Search

Yöneticilerin dijital liderlik becerilerine uygun ve geçerliliği kanıtlanmış bir ölçek bulunmadığı için Zeike, Bradbury, Lindert ve Pfaff (2019) tarafından dijital liderlik ölçeği geliştirilmiştir. Türkiye’de dijital liderliğe yönelik ampirik çalışmaların yapılabilmesi için geliştirilen dijital liderlik ölçeğinin Türkçeye uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışmasının yapılması amaçlanmıştır. Bu amaçla Manisa’daki elektronik ev eşyaları üreten bir fabrikanın çalışanlarına anket uygulaması yapılmıştır. Anket verileri SPSS ve AMOS programı yardımıyla analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular dijital liderlik ölçeğinin Türkiye’de yapılacak araştırmalarda kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermektedir.

Küresel ölçekte deneyimlenen değişim rüzgarları her türden örgütü önemli ölçüde etkilemektedir. Bu etkileşim sürecinde örgütler kaynakların kıtlığı ve sürdürülebilir rekabet avantajı açısından yönetim uygulamalarını ve liderlik performansını daha hesap verebilir ve etkin kılma arayışları içerisine girmektedir. Özellikle kamu kaynaklarını kullanan askeri örgütler de artan harcamalar ve etkinlik kaygısı ile liderlik uygulamalarının etkinliğini gözden geçirmekte, değişen beklenti ve anlayışlara uygun liderlik tarzı sergilemeye çalışmaktadır. Bu kapsamda çalışmamızın amacı uluslararası alan yazında her türlü örgüt açısından önemli örgütsel çıktılara sahip olan ve askeri örgütlerde de önemli performans çıktılarını destekleyen Paternalistik Liderlik tarzını incelemektedir. Çalışmada ikincil kaynaklardan faydalanmak suretiyle; başta Paternalistik Liderlik kavramına yönelik birikmiş literatür paylaşılmış, akabinde özellikle askeri örgütler özelinde yürütülen ampirik çalışmaların sonuçlarına yer verilmiştir. Artan etkinlik ve verimlilik kaygısı ortamında, askeri örgütlerde örgütsel etkinliğin arttırılmasında özellikle Türk Yönetim Anlayışının ve toplulukçu toplum yapılarının kültürel değerlerini içerisinde barındıran Paternalistik Liderlik tarzı uygulanmasının önemli sonuçlar doğurabileceği vurgulanmıştır. Çalışmanın değişen çevresel beklenti ve sürdürülebilir yönetim anlayışı gerekleri doğrultusunda askeri örgütlerin yönetim uygulamalarını gözden geçirmelerine yönelik farkındalığı arttırırken, özellikle Paternalistik Liderliğin askeri örgütleri inceleyen çalışmaları özetlemesi yönü ile alan yazına önemli katkılarının olduğu değerlendirilmektedir.

İş yerinde sıkılma, içsel bir sıkılma (boredom) durumunun ön belirtisi olarak kabul edilir ve boredom (sıkılma) olarak ele alınan çoğu durumu da kapsayan ancak ondan işyeri özelinde ayrılan önemli bir kavram olarak nitelendirmektedir. İş yerinde sıkılmaya yönelik, Türkçe yazınında ampirik olarak araştırma yapılabilmesi için bu çalışmada Stock (2015) tarafından geliştirilen iş yerinde sıkılma ölçeğinin Türkçeye uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışmasının yapılması amaçlanmıştır. Araştırmanın amaçları doğrultusunda İzmir’deki kamu kurum ve kuruluşlarında çalışanlardan veri elde edilmiştir (N=343). Elde edilen veriler SPSS-23 ve AMOS-18 programları yardımıyla analiz edilmiştir. Türkçeye uyarlama çalışması yapılan ölçeğin geçerliğinin test edilmesine yönelik olarak dilsel geçerlilik, yapı geçerliliği, yakınsak ve ıraksak geçerlilikleri kontrol edilmiştir. Ölçeğin güvenirliğinin tespit edilmesine yönelik olarak bileşik güvenirlik değeri, Cronbach Alfa iç tutarlılık kat sayısı ve ölçeğin zamana karşı tutarlılığının tespit edilmesi için test tekrar test yapılmıştır. Yapılan analizler Türk kültürüne uyarlama ve çeviri çalışması yapılan iş yerinde sıkılma ölçeğinin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu ve Türk örneklem grubuna uygulanabileceğini göstermektedir. Böylelikle yapılan bu çalışma ile Türkçe yazınında iş yerinde sıkılmaya yönelik nicel araştırma yapılabilecektir., BBoreout is accepted as the antecedent of boredom, and qualified as an important concept that covers most situations that are considered as boredom, but differs from it in the workplace. In this study, it was aimed to adapt the boreout scale developed by Stock (2015) to Turkish and to conduct a validity and reliability study to conduct empirical research in Turkish literature on boreout at work. In line with the aims of the research, data was obtained from the employees of public institutions and organizations in the İzmir (N = 343). The data were analyzed with SPSS-23 and AMOS-18 programs. To test the validity of the scale, which was adapted to Turkish, its linguistic, construct, convergent, and divergent validity were examined. To determine the reliability of the scale, the composite reliability value, Cronbach Alpha internal consistency coefficient, and a test-retest for the consistency of the scale against time were conducted. The analyzes show that the boreout scale, which is adapted to Turkish culture and translated, is a valid and reliable measurement tool and can be applied to the Turkish sample group. Thus, with this study, it is possible to conduct quantitative research on boreout in Turkish literature.

Amaç: Çalışmanın amacı pandemi sürecinde sosyal izolasyon ile başlayan yeni iş ve yaşam düzenindeakademisyenlerin deneyimlediği iş stresi, tükenmişlik algısı, fiziksel aktivite düzeyleri ve kas iskelet sistemiağrılarının incelenmesidir.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Türkiye’deki halk sağlığı kısıtlamaları sırasında yaş ortalamaları 35,21±8,97 yılolan sağlıklı 100 akademisyen birey dahil edildi. Çalışmaya dahil edilen akademisyenlerin demografik bilgileri, işstresi (İş Stresi Ölçeği), tükenmişlik algısı (Maslach Tükenmişlik Envanteri), fiziksel aktivite düzeyleri(Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi – Kısa Form) ve ağrı şiddeti (Sayısal Derecelendirmeli Ağrı Skalası)çevrimiçi anket aracılığıyla sorgulandı.Bulgular: Akademisyenlerin % 41’i düşük, % 59’u yüksek düzeyde iş stresine sahipti. Fiziksel aktivite düzeyiaçısından % 41’i düşük düzeyde aktif, % 11’inin inaktif olduğu bulundu. Akademisyenlerin iş stresi ölçeğisonuçları ile çalışma (rho=0,232; p=0,020) ve istirahat (rho=0,274; p=0,006) sırasındaki ağrı, duygusal tükenme(rho=0,502; p=0,000), duyarsızlaşma (rho=0,459; p=0,000) ve genel tükenmişlik (r=0,459; p=0,000) sonuçlarıarasında istatistiksel olarak pozitif yönde anlamlı ilişki bulundu. Akademisyenlerin fiziksel aktivite düzeyi ilekişisel başarıda düşme (rho=-0,271; p=0,006) ve genel tükenmişlik (rho=-0,202; p=0,044) arasında istatistikselolarak negatif yönde anlamlı ilişki vardır.Sonuç: Covid-19 sürecinde akademisyenlerin iş stresindeki deneyimlenen artışın kas iskelet sistemi ağrıları vetükenmişliği arttırdığı görüldü. Sosyal izolasyon sürecinde fiziksel aktivite düzeyinde azalma yaşayanakademisyenlerin kişisel başarıda düşme yaşayarak genel tükenmişlik algısının artacağı saptandı. Bu nedenlepandemi sürecinde fiziksel aktivite düzeyinin yüksek tutulması ve algılanan iş stresinin azaltılmasıyla kas iskeletsistemi ağrıları ve tükenmişlik algısında düşme yaşanacağı öngörülmektedir. Objectives: The study aims to examine the job stress, burnout, physical activity levels, and musculoskeletal pain experienced by academicians in the “new normal” that started with social isolation during the pandemic process. Materials and Methods: 100 Healthy academicians having an average age of 35.21±8.97 years during the public health restrictions in Turkey were included in the study. Demographic informations, job stress (Job Stress Scale), burnout (Maslach Burnout Inventory), physical activity levels (International Physical Activity Questionnaire - Short Form) and pain severity (Numeric Rating Scale) of academicians included in the study were questioned through an online questionnaire. Results: 41% of the academicians had low and 59% high level of job stress. In terms of physical activity level, 41% of the academicians were found to be minimal active and 11% were inactive. A statistically positive significant relationship were found with the results of job stress and pain during working (rho=0.232; p=0.020), at rest (rho=0.274; p=0.006), emotional exhaustion (rho=0.502; p=0.000), depersonalization (r=0.459; p=0.000), and general burnout (rho= 0.459; p=0.000). There is a statistically negative significant relationship with personal accomplishment (rho=-0.271; p=0.006) and burnout (rho=-0.202; p=0.044) Conclusion: It was seen that the increase in job stress experienced by academicians during the Covid-19 process increased musculoskeletal system pain and burnout. It was determined that academicians who experienced a decrease in their physical activity level during the social isolation process would experience a decrease in personal accomplishment and increase their general burnout perception. For this reason, it is predicted that by keeping the level of physical activity high during the pandemic process and reducing the perceived job stress, musculoskeletal pain and burnout perception will decrease.

Çalışmanın temel amacı; COVID-19‘un devam eden semptomlarının tedavisine katkıda bulunacak, değişen hasta beklentilerine cevap verebilecek ve pandemi ile yükü artan ve kaynakları azalan sağlık hizmeti sunumunu destekleyecek nitelikte fizyoterapi, sağlıklı yaşam ve danışmanlık merkezlerinin kurulmasına yönelik fizyoterapistlerin girişimcilik niyeti ve buna engel olan unsurlar arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışmanın temel amacına uygun olarak kolayda örneklem metodu ile 351 fizyoterapiste ulaşıldı. Katılımcıların sosyodemografik ve mesleğe yönelik bilgileri tarafımızca hazırlanan “Kişisel ve Mesleğe Yönelik Bilgi Toplama Formu” ile sorgulandı. Girişimcilik Niyeti Ölçeği ve Girişimcilik Engelleri Ölçeği kullanılarak analize ilişkin veriler elde edildi. Toplanan veriler SPSS 22.0 ve SmartPLS aracılığıyla analiz edildi. Sonuçlar fizyoterapistlerin girişimcilik niyetinin “kısmen katılıyorum” seviyesinde olduğu ve geliştirilmesi gerektiğini göstermektedir. Ayrıca girişimcilik niyeti üzerinde en büyük etkinin başarısızlık korkusu olduğu ve bunu algılanan destek eksikliğinin takip ettiği tespit edildi (p0,05). Çalışmanın sağlık alanında girişimcilik niyeti kavramına ilişkin literatürü genişletirken, uygulamaya yönelik önerileriyle de önemli katkılar sağlayacağı düşünülmektedir. The main purpose of the study is the investigating the relationship between the entrepreneurial intention of physiotherapists and the factors that prevent this, for the establishment of physiotherapy, wellness and counseling centers that will contribute to the treatment of the ongoing symptoms of COVID-19, respond to changing patient expectations and support healthcare provision whose burden and resources are reduced by the pandemic Following the main purpose of the study, 351 physiotherapists were reached using the convenience sampling method. Socio-demographic and occupational information of the participants were questioned with the “Personal and Professional Information Collection Form” prepared by authors. The data relating to the analysis were obtained by using the Entrepreneurial Intention and the Entrepreneurial Barriers Scales. The obtained data were analyzed through SPSS 22.0 and SmartPLS. The results show that the entrepreneurial intention of the physiotherapists is at the level of “partially agree” and needs to be improved. Also, it was determined that the greatest impact on entrepreneurial intention is the fear of failure, followed by the perceived lack of support ((p0.05). It is thought that while the study expands the literature on the concept of entrepreneurial intention in the field of health, also it will make important contributions with suggestions for practice.