Search

Teknolojik gelişmelerle beraber kişisel verilerin taşıdığı değer, her geçen gün daha da artmaktadır. Kişisel verinin kolayca kaydedilen ve paylaşılan bir forma dönüşmesi, onu bireysel sınırların çok ötesine taşımıştır. Siyasî, sosyal, ticarî ve ekonomik amaçlarla kullanılması ve bir menfaat kaynağına dönüşmesi, birey açısından çoğu zaman farkında bile olmadığı hak ihlâllerini doğurur. Birey ve toplum güvenliğinin önemli bir parçası olması ve artan hak ihlâlleri nedeniyle ulusal ve uluslararası hukuk metinlerinde kişisel verilerin işlenmesi ile ilgili temel ilkeler belirlenmiştir. Bu ilkelerden bir kısmı, kişisel verilerin işlenmesine ilişkindir. Bu çalışma, 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’na göre kişisel verilerin işlenmesi esasları ve veri sahibinin açık rızası üzerine odaklanır. Birinci bölümde, tarihî gelişimiyle beraber kişisel veri kavramı, kişisel verilerin korunmasını temin eden ulusal ve uluslararası hukuk normları açıklanmıştır. İkinci bölümde, kişisel veri kavramının niteliği, unsurları kişisel verinin işlenme esasları belirtilmiştir. Üçüncü bölümde, açık rıza kavramı, açık rızanın unsurları, hukukî mahiyeti, istisnaları, şekli, beyan zamanı, rıza beyanında bulunma ehliyeti, ispat yükü ve geri alınması, açık rızanın aranmadığı haller, 6698 Sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden önce alınan rızaların geçerliliği ve genel nitelikli verilerin işlenmesinde aranan açık rıza kavramı ile özel nitelikli verilerin işlenmesinde aranan açık rıza kavramlarının karşılaştırılması konularına değinilmiştir, Thanks to the technological developments, the value of personal data has been increasing day by day. Nowadays, personal data are easily recorded and shared. Hence such transformation has taken personal data far beyond individual borders. The fact that using it for political, social, commercial and economic purposes and turning it into a source of interest often unwittingly results in violations of rights. In consequence of increasing right infringements and being an important part of individual and social security, basic principles regarding the processing of personal data have been determined in national and international legal texts. Some of these principles are related to the processing of personal data. This study focuses on the principles of processing personal data pursuant to the Law on the Protection of Personal Data (Law No. 6698) and the data subject’s explicit consent. In the first chapter, the concept of personal data has been explained together with its historical development along with national and international legal norms ensuring the protection of personal data. In the second chapter, the nature and elements of the concept of personal data have been explained along with the principles of processing personal data. In the third chapter, this research demonstrates and explain following concepts: explicit consent and its elements, the legal nature of explicit consent, its exceptions, its timing, capacity of giving consent, its proof and withdrawal, and the circumstance that explicit consent is not necessary. At the same time, this chapter explains the validity of explicit consent, and comparison between the explicit consent sought for processing ordinary aggravated information and exceptional information, before article number 6698 has been introduced by law

Die Integration von KI-Systemen in Entscheidungsprozesse im Privatsektor kann das Recht auf Nichtdiskriminierung gefährden. Um diese Bedrohung zu veranschaulichen, werden in diesem Beitrag Risikofelder des Privatsektors, nämlich Beschäftigung, Bankwesen, Werbung, Preisgestaltung und Versicherungen an authentischen Beispielen KI-bezogener Diskriminierung untersucht. Anschließend wurden die aktuellen EU-Gesetze zur Nichtdiskriminierung und zum Datenschutz untersucht, und es stellte sich heraus, dass diese EU-Gesetze nicht über die erforderlichen Instrumente verfügen, um spezifischen Risiken durch KI-bezogene Diskriminierung im Privatsektor entgegenzuwirken. Daher besteht dringender Bedarf an neuen EU-Rechtsvorschriften, die mit Instrumenten ausgestattet sind, die explizit auf Diskriminierungsrisiken durch KI im Privatsektor abzielen.Das vorgeschlagene KI-Gesetz kann neue Instrumente gegen Diskriminierung durch KI im Privatsektor bereitstellen. Daher analysiert dieses Papier das vorgeschlagene KI-Gesetz im Hinblick auf seine potenziellen Auswirkungen auf die Minderung von KI-bezogenen Diskriminierungsrisiken. Aufgrund des cradle-to-grave-Ansatzes des vorgeschlagenen KI-Gesetzes müssen Anbieter und Nutzer von KI-Systemen mit hohem Risiko verschiedene spezifische Ex-ante- und Ex-post-Verpflichtungen erfüllen. Es hat sich herausgestellt, dass diese Verpflichtungen durch die Bereitstellung neuer Rechtsinstrumente zur Minderung von Diskriminierung durch KI beitragen können. Diese Instrumente reichen jedoch angesichts der KI-bedingten Diskriminierungsrisiken nicht aus. Daher wird der Schluss gezogen, dass nach wie vor der entscheidende Bedarf an spezifischen Rechtsvorschriften zur Minderung von Diskriminierungsrisiken im Zusammenhang mit KI im Privatsektor besteht., Yapay zeka sistemlerini özel sektördeki karar alma süreçlerine dahil etmek, ayrımcılık yasağının uygulanmasını tehlikeye atabilir. Bu çalışmada, mezkûr tehdidi göstermek için istihdam, bankacılık, reklamcılık, fiyatlandırma ve sigorta gibi özel sektörün bu açıdan riskli alanları, gerçek yaşamdan alınan yapay zeka ile ilişkili ayrımcılık örnekleri ile birlikte incelenmektedir. Ardından, güncel AB ayrımcılık yasağı ve veri koruma düzenlemeleri mercek altına alınmakta ve söz konusu AB düzenlemelerinin özel sektörde yapay zekâ ile ilişkili ayrımcılıktan kaynaklanan risklerle mücadele etmek için gerekli araçlara sahip olmadığı tespit edilmektedir. Bu nedenle, özel sektörde, yapay zekâ ile ilişkili ayrımcılık risklerini yok etmeyi açıkça hedefleyen yeni AB düzenlemelerine acil gereksinim olduğu anlaşılmaktadır. Yapay Zekâ Tüzüğü taslağı, özel sektörde yapay zekâ ile ilişkili ayrımcılığa karşı mücadele için yeni araçlar sağlayabilir. Bu nedenle, bu çalışma, Yapay Zekâ Tüzüğü taslağını, yapay zekâ ile ilişkili ayrımcılık risklerine potansiyel etkisi açısından incelemektedir. Yapay Zekâ Tüzüğü taslağı tarafından benimsenen beşikten mezara yaklaşımı sayesinde, yüksek riskli yapay zekâ sistemlerinin sağlayıcıları ve kullanıcılarının çeşitli öncül ve ardıl yükümlülüklere uyması gerekmektedir. Bu çalışmada, Yapay Zekâ Tüzüğü taslağı tarafından getirilen bu yükümlülüklerin, yeni yasal araçlar sağlayarak yapay zekâ ile ilişkili ayrımcılığın azaltılmasına katkıda bulunabileceği tespit edilmiştir. Ancak bu araçlar, yapay zekâ ile ilişkili ayrımcılık riskleri karşısında yeterli değildir. Bu nedenle, özel sektördeki yapay zekâ ile ilişkili ayrımcılık risklerini azaltmak için bu alana özgü hukuki düzenlemelere duyulan yaşamsal gereksinimin varlığını hâlen devam ettirdiği kanaatine varılmıştır., Integrating AI systems into decision-making processes in the private sector may place the right to non-discrimination in danger. In order to illustrate this threat, risky fields in the private sector, namely employment, banking, advertising, pricing and insurance, were investigated in this paper with authentic examples of AI-related discrimination. Then, the current EU non-discrimination laws and data protection laws were examined, and it was found out that these EU laws do not have the necessary tools to tackle specific risks arising from AI-related discrimination in the private sector. Therefore, there is an immediate need for new EU legislation equipped with tools which explicitly target AI-related discrimination risks in the private sector. The proposed AI Act may provide new tools against AI-related discrimination in the private sector. Thus, this paper analyzes the proposed AI Act in terms of its potential impacts on mitigating AI-related discrimination risks. Due to the cradle-to-grave approach adopted by the proposed AI Act, providers and users of high-risk AI systems are required to comply with various specific ex-ante and ex-post obligations. It is found out that these obligations can contribute to the mitigation of AI-related discrimination by providing new legal tools. However, these tools are not sufficient in the face of AI-related discrimination risks. Therefore, it is concluded that the crucial need for specific legislation to mitigate AI-related discrimination risks in the private sector is still present.

Kişisel veri, belirli veya belirlenebilir nitelikteki gerçek kişiye ilişkin verileri ifade eder. Söz konusu tanım, uluslararası düzenlemeler ışığında hazırlanmış olan ve 2016 yılında kabul edilen Kişisel Verilerin Korunması Kanunu tarafından esas alınmıştır. Bu çalışma ile kişilerin, anayasal bir hak olan kişisel verilerin korunmasını talep etme hakkının ileri sürebileceği yollar açıklanmaya çalışılmıştır. Kişisel Verilerin Korunması adlı bu çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, kişisel veri kavramı, unsurları, türleri ve ilgili diğer kavramlar açıklanmış, kişisel verilerin korunması isteminin tarihî gelişimi ile ulusal ve uluslararası kaynakları incelenmiş ve kişisel verilerin hukukî niteliği belirlenmeye çalışılmıştır. İkinci bölümde, kişisel verilerin işlenmesinde göz önüne alınacak temel ilkeler açıklanmış, kişisel verilerin işlenmesinin, aktarılmasının, imha edilmesinin şartları incelenmiş ve bu bağlamda ilgili kişinin haklarına ve veri sorumlusunun yükümlülüklerine yer verilmiştir. Üçüncü ve son bölümde ise, kişisel verilerin hukuka aykırı olarak işlenmesi sebebiyle başvurulabilecek koruma yolları incelenmiştir. Koruma yolları açıklanırken kişisel verilerin korunması hukukuna ek olarak, medenî hukuk, iş hukuku ve Kişisel Verilerin Korunması Kanununun yaptığı atıf çerçevesinde ceza hukuku hükümlerine yer verilmiştir., Personal data refers to data relating to an identified or identifiable natural person. This definition is based on the Law on the Protection of Personal Data, which was adopted in 2016 in light of international regulations. In this study, it is tried to explain how the persons whose personal data are processed can claim the right of protection of personal data which is a constitutional right. This study, called Protection of Personal Data, consists of three parts. In the first part, the concept of personal data, its elements, types, and other related concepts are examined, the historical development of the request for protection of personal data and national and international sources are examined and the legal quality of personal data is tried to be determined. In the second section, the basic principles to be considered in the processing of personal data are explained, the conditions of processing, transferring, destruction of personal data are examined and the rights of the person concerned and the responsibilities of the data controller are given. In the third and the last part, protection methods that can be used due to unlawful processing of personal data are examined. While explaining the ways of protection, in addition to the protection of personal data law, the provisions of civil law, labor law and the protection of personal data are included in the criminal law provisions.

İçinde bulunduğumuz internet çağında veri güvenliğinin tehlikeye girmesiyle yeni bir takım haklara ihtiyaç duyulmuştur. Kişilik hakkının etkin şekilde korunması için öncelikle kişisel verilerin korunması kavramı ortaya çıkmıştır. Ardından ise, kişisel veriler üzerindeki kontrolün veri sahibine verilmesi ve kişisel verilerin etkin şekilde korunabilmesi amacıyla unutulma hakkı ortaya çıkmıştır. Çalışmamızın birinci bölümünde, öncelikle unutulma hakkının tarihçesi ile unutulma hakkı kavramı, hakkın kapsamı ve sınırları ardından ise hakkın temelinde yatan kişilik hakkının korunması ele alınmıştır. Çalışmamızın ikinci bölümünde ise, unutulma hakkının korunmasını sağlayan kişisel verilerin korunması kavramı, Avrupa Birliği'ndeki kişisel verilerin korunmasına ilişkin düzenlemeler ve ülkemizde yürürlükte olan Kişisel Verilerin Korunması Kanunu ile birlikte incelenmiş; ardından ise, unutulma hakkının Avrupa Birliği Hukukunda korunması ve unutulma hakkına ilişkin Türk yargı kararları ele alınmıştır. As the data security is imperiled in the new era of the internet age a set of rights was found to be needed to effectively protect personal data. In order to protect personality right effectively the concept of protection of personal data has emerged. Then ''Right to be Forgotten'' came into existence in order to give the full control of the personal data to the data owner and to protect the personal data of one efficiently.In the first part of the study, primarily, the history of the right to be forgotten and the right to be forgotten as a concept, have been discussed. Next, the scope and limits of the right have been examined and also personality right, which constitutes core of the right, itself has been explained. In the second part of our study, the concept of protection of personal data are highlighted, where the right to be forgotten is examined together with the regulations on the protection of personal data, in the European Union and the Law on the Protection of Personal Data in Turkey. Finally, the Turkish judicial decisions regarding the right to be forgotten and protection of the right to be forgotten in the European Union Law have been discussed. 173