Search

Sığır ve Koyun Hastalıkları, Resimli Kendi Kendine Değerlendirme Kitabı'nın bu ikinci baskısı, olguların ilk görüş pratiğinde karşılaşılan bir dizi yaygın ruminant hastalığının problem temelli bir formatta önemli klinik özelliklerini detaylandırmaktadır. Kitap, ilk baskıda yer almayan birçok hastalığa sahiptir. Bununla birlikte, birinci baskıda yer alan yaygın hastalıklar da dahil edilmiştir, ancak olgular genel pratiği taklit edecek şekilde değiştirilmiştir. Bir hastalık her zaman aynı klinik özellikleri göstermez. Tüm vakalar için yeni görseller ve lisans revizyonu için de çoktan seçmeli sorular eklenmiştir. Çünkü bu sınav formatı genel olarak birçok Veteriner Fakülteleri tarafından kabul görmektedir. Bu kitapta klinik vakalar organ sistematiğinde sıralanmamış olup, pratikte yoğun çağrı sırasına göre vakaların rastgele sunumu yapılmıştır. Burada tarif edilen tanı ve ticari tedavi rejimleri, yazar tarafından son 30 yıl boyunca İngiltere'de büyük hayvan pratiğinde kullanılmakta olup, ancak birçok durumda zaman ve finansal kısıtlamalar söz konusu olabileceği gibi özel bir tesis ya da ekipman gerektirmezler. Kitap, klinik rotasyonları sırasında Veteriner Fakültesi öğrencileri ve pratikte ara sırakarmaşık çiftlik hayvan sağlığı sorunlarıyla karşılaşan yeni mezunlar için tasarlanmıştır.Okuyucular tarafından ileride ortaya çıkabilecek, yorumlar, katkılar ve tüm önerilerminnetle karşılanacak ve yazar tarafından onaylanacaktır.

Evcil hayvanların mide ve bağırsaklarında batıcı ve batıcı olmayan yabancı cisimlere oldukça sık rastlanılmaktadır. Yabancı cisimlerin yol açtığı tıkanmalarda en güvenilir sağaltım yönteminin operasyon olduğu bildirilmektedir. Çalışma materyalini Erciyes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Hastanesine getirilen 6 (4 erkek, 2 dişi) adet kangalköpeği oluşturdu. Klinik ve laboratuvar muayenesi yapılan hayvanlar rutin operasyon hazırlıkları tamamlandıktan sonraoperasyona alındı. Yapılan operasyonlarda yabancı cismin 2 olguda piloriste, diğer 4 olguda ise ileumda olduğu tespitedildi. Postoperatif 30. ve 60. günlerde kontrolleri yapılan hayvanların tamamen düzelmiş olduğu ve herhangi bir komplikasyon şekillenmediği görüldü. Sunulan bu çalışmada, köpeklerde tespit edilen yabancı cismin koyun kulak küpesiolduğu görüldü. Tespit edilen yabancı cisimler hayvanlara beslenme amacı ile verilen gıdalara dikkat edilmesi gerekliliğini gösterdi. Ayrıca gastrointestinal yabancı cisimlerin laboratuvar bulguları ışığında net olarak tespit edilmesinin güçlüğü ve bu nedenle görüntüleme yöntemleri ile desteklenmesi gerektiği bir kez daha ortaya koyuldu. Özellikle radyoopak cisimlerin tespiti için radyografik görüntülemenin gerekli ve yeterli olduğu kanısına varıldı., Pricking or non pricking foreign bodies are common in domestic animals’ stomach and intestine. It is reported that operation is the most reliable treatment method of obstruction caused by foreign body. Six Turkish Sepherddogs (4 male, 2 female) referred to Eriyes University Veterinary Faculty Animal Hospital were used as material. Afterclinical, laboratory examination and operative preparation the animals were operated on. In operations, the foreignbodies were found in pylorus (2 cases) and in ileum (4 cases). At the controls on the 30th and 60th days in postoperative periods, no complication was seen in any of the animals. In this study detected foreign bodies detected were sheepear rings. The identified foreign bodies showed the need to pay attention to the foods given to the animals for feedingpurposes. Furthermore, it was once again demonstrated that gastrointestinal foreign bodies could not be clearly identified in the light of laboratory findings, and therefore it should be supported by imaging methods. It is concluded thatradiographic imaging is necessary and sufficient for the detection of the radiopaque bodies.

Atlarda travmalara bağlı olarak şekillenen yaralar sıklıkla şekillenir. Çalışmanın materyalini Erciyes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Eğitim Uygulama ve Araştırma Hastanesi Cerrahi Ana Bilim Dalı Kliniklerine araç çarpması sonucu getirilen iki yaşındaki yerli bir at oluşturdu. Atın muayenesinde sağ mandibulanın dorsalinde Musculus (M) massater, M. zygomaticus kaslarını da içine alan derin, 20 cm uzunluğunda, enfekte açık yara mevcuttu. Pektoral bölgede sternu-ma kadar uzanan, M. brachiocephalicus, M. sternocephalicus, M. sternothyrohyoideus ve M. brachialis kaslarını içine alan, derinliği 15 cm, genişliği ise 40 cm olan enfekte ve nekrotik dokuların bulunduğu enfekte açık yara saptandı. Ekst-remitelerde sağ ve sol karpal eklem düzeyinde 4 cm genişliğinde açık ve enfekte yara tespit edildi. Yaralar ilk olarak primer kapatma işlemi uygulanarak sağaltım amacı ile dikiş uygulaması yapıldı fakat dikiş hattının iki gün sonra açılma-sı nedeni ile açık yara tedavisine geçildi. Göğüs bölgesindeki yarada 30 günde iyileşme tamamlandı. Primer kapatma yoluyla sağaltıma gidilen yüz ve karpal eklem düzeyindeki yaraların iyileşmesi ise iki hafta sürdü. Sunulan çalışmada bir atta şekillenen, travma üzerinden uzun zaman geçmiş derin, enfekte ve kronik açık yaraların sağaltımında yapılan uygulamaların sonuçları bildirilmiştir. Atlarda gözlenen kronik ve derin enfekte yaraların sağaltım prosedürleri ve sonuç-larının veteriner klinik pratiğe ve literatüre katkı sağlayacağı kanaatindeyiz., Various types of wound frequently occur In horses due to trauma. The material of the study consisted of a 2-year-old local breed of horse referred to the clinic of Erciyes University Veterinary Faculty Training and Research Hos-pital Surgery Department. At the examination of the horse, there was a deep, 20 cm long, open infected wound in the dorsal part of the right mandible, including Musculus (M) massater and M. zygomaticus muscles. An open infected wound and necrotic tissue of 15 cm in depth and 40 cm in width, covering the muscles of M. brachiocephalicus, M. sternocephalicus, M. sternothyrohyoideus and M. brachialis extending to the sternum in the pectoral region was detec-ted. Open and infected wounds was available 4 cm wide at the level of the right and left carpal joints were detected on the limbs. The wound was initially treated with primer closure but the sutures of the chest region were opened after two days and open wound treatment was started. Recovery in the chest area was completed in 30 days. The wound in the facial and carpal joint regions, where the treatment was given through closure of the primer, lasted for two weeks to heal. In the present study, the results of the applications were reported in the treatment of deep, infected and chronic open wounds long after trauma which is formed in a horse. We believe that the treatment procedures and outcomes of chronic and deeply infected wounds observed in horses may contribute to veterinary clinical practice and the literature.

Bu çalışmanın amacı;tavşanlarda midazolam, ketamin ve isofluran anestezik ajanların gözyaşı üretimive göziçi basıncı üzerine olan etkilerini belirlemektir. Bu çalışmada yirmiadet (n = 20) sağlıklı, (ortalama ağırlıkları 2.20 ± 0.50 kg, yaşları 16 hafta)erkek Yeni Zelanda tavşanı kullanıldı. Birinci grupta intramuskuler (İM)midazolam 3mg/kg, ve ketamine İM 30 mg/ kg uygulanarak anestezi sağlandı.Ikinci grupta (Grup 2), midazolam ve ketamine enjeksiyonundan sonra genelanestezi için %2’lik İsofluran uygulandı. Anesteziden sonra her iki grupta da intraoküler basınç değerlerinde düşüşler görüldü. Birincigrupta (Grup I) göz içi basıncı sağ gözde 10.3 ± 0.85 mmHg ölçülürken, solgözde 11.4 ± 0.95 mmHg olarak ölçüldü. İkinci grupta (Grup II) göziçi basıncısağ gözde 8.5 ± 0.85 mmHg ölçülürken, sol gözde 8.3 ± 0.85 mmHg (sol göz)vardı. Bu çalışmanın sonucunda tavşanlarda sistemik olarak kullanılanmidazolam, ketamin ve isofluran gibi anestezik ajanların GİB ve gözyaşı salgısınıazalttığı görüldü., The aim of thisstudy was to determine of the effects of midazolam, ketamine and isofluraneanesthetic agents on tear production and intraocular pressure in rabbits. Inthis study twenty healthy (n=20) male white New Zealand rabbits (mean weight2.20 ± 0.50 kg, age 16 weeks) were used. Anesthesia was performed intramuscular(IM) midazolam 3 mg/kg, and ketamine 30 mg/kg in group I. In second group (GroupII), after midazolam and ketamine injections isoflurane 2% was used for generalanesthesia. After anesthesia means intraocular pressure (IOP) decreased in bothgroups. Intraocular pressure in first group (Group I) was 10.3 ± 0.85 mmHg(right eyes), 11.4 ± 0.95 mmHg (left eyes) while it was 8.5 ± 0.85 mmHg (righteyes), 8.3 ± 0.85 mmHg (left eyes) n group II. The result of this study showthat systemically used midazolam, ketamine and isoflurane anesthetic agentsdecrease IOP and tear secretion in rabbits.

Çalışma materyalini bilateral olarak gözlerde kist dermoid, sağ burun girişinde daralma ve sol burun yolunda kitle bulunan simental ırkı bir buzağı oluşturdu. Sol göz tamamen kist dermoid ile kaplı olduğundan sol gözün enuklasyonu gerçekleştirildi. Sağ gözde ise süperfisiyal keratektomi yapıldı. Sağ burun deliğini tıkayan kitlesel doku uzaklaştırıldı. Sol burun deliğinin dorsal duvarından kama şeklinde bir parça çıkarılarak burun yolunun genişletilmesi sağlandı. Sonuç olarak; buzağı altı ay süreyle takip edildi ve hayvanda solunum problemlerinin ortadan kalktığı, sağ gözde bulunan dermoidin giderek azaldığı gözlendi. Sunulan olgu, üç farklı anomalinin varlığı ve stenotik burun olgusunun buzağılarda ilk kez görülmesi açısından klinik öneme sahiptir., The study material consisted of a Simmental calf suffering from bilateral ocular dermoid, stenose at left nare and tumor like growth at right nare. Since left eye was completely covered with dermoid, the left eye was extirpa-ted. In the right eye, superficial keratectomy was applied. The tumor like growth tissue in the right nare was removed by surgical intervention. The wedge like segment was removed from the dorsal wall of the left nare for widening. As a result; the calf was followed for six months, and the dermoid in the right eye gradually diminished. the respiratory prob-lems in the animal alleviated. The present case report has clinical value due to stenotic nare and presence of three different anomalies on the same animal.

Sunulan çalışmada, idrar kesesinde deneysel oluşturulan defektlerin onarımında otojen fasya lata grefti kullanılarak, fasya dokusunun idrar kesesine uyumu, biyomekanik, ogmentasyon ve histopatolojik test sonuçlarının, erken ve geç dönem komplikasyonlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Çalışma kapsamında, toplam 32 adet erişkin, erkek, sağlıklı Yeni Zellanda tavşanı kullanıldı. Çalışma materyalini oluşturan tavşanlar rastgele, eşit sayıda hayvan içeren 4 gruba ayrıldı. Grupları oluşturan tavşanların idrar keselerinde deneysel olarak 2x2 cm boyutunda defektler oluşturuldu ve bu defektler yine aynı tavşandan elde edilen 2x2 cm boyutunda otojen fasya lata dokusu ile onarıldı. Grup I'i oluşturan tavşanlar postoperatif 4. hafta sonunda, Grup II'yi oluşturan tavşanlar postoperatif 8. hafta sonunda, Grup III'ü oluşturan tavşanlar postoperatif 12. hafta sonunda ötenazi edildi. Kontrol grubunu oluşturan tavşanların idrar keselerine herhangi bir işlem uygulanmadan ötenazi edildi ve idrar keselerinin ogmentasyon ve biyomekanik test sonuçları Grup I, II ve III'de bulunan tavşanlardan elde edilen sonuçlar ile karşılaştırıldı. Ötenazi uygulanan tavşanların idrar keseleri öncelikle makroskobik olarak incelendi. Daha sonra serum fizyolojik enjeksiyonu ile kese hacimleri ölçüldü. Greft uygulanan bölgeyi kapsayacak şekilde uzunluğu 3 cm, eni 1 cm olan şeritler alınarak biyomekanik teste tabi tutuldu. Son olarak normal idrar kesesi ve greft uygulanan bölgeyi kapsayacak şekilde alınan numuneler histopatolojik olarak incelendi.Fasya lata greft dokusunun idrar kesesi ile tam bir uyum içerisinde olduğu, postoperatif olarak erken ve geç dönem komplikasyonlara sebep olmadığı, makroskobik olarak incelendiğinde greft uygulanan bölgenin normal idrar kesesinden ayırt edilemediği, defekt oluşturulan idrar kesesinin eski kapasitesine ulaştığı, greft uygulanan bölgenin biyomekanik olarak normal idrar kesesi mekaniğinden farkının olmadığı ve histopatolojik incelemede fasya dokusunun zamanla normal idrar kesesi dokusuna dönüştüğü tespit edildi.Otojen fasya lata dokusu temininin kolay olması, idrar kesesine uygulandığında komplikasyona sebep olmaması, zamanla idrar kesesi yapısına dönüşmesi ile idrar kesesi defektlerinin onarımında ve ogmentasyonunda greft materyali olarak başarıyla kullanılabileceği sonucuna varıldı. The aim of this study was to reveal the compatibility of fascia latae autograft for urinary bladder tissue defect, to evaluate of biomechanical, augmentation and histopatological test findings and, early and late complications of the surgical processes in rabbits. Thirty two adult healthy New Zelland rabbits were randomly allocated into 4 different groups, each had 8 animals. A 2x2 cm bladder defect made was repaired by the same size of fascia latae. Rabbits in Group I, II and III were euthanised postoperatively at the end of 4th, 8th and 12th weeks respectively. Bladders of the rabbits in control group were exposed for augmentation and biomechanical tests and the values compared with those of the Group I, II and III. Urinary bladder of each rabbit was macroscopically investigated for possible adhesion, necrosis, leakage and any other lesions. Physiologic fluid was injected into bladder maximally for capacity measurement. 3x1 cm grafted area on the bladder was dissected and exposed to biomechanical test. Histopathological examination of the grafted area was performed.In the findings, the grafted area was compatible with that of the tissue of urinary bladder, there was no postoperative early or late complications. No significant difference was available between the urinary bladder and grafted area. Grafted bladder reached to the previous capacity and no differences for biomechanical testing were recorded between grafted and ungrafted bladder. Furthermore, fascia latae turned normal bladder tissue histopathologically.In conclusion, fascia latae autograft can bu succesfully used in the urinary bladder defect. 138