Search

Latince adı Hypericum perforatum L. olan sarı kantaron otu dünyada en çok "St. John' wort" adıyla Türkiye'de ise "kılıç otu, binbirdelik otu, kuzu kıran, kan otu, yara otu ve mayasıl otu" gibi isimlerle bilinmektedir. Hypericum perforatum L. Türkiye'nin birçok bölgesinde yayılış göstermektedir. Sarı kantaron otu; yara ve yanıklarda, depresyon, kanser, diyabet, mide-bağırsak rahatsızlıkları, safra ve karaciğer rahatsızlıkları, mide ülseri, sarılık, dizanteri, bronşit, diyare ve boğaz hastalıklarında kullanılmaktadır. Sarı kantaron otu oldukça geniş kimyasal bileşime sahiptir. Bunlardan biri de bitkinin içerdiği uçucu yağlardır. Hastalıkların tedavisinde kullanılan bitkilerin etkinliğinin içerdiği uçucu yağlardan kaynaklandığı bilinmektedir. Ülkemizde ve dünyada Hypericum perforatum L. ile ilgili birçok çalışma yapılmıştır ancak Trakya bölgesini kapsayan kapsamlı bir çalışma bulunmamaktadır. Bu araştırma, 2021 yılının Haziran-Ağustos ayları arasında Trakya Bölgesinde (Tekirdağ, Kırklareli, Edirne, Çanakkale (Gelibolu yarımadası), İstanbul Avrupa yakası) doğal olarak yetişen Hypericum perforatum L. türünün uçucu yağının kimyasal bileşiminin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Toplanan sarı kantaron bitkisi örneklerinin uçucu yağı hidrodistilasyon yöntemiyle çıkarılmıştır. Çıkan uçucu yağların bileşenleri GC-MS yöntemiyle analiz edilmiştir. Analiz edilen uçucu yağlarda 50-64 adet bileşen tespit edilmiştir. Bitkinin uçucu yağının ana bileşenlerini genel olarak seskiterpenler (ß- caryophyllene, caryophyllene oxide, ß-selinene, ?-selinene, ß-farnesene, ?-amorphene, Eudesma-4(14),11-dien, spathulenol), hidrokarbonlar (1-tetradecanol, 1-tridecanol, Cycloundecane, 1,1,2-trimethyl), ayrıca diterpenler (phytol), alkoller (alpha cadinol) ve yağ asitleri (Pentadecanoic acid, Palmitic acid, 9,12-Octadecadienoic acide…) oluşturmaktadır. St. John's Wort also known as Hypericum perforatum L. in Latin has various different names in Turkish such as "'Kılıç otu, binbirdelik otu, kuzukıran, kan otu, yara otu ve mayasıl otu". Hypericum perforatum L. is distributed many areas throughout of Turkey. St. John's Wort which is an effective medicinal plant is widely used as an herbal remedy to treat wounds and burns including the treatment of many other diseases such as depression, cancer, diabetes, gastrointestinal diseases, pancreas and liver disorders, ulcer, dysentery, bronchitis and throat disorders. One of the components of St. John's Wort, which contains numerous chemical components, is essential oils. The plants are very effective for the treatment of diseases thanks to these essential oils. There are a broad range of studies of this herb both in Turkey and the World. However, there is no comprehensive study which includes the region of Thrace. This study was conducted in between June and August, 2021, to determine the chemical composition of the essential oil of Hypericum perforatum L. species growing naturally in the Thrace Region (Tekirdağ, Kırklareli, Edirne, Çanakkale (Gallipoli peninsula), Istanbul European side). The essential oils of the collected samples of St. John's wort plant was extracted by hydrodistillation method. The components of the essential oils were analyzed using the method of GC-MS. 50-64 components were identified in the essential oils that were analyzed. The main components of the essential oil of the plant are sesquiterpenes (ß- caryophyllene, caryophyllene oxide, ß-selinene, ?-selinene, ß-farnesene, ?-amorphene, Eudesma-4(14),11-diene, spathulenol) and hydrocarbons (1-tetradecanol, 1-tridecanol, Cycloundecane, 1,1,2-trimethyl) as well as diterpenler(phytol), alcohols (alpha cadinol), oil acids (Pentadecanoic acid, Palmitic acid, 9,12-Octadecadienoic acide…)

Bu çalışmanın amacı indometazin'in ile indüklenen ülsere bağlı hasara karşı İdebenon'un farklı dozlarının olası gastroprotektif etkilerinin hem makroskobik hem de mikroskobik olarak histopatolojik analizerle değerlendirmektir. Çalışmada 36 adet dişi wistar albino cinsi sıçan; sağlıklı, ülser, idebenon 200, ülser+famotidin, ülser+idebenon 100 ve ülser+idebenon 200 olmak üzere rastgele altı eşit gruba ayrıldı. Sağlıklı grup hariç tüm sıçanlar altı torlu ülser kafeslerinde 24 saat aç bırakıldı. Sonrasında oral olarak idebenon ve famotidin uygulandıktan 5 dakika sonra yine oral olarak indometazin uygulandı. Daha sonra 6 saat tekrar aç bırakılan sıçanların mide dokuları alınarak histopatolojik olarak incelendi. İdebenon, doza bağlı olarak indometazin kaynaklı ülser hasarını önemli ölçüde iyileştirdi. İdebenon uygulanan sıçanların histopatolojik analizlerinde özellikle 200 mg/kg idebenon dozunun mide ülserinde koruyucu etki gösterdiği belirlendi. Çalışmamızın sonuçlarına göre; idebenon uygulamasının indometazin ile indüklenen gastrik ülser hasarına karşı gastroprotektif etki gösterdiği görülmüştür. Ayrıca elde ettiğimiz sonuçlar İdebenonun yeni bir potansiyel tedavi seçeneği olabileceğini düşündürmektedir. The aim of this study was to evaluate the possible gastroprotective effects of different doses of Idebenone against ulcer-related damage induced by indomethacin, both macroscopically and microscopically, with histopathological analyzers. In the study, 36 female wistar albino rats; randomly divided into six equal groups; healthy, ulcer, idebenon 200, ulcer+famotidine, ulcer+idebenon 100 and ulcer+idebenon 200. All rats except the healthy group were fasted in torlu ulcer cages for 24 hours. Then, 5 minutes after oral administration of idebenone and famotidine, indomethacin was administered orally again. The stomach tissues of the rats, which were fasted for another 6 hours, were taken and examined histopathologically. IDE significantly improved indomethacin-induced ulcer injury in a dose-dependent manner. In the histopathological analyzes of rats administered idebenone, it was determined that 200 mg/kg dose of Idebenone had a protective effect in gastric ulcer. In the results of our study; Administration of idebenone showed gastroprotective effect against indomethacin-induced gastric ulcer injury. In addition, our results suggest that idebenone may be a new potential treatment option.

Amaç: Bu çalışmada, veteriner hekimliği biliminde, hayvan besleme ve beslenme hastalıkları özelinde gerçekleştirdiği ulusal ve uluslararası çalışmaları, akademik ve idari görev ve sorumlulukları ile Prof. Dr. Hümeyra Özgen’in bilim tarihi ve bilim dünyasına katkılarını ortaya koymak ve ayrıca veteriner hekimliği tarihinde biyografi ve bibliyografi çalışmalarına katkı sağlamak amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın materyalini Selçuk Üniversitesi Rektörlük, Veteriner Fakültesi Dekanlık ve Konya Veteriner Hekimleri Odası Arşivi’nden elde edilen ilk elden kaynaklar ve dönemin gazete haberleri oluşturdu. Belge analizinden elde edilen bilgiler retrospektif yaklaşımla kronolojiye uygun olarak yazıya aktarıldı. Bulgular: İstanbul’da 1924 yılında doğan Özgen, yükseköğrenimini 1946’da Yüksek Ziraat Enstitüsü Veteriner Fakültesi’nde Ankara’da tamamladı. 1949’da Bakteriyoloji ihtisasını, 1951’de Almanya’da doktorasını yaptı ve 1952’de Dr. Med. Veteriner unvanı aldı. 1962’de Dr. Asistan olarak AÜ Veteriner Fakültesi Yem Maddeleri ve Hayvan Besleme Kürsüsü’nde göreve başlayan Özgen, Zootekni ve Hayvan Besleme Bölümü’nde ilk kadın akademisyen unvanı aldı. Özgen, 1966’da Doçentlik ve 1972’de ise Profesörlük kadrosuna atandı. 1978’de F.Ü. Veteriner Fakültesi’nde Dekanlık görevine atanan Özgen, veteriner hekimliği tarihinde bir ilk olarak 1982’de S.Ü. Veteriner Fakültesi kurucu kadın dekanı oldu. Öneri: Veteriner fakülteleri içerisinde ilk kadın kurucu Dekan olan Özgen’in, Türkiye’deki üniversitelere bağlı tüm fakülteler içerisinde de ilk kadın kurucu dekan olup olmadığının araştırılmaya muhtaç bir konu olduğu önerilebilir., Aim: In this study, it was aimed to reveal the national and international studies carried out veterinary science in general and animal nutrition and nutrition diseases in particular, academic and administrative duties and responsibilities, and the contributions of Prof. Dr. Hümeyra Özgen to the history of science and the world of science, and also contribute to biography and bibliography studies in the history of veterinary medicine. Materials and Methods: The material of the study consisted of primary sources and newspaper of the period obtained from archives of the Selcuk University Rectorate, the Deaconship of the Faculty of Veterinary Medicine and Konya Chamber of Veterinarians. The information obtained from the document analysis was written in accordance with chronology with a retrospective approach. Results: Born in Istanbul in 1924, Özgen completed her higher education at Ankara Veterinary Faculty of Higher Agricultural Institute in 1946. She completed her Bacteriology specialization in 1949 and her doctorate in Germany in 1951 and she received the title of Dr. Med. Vet. in 1952. Özgen, who started to work as a Dr. Assistant at AU Veterinary Faculty, Feedstuffs and Animal Nutrition in 1962, received the title of first female academician in Department of Animal Husbandry and Animal Nutrition. Özgen was appointed as Associate Professor in 1966 and Professor in 1972. Özgen, who was appointed as Dean of the Faculty of Veterinary Medicine at F.U. in 1978, became the founding dean of the Faculty of Veterinary Medicine at S.U. as the first founding female dean in the history of veterinary medicine in 1982. Conclusion: It can be suggested that it is a subject in need of further investigation whether the first founder woman Dean Özgen, the first woman in the faculties of veterinary medicine known as founder dean, in all faculties of universities in Turkey

Amaç: Bu araştırmada, Türkiye’de veteriner hekimliği tarihi ve deontoloji alanı akademisyenleri tarafından yayımlanan bilimsel çalışmaların bibliyometrik özellikler açısından değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Periyodik olarak yapılması planlanan bu çalışmada öncelikle alanın ilk kürsüsünün kuruluş yılından 2015 yılına kadar olan 65 yıllık zaman dilimi ele alındı. Devamında en az onar yıllık aralarla çalışmanın sürdürülmesi planlandı. Çalışmanın gerecini yazarlar tarafından hazırlanan “Türkiye’de veteriner hekimliği tarihi ve deontoloji alanı akademisyenlerinin bilimsel çalışmaları bibliyografyası(1950-2015)” adlı araştırmada yer alan veriler oluşturdu. Bu kapsamda bibliyografyada yer alan; tezler, kitap/kitap bölümleri, makaleler ve bildirilerin bibliyometrik analizi yapıldı. Çalışmaların yıl, konu ve dergi değişkenleri bakımından değerlendirilmesi yapılarak veriler tablolar halinde sunuldu. Bulgular: En fazla sayıda doktora tezinin (n=11, % 40,74), kitap/kitap bölümünün (n=18, % 34,62) ve yurt içi makalenin (n=83, % 32,55) 2010-2015 yılları arasında hazırlandığı belirlendi. En fazla yurt dışı makalenin (n=13, % 39,40) 2000-2009 yılları arasında yayımlandığı, en fazla ulusal bildirinin (n=102, % 45,33) 2000-2009 yılları arasında, uluslararası bildirinin ise (n=84, %56,75) 2010-2015 yılları arasında sunulduğu saptandı. Akademisyenlerin konu yönelimleri değerlendirildiğinde en fazla çalışmanın veteriner hekimliği tarihi konularında yapıldığı belirlendi. Buna göre; doktora tezleri (n=19, %70,38), kitap/kitap bölümleri (n=20, %38,46), yurt içi makaleler (n=183, %71,76), yurt dışı makaleler (n=14, %42,43), ulusal bildiriler (n=103, %45,78) ve uluslararası bildiriler (n=86, %58,11) olarak kaydedildi. En fazla yurt içi makalenin, Veteriner Hekimler Derneği Dergisi’nde (n=60, %23,53), en fazla yurt dışı makalenin, Journal of Veterinary Medical Education (n=5, %15,15) adlı dergide yayımlandığı saptandı. Öneri: Bu çalışma ile veteriner hekimliği tarihi ve deontoloji alanının çalışmalarının bibliyometrik profili ortaya çıkarılarak akademisyenlerin bilimsel araştırma eğilimleri belirlenmiştir. Çalışmanın, bilimsel araştırma ve yayın faaliyetleri ile giderek zenginleşmekte olan alanın bilimsel düzeyinin belirlenmesine katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Bibliyometrik incelemelerin belirlenen tarih aralıkları çerçevesinde periyodik olarak yapılması ile alanın bilimsel performansının belirlenebileceği ve alan performansına yönelik yapılacak kalitatif ve kantitatif değerlendirmelere ışık tutacağı ileri sürülebilir., Aim: The aim of the research is to evaluate the scientific studies conducted by the history of veterinary medicine and deontology in Turkey in terms of bibliometric properties. Materials and Methods: In this study, which is planned to be carried out periodically, first of all, the 65-year time period from the establishment of the first department of the field to 2015 is discussed. Thereafter, it is planned to update the study at ten-year intervals. The material of this study was composed of the data included in the research named “Bibliography of scientific studies of the history of veterinary medicine and deontology academicians in Turkey (1950-2015)”. In this context, in the bibliography; bibliometric analysis of theses, book / book chapters, articles and presentations were made. Studies were evaluated in terms of year, subject and journal variables. The data were analyzed in tables. Results: It was determined that the highest number of doctoral theses (n=11, 40.74%), book/book chapters (n=18, 34.62%) and national articles (n=83, 32.55%) were prepared between 2010-2015. The highest number of articles abroad (n=13, 39.40%) was published between 2000-2009, the highest number of national presentations (n=102, 45.33%) were presented between 2000-2009, and the highest number of international presentations (n=84, %56,75) was presented between 2010- 2015. When the subject trends of the academicians were evaluated, it was determined that the most studies were done on history (Doctoral theses (n=19, 70.38%), book/book chapters (n=20, 38.46%), national articles (n=183, 71.76%), articles abroad (n=14, 42.43%), national presentations (n=103, 45.78%) and international presentations (n=86, 58.11%). The most national articles were published in the Journal of the Turkish Veterinary Medical Society (n=60, 23.53%), the most articles abroad were published in the Journal of Veterinary Medical Education (n=5, 15.15%). Conclusion: With this study, the bibliometric profile of the studies in the field was revealed and the general tendencies of the academicians were tried to be determined. It is thought that the study will contribute to the determination of the scientific level of the history of veterinary medicine and deontology, which is getting richer with scientific research and publication activities. It can be argued that the scientific performance of the field can be determined by conducting bibliometric studies periodically within the framework of the determined date ranges and it will shed light on the qualitative and quantitative evaluations to be made for the field performance.

Bu çalışmada farklı çiftliklerde tüberkülin deri testinde pozitif bulunan 2 yaş üzeri ineklerden oluşan 30 adet tüberkülozlu sığırda (çalışmanın deney grubu) Mycobacterium bovis etkeninin varlığının periferik kanda saptanabilmesinde kullanılabilecek, alternatif bir tanı yöntemi denemesi ve rutin histopatoloji, immunohistokimya (İHK), Polimeraz Zincir Reaksiyonu (PZR) farklı tanı yöntemlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Deney ve kontrol grubuna ait hayvanların kesimi sonrası kan ve doku örnekleri alınarak, taze dokularda PZR, formaldehitte tespit edilmiş dokulardan hazırlanan parafin blok kesitlerinde ise Hematoksilen-Eozin (HE), Ziehl-Neelsen (ZN) ve İHK yöntemi ile boyama uygulanmıştır. Santrifüje edilen kanların 'buffy coat'; lökosit katmanında PZR ve bu katmandan hazırlanan frotilere immunositokimya (İSK) uygulanmıştır. Deney grubundaki hayvanların 27'sinde öncelikli olarak akciğer ve mediastinal lenf düğümlerinde, ilave olarak plöra ve karaciğerde kazeifiye-kalsifiye olmuş tipik tüberkül yapısı gözlenmiştir. Organlarında makroskobik lezyon (nodül, tüberkül) gözlenmeyen 4 hayvandan ikisinde spesifik olmayan lenfadenopati gözlenmiştir. Tipik makroskobik lezyon (tüberkül) gösteren olgularda ve ek olarak lenfadenopati gözlenen 2 olgudan bir tanesinde histopatolojik muayenede tipik tüberkül granulomu yapısı gözlenmiştir. Histopatolojik incelemeleri takiben yapılan ZN boyamalarda 20 olgu tüberkülozla uyumlu bulunmuştur. Deney grubundaki hayvanların akciğer, mediastinal lenf düğümü ve karaciğer dokularında yapılan İHK boyamalarında 30 hayvanının 25 tanesinde; lökosit katmanından yapılan İSK boyamalarının ise 3 tanesinde pozitif etken boyanmasına rastlanmıştır. Tespit edilmeden aynı dokularda gerçekleştirilen PZR'de 18 hayvana ait dokuda; lökosit katmanı PZR'sinde ise 14 tanesinde pozitiviteye rastlanmıştır. İHK incelemelerinde pozitif boyanmış etkenlere, nekroz alanlarını çevreleyen bağ dokuda serbest şekilde; makrofajların, dev hücrelerinin, nadiren lenfositlerin ve fibrositlerin sitoplazmalarında rastlanmıştır. İSK incelemelerinde ise pozitif reaksiyon mononükleer lökosit sitoplazmalarında görülmüştür. Kontrol grubunda ise İSK'da 10, ,dokuda PZR'de1, kanda yapılan PZR'da 2 hayvanda pozitif reaksiyon saptanmış diğer yöntemlerde herhangi bir pozitiviteye rastlanmamıştır.Sonuç olarak çalışmamızda Mycobacterium bovis etkenine ait moleküllerin periferik kandaki varlığı ve bu molekülleri saptamaya yönelik yöntemlerin kanda sığır tüberkülozunun tanısında kullanılabileceği gösterilmiştir. Klasik olarak ZN boyama ile yapılacak tüberküloz tanısının her zaman hassasiyet göstermediği ve teşhiste diğer yöntemlere ihtiyaç olduğu gözlemlenmiştir. Bu nedenle destekleyici diğer tanı yöntemi veya yöntemlerinin kullanılmasında fayda olacağı açıktır. Kullanılan yöntemlerden İHK'nın, etkili sonuç verdiği, kandan yapılan testlerde ise PZR'nin İSK'ya kıyasla daha etkili olduğu gözlenmiştir. Tüberküloz hastalığının kesin teşhisinde kullanılan tekniklerin birinin diğerine üstünlüğünden ziyade birbirini tamamlayıcılığından ve bir arada kullanıldığında teşhisin hem daha hızlı hem de daha güvenilir olduğundan bahsetmek daha yerinde olacaktır. Çalışmanın temel hedefini oluşturan, erken tanıya ve PPD ile ön tanının doğrulanmasına imkan sağlayacak 'etkenin kan-lökosit katmanındaki tesbit edilebilirliği uygulamasının, hangi safhalarda, ne derece tercih edilebileceğini net olarak ortaya koyabilmek, yöntemi rutin kullanıma sunabilmek için ileri çalışmalar gerekmektedir. In this study it was aimed to provide an alternative method applicable to peripheral blood and compare various methods for diagnosing bovine tuberculosis by sampling from 30 cows older than 2 years, from various farms and found to be positive in intradermal tuberculin test. Following the slaughter of animals in experiment and control group, blood and tissue samples were collected. Polymerase chain reaction (PCR) was applied to the fresh tissue samples and Hematoxyline&Eosin (HE), Ziehl-Neelsen (ZN) and immunohistochemistry (IHC) was applied to the formalin fixed, paraffin embedded tissues. The buffy-coat extracted from the blood by centrifugation was further processed with PCR and the buffy-coat smears with Immunocytochemistry (ICC) method. In 27 of the experiment group classical tubercle lesion was observed. In the 4 animals which did not show characteristic macroscopic lesion, nonspecific lymphadenopathy was observed. In animals showing typical macroscopic lesion and additionally in one of the two lymphadenopathic cows, routine HE examination revealed typical granuloma structure. In examination of ZN stained slides, 20 animals of the experiment group was found to be consistent with tuberculosis. In the lungs, mediastinal lymphnodes and liver of the experiment group, 25 animals revealed positive staining against M.bovis in IHC and 3 animals in ICC. Tissues of 18 animals and buffy-coat of 14 animals were found to be PCR positive for mycobacteria. Positive staining in IHC was observed surrounding the necrosis in the connective tissue and intracytoplasmically in macrophages, giant-cells, rarely in lymphocytes and fibrocytes. Positive staining in ICC is observed intracytoplasmically in mononuclear leukocytes. Of the control group (n: 30); 10 in ICC and in PCR examination of the buffy coat 2 animals and of the tissue 1 animal were found to be positive. Other tests of the control group revealed negative results.As a conclusion, this study has shown the possibility of detecting the molecules of the agent in peripheral blood and diagnostic feature of the blood in bovine tuberculosis. As a usual practice, use of ZN staining for the diagnosis of bovine tuberculosis is found to lack sensitivity and the need for supportive diagnostic tests is considered to be necessary. It was shown that IHC in tissue and PCR in blood samples was the most effective method to diagnose the disease. For the quick and accurate diagnosis of bovine tuberculosis, rather than the superiority of diagnostic methods it is more suitable to talk about the complementarity of these methods. Further studies are urgent to have precise information about the utility of the method based on the theory of detecting agent components in buffy-coat. 66

D vitamininin kalsiyum ve fosfor metabolizması üzerine etkisinin yanında son yıllarda immun sisteme ve yangısal-enfeksiyöz hastalıkları önlemede olumlu etkileri olduğu ileri sürülmektedir. Bu çalışmada doğumdan 24 saat sonra D3 vitamini uygulanan ineklerde, uygulamanın kalsiyum, fosfor metabolizması üzerine etkisi ile birlikte karbonhidrat ve yağ metabolizması, yangısal parametrelere, karaciğer aktivite indeksi (LAI) ve karaciğer fonksiyon indeksi (LFI) üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Çalışmada yüksek süt verimli 20 Holştayn multiparaous inek kullanıldı. İneklerin 10 adetine doğumdan 24 saat sonra 5 milyon U D3 vitamini (im, 5 ml) uygulandı. Kontrol grubundakilere aynı zamanda izotonik sodyum klorür (5 ml, im) yapıldı. Bütün ineklerden doğumdan sonra 1. (enjeksiyon öncesi), 3., 7., 14. ve 28 günlerde antikoagülansız tüplere kan alındı ve serumları -20 °C'da depolandı. Kan serumlarında kalsiyum, fosfor, magnezyum, potasyum, D ve A vitamini, parathormon, NEFA, BHBA, kolesterol, trigliserid, albumin, total protein, haptoglobin, serum amiloid A, seruloplazmin, AST, GGT ve total bilirubin düzeyleri ölçüldü. Her iki gruptaki ineklerin LAI ve LFI değerleri hesaplandı.Çalışmada subklinik hipokalsemi (SCH) oranı deney süresi boyunca deney grubunda %32, kontrol grubunda ise %34 olarak hesaplanırken, tüm ineklerde ilk 14 gün içinde %41.25 olarak bulunmuştur. D vitamini grubunda SCH 3.günden sonra bir inekte, kontrol grubunda beş inekte görülmüştür. Deney grubunda D vitamini düzeyi kontrol grubuna göre 7.günden itibaren anlamlı olarak yükselmiştir (P0,700 mEq/L 3, 7 ve 14.günlerde D vitamini grubunda 2 inekte 3 kez, kontrol grubunda 6 inekte 14 kez tespit edilmiştir. Haptoglobin, serum amiloid A ve seruloplazmin düzeylerinde gruplar arasında önemli bir farklılık görülmezken, serum amiloid A yalnız 3.günde deney grubunda daha yüksek bulunmuştur (P0,700 mEq/L were determined three times in two cows and fourteen times in six cows in the experimental group and in the control group respectively at the 3rd, 7th and 14th days. Although there are no statistically significant differences determine between the groups in haptoglobin, serum amyloid A and caeruloplasmin levels, in the experimental group serum amyloid A levels were determined statistically significantly higher than the control group only third day (P

Amaç: Bu araştırma, Romanov koyun ırkının Karadeniz Bölgesi koşullarında halk elindeki bir sürüde döl verimi özellikleri, büyüme, yaşama gücü ve bazı vücut ölçülerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Metot:Araştırmanın materyalini, 2 ve 3 yaşındaki 78 baş Romanov koyunu ve bu koyunlardan doğan 52 baş kuzu oluşturmuştur. Döl verimi özellikleri ve kuzuların doğum ağırlığı, sütten kesim yaşına (90 gün) kadar olan yaşama gücü oranı, canlı ağırlık ve vücut ölçüsü verileri tartı ve şerit metre ile tespit edilmiştir. Canlı ağırlıkve vücut ölçülerine ait verilerin 15.,30., 60., 75. ve 90.gündeki değerleri doğrusal interpolasyon yöntemi ile hesaplanmıştır. Verilerin istatistiksel değerlendirmesinde yaşama gücü için ki-kare testi, canlı ağırlık ve vücut ölçüleri içinise En Küçük Kareler Metodu kullanılmıştır. Bulgular:Romanov ırkı koyunlarda doğum oranı %89,74, bir doğuma düşen kuzu sayısı 1,71 ve sütten kesilen kuzu oranı %132,05 olarak belirlenmiştir. Kuzuların doğum ağırlığı, sütten kesim ağırlığı ve yaşama gücü oranı ortalamaları sırasıyla 3,12 kg, 11,42 kg ve %93,60 olarak bulunmuştur. Sütten kesim yaşındaki cidago yüksekliği, göğüs çevresi, incik çevresi, göğüs derinliği, göğüs genişliği ve vücut uzunluğu sırasıyla 44,12 cm, 53,41cm, 7,78cm, 20,61cm,16,49 cm ve 43,14 cm olarak belirlenmiştir. Anayaşı, doğum tipi ve cinsiyet özelliklerininsütten kesim yaşında canlı ağırlık, göğüs çevresi, incik çevresi, göğüs genişliği ve vücut uzunluğu üzerine etkisinin istatistiksel olarak önemli (P

Araştırmada bireysel olarak barındırılan 28 adet erkek Sprague-Dawley rat kullanıldı ve Kontrol, Beta glukan (BG, 50 mg/kg canlı ağırlık (CA)/gün BG, gavaj), Kurşun (Kurşun; 15 mg/kg CA, ip kurşun asetat), Kurşun + BG grubu (Kurşun + BG; 15 mg/kg CA ip kurşun asetat ve 50 mg/kg CA BG, gavaj) olarak dört gruba ayrıldı. Yem tüketimi Kurşun grubuyla karşılaştırıldığında, Kurşun + BG grubunda önemli oranda arttı (P

Kolon kanseri, tüm kanseri insidansının % 9'undan fazlasını oluşturur ve sindirim kanalının son bölümü olan kalın bağırsakta (kolon) gözlenir. Kanser tedavisinde başlıca kullanılan yöntemler arasında cerrahi, kemoterapi, radyoterapi sayılabilir. Yaklaşık yüz yıldır kanserin sistemik tedavisi için yaygın olarak sitotoksik kemoterapötikler kullanılmaktadır. Bu ilaçların birçoğu, hızla çoğalan hücreleri öldürmek ya da engellemek için dizayn edilmiş, DNA hasarına sebep olan maddelerdir.Kapsaisinin karsinogenik potansiyelinin değerlendirildiği genotoksisite ve karsinogenez analizleri in vitro ve in vivo değişken sonuçlar göstermektedir. Ancak 2000 yılı itibariyle kapsaisinin antikarsinojen yönünün olduğu ve saflığının önemli olduğu standardize protokollerle gösterilmeye başlanmıştır. Ancak apoptozun hangi moleküler mekanizmalar aracılığıyla uyarıldığı net olarak bilinmemektedir. Bazı sonuçlar, kapsaisinlerin normal hücrelerden kanserli hücreleri ayırabildiğini gösteriyor olsa da bunun nasıl gerçekleştiği hala belli değildir. Bu sebeple bu tez çalışmasında öncelikle; Ülkemizde kırmızıbiberin yaygın olarak üretiminin yapıldığı Adana İlinden toplanan olan C. annum L. cinsi biberlere ve çekirdeklerine uygun ekstraksiyon yöntemi geliştirilerek ve HPLC sistemi ile içerdikleri kapsaisin miktarları belirlenmesi amaçlandı. Daha sonra biber, çekirdek ve ticari kapsasin Caco-2 hücre hattı üzerine uygulanıp konsantrasyon ve zamana bağlı, sitotoksik açıdan hücre canlılığına etkileri; ilaç uygulanmış hücrelerden elde edilen protein miktarlarına bağlı olarak hücrelere etki mekanizması araştırıldı.HPLC yönteminin koşulları diğer araştırmalarla karşılaştırılarak laboratuvarımızda uygulamaya mümkün olan en uygun yöntem olarak seçildi; elde edilen doğruluk, duyarlılık ve doğrusallık sonuçları hesapların güvenilir olduğunu kanıtladı (p

Yem Fabrikasında Üretilen PeletYemlerde Pelet Kalite Faktörü (PKF) Değerinin Pelet Kalitesi ve Enerji Tüketimine Etkisinin İncelenmesiBu araştırmada farklı formülasyonlara sahip karma yemlerdeki PKF değerinin pelet kalitesi üzerine ve enerji tüketimine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Denemede ticari bir yem fabrikasında 4 farklı besi yeminde çalışma planlanmış her bir grup için 1.5 tonluk 6 şarj olarak 9 ton yem üretilmiş toplamda gruplar için 36 ton (24 şarj halinde )yem üretilmiştir. Üretilen her bir şarj için farklı bölgelerden alınan 4 adet numunede Kuru Madde, Ham Protein, Ham Yağ, Ham Kül, Ham Selüloz ve Nişasta besin madde değerleri ölçülmüştür. Pelet dayanıklılık indeksi (PDI) Pfost aleti ile ölçülmüştür. Çalışma sonunda yapılan analizlerde farklı besin madde değerlerinin enerji tüketimlerinde, PDI ve Pelet kalite-ko değerlerinde farklılık oluşturduğu tespit edilmiştir. Beklendiği gibi genel olarak PKF yüksek olan grupların PDI değeride yüksek bulunmuştur. Spearman korelasyon analizinde kullanılan rasyonların besin maddeleri içinde proteinlerin (Rho = -0,378) ve selülozun(Rho= -0,273) pelet kalitesi üzerine negatif yönlü bir etki oluşturduğu tespit edilmiştir. Enerji tüketimi açısından A grubunun enerji tüketimi (15.77 kw) en düşük çıkmış bunu sırasıyla C (16.45 kw), B (16.51 kw), D(18.28 kw) grupları izlemiştir. Pelet Dayanıklık İndeksi açısından en yüksek olan grup C (92.74) grubu iken bunu sırasıyla A (92.28), D (91.41), B (89.47) grupları izlemiştir. Pelet kalite-ko değerleri açısından A grubu en yüksek değere sahipken bunu sırasıyla C,B,D grupları izlemiştir. Sonuç olarak aynı ad altında üretilen farklı besin maddelerine sahip karma yemlerden elde edilen Pelet Yemlerin PDI, pelet presin enerji tüketimi, kalite-ko değeri üzerine önemli düzeyde etki oluşturdukları, PDI ile HP ve nişasta' nın etkileşmesinin HP ve nişastanın köken aldıkları kaynaklara ve kullanılan ısıyla ilgili olarak değiştiği kanaati oluşmuş konu hakkında daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç duyulduğu sonucuna varılmıştır. Investigation of the Effect of Pelet Quality Factor (PQF) value on Pellet Quality and Enegy Comsumption in Pellet Feed Produced in Feed FactoryIn this study, it was aimed to determine the effect of PQF value of pellet feeds on pellet quality and energy comsumption. In the experiment, 4 different fattening feeds were studied in a commercial feed factory. 9 tons of feed was produced in 6 charges of 1.5 tons for each group and 36 tons of feed was produced for groups in total. There were 4 groups and it was named as A,B,C,D respectly.Four samples were taken from different regions during production for each charge. The dry matter, crude protein, crude fat, crude ash, crude cellulose and starch nutrient values of the samples were measured.The pellet durability index (PDI) was measured with the Pfos instrument. At the end of the study, different nutrient values caused differences in energy consumption of pellet press machine. At the same time, it has been found that it makes a difference in the Pellet Durability Index and pellet quality-ko values. As expected, PDI was found to be higher in groups with higher PQF in general. Spearman correlation analysis was perpormed to reveal the relationship between nutrients and PDI. According to the results of this analysis protein ( rho=-0.378) and cellulose (rho=-0.273) had a negatif effect on pellet quality. In terms of energy consumption of group A was lowest(15.77 kw), followed by C (16.45 kw), B (16.51 kw), D (18.28) groups, respectively. In terms of PDI value, the group with the highest PDI was group C(92.74), followed by A (92.28), D (91.41), and B (89.47) groups, respectively. In terms of pelet quality-ko value group A had the highest value in terms of pellet quality-ko values, followed by C, B, D groups, respectively.As a result, pellet feeds obtained from diets with different nutrients produced under the same name have a significant effect on PDI, pellet press energy consumption, quality-co value. It is concluded that more comprehensive studies are needed on the subject.

Amaç: Bu çalışmada Samsun bölgesinden temin edilen yumurta ve yumurta ürünlerinde Salmonella spp. varlığının tespiti, elde edilen izolatların antibiyotik dirençlilik profillerinin ve minimum inhibitör konsatrasyon (MIK) değerlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Ekim 2017- Mayıs 2019 tarihleri arasında Samsun ilinden temin edilen 100 adet yumurta (35 köy yumurtası, 35 konvansiyonel yumurta ve 30 organik yumurta) ve 100 adet yumurta ürünü (30 yumurta tozu, 70 pastörize sıvı yumurta) olmak üzere toplam 200 numune materyal olarak kullanıldı. Salmonella spp.'nin izolasyon ve identifikasyonu ISO 6579 tarafından önerilen metoda göre yapıldı. Elde edilen izolatlarda Salmonella spp.'nin doğrulanması oriC gen varlığı yönünden PCR ile belirlendi. Salmonella spp. izolatlarının çeşitli antibiyotiklere karşı dirençlilikleri ve minimum inhibitör konsantrasyon (MIK) değerleri VITEK 2 AST-GN38 kartları ve VITEK 2 Compact sistem kullanılarak tespit edildi.Bulgular: Çalışma sonunda incelenen 100 yumurta örneğinin 2'sinin (%2), 100 yumurta ürünü örneğinin de 1'inin (%1) Salmonella spp. ile kontamine olduğu tespit edildi. Elde edilen Salmonella spp. izolatları 163 bp'de bant vererek oriC geni pozitif bulundu. Antibiyotik dirençlilik testleri sonucunda, Salmonella spp. pozitif bulunan 11 izolatın 11'i amikasin, 11'i enrofloksasin, 11'i gentamisin, 11'i tobramisin, 11'i sefaleksin, 9'u nitrofurantoin, 7'si tetrasiklin, 6'sı ampisilin, 6'sı piperasilin ve 6'sı sefpodoksin ve 1'i imipeneme dirençli bulundu. Elde edilen tüm izolatların en az bir antibiyotiğe karşı direnç gösterdiği tespit edildi.Sonuç: Elde edilen bulgular sonucunda yumurta ve ürünlerinde Salmonella spp. tespit edilmesi halk sağlığı açısından önemli bir problem olarak değerlendirilmiştir.Bu nedenle yumurta ve ürünlerine çıplak elle dokunulmaması, pastörizasyon derecelerine kadar ısı işlemi uygulandıktan sonra tüketilmesi önerilmektedir.Anahtar Kelimeler: oriC; PCR; Salmonella spp.; VITEK Aim: The aim of this study was to determine the presence of Salmonella spp. in eggs and egg products obtained from Samsun province, and to determine antibiotic resistance profiles and minimum inhibitory concentration (MIC) values of obtained isolates.Material and Method: Between October 2017 and May 2019, a total of 200 sample including 100 eggs (35 village eggs, 35 traditional eggs and 30 organic eggs) and 100 egg products (30 egg powders, 70 pasteurized liquid eggs) obtained from Samsun were used as material. The isolation and identification Salmonella spp. was done according to the method proposed by ISO 6579. Verification of the isolates was determined by PCR with the presence of oriC gene. Resistance of Salmonella spp. isolates to various antibiotics and minimum inhibitory concentrations were determined by using VITEK 2 Compact system with VITEK 2 AST-GN38 cards.Results: At the end of the study, two of 100 eggs (2%) and one of 100 egg products (1%) were found to be contaminated with Salmonella spp. with PCR. As a result of antibiotic resistance tests of the 11 Salmonella strains, 11 isolates were resistant to amikacin, enrofloxacin, gentamicin, tobramycin, cephalexin, 9 isolates were resistant to nitrofurantoin, 7 isolates were resistant to tetracycline, 6 isolates were resistant to ampicillin, piperacillin, cefpodoxime and one isolate was resistant to imipenem. All isolates were found to be resistant to at least one antibiotic. Conclusion: In conclusion, detection of Salmonella spp. in eggs and its products was considered as an important problem for public health. Therefore, it is recommended that eggs and egg products should not be touched with bare hands and should be consumed after heating up to pasteurization degrees.Keywords: oriC; PCR; Salmonella spp.; VITEK 90

Düşük kemik dansitesi ve kemik yapısının bozulması ile karakterize osteoporoz, kemiklerde kırılganlık artışı ve çeşitli kemiklerde kırıklarla sonuçlanan iskelet sistemi hastalığıdır. Bu araştırma projesinde 10 adedi kontrol gurubunu oluşturmak üzere toplam 25 adet Albino ırkı dişi rat üzerinde yapılmıştır. Gerekli asepsi ve antisepsi sağlandıktan sonra, intraperitoneal yolla ketamin (200 mg/kg) ve xylazin (10 mg/kg) anestezisi altında abdominal kaviteler açılara, hayvanların tümünde overler alınmıştır. Sonrasında abdominal boşluk dikiş atılarak kapatılmış ve yara dokusu batikon tuşe edilmiştir. Ratların tümünde ovaryumlar alındıktan sonra, 10 adet kontrol ve 15 çalışma grubunu oluşturan toplam 25 adet rat 21 gün sürecek tedavi periyoduna alınmıştır. Kontrol grubu ratlara tedavi amacıyla her gün aynı saatte 1 L/33 kg canlı ağırlık hesabıyla orogastrik sonda ile günde 2 defa musluk suyu verilmiştir. Ayrıca bu grubun suluklarına normal musluk suyu konulmuş ve günlük olarak tazelenen suya ve yeme ad libitum ulaşmaları sağlanmıştır. Kontrol grubundaki ratlar 35±2 °C sıcaklıktaki musluk suyu ile 15 dakika boyunca banyo yaptırılmış ve sonrasında kafeslerine alınmışlardır. Çalışma grubunda yer alan ve ovarektomize edilen 15 adet rata tedavi amacıyla her gün aynı saatte 1 L /33 kg C.A. hesabıyla orogastrik sonda ile günde 2 defa Süreyya I Kaplıca Kaynağı'ndan günlük taze olarak getirilen ılık kaplıca suyu verilmiştir. Ayrıca bu grubun suluklarına taze olarak getirilmiş Süreyya I Kaplıca Kaynağı suyu konularak, ulaşmaları sağlanmıştır. Buna ilaveten çalışma grubundaki ratlar, günlük olarak 35±2 °C sıcaklıktaki kaplıca suyu ile 15 dakika boyunca banyo yaptırılmış ve sonrasında barunaklarına alınmışlardır. Hayvanların tümünde overektomi operasyonu öncesi ve sonrası ile tedaviden sonraki 1, 7, 14 ve 21. günlerde klinik, hematolojik ve kan biyokimyasal parametrelerinin ölçümleri yapılmıştır. Tedavi sonrası 21. günde yapılan tartımlarda kontrol grubu ratların canlı ağırlık ortalamalarının 291.1 g, çalışma grubu ratların canlı ağırlık ortalamalarının ise 283.2 g olduğu ve aralarında canlı ağırlık ortalamaları bakımından istatistiksel açıdan önemli bir farkın oluştuğu (p

YÖK Tez No: 653799 Bu araştırma, Amerika Birleşik Devletleri (ABD), Almanya, Çek Cumhuriyeti'nden Kırklareli/Lüleburgaz yöresindeki özel bir süt sığırı işletmesine ithal edilen Siyah Alaca ırkı ineklerin bölgeye olan adaptasyon kabiliyetlerini döl ve süt verim performansları bakımından karşılaştırmalı olarak incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Sürünün ortalama ilk tohumlama yaşı 490,62 gün, ilk buzağılama yaşı ise 804,24 gün olarak bulunmuştur. Birinci ve ikinci üretim dönemlerinde ortalama tohumlama sayıları 3,99 ve 3,25, gebelik süreleri 279,72 ve 282,17 gün, servis periyodu ise 213,99 ve 141,52 gün olarak hesaplanmıştır. Abort ve ikiz doğum oranı ABD orijinlilerde daha fazla görülmüştür. Alman orijinli düvelerin daha geç tohumlamaya alındıkları ve daha ileri yaşlarda ilk buzağılamalarını gerçekleştirdikleri görülmüştür. Sürü genelinde birinci ve ikinci laktasyon dönemlerinde ortalama gerçek süt verimi 11834,75 ve 12049,62 Lt, 305 gün süt verimi 8573,31 ve 9765,42 Lt, laktasyon süresi 419,61 ve 375,37 gün, kuruda kalma süresi ise 63,02 ve 55,82 gün olarak hesaplanmıştır. ABD orijinli ineklerin ilk üretim dönemindeki süt verim düzeyleri daha yüksek seviyede olmuştur. Sonuç olarak, Çek, Alman ve ABD orijinli ineklerin süt verim performansları iyi, buna karşılık üreme performansları sorunlu bulunmuştur. İlk üreme dönemindeki üreme başarısızlıkları ithal ineklerin adaptasyon güçlüğünün yanı sıra, sürü yönetimindeki zafiyetlere bağlı olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle ülkeye ithal yollarla getirilen ineklere buzağılama sonrasındaki kızgınlık takibi ve tohumlama faaliyetlerinde daha fazla titizlik gösterilme zorunluluğu ortaya çıkmıştır. Türkiye'de damızlık hayvan ithallerinin başarılı olup olmadığı çok yönlü olarak araştırılmalı, özellikle ilk hayvan seçiminde yaşanan sorunlar ve sonuçları irdelenmeli ve canlı hayvan ithalat politikalarına alternatif oluşturacak kısa ve uzun vadeli yeni stratejiler geliştirilmelidir. This study was conducted to evaluate adaptation of Holstein heifers imported from the United States of America (USA), Germany and Czech Republic to a private dairy farm in Kırklareli/Lüleburgaz region in terms of milk production and fertility performance. The first insemination age of the herd was 490.62 days, and the first calving age was 804.24 days. The number of inseminations required per pregnancy in the first and second periods were calculated as 3.99 and 3.25, length of gestation as 279.72 and 282.17 days, and length of service period as 213.99 and 141.52 days. Rate of abortion and twin births were higher in those of USA origin. Increased first calving age was observed in Heifers of German origin due to delayed insemination. Mean lactation milk production in the first and second lactation periods was 11834.75 and 12049.62 Lt, 305 days milk yield was 8573.31 and 9765.42 Lt, length of lactation was 419.61 and 375.37 days, length of dry period was 63.02 and 55.82 days. Milk yield of Holsteins of USA origin were higher in the first lactation period. In conclusion, milk production was profitable however, fertility performance of the herd was poor in general. Poor fertility performance was due to poor herd management and adaptation problems. Therefore, after calving period more attention should be paid to estrus monitoring and insemination activities. In Turkey, success of live animal importations should be well investigated, especially problems occurring during animal selection for importation should be evaluated and short/long-term national strategies should be developed.

YÖK Tez ID: 637600 Musculus longissimus dorsi koyun karkas değerinin belirlenmesinde kullanılan önemli bir kastır. Bu çalışmada Kıvırcık koyununda kasın uzunluğu, kesit yüzey alanı ve hacminin hesaplanması amaçlandı. Çalışmada 10 adet kıvırcık koyunun sağ tarafına ait kas kullanıldı. Her bir kas %10 formol solüsyonunda 2 ay boyunca tespit edildi. Her bir kasın uzunluğu cetvel, ağırlığı dijital terazi ve hacim değerleri Arşimet metodu ile ölçüldü. Sistematik rastgele kuralına uygun olarak kesilen kaslardan 8-10 arasında kesit elde edildi. Elde edilen kesitler standart ofis tarayıcıda 600 dpi çözünürlüğünde taranarak kesit yüzey alanlarının dijital görüntüleri elde edildi. Kesit yüzey alanları ImageJ yazılımının grid fonksiyonu içerisinde yer alan noktalı alan ölçüm cetveli, kasların hacimleri Cavalieri metodu ile ölçüldü. Her bir kasın uzunluğu, ağırlığı ve 12-13. intercostal aralıkta yer alan kesit yüzey alanı sırası ile 21,94 ? 7,19 cm (Mean ? SD), 331,20 ? 38,38 gr (Mean ? SD), 13,50 ? 1,24 cm2 bulundu. Arşimet ve Cavalieri prensibi kullanılarak elde edilen hacim değerleri sırası ile 307,90 ? 29,46 cm3 (Mean ? SD), 185,62 ? 34,60 cm3 (Mean ? SD) olarak hesaplandı. Her iki metot ile elde edilen hacim verileri arasında istatistiki fark tespit edildi (p

Okratoksin A (OTA) hayvanlarda ve insanlarda akut, subakut ve kronik zehirlenmelere sebep olan; kuvvetli nefrotoksik, hepatotoksik, teratojenik, karsinojenik vb. etkileri bulunan bir mikotoksindir. Çalışmamızda OTA toksikasyonunda folik asit ve ellajik asidin etkileri Wistar albino sıçanlarda 28 gün gavaj yoluyla uygulanarak araştırıldı. Kontrol, OTA (210 μg/kg/gün), folik asit (20 mg/kg/gün), ellajik asit (10 mg/kg/gün), OTA + folik asit ve OTA + ellajik asit gruplarında; canlı ağırlık değişimleri, karaciğer ve böbrek dokusu nispi ağırlıkları, karaciğer ve böbrek dokusuna ait bazı serum biyokimyasal parametreleri analiz edildi. Karaciğer ve böbrek dokuları ile kanda, süperoksid dismutaz (SOD) ve katalaz (CAT) aktivitesi, glutatyon (GSH) ve malondialdehit (MDA) seviyeleri, lenfositlerde DNA hasarı (comet) ve serum OTA seviyesi değerlendirildi. Tüm deneysel gruplarda zamana bağlı olarak canlı ağırlıkların anlamlı arttığı belirlendi. Kontrol grubuna kıyasla karaciğer nispi ağırlıklarının OTA + folik asit ve OTA + ellajik asit gruplarında ve böbrek nispi ağırlıklarının ise OTA + ellajik asit grubunda anlamlı azaldığı belirlendi (P˂0,001). Alanin aminotransferaz ve aspartat aminotransferaz değerlerinin kontrole göre OTA ve OTA + ellajik asit gruplarında anlamlı düştüğü (sırasıyla P˂0,001, P˂0,01) ve OTA + folik asit grubunda kontrole yaklaştığı bulundu. Üre düzeyinin kontrol ve OTA grubu ile karşılaştırıldığında OTA + folik asit ve OTA + ellajik asit gruplarında anlamlı (P˂0,01) olarak azaldığı görüldü. Karaciğerde MDA düzeyinin OTA'ya göre OTA + folik asit ve OTA + ellajik asit gruplarında anlamlı (P˂0,01) olarak azaldığı görüldü. Böbreklerde SOD ve CAT aktivitesinin ve GSH düzeyinin OTA'ya kıyasla OTA + folik asit ve OTA + ellajik asit gruplarında anlamlı arttığı tespit edildi (sırasıyla P˂0,01, P˂0,05, P˂0,001). Böbreklerde MDA düzeyinin OTA'ya kıyasla OTA + ellajik asit grubunda anlamlı azaldığı görüldü (P˂0,001). Comet analizi sonucunda DNA hasarının kuyruk momenti ve kuyruk yoğunluğu açısından anlamlı olarak en yüksek OTA ile OTA + folik asit gruplarında olduğu belirlendi (P˂0,001). Çalışma bulguları değerlendirildiğinde folik asit ve ellajik asitin OTA'nın olumsuz etkilerine karşı koryucu olabileceği belirlendi. Ochratoxin A (OTA) causes acute, subacute and chronic poisoning in animals and human. OTA is a mycotoxin with strong nephrotoxic, hepatotoxic, teratogenic, carcinogenic etc. effects. In our study, the effects of folic acid and ellagic acid on OTA toxicity were investigated by gavage for 28 days in Wistar albino rats. In the control, OTA (210 μg/kg/day), folic acid (20 mg/kg/day), ellagic acid (10 mg/kg/day), OTA + folic acid and OTA + ellagic acid groups; body weight changes, liver and kidney tissue relative weights, serum some biochemical parameters of liver and kidney tissues were analyzed. Liver and kidney tissues and blood, superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT) activity, glutathione (GSH) and malondialdehyde (MDA) levels, DNA damage in lymphocytes (comet) and serum OTA levels were evaluated. It was determined that body weights increased significantly in all experimental groups. Compared to the control group, liver relative weights were significantly reduced in the OTA + folic acid and OTA + ellagic acid groups and renal relative weights in the OTA + ellagic acid group (P˂0,001). Alanin aminotransferaz and aspartat aminotransferaz values were significantly lower in the OTA and OTA + ellagic acid groups (P˂0,001, P˂0,01, respectively) than the control group, and were closer to the control in the OTA + folic acid group. Urea levels decreased significantly in the OTA + folic acid and OTA + ellagic acid groups (P˂0.01) compared with the control and OTA groups. Liver MDA levels were significantly decreased (P˂0.01) in OTA + folic acid and OTA + ellagic acid groups compared to OTA group. SOD and CAT activity and GSH levels in the kidneys were significantly increased in OTA + folic acid and OTA + ellagic acid groups compared to OTA group (P˂0,01, P˂0,05, P˂0,001, respectively). MDA levels in the kidneys were significantly decreased in the OTA + ellagic acid group compared to OTA group (P˂0.001). As a result of the comet analysis, DNA damage was found to be significantly higher in OTA and OTA + folic acid groups in terms of tail moment and tail density (P˂0.001). When the findings of the study were evaluated, it was determined that folic acid and ellagic acid could be protective against the negative effects of OTA. 117

N-Methyl-D-Aspartat (NMDA) reseptörleri glutamaterjik sisteminin en önemli faktörlerindendir. NMDA reseptör hipofonksiyonu şizofreni semptomlarından da olan lokomotor hiperaktiviteye sebep olur. Bu reseptörün hipofonksiyonuna aynı zamanda onun bir antagonisti olan MK-801'inde sebep olduğu deney hayvanları üzerinde gözlemlenmiştir. Sunulan bu çalışmada fareler üzerinde MK-801 kullanılarak lokomotor hiperaktivite oluşturulması hedeflenmiş ve oluşan hiperaktiviteye karşı koruyucu olarak resveratrol ve n-asetilsistein antioksidan kombinasyonunun en düşük etkin dozu araştırılmıştır. Bu amaçla 84 adet dişi fare alınmış, fareler gruplarda eşit sayıda olacak şekilde 14 eşit gruba ayrılmıştır. Koruyucu amaçlı olarak verilen antioksidan kombinasyonu 8 grupta resveratrol (50, 40, 20 ve 10mg/kg- intraperitoneal (i.p.)) ve n-asetilsistein (100, 80, 40 ve 20mg/kg-i.p.) sırasıyla kombin yapılarak tatbik edilmiştir. İlacın vücutta akut ve subakut etkisini gözlemleyebilmek için oluşturulan bu 8 grubun 4'ü akut (1 gün) ve 4'ü de subakut (4 gün) olarak belirlenmiştir. Diğer gruplarda kontrol (10ml/kg FTS-i.p.), MK-801 (1mg/kg-i.p.), clozapine (pozitif kontrol (5mg/kg-i.p.)), clozapine (5mg/kg-i.p.)+MK-801 (1mg/kg-i.p.), resveratrol (50mg/kg-i.p.) ve n-asetilsistein (100mg/kg-i.p) olarak belirlenmiştir. İlaç enjeksiyonlarından sonra fareler açık alan testine tabi tutulmuş, 10 dk boyunca kameraya kaydedilmiş ve katettikleri mesafe ölçülmüştür. Elde edilen bulgulara göre farelerde akut uygulamalarda antioksidan kombinasyonlarının lokomotor hiperaktivite üzerinde daha etkin olduğu, subakut durumlarda ise daha az koruyucu etki gösterdiği tespit edilmiştir. Resveratrol ve n-asetilsisteinin MK-801'in akut uygulamalarında daha düşük dozlarda bile etkin olduğu gözlenmiştir. N-Methyl-D-Aspartate (NMDA) receptors are the most important factor of the glutamatergic system. The hypofunction of this receptor causes locomotor hyperactivity such as schizophrenia. The animal experiments revealed that the MK-801- antagonist of the NMDA receptors, also occur the hypofunction of this receptor. In the present study, it was aimed that to find the effective lower dose of the combined antioxidants such as resveratrol and n-acetylcysteine (NAC) against the locomotor hyperactivity induced with the MK-801. For this aim, the 84 female mice were divided into 14 groups, equally. The drugs resveratrol (50, 40, 20 and 10mg/kg- intraperitoneally (i.p.)) and NAC (100, 80, 40 and 20mg/kg-i.p.), were combined, respectively. These combined doses were administered to the acute (1 day) and subacute (4 days) groups. Beside the combined drug groups, control (physiological saline administered 10ml/kg, i.p.), MK-801 (1mg/kg-i.p.), clozapine (5mg/kg-i.p.), clozapine (positive control- 5mg/kg-i.p) + MK-801 (1mg/kg-i.p.), resveratrol (50mg/kg-i.p.) and NAC (100mg/kg-i.p.) groups were also designed. After the drug administrations, the travelled distance of the animals were recorded with the video camera in the open field test device for 10 minutes. According to the findings, in the acute groups the drug combination was successful on the locomotor hyperactivity than the subacute. The drug combination is also successful even at the lower dose.

Sığırlarda dünya genelinde ciddi ekonomik kayıplara neden olan solunum yolu hastalıkları etiyolojisinde bakteriyel etkenler önemli rol oynamaktadır. Bakteriyel kökenli solunum yolu hastalığı etkenlerinin tanımlanmasında ve etkin yönetim metotlarının belirlenmesinde sistematik yaklaşım geliştirmek hastalıkla mücadelede önemli yer tutmaktadır. Sığır solunum yolu bakteriyel infeksiyonlarına neden olan en önemli etkenlerin büyük çoğunluğunu Pasteuerlla multocida, Mannheimia haemolytica ve Mycoplasma bovis oluşturmaktadır. Bu tez çalışmasında, sığırların solunum sistemi hastalıklarının en yaygın etkenlerinden olan bu bakterilerin prevalansının belirlenmesi, izolatların antimikrobiyal duyarlılıklarının tespit edilmesi, izolatların virülens ve direnç profillerinin moleküler yöntemlerle karakterize edilmesi, PFGE ile izolatların genetik ilişkisinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında 200 adet pnömonik sığır akciğerinden kültür sonrasında 9 adet P. multocida (%4.5), 8 adet M. haemolytica (%4) ve 22 adet M. bovis (%11) suşu qPZR ile tespit edilmiştir, 400 adet sağlıklı sığır akciğerinden ise ilgili etkenlerin izolasyonu sağlanamamıştır. M. bovis izolatları broth dilüsyon testi ile incelendiğinde ise izolatların gentamisin, tilosin ve oksitetrasiklin'e dirençli, enrofloksasin ve danofloksasin'e orta derecede duyarlı olduğu tespit edilmiştir. PFGE analizi ile Sivas bölgesinde BRD vakalarından izole edilen majör etkenlerin birbirinden farklı izolatlar olduğu anlaşılmıştır. M. bovis izolasyon oranının P. multocida ve M. haemolytica izolasyon oranlarına göre anlamlı olduğu (p

daha sonra doldurulacaktır daha sonra doldurulacaktır 0

Veteriner ilaç şekilleri üreten ilaç firmalarının kalitesini artırmak amacı ile Tarım ve Orman Bakanlığının İyi Üretim Uygulamaları (GMP) geçiş çalışmaları oldukça önem kazanmıştır. Tezin amacı veteriner ilaç şekilleri üreten ilaç firmaları için iyi üretim uygulamalarına (GMP) geçiş süreci çalışmalarında kaynak olabilecek doküman yaratılmasıdır. Aynı zamanda örnek dokümanlar ile dokümanların nasıl yaratılacağı ve uygulamaların nasıl yapılacağına dair bir rehber çalışma yaratmak tezin amacı ve önemidir. Bu çalışmaların yapılabilirliği ve erişilebilirliğinin zorluğu sebebi ile hazır kaynak yaratılması önem taşımaktadır. Ministry of Food, Agriculture and Livestock GMP transition background studies are come into prominence to have higher quality in veterinary pharmaceutical products manufacturers. The aim of this thesis is to provide document source for veterinary pharmaceutical manufacturers. At the same time the importance and aim of this thesis is to create a study guide for how to create documents and implement of these documents. Presenting ready to use document source is of capital importance because of difficulty of the implementation and accessibility of these documents. 150

Bu çalışmanın amacı, taylarda ilk kombine aşılamanın akut faz reaksiyon üzerine etkilerinin total lökosit sayısı (WBC), plazmada serum amiloid A (SAA) ve fibrinojen (Fb) konsantasyonları temelinde değerlendirilmesidir. Bu amaçla 6 aylık yaştaki klinik olarak sağlıklı 13 tay, kontrol (KON; n=5) ve AŞI (n=8) grubuna ayrıldı. AŞI grubundaki taylara Equine İnfluenza (EI), Tetanoz ve Equine Herpes Virüs 1,4 (EHV 1,4) kombine aşıları intramuskuler uygulandı. KON grubuna aynı yolla %0,9 NaCl uygulandı. Her iki grupta vücut sıcaklıkları ve kan örnekleri uygulama öncesi (0. gün) ve sonrası 1., 2., 4., 7. ve 15. günde alındı. Tekrarlı ölçümler için varyans analizi vücut sıcaklığı (p = .033), WBC sayısı (p = .040), plazma SAA (p = .05) ve Fb (p < 0,001) konsantrasyonunun zamanla önemli düzeylerde arttığını ve iki grup arasındaki farkın SAA (p = .020) ve Fb (p = .011) için anlamlı olduğunu gösterdi. AŞI grubunda çıkış değerine (0. gün) göre; kombine aşılamayı takip eden 1. günde WBC sayısı, 1. ve 2. günlerde plazma SAA ve 4. ve 7. günlerde plazma Fb konsantrasyonları anlamlı düzeylerde arttı. Belirtilen örnekleme günlerinde AŞI grubu SAA ve Fb değerleri KON grubundan yüksek bulundu. Sonuç olarak, bu çalışma Equine İnfluenza (EI) + Tetanoz ve Equine Herpes Virüs 1,4 (EHV 1,4)’e karşı ilk kombine aşılaması yapılan taylarda hızlı fakat hafif bir AFY oluştuğunu ilk kez ortaya koydu. Bu yanıtın aşı etkinliğinin değerlendirilmesinde kullanılabilirliğine ilgili takibi çalışmalara ihtiyaç olduğu kanısına varıldı. KABUL VE ONAY SAYFASI .……………………………………………………. i TEŞEKKÜR .………………………………………………………….……………. ii İÇİNDEKİLER ……………………………………………………………………... iii SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ ……………………….…………….…. v ŞEKİLLER DİZİNİ ...………….…………………………...………………………. vii RESİMLER DİZİNİ ...………….…………………………...…………………….... viii TABLOLAR DİZİNİ ...………….…………………………...……………………... ix ÖZET ..……………………………………………………………………………… x ABSTRACT ..………………………………………………………………………. xi 1. GİRİŞ …..……………….…………………...……………………………….…... 1 2. GENEL BİLGİLER ..…………………..…………………………………...……. 2 2.1. Taylarda İmmünite …………………………………………………………….. 2 2.1.1. Doğal İmmünite ……………………………………………………………… 3 2.1.2. Adaptif İmmünite .…………………………………………………………… 5 2.2. Aşılamalar ..…….……………...……….……………………………………… 6 2.2.1. Equine İnfluenza Virüs Enfeksiyonu ve Aşılama …………………………… 8 2.2.2. Equine Herpes Virüs Enfeksiyonu ve Aşılama ……………………………… 10 2.2.3. Tetanoz ve Aşılama ...…..……………………………………………………. 11 2.3. Aşı Etkinliğinin Kontrolü ……………………………………………………… 12 2.4. Akut Faz Yanıt, Akut Faz Proteinler, Sentezi ve Regülasyonu …….…………. 14 2.4.1. Akut Faz Yanıt (AFY) …..…………………………………………………… 14 2.4.2. Akut Faz Proteinlerin Sentezi, Regülasyonu ve Sonlandırılması .…………… 16 2.4.3. Akut Faz Proteinleri (AFP) ………………………………………………….. 17 2.4.3.1. Serum Amiloid A (SAA) …………………..………………………………. 20 2.4.3.2. Fibrinojen (Fb) .………………………………………….…………………. 24 2.5. Taylarda AFP’ler ile İlgili Önceki Çalışmalar .................................................... 26 3. GEREÇ VE YÖNTEM ……...…………………...………………….…………… 28 3.1. Gereç …………………………………………………………………………… 28 3.1.1. Hayvan Materyali ……………………………………………………………. 28 3.2. Yöntem ………………………………………………………………………… 29 iv 3.2.1. Gruplandırma ve Aşılama Protokolü …..……………………..……………… 29 3.2.2. Laboratuvar Analizleri ……...…………...…..………..…………...…………. 30 3.3. İstatistiksel Değerlendirme ...……….…………..……………………………… 33 4. BULGULAR .......................................................................................................... 34 4.1. Klinik Bulgular …….……………...………………………………….………... 34 4.2. Laboratuvar Bulgular ...………………..………………………….….………… 36 4.2.1. WBC …………………………………………………………………………. 36 4.2.2. SAA ………………………………………………………………………….. 37 4.2.3. Fibrinojen ……………………………………………………………………. 39 5. TARTIŞMA .…………...………...………………...……...….……………...…... 41 6. SONUÇ VE ÖNERİLER …….……………………….…..…………..……….… 48 KAYNAKLAR ...…………………..…………...……...…………………………… 49 Ek 1 Çiftlik İzin Belgesi ...……………………………….….……………………… 64 Ek 2 ADÜ-HADYEK Kararı ...……...……..……………..……...………………… 65 ÖZGEÇMİŞ .…………………………..……………...…………………………….. 66

Buzağılarda erken dönemlerde görülen ve farklı mikrobiyal temelli ishaller hayvan yetiştiricilerinin en büyük sorunlarının başında gelmektedir. İshal vakalarında direkt olarak antibiyotiklere başvurmak insan sağlığını da olumsuz yönde etkilemektedir. Bu yüzden son yıllarda koruyucu hekimlik ve yem katkı maddeleri kullanılması yaygınlık kazanmaktadır. Bu çalışmada, yeni doğan ruminantlarda kullanılan ve özellikle yaşamın ilk 14 günlük döneminde veya sütten kesim döneminde ortaya çıkan ishal problemlerini ortadan kaldırmak için geliştirilmiş tamamıyla doğal bir ürün olan prebiyotik yem katkı maddesi kullanılmıştır. Bu ürün içerik olarak; Saccharomyces cerevisiae, klorid, potasyum, sodyum, vitamin E ve vitamin C içermektedir. Bu ürün, bağışıklık sistemini güçlendirip, patojenlerin sindirim kanalı yüzeyindeki karbonhidratlara bağlanmasını önleyerek E.coli ve viral kaynaklı patajonlerin ürettikleri entero-toksinleri adsorbe etmektedir. Bu ürün, süte, buzağı mamasına veya suya katılarak kullanılmaktadır.Kahramanmaraş ilinde 2018-2019 yılları arasında uygulamada görülen 34 adet ishalli buzağı üzerinde yapılan çalışmada bu yem katkı maddesi kullanılarak ishal vakalarının seyri incelenmiştir. İshal etkenleri, test kiti (cryptosporidum, rotavirüs, coronavirüs, E. coli, giardia) kullanılarak tespit edilmiştir. İshal vakalarından 8 tanesinde cryptosporidium, 11 tanesinde E. coli, 3 tanesinde coronavirüs, 1 tanesinde rotavirüs, 4 tanesinde de birden fazla etken tespit edilmiştir. Yem kaynaklı olduğu düşünülen 7 ishalli buzağıda da sözü edilen patojenlerden hiçbirine rastlanılmamıştır. Early microbial diarrhea in calves is one of the major problems of the producers. In every case of diarrhea, resorting to antibiotics directly affects human health indirectly. Therefore, the use of preventive medicine and feed additives has become widespread in recent years. In the present study, a prebiotic feed additive which is used in newborn ruminants, was used to eliminate diarrhea problems especially during the first 14 days of life or during weaning. This product contains Saccharomyces cerevisiae, chloride, potassium, sodium, vitamin E and vitamin C. This product adsorbs entero-toxins produced by E. coli and viral pathogens by strengthening the immune system and preventing pathogens from binding to carbohydrates on the surface of the digestive tract. This product is used by adding to milk, calf starter feed or water.Thirty-four diarrhea diagnosed calves were treated with this feed additive in Kahramanmaraş province. Diarrhea agents were determined using a test kit (cryptosporidum, rotavirus, coronavirus, E. coli, giardia). There were 8 cryptosporidum, 11 E. coli, 3 coronavirus, 1 rotavirus and 4 multiple microorganism originated diarrhea cases detected. In addition, there were 7 diarrhea calves found to be none of the pathogens mentioned in. 56

YÖK Tez ID: 639192 Gıda, kozmetik, ilaç vb. çeşitli alanlarda kullanılan bitkiler, doğal ürünlerin başında gelmektedir. İnsanlar yaşadıkları bölgelerde, bulundukları çevrelerdeki bitkilerden ilaç amaçlı faydalanmışlardır. Bu amaçla ilaçlarda bitkinin tümü, çeşitli organları (kök, yaprak, çiçek, meyve, tohum vb.) veya sekonder olarak elde edilen bitkisel maddeleri (süt, terementi, sakız, balsam vb.) kullanmışlardır. Ammi visnaga L. (diş otu ) da bunlardan biri olup, ülkemizde bol miktarda ve doğal olarak yetişmektedir. Ammi visnaga L. antispazmodik, idrar artırıcı ve mesane taşlarını düşürmede kullanılır. Aynı zamanda öksürük kesici ve kas gevşetici olarak ta kullanıldığı bilinmektedir. Halk arasında kürdan otu olarak ta bilinen Ammi visnaga L. bu isimlendirmeyi saplarının kürdan olarak kullanılmasından almaktadır. Ayrıca "diş otu", "kılır" ya da "hıltan" gibi isimlerle de tanınmaktadır. Yapılan çalışmalarda Ammi visnaga'nın diüretik, spazmodik ve kas gevşetici olarak kullanıldığı görülmektedir. Bu çalışmanın amacı, analjezik etken madde içeren Ammi visnaga L. (diş otu) bitkisinin, ratlarda deneysel olarak oluşturulan ağrı üzerine etkisinin araştırılmasıdır. Bu amaçla 4-12 haftalık 21 adet sağlıklı erkek Wistar albino rat kullanıldı. 7 adetten oluşan 3 gruba ayrılan ratlar, 2 haftalık adaptasyon süresince standart yem ve suyla beslendi ve çalışmanın öncesinde canlı ağırlıkları tartıldı. I. Gruba Ammi visnaga bitkisinin etanol ile ekstrasyonu sonucunda oluşan etken madde, II. Gruba Ammi visnaga bitkisinin metanol ile ekstrasyonu sonucunda oluşan etken madde, III. Gruba Ammi visnaga bitkisinin saf su ile ekstrasyonu sonucunda oluşan etken madde dermal olarak uygulandı ve Tail Flick ve Hot Plate cihazlarında ağrı eşik değerleri saniye olarak hesaplandı. Etanol, metanol ve saf su ile hazırlanan Ammi visnaga L. bitkisi ekstraklarının uygulama sonrası Tail Flick Testi sonuçları sırasıyla 7,87±2,18; 9,72±2,06 ve 12,38±5,76 ve Hot Plate Testi sonuçları sırasıyla 22,02±5,90; 18,71±2,20; 21,65±8,56 olarak ölçüldü. Tail flick testinde etanol ekstraktı ile metanol ekstraktı arasında ve metanol ekstraktı ile saf su ekstraktı arasında benzerlik görülürken (p>0,05), etanol ekstraktı ile saf su ekstraktı arasında istatistiksel önemli (p0,05). Saf su ile hazırlanan ekstraktın Tail flick testinde en iyi sonucu verdiği tespit edildi. Hem Tail Flick testi hem de Hot Plate testinden elde edilen sonuçlardan Ammi visnaga L. bitkisinden hazırlanan ekstraktların ratlarda ağrıyı algılama süresini uzattığı sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Ammi visnaga, diş otu, kürdan otu, hıltan, khellin, Tail Flick, Hot Plate Plants which are used in the various fields food, cosmetics, medicines etc. are the main of natural products. People have used the plants, which are in their regions and environment in the purpose of medicine. For this purpose, they have used the whole of plant, various organs ( root, leaf, flower, fruit, seed etc.) or vegetable substances which are obtained as secondary ( milk, turpentine, gum, balm etc.) in the medicines. Ammi visnaga L. (tooth pick plant) is one of them and it is plenty of our country and grows up naturally. Ammi visnaga L. is used for an antispasmodic, diuretic and dropping the bladder stone. Furthermore, it is known that it is used as an antitussive and myorelaxant. Ammi visnaga L. which is known as tooth pick herb) among the public takes this denomination from the use of its stalks as a tooth pick. Moreover, it is also known with the names such as "tooth pick herb", "a herbaceous plant" or "fructus ammiunisnagae". It is seen in the studies that Ammi visnaga is used as a diuretic, spasmodic and myorelaxant. The study aims to search the impact of Ammi visnaga L. (tooth pick plant) including an analgesic active ingredient on the pain which is experimentally made on the rats. For this purpose, 4-12-month 21 healthy male Wistar albino rats were used. The rats were separated into three groups, with 7 rats each Rats were fed on the standard forage and water during the 2-week adaptation, and their live weight were weighed before the study. The 1st group received the active substance formed as a result of the extraction of Ammi visnaga plant with ethanol; the 2 nd group received active substance formed as a result of the extraction of Ammi visnaga plant with methanol and, the 3rd group received the active substance formed as a result of the extraction of Ammi visnaga plant with pure water dermally and pain threshold values were calculated in seconds in Tail Flick and Hot Plate devices. The Tail Flick Test results of Ammi visnaga L. plant, which was prepared with the ethanol, methanol and pure water, after the implementation of extracts were measured respectively as 7,87±2,18; 9,72±2,06 ve 12,38±5,76 , and its Hot Plate Test results were measured respectively as 22,02±5,90; 18,71±2,20; 21,65±8,56 . While there was a similarity between ethanol extract and methanol extract and between methanol extract and purified water in the tail flick test (p>0,05), a statistical significant difference ( p0,05). It was determined that the best result was gotten on the tail flick test of extract which was prepared with purified water.It was concluded that all of the extracts prepared from Ammi visnaga L. plant extended the pain response time of the rats. Key Words: Ammi visnaga, tooth pick plant, tooth pick herb, herbaceous plant, khellin, Tail Flick, Hot Plate

Piyometra kedilerde daha az sıklıkta gözlenir ve hastalığın şekillenmesinde hormonal veya bakteriyel faktörler rol oynarlar. Oluşan enfeksiyon potansiyel olarak endotoksemi, sepsis ve septik şok meydana getirerek hayvanın hayatını tehlikeye sokar. Sunulan bu çalışmada kapalı ve açık kistik endometriyal hiperplazi-piyometra kompleks (KPK) bulunan ve sağlıklı kedilerde ovariyohisterektomi (OH) öncesi ve sonrası alınan kan örneklerinde (1) hematolojik olarak alyuvarlar, lenfosit/monosit (L/M), granülosit, alyuvar, hemoglobin (HGB), hematokrit (HKT), ortalama alyuvar hemoglobin konsantrasyonu (OAHK) ve trombosit değerlerinin, (2) biyokimyasal olarak albumin, aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT), kan üre nitrojen (KÜN), kreatinin ve total protein parametrelerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Şikayet ile gelen hasta sahiplerinden anamnez alındı. Kedilerde klinik muayene, ultrasonografi ve/veya radyografi gerçekleştirildi. Toplam olarak 18 dişi kedi kapalı KPK (n:6), açık KPK (n:6) ve sağlıklı olmak üzere (n:6, kontrol) 3 gruba ayrıldı. Kan örnekleri OH öncesi (0.gün) ve OH sonrası 7.gün) alınarak analizler gerçekleştirildi. İstatistiksel analizler yapıldı. Hasta hayvanlarda abdominal genişleme, iştah azalması ve ilgisizlik bulunuyordu. Ultrasonografide uterusta hipoekojenik alanlar tespit edildi. Hayvanlarda biri hariç poliüri ve polidipsi gözlenmedi. Açık KPK olan hayvanlarda vajinal akıntı belirlendi. Vücut ısılarında bir değişiklik tespit edilmedi. Kapalı KPK grubunda operasyon öncesi akyuvar ve granülosit değerlerinin yüksek ve istatistik olarak diğer gruplardan farklı olduğu gözlendi. Kapalı ve açık KPK'lı gruplarda L/M oranının operasyon öncesi dönemde normal seviyeleri aştığı tespit edilirken, akyuvar, granülosit ve L/M değerlerinin kapalı KPK'da normal sınırlar içerisine gerilediği belirlendi. Kapalı ve açık KPK gruplarında alyuvarlar, HKT ve HBG değerleri normal sınırlar içerisindeyken, sağlıklı hayvanlardan bir miktar düşük değerlerde tespit edildiler. Operasyon sonrasında tüm değerlerin normal hale döndükleri belirlendi. Trombosit ve OAHK değerlerinde gruplar arasında ve grupların kendi içlerinde fark gözlenmedi. Kan biyokimyasal analizlerinde albumin seviyeleri her üç grupta referans sınırlar içerisinde bulunsa da, kapalı ve açık KPK gruplarındaki değerlerin kontrol grubuna göre istatistiksel olarak farklı olduğu belirlendi. Ancak postoperatif analizlerde albumin değerlerinin her üç grupta birbirinden istatistiki olarak farklı oldukları gözlendi. Sunulan araştırmada AST ve ALT değerleri tüm gruplarda OH öncesi ve sonrası normal değerler arasında belirlendi. Kan üre nitrojen ve total protein değerleri gruplar arasında ve içerisinde değişmezken, kreatinin kapalı ve açık KPK'larda OH öncesi kontrole göre yüksek ve istatistiki anlamda farklı tespit edildi. Sonuç olarak akyuvar, granülosit ve L/M değerlerinin açık KPK'lı, sağlıklı ve OH sonrası hayvanlarda normal seyirlerde olmasının yanı sıra kapalı KPK'lı kedilerde irinli içeriğin uterusdan direne olamamasından dolayı yüksek değerlerde seyir göstermesinin iyi bir enfeksiyon göstergesi olduğu gözlendi. Aynı zamanda OH'nin açık ve kapalı KPK'lı hayvanların gerek sağlığının geri kazanılmasında, gerekse kan değerlerinin normalleşmesinde en etkili tedavi seçeneği olduğu birkez daha belirlendi. Anahtar Kelimeler: kedi, piyometra, kistik endometriyel hiperplazi, hematolojik ve biyokimyasal parametreler Pyometra is diagnosed less frequently in cats and the disease is believed to be initiated by the combination of hormonal or bacterial factors. The disease is a potentially life threatening uterine inflammation that can induce endotoxemia, sepsis, and septic shock. The objectives of this study were to investigate (1) haematological parameters (white blood cells (WBC), lymphocytes/monocytes (L/M), granulocytes, red blood cells (RBC), haemoglobin (HGB), haematocrit (HCT), mean corpuscular hemoglobin concentration (MCHC), platelets and (2) biochemical parameters (albumin, aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), blood urea nitrogen (BUN), creatinine and total protein parameters obtained before and after ovariohysterectomy (OH) in closed cystic endometrial hyperplasia pyometra complex (CPC), open CPC and healthy control cats. The anamnesis of CPC cats was based on the complaints of the animals' owner. Clinical examination, ultrasonography and/or radiography were performed. A total of 18 queens was divided into 3 groups as closed CPC (n:6), open CPC (n:6) and healthy cats (n:6, control). Blood samples were collected on day 0 (pre OH) and day 7 (post OH) and analysed for the related parameters. Statistical analyse was performed.It was determined that the abdominal region was dilated, to the loss of appetite was evident, reluctance and the ultrasonography revealed that the uterus showed hypoechogenic fluid filled structure. No history of polyuria and polydipsia was obtained except in one cat. The vaginal discharge of animals with open CPC was detected. No change in body temperature was evident in all groups.In preoperation period, WBC and granulocytes were observed to be higher and statistically different in closed CPC group than those detected in open CPC and control groups. L/M values were found to exceed normal limits in preoperative blood analysis in closed and open CPC cats, whereas WBC, granulocyte, and L/M values decreased to normal limits in closed CPC after OH. In closed and open CPC groups, RBC, HCT and HBG values were found to be in normal ranges but those were slightly lower than healthy cats. After operation, they were observed to be in normal levels. No differences were found in MCHC and platelets levels between and within groups. In the biochemical analyses, albumin values were found to be within the reference limits in all three groups, while the values obtained in the open and closed CPC groups were significantly lower than those detected in the control group. In the postoperative analysis, it was determined that the values obtained in all three groups were statistically different. AST and ALT values were found to be within normal limits pre and post OH in all groups. However, there were no differences in BUN and total protein values between and within groups, creatinine was found to be higher in the preoperative period in the open and closed groups compared to the control group, the difference was found to be statistically significant. In conclusion, WBC, L/M and granulocyte are good indicators because of retained purulent content in uterus in closed CPC cats, since those parameters have been monitored normal either in open CPC and control cats orin all animals after ovariohysterectomy. It seems that ovariohysterectomy is the best option for the recovery of the health of the animals and normalization of blood values. Key Words: cat, pyometra, cystic endometrial hiperplasi, haematological and biochemical parameters

Feline calicivirus (FCV) kedilerde genellikle hafif veya orta şidette üst solunum sistemi enfeksiyonlarına neden olur. Bununla birlikte FCV kedilerde çok daha şiddetli ve öldürücü sistemik enfeksiyonlara da neden olabilmektedir. FCV ile enfekte olan kediler uzun süre taşıyıcı olmakta ve kalabalık olarak barındırılan kedilere enfeksiyonun bulaştırılmasında önemli rol oynamaktadırlar. FCV'lerin yüksek genetik ve biyoçeşitliliği ve mutasyon yeteneği nedeniyle kediler arasında yüksek oranda enfeksiyona neden olmakta ve yapılan aşılar korumada başarısız kalmaktadır. Bu nedenle FCV enfeksiyonları günümüzde hala kediler için önemli bir enfeksiyon olarak yerini korumaktadır. FCV ile ilgili daha çok epidemiyolojik çalışmalar yapılmış olup tanı ve patogenezi üzerine çalışmalar son derece yetersizdir. Dolayısı ile mevcut bu çalışma ile FCV ile enfekte kedilerde hücresel immün yanıtın, oksidatif stresin ve yangısal sürecin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca analiz edilen parametrelerin kedilerde FCV enfeksiyonlarında diagnostik önemi araştırılmıştır. Çalışmada FCV ile enfekte 20 adet kedi ve 10 adet klinik olarak sağlıklı kedi kullanılmıştır. Tüm kedilerden ağız svapları alınarak FCV ve feline herpesvirus (FHV) antijen hızlı test kitleri uygulanmıştır. Testler sonucunda sadece FCV ile enfekte 20 kedi enfekte grubu oluştururken bütün testlerde negatif ve klinik olarak sağlıklı olan 10 adet kedi de kontrol grubunda yer almıştır. Çalışmada yer alan tüm kedilerden serum örnekleri toplanarak bu örneklerde kedi spesifik ELISA test kitleri kullanılarak adenozin deaminaz 1 (ADA-1), paraoksonaz 1 (PON-1), C-reaktif protein (CRP) ve serum amiloid A (SAA) analizleri yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda FCV ile enfekte kedilerin serum ADA-1, PON-1, SAA ve CRP düzeylerinde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak önemli düzeyde artışların olduğu saptanmıştır (p

Bu çalışmada, Iğdır yöresindeki koyunlarda fasiyolozisin metabolik profil üzerindeki olası etkilerinin belirlenmesi ve oksidatif stres geliştirip geliştirmediğinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışma materyalini, Iğdır merkez ve ilçelerinde Gıda Tarım ve Hayvancılık müdürlüğünde kayıtlı 2 yaş üstü 50 fasiolozisli ve 15 sağlıklı olmak üzere toplam 65 baş koyun oluşturdu. Fasiolozisli ve sağlıklı koyunların Vena jugularis'lerinden bir defaya mahsus 10 mL kan alınarak 3000 devirde 10 dakika santrifüj edilerek serumları ayrıştırıldı. Elde edilen serumların biyokimyasal analizleri sonucunda fasiyolozisli koyunların serum ALT, AST ve SDH değerleri kontrol grubu ile karşılaştırıldığında fark olmadığı (P>0.05) belirlendi. Serum ALP ve GGT değerleri fasiyolozisli koyunlarda sağlıklılara göre yüksek (P0.05) olduğu görüldü. Sonuç olarak Iğdır merkez ve ilçelerinden temin edilen fasiyolozisli koyunlarda serum ALP, GGT, MDA ve TOK değerlinde artışa görülürken Glukoz ve TAK değerlerinde düşüş belirlenmiştir. AST, ALT, SDH, BHBA ve NEFA değerlerinde ise sağlıklı koyunlara göre bir fark bulunamamıştır. Bu sonuçlara göre koyunlarda fasiyoloziste oksidatif stres gelişirken enerji dengesinde bir değişiklik olmadığı kanısına varıldı. Anahtar kelime: Fasiyolozis, oksidatif stres, koyun, metabolik profil, karaciğer In this study, it is aimed to determine the possible effects of Fasiyolozis on metabolic profile in sheep in Iğdır region and to determine whether it develops oxidative stress or not. The study material consisted of a total of 65 heads, 50 fasiolosis and 15 healthy, over 2 years of age registered in the Directorate of Food, Agriculture and Livestock in Iğdır center and districts. Serum was separated by taking 10 ml of blood from Vena jugularis of fasciolosed and healthy sheep once and centrifuged for 10 minutes at 3000 rpm. As a result of biochemical analysis of the sera obtained, it was determined that there was not difference when sheep with Fasiyolozis compared with serum ALT, AST and SDH values of the sheep control group (P0.05). Serum glucose level was determined to be lower in animals with fascioliosis than in healthy animals (P0.05). As a result, while an increase in serum ALP, GGT, MDA and TOK values is seen in Fasiyolozis sheep obtained from Iğdır center and its districts, a decrease in glucose and TAK values is determined. No difference was found in AST, ALT, SDH, BHBA and NEFA values compared to healthy sheep. According to these results, it was concluded that there was no change in the energy balance while oxidative stress developed in Fasiyolozis in sheep.Keyword: Fasiyolozis, oxidative stress, sheep, metabolic profile, liver. 81

Amaç: Bu çalışmada Erzurum ilinde faaliyet gösteren mezbahalarda kesimi yapılan ineklerden alınan uterus örneklerinde Bovine Herpesvirüs 1 etkeninin immunfloresan yöntemi kullanılarak varlığı ve yaygınlığının saptanması, ayrıca yapılan histopatolojik değerlendirmeler ışığında virüs pozitif dokulardaki bulguların incelenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Çalışma için rutin kesimler sonrasında mezbahadaki 120 hayvanın uterus organı makroskobik olarak incelendi ve doku örnekleri alındı. Toplanan dokular rutin doku takip aşamasından geçirildikten sonra, hematoksilen- eozin ve immunflroresans boyama uygulandı. Yapılan boyama sonuçları ışık ve floresan mikroskop altında incelendi.Bulgular: Uterusta yapılan makroskobik incelemelerde, kıvam artışı (sertlik), lümende farklı renk ve kokularda içerik gözlenmesi gibi bulgulara rastlandı. Doku örneklerine yapılan histopatolojik incelemelerde 120 örneğin 52 (%43)' sinde farklı karakter ve şiddetlerde yangısal lezyonlara rastlandı. Ayrıca, histopatolojik incelemeler ışığında 52 örneğin 38 (%73)'inde kronik 14 ( %27)'ünde ise akut endometritis tanısı konuldu. Toplanan tüm örneklerde yapılan immunfloresan boyama sonuçlarına göre başta epitel hücre ve bölgede bulunan yangı hücrelerinin sitoplazmalarında olmak üzere 6 örnekte pozitif reaksiyonlar gözlendi. Sonuç: Sığır uteruslarında BoHV-1 varlığının immunfloresan boyama sonuçlarına göre %5 oranında olduğu tespit edildi. Anahtar Kelimeler: BoHV-1, endometritis, hematoksilen- eozin, immunfloresans Aim: The aim of this study was to determine the presence and prevalence of Bovine Herpesvirüs 1 agent using immunoflouresence staining method in uterus samples taken from slaughtered cows in slaughterhouses operating in Erzurum province. In addition, we aimed to investigate the findings in virüs positive tissues in the light of histopathological evaluations.Material and Method: Uterine organs of 120 animals in the slaughterhouse were examined macroscopically and tissue samples were taken after routine slaughtering. After routine tissue procedure, hematoxylin-eosin, immunoflourescence staining were applied to collected tissues. The staining results were examined under light and fluorescence microscope.Findings: Macroscopic examination revealed signs of increased viscosity in the uterus, and different color and odor contents in the lumen. Histopathological examination of tissue specimens revealed inflammatory lesions of different character and severity in 52 of 120 (%43) specimens. Furthermore, 38 (73%) of the 52 specimens were diagnosed as chronic and 14 (27%) of them were diagnosed as acute endometritis in the light of histopathological examinations. According to the results of immunofluorescence staining in all collected samples, positive reactions were observed in 6 samples, especially in the cytoplasm of epithelial cells and inflammation cells in the region. Result: The presence of BoHV-1 in bovine uterus was found to be 5% according to immunofluorescence staining results. Key words: BoHV-1, endometritis, hematoxylin-eosin, immunofluorescence 64

Tendon yaralanmaları insan ve hayvanlarda sıklıkla karşılaşılan ve iyileşme sürecinde adezyon ve tendon kopması ile karşılaşılan sıkıntılı bir süreci içermektedir. Bu çalışmada tendon iyileşmesinde tekrarlayan hyaluronik asit (HA) uygulanmasının tendon iyileşmesi ve adezyon üzerindeki etkinliğinin makroskopik, biyomekanik ve histopatolojik olarak ortaya konulması amaçlandı. Çalışmamızda 6 aylık yaşında toplam 30 adet Spraq Dawley ratları kullanıldı. Ratlar 3 gruba ayrıldı. Anestezi sonrası primer tendon onarımı sonrası adezyon modeli oluşturuldu. Çalışmadaki 1. grup kontrol grubu olarak değerlendirildi ve operasyon sonrası herhangi bir tedavi uygulanmadı. İkinci grubundaki ratların tendon çevresine tez doz 0.075 ml/kg hyaluronik asit, 3. grup'taki ratlara ise operasyondan hemen sonra 3. 7. ve 14. günlerde ilaç uygulama tekrarlandı. Tüm ratlar sakrifiye edilen makroskopik, biyomekaniksel ve histopatolojik olarak değerlendirildi.Makroskobik, biyokmekanik ve histopatolojik değerlendirmeler sonucunda HA uygulanan 2. ve 3. gruplar herhangi bir tedavi uygulanmayan 1. gruba göre daha düşük skorlu olduğu görüldü. Makroskobik değerlendirme sonucunda, 2. ve 3. grup adezyon derecesi 1. gruba göre anlamlı olarak düşük idi (p< 0,05). İkinci grup ile 3 grup arasında makroskobik sonuçlar anlamlı değildi (p>0,05). İnflamasyon grup 3 den en düşük derecede idi (p< 0,05). Neovaskülarizasyon, fibroblastik proliferasyon ve fibrozis yönünden gruplar arasında farklılık gözlenmedi. Gruplar arasında gerim tension ortalamaları yönünden farklılık gözlense de istatistiksel değerlendirmede gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05).Sonuç olarak, tendon yaralanmaları sonrasında yapılan cerrahi tedaviyi takiben tekrarlanan HA uygulaması ile iligili daha detaylı çalışmalara yapılması kanısına varıldı. endon injuries are often encountered and involved a troublesome healing process as adhesion and rupture in human and domestic animals. The aim of this study was to determine repetitive applications of hyaluronic acid on tendon healing by macroscopical, biomechanical, and histopathological.A total of 30 Spraq Dawley rats were used in each group of 10 animals in each group at the age of 6 months. Following anesthesia, adhesion model was created after primary tendon repair and the skin was closed with simple separate sutures. After the operations in the study, the first group (group 1) was considered as the control group and no postoperative treatment protocol was applied. Group 2 was applied at 0.075 ml / kg of hyaluronic acid immediately after the operation around the tendon of the 10 animals in the second group, Group 3 was applied same dosage of HA on days of 0, 3, 7 and 14. At the 6th postoperative week, the macroscopic, biomechanical, and histopathological data obtained were evaluated statistically.In the findings of macroscopic evaluation, the macroscopic adhesion degree was found to be significantly low in the 2 and 3 groups in which to the control group (p< 0,05). A significant difference was not seen between the groups 2 and 3, (p>0,05). When the inflamation degree was observed lower in the group 3, it was not seen to be neo-vascularisation, fibroblastic proliferation, and fibrosis between groups. There was no difference in tension between groups biomechanically (p>0.05).In conclusion, detailed studies are needed as to whether HA can be used as a part of the postoperative management following primary tendon repair. 50

Arıcılık faaliyeti, kırsal alandaki nüfusa ekonomik bir getiri sağlamasının yanı sıra,gerek doğal alanlarda gerekse tarım faaliyetinin yapıldığı alanlarda bitkisel tozlaşmaya katkısağlaması ve doğal yaşamın sürdürülebilirliği bakımından hayati öneme sahiptir. Türkiye,arıcılık faaliyeti konusunda biyoçeşitlilik bakımından oldukça zengin ve avantajlı olmasınarağmen, çeşitli faktörlere bağlı olarak üretim potansiyelini yansıtamamaktadır.Türkiye'de arıcılık alanında işletmelerin teknik ve ekonomik özellikleri bakımındanetkinliklerinin değerlendirildiği ve hangi faktörlerin bu etkinlikleri etkilediği ile ilgiliçalışmaların sınırlı olduğu göz önüne alınarak, bu çalışma ile arıcılık işletmelerinin hem teknikhem de ekonomik açıdan etkinliklerinin ve etkinlik skorlarını etkileyen faktörlerinbelirlenmesi amaçlanmıştır.Çalışmanın materyalini, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı sistemine ve Hatay İliArı Yetiştiricileri Birliği'ne kayıtlı ve aktif olarak faaliyet gösteren 554 işletmeden örneklemyoluyla seçilen 51 arıcılık işletmesinden alınan veriler oluşturmaktadır. Araştırma, 2017-2018dönemini kapsamaktadır.Hatay ilinde arıcılık işletmelerinin etkinliklerinin hesaplanmasında veri zarflamaanalizinden yararlanılmıştır. VZA sonucunda etkin olan işletmeler süper etkinlik modeliyardımıyla tekrar sıralanmıştır. İşletmelerin etkinlik skorları üzerine etkileri olduğu düşünülenfaktörlerin belirlenmesi amacıyla kesilmiş (truncated) regresyon analizinden yararlanılmıştır.İstatistiksel analizler için SPSS 14.01, Stata 12/MP4, MaxDEA 7 Basic ve DEA-Solver LV8.0 paket programları kullanılmıştır.Çalışma sonucunda, arıcılık işletmeleri için hem teknik hem de ekonomik özelliklerebakarak, sahaya ve uygulamaya yönelik avantajlı olmasından dolayı girdi yönlü BCC-VZAmodelinin diğer modellere göre kullanılabilir olduğu görülmüştür. Teknik özellikler açısındanyapılan analizler sonucunda 'işletme sahibinin deneyimi', 'yetiştirilen arı ırkı', 'eğitim düzeyi've 'koloni sayısı' değişkenleri etkinlik üzerine önemli birer faktör olarak belirlenmiştir.Ekonomik özellikler açısından ise etkinlik üzerine önemli bir faktör bulunmamıştır. In addition to providing an economic return to the rural population, beekeeping is avital importance in terms of contributing to vegetative pollination in both natural andagricultural areas and sustainability of natural life. Turkey, despite of being quite rich in termsof biodiversity and advantageous about beekeeping, can not reflect the potential productiondepending on various factors.In Turkey, the studies that evaluating the efficiency of beekeeping enterprises in termsof technical and economical properties and which factors affect on efficiency are limited. Thisstudy was aimed to determine both technical and economic efficiency in beekeepingenterprises and the factors affecting efficiency scores.In the current study, 51 beekeeping enterprises that selected through sampling from554 active beekeeping enterprises and registered to the system of the Ministry of Food,Agriculture and Livestock and Hatay Province Beekeepers Association were used. Theresearch was involved the 2017-2018 period.Data envelopment analysis was used to calculate the efficiency of beekeepingenterprises in Hatay province. The enterprises that were efficient as a result of DEA were rerankedwith super efficiency model. Truncated regression analysis was used to determine thefactors that had effects on the efficiency scores of the enterprises. Statistical analyses werecarried out using SPSS 14.01, Stata 12 / MP4, MaxDEA 7 Basic and DEA-Solver LV 8.0softwares.As a result of this study, when it was examined both technical and economic propertiesfor beekeeping enterprises, BCC-DEA model was practicable in comparison with other modelsbecause of its advantageous for field and practice. The results showed that 'experience of thebeekeeper', 'bee breed', 'education level of beekeeper' and 'number of colony' variables werefound to be statistically significant factors on efficiency of technical properties. No significantfactors were found on efficiency of economic properties. 131

Amaç: Çalışma; antioksidan vitaminlerden C vitamininin farklı dozda uygulamalarının, gebelik ve laktasyon dönemindeki koyunlarda ve bunlardan doğacak kuzularda MDA, TAS-TOS ve OSI düzeyleri ile kan gazları, hematoloji, bazı biyokimyasal parametreler üzerindeki etkilerinin araştırılması amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada toplam 48 koyun ile bunlardan doğan 50 kuzu kullanıldı. Koyunlar dört gruba ayrıldı. Grup 1 gebe olmayan (-) kontrol (G1,n:8), Grup 2 ise gebe (+) kontrol (G2,n:13) olarak belirlendi. Grup 3 (G3,n:13) ve Grup 4 (G4,n:14) olarak ayrılan koyunlara gebeliğin 4. ayından itibaren doğuma kadar haftalık olarak sırasıyla 2.5 ml ve 5 ml vitamin C enjeksiyonu yapıldı. Grup 1 ve Grup 2'deki koyunlara ise serum fizyolojik uygulandı. Koyunlardan 0.gün (Aşımdan 15 gün önce), gebeliğin 4. ve 5. ayları ile laktasyonun 1. ve 3. aylarında, bunlardan doğan kuzulardan ise 1. ve 4. haftalarda kan örnekleri toplandı. Alınan örneklerde MDA,TAS-TOS,OSI,kan gazları,hematoloji ve rutin biyokimya analizleri yapıldı. Elde edilen veriler two-way Anova istatistik yöntemiyle analiz edildi ve p0.05); pO2, cHCO3, BE (ecf), TCO2,K+ ,glikoz ve laktoz parametrelerinde istatistiksel açıdan önemli farklılıklar saptandı (p0.05). Sonuç: Veriler değerlendirildiğinde, koyunlarda gebeliğin 4. ayından itibaren uygulanan dozlar bakımından C vitamini ilavesinin oksidan/antioksidan parametreler üzerine etkili olmadığı düşünülmektedir. C vitamini ruminantlarda karaciğerde üretiliyor olsa da sunulan çalışma eksojen C vitamini uygulamalarının gebe koyunlarda ve bunların kuzularında olumsuz bir etki oluşturmadığı,bu yönü ile ileriki çalışmalarda farklı doz uygulamaların denenebileceği sonucuna varıldı. Aim: This study was conducted to investigate the effects of vitamine C administration with different doses on malondialdehid (MDA), total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS) and oxidative stress index (OSI) levels, blood gases as well as certain haematological and biochemical parameters in ewes of different pregnancy and lactation periods and in their lambs.Material and Method: A total of 48 ewes were divided into four groups as. Group 1 (n:8) non pregnant (-) control, Group 2 (n:13) pregnant (+) control were injected with phisiologic saline solution while Group 3 (n:13) and Group 4 (n:14) were injected with 2.5 ml and 5 ml vitamine C beginning from 4th month of pregnancy until delivery. Blood samples were collected on day 0 (15 days before mating), in the 4th and 5th months of pregnancy and 1st and 3rd months of lactation from ewes, at the 1st and 4th weeks from lambs. The samples were used for determing MDA, TAS-TOS, OSI levels, blood gases as well as certain haematological and biochemical parameters. The data obtained were evaluated by using a two way analysis of variance with repeated measures.Results: Vitamine C administration had no significant effect on MDA, TAS-TOS and OSI while it significantly changed serum levels of pO2, cHCO3, BE (ecf), TCO2, K+, glucose and lactose. Serum levels of these parameters were not affected by vitamine C administration in lambs born from these ewes.Conclusion: The results showed that vitamine C administration beginning from 4th month of gestation did not affect serum oxidant or antioxidant parameters. Although vitamine C is synthesized in the rumen of ruminants, further studies can be performed in order to investigate the effect of vitamine C administration of higher doses, because no adverse effect was observed. 97

Cisplatin kemoterapide yaygın olarak kullanılan antikanserojen bir ajandır. Çeşitli yan etkilerinin yanı sıra, Cisplatinin yüksek dozlarının kardiyotoksiste, hepatotoksisite ve nefrotoksisiteye neden olduğu bilinmektedir. İnsan ve hayvan organizmalları için faydalı olduğu bilinen probiyotikler, deneysel organ toksikasyonu çalışmalarında protektif etkili bileşik olarak kullanılmaktadır. Bu bilgiler ışığında bu araştırmada; Öncelikli olarak deney grupları oluşturularak belirlenen deneysel protokole göre protektif amaçlı Probiyotik uygulaması yapılacak ve Cisplatin ile nefrotoksisite modeli oluşturulacaktır. Deney sonunda deney gruplarındaki ratlardan anestezi altında kan alınarak serum örneklerinde CK, CK-MB ve cTnI (kardiaktroponin I) parametreleri otoanalizörde analiz edilerek elde edilen değerler gruplar arasında karşılaştırılacak ve Probiyorik uygulamasının kalp hasarı üzerine protektif etkilerinin olup olmadığı belirlenecek. Deney gruplarından elde edilen kalp dokularında biyokimyasal analizler, histopatolojik ve immunhistokimyasal incelemeler yapılarak probiyotik uygulamasının kardiotoksisiteye karşı olası protektif etkileri değerlendirilecek. Cisplatin is an anticancer agent widely used in chemotherapy. Besides various side effects, high doses of Cisplatin are known to cause cardiotoxicity, hepatotoxicity and nephrotoxicity. Probiotics, which are known to be useful for human and animal organisms, are used in the experimental organ toxication studies as a protective effective compound. In the light of this information; Probiotic application will be made for the protective purpose according to the experimental protocol determined by creating experimental groups and nephrotoxicity model with Cisplatin will be formed. At the end of the experiment, blood samples taken from the rats in the experimental groups will be analyzed by comparing the CK, CK-MB and cTnI (cardiopropin I) parameters in the autoanalyser in serum samples and the results will be compared between the groups and it will be determined whether Properics application has a protective effect on cardiac damage. Biochemical analyzes, histopathological and immunohistochemical investigations of the heart tissues obtained from experimental groups will be performed and probiotic effects of probiotic application against cardiotoxicity will be evaluated. 106

Bu araştırma, deney farelerinin içme suyuna katılan kitosanın karaciğerdeki bakır düzeyine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. Araştırmada hayvan materyali olarak ortalama 6 haftalık, 25-30 g ağırlıkta, 60 adet erkek CD-1 ırkı fare kullanılmıştır. Fareler, kontrol ve 4 deneme grubuna on ikişer tane olacak şekilde rastgele yerleştirilmiştir. Tüm gruplar deneme boyunca ad libitum olarak bazal yem tüketmiştir. Kitosan ve/veya inorganik bakır (CuSO4.5H2O formunda) çözeltileri farelere içme suyuyla ad libitum olarak verilmiştir. Kontrol grubuna (K) herhangi bir ilave yapılmamış, 1. deneme grubuna (D1) içme suyuna 60 mg/l kitosan, 2. deneme grubuna (D2) 2 ppm bakır; 3. deneme grubuna (D3) 60 mg/l kitosan + 2 ppm bakır ve 4. deneme grubuna (D4) 60 mg/l kitosan + 4 ppm bakır ilavesi yapılmıştır. Araştırmada gruplara ait yem, su tüketimi, canlı ağırlıkları haftalık olarak ölçülmüş ve canlı ağırlık artışları belirlenmiştir. Deneme sonunda (56. gün) alınan kanlarda bazı hematolojik [RBC(x106il), WBC(x103il), MPV(fl), Hgb(g/l), Hct(%), RDWc(%)] parametreler, bazı biyokimyasal (serum kolesterol ve glukoz) değerler ve alınan karaciğerlerde Cu, Fe, Zn, Mn ve Co ölçümleri yapılmıştır. Gruplar arasında RBC, WBC, MPV, Hgb ve Hct değerleri arasında önemli bir fark bulunmamıştır. Sadece RDWc değerinde [kontrol ve deneme gruplarında sırasıyla 18,76; 20,03; 18,85; 18,35; 19,06 (%)] gruplar arasında fark bulunmuştur. Serum biyokimyasal analizlerden kolesterol (kontrol ve deneme gruplarında sırasıyla 110,20; 105,46; 167,91; 113,82; 117,81 mg/dl ) ve glukoz (kontrol ve deneme gruplarında sırasıyla 255,65; 283,88; 136,73; 227,17; 245,08 mg/dl) değerlerinde gruplar arasında fark görülmüştür. Farelerin karaciğerlerinde İndüktif olarak eşleşmiş plazma optik emisyon spektrometresi(ICP OES) metoduyla Cu, Fe, Zn, Mn ve Co elementlerin ölçümü yapılmıştır. Cu karaciğer değeri kontrol ve deneme gruplarında sırasıyla 0,0051; 0,0045; 0,0071; 0,0048; 0,0046 ppm, Zn karaciğer değeri kontrol ve deneme gruplarında sırasıyla 0,0130; 0,0165; 0,0215; 0,0165; 0,0161 ppm, Fe karaciğer değeri kontrol ve deneme gruplarında sırasıyla 0,1636; 0,1221; 0,1918; 0,1628 ve 0,1565 ppm değerleri elde edilmiştir. Cu ve Zn değerleri gruplar arasında istatistik olarak önemsiz çıkmıştır. Mn ve Co değeri ölçüm hassasiyetinin altında kalmıştır. Fe değerleri ise D2 grubunda, D1 grubuna kıyasla yüksek, diğer gruplarla benzer bulunmuştur. D1 grubunda farelerin suyuna kitosan ilave edilmesi karaciğer Fe düzeyini azaltmıştır. Farelerin suyuna 60 mg/l kitosan katılmasının karaciğerdeki Cu ve Zn düzeyleri üzerine etkisi görülmezken, Fe düzeyinde azalmaya sebep olmuştur. Ancak bu etkinin suya kitosanla beraber 2 ppm ve 4 ppm Cu katıldığında ortadan kalktığı tespit edilmiştir. Farelerin sularına kitosan ve bakır katılmasıyla ilgili, özellikle kitosanın solusyon halinde içme suyuna katılması şeklinde kullanımının etkileri ile ilgili daha çok çalışma yapılmasının faydalı olacağı düşünülmektedir. This study was carried out to determine the effect of chitosan added to drinking water of experimental mice on copper levels in liver. Sixty male CD-1 rats weighing 25-30 g, with a mean age of 6 weeks, were used as animal material. All groups consumed basal feed as ad libitum throughout the trial. Chitosan and/or inorganic copper (CuSO4.5H2O) solutions were administered to mice as ad libitum with drinking water. In the experiment, no additions were made to the water of the control group (K). The experimental groups were planned to add 60 mg / l chitosan (D1), 2 ppm copper (D2), 60 mg / l chitosan + 2 ppm Cu (D3) and 60 mg / l chitosan + 4 ppm Cu (D4) to drinking water. Feed consumption, water consumption and body weights of the groups were measured weekly and body weight gain were calculated. At the end of the 56d experiment, haematologic [ (RBC (x106il), WBC (x103il), MPV (fl), Hgb (g / l), Hct (%), RDWc (%)], biochemical (serum cholesterol and glucose) parameters in blood samples and Cu, Fe, Zn, Mn and Co measurements in liver were measured. There was no significant difference found between RBC, WBC, MPV, Hgb and Hct values of control and experimental groups. Only RDWc values (18,76; 20,03; 18,85; 18.35; 19,06%, respectively) were found to be different between the groups. Cholesterol and glucose values (110,20; 105,46; 167,91; 113,82; 117,81 mg/dl and 255,65; 283,88; 136,73; 227,17; 245,08 mg/dl respectively) of serum biochemical parameters were found to be different between the groups. Cu, Fe, Zn, Mn and Co elements in the liver were measured by ICP OES method. Liver Cu values (0,0051; 0,0045; 0,0071; 0,0048; 0,0046 ppm, respectively), Zn liver values (0,0130; 0,0165; 0,0215; 0,0165; 0,016ppm, respectively) and Fe liver values (0,1636; 0,1221; 0,1918; 0,1628 and 0,1565ppm, respectively) were obtained in the control and experimental groups. Mn and Co values were found below the measurement accuracy. Cu and Zn values were not statistically significant between the groups. Fe values were higher in D2 group compared to D1 group and similar with other groups. Addition of chitosan into the water of mice in the D1 group decreased the liver Fe level. The addition of 60 mg / l chitosan to the water did not have any effect on Cu and Zn levels in the liver, but decreased Fe levels. However, this effect was found to be eliminated when 2 ppm and 4 ppm Cu were added to the water with chitosan. More studies on the incorporation of chitosan and copper into the water are to be beneficial, in particular, it is thought that more studies will be beneficial on the effects of the use of chitosan in the form of solution in drinking water. 46

Bu çalışmanın amacı, tulatromisin ve gamitromisinin izole organ banyosu sisteminde in vitro sığır trakea kası üzerine ve sığır trakea epitel hücreleri üzerine apoptoz, nekroz yapıcı etkilerinin ve sitotoksik etkilerinin araştırılmasıdır.Çalışma 2 aşamalı olarak yapıldı. Öncelikle mezbahadan alınan sığır trakeası şerit tarzında kesilerek izole edildi ve izole organ banyosuna asıldı. Gamitromisin ve tulatromisin için kümülatif doz- cevap eğrisi alındı. Dokular bu iki maddeye cevap vermediğinden dolayı asetilkolin ile birlikte çalışıldı. Ayrıca ön kasılma oluşturulan dokularda ilaçların etkilerine bakıldı. İkinci aşamada, yine mezbahadan elde edilen sığır trakea epitel hücrelerinde tulatromisin ve gamitromisinin apoptoz ve nekroz yapıcı etkisinin değerlendirmesi için ikili boyama yöntemi ile hücre çekirdeğinin farklı renklerde boyanması ile apoptoz ve nekroz hücreleri belirlendi. Ayrıca bu antibiyotiklerin epitel hücrelerine sitotoksik etkileri MTT testi, hücre proliferatif etkilerini ise XCelligence gerçek zamanlı hücre analiz sistemi ile bakıldı.İzole trakea dokusu deneylerinde tulatromisin ve gamitromisin uygulama derişimlerinde sığır trakea izole kasında bir değişikliğe neden olmadı. 20 dakika 3x10-5 M tulatromisin, gamitromisin ve DMSO ile inkübe edilen izole kasına kümülatif ACh (10-8-10-3 M) derişimlerinin pD2 ve Emax değerlerinde istatistiksel olarak fark bulunamadı. 65 mM KCl ile ön kasılma oluşturulan dokuya kümülatif tulatromisin ve gamitromisin (10-10-10-5 M) ile DMSO cevapları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı. ACh'ın EC85 değeri ile ön kasılma oluşturulan sığır trakea düz kasında gamitromisin (10-7-10-6 M) kontrole göre dokularda daha fazla gevşemeye neden olduğu bulundu (P

Balıkesir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Farmakoloji ve Toksikoloji (Veteriner) Anabilim Dalı, Son yıllarda, D vitamininin sinir sistemi gelişimi ve fonksiyonunda ciddi bir aday ve çeşitli nörolojikpatolojilerde terapötik bir araç olabileceği tartışıklmaktadır. Deneysel ve klinik öncesi veriler D vitamini durumu ile bilişsel işlev arasında bir bağlantı olduğunu göstermektedir. İnsan çalışmaları, yaşlanan popülasyonlarda dolaşımdaki düşük 25-hidroksivitamin D (25 (OH) D) seviyeleri ile bilişsel bozukluk veya demans arasında bir korelasyonu kuvvetle desteklemektedir. Buna paralel olarak, hayvan çalışmaları, D vitamini takviyesinin Alzheimer hastalığı (AD) ile ilişkili biyolojik işlemlere karşı koruyucu olduğunu ve yaşlanma ve AD'nin çeşitli hayvan modellerinde öğrenme ve hafıza performansını geliştirdiğini göstermektedir. Biz de bu çalışmamızda D vitamini takviyesinin genç ve yaşlı sıçanlarda öğrenme ve belleğe etkisini, bir Alzheimer modeli olan "Skopolamine bozulmuş hafıza modelinde" karşılaştırmayı amaçladık., In recent years, vitamin D has discussed as a serious candidate in nervous system development and function and a therapeutic tool in a number of neurological pathologies. Experimental and pre-clinical data suggest a link between vitamin D status and cognitive function. Human studies strongly support a correlation between low levels of circulating 25-hydroxyvitamin D (25(OH)D) and cognitive impairment or dementia in aging populations. In parallel, animal studies show that supplementation with vitamin D is protective against biological processes associated with Alzheimer's disease (AD) and enhances learning and memory performance in various animal models of aging and AD. In this study, we aimed to compare the effects of vitamin D supplementation on learning and memory in young and old rats in an Alzheimer model of "Skopolamine induced memory impairment" in rats.

Yeni Zelanda Tavşanı ortopedik çalışmalar başta olmak üzere birçok deneysel araştırmada hayvan modeli olarak sıklıkla kullanılmaktadır. Çalışmada tavşanların ön bacak eklemlerinin bilgisayarlı tomografi (BT), mikro bilgisayarlı tomografi (μBT) ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) teknikleri ile anatomik açıdan incelenmesi amaçlanmıştır. Transversal BT ve MR görüntülerinin kesitsel plastinat görüntüleriyle karşılaştırılıp örnekler üzerindeki anatomik yapıların tanımlanması hedeflenmiştir. Ayrıca tomografi görüntülerinden 3 boyutlu (3B) dijital rekonstrüksiyon ve baskı modellerinin oluşturulması, 3B dijital modeller üzerinden omuz ve dirsek eklemlerine ait anatomik ölçümlerin belirlenmesi çalışmanın diğer amaçları arasındadır.Çalışmada 14 (7 dişi, 7 erkek) adet tavşan kullanıldı. BT ve MR görüntüleme işlemleri tamamlandıktan sonra vücuttan uzaklaştırılmış ön bacakların μBT görüntüleri elde edildi. Plastinasyon işleminde formalinle tespit edilmiş ön bacaklara sırasıyla dehidrasyon, zorlu impregnasyon ve gaz kürleme-sertleştirme aşamaları uygulandı. Eklem bölgelerine ait kemik doku en net olarak μBT görüntülerinde değerlendirilirken, yumuşak dokular MR görüntülerinde tanımlandı. Kesitsel plastinat örnekleri kemik doku bakımından BT, yumuşak doku bakımından MR görüntüleriyle oldukça uyumluydu. μBT görüntülerinden oluşturulan 3B dijital modeller BT görüntüleri kullanılarak elde edilen 3B modellere göre anatomik açıdan oldukça ayrıntılıydı. Omuz ve dirsek bölgelerine ait 3B kemik ölçümleri 3D Slicer programı kullanılarak gerçekleştirildi ve ölçüm verileri istatistiksel olarak dişi ile erkek tavşanlar arasında değerlendirildi. Cavitas glenoidalis genişliğine (CGG) ait ölçümlerde, erkek tavşanlarda sağ ve sol değerlerin dişilerinkine göre fazla olduğu, bu farkın da istatistiki açıdan anlamlı olduğu belirlendi (p

Amaç: Bu araştırmada, Veteriner Fakültesi'nde öğrenim gören öğrencilerin temel beslenme bilgisi ve besin tercihlerini kapsayan beslenme bilgi düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Araştırma tarama modeli kullanılarak Ondokuz Mayıs Üniversitesi Veteriner Fakültesi'nde öğrenim gören 122'si kadın, 126'sı erkek toplam 248 öğrenci ile yürütülmüştür. Araştırmada veriler, Hilal Batmaz (2018) tarafından geliştirilen Temel Beslenme ve Besin Tercihi bölümlerinden oluşan Yetişkinler İçin Beslenme Bilgi Düzeyi (YETBİD) Ölçeği ile toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS istatistik programı ile analiz edilmiştir.Bulgular: Araştırmaya katılan Veteriner Fakültesi öğrencilerinin %77,4'ünün temel beslenme bilgisi, %54,1'nin ise besin tercihlerinin iyi seviyede olduğu saptanmıştır. Öğrencilerin sınıfları ve yaşları ile temel beslenme bilgisi ve besin tercihleri arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır (p > 0,05). Cinsiyet ile temel beslenme bilgisi arasında anlamlı bir farklılık belirlenmemiş olup (p > 0,05), besin tercihleri arasında kadın öğrenciler lehine anlamlı bir farklılık saptanmıştır (p < 0,05). Sonuç: Araştırma sonucunda Veteriner Fakültesi öğrencilerinin temel beslenme bilgisi ve besin tercihlerinin iyi seviyede olduğu saptanmıştır. Karbonhidrat, protein, lipid, vitamin ve minerallerin yapısını ve metabolizmasını kapsayan biyokimya dersi başta olmak üzere, besin ve besin ögelerini içeren diğer derslerin öğrencilerin beslenme bilgi düzeylerinin iyi seviyede olmasında etkili olduğu düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Besin tercihi; Beslenme bilgisi; Biyokimya; Veteriner Fakültesi öğrencileri Aim: In this research, it was aimed to determine of the nutritional knowledge levels of the students, who study at the Faculty of Veterinary Medicine, including basic nutritional knowledge and food preferences.Materials and Methods: The research was coordinated through research screening model with 248 students, 122 female and 126 male, who study at the Faculty of Veterinary Medicine of Ondokuz Mayıs University. The data in research were collected with scale of the Nutrition Knowledge Level Scale for Adults (NKLSA), which consists of Basic Nutrition and Food Preference sections developed by Hilal Batmaz (2018). The data obtained were analyzed with SPSS statistical program.Results: It was determined that 77.4% of the students participated in the research of the Faculty of Veterinary Medicine had good degree basic nutritional knowledge and 54.1% had good degree food preferences. It wasn't determined a significant difference among the classes, ages of the students with their basic nutritional knowledge and food preferences (p > 0.05). It wasn't specified a significant difference between gender and basic nutritional knowledge (p > 0.05) and it was determined a significant difference in female students' favour between food preferences (p < 0.05).Conclusion: As a result of the research, it was determined that the basic nutrition knowledge and nutritional preferences of the students of the Faculty of Veterinary Medicine were good. It is thought that the biochemistry course in particular including the structure and metabolism of carbohydrates, proteins, lipids, vitamins and minerals, and other courses that contain nutrients and nutrients elements are effective in making good degree the nutritional knowledge level of the students. Keywords: Biochemistry; Food preference; Nutrition knowledge; Students of Faculty of Veterinary Medicine 82