0,18 olduğu ve çoğunluğunun koronavirüs ile ilgili konuları düşündüğünde ya da bu konulara maruz kaldığında baş dönmesi, bayılma hissi, uyku problemi, şok etkisi, iştahta değişiklik ve mide problemleriyle hiçbir zaman karşılaşmadıkları bulunmuştur. Öğrencilerin cinsiyetleri ile Sağlık Algısı Ölçeği (SAÖ) toplam puan ortalamaları arasındaki farkın anlamlı olduğu, kadınların ölçek toplam puanının (U=150033,50) daha yüksek olduğu belirlenmiştir (p

Ameliyathanede Yönetim & Organizasyon Kitabı 2009 yılında ilk baskısıyla yayın hayatına başladı. Her meraklı bir soru kitabın 160 sayfadan 740 sayfaya ulaşmasını sağladı. Kitap 2016’da II. Baskı ve 2019 yılında III. baskısını tamamladı. Ameliyathanede yönetim organizasyon ve cerrahi uygulamalar kitabı, yaklaşık 30 yıllık bir çalışmanın ürünü. Önce sahada tüm cerrahi branşlarda çalışma daha sonra akademik ortamda bunun farklı boyutunu öğrenmek ve gelişimim ilerledikçe kitabın da geliştiğini görmek heyecan verici oldu. Ameliyathane kitabının her yeni yıla yeni baskısıyla girmesi, kitabın güncel olanı yakalama şansını da beraberinde getirdi. IV. baskıda kitaba yeni konular ve yeni fotoğraflar eklendi. Ameliyathanede Yönetim-Organizasyon & Cerrahi Uygulamalar kitabı, ameliyathanedeki uygulamaların pek çoğu bugün için de geçerli uygulamalar olduğu için kitabın özü korunarak yeni baskı VII. ünite ve 44 bölüm olarak tamamlandı. Neler yapıldı; I. ünite güncelleştirildi ve yeni görseller eklendi; II. üniteye iki yeni konu eklendi; ameliyathanede etik ve sağlık sektöründe fotoğrafın kullanım alanları; III. üniteye yeni üç konu eklendi; cerrahi enstrüman veriliş tekniği, dikiş atma teknikleri ve hibrid ameliyathane bölümleri ve tüm diğer bölümler yeni fotoğraflar ve bilgilerle güncellendi; IV. ünite ameliyathanede enfeksiyon, sterilizasyon ve merkezi sterilizasyon ünitesi yer aldı. V. bölüm perioperatif süreç altında yapılan tüm uygulamalar; hasta hazırlığı, anestezi, pozisyonlar ve scrubın ve sirkülenin görevleri ayrı bölümler altında verildi. Bunun nedeni öğrencilerim sürekli görevleri karıştırması ve uygulamalarda yapılan hatalardı. VI. ünite artık cerrahi uygulamalar kısmına geçişi hazırlayan cerrahide temel bilgiler ve VII. ünite tüm cerrahi branşlarda yapılan ameliyatların yer aldığı bölüm güncellendi, yeni görseller eklendi. Sonuç olarak “Ameliyathanede Yönetim- Organizasyon ve Cerrahi Uygulamalar” kitabı tüm öğrencilere ve ilgili okurlara ameliyathane alanında ışık tutmaya devam edecektir. Kitabın her basımında ilgi gösteren herkese teşekkür ediyorum. Saygılarımla

TARAMAWOS WOS:000711577000001 TARAMAPUBMED TARAMASCOPUS Objectives: Social media platforms such as Twitter allow people to openly express theirviews about many topics, including the nursing profession. COVID-19 is currently a fre-quently searched and discussed topics on Twitter. This study was performed to iden-tify the image of nursing in the social media before and during COVID-19 pandemic inTurkey, and to review of public perceptions about nurses’ communication on twitter inTurkey.Design: This study was conducted using content analysis with a sample of tweetsposted on Twitter before and during the COVID-19 pandemic. Codes were created,including expressions of respect, anxiety, violence, gratefulness, anger, positivity, andnegativity.Results: Findings showed that 35.65% of the 373 tweets posted prior to the COVID-19pandemic were positive while 64.35% were negative. During the pandemic 91.94% ofthe 1006 tweets were positive and 8.06% were negative.Conclusion: The results of this study suggests that public opinion about nurses, asreflected on Twitter during the COVID 19 pandemic, was positive.

Öz Periton diyalizi (PD) son dönem böbrek yetmezliği olan çocukların, böbrek fonksiyonlarını sürdürebilmeleri amacıyla dünya çapında kullanımı giderek artan ve hastaların tedavisinde olumlu sonuçlar alınmasını sağlayan bir yöntemdir.Periton diyalizi işlemi aile ve çocuk için konforlu ve yaşam aktivitelerini ciddi ölçüde etkilemeyen bir tedavi yöntemidir. Özellikle yenidoğan grubu hassas grup içerisinde değerlendirildiğinden periton diyalizi için bazı özel prosedürlere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmanın amacı yenidoğan grubunda periton diyalizi yapabilmek için gerekli olan yasal prosedürlerin gözden geçirilmesidir.

TARAMATRDİZİN Günümüzde teknolojinin ve bilişim sistemlerinin hızla gelişmesi hemşirelik hizmetlerinde yenilikçiliğin etkili olmasını sağlamaktadır. Hemşirelikte yenilikçi ürünlerin kullanılması, bakım kalitesini artırmakta, iş yükünü azaltmakta, kanıta dayalı uygulamaları artırmakta ve hasta işlemlerinin daha kısa sürede yapılmasını sağlamaktadır. Dünyada ve Türkiye’de son dönemlerde farklı yenilikçi ürün ve yaklaşımlarla karşılaşılmaktadır. Bu ürünlerin tanınması ve hemşirelerin yenilikçi olmaya yönlendirilmesi, hemşirelikte yenilikçilik sürecinin gelişmesi açısından önem taşımaktadır. Hemşirelerin yenilikçi gelişmeleri izlemesi, bakım kalitesini artırmakta ve bu konudaki çalışmalara katılımlarını artırmaktadır. Bu derlemenin amacı, dünyada ve Türkiye’de uygulanan çeşitli yenilikçi ürünler hakkında bilgi vererek, konuyla ilgilenenlerin görüş alanlarını genişletmektir.

Giriş: Periton diyalizi (PD) son dönem böbrek yetmezliği olan çocukların, böbrek fonksiyonlarını sürdürebilmeleri amacıyla dünya çapında kullanımı giderek artan ve hastaların tedavisinde olumlu sonuçlar alınmasını sağlayan bir yöntemdir. Bu çalışmada PD tedavisi alan çocuk hastalarda sık görülen enfeksiyonları önlemek amacıyla alınabilecek önlemlerin tanımlanması amaçlanmıştır.Amaç:Bu çalışmada pubmed, google akademik, academia ve cochrane veri tabanlarında taranan konuya uygun 13 adet ilgili literatür eşliğinde periton diyalizi tedavisi olan çocuk hasta grubunda ortaya çıkan enfeksiyonların önlenmesi için yapılması gerekenler gözden geçirilmiştir. Bulgular: Periton diyalizi tedavisi alan çocuklarda en sık; Peritonit, Kateter giriş-çıkış yeri enfeksiyonu, Kateter tünel enfeksiyonu, Karın ağrısı, Kateterin tıkanması, Protein yetersizliği, ,Diyaliz sıvısıyla birlikte kan gelmesi gibi komplikasyonlar meydana gelebilmektedir. Sonuç: Periton diyalizi güvenli bir yöntem olarak tercih edilse de ev ortamında uygulanan bir tedavi yöntemi olduğu için riskleri de beraberinde getirmektedir. PD'nin güvenli bir şekilde sürdürülmesi, çocuğun gelişebilecek komplikasyonlar ve enfeksiyonlardan korunabilmesi için, Çocuk ve ailenin periton diyaliz ekip üyeleri tarafından eğitilmesi, Ev ziyaretlerinin yapılması, Denetimlerin yapılması,Eğitimlerin ihtiyaca göre tekrarlanması, önerilebilir.