Search

In this study, wind loads acting on a tall building are investigated. For this purpose, wind loads acting on a selected sample building model were calculated using ASCE 7-16 and TS 498 standards. According to the procedure given in both standards, the wind loads on the front wall, rear wall and roof and the building base shear forces and overturning moments resulting from these loads were calculated and compared. Calculated according to ASCE 7-16 and TS 498 standards; It has been observed that the wind loads on the front wall, rear wall and roof and the base shear forces and overturning moments caused by these loads are quite different from each other. These differences are not due to a single reason, but arise from the parameters that ASCE 7-16 and TS 498 standards consider in wind load calculation., Bu çalışmada yüksek bir binaya etkiyen rüzgâr yükleri araştırılmaktadır. Bu amaçla, seçilen bir örnek bina modeline etkiyen rüzgâr yükleri ASCE 7-16 ve TS 498 standartları kullanılarak hesaplanmıştır. Her iki standardda verilen prosedüre göre hesaplanan ön duvar, arka duvar ve çatıda oluşan rüzgar yükleri ile bu yüklerden meydana gelen bina taban kesme kuvvetleri ile devrilme momentleri karşılaştırılmıştır. ASCE 7-16 ve TS 498 standartlarına göre hesaplanan; ön duvar, arka duvar ve çatıda oluşan rüzgar yükleri ile bu yüklerden meydana gelen taban kesme kuvvetleri ile devrilme momentlerinin birbirinden oldukça farklı olduğu görülmüştür. Bu farklılıklar tek bir nedene bağlı olmayıp, ASCE 7-16 ve TS 498 standartlarının rüzgar yükü hesabında göz önünde bulundurduğu parametrelerden kaynaklanmaktadır.

Bu çalışmada betonarme köprü tabliyelerine etkiyen rüzgar yüklerini etkileyen parametreler araştırılmaktadır. Söz konusu parametrelerin neler olduğu, bunların tabliyeye etkiyen rüzgar yükünü ne mertebede değiştirdiğinin tespiti yapılacaktır. Bu amaçla EN 1991-1-4 (Eurocode -1-4) standardı esas alınarak köprü tabliyelerine etkiyen x doğrultusundaki rüzgar yükleri hesaplanmıştır.

Yapı sistemlerin doğrusal olmayan analizinde kesit analizi, önemli bir yer tutar. Betonarme kesitlerin analizi, çok sayıda değişkene ve doğrusal olmayan malzeme modeline bağlı olarak, karmaşık iterasyon yöntemleriyle gerçekleştirilir. Bu nedenle, moment-eğrilik bağıntısının el hesabıyla yapılması pratik değildir. Kesit analizi yapabilen programların ortaya çıkmasıyla ve bazı programlara da kesit analizi yapabilme özelliği eklenerek bu sorun bir ölçüde çözümlenmiştir. Bu çalışmada, eksenel yük ve eğik eğilme etkisindeki betonarme dikdörtgen kesitlerin analizini gerçekleştirebilen bir program geliştirilmiştir. Bu programla farklı kesit özelliklerine sahip kolonların kesit analizi gerçekleştirilmiş ve moment-eğrilik ilişkileri belirlenmiştir. Bu ilişkiler pekleşmesiz ikili doğrusal moment-eğrilik ilişkisine dönüştürülmüştür. Bu ilişki kullanılarak; kesitin akma eğriliği, göçme eğriliği ve akma momenti belirlenmiştir. Bu bilgiler ışığında, girdi ve çıktı parametreleri kullanılarak bir YSA modeli eğitilmiştir. Eğitimin ardından, analitik ve YSA modeli karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak, eğik eğilme altındaki dikdörtgen kesitli betonarme kolonların moment-eğrilik ilişkisini belirleyebilen YSA modeli önerilmiştir., Cross-section analysis have an important place in nonlinear analysis of building systems. Analysis of reinforced concrete (RC) sections is carried out by complex iteration methods, depending on a large number of variables and nonlinear material models. Therefore, it is not practical to perform the moment-curvature relation by hand calculation. This problem has been solved to some extent with the development of discrete softwares performing cross section analysis, and the upskill to perform cross section analysis of some softwares. In this paper, a program has been developed that can analyze RC rectangular sections under the effect of axial load and biaxial bending. With this program, cross-section analysis of columns with varying cross-section properties was performed and moment-curvature relations were determined. These relations were transformed into a bi-linear moment-curvature relationship ignoring strain-hardening effect. Then yield curvature, failure curvature, and yield moment of the cross section were determined using these relationship. In the light of these data, an ANN model was trained by using input and output parameters. The results of analytical and the trained ANN model were compared. As a result, an ANN model is proposed to determine the relation of the moment-curvature of RC rectangular columns under biaxial bending.

Türkiye’de mevcut az veya orta katlı betonarme binaların birçoğu düşük performanslı beton kullanımı, yapım ve tasarım hataları nedeniyle deprem yükleri altında düşük yapısal performans göstermektedir. Betonarme binalarda donatı korozyonu taşıyıcı elemanları ve yapısal sistemin bütününü olumsuz etkiler. Bu çalışmada aderans kaybı, beton ve donatı özelliklerinde değişime neden olan donatı korozyonuna maruz bir binanın yapısal performans değişimi ele alınmaktadır. Bu amaçla zemin katında farklı korozyon senaryoları uygulanan 5 katlı tipik bir betonarme bina tasarlanmıştır. Binanın her bir korozyon senaryosu altında EC-8’e göre yapısal performansı değerlendirilmiştir. Statik itme analizinde Seismostruct 2016 yazılımı kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar, uzun süreli etkiyen ileri seviyede seyreden donatı korozyonunun yapısal performansı olumsuz etkilediğini göstermektedir. Binanın korozyonsuz durumuna kıyasla, performans seviyelerinde ve hedef deplasmanlarında kayda değer değişimler gözlenmiştir.

Türkiye kültür varlıkları bakımından oldukça zengin bir yapıya sahip olmakla birlikte bu kültürel varlıklar içerisinde özellikle kırsal alanlarda yer alan arkeolojik değerlerinin çağdaş uluslararası yaklaşımların öngördüğü şekilde korunmasının yönetilmesine ihtiyaç vardır. Bu çalışma ile arkeolojik alanlar ve bu alanlar ile iç içe olan kırsal yerleşmelerde koruma, kullanma ve yönetim adına yaşanan sorunların belirlenmesi, geleneksel değerlerin yaşatılarak sürdürülmesi, halkın katılımı, birlikte yönetim ve bütünleşik koruma ilkeleri doğrultusunda bir yönetim modeli önerisi geliştirilmesi amaçlanmıştır. Diocaesarea Antik Kenti ve onu içinde barındıran Uzuncaburç Yerleşimi Türkiye'nin önemli ve iyi korunmuş örenyerlerinden biri olduğu gibi geleneksel kırsal yaşamında hala devam ettiği bir yerdir. Binlerce yıldır süregelen geleneksel üretim yöntemlerinin izlenebildiği bir yerleşimdir. Bu nedenle çalışma alanı olarak seçilmiştir.Bu amaç doğrultusunda ikinci bölümde literatür araştırması yapılarak kuramsal arka plan oluşturulmuştur. Koruma, kırsal yerleşme, alan yönetimi, katılımcı yönetim, bütüncül ve bütünleşik koruma, kültürel miras, kırsal miras gibi kavramlar ele alınarak ulusal ve uluslararası süreçler incelenmiştir. Arkeolojik ve Kırsal Alan Yönetiminin temel ilkeleri ve yasal çerçevesi aktarılmıştır.Üçüncü bölümde Silifke ve Uzuncaburç'un konumu ve fiziksel özelliklerine değinilmiştir. Arşiv araştırmaları, tarihi araştırmalar ve saha araştırmaları için izlenen yöntem aktarılmıştır. Daha sonra verilerin toplanması ve işlenmesine ilişkin bilgiler verilmiştir.Dördüncü bölüm 3 aşamalı olarak ele alınmıştır. İlk aşamada Uzuncaburç yerleşimi ile ilgili bulgulara yer verilmiş, ikinci aşamada bulguların değerlendirilmesi yapılmış üçüncü aşamada da bu değerlendirmeler ışığında ele alınabilecek koruma-kullanma yaklaşımları belirlenmiştir. Bu anlamda tarihsel süreç içerisinde önemli bir yere sahip olan Olba Bölgesinin dini ve idari merkezliğini de üstlenmiş olan Diocaesarea antik kentinin Helenistik dönemden başlayıp Roma Dönemi ile devam eden ve günümüze kadar gelen süreç içerisinde alana bıraktığı izler ve oluşturduğu değerler belirlenerek alanın anlam ve önemi belirlenmiştir. Alanda arkeolojik araştırma ve kazılar, tespit ve tescil çalışmaları, planlama çalışmaları, restorasyon ve koruma çalışmaları ile kamulaştırma çalışmaları gibi konular ele alınarak koruma adına yapılan çalışmalar belirlenmiştir. Yerleşimdeki arkeolojik buluntular dışında geleneksel kırsal yaşamın somut ve somut olmayan değerlerine de değinilerek sadece arkeolojik değerlerin değil kırsal yaşamında tüm değerleriyle korunması gerektiği düşüncesi ile çağdaş uluslararası yaklaşımlar ışığında günümüzde oldukça önemli olan alan yönetimi yaklaşımlarının farklı boyutları ile ele alınarak değerlendirmesi yapılmıştır.Beşinci bölümde ise yapılan tüm çalışmalar ve değerlendirmeler sonucunda öneriler getirilmiştir. Turkey has a rich cultural heritage in terms of structure. There is a need to manage the protection of the archaeological values of cultural assets, especially in rural areas, as prescribed by contemporary international approaches. The aim of this study is to determine the problems experienced in the name of protection, use and management in archaeological areas and rural settlements intertwined with these areas, to develop a management model proposal in line with the principles of the participation of the public, the management and integrated conservation principles in order to sustain the traditional values. Diocaesarea ancient city and is in a place where it hosts Uzuncaburc placement Turkey's most important and best-preserved traditional rural life as it was one of the ruins still continued. It is a settlement where thousands of years of traditional production methods can be followed. Therefore, it has been chosen as the study area.In line with this aim, in the second chapter, a theoretical background has been established by conducting literature research. The concepts such as conservation, rural settlement, field management, participatory management, integrated and integrated conservation, cultural heritage, rural heritage are discussed and national and international processes are examined. The basic principles and legal framework of Archaeological and Rural Area Management have been explained.In the third chapter, the position and physical properties of Silifke and Uzuncaburç are mentioned. The methods followed for archival research, historical research and field research were explained. Afterwards, information about the collection and processing of the data was given.The fourth chapter has three stages. In the first stage, findings related to Uzuncaburç settlement were included, in the second stage the findings were evaluated and in the third stage, conservation-use approaches that could be discussed in the light of these evaluations were discussed. In this sense, the importance of the area was determined by determining the traces left by the ancient city of Diocaesarea, which undertook the religion and administrative center of the Olba Region, which has an important place in the historical process, from the Hellenistic period to the present period and continued until the present. Archaeological research and excavations in the area, detection and registration studies, planning studies, restoration and conservation studies and expropriation studies were discussed and the studies carried out for conservation were determined. In addition to the archaeological finds in the settlement, the concrete and intangible values of traditional rural life are also mentioned, and not only the archaeological values should be protected with all their values in rural life, but also the area management approaches which are very important in the light of contemporary international approaches have been evaluated and evaluated with different dimensions.In the fifth chapter, suggestions were made as a result of all studies and evaluations. 166

OBJECTIVE The aim of this study was to determine the baseline clinical characteristics and the cardiovascular drug usage of patients aged ≥80 years who were admitted to cardiology clinics and to compare the cardiovascular disease and risk factors with patients aged 65-79 years who participated in the Epidemiology of Cardiovascular Disease in Elderly Turkish Population (ELDER-TURK) study. METHODS The ELDER-TURK study included 5694 patients aged over 65 years who were followed up at cardiology clinics between March 2015 and December 2015. The prevalence of cardiovascular diseases and the risk factors of 1098 patients aged ≥80 years (Group II) were compared with 4596 patients aged 65-79 years (Group I). RESULTS The mean age of Group I was 71.1±4.31 years (male: 50.2%) and the mean age of Group II was 83.5±3.12 years (male: 47.5%). The prevalence rate was 71.3% for hypertension, 24.6% for diabetes mellitus (DM), 44.7% for coronary artery disease (CAD), 35.9% for atrial fibrillation (AF), and 15.5% for renal failure. A statistical difference in the prevalence of comorbid conditions and cardiovascular disease risk factors, such as DM, CAD, renal failure, and AF was seen in the very elderly group (p

0000-0001-9178-2850; WOS: 000406254200010 PubMed ID: 29033512 Background: Abnormal heart rate recovery (HRR) is predictive of cardiac mortality. Autonomic abnormalities in beta-thalassemia major (TM) patients have been reported in previous studies. However, the importance of low HRR in exercise stress test in TM patients has not yet been ascertained. Therefore, this study will be the first of its kind in the literature. Methods: Exercise stress test was performed on 56 TM patients who were being treated at the Thalassemia Center of our hospital, along with 46 non-TM iron deficiency anemia (IDA) patients as a control group. Values for HHR were recorded at 1, 2, 3, 4 and 5 min, and HRR was calculated by the difference of heart rate at peak exercise and at a specific time interval following the onset of recovery. Results: All HRR values were found to be lower in TM patients compared to those in the IDA group. Exercise capacity [metabolic equivalents (METs)] was also found to be low in these patients (p < 0.001) as well. Total exercise time was significantly lower in the TM group compared to the IDA group (8.40 +/- 1.7 min vs. 11.17 +/- 1.51 min, p < 0.001). Exercise capacity (METs) was also lower in the TM group compared to the IDA group. Mean T2* value was 28.3 +/- 13.7 ms in TM patients on magnetic resonance imaging (MRI). In addition, there are 18 TM patients with T2* value was < 20 ms. Conclusions: This study found that TM was independently associated with low HRR. Such a condition is an indicator of autonomic dysfunction in TM patients, since abnormal HRR is related to impaired autonomic response. In addition, impaired HRR may be a marker of early cardiac involvement in patients, whose T2* value is high on MRI. Modifying HRR with a cardiac rehabilitation program in TM patients with impaired HRR is a field open for further investigation.

The aim of this study was to assess the short and long-term effects of carotid artery stenting (CAS) procedure on blood pressure (BP) through ambulatory BP monitoring.One hundred fifty three patients who underwent CAS for primary or secondary protection from December 2010 to September 2013 were enrolled to our study. The BP levels of total of 123 patients were monitored for 1 year. Thereafter, the pre-procedure levels of BP were compared with BP levels at the 24-hour and the first year intervals after the procedure.Systolic and diastolic BP levels at the 24-hour and the first year intervals after CAS were significantly lower than the pre-procedure BP levels. The mean 24-hour systolic BP was 113 ± 13 mmHg and diastolic BP was 63 ± 8 mmHg, both of which were significantly lower (p0.001 and p0.001 respectively), while the pre-procedure mean systolic BP was 133 ± 10 mmHg and the mean diastolic BP was 75 ± 9 mmHg. Moreover, the mean first-year systolic BP was 125 ± 10 mmHg with a decline of 8 ± 8 mmHg and mean diastolic BP was 71 ± 8 mmHg with a decline of 4 ± 7 mmHg, both of which were again significantly lower compared to the pre-procedure levels (p0.001 and p0.001 respectively).The results of our study suggested that systolic and diastolic BP levels diminished after CAS. Additionally, BP reduction continued even 1 year after the CAS.

Giriş:Önceki çalışmalarda hastane başvuru zamanının(hafta içine göre hafta sonu, mesai saatlerine göre mesai dışı saatler) STyükselmeli miyokart infarktüsü (STEMİ) ölüm oranına farklı orandaetkilemektedir. Fakat bu çalışmalarda başvuru anındaki hasta ölüm riskiincelenmemiştir.Hastalarve Yöntem: Ocak 2006 ile Mart 2009tarihleri arasında reperfüzyona uygun STEMİ 228 hasta çalışmaya dâhil edildi.Hastalar başvuru saatine göre gece (24.00 ile 05.59 saatleri arası), sabah(06.00 ile 11.59 saatleri arası), öğlen (12.00 ile 17.59 saatleri arası) veakşam (18.00 ile 23.59 saatleri arası) olarak gruplara ayrıldı. Başvurusaatiyle başvuru anındaki hastane ölüm riski TIMI risk indeksi [Kalp hızı x(yaş/10)2 /Sistolik kan basıncı] kullanılarak hesaplandı.Bulgular:Başvuru zamanına göre, hastalar yaş, kalp hızı,sistolik kan basıncı, Killip sınıf > 1 ya da infarkt süresi açısındanfarklılık göstermiyorlardı. Hastane içi ölüm ön görücüsü TRI, gruplar arasındafarklılık göstermemekteydi (p: 0.69)Sonuç: STEMİ hastaları için ölüm riski başvuru saatine görebelirgin farklılık göstermemektedir. Sağlık hizmeti sağlayıcılar, mesai içi vedışı saatlerde sağlık sisteminin etkili çalışmasını sağlamaya devametmelidirler ve kanıta dayalı tedavilere zamanında ulaşmada iyileşmeyiamaçlamalıdırlar., Introduction: Prior studies have reported a differential mortalityeffect of the time of admission (weekdays vs. weekends, regular hours vs. offhours) in patients with ST elevation myocardial infarction (STEMI). However,these studies did not evaluate the relationship between the admission hours andmortality risk at admission.Patients and Methods: Atotal of 228 patients presenting with reperfusion eligible acute STEMI betweenJanuary 2006 and March 2009 were enrolled in this study. With respect toadmission hours, patients were divided into 4 groups: night (between 24.00 and05.59 hours), morning (between 06.00 and 11.59 hours), afternoon (between 12.00and 17.59 hours) and evening (between 18.00 and 23.59 hours)]. The relationshipbetween admission hours and in hospital mortality risk were examined using theTIMI risk index (TRI) [heart rate x (age/10)2 /systolic blood pressure].Results: Patients indifferent groups of admission hours were not significantly different in termsof age, heart rate, systolic blood pressure, Killip class > 1 or time toinfarction. TRI, a predictor of in-hospital mortality, was also notsignificantly different between these groups defined using 6-hour timeintervals (p: 0.69).Conclusion: Time of admission did notsignificantly affect the mortality risk at presentation in patients with STEMI.Healthcare providers should continue to work to enhance the healthcare systemduring regular and off-hours and to reduce existing disparities in cardiac carethrough multifaceted initiatives aiming to improve the timely delivery ofevidence-based therapies.

Objectives : It has been shown that metabolic syndrome is associated with poor short-term outcome and poor long-term survival in patients with acute myocardial in­farction. We aimed to investigate the effect of metabolic syndrome on ST segment resolution in patients received thrombolytic therapy for acute myocardial infarction. Materials and methods: We retrospectively analyzed 161 patients, who were admitted to our clinics with acute ST-elevated-myocardial infarction and received throm­bolytic therapy within 12 hours of chest pain. Metabolic syndrome was diagnosed according to National Choles­terol Education Program Adult Treatment Panel III criteria. Resolution of ST segment elevation was assessed on the baseline and 90-minute electrocardiograms. ST segment resolution ≥70% was defined as complete resolution. Results: Metabolic syndrome was found in 56.5% of patients. The proportion of patients with metabolic syn­drome who achieved complete ST segment resolution after thrombolysis was significantly lower than that of pa­tients without metabolic syndrome (32.9% versus 58.6%, p=0.001). On multivariate analysis metabolic syndrome was the only independent predictor of ST segment resolu­tion (p=0.01, Odds ratio=2.543, %95 CI:1.248-5.179) Conclusion: The patients with metabolic syndrome had lower rates of complete ST segment resolution after thrombolytic therapy for acute myocardial infarction. This finding may contribute to the higher morbidity and mortal­ity of patients with metabolic syndrome., Amaç: Akut miyokard infarktüslü hastalarda, metabolik sendromun kısa dönem sonuçları ve uzun dönem sağ­kalım üzerine olumsuz etkileri gösterilmiştir. Çalışmamız­daki amacımız akut miyokard infarktüsü nedeni ile trom­bolitik alan hastalarda metabolik sendromun ST segment gerilemesi üzerine etkisini incelemektir. Gereç ve yöntemler: Akut miyokard infarktüsü ile başvu­ran ve göğüs ağrısının ilk 12 saati içinde trombolitik teda­vi alan 161 hasta retrospektif olarak incelendi. Metabolik sendrom tanısı Ulusal Kolesterol Eğitim Programı Üçüncü Erişkin Tedavi Paneli kılavuzuna göre konuldu. Tromboli­tik tedavi öncesi ve 90. dakikada çekilen elektrokardiyog­rafiler ST segment gerilemesi açısından değerlendirildi. Komplet ST segment gerilemesi ≥%70 olarak belirlendi. Bulgular: Çalışmaya alınan 161 hastanın 91\'inde (%56.5) metabolik sendrom saptandı. Trombolitik tedavi sonrası komplet ST segment gerilemesi oranı metabolik send­romlu hastalarda metabolik sendromu olmayan hastalara göre daha düşük bulundu (%32.9-% 58.6, p=0.001). Çok değişkenli analizde metabolik sendrom ST segment geri­lemesini öngördüren tek bağımsız faktör olarak bulundu (p=0.01, Odds oranı=2.543, %95 CI:1.248-5.179). Sonuç: Çalışmamızda akut miyokard infarktüs ile başvu­ran hastalardan metabolik sendromu olanlarda trombolitik tedavi sonrası komplet ST segment gerilemesi metabolik sendromu olmayanlara göre daha düşük oranda bulundu. Bu durum bu hastalarda akut miyokard infarktüsündeki artmış morbidite ve mortaliteye katkıda bulunuyor olabi­lir.

Aim: Left bundle branch block is an independent risk fac­tor for cardiac mortality. In this study we aimed to evalu­ate coronary blood flow with TIMI frame count in patients with left bundle branch block and angiographically proven normal coronary arteries. Materials and methods: We retrospectively studied 17 patients with left bundle branch block and as a control group 16 patients without left bundle branch block. All pa­tients had angiographically proven normal coronary arter­ies. Left bundle branch block was determined according to standart electrocardiographic criteria. The TIMI frame count was measured for each major coronary artery in each patient. Results: TIMI frame count for left anterior descending coronary artery was found to be significantly higher in pa­tients with left bundle branch block compared with patients without left bundle branch block (35.4±16.7 ve 23.8±4.5, p=0.012). TIMI frame counts for circumflex and right coro­nary arteries were similar in patients with and without left bundle branch block (TIMI frame count for circumflex ar­tery: 32.4±15.4 ve 27.7±7.6, p=0.275; TIMI frame count for right coronary artery: 31.9±9.6 ve 27.0±8.6, p=0.141). Conclusion: We have found that TIMI frame count for left anterior descending coronary artery was higher in patients with left bundle branch block compared with patients without left bundle branch block whereas there were no difference for TIMI frame counts for circumflex and right coronary arteries. Impaired coronary blood flow in left anterior descending artery may help to explain the sintigraphic perfusion defects in septum of patients with left bundle branch block., Amaç: Sol dal bloğu, kardiyak mortalite için bağımsız bir risk faktörüdür. Bu çalışmadaki amacımız anjiyografik ola­rak normal koroner arterlere sahip ve sol dal bloğu olan hastalarda koroner kan akımını TIMI kare sayısı ile de­ğerlendirmektir. Gereç ve yöntemler: Bu retrospektif çalışmaya elektro­kardiyografisinde sol dal bloğu olan 17 hasta ve kontrol grubu olarak sol dal bloğu olmayan 16 hasta dahil edildi. Tüm hastalar anjiyografik olarak normal koroner arterlere sahipti. Sol dal bloğu tanısı standart elektrokardiyografikriterlerine göre konuldu. Hastalarda her üç koroner da­mar için TIMI kare sayısı ölçüldü. Bulgular: Sol dal bloğu olan hastalarda sol ön inen ko­roner arter için düzeltilmiş TIMI kare sayısı sol dal blo­ğu olmayan hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek bulundu (35.4±16.7 ve 23.8±4.5, p=0.012). Sirkumfleks ve sağ koroner arterler için TIMI kare sayılarının sol dal bloğu olan ve olmayan hastalarda farklı olmadığı görüldü (sirkumfleks arter için TIMI kare sayısı: 32.4±15.4 ve 27.7±7.6, p=0.275; sağ koroner arter için TIMI kare sayısı: 31.9±9.6 ve 27.0±8.6, p=0.141). Sonuç: Çalışmamızda sol ön inen koroner arterde TIMI kare sayısı sol dal bloğu olan hastalarda sol dal bloğu ol­mayan hastalara göre daha yüksek bulunurken, sirkumf­leks ve sağ koroner arterler için fark izlenmemiştir. Sol ön inen arterde koroner kan akımının bozulmuş olması sol dal bloğu olan hastalarda septumda izlenen sintigrafik perfüzyon defektlerini açıklamaya yardım edebilir.

Türkiye’de yetersiz paspayı, kötü malzeme, yıpratıcı çevresel etkiler vb. nedenlerle donatı korozyonuna uğramış betonarme eleman kesitlerine sıkça rastlanmaktadır. Kesitte donatı çapının azalması, aderans kaybı, beton çatlakları ve donatının mekanik özelliklerinin değişmesi, korozyonun başlıca sonuçlarıdır. Bu sonuçların deprem bölgelerinde yer alan binalarda yapısal davranış üzerindeki olumsuz etkileri araştırılmalıdır. Bu çalışmanın amacı, korozyona uğramış betonarme çerçeve sistemli binaların deprem etkisi altındaki davranışlarını incelemektir. Bu inceleme, başlangıç (sistemde korozyon etkisinin olmadığı) durumundaki yapısal davranış ile korozyon etkisi sonrası yapısal davranış karşılaştırılmak suretiyle yapılacaktır. Bu amaçla, perdesiz düzlem çerçeve sistemler üzerinde korozyonsuz ve çeşitli seviyelerde korozyon etkisinde yapısal çözümlemeler yapılmıştır. Bu çözümlemeler, iki aşamadan meydana gelmektedir. İlk aşamada (kesit analizleri), kolon ve kiriş kesitlerinin her farklı korozyon durumu için moment-eğrilik (M-κ) ve normal kuvvet-eğilme momenti (N-M) karşılıklı etkileşim diyagramları çizilmiştir. İkinci aşamada (sistem analizleri) ise her farklı korozyon durumu için çerçeve sistemin itme analizi yapılmıştır. Ardından, gerekli dönüşümlerden sonra, çerçevenin modal kapasite eğrisi elde edilmiş ve hedef deplasman hesaplanmıştır. Ayrıca kesitlerin hasar durumları da incelenmiştir. Çözümleme ve değerlendirmelerde DBYBHY-2007, ATC 40, FEMA 273 gibi ulusal ve uluslararası şartnamelerden faydalanılmıştır. Çözümleme sonuçlarına göre, betonarme elemanı etkileyen donatı korozyonunun türü, şiddeti ve yapı üzerindeki yeri taşıyıcı sistem davranışını olumsuz yönde etkileyen değişkenler olarak ortaya çıkmaktadır. Özellikle mevcut binaların sismik değerlendirilmesi sırasında korozyon etkilerinin çok yönlü olarak göz önüne alınması önerilmektedir., In Turkey, reinforced concrete sections which are suffered corrosion of reinforcement because of inadequate concrete cover, bad material, damaging environmental actions etc. are frequently observed. Reduction in cross-section diameter of reinforcement, loss of bond stress, cracks in concrete, and changes in the mechanical properties of reinforcement are mainly results of corrosion. Negative results of the structural behavior of buildings which have located in earthquake zones should be investigated. The aim of this study is to examine the behavior of reinforced concrete building frame systems exposed to rebar corrosion and earthquake loads. Structural behavior of sound system (the system without corrosion) will be compared with respect to behavior of corroded system. Nonlinear analyses were performed on the sound frame system and on the frame systems exposed to different level of rebar corrosion. These analyses have occurred in two steps. In the first step (the section analysis), normal force-moment (N-M) interaction diagrams and moment-curvature (M-κ) diagrams of column and beam sections for each different corrosion level are drawn. In the second step (system analysis) static pushover analysis were performed for each different corrosion stituation, modal capacity curves were obtained and the target displacement were calculated for each corrosion level. In addition, damages of sections were examined. In analysis, such as ATC-40, FEMA-273, TEC-2007, national and international specifications were benefitted for analysis. According to the results of analysis; type, intensity and location of corrosion affect behavior of structural system negatively. During the seismic evaluation of existing buildings, consideration corrosion effects are suggested as versatile.

Kazan altı külü (KAK), termik santrallerde kömürün yanması ile ortaya çıkan bir atıktır. Ülkemizde bu atığın kullanım alanı bulunmamakta ve depolanması her geçen gün yüksek maliyetler gerektirmektedir. Bu çalışmada KAK’ın briket üretiminde, ince agrega olarak değerlendirilme olanağı araştırılmıştır. Araştırma iki kademeden oluşmaktadır. Birinci kademe KAK’nün kum ile yer değiştirmesinin deneysel olarak incelenmesidir. Bu kademede, KAK kum ile çeşitli oranlarda hacimce yer değiştirilerek TS406’ya uygun olarak bir sıra boşluklu beton briket numuneleri üretilmiştir. Üretilen numunelerle birim hacim ağırlığı, basınç dayanımı ve dona dayanıklılık deneyleri yapılmıştır. İkinci kademe KAK yer değiştirmeli briketlerin maliyet analizleri, hafifliği ve bunlara ilişkin örnek uygulama sonuçlarından oluşmaktadır. KAK yer değiştirmeli briketlerin basınç dayanımı ve donma-çözülme dayanıklılığı düşmekle birlikte ilgili standardın öngördüğü en düşük koşulları sağlayan briket üretilebilmektedir. Bununla birlikte, maliyetinin düşüklüğü, çevreci bir yanı olması, yapı ağırlığını düşürmesi gibi önemli sayılan olumlu sonuçlara da ulaşılmıştır.

Amaç: Elektrokardiyografi (EKG) ST yükselmeli akut miyokard infarktüsü (STYAMİ) ile gelen hastalarda prognostik infarkt genişliğini belirlemede pratik ve yönlendirici bir araç olabilir. Bu çalışma ile infarkt genişliği ile trombolitik tedavi sonrası QRS aks değişim miktarı arasında bir ilişki olup olmadığını bulmaya çalıştık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada trombolitik tedavi alan STYAMİ hastaları retrospektif olarak seçildi. İki EKG’de (trombolitik tedavi öncesindeki ve tedavi sonrası 90. dakikadaki) ortalama QRS aksı bir formül yardımıyla hesaplandı. İnfarkt genişliğini belirlemede belirteç olarak kreatinin kinaz MB (CKMB) kullanıldı. Bulgular: Tüm Mİ altgrupları gözönüne alındığında infarkt genişliği ile QRS aksı değişimi arasında korelasyon saptamadık (p=0.80). Sadece izole inferior Mİ grubunda CKMB ile QRS aksı değişimi arasında iyi derece korelasyon saptadık (r=-0.52 p=0.049). Sonuç: QRS aksı değişimi, trombolitik tedavinin etkinliğinin değerlendirilmesinde ve prognostik infarkt genişliğinin belirlenmesinde çok vurgulanmamış, pratik ve gelecek vadeden bir araç gibi gözükmektedir., Objective: Electrocardiography (ECG) may be a practical guiding tool for prognostic infarct sizing in ST elevation acute myocardial infarction (STEAMI). In this study, we sought to find a relation between the infarct size and the change in the QRS axis after thrombolytic therapy. Materials and Methods: Patients with STEAMI who received thrombolytic therapy were selected retrospectively. The mean QRS axes of two ECGs (before and 90 minutes after thrombolytic therapy) were calculated. Creatinine kinase MB (CKMB) was used as the marker of infarct size. Results: We did not detect any correlation between infarct size and change in the QRS axis with respect to any myocardial infarction MI localizations (p=0.80). However, in the isolated inferior MI group, there was a good correlation between CKMB and change in the QRS axis (r=-0.52 p=0.049). Conclusion: The change in the QRS axis is rarely emphasized, providing a practical and promising tool for evaluating both the efficiency of the thrombolytic therapy and prognostic infarct sizing.

Betonarme binalarda deprem sonrası acil hasar değerlendirme ilkeleri tek başına bir bina için performans değerlendirme ilkelerinden oldukça farklıdır. Hasar tespiti ve özellikle kullanılabilirlik araştırmaları depremin hemen ardından gelen çok sayıda çağrı ile başlayıp kısa sürede ve genellikle acil bir durumda yapılması gereken bir is olarak nitelendirilir. Bu işlemlerin hızlı bir şekilde elde edilen bilgiler ve bunların değerlendirilmesiyle sonuçlandırılması gerekir. Deprem sonrası ilk hasar tespit ve değerlendirmelerin bilinçli bir şekilde yapılması ve incelemeye konu bina hakkında verilen kararın uygunluğu söz konusu acil tespiti yapan yapı mühendisinin bilgi, beceri ve deneyimi ile doğru orantılıdır. Üstelik gözlenen hasarın iyi değerlendirilmesi, yapı performansının daha iyi anlaşılmasına ve uygun maliyetli bir iyileştirme tasarımı yapılmasına da yardım edecektir. Yapısal hasarların sınıflandırılması ve tek bir nedene dayandırılması çok zor ve bazen de olanaksızdır. Bu çalışmada, hasar sınıflandırmadaki zorluklara rağmen, yapısal hasarları sınıflandırmaya ve sık gözlenen yapısal hasar nedenlerini açıklamaya yönelik bir girişim yapılmıştır. Deprem sonrası acil hasar tespit ve kullanılabilirlik araştırmasının ilkeleri açıklanmıştır. Sık görülen yapısal hasarlar üzerinden bunları değerlendirme esasları açıklanmıştır. Ayrıca, bir deprem sonrasında acil inceleme ve araştırmaların sistematik bir şekilde yapılabilmesi için deprem öncesinden bazı organizasyonların yapılması gereği de vurgulanmıştır., Principles of post-earthquake emergency damage assessment of reinforced concrete structures are different than the principles of performance assessment for a single building. Damage assessment and especially usability surveys are characterised by a very large number of calls for inspection after the earthquake, by the need of providing answers in a short time and, more in general, by the emergency situation. They need to be carried out very quickly, based on information which can be immediately deduced and on their interpretation. Conscious evaluation of damage to structures after an earthquake is proportional to sound knowledge and experience of the structural engineer who observed and inspected the building. Furthermore, good assessment of observed damages will help a better understanding of building performance and a cost-efficient retrofit design. Classification of structural damages and to respond each of this only one cause is very difficult. In this paper, despite all the difficulties inherent in a damage classification, an attempt was made to categorize structural damages, and the reasons of structural damages encountered frequently were explained. Evaluation principles of emergency post-earthquake damage inspection and usability surveys were explained. Also, the needs of pre-earthquake organizations are stated in order to make emergency damage assessments systematically after an earthquake.