Search

Amaç: Bu çalışmanın amacı günlük hayatta sıkça tüketilen içeceklerde bekletilen farklı kompozit rezinlerin renk stabilitelerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Altı farklı kompozit rezin grubundan (Filtek Silorane, Aelite Aesthetic Enamel, Quixfill, Ceram X Mono, Grandio, IntenS) disk şeklinde (15x2mm) 25’er adet örnek hazırlandı. Her bir kompozit grubunda hazırlanan örnekler 5 alt gruba ayrılarak (n5) farklı tipteki solüsyonlarda (su, kahve, çay, kola ve kırmızı şarap) 37C’ de 48 saat süresince bekletildi. Bütün gruplardaki kompozit örneklerin renk değerleri solüsyonlarda bekletilmeden önce ve bekletildikten sonra kolorimetre cihazı (Minolta CR-300) ile ölçüldü. Veriler CIE L*a*b* sistemine göre kaydedilerek renk farklılıkları (?E*) hesaplandı. Renk değişimlerinin istatistiksel analizi çift yönlü varyans analizi (Two-way ANOVA) ile yapılırken ortalamaların çoklu karşılaştırılması için Tukey HSD testi (?.05) kullanıldı. Bulgular: Test edilen 6 farklı kompozit rezin için en düşük ?E* değerleri su içerisinde bekletilen gruplarda tespit edilmiştir (p0.05). En yüksek renk değişimi ise kırmızı şarap ve kahvede bekletilen gruplarda tespit edilmiştir (p0.05). Restoratif materyaller karşılaştırıl- dığında Aelite Aesthetic Enamel, ve Filtek Silorane gruplarında belirgin olarak daha az renk değişimi gözlenmiştir (p0.05). Sonuç: Kompozit rezinlerde oluşan renklenmelerin içeceğin tipi ve rezin kompozitin bileşimi ile ilgili olduğu tespit edilmiştir. Siloran esaslı kompozit rezinler dışsal renklenmelere karşı dirençlidir. Purpose: The purpose of this study was to evaluate the color stability of different composite resins upon exposure to different drinks which were highly consumed in daily life. Materials and methods: Twenty-five disc-shaped (15x2 mm) cylindrical specimens were prepared for each of 6 different composite resins (Filtek Silorane, Aelite Aesthetic Enamel, Quixfill, Ceram X Mono, Grandio, IntenS). The specimens of each composite resin groups were divided into 5 subgroups (n5) for storage for 48 hours at 37°C in different types of solutions: water, coffee, tea, cola, and red wine. The color values of all groups were measured before and after exposure to different solutions with a colorimeter (Minolta CR-300). Data were recorded according to the CIE L*a*b* system and then color changes (ΔE*) were calculated. The statistical analysis of the color variation data included a 2- way analysis of variance (ANOVA) and the means were compared by Tukey HSD test (α.05). Results: For the 6 restorative materials tested, the lowest ΔE* values were observed in the water immersed group (p

The aim of our study was to evaluate the effectof calcium hydroxide medicaments prepared withdifferent vehicles on postoperative pain in treatment of acute apical periodontitis. Study was performed on 60 patients who had single rooted teethwhich was diagnosed acute apical periodontitis.Root canals were prepared using crown-down technique with ProTaper. Patients were randomly divided 3 groups. Root canals medicated with calciumhydroxide pastes which was prepared with distilledwater, 2% chlorhexidine glukonate, and ultracaine.Pain scores of initials, after 24, 48 hours, and 7days were recorded. The data were analyzed usingX2test. When pain scores of initials, after 24, 48hours, and 7 days were evaluated, there were nostatistically significant differences among groups.As a result, the medicaments tested were effectiveelimination of postoperative pain after 7 days, Çalışmamızın amacı akut apikal periodontitisli hastaların endodontik tedavilerinde farklıtaşıyıcılar ile hazırlanan kalsiyum hidroksit esaslıkök kanal medikamanlarının postoperatif ağrıüzerine etkisini incelemektir. Çalışmamız akutapikal periodontitis teşhisi konulan tek köklüdişlere sahip 60 hasta üzerinde yürütülmüştür. Kökkanal preparasyonu "crown-down" tekniği ile ProTaper kullan›larak gerçekleştirilmiştir. Hastalar rastgele 3 gruba ayr›lm›şt›r. Kalsiyum hidroksit tozu distile su, %2 klorheksidin glukonat ve Ultrakain ile pat haline gelinceye kadar kar›şt›r›lm›ş ve haz›rlanan pat kök kanal›na yerleştirilmiştir. Hastan›n başlang›ç, 24, 48 saat ve 7 gün sonraki ağr› skorlar› kaydedilmiştir. Veriler X2 testi kullan›larak değerlendirildi. Başlang›ç, 24 saat, 48 saat ve 7 gün sonraki elde edilen ağr› skorlar›n›n değerlendirildiğinde kalsiyum hidroksit esasl› kök kanal medikamanlar› aras›nda istatistiksel olarak anlaml› bir farkl›l›k tespit edilmemiştir p>0.05 . Sonuç olarak çal›şmam›zda test edilen medikamanlar 7 gün sonunda postoperatif ağr›n›n eliminasyonunda etkin bulunmuştur.

The aim of this study was to compare differentdigital images with conventional radiography indetermination of root canal length. 50 single rootedteeth were used in this study. Root canal lengthswere measured via conventional and digital radiography. Invert, colored, and 3 dimensions imageswere obtained using software of digital radiographysystem. After calibration of digital radiography system root canal lengths were measured. The datawere analyzed with Shapiro- Wilk test for normality. Paired t test was used for comparing of thestudy groups. When compared real and digitallength, no statistically significant difference wasfound p=0,904 . There were statistically significantdifferences when compared real length with digitalenhancement images p, Bu çalışmanın amacı kök kanal boyutespitinde dijital radyografi ile elde edilen görüntülerin konvansiyonel radyografiylekarşılaştırılmasıdır. Çalışmamızda 50 adet tekköklü diş kullanılmıştır. Dişlerin kanal boyları konvansiyonel yöntem ve dijital radyografikullanılarak hesaplanmıştır. Dijital radyograficihazının yazılım programı kullanılarak ters, renkli ve 3 boyutlu görüntüleri elde edilmiştir. Dijital radyografi sistemi kalibre edildikten sonra elde edilen tüm görüntülerde kök kanal çal›şma boyutlar› hesaplanm›şt›r. Elde edilen tüm ölçüm değerlerinin normal dağ›l›m gösterip göstermediği Shapiro-Wilk testi ile kontrol edilmiştir. Gruplar›n birbiri ile karş›laşt›r›lmas›nda karş›laşt›rmal› t testi kullan›lm›şt›r. Gerçek boyut ile dijital orijinal görüntü karş›laşt›r›ld›ğ›nda istatistiksel olarak anlaml› bir fark tespit edilmemiştir p=0,904 . Gerçek boyut ile dijital değiştirilmiş görüntüler karş›laşt›r›ld›ğ›nda istatistiksel olarak anlaml› farkl›l›k tespit edilmiştir p

The purpose of this study was to evaluate the surface hardness value of Silorane and different composite restorative materials upon exposure to different distances between the light source and the resin surface. Five different composite resins used in the study Filtek Silorane, Filtek Supreme, Premise, Grandio, Inten- S . Twenty samples were prepared for each group n=100 and the resin thickness was 2 mm. Composite groups were divided into 4 sub-groups with 5 samples each. These groups were determined according to distances [0 mm surface contact , 3 mm, 6 mm and 9 mm] to be applied during the polymerization process between the light source tip and resin surface. The composite samples were prepared using stainless steel molds with a 5 mm diameter cavity and heights of 2 mm. The composite resins were placed as incremental, covered by transparent mylar strips at the top and bottom and compressed with finger pressure between glass slides. During the polymerization to standardize the distances between the tip of the units and the resin composite surface, rings corresponding in height to distances were used. LED light device was used in this study and samples were polymerized for 40 s. For each sample 3 indentations were made at the top and bottom surfaces and averaged to determine the hardness value. According to the 2-way-ANOVA, the restorative materials and distance between the light source and resin surface were statistically significant for the bottom and the top surface of the specimens. The lowest hardness was observed in 9 mm. The highest VHV was observed in Grandio group. When comparing the top and bottom surfaces, there were statistically significant differences in all study groups. To ensure adequate depth of cure, manufacturers’ recommended curing times should be extended whenever curing light tip distances are increased., Bu çalışmanın amacı, ışık kaynağı ve rezin yüzeyi arasında farklı mesafeler uygulanarak polimerize edilen Siloran ve farklı kompozit restoratif materyallerin yüzey sertlik değerlerini incelemektir. Çalışmada 5 farklı kompozit rezin kullanıldı Filtek Silorane, Filtek Supreme, Premise, Grandio, Inten-S ve her bir grup için 2 mm kalınlığında 20’şer örnek hazırlandı n=100 . Kompozit grupları kendi içinde 5’er örnekten oluşan 4 alt gruba ayrıldı. Bu gruplar ışık kaynağı ile rezin yüzeyi arasında polimerizasyon işlemi sırasında uygulanacak olan mesafelere [0 mm yüzey ile temas , 3 mm, 6 mm ve 9 mm] göre belirlendi. Kompozit örnekler, 5 mm çapında ve 2 mm yüksekliğinde kullanılarak hazırlandı. Tabakalama tekniği ile yerleştirilen kompozit rezinler şeffaf bant ve siman paslanmaz çelik kalıplar camı arasında parmak basıncıyla sıkıştırıldı. Polimerizasyon sırasında ışık cihazı ucu ile kompozit rezin yüzeyi arasındaki 4 farklı mesafenin standardizasyonunu sağlamak için 0 mm, 3 mm, 6 mm ve 9 mm yüksekliğe sahip yüzükler kullanıldı. Çalışmada LED ışık cihazı kullanıldı ve örnekler 40 s süre ile polimerize edildi. Her bir örneğin üst ve alt yüzeyleri için 3’er ölçüm yapıldı ve bu ölçümlerin ortalamaları alınarak sertlik değerleri belirlendi. İki yönlü ANOVA’ya göre, restoratif materyaller ile ışık kaynağı ve rezin yüzeyi arasındaki mesafe, örneklerin alt ve üst yüzeyi için istatistiksel olarak anlamlıdır. En düşük sertlik değerleri 9 mm’de gözlendi. En yüksek sertlik değerleri ise Grandio grubunda gözlendi. Alt ve üst yüzeyler kıyaslandığında, tüm çalışma gruplarında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu. Eğer ışık ucu ile rezin yüzeyi arasındaki mesafe artarsa, yeterli polimerizasyon derinliğini sağlamak için üreticilerin tavsiye ettiği polimerizasyon süresi uzatılmalıdır

It was the aim of this study to examine the effects of cleaning with prophylaxis pastes/powder and toothpaste on the DD readings of teeth with dentinal caries. A total of 42 extracted molar teeth were used in this study. All teeth selected had a light fluorescent DDV reading of >18 at one occlusal site. Teeth were randomly distributed into 6 groups Nupro-Denstply, Topex-Sultan Healthcare, Enamel Pro-Premier Dental Products, Alpha Pro-Dental Technologies, Total 12-Colgate, PROPHYpearls-KaVo . After obtaining baseline readings, pastes/powder and tooth paste were applied, tooth surfaces were rinsed with water using a air/water syringe for 3 s, and DD measurements were taken. Rinsing was performed for an additional 3 s, and DD measurements were repeated. The lowest DDV was observed in Nupro and PROPHYpearls group, which were not significantly different from each other in all time intervals. When comparing of rinsing time, there was statistically significantly difference between DDV of Topex, Enamel Pro, Alpha Pro, Total 12 groups at 0-3, 0-6 s time intervals and between DDV of Enamel Pro, Alpha Pro, Total 12 groups at 3-6 s time intervals. When using the laser fluorescence method dentists must take into account that there are potential factors that can change the readings. Prophylactic products used in practice and in home care could interfere with DDV, Bu çalışmanın amacı, dentin çürüğü olan dişleri profilaksi patları/tozu ve diş macunu ile temizlemenin DD değerlerine olan etkilerini incelemektir. Bu çalışmada 42 adet çekilmiş molar diş kullanıldı. Seçilen tüm dişlerin oklüzal yüzeyinden okunan DD değeri >18’di. Dişler rastgele olarak 6 gruba ayrıldı Nupro-Denstply, TopexSultan Healthcare, Enamel Pro-Premier Dental Products, Alpha Pro-Dental Technologies, Total 12-Colgate, PROPHYpearls-KaVo . Başlangıç okuma değerleri kaydedildikten sonra diş yüzeylerine profilaksi patları/tozu ve diş macunu uygulandı. Diş yüzeyleri hava/su spreyi ile 3 s yıkandı ve DD ölçümleri yapıldı. Yıkama işlemi 3 s daha yapıldı ve DD ölçümleri tekrarlandı. En düşük DD değerleri Nupro ve PROPHYpearls gruplarında izlendi ve bu iki grup arasında tüm zaman aralıklarında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık belirlenmedi. Topex, Enamel Pro, Alpha Pro ve Total 12 gruplarının DD değerleri 0-3, 0-6 s zaman aralıklarında ve Enamel Pro, Alpha Pro ve Total 12 gruplarının DD değerleri 3-6 zaman aralığında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gösterdi. Diş hekimleri, lazer floresans metodunu kullanırken okuma değerlerini değiştirebilecek potansiyel faktörlerin olabileceğini göz önünde bulundurmalıdır. Profesyonel ve ev bakımında kullanılan profilaktik ürünler DD değerlerini etkileyebilir.

Tez (doktora) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2013 Libra Kayıt No: 66233 …

Amaç: Türk toplumunda alt, üst molar dişlerin köklerinde bulunan aksesuar foramen sayısı, apikal foramenin anatomik apeksten uzaklığı, minor apikal foramen sayısı, apikal foramenin kök yüzeyinde bulunduğu yerler, minor apikal foramenin şekli, minor apikal foramenin en dar ve en geniş çapının uzunluğu olmak üzere apikal kök morfolojisi ile ilgili verileri toplamak ve değerlendirmektir.Materyal ve Metot: 2140 adet alt, üst birinci ve ikinci molar insan dişi kullanılmıştır. Bilgisayarlı stereo mikroskop ile 80x büyütmede örnekler incelenmiştir. Ölçüm kalibrasyonu mikro skala ile mikron seviyesinde ayarlanmıştır.Bulgular: Alt, üst molar dişlerde minor apikal foramen şekli en fazla ovaldır. Alt, üst molar dişlerin her bir kökünde en fazla 2 minor apikal foramen tespit edilmiştir. Üst molar dişlerin minor apikal foramenin dar çaplarının ortalaması 186,77-364,79µm iken geniş çaplarının ortalaması 223,98-453,42µm olarak ölçülmüştür. Alt molar dişlerin minor apikal foramenlerinin ortalama boyutları dar çapta 178,09µm ile 309,20µm, geniş çapta 209,79µm ile 419,55µm arasında yer almıştır. Alt, üst molar dişlerde en fazla üç aksesuar foramen belirlenmiştir. Aksesuar foramen bulunma sıklığı üst molar dişlerde %2,5 ile %53,33 arasında iken alt molar dişlerde %14,29-44,12 arasında bulunmuştur. Apikal foramen ile anatomik apeks arasında üst molar dişlerde ortalama 357,88µm ile 626,391µm mesafe bulunmakta iken alt molar dişlerde ortalama 392,69µm ile 1126,36µm arasında mesafe bulunmuştur. Sonuç: Alt, üst birinci ve ikinci molar dişlerin çoğu kökünde önerilen apikal başlangıç eğesi ISO 20 numaralı eğedir. Aim: Collecting and evaluating data about apical root morphology which include shape, count, the widest and the smallest diameters of minor apical foramen, count of accessory foramina, location of apical foramen on the root surface and distance between anatomical apex and minor apical foramen of lower and upper molars in Turkish population.Material and Method: 2140 lower and upper first and second molar human teeth were used in this study. All samples investigated with computerized stereomicroscope under 80X magnification. Measurements were calibrated with microscale at micron level.Results: The most frequent shape of minor apical foramen was oval. Both upper and lower molar roots had maximum two minor apical foramen. Mean size of the smallest diameter of upper molars were 186,77-364,79µm and mean size of the largest diameter of upper molars were 223.98-453.42µm. Mean size of the smallest diameter of lower molars were 178.79-309.20µm and mean size of the largest diameter of lower molars were 209.79-419.55µm. Maximum three accessory foramina were determined in lower and upper molars. Prevalence of accessory foramen were 2.5-53.33% in upper molars while prevalence of accessory foramen were 14.29-44.12% in lower molars. Mean distance between anatomical apex and minor apical foramina were 357.88-626.391µm in upper molars while mean distance between anatomical apex and apical foramina were 392.69-1126.36µm in lower molars. Conclusion: The most recommended initial apical file was ISO #20 for many roots of upper, lower first and second molars. 102

Tez (doktora) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2012 Libra Kayıt No: 73350 …

Bu çalışmanın amacı 34-35° eğimli ve S şekilli kanala sahip rezin bloklarda beş farklı Ni-Ti eğenin (HeroShaper, Mtwo, ProTaper Universal, RaCe, Revo-S) kök kanal şekillendirmede etkinliklerinin ve dört farklı Ni-Ti döner retreatment eğesi (D-RaCe, Mtwo R, ProTaper Universal Retreatment Files, R-Endo) ile el eğelerinin retreatmenttaki etkinliklerinin düz köklü dişlerde değerlendirilmesidir.75 adet 34-35° eğimli ve 75 adet S şekilli kanala sahip toplam 150 blok HeroShaper, Mtwo, ProTaper Universal, RaCe ve Revo-S eğeleri ile genişletilmiştir (n=15 rezin blok). Preparasyon öncesi ve sonrası kaydedilen görüntülerdeki kanal şekli üzerinde bir bilgisayar çizim programı yardımıyla değerlendirme yapılmıştır. Preparasyon zamanı, kanaldan sapmalar ve alet deformasyonları kaydedilmiştir.Bu çalışmanın sonucunda RaCe eğelerinin her iki kanal tipinde diğer eğelere göre kanalı daha merkezi bir şekilde genişlettiği ve daha kısa zamanda preparasyonu tamamladığı tespit edilmiştir. Hiç eğe kırılmasına rastlanmamıştır. Her iki kanal tipinde de kanaldan en fazla sapma HeroShaper ve Revo-S gruplarında meydana gelmiştir.Retreatment etkinliğinin değerlendirilmesi için 75 adet düz tek köklü, tek kanallı diş, K tipi eğeler ile genişletildikten sonra güta-perka ve AH Plus kanal patı ile soğuk lateral kondenzasyon yöntemine göre doldurulmuştur. Dişler her bir grupta 15 diş olacak şekilde rastgele beş gruba ayrılmıştır. Kök kanal dolgusu D-RaCe, Mtwo R, ProTaper Universal Retreatment eğeleri, R-Endo veya el eğeleri (Hedström eğeler ve Gates Glidden frezler) kullanılarak uzaklaştırılmıştır. Retreatment işlemi sırasında oluşan hatalar, apikalden taşan dolgu miktarı ve retreatment zamanı kaydedilmiştir. Ayrıca kanal duvarlarının temizliği mesio-distal ve bukko-lingual yönden alınan iki radyografide ve köklerin longitudinal olarak ikiye ayrılması ile stereomikroskopta X10 büyütmede artık dolgu materyali miktarı tespit edilerek değerlendirilmiştir. Elde edilen veriler istatistiksel olarak değerlendirilmiştir.Mtwo R grubunda 10 eğe, ProTaper Universal Retreatment grubunda 2 ve R-Endo grubunda 1 eğe kırılmıştır. Mtwo R grubu hariç tüm gruplar apikalden debris taşmıştır. Ni-Ti döner retreatment eğeleri el eğelerinden daha çabuk kanal dolgusunu uzaklaştırmıştır. ProTaper Universal Retreatment grubu D-RaCe grubu hariç tüm gruplardan istatistiksel olarak daha hızlı bulunmuştur. Hiçbir grup kök kanal dolgusunu tam olarak uzaklaştıramamıştır. El eğesi grubu kanalın apikal, orta ve koronal üçlüsünde diğer gruplara göre daha az artık kanal dolgusu bırakmıştır.Sonuç olarak karşılaştırılan hiçbir sistem tam olarak kanal dolgusunu uzaklaştıramamıştır. El eğesi grubu kanal dolgusunu uzaklaştırmak için diğer gruplara göre daha çok zamana ihtiyaç duymaktadır. Bununla beraber retreatment işlemi sırasında özellikle Ni-Ti döner eğelerde kırık oluşma riski yüksektir. The aim of this in-vitro study is to evaluate the root canal shaping ability of five different Ni-Ti rotary instruments (HeroShaper, Mtwo, ProTaper Universal, RaCe, Revo-S) on simulated root canals with 34-35° curve and S shaped resin blocks and retreatment effectiveness of four Ni-Ti rotary retreatment instruments (D-RaCe, Mtwo R, ProTaper Universal Retreatment Files, R-Endo) and hand files on straight root canals.A total of 150 simulated canals with 34-35° curve (75) and S shaped (75) in resin blocks were prepared with HeroShaper, Mtwo, ProTaper Universal, RaCe, and Revo-S instruments (n =15 resin blok in each case). Pre- and post-instrumentation images were recorded and assessment of canal shape was completed with a computer image analysis program. The instrumentation time, canal aberration, and instrument deformation were also recorded.According to our results, on an average, canals prepared with RaCe instruments remained better centered compared with those enlarged with other instruments and took less instrumentation time in both of the canal types. No instrument fractured during preparation. HeroShaper and Revo-S groups were created more canal aberration in both of the canal types.A total of 75 single-rooted teeth with a single straight canal were instrumented with K-files and filled using cold lateral compaction of gutta-percha and AH Plus sealer for evaluation of retreatment efficiency. The teeth were randomly divided into five groups of 15 specimens each. The root fillings were removed with D-RaCe, Mtwo R, ProTaper Universal Retreatment files, R-Endo or manual instruments (Hedström files and Gates Glidden burs). For all roots, the following data were recorded: apical extrusion, operating time (time of retreatment) procedural errors, duration of retreatment. Additionally canal wall cleanliness was investigated through radiographically from two directions: mesio-distal and bucco-lingual and the roots were split longitudinally and evaluated in stereomicroscope with 10X magnification for residual filling material. Data were evaluated statistically.Ten instruments fractured in the Mtwo R group, two in the ProTaper Universal Retreatment group, and one in the R-Endo group. All instruments except for Mtwo R showed extrusion of debris. The rotary Ni-Ti retreatment files proved to be faster than the hand instruments in removing root filling materials. ProTaper Universal R was significantly faster than the other groups except for D-RaCe. No system removed the root filling materials entirely. The manual instruments group had less filling material in coronal, middle, and apical thirds of the root canals than the other groups.As a result, complete removal of root filling did not occur with any of the instrument systems investigated. Hand instruments group needed more time to remove fillings than the other groups. Nevertheless during retreatment there is a risk of instrument breakage, especially rotary Ni-Ti instruments. 138