Search

Available at Bohn, Stafleu en van Loghum, Houten. price: 34 euro.

Vanuit het perspectief van de overheid is het van belang te weten hoe goed de verschillende onderdelen van de gezondheidszorg functioneren en of iedereen in Nederland in gelijke mate van de ingezette middelen profiteert. Gezien de toenemende uitgaven aan de gezondheidszorg is de vraag naar de relatie tussen de ingezette middelen en de opbrengsten die er mee worden bereikt relevant: hoe doelmatig is de Nederlandse gezondheidszorg? Om de ontwikkelingen in de kwaliteit, de toegankelijkheid en de kosten van de gezondheidszorg te monitoren, heeft het ministerie van VWS het RIVM gevraagd de Zorgbalans tweejaarlijks uit te brengen. Deze derde Zorgbalans beschrijft op basis van een beperkte set van indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2008 en 2009 en vergelijkt deze met eerdere jaren en internationaal. at valt op in de bevindingen van de Zorgbalans 2010? Allereerst een aantal gunstige ontwikkelingen. De toegankelijkheid van de Nederlandse zorg blijkt veelal uitstekend. Ook de kwaliteit van de zorg is op veel onderdelen goed en er zijn aantoonbare verbeteringen. De meeste zorggebruikers zijn onveranderd positief over de zorg. De kostengroei in de zorg wordt vooral veroorzaakt doordat meer zorg wordt verleend. De Volksgezondheid Toekomst Verkenning 2010 meldt dat Nederlanders steeds langer leven en dat twee extra levensjaren die er recent zijn bijgekomen in goede gezondheid worden doorgebracht (Van der Lucht en Polder, 2010). Preventie en zorg dragen in belangrijke mate bij aan deze gezondheidswinst. Tegenover deze gunstige bevindingen staat dat de gezondheidszorg niet op alle punten aan alle hoge ambities en verwachtingen voldoet. Het kan beter. Op onderdelen is de toegankelijkheid onvoldoende te noemen, zoals op het punt van wachttijden in sommige onderdelen van de zorg en de matige telefonische bereikbaarheid van huisartsenpraktijken. Er bestaan grote verschillen in prijs en kwaliteit tussen zorgverleners. De afstemming en coördinatie van de zorg tussen zorgverleners is niet optimaal. Hoewel er voorbeelden zijn dat kwaliteitsverbetering gepaard kán gaan met kostenverlaging, is dat voor het totale pakket van geleverde zorg niet duidelijk aantoonbaar. De totale kosten voor de zorg stijgen snel; de kwaliteit verbetert langzaam. Een belangrijke voorwaarde voor het goed functioneren van het zorgstelsel is de beschikbaarheid en vervolgens het gebruik van goede kwaliteitsinformatie. Ondanks de toename van informatie is het nog onvoldoende mogelijk zorgaanbieders te vergelijken op kwaliteit en de uitkomsten van zorg.

niet beschikbaar

English translation: Report 260602002

For the English version see RIVM rapport 260602004

niet beschikbaar

niet beschikbaar

Vanuit het perspectief van de overheid is het van belang te weten hoe goed de verschillende onderdelen van de gezondheidszorg functioneren en of iedereen in Nederland in gelijke mate van de ingezette middelen profiteert. Gezien de toenemende uitgaven aan de gezondheidszorg is de vraag naar de relatie tussen de ingezette middelen en de opbrengsten die er mee worden bereikt relevant: hoe doelmatig is de Nederlandse gezondheidszorg? Om de ontwikkelingen in de kwaliteit, de toegankelijkheid en de kosten van de gezondheidszorg te monitoren, heeft het ministerie van VWS het RIVM gevraagd de Zorgbalans tweejaarlijks uit te brengen. Deze derde Zorgbalans beschrijft op basis van een beperkte set van indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2008 en 2009 en vergelijkt deze met eerdere jaren en internationaal. Wat valt op in de bevindingen van de Zorgbalans 2010? Allereerst een aantal gunstige ontwikkelingen. De toegankelijkheid van de Nederlandse zorg blijkt veelal uitstekend. Ook de kwaliteit van de zorg is op veel onderdelen goed en er zijn aantoonbare verbeteringen. De meeste zorggebruikers zijn onveranderd positief over de zorg. De kostengroei in de zorg wordt vooral veroorzaakt doordat meer zorg wordt verleend. De Volksgezondheid Toekomst Verkenning 2010 meldt dat Nederlanders steeds langer leven en dat twee extra levensjaren die er recent zijn bijgekomen in goede gezondheid worden doorgebracht (Van der Lucht en Polder, 2010). Preventie en zorg dragen in belangrijke mate bij aan deze gezondheidswinst. Tegenover deze gunstige bevindingen staat dat de gezondheidszorg niet op alle punten aan alle hoge ambities en verwachtingen voldoet. Het kan beter. Op onderdelen is de toegankelijkheid onvoldoende te noemen, zoals op het punt van wachttijden in sommige onderdelen van de zorg en de matige telefonische bereikbaarheid van huisartsenpraktijken. Er bestaan grote verschillen in prijs en kwaliteit tussen zorgverleners. De afstemming en coördinatie van de zorg tussen zorgverleners is niet optimaal. Hoewel er voorbeelden zijn dat kwaliteitsverbetering gepaard kán gaan met kostenverlaging, is dat voor het totale pakket van geleverde zorg niet duidelijk aantoonbaar. De totale kosten voor de zorg stijgen snel; de kwaliteit verbetert langzaam. Een belangrijke voorwaarde voor het goed functioneren van het zorgstelsel is de beschikbaarheid en vervolgens het gebruik van goede kwaliteitsinformatie. Ondanks de toename van informatie is het nog onvoldoende mogelijk zorgaanbieders te vergelijken op kwaliteit en de uitkomsten van zorg.

VTV-themarapport, onderdeel van de VTV 2002

Gedurende het project Focal Point Preventie Chronische Ziekten zijn 'state-of-the-art' rapporten geschreven voor negen chronische ziekten. Mede op basis van deze rapporten is in dit integrerend rapport getracht een ziekteoverstijgend beeld te geven van de mogelijkheden voor primaire en tertiaire preventie van chronische ziekten door middel van leefstijlinterventies. Daartoe zijn vier leefstijlfactoren besproken, te weten: lichamelijke (in)activiteit, roken, voeding en alcoholgebruik. Er wordt achtereenvolgens ingegaan op de relatie tussen deze leefstijlfactoren en het ontstaan en beloop van de negen chronische ziekten, de prevalentie van de leefstijlfactoren in de algemene bevolking en onder chronisch zieken, en de effecten van interventies op de leefstijlfactoren op het ontstaan en het beloop van de chronische ziekten. Er wordt onderscheid gemaakt tussen interventies gericht op een risicofactor (unifactorieel) dan wel meer risicofactoren (multifactorieel). Bij preventieprogramma's wordt bovendien onderscheid gemaakt tussen programma's gericht op een chronische ziekte en programma's die gericht zijn op meer chronische ziekten. Bij het ontstaan of het beloop van een ziekte spelen meerdere leefstijlfactoren een rol. Tevens geldt zowel voor het ontstaan als het beloop van chronische ziekten dat een leefstijlfactor van invloed kan zijn op meerdere ziekten. Lichamelijke inactiviteit, roken, (overmatig) alcoholgebruik en ongezonde voeding komen regelmatig in de algemene bevolking voor. De gunstige trends in de prevalentie van roken en overmatig alcoholgebruik stagneren of lijken zelfs om te keren. Wat betreft voeding zijn er zowel gunstige als ongunstige verschuivingen. De mate van lichamelijke inactiviteit lijkt te zijn toegenomen, mede door allerlei (technologische) ontwikkelingen. Gegevens over de prevalentie van bovengenoemde leefstijlfactoren bij chronisch zieken zijn nauwelijks voorhanden. Met behulp van gegevens uit de CBS-gezondheidsenquete is getracht een eerste indruk te verkrijgen van de prevalentie van (zelfgerapporteerde) lichamelijke inactiviteit, roken en overmatig alcoholgebruik bij chronisch zieken. Hieruit blijkt dat ook bij chronisch zieken (theoretisch) gezondheidswinst is te behalen door middel van leefstijlinterventies. Uit preventieprogramma's gericht op de algemene bevolking komen aanwijzingen dat gunstigere resultaten ten aanzien van primaire preventie kunnen worden geboekt met de multifactoriele benadering, waarbij op meerdere determinanten van een ziekte tegelijk wordt geintervenieerd. De beste resultaten lijken te komen uit 'community-based' preventieprogramma's, die de populatiebenadering combineren met een (meer intensieve) doelgroep- of 'high risk'-benadering. Een lange adem, dat wil zeggen continuiteit in de programma's, is nodig om tot gedragsbehoud te komen. Ook voor het meten van een effect op gezondheidsparameters is een lange adem noodzakelijk. Op basis van beschikbare resultaten uit observationeel onderzoek is aannemelijk te maken dat interventies op leefstijlfactoren een gunstig effect kunnen hebben op het beloop van chronische ziekten. Er zijn bovendien enkele goed uitgevoerde unifactoriele interventiestudies op het gebied van leefstijlfactoren bij chronisch zieken gevonden die gunstige effecten op gezondheidsparameters aantonen. Het aantal goed opgezette interventiestudies met een voldoende lange follow-up om deze effecten op gezondheidsparameters aan te kunnen tonen, is echter nog zeer beperkt. Multifactoriele leefstijlinterventies bij chronisch zieken zijn voornamelijk bij hart- en vaatziektenpatienten uitgevoerd. Studies onder deze patientengroep rapporteren gunstige effecten op het beloop van de ziekte. In hoeverre deze resultaten ook doorgetrokken kunnen worden naar andere ziekten is nog onduidelijk. Bij leefstijlinterventies gericht op chronisch zieken ligt een ziektespecifieke aanpak het meest voor de hand. Daarmee wordt allereerst bedoeld dat de leefstijlinterventies onderdeel dienen te vormen van de behandeling en daarnaast dat dan allereerst moet worden geintervenieerd op de leefstijlfactoren die een directe relatie hebben met het beloop van de ziekte. Leefstijlfactoren die geen directe relatie hebben met het beloop van de ziekte moeten alleen als onderdeel van de behandeling worden opgenomen als zij voldoende gelegitimeerd kunnen worden vanuit de preventie van comorbiditeit. Dit integrerend rapport wordt afgesloten met een aantal uitgangspunten voor een geintegreerde preventiestrategie, alsmede een zestal hieruit volgende aanbevelingen.

This report describes a framework and a plan of operations for a study, to be sponsored by the Ministry of Welfare, Public Health and Culture Affairs of the Netherlands. The study has the following objectives: 1. The description of the status of public health in the Netherlands, in a broad perspective. 2. Indicating the factors that determine the present status of health. 3. Indicating past trends and possible future developments with respect to the health status and its determinants. 4. Integrating and evaluating the collected information. The Report is meant to be used for the support of ongoing and future policies in the field of public health.

Contains fulltext : 81355.pdf (Publisher’s version ) (Open Access)

Using more than 100 indicators, the Dutch Health Care Performance Report (DHCPR) describes the performance outcomes of Dutch health care in 2006 (and part of 2007). The DHCPR provides a broad picture of the accessibility, cost and quality of Dutch health care. Where possible this is done using time series data and international comparisons. In this second DHCPR, special attention is paid to three themes: the efficiency of health care, the opinion of the public about health care and the effects of the health care system reforms. The first DHCPR was published in 2006 and described the situation in 2004

Using more than 100 indicators, the Dutch Health Care Performance Report (DHCPR) describes the performance outcomes of Dutch health care in 2006 (and part of 2007). The DHCPR provides a broad picture of the accessibility, cost and quality of Dutch health care. Where possible this is done using time series data and international comparisons. In this second DHCPR, special attention is paid to three themes: the efficiency of health care, the opinion of the public about health care and the effects of the health care system reforms. The first DHCPR was published in 2006 and described the situation in 2004

De Zorgbalans beschrijft met behulp van ruim honderd indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2006 (en deels 2007). De Zorgbalans schetst een breed beeld van de toegankelijkheid, het kostenniveau en de kwaliteit van de Nederlandse zorg. Waar mogelijk wordt dat gedaan met behulp van tijdreeksen en internationale vergelijkingen. In deze tweede Zorgbalans besteden we speciale aandacht aan drie thema's: de doelmatigheid van de zorg, het oordeel van de burgers over de zorg en de effecten van de ingezette stelselwijziging. In opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport brengt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu tot op heden de Zorgbalans iedere twee jaar uit. Op hoofdlijnen concludeert de tweede Zorgbalans: Toegankelijk, kostenstijging gemiddeld, kwaliteit kan beter. Nederland heeft een toegankelijk zorgsysteem. De zorguitgaven stegen sinds 2004 jaarlijks met 5%. Dit groeitempo is vergelijkbaar met de ons omringende landen. De kwaliteit van zorg is hoog op veel onderdelen, maar internationaal excelleert Nederland niet. De burgers en de zorggebruikers zijn positief over de geboden zorg, maar er zijn verschillen tussen de onderdelen. Een punt van zorg is de beschikbaarheid van verplegend en verzorgend personeel. De coordinatie en afstemming in de zorg en de patientveiligheid scoren relatief laag. De doelmatigheid van de zorg in Nederland is nog niet optimaal. Kwaliteit is (nog) geen sturende factor in de zorgmarkt.

In this report population-attributable risks (PARs) are reported, which quantify the contribution of several determinants (lifestyle factors such as smoking, alcohol consumption, physical activity and dietary factors, as well as biological risk factors such as total serum cholesterol, HDL-cholesterol, blood pressure, glucose tolerance and body mass index) to mortality from a number of chronic diseases (coronary heart disease, stroke, COPD, diabetes and some forms of cancer). Relative risks and prevalences of risk factors are needed for calculations of PAR's. Relative risks were taken from the international literature and risk factor prevalences (mainly for the age range 20-59 years) were derived from the 1987-1991 Dutch Monitoring Project on Cardiovascular Disease Risk Factors. Some important assumptions and difficulties in calculating and interpreting the PAR's and PAR like measures are summarized in chapter 2. Chapter 3 contains a description of PAR calculations for a series of determinants, later summarized (chapter 4) from the viewpoints of both diseases and determinants. PAR's for individual determinants ranged from 10 to 90 percent. From a Public Health point of view, intervention in a determinant which has a moderately strong influence one or more frequently occurring diseases, will lead to more gain in health than intervention in a determinant which has a strong influence on a rare disease. From the results it is clear, that cigarette smoking is the determinant causing the greatest health loss: the prevalence of cigarette smoking is still high (about 40 percent in men and women aged 20-59 years) in the Netherlands. Cigarette smoking influences mortality from a number of indicators (cancer of the lung, larynx, oral cavity and oesophagus, coronary heart disease, stroke and chronic respiratory disorders). Coronary heart disease has the largest number of determinants for which it was possible to calculate PARs. The general conclusion is that for the health problems mentioned in the Netherlands a substantial health gain is at least theoretically possible. As a large part of these risk factors are made up of life style factors there are important individual and collective choices involved in trying to further improve the health status of the Netherlands. The PARs calculated here for the individual determinants are a simplification of reality, because interactions between determinants have not been taken into consideration. Mathematical models are now being constructed which take these interactions into account. In addition, more attention will have to be paid to the health gains that may be achieved in old age.