Search

Environmental responsibility is becoming part of the social profile of modern society on an international scale. The analysis of ecosystems in the Baltic Sea presents an example of the use and functioning of ecological systems under increased anthropogenic pressure globally. Wintering and feeding swans, i.e. birds wintering in large urban agglomerations, are particularly useful bioindicators of the degrees of environmental pollution. The aim of the study was to assess the element concentrations in the soil of the birds’ habitat and compare these results with metal contents in birds’ feathers and oxidative stress data [diene conjugates (DC) and middle-mass molecules (MM), the activity of superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), glutathione reductase (GR), and glutathione peroxidase (GPx), and the total antioxidant status (TAS)] in a wintering population of the mute swan (Cygnus olor) living in northern Poland (southern Baltic Sea). Soil samples collected from bird habitats in Słupsk, Gdynia, and Sopot. These areas differ in the levels of anthropogenic pressure (urban agglomerations, recreational activity, and tourism). The analysis showed significant differences in the Al, Si, Ti, Mn, Fe, Cu, Zn, Zr, Rh, and Ru levels between the soil from Słupsk and both Gdynia and Sopot areas and in the Rh and Ru content between all studied areas. Our results indicated high dependence on the localization, age, and sex of the birds, which were assessed by the level of DC in the blood. The study showed a connection between the lipid peroxidation and antioxidant system functioning, high MM values, and a decreased level of the TAS in adult males from Słupsk, compared to juvenile males from the same area. The functioning of the antioxidant system reflected in the activity of antioxidative enzymes and TAS values was as follows: GR > SOD > CAT > GPx and TAS.

Badania nad udziałem Wojska Polskiego w drugiej wojnie światowej prowadzone są systematycznie przez historyków polskich, dla których zdecydowaną cezurę w tym zakresie stanowi rok 1989, gdy przestały istnieć ograniczenia naukowe – utrudniony dostęp do źródeł oraz pozanaukowe – cenzura wydawnicza. Na wysiłek militarny Rzeczypospolitej w okresie drugiej wojny światowej złożyły się trzy elementy składowe: obrona przed agresją Niemiec i Związku Radzieckiego – kampania polska 1939 roku, trwająca od 1 września do 6 października 1939 roku; walka podziemna w okupowanej Polsce, prowadzona przez organizacje konspiracji wojskowej oraz działania bojowe regularnych jednostek Wojska Polskiego na froncie zachodnim i na froncie wschodnim. W artykule ukazano warunki prowadzenia badań nad udziałem Wojska Polskiego w drugiej wojnie światowej, wybrane opracowania autorów polskich i zagranicznych tego problemu, i na tym tle przeanalizowano udział Wojska Polskiego w drugiej wojnie światowej; kampanii polskiej 1939 roku, na froncie wschodnim i na Zachodzie oraz polski ruch oporu.

In recent years we can observe a dynamic increase in skin cancers in whose pathogenesis exposure to ultraviolet radiation (UVR) plays an important role. Actinic keratosis (AK) is a common skin disease, characterized by hyperkeratotic lesions located on skin damaged by UVR (photodamaged skin) or senile skin, most frequently present in people of Caucasian origin. The most frequent risk factors for AK development are: elderly age, male sex, cumulative UVR dose, low skin phototype, living in equatorial regions and long-lasting administration of immunosuppressive agents. In various papers on pathogenesis of AK it was revealed that it is an initial form of lesions leading in consequence to development of skin cancers, especially squamous cell carcinoma (SCC). To date there clinical features of AK predisposing to development of SCC are not known, however, inflammation, diameter over 1 cm, rapid enlargement, bleeding and ulceration are considered as risk factors. AK may spontaneously regress, remain stay stable for many years or progress to SCC. This new concept on pathogenesis of AK caused a new approach to its treatment, with a special emphasis on field of cancerisation, with the use of 5-fluorouracil, imiquimod, photodynamic therapy and ingenol mebutate. In the article we present current knowledge on the pathogenesis of actinic keratosis, a review of therapeutic options and principle rules of prophylaxis.

Wprowadzenie: Nie jest znana epidemiologia guzów aparatu paznokciowego.Ze względu na często niespecyficzny obraz kliniczny diagnostykatych zmian może sprawiać trudności. Cel pracy: Ocena częstości występowania oraz spektrum guzów aparatupaznokciowego w populacji Polski Północnej. Materiał i metodyka: Spośród 1588 pacjentów diagnozowanychi leczonych w Klinice Dermatologii, Wenerologii i Alergologii GdańskiegoUniwersytetu Medycznego z powodu różnorodnych patologiiaparatu paznokciowego do badania włączono 129 osób z guzami. Wyniki: Guzy stanowiły około 8% patologii aparatu paznokciowego.Większość (92%) miała charakter łagodny. Najczęściej rozpoznawanozmiany melanocytowe (41%), guzy chrzęstno-kostne, włókniakioraz torbiele śluzowe. Najczęstszym nowotworem złośliwym byłczerniak. Wnioski: Guzy aparatu paznokciowego są obserwowane w populacjiPolski Północnej dość często. Większość z nich ma charakter łagodny.Diagnostyka zmian melanocytowych aparatu paznokciowego jest niezwykleistotna ze względu na ryzyko rozwoju czerniaka.

Wprowadzenie. Czerniak aparatu paznokciowego jest rzadkim typemczerniaka o złym rokowaniu. Ocenia się, że stanowi on około 1%wszystkich czerniaków skóry w populacji kaukaskiej.Cel pracy. Ocena częstości występowania tego nowotworu w populacjipółnocnej Polski oraz jego charakterystyka kliniczna i histopatologiczna. Materiał i metody: wśród 1588 pacjentów diagnozowanych i leczonychw Klinice Dermatologii, Wenerologii i Alergologii GdańskiegoUniwersytetu Medycznego z powodu różnorodnych patologii aparatupaznokciowego do badania włączono 8 chorych (5 kobiet i 3 mężczyzn,średnia wieku 59 lat) z czerniakiem aparatu paznokciowego.Wyniki: czerniak aparatu paznokciowego stanowił 0,504% wszystkichpatologii aparatu paznokciowego. Wszyscy pacjenci cechowali się IIIlub IV fototypem skóry. Guz był zlokalizowany w większości przypadkóww obrębie palucha lub kciuka. Najczęstszym typem histopatologicznymbyłczerniak akralny. Średni naciek nowotworu według Breslowawynosił 7,2 mm (zakres 2,5–18 mm). U 37,5% badanychobserwowano przeżycie ponad 20 miesięcy. Wnioski: czerniak aparatu paznokciowego w populacji północnej Polskiwystępuje rzadko, ale jest najczęstszym nowotworem złośliwymnarządu paznokciowego.Wbadanej populacji nowotwór rozpoznawanow zaawansowanych stadiach, co wiąże się ze złym rokowaniem.

Wprowadzenie: Nieczerniakowe nowotwory skóry są najczęstszyminowotworami złośliwymi w populacji kaukaskiej. Obserwuje się staływzrost zapadalności. Leczenie chirurgiczne jest najefektywniejsząmetodą terapii. Cel badań: Analiza pod względem epidemiologicznym, klinicznymi wyników leczenia chirurgicznego przypadków raków skóry leczonychw Gdańsku. Materiał i metodyka: Przeanalizowano 1406 chorych z 1849 ogniskamiraka (691 mężczyzn i 715 kobiet). Chorzy byli operowani w latach1998–2009. Nowotwory wycinano ze standardowym marginesemresekcji. Badanych analizowano pod względem wieku, płci, lokalizacjinowotworu, jego wielkości, marginesu resekcji oraz wznów. Wyniki: Obserwowano wzrost liczby osób operowanych z powodunowotworów skóry. Średni wiek badanych to 66 lat. Stosunek występowaniaraka podstawnokomórkowego do raka kolczystokomórkowegowynosił 9 : 1. Najczęstszym umiejscowieniem nowotworu byłaskóra twarzoczaszki. Nowotwory wysokiego ryzyka wznowy obserwowanow 1020 przypadkach. Odsetek wznów wynosił 3,7%, natomiastdla nowotworów wysokiego ryzyka 5,2%. Wnioski: W północnej Polsce wzrasta częstość występowania rakówskóry. Leczenie chirurgiczne powinno być złotym standardem w terapiiguzów wysokiego ryzyka.

Wprowadzenie: Dane z literatury wskazują na udział receptora dlawitaminy D (ang. vitamin D receptor – VDR) w rozwoju nowotwo równarządów wewnętrznych oraz raków skóry. W pojedynczychpracach analizowano rolę reduktazy metylenotetrahydrofolianowej(ang. methylenetetrahydrofolate reductase – MTHFR), której nieprawidłowaaktywność związana jest z indukcją kancerogenezy. Cel pracy: Ocena stężenia 25(OH)D oraz parathormonu w surowicyu pacjentów z rakiem podstawnokomórkowym (ang. basal cell carcinoma– BCC), a także analiza ekspresji VDR i MTHFR w bioptatach zezmian skórnych typu BCC. Materiał i metodyka: Badaniem objęto grupę 79 chorych z BCC oraz46 wolontariuszy stanowiących grupę kontrolną. U wszystkich badanychoznaczano stężenie witaminy D i parathormonu w surowicy,natomiast u 44 pacjentów z BCC oraz 30 wolontariuszy pobieranobiopsje skóry celem oznaczenia ekspresji VDR i MTHFR. Wyniki: Stężenie 25(OH)D było statystycznie istotnie wyższe w grupiekontrolnej niż u chorych na BCC (p = 0,0026), podczas gdy stężenieparathormonu w surowicy pacjentów z BCC było istotnie wyższew porównaniu z grupą kontrolną (p < 0,0001). U chorych na BCCwykazano istotnie wyższą ekspresję VDR niż w grupie kontrolnej(p < 0,001). Taką samą zależność obserwowano w odniesieniu do ekspresjiMTHFR, która była istotnie wyższa w bioptatach skóry pobranychze zmian typu BCC w porównaniu z grupą kontrolną (p < 0,01). Wnioski: Na podstawie wyników badań własnych nie można jednoznacznieokreślić roli VDR i MTHFR w rozwoju raków podstawnokomórkowychskóry, jakkolwiek wiele argumentów przemawia za ichistotnym udziałem w procesie kancerogenezy. Stąd też uzasadnionejest prowadzenie dalszych, kompleksowych i wieloośrodkowychbadań celem poznania złożonej etiopatogenezy BCC.

Wprowadzenie: W trzech kolejnych miesiącach 2009 roku badano177 pacjentów z nieczerniakowymi rakami skóry, którzy zgłosili sięw celu konsultacji, ustalenia postępowania i ewentualnego leczenia.Większość osób (131) zgłosiła się z powodu wznowy lub nowotworówniewyleczonych. Nowotwory były zlokalizowane w obrębie głowyi szyi, a 56,6% z nich znajdowało się w strefie zwiększonego ryzykawznowy i przerzutów. Cel pracy: Analiza przyczyn niepowodzenia pierwszego leczenianieczerniakowych nowotworów skóry. Wyniki: Niepowodzenie leczenia najczęściej dotyczyło raka podstawnokomórkowego.W tej grupie ponad 66% guzów wykazywałojedną lub więcej cech klinicznych ryzyka wznowy i w 11% obrazagresywności histopatologicznej. Ponad 29% wszystkich zmian leczono bez zweryfikowania histopatologicznego rozpoznania kli ni -cznego. Spośród osób ze wznowami lub niewyleczonymi rakami 75%było poddanych kriodestrukcji. W mniejszości byli pacjenci leczenichirurgicznie, w tym 52% było nowotworów nieradykalnie usuniętych. Wnioski: Niepowodzenia pierwszego postępowania powodująznaczne trudności w dalszym leczeniu chirurgicznym, wiążą sięz dylematami rekonstrukcyjnymi oraz niezbędną uzupełniającą radioterapią w przypadkach trudności uzyskania „czystości” onkologicznej.

The article presents the military relations between Poland and the Soviet Union in the years 1921-1939, from the end of the war between Poland and the Bolshevik Russia until the beginning of World War II. Its content has been divided into four subchapters, in the first of which the author analyzes the state of research on the topic in question and the state of preservation of sources in Polish and foreign archives. In the following subsections, the author presents the military relations between Poland and the USSR in three periods: in the years 1921-1926, 1926-1935 and 1935-1939. The last subsection is key to the undertaken research problem. It contains findings on the changes in the mutual military relations to the disadvantage of Poland, in connection with the rapid expansion and modernization of the Red Army and the difficulties of the Polish military intelligence in their assessment and difficulties in recognizing the reconstructed cooperation between the USSR and Germany. [ABSTRACT FROM AUTHOR]