Search

Giriş: Sağ ventrikül atım işi indeksi (RVSWI) sağ ventrikülün belirli yüklen-me koşullarındaki kontraktil performansı yansıtan RV fonksiyonu ölçeğidir. Triküspit anüler planın sistolik yer değiştirmesi (TAPSE), sağ ventrikül miyo-kardiyal performans indeksi (MPİ) ve triküspit lateral anülüsün pik sistolik doku hızı (S' velosite) sağ ventrikülün sistolik fonksiyonunu değerlendirmek için yaygın olarak kullanılan ekokardiyografik parametrelerdir. Biz bu çalış-mada RVSWI ile ekokardiyografik parametreler arasındaki korelasyonu in-celedik.Yöntem: RVSWI ile ekokardiyografik parametreler arasındaki korelasyonu incelemek için klinik endikasyon gereği sağ kalp kateterizasyonu planlanan 46 hastaya işlemden 2 önceki saat içerisinde trantorasik ekokardiyografi incelemesi yapıldı. Bulgular: TAPSE, MPİ ve S' velosite ile RVSWI arasında anlamlı korelasyon izlenmedi (sırasıyla r = 0.279 P = 0.06; r = 0.113 P = 0.456; r = -0.272 P = 0.067). TAPSE, RVSWI < 450 mm Hg × mL / m2 olarak tanımlanan sağ ven-trikül disfonksiyonunu saptamada zayıf tanısal doğruluk gösterdi (AUC 0.679). Sonuç: Ekokardiyografik parametreler ile RVSWI arasında anlamlı korelas-yon yoktur.Anahtar Kelimeler: RVSWI, TAPSE, MPİ, S'velosite Background: Right ventricular stroke work index (RVSWI) is a measure of RV function, which describes RV contractile performance for a given load-ing condition. Tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE), Right ventricular myocardial performance index (MPI) and Tricuspid annular peak systolic tissue velocity (S' velocity) are widely used echocardiographic pa-rameters for the assessment of RV systolic function. We investigated the correlation between RVSWI and echocardiographic parameters.Methods: Transthoracic echocardiography were performed in 46 patients within 2 hours of a clinically indicated right heart catheterization to evaluate correlation between RVSWI and echocardiographic parameters.Results: No significant correlations were observed for TAPSE, MPI or S' velocity with RVSWI (r = 0.279 P = 0.06; r = 0.113 P = 0.456; r = -0.272 P = 0.067 respectively). TAPSE demonstrated weak diagnostic accuracy to pre-dict RV systolic dysfunction defined as RVSWI < 450 mm Hg × mL / m2 (AUC 0.679). Conclusion: There is no significant correlation between RVSWI and echo-cardiographic parameters.Key Words: RVSWI, TAPSE, MPI, S' velocity 75

GİRİŞ-AMAÇ: Romatizmal mitral darlık azalan sıklığına rağmen önemli bir morbidite ve mortalite nedeni olmaya devam etmektedir. İzole MD hastalarının bir kısmında sol ventrikül sistolik fonksiyonlarının kötüleşebileceği artık bilinmektedir. Ancak bu duruma neden olan faktörler ve bu disfonksiyonun hangi evrelerde başladığı aydınlatılamamıştır. Sağ ventrikül sistolik fonksiyonu ise MD için prognostiktir ve bu bozukluğun, klinik konjesyon bulguları oluşmadan daha önce meydana geldiği bilinmektedir. Üç boyutlu BTE yöntemi ile elde edilen deformasyon analizlerinin, ventrikül sistolik disfonksiyonlarını subklinik düzeyde değerlendirebildiği kanıtlanmıştır. Ancak MD hastalarında bu yöntem ile sağ ve sol ventrikül fonksiyonları araştırılmamıştır. Bu çalışmada 3B-BTE yöntemi ile hafif ve orta MD hastalarında sağ ve sol ventrikül sistolik fonksiyonlarının deformasyon analizlerinin yapılması ve kontrol grubu ile karşılaştırılması amaçlanmıştır.GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamıza 18 yaş ve üzerinde, izole hafif mitral darlık tanılı 20 hasta (MKA= 1,5-2,0 cm²) ve orta mitral darlık tanılı 20 hasta (MKA=1,5-2cm²) ile bazal karakteristik özellikleri eşleştirilmiş sağlıklı 20 gönüllü olmak üzere toplam 60 hasta dahil edildi. Tüm hastaların her iki ventrikül için elde edilen üç boyutlu veri setlerinden; benek takibi ekokardiyografi yöntemi ile sol ventrikül global uzunlamasına strain, sol ventrikül burulma, sağ ventrikül serbest duvar global uzunlamasına strain ve IVS global uzunlamasına strain ölçümleri analiz edildi. BULGULAR: Hastaların Modifiye Simpson yöntemi ile ölçülen sol ventrikül EF, sağ ventrikül FAD ve TAPSE değerleri normal aralıkta ve istatistiksel olarak benzerdi. Ancak benzer EF değerlerine rağmen SoV GUS ölçümleri gruplar arasında anlamlı oranda farklıydı. Kontrol grubu sağlıklı hastalarda %23,3±2,08, hafif darlık hastalarında %18,9±1,3 , orta darlık grubunda ise %17,5±1,8 ölçüldü. (p

Pulmoner tromboemboli (PTE), genellikle alt ekstremite derin venlerinden kaynaklanan bir veya birçok trombüsün koparak sistemik dolaşımdan pulmoner vasküler yatağa taşınması ile ortaya çıkar. PTE kardiyovasküler mortalite sebepleri arasında üçüncü sıradadır. PTE'ye bağlı ölüm nedeni sağ kalp yetmezliği, hipotansiyon ve şoktur. PTE tanısı konulduktan sonra akut komplikasyon riskine göre bir sınıflama yapılmalıdır. Güncel risk sınıflamasında laboratuvar ve klinik parametreler üzerinden değerlendirme yapılır. Bilgisayarlı tomografi pulmoner anjiyografi (BTPA), tanının yanında prognostik değerlendirilme yapılmasına yardımcı olmaktadır. Bu çalışmada amaç; BTPA ile PTE tanısı konulan hastalarda, BTPA bulguları ile hastalık şiddeti ve mortalite arasındaki ilişkisini incelemektir.Çalışmamızda Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı kliniğine, BTPA ile PTE tanısı konulmuş 206 hasta dâhil edildi. 26 hastada (%12,6) tüm nedenlere bağlı mortalite görüldü. Bu hastaların %19,2'sinde PTE ilişkili, %80,8'inde PTE dışı mortalite görüldü. Tüm nedenlere bağlı mortalite görülen hasta grubunda sağ kalım görülen hasta grubuna göre yaş ortalaması daha yüksekti (72,15±11; p:0,003). EKO'da RVD görülen hastalarda RVD görülmeyen hastalara göre yaş ortalaması yüksekti(p

Amaç: Çalışmamızda opere Fallot tetralojili hastalarda solunum fonksiyon testi, kan beyin natriüretik peptid düzeyi ve 4D ekokardiyografi ile sağ ventrikül fonksiyonlarını değerlendirmeyi amaçladık.Gereç ve Yöntem: 2018 Şubat ve 2019 Ocak tarihleri arasında toplam 18 opere Fallot tetralojisi tanılı hastayı değerlendirdik. Hastalarda 4D ekokardiyografi, solunum fonksiyon testi ve kan beyin natriüretik peptid düzeyi bakıldı. 4D ekokardiyografi bulgularını 11 kişilik kontrol grubu ile karşılaştırdık. Hasta grubunun yaş ortalaması 11,36 ± 3,41 yıl, kontrol grubunun yaş ortalaması 11,39 ± 2,90 yıl'dı. Hasta ve kontrol grubunun ekokardiyografik ölçümlerinde sağ ve sol ventrikül diyastolik ve sistolik fonksiyonlar ve sağ ventrikül hacmi değerlendirildi.Bulgular: Hastaların değerleri Birinci saniye zorlu ekspirasyon volümü/ Zorlu vital kapasite ortalaması % 85,06 ± 0,80 olup, restriktif pulmoner kapasite olarak değerlendirildi. Hastaların kan beyin natriüretik peptid düzeyi ortalaması 37,53 ± 25,91 ng/L olup, normal laboratuvar referans değerlerindedir. Sağ ventrikül diyastol sonu volüm değerleri hasta grubunda kontrol grubuna göre daha yüksek olarak hesaplandı. Ayrıca hasta grubunun yaşa bağlı sağ ventrikül diyastol sonu volüm artış hızı da daha yüksek idi.Sonuç: Opere Fallot tetralojili hastalarda tam düzeltme ameliyatı sonrası pulmoner kapak yetmezliği ve sağ ventrikül dilatasyonu gibi komplikasyonlar gelişebilir. Sağ ventrikül fonksiyonlarını değerlendirmek için 4D ekokardiyografi kardiyak manyetik rezonans görüntülemeye kıyasla benzer sonuçlar veren ve kullanımı pratik bir yöntemdir. Hastaların pulmoner kapak replasmanı kriterlerinin olup olmamasını değerlendirmek için de kullanılmaktadır. Opere Fallot tetralojili hastalarda sağ ventrikül dilatasyonu beklenen bir bulgudur. Dilatasyon gelişme derecesi ve sonuçları özellikle yaşa bağlı olmak ile birlikte birçok faktörden etkilenebilmektedir. Objective: We aimed to evaluate right ventricle function of repaired tetralogy of Fallot by 4D echocardiography, spirometry and brain natriüretıc peptide levels.Material and Method: Between February 2018 and January 2019, we evaluated 18 patients of repaired tetralogy of Fallot. 4D echocardiography, pulmonary function test and brain natriüretic peptide levels measurements were performed on patients. We compared 4D echocardiography findings with control group of 11 patients. The mean age of the patient group was 11.36 ± 3.41 years, the control group was 11.39 ± 2.90 years. Right and left ventricular diastolic and systolic functions and right ventricular volume were evaluated in echocardiographic measurements of the patient and control groups.Results: The mean Forced expiratory volume in the first second / Forced vital capacity value of the patients was % 85.06 ± 0.80 and was evaluated as restrictive pulmonary capacity. The mean brain natriüretic peptide level of the patients was 37.53 ± 25.91 ng/L and it is within normal laboratory reference values. Right ventricular end diastolic volume values were higher in the patient group than the control group. In addition, the age-related rate of right ventricle end diastolic volume increase was higher in the patient group.Conclusion: Patients with repaired tetralogy of Fallot may develop complications such as pulmonary valve failure and right ventricular dilatation after total correction surgery. 4D echocardiography is a practical method for evaluating right ventricular functions; with similar results compared to cardiac magnetic resonance imaging. It is also used to assess whether patients have pulmoner valve replacement criteria or not. Right ventricular dilatation is an expected finding in patients with repaired tetralogy of Fallot. The degree of dilatation and its results may be affected by many factors, especially depending on age. 64

ÖZETAmaç: Pulmoner emboli hastalarında akut sağ ventrikül (RV) basınç yüklenmesine bağlıolarak RV fonksiyonlarında bozulma gelişebilir. Ani kardiyak ölüm pulmoner hipertansiyonhastalarında önemli bir mortalite nedenidir ve kalp hızı değişkenliği ani ölüm ve aritmileriöngörmede kullanılan bir yöntemdir. Çalışmamızın amacı, akut pulmoner embolihastalarında sağ atriyum (RA) ve RV fonksiyonlarının `Speckle tracking` ekokardiyografiyöntemi ile değerlendirilmesi ve hastaların kalp hızı değişkenliklerinin (HRV)incelenmesidir.Metod: Çalışmamıza 76 akut pulmoner emboli hastası ile 50 sağlıklı kontrol ardışık olarakdahil edilmiştir. Tüm hastaların ve kontrol grubunun RA hacim ve fazik fonksiyonları ile RVfonksiyonları konvansiyonel ve `Speckle tracking` ekokardiyografi yöntemi iledeğerlendirilmiştir. Hasta ve kontrol grubuna 24 saatlik ritm Holter tetkiki yapılarak `Timedomain` ve `Frequency domain` analizler ile kalp hızı değişkenlikleri değerlendirilmiştir.Bulgular: Pulmoner emboli grubunda 5 hasta masif, 34 hasta submasif, 37 hasta nonmasifemboli olarak sınıflandırıldı. Masif ve submasif pulmoner emboli hastalarında,konvansiyonel ekokardiyografik parametrelerden RV çapı, miyokard performans indeksi ilesistolik pulmoner arter basıncı nonmasif ve kontrol grubuna göre artmışken, RV fraksiyonelalan değişimleri ve triküspit anüler plan sistolik hareketi değerleri anlamlı olarak düşüktü.Nonmasif pulmoner embolili hastaların konvansiyonel ekokardiyografik parametrelerikontrol grubu ile benzerken `speckle tracking` ekokardiyografi metodu ile ölçülen RV`global longitudinal strain` değerleri anlamlı olarak düşüktü. RA fazik fonksiyonları masifve submasif pulmoner emboli hastalarında anlamlı olarak düşükken nonmasif pulmoneremboli ve kontrol grubunda benzerdi. Tüm pulmoner emboli hasta gruplarında kalp hızıdeğişkenliği parametreleri (SDNN24, SDANNi, SDNNi) anlamlı olarak düşük bulundu.Sonuç: Akut pulmoner emboli hastalarında RA ve RV fonksiyonları etkilenmektedir.Konvansiyonel parametrelere göre RA ve RV fonksiyonlarının korunduğu kabul edilennonmasif pulmoner emboli hastalarında dahi `speckle tracking` ekokardiyografi metodu ileRA ve RV fonksiyonlarının etkilendiği gösterilmiştir. Pulmoner emboli hastalarında kalp hızıdeğişkenliği azalmaktadır ve bu bulgu hastalarda ilave aritmi ve ani kardiyak riskioluşturmaktadır. SUMMARYBackground: Right ventricular (RV) functions are impaired due to acute RV pressureoverload in patients with pulmonary embolism (PE). Sudden cardiac death constitutes amajor cause of mortality in pulmonary hypertension and alterations in heart rate variability(HRV) are predictive of sudden cardiac death and arrhythmic events The aim of the studywas to evaluate the right atrial (RA) and RV functions of the patients with acute PEby speckle tracking echocardiography and to assess their HRV.Methods: Seventy-six patients with acute PE and fifty controls were consecutively included.All PE patients and controls underwent conventional and two-dimensional speckle trackingechocardiography to determine RA volumes and phasic functions and RV global longitudinalstrain (GLS). All PE patients and controls underwent a 24-hour Holter electrocardiogram forHRV assessment by time- and frequency-domain analysis.Results: Five patients had massive PE while 34 patients had submassive PE and 37 patientshad nonmassive PE. Massive and submassive PE patients had significantly larger RV,increased myocardial performance index and systolic pulmonary artery pressure while theyhad significantly lower RV fractional area change and tricuspid annular plane systolicexcursion compared to nonmassive PE patients and controls. While there were not anysignificant differences in conventional echocardiographic parameters between nonmassivePE patients and controls, RV GLS assessed by `speckle tracking` echocardiography wassignificantly lower in nonmassive PE patients. RA phasic functions were impaired in massiveand submassive PE patients compared to nonmassive PE patients and controls. All PE groupshad significantly decreased HRV parameters (SDNN24, SDANNi, SDNNi) compared tocontrols.Conclusion: Acute PE impaires RA and RV functions. Even in nonmassive patients,`speckle tracking` echocardiography reaveled that RA and RV functions were impairedalthough the conventional echocardiographic parameters were similar to those of controls. PEpatients had decreased HRV indicating a high risk for malignant arrhythmic events andsudden cardiac death in PE patients. 83

Köpeklerin parvovirus enfeksiyonu bağırsak kökenli bir sepsis ile kendini gösterir. Bu nedenle miyokarditis sadece doğrudan CPV-2 kaynaklı değil, aynı zamanda dolaylı yoldan sepsise bağlı olarak da ortaya çıkmaktadır.Sepsiste LV sistolik disfonksiyonun prognostik değeri halen tartışmalıdır. LV diyastolik disfonksiyon ise septik hastalarda yaygın bir bulgudur ve yakın zamanda insanlarda kötü prognoz ile ilişkilendirilmiştir. RV sistolik disfonksiyon üzerine yapılan çalışmalar ise oldukça azdır.Bu çalışmanın amacı sepsisli köpeklerde LV sistolik, LV diyastolik disfonksiyon ile RV sistolik disfonksiyonun prevalansını ve prognostik önemini değerlendirmektir.Materyal olarak 25 şiddetli sepsis ve / veya septik şok olan köpek (deneme grubu) ile 15 sağlıklı köpek (kontrol grubu) kullanılmıştır. Deneme grubu köpekler yoğun bakım ünitesine alınmış ve transtorasik ekokardiyografi yöntemi kullanılarak yoğun bakıma alındıktan sonraki ilk 3 saat içerisinde, 6. saatte, 24. saatte ve taburcu edilmeden hemen önce incelenmiştir.LV sistolik, LV diyastolik ve RV sistolik disfonksiyon sırasıyla 4 (16%), 16 (64%) ve 15 (60%) hastada tespit edilmiştir. LV diyastolik ve RV sistolik disfonksiyonun beraber görüldüğü hastasayısı 7 (%28) olarak belirlenmiştir.Tedaviye cevaba göre deneme grubundaki köpekler hayatta kalanlar (n=17) ve ölenler (n=8) olarak iki gruba ayrılmıştır. Hayatta kalanlarla ölenleri en iyi şekilde ayırmak amacıyla prognostik cut-off değerini belirlemek için PW-TDI septal mitral kapak annulus erken diyastolik velosite (E') ve lateral triküspit annulus sistolik velositenin (RVS') 28 günlük mortalitede prognostik önemi ROCeğim analizi kullanılarak hesaplandı.RV sistolik disfonksiyonun bir indeksi olan RVS', ≤8,88'lik optimum cut-off noktasıyla %85,50 ve %82,35'lik değerlerle hayatta kalanlar ve ölenleri ayırmada iyi bir sensitivite ve spesifiteye sahip olduğunu gösterdi. LV diyastolik disfonksiyonun bir indeksi olan E', ≤5,06'lık optimum cut-off noktasıyla %100 ve %94'lük değerlerle hayatta kalanlar ve ölenleri ayırmada en iyi sensitivite ve spesifiteyi gösterdi.Yoğun bakıma şiddetli sepsis ve septik şok tanısıyla alınan köpeklerde RVS' değeriyle belirlenen RV sistolik disfonksiyonun artan mortaliteyle ilişkili olduğu ve E' değeriyle belirlenen LV diyastolik disfonksiyonunun prognozun bağımsız bir belirteci olduğu kanısına varıldı. Canine parvovirus (CPV) represents a disease with intestinal-origin sepsis. For this reason, myocarditis is reported not only primarily to CPV but also secondarily to sepsis in dogs with CPV. The prognostic value of LV systolic dysfunction in sepsis remains controversial. LV diastolic dysfunction is a common finding in septic patients, and it has recently been associated with a pooroutcome, in human.The goal of this study was to evaluate the prevalence of LV systolic and diastolic dysfunctions and RV systolic dysfunction and their prognostic value in CPV-infected dogs with severe sepsis and septic shock.25 dogs with severe sepsis and septic shock (experimental group) and 15 healthy dogs (control group) were used as the materials. The experimental group of dogs admitted to the intensive care unit (ICU) were prospectively studied using transthoracic echocardiography within the first 3 hours after admission and thereafter at 6th and 24th hours of the treatment and on the day of dismissal from the ICU.The LV systolic, LV diastolic and RV systolic dysfunction was present in 4 (16%) 16 (64%) and 15 (60%) patients, respectively, and both types of dysfunction (LV diastolic and RV systolic) were present in 7 (%28) patients.According to the treatment response, the dogs were divided into the survivor (n = 17) and non-survivor groups (n = 8). The prognostic value of PW-TDI septal MV annulus early diastolic velocities (E') and PW-TDI lateral TV annulus sistolik (RVS') velocities for 28-day mortality was assessed using receiver operating characteristic (ROC) curve analysis for the determination of a prognostic cut-off value for the best differentiation between survivors and non-survivors. The RVS', an index of RV systolic dysfunction, showed the good sensitivity and specificity to differentiate survivors and non-survivors, with values of % 87,50 ve % 82,35 respectively, at an optimum cut-off point of ≤8,88. The E', an index of diastolic dysfunction, showed the best sensitivity and specificity to differentiate survivors and non-survivors, with values of %100 and %94, respectively, at an optimum cut-off point of ≤5,06.In the CPV-infected dogs with severe sepsis and septic shock admitted to the ICU, echocardiographic RV systolic dysfunction determined by RVS' was associated with increased mortality. And, LV diastolic dysfunction determined by E' was an independent predictor of outcome. 68

AMAÇ: Sol ventrikül destek cihazi (VDC) implantasyonu sonrası gelişen sağ ventrikül yetmezliği; preoperatif prediktif faktörlerinin belirlenmesi bir hayli zor ve hasta için postoperatif mortalite ve morbidite nedeni olan klinik bir durumdur. Bu çalışma ile sol VDC implantasyonu sonrası gelişebilecek sağ ventrikül yetmezliğini öngördürebilecek klinik, laboratuvar ve ekokardiyografik parametrelerinin belirlenmesi, mevcut klinik sağ ventrikül ve yoğun bakım risk skorlama sistemlerinin yeterliliğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. METOD: Çalışma tek merkezli, prospektif, gözlemsel, kohort çalışmasıdır. Çalışmaya, Ocak 2012 - Mart 2018 tarihleri arasında son dönem kalp yetersizliği nedeni ile LVAD implantasyonu kararı alınmış ve uygulanmış 53 hasta dâhil edilmiştir. Hastaların preoperatif klinik, laboratuvar, sağ kalp kateterizasyonu ve ekokardiyografi bulguları toplanmıştır. Postoperatif sağ ventrikül yetmezliği; 14 gün ve üzerinde inotrop gereksinimi ve/veya sağ VDC implantasyonu yapılması olarak tanımlanmıştır. Her hastaya preoperatif dönemde sağ ventrikül öngürülebilirdiği gücünü ölçme açısından sağ ventrikül risk skorlamaları (Fitzpatrick, Drakos, Michigan) ve yoğun bakım sağ kalım prediksiyon skorları (Lietz Miller, APACHE II, MELD, SHFM, HFSS) hesaplanmıştır ve sağ ventrikül yetmezliği ile ilişkisi ölçülmüştür. BULGULAR: Hastaların ortalama yaşı 39.89 ± 18.3'dür. Bu hastaların 43'ü erkek (81.1%)'tir. Ortalama VYA'ları 1.81 ± 0.09 kg/m2 olarak hesaplanmıştır. Hastalar aldıkları tanıya göre de iskemik kardiyomiyopati (n=15, 28.3%) ve non-iskemik kardiyomiyopati (n=38, 71.7%) olarak iki grupta incelenmiştir. Kohorttaki hasta gruplarının büyük çoğunluğu kritik hasta olarak sınıflandırılmakta, %60.4'ü en az bir inotrop desteğine bağımlı, 28.3%'ü ECMO, 5.7% IABP desteğine ihtiyaç duyan hasta gruplarıdır. Hastardan 43.4%'üne preoperatif mekanik ventilatör desteği en az bir kez ihtiyaç duyulmuştur. Hastaların 37.7%'si geçirilmiş kardiyak operasyona sahiptir. Ortalama INTERMACS skorlaması 1.94 ± 0.38'dir. Demografik verilerin sağ ventrikül yetmezliği ile ilişkisi saptanmazken, biyokimyasal ölçümler sonucunda kreatinin (p=0.04), AST(p=0.045), prealbumin (p=0.004), total bilirubin (p=0.03) ve LDH (p=0.021) parametrelerinin sağ kalp yetmezliği ile istatistiksel olarak anlamlı ilişki gösterdiği izlenmiştir. Çoklu lojistik regresyon analizi sonucu RVSWI -19% sol VDC implantasyonu sonrası gelişen sağ ventrikül yetmezliğinin en önemli prediktörleridir. Kısıtlı hasta sayısına rağmen bu çalışmadan elde edilen veriler yapılacak daha büyük, prospektif çalışmalar için yol gösterici olacaktır. OBJECTIVES: Right heart failure after left ventricular assist device implantation is a clinical condition which may lead to serious morbidity and mortality postoperatively and assessment of its predictive factors is a challenging issue. In this trial, we aimed to detect clinical, laboratory, hemodynamic and echocardiographic parameters in order to predict RVF after continuous flow LVAD implantation and also carry out present right heart failure predictive scoring system and intensive care unit survival scores in order to measure the qualification. METHODS: The current study is designed as a single center, prospective, observational, cohort study. From January 2012 to March 2018, 53 continuous flow LVAD implanted patients were included in the study. Patients' pre-operative clinical, laboratory, Right Heart Catheterisation(RHC) and echocardiographic findings were evaluated. Post-operative RVF was defined as inotrope dependence for more than 14 days and/or need for RVAD implantation. We validated the predictive ability of the right heart failure risk scores (Fitzpatrick, Drakos, Michigan) and mortality risk scores(Lietz Miller, APACHE II, MELD, SHFM, HFSS) in our population and measured the correlation with right heart failure. RESULTS: Mean age of patients was 39.89 ± 18.3 and 43 (81.1%) of them was male. Mean BSA was calculated as 1.81 ± 0.09 kg/m2. They were evaluated in two groups according to their initial diagnosis, 15 (28.3%) patients had ischemic cardiomyopathy and 38(71.7%) patients had non-ischemic cardiomyopathy. Almost all patients were in critical status which was defined as dependent to at least one inotropic support (60.4%) or requirement of ECMO(28.3%) or IABP support(5.7%). 43.4% of the patients had mechanical ventilation support and 37.7% of them had prior cardiac surgery. Mean INTERMACS was 1.94 ± 0.38. There were no statistically significant parameter to be associated with RHF among demographic values. Among laboratory parameters, creatinin(p=0.04), AST(p=0.045), prealbumin(p=0.004), total bilirubin(p=0.03) and LDH(p=0.021) were found statistically significant to be associated with RHF. Risk factors by multivariable logistic regression were RVSWI -19% were the most significant predictors for RVF after LVAD implantation. Despite our small study population, this information will be a pathfinder for bigger prospective trials with larger study populations. 89

Giriş ve amaç: Sağ ventrikül hacminin ve dolayısı ile fonksiyonlarının değerlendirilmesi, konjenital kalp hastalıklarının, aritmojenik sağ ventriküler kardiyomiyopati (ARVC) ve pulmoner hipertansiyonun tanısında ve uzun dönem takibinde önem teşkil etmektedir. Bizim çalışmamızda, aksiyel ve kısa aks (SA) görüntüler üzerinde yapılan sağ ventrikül (RV) ölçümleri karşılaştırılarak sağ ventrikül fonksiyonlarının değerlendirilmesinde kullanılarak en uygun metod araştırılmaktadır. Her iki metoddan ölçülen atım hacmi (SV) değerlerinin karşılaştırılmasında, faz kontrast (PC) akım ölçümleri, non-volümetrik referans olarak kullanılmıştır. Ayrıca deneyimli ve deneyimsiz iki gözlemcinin ölçümleri karşılaştırılmış ve deneyim faktörünün ölçümler üzerindeki etkisini azaltabilmek için en uygun metodun tespit edilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Kasım2015 ile Aralık 2017 tarihleri arasında kardiyak MRG tetkiki yapılmış, aksiyel ve SA planlarda sine `Steady State Free Precission (SSPF)` görüntüleri bulunan 40 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Aksiyel ve SA görüntüleri üzerinden deneyimli ve deneyimsiz iki gözlemci tarafından sağ ventrikül hacim ölçümleri yapıldı. Pulmoner arter faz kontrast görüntüleri bulunan 14 hastada, faz kontrast akım analizleri RV atım hacmini değerlendirmek için referans olarak kullanıldı. Aksiyel ve SA planlardan yapılan hacim ölçümleri ve gözlemci ölçümleri arasındaki uyumlar Bland-Altman yöntemi ve sınıf içi korelasyon (ICC) yöntemi kullanılarak analiz edildi.Bulgular: Aksiyel ve SA olmak üzere her iki metoddan yapılan tüm ölçümlerbirbiriyle anlamlı olarak uyumlu bulunmuştur. Her iki metodun birbiri ile uyumunu değerlendiren sınıf içi korelasyon (ICC) katsayıları deneyimsiz gözlemcide en yüksek sistol sonu hacim (ESV): 0,936 (p=0.000, %95 CI: 0.882-0.9635) değerinde bulunmuştur. Deneyimli gözlemcide ise en yüksek ICC, diyastol sonu hacim (EDV): 0,948 (p=0.000, %95 CI: 0.905-0.972) ve ESV: 0,946 (p=0.000, %95 CI: 0.900-0.971) değerlerinde bulunmuştur. Aksiyel ve SA görüntülerden yapılan ölçümlerin ortalama farkları karşılaştırıldığında deneyimli gözlemcide EDV ve ESV ölçümleri arasındaki fark anlamlı bulunmamıştır (p değerleri sırasıyla; 0,05 ve 0,112). Deneyimsiz gözlemcinin her iki metodla yapılan EDV ve ESV ölçümleri arasında anlamlı fark bulunmuştur (p değerleri sırasıyla; 0,002 ve 0,002). Gözlemciler arası RV ölçümleri birbiriyle korelasyon göstermektedir. Her iki gözlemcide EDV ve ESV değerleri için iki metod arasındaki uyum iyi-mükemmel düzeydedir. Ancak deneyimli gözlemcide sınıf içi korelasyon katsayıları, dolayısıyla ölçüm tutarlılıkları deneyimsiz gözlemciye göre daha yüksek bulunmuştur.Her iki metodla ölçülen RV-SV ölçümleri, faz kontrast görüntülerden ölçülen ve altın standart kabul edilen pulmoner trunkus akımı ile uyumlu bulunmuştur. Altın standart metodla karşılaştırılan bu ölçümlerde deneyimli gözlemcinin korelasyon katsayıları, yani ölçüm tekrarlanabilirlikleri, hem SA ve hem aksiyel ölçümlerde deneyimsiz gözlemciden daha yüksektir. Ayrıca her iki gözlemci için de aksiyel plandaki korelasyon katsayıları SA plana göre daha yüksek hesaplanmıştır.Sonuç:Her iki gözlemcide aksiyel plandayapılan RV hacim ölçümlerinin, altın standart metod olanfaz kontrast akım analizleriyleuyumu,SA planından yapılan ölçümlere göre daha yüksek bulunmuştur; bu nedenle klinik ölçümlerin aksiyel planda gerçekleştirilmesi önerilmektedir.Anahtar Kelimeler: Kardiyak MRG, sağ ventrikül hacimi, ventriküler fonksiyon, gözlemciler arası değişkenlik Purpose: Right ventricular (RV) volume and function asesssment is usually performed on patients with cardiovascular diseases by using cardiac magnetic resonance imaging (CMRI). Its important to clear that which slice orientation provides better overall assessment of RV functional performance. This study is designed to evaluate right ventricular (RV) volume measurements and their reproducibility by comparing axial and short axis orientation acqusition techniques. We've also compared the experienced and inexperienced observers measurements to assess which orientation is better for evaluating RV functions. Materıals and methods: From November 2015 to December 2017, 40 patients who underwent CMR and had both axial and short axis acquisitions were retrospectively evaluated. Measurements of RV from data sets acquired in axial and short axis orientations were compared. Interobserver variability was assessed. PC flow analyses of main pulmonar artery (MPA) were use the reference measure of RV-SV.Results: There was a high linear correlation between axial and SA orientations for all measurements. For inexperienced observer the highest intraclass correlation coefficient of axial vs. short axis images was ESV: 0,936 (p=0.000, %95 CI: 0.882-0.9635) and for experienced observer, the highest values were EDV: 0,948 (p=0.000, %95 CI: 0.905-0.972) and ESV: 0,946 (p=0.000, %95 CI: 0.900-0.971). There was a correlation between the experienced and in-experienced observer. The correlation coefficients acquired from experienced observer is higher than inexperienced observer. There were agreement between RV-SV measurements from both orientations and the reference method, PC flow analyses of main pulmonar artery (MPA). The intraclass correlation coefficient of axial mesaurements are higher than SA measurements for both observer.Conclusıon: In this study, we found that there was correlation between the RV mesaurements for both slice orientation and, also interobserver variabilities. The correlation between MPA-PC flow and RV-SV for axial aqusitions is higher than SA aqusitions and also, reliability of the experienced observer is higher. Key Words: Cardiac MRI, right ventricule volume assessment, ventricular function, interobserver variability 84

Sistemik skleroz deri ve birçok iç organın fibrozisi ile seyreden bir bağ doku hastalığıdır. Hastalarda akciğer ve kardiyak tutuluma bağlı mortalite yüksektir. Sistemik skleroza bağlı gelişen pulmoner arteriyel hipertansiyon prognozu, diğer alt gruplara kıyasla daha kötüdür.Mekanik dispersiyon, tek bir kardiyak siklustaki bölgesel kasılma heterojenisitesini ölçen ekokardiyografik bir parametredir ve yapılan çalışmalarda ventriküler aritmilerin öngörücüsü olduğu gösterilmiştir. Bu hastalarda henüz pulmoner hipertansiyon gelişmeden mekanik dispersiyonun tespit edilmesi yüksek riskli grupların belirlenmesi ve erken tedavisi açısından önem taşımaktadır.Çalışmamıza sistemik sklerozlu 50 hasta ve benzer klinik özelliklere sahip eşleştirilmiş 25 kontrol alınmıştır. Hasta gruplarının iki boyutlu ekokardiyografi ile konvansiyonel ekokardiyografik parametreleri değerlendirilmiştir. Sistemik skleroz grubundaki hastalar; sistolik pulmoner arter basıncı için 40 mmHg kesim değeri alınarak PAH (-) ve PAH (+) olmak üzere iki alt gruba ayrılmıştır. İki boyutlu speckle tracking metodu ile çalışma grubundaki tüm hastaların sağ ventrikül ve sol ventrikül mekanik dispersiyon ve ayrıca biatriyal strain değerleri karşılaştırılmıştır.Sistemik skleroz hastalarında, hastalığın erken evrelerinde, henüz pulmoner hipertansiyon gelişmeden önce kontrol grubuna kıyasla sağ ventrikül mekanik dispersiyonun arttığı gösterilmiştir. Kontrol, PAH (-) ve PAH (+) hasta gruplarında sağ ventrikül mekanik dispersiyon değerleri; kontrol: 38,3 ± 20,0 msn; PAH (-): 58,4 ± 27,1 msn ve PAH (+): 63,6 ± 26,6 msn idi. Sağ ventrikül mekanik dispersiyonu öngörmede bağımsız risk parametreleri; sol ventrikül mekanik dispersiyonu (LVSD6), sağ ventrikül global longitudinal strain (RV-GLS) ve EKG'de fragmante QRS varlığı olarak tespit edildi.Sağ atriyal zirve longitudinal strain (RA-PLS) değerleri; kontrol grubu, PAH (-) ve PAH (+) sistemik skleroz hasta grubunda sırasıyla %37,8 ± 9,9, %36,1 ± 11,1 ve %26,6 ± 11,1 bulundu. Pulmoner hipertansiyon gelişiminin RA-PLS % değerini anlamlı ölçüde azalttığı gösterildi.Konvansiyonel ekokardiyografik parametreler olan; triküspid anuler düzlemin sistolik hareketi (TAPSE) ve triküspid anuler sistolik velosite (RVs') hasta grupları arasında benzerken; sağ ventrikül fraksiyonel alan değişimi (FAC) ve sağ ventrikül çıkış yolu fraksiyonel kısalmanın (RVOF-fs) bu hastalarda henüz erken evrede bozulmaya başladığı ve hastalığın progresyonuyla korele olarak kötüleşmeye başladığı gösterildi. Prognostik bir belirteç olan serum yüksek duyarlıklı Troponin T düzeyi normal değerde (

GİRİŞ: Diyaliz hastalarında, kardiyovasküler mortalite, normal popülasyona göre yaklaşık dokuz kat artmaktadır. Biz bu çalışmamızda hemodiyalizin, extrakorporeal dolaşımın kardiyovasküler sistemle oluşturduğu karmaşık interaksiyonu neticesinde inflamatuar belirteçlerde artma ve akut hacim yükü değişimi üzerinden ventriküler ve atriyal fonksiyonlarda değişim, özellikle de her iki ventrikül mekanik dispersiyonda artış olup olmayacağını test etmeye çalıştık.Mekanik dispersiyon, tek bir kardiyak siklustaki bölgesel kasılma heterojenisitesini ölçen ekokardiyografik bir parametredir ve yapılan çalışmalarda ventriküler aritmilerin öngörücüsü olduğu gösterilmiştir. Hemodiyaliz hastalarında hemodiyaliz öncesine göre mekanik dispersiyon artışı aritmi açısından önem taşımaktadır.METOD: Çalışmamıza en az 6 aydır düzenli hemodiyaliz tedavisi almakta olan 30 hasta alınmıştır. Tüm hastalara hemodiyaliz öncesi ve sonrası iki boyutlu ekokardiyografi ile konvansiyonel ekokardiyografik parametreleri değerlendirilmiştir. İki boyutlu speckle tracking metodu ile çalışma grubundaki tüm hastaların sağ ventrikül ve sol ventrikül mekanik dispersiyon ve ayrıca biatriyal strain değerleri karşılaştırılmıştır.SONUÇ: NT-pro BNP (pg/mL) ve hs-Troponin T (ng/L) seviyelerinde hemodiyaliz sonrası anlamlı yükselme tespit edildi. NT-pro BNP 15000 ± 14027 pg/mL'den 16347 ± 13731 pg/ml'ye yükselmiştir (p

Hafif kistik fibrozisli çocuk hastalarda sağ kalp fonksiyonlarının değerlendirilmesi Amaç: Hafif kistik fibrozisli (KF) çocuk hastalarda KF'e bağlı gelişebilecek pulmonerhipertansiyon, kor pulmonale ve sağ ventrikül (SğV) yetersizliği ile ilgili literatürde yapılmışçalışma yoktur. Bu çalışmamızda hafif KF'li çocuk hastalarda pulmoner arter basıncında, sağventrikülün anatomisinde ve fonksiyonunda oluşabilecek değişiklikleri ekokardiyografikolarak saptamayı amaçladık. Metot ve Yöntem: Çocuk Göğüs Hastalıkları Polikliniğinde izlenen hafif KF'li(FEV1>%70'i ile Modifiye Shwachman-Kulczycki skoru >71) 40 çocuk hasta hasta grubunu;aynı yaş ve cinsiyetteki sağlıklı 40 çocuk ise kontrol grubunu oluşturdu. Oluşturulan hasta vekontrol gruplarında sağ ventrikül anatomisi; M-mode ile sağ ventrikül diyastol sonu çapı(SğVDSÇ), sağ ventrikül anterior duvar kalınlığı (SğVADK) ile sağ ventrikülün sistolikfonksiyonları; SğV'de triküspit kapağın annüler düzlem sistolik hareketi (SğV TAPSE) veSğV fraksiyonel alan değişimi (SğVFAD) ve triküspit kapak doku Doppler sistolik annülervelositesi (ST) ile hastaların tahmini pulmoner arter basıncı; sağ ventrikülün pre-ejeksiyonperiodu (SğVPEP), akselerasyon zamanı (SğVAZ), ejeksiyon zamanı (SğVEZ) ile beraberbunların birbirlerine oranı SğVPEP/SğVEZ, SğVAZ/SğVEZ ile değerlendirildi. Elde edilenekokardiyografik veriler hasta ve kontrol grubunda istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Bulgular: Hasta grubunda sağ ventrikül anatomik bozukluğunu gösterenparametrelerde (SğVADK, SğVDSÇ ve BSA'ye oranları) ve SğV sistolik fonksiyonlarını(TAPSE, ST) ve diyastolik fonksiyonlarını (triküspit E-dalga, A-dalga, E/A oranı) gösterenparametrelerde kontrol grubuna göre anlamlı olarak fark saptandı (p0.05).Hasta grubunda pulmoner arter basınçındaki yükselmeyi gösteren parametreler (SğVEZ,SğVPEP, SğVAZ) ile sistolik fonksiyonu ölçmede kullanılan SğVFAD parametresi ise hemkontrol grubunda hem de yaş grubuna uygun nomogram değerleri ile karşılaştırılınca farklılıksaptandı (p70%and Modifiye Shwachman-Kulczycki score >71) registrated at the Pediatric Pulmonolgyoutpatient clinic. The control group was 40 healthy children of the same age and sex. Rightventricular anatomy in patient and control groups; M-mode and right ventricular end-diastolicdiameter (RVEDD), right ventricular anterior wall thickness (RVAW), right ventricularsystolic functions; tricuspit annular plane systolic excursion (TAPSE), tissue Doppler peaksystolic tricuspit annular velocity (ST), right ventriculer fractional area change (RVFA),estimated pulmonary artery pressure in patients; right ventriculer pre-ejection period (RPEP),right ventriculer acceleration time (ACT), right ventriculer ejection time (RVET), and theirratio to each other RPEP/RVET, ACT/RVET were evaluated. The obtainedechocardiographic data were statistically compared in the patient and control groups. Findings: In the patient parameters showed statistically significant difference in rightventricular anatomic disorder (RVAW, RVEDD, and BSA ratios) and RV systolic functions(TAPSE, ST) and diastolic functions (tricuspit E-wave, A-wave, E/A ratio) compared to thecontrol group (p 0.05).xIn the patient group, parameters indicating elevation of pulmonary artery pressure (RVET,ACT, RPEP) and RVFA parameters used for measuring systolic function were different fromcontrol group and for age nomogram values (p

ST Segment Yükselmeli Miyokart Enfarktüslü Hastalarda Aortik SertliğinPrimer Perkütan Koroner Girişim Sonrasında ElektrokardiyografikReperfüzyon Üzerine EtkisiAmaç: Aortik sertlik iyi bilinen bir vasküler yaşlanma göstergesidir ve koronerateroskleroz ile ilişkisi de bilinmektedir. Ancak aortik sertliğin miyokart enfarktüsüsonrası sol ventrikül fonksiyonları üzerine etkisi hakkında elimizde yeterli bilgiyoktur. Çalışmamızda aortik sertliğin, ST eleve miyokart enfarktüsünde (STEMI)primer perkütan koroner girişim(PKG) sonrası elektrokardiyografik reperfüzyon veenfarkt genişliği üzerine etkisini incelemeyi planladık.Yöntem: STEMI tanısıyla PKG yapılan 253 hastanın başlangıçta ve işlemdenhemen sonra çekilen EKG'lerinde total ST rezolüsyonuna bakılmıştır. Hastaların işlemsonrası 48-72. saatlerinde ekokardiyografileri yapılmış ve aortik çaplar ile arteriyeltansiyon ölçümleri kullanılarak aortik sertlik parametreleri elde edilmiştir. Ejeksiyonfraksiyon (EF) değerleri biplane modifiye simpson metodu ile ortalama alınaraksaptanmıştır. Enfarkt alanı göstergesi olarak pik CK-MB değerleri kullanılmıştır.Bulgular: Çalışmamızda PKG sonrası elektrokardiyografik olarak başarılıreperfüzyon saptanan hastalarda aortik sertlik daha düşük (aortik strain için 14,5±3,7vs 7,8±1,8 p=0,0001; aortik distensibilite için 7,4±3,0 vs 2,5±0,8 p=0,0001; aortiksertlik indeksi için 3,1±0,9 vs 7,2±2,4 p=0,0001; aortik elastik modülüs için 303±105vs 863±321 p=0,0001) ve pik CK-MB değerleri daha düşük saptanmıştır (103,1±15,5mg/dl vs 121,2±22,4mg/dl p

Kritik hastaların değerlendirilmesinde intravasküler volüm durumunun belirlenmesi çok önemlidir. Çalışmamızda ultrasonografik noninvaziv santral venöz basınç ölçüm yöntemlerinden olan internal juguler ven çap, alan ve yükseklik ölçümü; vena cava inferior kollapsibilite ölçümü; triküspid kapak akım hızları ölçümü ve sağ ventrikül çıkım yolu fraksiyonel kısalma ölçüm yöntemlerinin invaziv santral venöz basınç değeri ile kıyaslanması amaçlandı. Hipotez olarak, yatak başı yapılan ölçümlerle elde edilen verilerin invaziv santral venöz basınç değerini yansıtabileceği düşünüldü.Çalışmamız Ocak 2015-Ocak 2016 tarihleri arasında Acil Tıp Anabilim dalında subklavyen veya internal juguler vene santral venöz katater yerleştirilmiş olan 18 yaş üzeri 81 hasta üzerinde yapıldı. Ultrasonografik olarak internal juguler ven ekspriyum ve inspriyum çapları, alanı ve yüksekliği; vena cava inferior ekspriyum ve inspriyum çapları ve kollapsibilite indeksi; triküspid kapak erken sistolik ve diyastolik akım hızları ve sağ ventrikül çıkım yolu fraksiyonel kısalma miktarı ölçüldü. Her bir yöntem sonucunda bir santral venöz basınç değeri tahmininde bulunuldu. Daha sonra invaziv santral venöz basınç değeri ölçülerek kıyaslama yapıldı.Hastaların 27'si (%33,3) kadın, 54 (%66,7) erkekti. Yaş ortalaması 68,58±13,33 olarak hesaplandı. İnspriyum ve ekspriyumdaki internal juguler ven çapları, ekspriyumdaki vena cava inferior çapı ve internal juguler ven yükseklik ölçümlerinin invaziv santral venöz basınç ile korele olduğu tespit edildi.Kritik hastalarda volüm durumunun değerlendirilmesinde, ultrasonografi ile noninvaziv olarak yapılan internal juguler ven ve vena cava inferior ölçüm yöntemlerinin kullanılabileceğini saptadık. It is crucial to determine intravascular volume status in management of critically ill patients. In our study, we aimed to compare noninvasive ultrasonographic central venous pressure measurement methods of measurement of inspiratory and expiratory diameters, area and height of internal jugular vein, inspiratory and expiratory diameters and collapsibility index of vena cava inferior, early systolic and early diastolic flow velocities of tricuspid valve and fractional shortening of right ventricle outflow tract diameters. We hypothesized that data obtained from bedside measurements may be used as a surrogate of invasive central venous pressure.Our study has been conducted between January 2015-January 2016 on 81 patients who were over the age of 18 and to whom a central venous catheter has been placed into subclavian or internal jugular vein in our Emergency Medicine Department. Inspiratory and expiratory diameters, area and height of internal jugular vein, inspiratory and expiratory diameters and collapsibility index of vena cava inferior, early systolic and early diastolic flow velocities of tricuspid valve and fractional shortening of right ventricle outflow tract diameters have been measured ultrasonographically. A noninvasive central venous presure estimation has been made by the data obtained from each method. Then, invasive central venous pressure value has been measured and made a comparison between these methods.Of all our patients, 27 of them were female (33,3%) and 54 of them were male (66,7%). The mean age was 68,58±13,33. A correlation has been found betwen inspiratory and expiratory diameters of internal jugular vein, expiratory diameter of vena cava inferior, internal jugular vein and invasive central venous pressure.We have found that ultrasonograpic, noninvasive measurement methods of internal jugular vein and inferior vena cava can be used in determining the volume status in critically ill patients. 68

Kardiyak kökenli ani ölüm, kardiyovasküler ölümlerin önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Bu tür ölümlerin %90'dan fazlası ventriküler taşikardi (VT) ve/veya ventriküler fibrilasyon (VF) sonucu meydana gelmektedir. Akut miyokard infarktüsü geçiren hastaların yaklaşık %20'sinde, kalp yetmezliği bulunan hastaların ise yaklaşık %50'sinde ventriküler aritmiler görülür ve bu aritmilerin hem mortalite hem de morbiditeleri oldukça yüksektir. Ventriküler taşikardi ve ventriküler fibrilasyon tedavisinde; yeni farmakolojik ajanların, radyofrekansla ablasyon ve implante edilebilir kardiyoverter defibrilatör (ICD) gibi girişimsel tekniklerin kullanımı ile mortalite oranında belirgin azalma izlenmekle birlikte ventriküler aritmili hastaların prognozu halen kötüdür. Ventriküler taşikardi tespit edilen hastalarda tedavi yöntemini belirleyen temel faktör, VT sırasındaki hemodinamik durumdur. Hemodinamik açıdan unstabil olan bir VT acil şekilde kardiyoversiyon gerektirirken, hemodinamik olarak stabil bir VT`de medikal tedavi ile daha konservatif bir yaklaşım yeterli olabilir.Bu çalışmada; elektrofizyolojik çalışma esnasında stabil ve unstabil ventriküler taşikardi saptanan hastalarda instabilite öngördürücüsü olabilecek sağ ve sol ventrikül ekokardiyografi parametrelerinin saptanması ve bu şekilde ICD programlamasında rehber olabilecek değişkenlerin tespit edilmesi amaçlanmıştır.Çalışma grubu Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalında oluşturuldu. Kalp ritim bozukluğu şikayetiyle başvuran ve yapılan diagnostik elektrofizyolojik çalışmada hemodinamik stabil veya unstabil ventriküler taşikardi saptanan hastalar çalışmaya dahil edildi. Bütün hastaların iki boyutlu transtorasik ekokardiyografi işlemi ve elektrofizyolojik çalışmaları kliniğin normal prosedürü dahilinde değerlendirildi. Elektrofizyolojik çalışma sırasında ventriküler taşikardi indüklenen hastalar, hemodinamik durumuna göre stabil ve unstabil ventriküler taşikardi olarak iki gruba ayrıldı. Bu iki grup arasındaki klinik özellikler ve ekokardiyografik tetkiklerden elde edilen ayrıntılı parametreler karşılaştırıldı. Çalışmaya, yapılan diagnostik elektrofizyolojik çalışma sırasında ventriküler taşikardi indüklenen 50 hasta alındı. Olgular hemodinamik açıdan stabil (n=25) ve unstabil (n=25) ventriküler taşikardi grupları olarak 2 gruba ayrıldı. Gruplar arasında yaş haricindeki demografik veriler benzer bulundu. Unstabil ventriküler taşikardi indüklenen grubun yaş ortalaması, diğer gruba kıyasla belirgin olarak yüksek saptandı (67.04±10.40 yıl, 59.92±12.38 yıl, p=0,033).Risk faktörleri ve mevcut tedaviler açısından gruplar incelendiğinde kardiyovasküler hastalık öyküsü, diabet, hiperlipidemi, aile öyküsü sıklığı, kullanılan antiaritmik ilaçlar her iki grupta da benzer bulundu. Ancak hipertansiyon sıklığı (%56 ya %24, p=0,021) ve NYHA class III fonksiyonel kapasite (%76 ya %24, p=0,01) unstabil ventriküler taşikardi indüklenen hasta grubunda belirgin olarak daha fazlaydı.Sol ventrikül ekokardiyografi parametrelerinden sadece ejeksiyon fraksiyonu gruplar arasında anlamlı olarak farklı bulundu. Unstabil ventriküler taşikardi indüklenen grubun ejeksiyon fraksiyonu, hemodinamik açıdan stabil ventriküler taşikardi indüklenen gruba kıyasla belirgin olarak daha düşüktü (%29±7, %36±14 , p=0.039).Sağ ventrikül ekokardiyografi parametrelerinden ise sadece triküspit miyokard performans indeksi değeri unstabil ventriküler taşikardi indüklenen hasta grubunda belirgin olarak daha yüksekti (0,56±10, 0,49±0,13, p=0.041). EFÇ parametrelerinden VT siklus uzunluğu unstabil ventriküler taşikardi indüklenen hasta grubunda belirgin olarak uzundu (389,16±34,88 ye 354,40±32,92 msn, p=0.001). Ayrıca stabil ve unstabil VT indüklenen gruplar arasında indüklenen VT'yi sonlandırmada antitaşikardi pacing (ATP) yanıtları arasında istatistiksel anlamlı fark izlendi (p=0.008). Unstabil VT indüklenen grupta, ATP sonrası polimorfik VT ve VF'ye dejenerasyon ve defibrilasyon gereksinimi oluştuğu görüldü. Yaşlı, hipertansif, düşük sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonlu, daha kötü NYHA fonksiyonel kapasiteye sahip, daha uzun VT siklus uzunluğu izlenen ve daha yüksek triküspit miyokard performans indeksi saptanan hastalarda gelişen ventriküler taşikardilerin, hemodinamik olarak unstabil olma riski daha fazladır. Bu nedenle söz konusu risk faktörlerini taşıyan hastalar, daha agresif farmakolojik tedavi ve ICD programlama yaklaşımlarına ihtiyaç duymaktadırlar. Bu risk faktörlerini taşımayan hastalarda ise daha konservatif tedavi yaklaşımları ve ICD programlamaları daha akılcıl olabilir.Hemodinamik olarak unstabil ventriküler aritmiler açısından daha yüksek riske haiz olan kişilerle, fatal aritmi gelişme riski daha düşük olan kişilerin saptanabilmesi ve bu hasta gruplarının ayrımlarının yapılarak; hemodinamik olarak stabil taşikardilere gereksiz şok uygulanmasından kaçınılmasına ve ICD şoklarının morbidite ve mortalite üzerine olumsuz etkilerine ilişkin sorunların çözümlenmesine katkı sağlayabilecek daha geniş çaplı ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar kelimeler: Ekokardiyografi, hemodinamik instabilite, ventriküler taşikardi Sudden cardiac deaths constitute a significant part of cardiovascular deaths. More than %90 of such deaths result from ventricular tachycardia (VT) and / or ventricular fibrillation (VF). Despite the use of new pharmacological agents, radiofrequency ablation and implantable cardioverter defibrillator (ICD ) therapies, prognosis of patients with ventricular arrhythmias is still poor . Hemodynamic status during VT determines the treatment strategy in patients with VT. Although hemodynamically unstable VT requires urgent cardioversion therapy, choosing conservative approach initially with medical treatment may be adequate in patients with hemodynamically stable VT. In this study, we aimed to evaluate right and left ventricular echocardiographic parameters for prediction of hemodynamic instability in patients with stable or unstable ventricular tachycardia during electrophysiological studies.This clinical study was conducted at our Cardiology department. Twenty-five controls with induced hemodynamically stable VT during electrophysiological studies and 25 participants with induced hemodynamically unstable VT during EPS were included. All participants were clinically evaluated with two-dimensional echocardiography and appropiate electrophysiological studies. Participants with ventricular tachycardia induced during electrophysiology study were divided into 2 groups according to the hemodynamic situation as stable and unstable. The parameters which were obtained from clinical and comprehensive echocardiographic examinations were compared beetween two groups.With respect to risk factors and available treatments; history of cardiovascular disease , diabetes , hyperlipidemia and medication with antiarrhythmic drugs were similar in both groups. However, prevalence of hypertension (56% vs 24%, p=0,021) and the number of patients in NYHA class III (76% vs 24%, p=0,01) were higher significantly more in the group with induced hemodynamically unstable VT during EPS.Only LVEF and MPItri variables, were significantly different between groups. LVEF values of hemodynamically unstable VT group were significantly lower (29±7% vs 36±14% , p=0.039) and MPItri values of hemodynamically unstable VT group were significantly higher (0,56±10, 0,49±0,13, p=0.041).Ventricular tachycardia cycle length (VTCL) at EPS was significantly longer in hemodynamically unstable VT group (389,16±34,88 vs 354,40±32,92 msn, p=0.001). In addition, the response to antitachycardia pacing (ATP) therpy was significantly less in hemodunamically unstable VT group. After ATP therapy for terminating VT, VT degeneration to polymorphic VT and VF occured more frequently in hemodynamically unstable VT group. Unstable VTs may be observed in participants who are elderly, hypertensive, with low LVEF and higher MPItri values, have worse baseline NYHA functional capacity, and longer VTCL at EPS. Participants with these clinical characteristics may need more aggressive pharmacologic therapy and ICD programming approach. More conservative medical therapy and ICD programming approaches may be used in participants without these characteristics.Keywords: Echocardiography, hemodynamic instability, ventricular tachycardia 82

Giriş ve Amaç: Sigara önlenebilir mortalite ve morbitide nedenlerinden biridir. Sigara kullanımının sağ kalp üzerindeki etkileri hakkında yeterli sayıda çalışma bulunmamaktadır. Bu durumun başta gelen nedeni sternumun arkasında yerleşen sağ kalbi görüntülemenin zor olmasıdır. Araştırmamızda sigara içen hastalarda pulmoner arter sertliğindeki artışı ve sağ ventrikül fonksiyonlarındaki bozulma başlangıcını göstermeyi amaçladık.Materyal ve Metot: İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi Kardiyoloji AD polikliniğine Ocak 2016 ve Mayıs 2016 tarihleri arasında başvuran rastgele seçilen tıbbi problemleri olmayan sigara içen ve içmeyen hastalar üzerinden araştırma popülasyonu değerlendirildi. 18-65 yaş aralığında olan, anamnezinde sistemik herhangi bir hastalığı olmayan, kardiyoloji polikliniğinde yapılan muayenesinde ve tetkiklerinde herhangi bir patolojik bulgu saptanmayan, halen kronik sigara içicisi olan ve hayatı boyunca hiç sigara içmemiş kişiler araştırmaya dahil edildi. Hastaların ekokardiyagrafik bulguları 2D eko ile ölçüldü.Bulgular: Sigara içen ve içmeyen hastalarda ortalama yaş ve ortalama VKİ anlamlı farklılık göstermedi. Sigara içen hastalarda içmeyenlere kıyasla ortalama RDW yüzdesi, ortalama lenfosit düzeyi, ortalama monosit düzeyi yüksek saptandı. Ortalama Nötrofil/Lenfosit oranı (NLO) ve ortalama Platelet/Lenfosit oranı (PLO) ise sigara içen hastalarda düşük saptandı. Sigara içen hastalarda içmeyenlere kıyasla; ortalama sağ ventrikül diyasyol sonu çapı, ortalama MPI, ortalama PAS ve ortalama sPAB düzeyleri anlamlı olarak yüksek saptanırken ortalama TAPSE ve ortalama PAcT düşük olarak saptandı. Sigara kullanımı MPI, sPAB ve PAS düzeylerini arttıran bağımsız prediktör olarak saptandı, TAPSE ve PAcT düzeylerini ise azaltan bağımsız prediktör olarak saptandı.Sonuç: Sigara kullanımının kalp damar hastalıkları için bir risk faktörü olduğu literatürde bilinmektedir. Sigara kullanımının sağ ventrikül fonskiyonlarının bozulmasında ve pulmoner arter sertliğinin oluşmasında bağımsız bir prediktör olarak saptanması, sigaranın içiciliğinin önlenmesinin ne denli önemli bir faktör olduğunu ortaya koymuştur. Anahtar Kelimeler: Sigara, Sağ Ventrikül, Pulmoner arter darlığı, MPI, PAB, TAPSE Introduction: Smoking is one of preventable reasons of mortality and morbidity. There are not enough studies on the effects of smoking on the right heart. The main reason is that it is hard to monitor the right heart located behind the sternum. Our study aims at demonstrating the increase in pulmonary artery stiffness and the start of impairment in right ventricular functions in smoking patients.Material and Method: The study population was comprised of smoking and nonsmoking patients who applied to İnönü University Turgut Özal Medical Center Cardiology polyclinic between January 2016 and May 2016 and who did not have additional medical problems, selected randomly. Individuals aged between 18-65, who did not have any systemic disease in anamnesis, did not have any pathological finding determined in examination and tests at the cardiology polyclinic, still were a chronic smoker and never smoked for an entire lifetime. Echocardiographic findings of the patients were measured with 2D eco. Findings: The mean age and mean VKI did not demonstrate significant difference in smoking and nonsmoking patients. The mean RDW percentage, mean lymphocyte level and mean monocyte level were higher in smoking patients than nonsmoking patients. The mean Neutrophile/Lymphocyte (NLO) rate and mean Platelet/Lymphocyte (PLO) rate were lower in smoking patients. In smoking patients, compared to nonsmokers, the mean right ventricular end diastolic diameter, mean MPI, mean PAS and mean sPAB levels were significantly higher and the mean TAPSE and mean PAcT were lower. Smoking was identified to be the independent predictor which increased MPI, sPAB and PAS levels and which decreased TAPSE and PAcT levels.Conclusion: It is demonstrated in the literature that smoking is a risk factor for cardiovascular diseases. Identification of smoking as an independent predictor in impairment of the right ventricular functions and development of pulmonary artery stiffness demonstrated prevention of smoking is such an important factor.Key words: Smoking, Right Ventricle, Pulmonary Artery Stiffness, MPI, PAB, TAPSE 92

TOF tüm düzeltme cerrahisi günümüzde düşük morbidite ve mortalite ile gerçekleştirilmektedir. Ancak postoperatif erken dönemde hastaların bir kısmında yüksek inotropik puanı, inotrop ihtiyacı, mekanik ventilasyon süresinde artış, yoğun bakımda ve hastanede kalış sürelerinde uzama görülmektedir. Son yıllarda bu komplikasyonların nedeni olarak sağ ventrikülün restriktif fizyolojisi sorumlu tutulmaktadır. Buna ise TOF hastalarının sağ ventrikül miyokardında ameliyattan önce kronik hipoksi ve artmış basınç yüküne bağlı olarak gelişen miyosit hasarı ve fibrozisin sorumlu olabileceği düşünülmektedir. Bu amaçla çalışmamızda 14 TOF hastasından tüm düzeltme ameliyatı sırasında alınan kas dokularında histopatolojik ve ultrastrüktürel olarak miyosit hasarı, fibrozis ve bunların postoperatif erken dönem sonuçlara etkisi incelenmiştir. Hastalar oksijen satürasyonu değerlerine göre siyanotik (90%). Pre-, intra and postoperative characteristics of patients were recorded. There were no significant differences between the group with regard to pre- and intraoperative variables. There was no mortality. But inotropic score, inotropic therapy duration, intensive care stay and in-hospital stay were found significantly higher in cyanotic group. Histopathologic examination revealed that miyocyte injury and ultrastructurally defined mitochondria injury score were also higher in cyanotic patients. Despite all patients showed some degree of fibrosis in their specimens, cyanotic patients had more severe fibrosis than non-cyanotic patients. Nonetheless, we found no correlation between histopathological alterations and early surgical outcomes. Incidentally, we detected positive correlation in between preoperative history of spell and poor early surgical outcomes. As a result, we showed that myocyte injury and fibrosis had been occured even before TOF repair and cyanotic patients had more severe myocyte injury and fibrosis. But these alterations were not in correlation with early surgical outcomes. 72

Amaç: LVAD implantasyonu yaptığımız 26 hastamızda gözlenen sağ ventrikül disfonksiyonu gelişen olgularımızı sunmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: 2010 - 2013 tarihleri arasında gerçekleştirdiğimiz 26 LVAD olgusunda 6 hastada RV disfonksiyonu gözlendi ve bu hastalardan bir tanesi uygun medikasyon ile düzeldi. RV fonksiyonları preoperatif detaylı olarak tüm hastalarda değerlendirildi. Bu bağlamda PAB (pulmoner arter basıncı) , EF (ejeksiyon fraksiyonu), sağ ventrikül çapları ve duvar kalınlığı, sağ atrium hacim&çapları, TAPSE (tricuspid annular plane systolic excursion), TEİ index (RV miyokardial performans indeksi), Sta (tricuspid annular longiditunal velocity) analiz edildi. LVAD yapılan tüm hastalarda Right EF >%30, PAB15mm, Sta>13 cm/sc, TEİ index >0.25 'idi.Bulgular: Ortalama yaş 52 (43-57 years) olarak gözlendi. LVAD yapılan olgulardan 5 tanesi mortal seyrederken bir hastada düzelme gözlendi. Postoperatif erken dönemde RV disfonksiyonu gelişen ilk olgumuzda kardiyotonik, NO ve sonrasında levitronix desteğine rağmen mortal progresyon engellenemedi. İkinci vakamız postoperatif 5.ayında RV disfonksiyonuna bağlı kaybedildi. Üçüncü hastamız drive-line enfeksiyonu nedeniyle uygun antibiotik rejimiyle patojen eradikasyonu sağlanmasına rağmen büyük olasılıkla sistemik enfeksiyona sekonder gelişen RV disfonksiyonu nedeniyle mortalite gözlendi. Dördüncü olgumuzda ise kan transfüzyonu sonrası akut akciğer hasarına bağlı RV yetmezliği ve sonrasında mortalite izlendi. Beşinci hastamızda inotrop ve levoksimendanla düzelme sağlandı. Taburculuk planlanan hasta akut hemorajik SVO nedeniyle kaybedildi. Altıncı hasta akut akciğer ödemi ve enfeksiyon nedeninden antibiotik, inotropik destekle tam düzelme sağlandı.Sonuç: Sol ventriküler asist device (LVAD) planlanan hastalarda sağ ventrikül disfonksiyonu cesaret verici tüm preoperatif prediktörlere rağmen halen ciddi bir problem olarak karşımıza çıkmaktadır. Ayrıntılı preoperatif değerlendirmelere rağmen sağ ventrikül yetmezliği ile küçümsenemeyecek derecede karşılaşılması nedeniyle postoperatif dönemde sağ ventrikül disfonksiyonuyla başa çıkılması hususunda hazır ve uyanık olunmalıdır. Objective: We aimed to present mid – term results of total correction in our TOF patients.Material and Method: We carried out totally 104 total corrections in TOF patients between January 2006 and August 2011. While mean age of cases was 4,1 (1 – 24) male:female ratio was 60:44. Right ventricular outflow tract reconstruction was performed by transannular patching, resection from right atriotomy, and contegra graft respectively in 89, 12, 3 patients. V-Plasty technique was also performed in 10 patients of 89 transannular patch patients. Mean follow-up time was 26,4 months (6 – 62). Patients were followed-up by echocardiography to determine pulmonary insufficiency, transpulmonary gradient, ventricle functions, and residual VSD.Results: However we had 7 early term mortality, there were no late term mortality amongst all patients. Permanent pacemaker was implanted to 2 patients with complete and 1 patient with Mobitz Type-2 atrioventricular block. Residual VSD was not observed. Nine patients who had severe pulmonary insufficiency underwent to off-pump injectable pulmonic valve replacement.Conclusion: Although early tem results of total correction in TOF surgery are satisfactory; pulmonic valve insufficiency, right ventricular dilatation, and ventricular arrhythmias have been reported as late term complications. In this context, reconstruction of right ventricular outflow tract according to appropriate size of body surface area and preservation of native valve in possible cases are important determinants to prevent early term morbidity-mortality and late term complications. Nonetheless, off-pump injectable pulmonic valve replacement that was performed to 9 patients in our center should be considered when postoperative pulmonary insufficiency was observed. 65

Pulmoner tromboemboli (PTE) tedavi edilmediğinde mortalitesi yüksek seyreden bir hastalık olup tanı anında hastaların yüksek, orta veya düşük riskli olarak belirlenmesi tedavi seçeneklerini ve prognozu belirlemektedir. Çalışmamızın amacı; tanı anındaki serum proBNP ve troponin T, ekokardiyografi (EKO) değerlendirmesindeki PAB (pulmoner arter basıncı) ve TAPSE (triküspit anüler düzlemde sistolik yer değiştirme), pulmoner BT anjiyografide ölçülen RV/LV (sağ ventrikül/sol ventrikül) oranı değerlerinin birbiri ile korelasyonunu incelemek ve bu bulguların mortalite ve prognoz tahminindeki önemini araştırmaktır. Ayrıca PTE'nin önemli bir komplikasyonu olan kalıcı pulmoner arter basıncı yüksekliğini öngörmede bahsedilen parametrelerin rolü olup olmadığı da incelenmiştir. Bu kesitsel çalışmaya, Kasım 2013 ile Haziran 2015 tarihleri arasında kliniğimize PTE tanısıyla yatırılıp tanı ve takibi gerçekleştirilen toplam 80 hasta alındı. Hastaların proBNP, troponin T, EKO'daki PAB ve TAPSE değerleri kaydedildi ve 3 aylık antikoagulan tedavi sonrasında EKO tekrarlanarak PAB ve TAPSE değerleri tekrar ölçüldü. Pulmoner BT anjiyografi görüntülerinden RV/LV oranı elde edildi. Hastaların yaş ortalaması 63,6 ± 16,34 iken %61,2'si kadın idi. Korelasyon analizi sonucunda, RV/LV oranı ile PAB ve biyobelirteçler arasında orta derecede, PAB ile proBNP arasında orta derecede korelasyon saptanırken TAPSE ile diğer parametreler arasında anlamlı negatif korelasyon bulundu. Tanı anında PAB ≥35 mmHg olması ve immobilite advers klinik sonlanım riskini artıran faktörler olarak bulundu. Tanı anındaki PAB yüksekliği tahmininde ise TAPSE 106,5 pg/ml olması bağımsız risk faktörü idi (sırası ile OR=12,5, p 106,5 pg/ml were independent risk factors for prediction of high PAP at admission (OR: 12,5, p

GiriĢ: Pulmoner rteriyel hipert nsiyon (PAH); pulmoner v sk ler yeniden ekillenme sk lp yetmezli i ve s n rl s k l m ile seyreden ir h st l kt r. S ventrik l (S V)disfonksiyonu pulmoner hipert nsiyon (PH) ol n h st l rd klinik seyir ve s k l m n nemli ir elirleyi isi olm s n r men S V fonksiyonunun optim l de erlendirilmesi için kesin ilgiler t n ml nm m t r. Bu ç l m n n m S V ser est duv r speckle izlem strainekok rdiyogr finin PAH zg l ted visi lm kt ol n olgul rd konv nsiyonelekok rdiyogr fipr metrelerine k y sl S V i levini de erlendirmedeki yrrn ortykoym ktr.Yöntem: Prospektif olarak SaV serbest duvar longitudinal sistolik str in (LS) lç m PAHmerkezimizde t kip edilen 92 h st d (62 k d n ort l m y : 41.4 16 y l 49 do u t n k lph st l ile ili kili PAH 21 idiyop tik PAH 11 dokusu h st l ili kili PAH ve 11kronik tromboembolik pulmoner hipertansiyon) gerçekle tirildi. S V ser est duv rlongitudin l spe kle ekok rdiyogr fi str in de eri ser est duv r n her ç lgesel zirvesistolik de erlerinin ort l m s l n r k hes pl nd . Ort l m izlem s resi 222 133 g nd .Konvansiyonel ekokardiyografik p r metrelerden S V fr ksiyonel l n de i imi (FAD)Trik spit n ler pl n sistolik esneme mes fesi (TAPSE) ve Trik spit nuler pik sistolik h zve hemodin mik p r metrelerden fonksiyonel s n f 6-DYM ve NT-proBNP d zeyide erlendirildi. Veriler uygun ist tistiksel n lizler kull n l r k de erlendirildi.65Bulgular: Tmh stlrn ortl mSV ser est duv rLS de eri % -13 16 6.3 idi. S Vser est duv r LS ile fonksiyonel s n f (Rho= 0.312 p=0.01) ve NT-proBNP d zeyi (Rho=0.423 p=0.0001) r s nd pozitif nl ml ili ki v rken FAD (Rho = -0,637 p = 0.0001),TAPSE (Rho = -0 524 p = 0.0001) ve Trik spit nuler pik sistolik h z (Rho = -0,450, p =0.0001) ve 6-DYM (Rho =-0.333 p=0.002) ile neg tif nl ml ili ki v rd . Ayr S Vser est duv r LS de eri loop di retik kull n m ile ili kili ulunmu du (p=0.0001). T kiptegeli en istenmeyen ol yl r l m ve klinik s k lp yetersizli i ile SAV ser est duv r LSrsnd nl ml ili ki s pt nd (p=0.04 p=0.03 p=0.02 s r s yl ).Sonuç: SaV serbest duvar LS PAH zg l ted visi lt ndkihst lrd sklp yetersizliiklinik ozulm ve sklmnn de erlendirilmesi için g çl ve uygun ir y ntemdir Background: Pulmonary arterial hypertension (PAH) is a devastating illness with progressivepulmonary vascular remodeling, right-sided heart failure, and limited survival. Although rightventricular (RV) dysfunction is a major determinant of outcome in patients with pulmonaryhypertension (PH), the optimal assesment of RV function is poorly defined. The objectives ofthis study was first; to test the utility of RV free wall speckle-tracking strain as an assessmenttool for RV function in patients with PAH under specific medical treatment and to comparewith conventional echocardiographic parameters. Secondly; to investigate the relationship ofthe findings obtained with RV speckle-tracking strain with the hemodynamic parameters ofRV performance.Methods: Prospective RV free wall longitudinal systolic strain (LS) measurement wasperformed on 92 PAH (62 women, mean age: 41.4 years, 49 with PAH associated withcongenital heart disease, 21 idiopathic PAH, 11 PAH associated with connective tissuedisease and 11 chronic thromboembolic pulmonary hypertension) patients who werefollowed-up at our PAH center. RV free wall longitudinal speckle-tracking strain wascalculated by averaging each of three regional peak systolic strains along the entire rightventricle free wall. The mean interval of follow-up was 222 133 days. The conventionalechocardiographic parameters-RV fractional area change (FAC), tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE) and tricuspid annular peak systolic velocity, hemodynamicparameters (functional class, six minute walk test, and NT-proBNP levels) were also studied.Data were comparatively evaluated using appropriate statistical analyses.Results: Mean RV free LS was (%-13.16 6.3) in whole group. There w s signifi ntpositive correlation between RV free wall LS and functional class (Rho = 0.312, p=0.01) andNT-proBNP (Rho = 0.423, p=0.0001) levels, whereas there was a significant negativecorrelation with FAC (Rho =-0.637, p=0.0001), TAPSE (Rho =-0.524, p=0.0001), Tricuspidannular peak systolic velocity (Rho =-0.450, p=0.0001), 6 minute walking test (Rho =-0.333,p=0.002). RV free wall LS was also associated with loop diuretic use (p = 0.0001). There wasa significant relationship between RV free wall LS when correlated with all follow-up adverseevents, death and clinical right heart failure (p=0.04, p=0.03, p=0.02, respectively).Conclusions: Noninvasive assessment of RV free wall LS is a feasible and powerfulpredictor of right-sided heart failure, clinical deterioration, and mortality in patients underPAH specific treatmen 72

AMAÇ: Sol ventrikül destek cihazı(VDC) implantasyonu sonrası gelişen sağ ventrikül yetmezliğinin preoperatif göstergelerinin belirlenmesi, üzerinde çok kez çalışılan bir antite olmakla birlikte fikir birliği sağlanmış herhangi bir parametre bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı sol VDC implantasyonu sonrası gelişebilecek sağ ventrikül yetmezliğini öngördürebilecek klinik, hemodinamik, laboratuar ve ekokardiyografik parametrelerin belirlenmesidir.METOD: Çalışma tek merkezli, prospektif, gözlemsel, vaka-serisi çalışmasıdır. Çalışmaya Mart 2013-Nisan 2014 tarihleeri arasında sol VDC implante edilen 42 hasta dahil edildi(39 erkek, 3 kadın, ortalama yaş 50,2±12,4). Hastaların preoperatif klinik, laboratuar,sağ kalp kateterizasyonu ve ekokardiyografi bulguları toplandı. Postoperatif sağ ventrikül yetmezliği; 14 gün ve üzerinde inotrop gereksinimi ve/veya sağ VDC implantasyonu yapılması olarak tanımlandı.BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 24 hasta iskemik, 18 hasta ise non-iskmik etyolojiye sahipti. 32 hastaya HeartWare, 10 hastaya ise HeartMate II cihazı implante edildi. Olguların fonksiyonel durumları INTERMACS sınıflamasına göre belirlendi ve 8 hasta INTERMACS 1-2, 34 hasta ise INTERMACS 3-4 grubundaydı. 7 hastada sağ ventrikül yetmezliği gelişti(%16,7). Sağ ventrikül yetmezliği gelişen 4 hasta(%57,1) INTERMACS 1-2, 3 hasta(%42,9) ise INTERMACS 3-4 grubundaydı. Klinik verilerden; düşük sistolik(p=0,02) ve diyastolik(p=0,032) kan basıncı, düşük INTERMACS sınıfı(p=0,017), asit varlığı(p=0,009), sağ kalp kateterizasyonu bulgularından; yüksek sağ atriyum basncı(RAP)(p=0,039), laboratuar bulgularından; düşük prealbumin(p=0,003), yüksek bilirubin(p=0,008) ve NT-proBNP(p=0,041) değerleri, klinik risk skorlarından; yüksek Michigan sağ yetmezlik risk skoru(p=0,02) ve ekokardiyografik veriler arasından ise; düşük sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu(LVEF)(p=0,032), sağ ventrikül fraksiyonel alan değişimi(RV-FAC)(p1,5 mg/dl(OR:15), RV çapı >3,2 cm(OR:19,3), RV-FAC 28 cm²(OR:20,2), RV-MPI >0,35(OR:10) sağ ventrikül yetmezliği için bağımsız risk faktörleri olarak belirlendi. RV-FAC 1,5 mg/dl, RV çapı >3,2 cm, RV-FAC 28 cm², RV-MPI >0,35 sol VDC implantasyonu sonrası gelişen sağ ventrikül yetmezliğinin en önemli prediktörleridir. Artmış RAP, artmış triküspit anülüs çapı, orta-ciddi TY ve düşük RVOT-SE ise sağ ventrikül yetmezliği ile ilişkili diğer önemli parametrelerdir. Kısıtlı hasta sayısına ragmen bu çalışmadan elde edilen veriler yapılacak daha büyük, prospektif çalışmalar için yol gösterici olacaktır. OBJECTIVES: Although preoperative prediction of Right Ventricular Failure (RVF) after Left Ventricular Assist Device(LVAD) implantation is a frequently laboured entity, there isn't a consensus about any parameter. In this trial, we aimed to detect clinical, laboratory, hemodynamic and echocardiographic parameters in order to predict RVF after continuous flow LVAD implantation.METHODS: From March 2013 to April 2014, 42 continuous flow LVAD implanted patients (39 male,3 female; mean age 50,2±12,4) were included in our single center, prospective, observational, case series study. Patients' pre-operative clinical, laboratory, Right Heart Catheterisation(RHC) and echocardiographic findings were evaluated. Post-operative RVF was defined as inotrope dependence for more than 14 days and/or need for RVAD implantation.RESULTS: 24 patients included in the study had ischemic and 18 patients had non-ischemic etiology. 32 patients had HeartWare and 10 patients had HeartMate II. Functional classes were defined according to INTERMACS classification. 8 patients were in INTERMACS I-II, 34 patients were in INTERMACS III-IV. 7 patients(%16,7) had RVF. In 4 patients in INTERMACS I-II(%57,1) and 3 patients(%42,9) in INTERMACS III-IV, RVF was stated. Among clinical data; poor INTERMACS class(p=0,017), low systolic blood pressure(p=0,02) and diastolic blood pressure(p=0,032), fluid retantion in abdominal cavity(ascites)(p=0,009), among RHC findings; increased right atrial pressure(RAP)(p=0,039), among laboratory data; low prealbumin(p=0,003), high bilirubin(p=0,008) and NT-proBNP(p=0,041) levels, among clinical risk scores; high Michigan RVF score and among echocardiographic data; low left ventricular ejection fraction (LVEF) (p=0,012), right ventricular fractional area change(RV-FAC)(p1,5 mg/dl(OR:15), RV diameter>3,2 cm(OR:19,3), RV-FAC28 cm²(OR:20,2), RV-MPI>0,35(OR:10). RV-FAC 1,5 mg/dl, RV diameter > 3,2 cm, RV-FAC 28cm² and RV-MPI > 0,35 were the most significant predictors for RVF after LVAD implantation. Increased RAP, high tricuspid annulus diameter, mild to severe TR and low RVOT-SE were also other important parameters. Despite our small study population, this information will be a pathfinder for bigger prospective trials with larger study populations. 113

Pulmoner tromboembolizm tanısal yöntemlerdeki gelişmelere paralel olarak tanı konulma sıklığı giderek artan ve uygun tedavi edilmediği takdirde ölümcül seyredebilen bir hastalıktır.Akut pulmoner embolizmde; sağ kalp yetmezliği tromboembolik hastalığın şiddetini ve trombolitik tedavi seçeneğini belirleyen ve mortaliteyi arttıran önemli bir parametredir. Ekokardiografi sağ kalp yetmezliğini belirlemede en sık başvurulan inceleme yöntemidir. Akut emboli tanısında yaygın olarak ÇKBT kullanılmaktadır. ÇKBT ile aynı zamanda sağ kalp yetmezliğini destekleyen bulguların saptanması nedeniyle ÇKBT etkinliğini ekokardiyografi ile karşılaştırıp akut emboli tanısı ile birlikte sağ kalp yetmezliği bulgularını da eş zamanlı olarak klinisyene rapor ederek zaman ve ekonomik açıdan faydalı olup olunamayacağını araştırmayı amaçladık.Aralık 2006 ile Ağustos 2009 tarihleri arasında pulmoner emboli ön tanısı ile Dicle Üniversitesi Tıp fakültesi Hastanesi Radyoloji Anabilim Dalına pulmoner BTA tetkiki isteği ile gönderilen ve BTPA değerlendirmesi sonucu pulmoner emboli tanısı alan 91 (36 erkek,55 kadın) hasta dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen 91 hastanın yaş ortalaması 53.69 (15-88 yaş) idi. Kadınların yaş ortalaması 57, erkeklerin yaş ortalaması 54.4 idi. Tüm incelemeler ÇKBTA protokolü ile çekim yapılan hastalarda retrospektif olarak yapılmıştır.Hastalarda ÇKBT ile sağ kalp yetmezliğini destekleyen bulgular ile (midventriküler iç çap oranının 1'in üzerinde olması ve interventriküler septumda sola deviasyon) ekokardiografik bulgular arasında istatistiksel olarak korelasyon varlığı araştırılmış ve sonuç anlamlı bulunmuştur. BTPA incelemede sağ kalp disfonksiyonu açısından pozitif hastalar ile negatif hastaların pulmoner ven çaplarının ortalamaları arasında farklılık olup olmadığına bakılmış ve farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır.(p>0,05)Benzer şekilde BTPA inceleme ile ekokardiografik incelemede sağ kalp disfonksiyonu negatif hastalar ile pozitif hastaların pulmoner ven çap ortalamalarının istatistiksel olarak anlamlı olmadığı tespit edilmiştir. (p>0.05)Anahtar kelimeler: pulmoner tromboembolizm, çok kesitli bilgisayarlı tomografi, ekokardiografi Pulmonary thromboembolism (PTE) is a sickness that diagnosing rate is getting increase in parallel with developments of diagnosing methods and if it is not proper cured that can cause death.Right heart failure is an important parameter that determine to the violence of thromboembolitic sickness, thrombolic curing method and increasing mortality in acute PTE.Echocardiography is most frequently applied examination procedure of diagnosing for right heart failure. Multi-slice computer tomography (MSCT) is widely used for diagnosing acute embolism. In this research, after comparing of MSCT effectiveness together with echocardiography because of the detection of signs supporting the right heart failure with MSCT, and also together with the diagnosis of acute embolism and signs of right heart failure is reported to clinicians on the same time, we aimed to investigation of whether the time and economically beneficial of those comparisons.Between December 2006 and August 2009, patients with the suspicion of PE were subjected to CTA with preliminary PE diagnosis at Dicle University Medical Faculty Hospital, Department of Radiology, Diyarbakır. After Computed Tomography Pulmonary Angiography (CTPA) examination and evaluation of the request sent from the field as a result of the diagnosis of pulmonary embolism in 91 patients (36 male, 55 female) were included. The mean age of 91 patients were found as 53.69 (min. 15 ? max. 88 years old) in the study. Also, mean ages for female and male patients were found as 57 and 54.4 years, respectively.All examinations were evaluated retrospectively in patients undergoing shooting with Multi-Slice Computer Tomography Angiography (MSCTA) protocol. In patients, the presence of statistical correlation between signs that support the right heart failure with MSCT (midventriküler inner diameter ratio is above 1, and to the left deviation at the interventricular septum) and echocardiographic findings were investigated and the result was found statistically significant. During CTPA examination, differences between the mean diameters of the pulmonary vein of positive and negative patients in terms of right heart dysfunction were evaluated and differences were not found statistically significant (p>0,05).Similarly, during CTPA and echocardiographic examination, differences between the mean diameters of the pulmonary vein of positive and negative patients in terms of right heart dysfunction were evaluated and differences were not found statistically significant (p>0,05).Keywords : Pulmonary thromboembolism (PE), Multi-slice computer tomography (MSCT), echocardiography 58

ÖZETPulmoner Hipertansiyonlu Hastalarda Sağ Kalp Fonksiyonları ve Pulmoner Arter Distensibilitenin Kardiyak Manyetik Rezonans Görüntüleme İle DeğerlendirilmesiAmaç: Bu çalışmamızda pulmoner hipertansiyonlu hastalarda takip ve prognozun belirlenmesinde önemli olan sağ kalp volüm ve fonksiyonlarını ve pulmoner arter distensibilitesini kardiyak manyetik rezonans görüntüleme ile ölçmeyi ve sonuçları elektrokardiyografi ile karşılaştırmayı amaçladık. Materyal ve metod: Çalışmamıza Ocak 2014- Ağustos 2015 tarihleri arasında sağ kalp kateterizasyonu ile pulmoner hipertansiyon tanısı almış olan 17 olgu dahil edildi. Tüm hastalara ekokardiyografi yapıldıktan sonra, nefes darlığı ve klostrofobisi olan 5 hastaya çekim yapılamadığından 12 hastaya KMRG yapılarak sağ ventrikül Ejeksiyon Fraksiyonu, End-Diyasolik Volüm, End-Sistolik Volüm ve Miyokardiyal Kütle değerleri ölçüldü. Aynı zamanda hastaların EKO ile pulmoner arter basıncı ve KMRG ile pulmoner arter distensibilitesi hesaplandı. Bulgular: Sağ ventrikül volüm ve fonksiyonlarının ölçümünde KMRG imajlarından elde edilen sonuçlar ile EKO sonuçları arasında yapılan istatistiksel çalışma sonucunda anlamlı fark olmadığı ve sonuçların ileri düzeyde korele olduğu görüldü (EF için r: 0,996, EDV için r:0,820, ESV için r:0,998 ve Miyokard Kütlesi için r:0,996). Aynı zamanda PAB artışı ile distensibilitenin azaldığı ve iki değer arasında körvilineer orantı olduğu ortaya çıktı. Sonuç: Pulmoner hipertansiyonlu hastaların takibinde sağ kalp volüm ve fonksiyonlarının belirlenmesinde EKO yerine KMRG kullanılabilir. KMRG ile aynı zamanda mortalitenin önemli belirteçlerinden olan distensibilite ölçümü de yapılabilir.Anahtar Kelimeler: Kardiyak MRG, Pulmoner Hipertansiyon, Sağ Ventrikül Fonksiyonu, Pulmoner Arter Distensibilitesi ABSTRACTRight Ventricular Functions in Patients with Pulmonary Hypertension and Evaluation of Pulmonary Artery Distensibility by means of Cardiac Magnetic Resonance ImagingPurpose: we aimed to measure right ventricular volume and functions which are important in following-up and in prognosis diagnosis of patients with pulmonary hypertension and to measure pulmonary artery distensibility using magnetic resonence imaging and to compare the results using electrocardiogram (ecg) in this study.Material and Method: 17 cases which were diagnosed with right heart catheterization and pulmonary hypertension between the dates January 2014 and August 2015 were included into our study. After applying echocardiography to the patients, right ventricular Ejection Fraction, End-Diastolic Volume, End-Sistolic Volume and Myocardial Mass values were measured applying KMRG to 12 patients because of the fact that it couldn't be applied to 5 patients with dyspnoea and claustrophobia. At the same time pulmonary artery pressure of the patients were calculated via EKO, and pulmonary artery distensibility via KMRG.Findings: It was appeared that there was no significant difference at the results of the statistical work done between the results obtained from the images of KMRG measurements of right ventricular volume and functions, and the results from EKO. Also it was appeared that the results were corralated in advanced level. (r: 0,996 for EF, r:0,820 for EDV, r:0,998 for ESV and r:0,996 for myocardial mass). At the same time it was occured that the distensibility decreases with the increase in PAB and that there is a curvilinear ratio between the two values.Conclusion: While diagnosing right ventricular volume and functions during the following-up of the patients with pulmonary hypertension KMRG can be used instead of EKO. Distensibility measurement, which is an important indicator of mortality, can also be made by means of KMRG.Key Words: Cardiac MRG, Pulmonary Hypertension, Right Ventricular Function, Pulmonary Artery Distensibility. 65

Tam Düzeltme Ameliyatı Yapılmış Fallot Tetralojili Hastaların Orta Dönem Sonuçlarının Araştırılması ve Reoperasyonu Etkileyen Faktörlerin DeğerlendirilmesiAmaç: Fallot tetralojisi nedeniyle tam düzeltme cerrahisi yapılmış hastalarda klinik ve laboratuar bulgularının incelenerek orta dönem prognozlarının saptanması; reoperasyon gereken alt grupta operasyon kararını etkileyen faktörlerin ortaya konması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ocak 1992 ve Kasım 2014 yılları arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalında Fallot Tetralojisi tanısı ile opere olan hastalar retrospektif olarak taranmıştır. Bu hastalardan postoperatif dönemde en az bir poliklinik kontrolü ve ekokardiyografisi olanlar çalışmaya alınmıştır. Çalışmaya alınan hastaların klinik ve laboratuvar (EKG, EKO, MRI, anjiografi)bulguları hasta dosyalarından retrospektif olarak elde edilmiştir. Preoperatif ve postoperatif bulgular karşılaştırılmıştır.Bulgular: Ocak 1992-Kasım 2014 tarihleri arasında toplam 190 hastaya cerrahi uygulanmıştır. Seksendört tanesi çalışmaya alınmıştır. Ortalama hasta yaşı 15,6±7,8, ortalama tanı yaşı ise 3,5±1,5 yaştır. Ameliyat sonrası ortalama izlem süresi 6,4±5,06 yıldır. McGoon oranı 12 hastada 1,8 saptandı. McGoon oranı 1,8 for 64 patients. It is also detected that MBT shunt operation is made on 12 patient whose McGoon rate is

Fallot Tetralojisinde Sağ Ventrikül Çıkış Yolu Tamir Yöntemlerinin Ventrikül Fonksiyonu Üzerine EtkileriGiriş: Sağ ventrikül çıkış yolunun (RVOT) rekonstrüksüyonunda transanüler yama, kapak yorucu cerrahi, homogreft ve ksenogreftle PVR uygulanabilecek cerrahi yöntemlerdir.Amaç: Kliniğimizde 2010-2014 yılları arasında TOF'lu hastalarda uygulanan RVOT tamir yöntemlerinin ventrikül fonksiyonu üzerine etkilerini karşılaştırmaktır.Materyal ve Metod: Kliniğimizde 2010-2014 yılları arasında TOF nedeni ile total rekonstrüksiyon uygulanan 70 olgunun dosyaları ve ekokardiyografileri retrospektif olarak incelenmiştir.Bulgular ve Sonuçlar: 70 olgunun 53'üne (%75,7) transanüler yama, 4'üne (%5,7) kapak koruyucu cerrahi, 5'ine (%7,1) ksenogreftle PVR, 8'ine (%11,4) homogreftle PVR uygulanmıştır. Gruplar arasında yaş, cinsiyet, kardiyopulmoner baypas, kros klemp, yoğunbakım ve hastane kalış süreleri, AV tam blok, aritmi, kalıcı pil ihtiyacı, mediastinal kanama, plevral ve perikardial sıvı, enfeksiyon, mortalite olarak fark saptanmamıştır. Transanüler yama uygulanan 28 (%53) hastada adrenalin ihtiyacı olurken diğer gruplarda ihtiyaç olmamıştır (P=0.017). Ksenogreft ve homogreft ile PVR yapılan hastalarda daha az inotrop ihtiyacı olmuştur. TTE ile 28,53 ±16,77 ay takip sonrası transanüler yama uygulanan 52 (%98,11) hastada pulmoner yetmezlik görüldü (P

ÖZET:Kronik tromboembolik pulmoner hipertansiyon (KTEPH), pulmonertromboembolinin (PTE) pulmoner vasküler yatağı tıkayarak ilerleyici pulmonerhipertansiyon (PH) gelişmesidir. Zamanla pulmoner vasküler dirençte (PVR) vepulmoner arter basıncında (PAB) artışa neden olur. PVR´nin artması, sağ ventrikülde(RV) adaptif ve maladaptif değişikliklere neden olur. Hastalığın temel kliniğindensorumlu olan RV´de gerçekleşen bu yeniden şekillenmedir. RV ´de gerçekleşenyeniden şekillenme, zamanla RV fonksiyonlarında düşmeye ve sağ kalp yetmezliğine(sağKY) neden olur. Çalışmamızda, KTEPH hastalarında RV fonksiyonlarınınbelirlenmesinde yeni bir tanı modalitesi olan 2-deoxy-2-[18F]fluoro-D-glucose(FDG) positron emisyon tomografisi (PET) ile değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Çalışmaya KTEPH tanısı konulmuş, kardiyak PET tetkiği açısındankontraendike durumu olmayan, PEA işlemi planlanan 53 hasta alındı. Her hastayaoperasyondan 1 hafta önce transtorasik ekokardiyografi, kardiyak PET, 6DYT veSKK yapıldı. Hastaların tanı aşamasında çekilen pulmoner BT anjiyografi ve kantetkiklerine ulaşıldı. Hasta populasyonu sağ ventrikül/sol ventrikül (RV-LV) FDGPETtutulum oranına göre iki gruba ayrıldı. RV´nin LV´den daha az tutulduğu(RV/LV≤ 1) ve RV´nin LV´ye eşit ve daha fazla tutulduğu (RV/LV>1) iki grupolarak ayırıldı. 27 hastanın RV/LV≤ 1, 26 hastanın RV/LV>1 bulundu. Gruplararasında 6DYT, Qanadli skoru, Pro-BNP, EKO parametreleri, SKK bulguları,karşılaştırdı. 6DYT, RV/LV≤1 olan grupta anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0.005).Pro-BNP RV/LV>1 olan grupta RV/LV≤1 olan gruba göre anlamlı olarak yüksekbulundu (p=0.041). Hastaların klinik bulguları ile RV/LV FDG-PET tutulum oranlarıarasındaki korelasyon analizinde, Qanadli skorundaki artış ile RV/LV FDG-PETtutulum oranı arasında pozitif korelasyon izlendi (p=0.023). D-dimer ile Pro-BNP ileRV/LV FDG-PET tutulum oranı arasında pozitif korelasyon saptadı.Ekokardiyografik parametrelerden TAPSE, MPI, RVS ile RV/LV FDG-PET tutulumoranı arasında ilişki bulunamadı ancak sağ atriyum(RA) alanı ve sistolik pulmonerarteriyel basıncı (sPAB) arasında anlamlı ilişki gözlendi. SKK parametrelerindendPAB, DPG ve PVR ile FDG PET tutulum oranı arasında anlamlı ilişki saptandı. Bu bulgular ışığında, RV FDG-PET tutulum oranının KTEPH hastalarınıntanı, tedavi stratejisi ve takibinde kullanılabilecek invaziv olmayan yeni bir yöntemolabileceği gösterilmiştir.ANAHTAR SÖZCÜKLER: Kronik tromboembolik pulmoner hipertansiyon, pulmoner vasküler resistans, sağ ventrikül yeniden şekillenmesi, floro-D-glukoz positron emisyon tomografiABSTRACT:Chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH) is a progressivedisease of pulmonary hypertension (PH) as a consequence obstructive major vesselof pulmonary artery with thromboembolism. Augmented pulmonary vascularresistance (PVR) and pulmonary artery pressure (PAP) can ultimately lead to theright ventricular (RV) dysfunction which lead to adaptive and maladaptive changes.RV remodeling can cause clinically deterioration and RV failure. We aimedevalution of RV functions with a new diagnostic modality 2-deoxy-2-[18F]fluoro-Dglucose(FDG) positron emission tomography (PET) in patients with CTEPHWe included 53 patients with diagnosed CTEPH who planned PEA and didnot have any contraindication for cardiac PET/CT. We performed transthoracicECHO, cardiac PET/CT, 6MWT, right heart catheterization before 1 week PEAsurgery. The patients divided into two group according to RV/LV FDG-PET uptakeratio, RV/LV≤1 and RV/LV>1. 6MWT is increased significantly in RV/LV≤1 group(p=0.005). Pro-BNP is increased significantly in RV/LV>1 group (p=0.041). RV/LVFDG-PET uptake ratio is significantly correlated with Qanadli score, ProBNP, Ddimer,RA area, sPAB (ECHO parameters), dPAB, DPG and PVR but not withTAPSE, MPI, RVS.We concluded that our study shows RV/LV FDG-PET uptake ratio could beused a new non-invasive diagnostic method in diagnose, treatment strategy andclinical follow-up in patient with CTEPH.Keywords:Chronic thromboembolic pulmonary hypertension, pulmonary vascularresistance, right ventricular remodeling, fluoro-D-glucose positron emission tomography

Giriş ve amaç: Triküspit anüler düzlem sistolik hareketi (TAPSE) sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarını değerlendirmede kullanılan ekokardiyografik bir ölçümdür. Erişkinlerde normal TAPSE değerleri belirlenmişken çocuklarda referans aralıklarla ilgili yapılan çalışma sayısı yeterli değildir. Bu çalışmada ülkemizdeki sağlıklı çocukların referans TAPSE değerlerinin belirlenmesi amaçlanmıştırYöntem ve gereç: Çalışmada polikliniğimize üfürüm nedeni ile yönlendirilen, yaşları 0-18 arasında değişen 670 sağlıklı çocuk değerlendirildi. Kardiyak problemi olanlar veya başka bir hastalığı olanlar çalışmaya dahil edilmedi. TAPSE ölçümü M-mod ekokardiyografi tekniği kullanılarak ölçüldü. Çocuklarda yaş ve yüzey alanının TAPSE ile ilişkisi araştırıldı.Bulgular: Ortalama TAPSE değerleri 19,96±5,49 bulundu. Kız ve erkek çocuklar arasında TAPSE değerleri açısından anlamlı bir fark saptanmadı. Artan yaş ve yüzey alanı ile beraber TAPSE değerlerinin arttığı tespit edildi. Ortalama TAPSE değeri yenidoğan yaş grubunda 9±1,35 iken 13-18 yaş grubunda 26,27±3,37 bulundu. Çalışmada kalp hızı ile TAPSE arasında ise negatif korelasyon olduğu tespit edildi.Sonuç: Bu çalışmada ülkemizde sağlıklı çocuklarda TAPSE değerlerinin normal aralıkları persantil tablolar oluşturularak sunuldu. Bu referans değerler çocuklarda sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarını değerlendirmek için günlük pratikte yol gösterici olabilir.Anahtar kelimeler: TAPSE, referans değerler, sağlıklı çocuklar, sağ ventrikül sistolik fonksiyonu Introduction and objectives: Tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE) is an echocardiographic measure that allows us to assess right ventricular systolic function. Although normal values are available in adults, there are not enough studies for references of TAPSE in children. Our objective was to establish reference values for TAPSE in our country.Methods and materials: This study included 670 healthy children (age range, 0 to 18 years) referred to our out-patient department for assessment of cardiac murmur. Patients with confirmed cardiac or any other disease were excluded. TAPSE was measured using M-mode echocardiography. The correlation between ages and body surface areas in children and TAPSE values were investigated. Results: Mean TAPSE values were 19,96±5,49. There was no significant differences in TAPSE values between female or male children. TAPSE values increased by the increasing age and body surface area. TAPSE ranged from a mean of 9±1,35 in neonates to 26,27±3,37 in 13-18 years age group. There was found to be a negative correlation between TAPSE values and heart rate in the study.Conclusion: Normal values of healthy children for TAPSE in our country were presented as percentile charts in this study. These reference values could guide the clinicians to evaluate the systolic functions of right ventricle in children in daily practice. Key words: TAPSE, reference values, healthy children, right ventricle systolic function 56

Koroner arter bypass greftleme (KABG) cerrahisi dünyada en sık gerçekleştirilen majör cerrahilerin başında yer almaktadır. KABG cerrahisinde en sık rastlanan morbidite ve mortalite nedenleri kardiyak ve solunumsal kökenlidir. Solunumsal sorunların önlenmesi ve tedavisinde sıklıkla pozitif ekspiryum sonu basınç (positive end-expiratory pressure, PEEP) kullanılmaktadır. Uygun PEEP seviyeleri hem solunum mekaniklerini hem de hemodinamik parametreleri olumlu yönde etkilerken yetersiz veya aşırı uygulanan PEEP seviyeleri ise her iki sistem için zararlı olabilir. Uygun PEEP seviyesinin belirlenmesi için bir çok yöntem denenmiştir. Ancak KABG sırasında hemodinamik izlem için sıklıkla kullanılan ve sağ ventrikül fonksiyonları hakkında değerli bilgiler sağlayan transözefageal ekokardiyografi (TÖE) ile PEEP'in ilişkisini inceleyen az sayıda çalışma mevcuttur. Ekokardiyografide kullanılan miyokardiyal strain ve strain hızı (strain rate, SR) her bir kasılma ile ventriküllerde oluşan şekil değişikliğini tanımlayarak miyokardın kasılma ve gevşemesi sırasında ventriküllerin özellikleri ile ilgili bilgiler verir. Benek takibi (speckle tracking) en yeni strain analiz yöntemi olarak uygulanmaktadır. Strain analiz; iskemi, enfarkt, miyokard hastalıkları ve kapak hastalıklarının miyokarda olan etkisi hakkında güvenilir bilgi sağlar. Bu çalışmada KABG cerrahisinde uygulanan PEEP'in benek takibi yöntemi ile sağ ventrikül fonksiyonlarına etkisinin araştırılması amaçlandı.Bu çalışma Başkent Üniversitesi Tıp ve Sağlık Bilimleri Araştırma Kurulu ve Etik Kurulu tarafından onaylandıktan sonra Mayıs 2013 Eylül 2013 tarihleri arasında KABG yapılan 20 hasta prospektif olarak incelendi.Hastalara mekanik ventilasyon sırasında sternotomi öncesi 5 cmH2O PEEP basınçla başlanarak 5 dakikalık stabilizasyon sürelerini takiben sırasıyla 10 ve 20 cmH2O PEEP uygulandı. Her PEEP düzeyinde TÖE ile sağ ventrikülün dört boşluk ve iki boşluk görüntüleri kaydedildi. Elde edilen görüntülerden sağ ventrikül çapı, velositesi, longitudinal straini ile SR'i ölçümleri ve sağ ventrikül fraksiyonel alan değişimi (right ventricle fractional area of change, RVFAC) hesaplanarak sağ ventrikül fonksiyonunun değerlendirilmesi yapıldı.Çalışmaya dahil edilen 20 hastanın 17'si (%85) erkek hasta, 3'ü (%15) kadın iken ortalama yaş 60 yıl olarak saptandı. İntraoperatif kaydedilen sistolik kan basıncı (p=0,918), diyastolik kan basıncı (p=0,765), ortalama kan basıncı (p=0,808) ve kalp hızı (p=0,116) ölçümleri PEEP 5, 10 ve 20 cmH2O PEEP'te benzer bulundu. RVFAC 5 ve 10 cmH2O PEEP'te (%44,3 ± 5,4 ve %41,8 ± 5,6, p=0,063) benzer iken 20 cmH2O PEEP düzeyinde RVFAC (%35,9 ± 4,9), anlamlı olarak düşük hesaplandı (5 ve 10 cmH2O PEEP ile karşılaştırıldığında p

Amaç: Toplumda %1-2 görülme sıklığı ile en çok görülen ritm bozukluğu olan atriyal fibrilasyonun sol kalp özellikle sol atriyal appendiks kaynaklı embolilere neden olduğu iyi bilinmektedir. Fakat sağ kalp kaynaklı embolilere neden olabileceği konusunda yeterli veri yoktur. Çalışmamızda atriyal fibrilasyon ya da kalp kapak replasmanı nedeniyle 1 yıldan uzun süredir warfarin tedavisi alan hastalar değerlendirildi. Sol kalp kaynaklı emboliler geniş bir vaskuler yatağın nispeten küçük bir kısmını etkilediği için sol kalp fonksiyonlarını bozmayabilir fakat sağ kalp kaynaklı embolilerin etkilediği pulmoner yatak embolileri sonucu sağ kalp fonksiyonları, kronik tromboembolik pulmoner hipertansiyonda olduğu gibi bozulabilir. Çalışmamızın amacı etkin warfarin tedavisi ile sağ kalp fonksiyonlarının değerlendirilmesi ve atriyal fibrilasyonun pulmoner emboliye neden olup olmadığı ve warfarin tedavisinin sistemik embolileri engellediği gibi sağ kalp kaynaklı embolileri de engelleyip engellemediği hakkında fikir sahibi olmaktır. Yöntem: Çalışmamıza 81'i AF nedeniyle 50'si kalp kapak replasmanı nedeniyle warfarin kullanan 131 hasta alındı. Bu hastaların ASECHO önerilerine göre yapılan sağ kalp değerlendirmesininde olduğu ekoları tarandı. Hastaların demografik özellikleri de tarandı ve sistemden bu hastaların 108 'inin warfarin kullanmaya başladıkları zamanki bazal ekolarına erişildi. TTR %65'in altında ve üzerinde olmalarına göre hastaların demografik ve ekokardiyografik özellikleri kıyaslandı. Ayrıca hastaların TTR%65'in üstünde ya da altında olmalarına göre eski ekolarına göre zamanla olan değişimleri de kıyaslandı.Bulgular: Hastaların TTR 50-55-60-65-70 değerleri için istatistiksel değerlendirmeleri yapıldı. TTR %65' den itibaren sağ kalp fonksiyonlarında iyileşmenin başladığı görüldü. TTR %65' in üzerindeki değerlerde tüm warfarin kullanan populasyonda pulmoner arter basıncı(p:0,042), RV alan(p:0,03), RA alan(p:0,036), RA hacim(p:0,039), IVC'nin maksimum çapı; kalp kapak replasmanı olmadan AF nedeni ile warfarin kullanan grupta TAPSE(p:0,043),RV alan(p:0,014),RV hacim(p:0,013), RA alan(p:0,037), RA hacim(0,007); kalp kapak replasmanı nedeni ile warfarin kullanan grupta RV alan(p:0,042) değerlerinin istatistiksel olarak anlamlı olarak daha iyi olduğu görülmüştür.Sonuç: Çalışmamızda etkin TTR düzeyine ulaşmayan hastalarda zamanla PAB artarken etkin TTR düzeyinde zamanla PAB'ın azaldığı görülmüştür. Ayrıca etkin TTR düzeyinde diğer sağ kalp fonksiyonuyla ilgili parametrelerde de iyileşme olduğu görülürken AF nedeni ile remodellnge uğrayan sol atrium çapları arasında fark olmaması sağ kalp fonksiyonlarındaki iyileşmenin AF nedenli remodellingin oluşturabileceği bias nedeniyle olmadığı düşünülmüştür. Çalışmamızın sonucunda AF nedenli sağ kalp kaynaklı mikroembolilerin sağ kalp fonksiyonlarını bozabileceği fakat etkin antikoagulasyonun bunu engelleyebileceği ya da azaltabileceği gözlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Atriyal fibrilasyon, Warfarin, Sağ kalp fonksiyonları, PAB Aim: It is well known that atrial fibrillation which is the most common heart rhytm disorder with %1-2 prevelance over whole population causes embolism originating from left heart especially from left atrial appendage. But there is not enough data if it causes emboli originating from right heart chambers or not. In our study, patients who are on warfarin therapy because of atrial fibrillation or heart valve replacement over one year were evaluated. Emboli originating from left heart chambers affects relatively a small portion of a large vascular bed so usually left heart chambers are not affected but the pulmonary vascular bed which is affected from emboli originating from right heart is relativelly smaller so it detoriates right heart functions as in chronic thromboembolic pulmonary hypertension.The aim of our study is to evaluate right heart functions of patients on warfarin therapy, whether atrial fibrillation causes pulmonary embolism and whether warfarin prevents emboli originating from right heart as it prevents systemic embolism.Method:131 patients on warfarin therapy were included in our study. 81 of them were using warfarin because of atrial fibrillation 50 of them were using warfarin because of heart valve replacement. Echocardiographic evaluation of these patient which includes also right heart assesment according to ASECHO recommendations were screened. Demographic characterics of the patients were also screened and we reached basal echocardiographic assesment of 108 patients that were performed at the beginning of warfarin theraphy. Demographic and echocardiographic datas of patients were compared according to whether below or above TTR%65. In addition the change in echocardiographic parameters from the basal echo of patients were compared according to whether they were above or belove TTR%65.Findings: Statistical evaluation was performed for the patients according to TTR 50-55-60-65-70. Improvement of right heart functions were beginning over TTR %65. At the values over TTR%65 of all the patients on warfarin theraphy improvement of pulmonary arterial pressure(p:0,042), RV volume(p:0,03), RA area(p:0,036),RA volume(p:0,039), maximum IVC diameter were found. At the values over TTR %65 of patients on warfarin theraphy because of AF without heart valve replacement improvement of TAPSE(p:0,043), RV area(p:0,014), RV volume(p:0,013), RA area(p:0,037), RA volume(p:0,007) were found. . At the values over TTR %65 of patients on warfarin theraphy because of valvuler heart replacement improvement of RV area(p:0,042) were found.Results: In our study it is found that PAP of patients who achieve an effective level of TTR were decreasing over time while PAP of patients who did not achieve effective level of TTR were increasing over time. In addition there was improvment of other right heart function parameters at effective TTR levels while there was not a change in left atrium diameters. So it has been thought that the improvement of right heart functions is not because of the bias of remodelling caused by AF.The results of our study made us think that AF can cause microemboli originating from right heart but effective anticoagulant theraphy can prevent or reduce it. Key Words:Atrial fibrillation, warfarin, right heart functions, PAP 74

Pulmoner hipertansiyon, pulmoner damar direncinde yükselmeyle karakterize, sağ kalp yetersizliği ve ölüme neden olabilen kompleks, ilerleyici bir hastalıktır. Pulmoner hipertansiyon şüphesi olan her durumda mutlaka ekokardiyografi yapılmalıdır. Ekokardiyografi tanıda kullanılan, kolay ulaşılabilir, ucuz ve girişimsel olmayan bir yöntemdir. Ayrıca tedaviye yanıt ve takipte yararlıdır. Çalışmamızda pulmoner hipertansiyon hastalarındaki sağ ventrikül fonksiyon bozukluğunu en iyi gösterebileceğimiz, girişimsel olmayan, ekokardiyografi parametresini belirlemek hedeflenmiştir.Çalışmamıza daha önceden bilinen pulmoner hipertansiyon tanısı olan veya yapılan transtorasik ekokardiyografi sırasında pulmoner arter basıncı yüksek saptanan hastalar ile kontrol grubu olarak sağlıklı bireyler alındı. Tüm katılımcıların iki boyutlu ekokardiyografi, konvansiyonel Doppler, doku Doppler görüntüleme, Strain analizi ve üç boyutlu ekokardiyografi ile sağ ventrikül fonksiyonları değerlendirildi. Pulmoner hipertansiyonlu hastalar kontrol grubuyla ve pulmoner arter basıncının derecesine göre kendi aralarında karşılaştırıldı.Çalışmamıza, 18'inin sistolik pulmoner arter basıncı 50 mmHg'nın altında, 22'sinin de 50 mmHg ve üstünde olmak üzere toplam 40 hasta ve kontrol grubu olarak 21 sağlıklı birey alındı. Hastaların ortalama yaşları 64.7 ± 15.8 yıl ve 30'u (%75) kadın idi. Sigara içiciliğinin normal bireylerde daha fazla görülmesi dışında (p0.05). Hasta grubundan BNP kanı örneği alındı. BNP değeri ortalaması 69.8 (10-793) pg/ml idi. Hastaların ekokardiyografi ile hesaplanan sistolik pulmoner arter basınçları ortalama 56.4 ±16.8 mmHg idi. Endikasyon dahilinde 9 hastaya sağ kalp kateterizasyonu yapıldı. Bu alt grubun invaziv sistolik pulmoner arter basınçları ile ekokardiyografi ile hesaplanan sistolik pulmoner arter basınçları arasında anlamlı bir ilişki saptandı (p0.05). A blood sample for brain natriuretic peptide measurement was also taken from each patient. The mean brain natriuretic peptide was 69.8 (10-793) pg/ml. The mean systolic pulmonary artery pressure measured with echocardiography was 56.4 ±16.8 mmHg. The pulmonary hypertension subgroup in which a right catheterization was performed had a significant correlation between echocardiographically and invasively measured systolic pulmonary artery pressures (p

Aritmojenik Sağ Ventriküler Kardiyomiyopati (Arrhythmogenic Right Ventricular Cardiomyopathy [ARVC]) genellikle sağ ventrikül, ancak bazen de sol ventrikül miyokardın yağ ve fibröz dokusuyla yer değiştirmesi sonucu ortaya çıkan genetik bir hastalıktır. Özellikle genç hastalarda ani kardiyak ölüme neden olabilmesi bu hastalığı önemli kılmaktadır. Ani kardiyak ölümden korunmak için en etkili yol implatabl kardiyoverter defibrilatör (Implantable Cardioverter Defbrillator [ICD]) implantasyondur. Ancak ARVC olan tüm hastalara ICD implantasyon yapmak mantıklı değildir. Dikkatlice yapılan risk değerledirme sonucu ani kardiyak ölüm için yüksek riskli hastaların belirlenmesi ve sadece bu hastalara ICD implantasyon yapılması en doğru yaklaşımdır. Bu çalışmanın amacı ICD implantasyon yapılan ARVC hastaların takibinde uygun ICD tedavisi alan ve almayan hastaları belirlemek ve bu iki grup hastalar arasında demografik, klinik, elektrokardiyografik (EKG), sinyal ortalamalı EKG (Signal Averaged ECG [SAECG]), ekokardiyografik (EKO) ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) parametreler açısından fark olup olmadığını saptamaktır. Çalışmaya Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalında takipte olan 32 ARVC hasta (23'ü erkek) alındı. Hastaların tanı sırasındaki yaşları, toplam takip süreleri, kardiyovasküler risk faktörleri ve ilk başvuru şikayetleri belirlendi. Daha sonra hastaların EKG, SAECG, EKO ve MRG bulguları araştırıldı. Uygun ICD tedavisi alan ve almayan hastalar belirlendi. Ortanca 37 aylık takip süresi boyunca 32 hastadan 10 hastanın (%31,3) uygun ICD tedavisi aldığı gözlendi. ICD implantasyon ile uygun ICD tedavisi arasındaki ortanca süresi 25 ay olarak bulundu. Aktif olarak sigara içen hastalarda uygun ICD tedavisi daha fazla gözlendi (%50'e karşı %9,1, p=0,019). Klinik hikayesinde senkopun bulunması ICD tedavisi için anlamlı parametre olarak saptandı (%80'e karşı %40,9, p=0,040). İki hasta grubun EKG parametreleri istatiksel olarak benzer saptandı. Ancak epsilon dalgası ve fragmente QRS komplekslerinin varlığı uygun ICD tedavisi alan hastalarda daha fazla bulundu (p değerleri sırasıyla 0,013 ve 0,018). EKO bulgulardan uygun ICD tedavisi alan hastaların sol ventrikül ejeksyon fraksiyonu (LVEF) daha düşük bulundu (%51±6,7'ye karşı %61,41±7,0, p=0,001). Ayrıca, LV sistolik disfonksiyonun (LVEF < %50) uygun ICD tedavisi alan hastalarda daha fazla gözlendi (p=0,038). PLAX penceresinden ölçülen sağ ventrikül çapı (RVD PLAX) ve apikal penceresinden ölçülen RV çaplarından olan RVD3, uygun ICD tedavisi alan hastalarda daha geniş saptandı (p değerleri sırasıyla 0,017 ve 0,031). Uygun ICD tedavisi alan hastalarda Doku doppler ile elde edilen RV sistolik velositesi ICD tedavisi almayanlara göre daha düşük bulundu (p=0,025). SAECG'de geç potansiyellerin saptanması uygun ICD tedavisi açısından istatistiksel anlamlılığa ulaşmadı. Benzer şekilde Holter monitörizasyonunda ventriküler ekstrasistol yükü veya programlı ventriküler sitmülasyonda (PVS) VT indüklenmesi de iki hasta grup arasında benzer oranda saptandı. Sürekli olmayan ventriküler taşikardi (Non-Sustained Ventriküler Taşikardi [NSVT]) uygun ICD tedavisi alan hastalarda daha fazla gözlendi (%60'e karşı %22,7, p=0,04). MRG bulguları açısından sağ ventrikül ejeksyon fraksiyonu (RVEF) uygun ICD tedavisi alan hastalarda daha düşük saptandı (%31'e karşı %49,5, p=0,003). Geç gadoliniyum kontrastlanma (Late Gadolinium Enhancement [LGE]) da uygun ICD tedavisi alan hastalarda daha fazla bulundu (%60'e karşı %9,1, p=0,005). Tek değişkenli analizinde sigara kullanımı, EKG'de epsilon dalgası ve fragmente QRS'nin bulunması, LVEF'nin < %50 olması, NSVT varlığı, MRG'de LGE saptanması ve MRG'de hesaplanan RVEF'nin düşük olması anlamlı saptanırken çok değişkenli analizinde sadece hastanın aktif olarak sigara kullanıyor olması ve MRG'de LGE bulunması anlamlı saptandı. Sonuç olarak, ARVC hastalarda aktif sigara kullanım öyküsünün olması, EKG'de epsilon dalgası veya fragmente QRS'in olması, LV sistolik fonksiyonunun bozuk olması, NSVT bulunması, MRG'de LGE saptanması ve RVEF'nin düşük saptanması uygun ICD tedavisi için anlamlı birer risk faktörler olarak gözlendiyse de uygun ICD tedavisini öngörmek için bu parametrelerden sadece sigara kullanımı ve MRG'de LGE olması anlamlı bulundu. Arrhythmogenic Right Ventricular Cardiomyopathy (ARVC) is a genetic disease characterized by replacement of usually the right ventricular myocardium, but sometimes of the left ventricular myocardium, by fibrofatty tissue. This disease is significant since it can lead to sudden cardiac death (SCD), especially in the young. The most effective strategy of prevention from SCD is implantation of an implantable cardioverter defibrillator (ICD). However, ICD implantation in all ARVC patients is not meaningful. Careful stratification of patients at high risk for SCD and implantation of ICD in only these patients may be the most practical management strategy. The objective of this study is to identify ARVC patients in terms of those receiving and not receiving appropriate İCD therapy, and to define, if any, differences in demographic, clinical, electrocardiographic (SAECG), signal averaged ECG (SAECG), echocardiographic, and magnetic resosnance imaging (MRI) characteristics between the two groups. A total of 32 ARVC patients (23 males) who were being followed in the department of Cardiology of Hacettepe University, Faculty of Medicine, were included in this study. The age of the patients at diagnosis, total follow-up duration, cardiovascular risk factors and first presenting symptoms were determined. ECG, SAECG, echocardiographic and MRI features of these patients were noted. Paitents receiving and those not receiving appropriate ICD therapy were identified. During a median follow-up duration of 37 months, appropriate ICD therapy was observed in 10 of the 32 patients (31.3%). Median time from ICD implantaiton to appropriate ICD therapy was 25 months. Active smokers were significantly more likey to receive appropriate ICD therapy than non-smokers (50% vs 9.1%, p=0.019). Patients receiving appropriate ICD therapy presented with syncope more frequently than those not receiving appropriate ICD therapy (80% vs 40.9%, p=0.040). ECG features were statistically similar in the two groups. However the presence of epsilon waves and fragmented QRS complexes was more frequent in those with appropriate ICD therapy (p values of 0.013 and 0.018 respectively). Left ventricular ejection fraction (LVEF) was significantly lower in patients receiving appropriate ICD therapy (51.6±6.7% vs 61.41±7.0%, p=0.001). Besides, LV systolic dysfunction (LVEF < 50%) was more frequent in patients with appropriate ICD therapy (p=0.038). Right ventricular diameter measured from the parasternal long axis (RVD PLAX) and RVD3, measured from the the apical view was greater in patients with appropriate ICD therapy (p values of 0.017 and 0.031 respectively). RV systolic excursion velocity (RVs') obtained by tissue Doppler was significantly lower in patients associated with appropriate ICD therapy (p=0.025). Presence of late potentials as identified by SAECG did not reach statistical significance for predicting appropriate ICD discharge. Similarly, ventricular extrasystole burden as measured by Holter monitorization and VT inducibility in programmed ventricular stimulation (PVS) were both present in similar proportions in both groups. Nonsustained ventricular tacycardia (NSVT) was more frequently found in patients with appropriate ICD therapy (60% vs 22.7%, p=0.04). Among the MRI characteristics, right ventricular ejection fraction (RVEF) was significantly lower in patients with appropriate ICD therapy (31% vs 49.5%, p=0.003). Late gadolinium enhancement (LGE) was significantly more frequently present in patients with appropriate ICD therapy (60% vs 9.1%, p=0.005). Univariate analysis was significant for active smoking, presence of epsilon waves or fragmented QRS in the ECG, LVEF < 50%, presence of NSVT, LGE in MRI, and low RVEF as calculated from MRI while multivariate analysis was significant for only active smoking and the presence of LGE in MRI.In our cohort of ARVC patients, active smoking, presence of epsilon waves or fragmented QRS in the ECG, LV systolic dysfunction, presence of NSVT, LGE in MRI, and low RVEF as calculated from MRI were found to be risk factors for appropriate ICD therapy; however, only active smoking and presence of LGE in MRI were found to be useful as predictors of appropriate ICD therapy. 86

Çocuklarda üst hava yolu tıkanıklığının en sık nedeni kronik adenotonsiller hipertrofidir. Adenoid hipertrofisi olan çocuklarda, hayatı tehdit eden pulmoner ödem, pulmoner hipertansiyon ile birlikte sağ kalp yetmezliği gibi kardiyovasküler komplikasyonların gelişme riski vardır. Bu çalışmanın amacı adenoid hipertrofisine bağlı üst solunum yolu tıkanıklığı olan çocukların sağ kalp fonksiyonlarını ameliyat öncesi ve sonrası elektrokardiyografi ve ekokardiyografi ile değerlendirmek ve bu hastaları kontrol grubu ile karşılaştırmaktır.Çalışmaya Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Kulak, Burun ve Boğaz Kliniği'nde adenoid hipertrofisine bağlı üst solunum yolu tıkanıklığı nedeniyle adenoidektomi yapılan 40 hasta dahil edildi. Kontrol grubu olarak herhangi bir sağlık problemi olmayan, benzer yaş ve cinsiyetten oluşan 20 sağlıklı çocuk alındı.Adenoidektomi yapılan hastaların operasyon öncesinde ve operasyon sonrası 3. ayda elektrokardiyografik ve aynı kardiyolog tarafından ekokardiyografik incelemeleri yapıldı. Tüm hasta yakınlarından yazılı onam alındı.Çalışmaya alınan adenoid hipertrofisi nedeni ile opere olan hasta grubunun yaş ortalaması 5.7±2.8,20 (%54.1) erkek,17 (%45.9) kız; kontrol grubunun yaş ortalaması 5.5±2.2, 11(%55) erkek, 9 (%45) kız idi. Kontrol ve hasta gruplarının elektrokardiyografik incelemelerinde pdisp değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulundu (p=0.046) (pre op:34,2±9,92; post op: 34,02±11,76; kontrol: 28,75±7,15). Konvansiyonal ekokardiyografide hasta ve kontrol grupları arasında klinik olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Doku doppler ekokardiyografi parametrelerinden çoğunluğunda istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar saptandı (IVS-ET; pre op:238,62±42,26 post op:258,53±23,99 p< 0,05, TL-E'; pre op: 0,16±0,025 kontrol: 0,18±0,022 p=0,009, TL-A'; pre op:0,12±0,039 kontrol: 0,13±0,026 p< 0,05, TL-E/E'; post op: 5,06±0,78* kontrol: 4,41±0,89 p=O,O38, TL-IVCT; pre op: 57,96±8,49 kontrol: 50,55±5,98 p< 0,05, TL-ET; pre op: 237,19±19,11 post op: 239,4±20,2 kontrol: 251,38±20,75 p< 0,05, TL-MPI; pre op: 0,44±0,078 kontrol: 0,39±0,065 p< 0,05, SV-E'; pre op:0,15±0,025 kontrol: 0,17±0,023 p< 0,05, SV E/E'; post op: 5,54±0,96 kontrol: 4,75±1,08 p< 0,01, SV-ET; pre op: 234,86±18,52 post op: 235,4±25,6 kontrol: 250,44±26,48 p< 0,05). Hastaların ameliyat öncesi ve sonrası strain ve strain rate parametreleri arasında anlamlı bir farklılık saptanmadı (p

Atriyal septal defektli olgularda transkateter yolla kapatılmanın sağ ventrikül fonksiyonları üzerine etkisi: strain ve strain rate ekokardiyografi. Amaç: Konjenital kalp hastalıklarının tanısında, prognozunda ve uygulanan tedaviye yanıtın değerlendirilmesinde sağ ventrikül fonksiyonlarını değerlendirmek önemlidir. Ancak sağ ventrikülün karmaşık geometrisi, sol ventriküle göre farklı fizyolojiye sahip olması, onun ekokardiyografik yöntemle değerlendirmesini de farklı kılmakta ve zorlaştırmakta. Miyokardın bölgesel deformasyonunu gösteren strain ve strain rate ekokardiyografi yöntemi son zamanlar gelişmekte olup, atriyal septal defektli hastalarda sağ ventrikülün fonksiyonları ile ilgili bize fikir sunmaktadır. Bu çalışmada atriyal septal defekti olan olgularda perkutan yolla defekt kapatılmasının sağ ventrikül global ve segmentar strain ve strain rate değerleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Yöntem ve bulgular: Çalışmamıza sekundum tip atriyal septal defekt tanısı almış 22 hasta ve 22 benzer yaş dağılımına ve özelliklere sahip sağlıklı bireylerden ibaret kontrol grubu alındı. Hasta ve kontrol grubu konvansiyonel ekokardiyografik yöntemle değerlendirildi, buna ek olarak sağ ventrikül serbest duvar ve interventrküler septumun bazal, mid ve apikal segmentlerinin pik sistolik strain ve strain rate analizleri yapıldı. Hasta grubunda cihazla kapatılma öncesi ve sonrası 3. ve 6. aylarda sağ ventrikül konvansiyonel ekokardiyografik değişkenlerin ve strain ve strain rate değişkenlerinin nasıl değiştiği değerlendirildi.Kapatılma sonrası 3. ve 6. ayda sağ ventrikülün ''bozulmuş'' parametrelerinin büyük kısmının tamemen gerilediği gözlendi . Böyle ki perkutan yolla ASD kapatılmasının RV deformasyonununun ortadan kaldırdığı ve anlamlı düzeyde RV' nin hızlı şekilde remodelingine sebep olduğu gözlendi. Hasta ve kontrol grubu arasında konvansiyonel ekokardiyografik değişkenler karşılaştırıldığında sağ atriyum çapları, sağ ventrikül çapı , sağ ventrikül sistolik ve diyastolik volüm, sağ ventrikül sistolik ve diyastolik alan, sağ atriyum alanı, Qp/Qs hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek saptandı. RV sistolik fonksiyonları değerlendirildiğinde TAPSE , sistolik pulmoner arter basıncı hasta grubunda anlamlı olarak daha yüksekti . Sağ ventrikül fraksiyonel alan değişimi hasta grubunda kontrol grubuna göre daha düşük saptandı. Hasta grubunda defektin cihazla kapatılma sonrası sağ ventrikül proksimal çıkış yolu çapı, sağ atriyum çapı ve alanı , sağ ventrikül sistolik ve diyastolik volüm, sağ ventrikül sistolik ve diyastolik alan kapama öncesine göre anlamlı derecede azaldı. Aynı zamanda, kapama öncesi ve sonrası 3. ay için kıyaslandığında TAPSE anlamlı derecede azalmış ve bu anlamlılık 3. ve 6. ay için de kıyaslandığında devam etmiştir. RV fac ise kapama öncesine göre kapama sonrası anlamlı düzeyde artmıştır, 3. ve 6. aylar arasında ise fark saptanmamıştır. Hasta grubunda kapama öncesi ve sonrası Renkli Doku Doppler (RDD) parametreleri ve türevlerinden (MPI, İVA) İVA 3. ay için kıyaslandığında anlamlı derecede artmış, 3. ve 6. aylardaki değerler kıyaslandığında ise fark saptanmamıştır. MPİ değerleri arasında da anlamlı fark saptanmamıştır. RDD S amplitudu kapatılma sonrası anlamlı düzeyde olmasa da artış göstermiş, A dalgası anlamlı düzeyde olmayarak azalmış, E dalga amplitudu ise anlamlı olarak azalmıştır. Ama buna rağmen E?/A? oranındaki değişiklik anlamlı saptanmamıştır, bu da Doku Doppler parametrelerinin gerçekten volüm bağımlı olmadığını göstermektedir. Bu analizler hasta grubunda cihazla kapatılma öncesi ve sonrası 3. ve 6. aylarda ve kontrol grubu için yapıldı. Hasta ve kontrol gurubu arasında GS ve GSr benzer oranda saptandı. Pik sistolik strain ve strain rate değerleri karşılaştırıldığında RV lateral bazal, lateral mid ve lateral apikal S/SR ve septal bazal ve septal apikal S/SR ve septal mid SR değerleri açısından her iki grupta da anlamlı fark saptanmadı. Bir tek septal mid strain değeri hasta grubunda anlamlı olarak daha yüksek saptandı. Fark anlamlılık derecesi kazanmasa da RV serbest duvar strain değerleri kontrol grubunda hasta grubuna göre daha yüksek olup, septum strain değerleri ise ise tam tersi, hasta grubunda kontrol grubunda göre daha yüksek saptandı. Kapama öncesi ve sonrası 3. ve 6. aylarda GS ve GSR değerleri arasında anlamlı fark saptanmadı. Ama kapama öncesi ve sonrası 3. ayda lateral bazal strain, lateral mid strain anlamlı derecede artmıştır. 3. ve 6. aylar arasında ise sağ ventrikül lateral ve septal duvar segmentleri için strain değerleri arasında fark saptanmamıştır. Strain rate değerleri ise kapama öncesi ve kapama sonrası 3. ay için değerlendirildiğinde septal bazal, mid ve apikal segmentler için belirgin azalmış olup, apikal ve mid segmentler için bu fark istatistiksel olarak anlamlı düzeye ulaşsa da, septal bazal segment için anlamlı saptanmamıştır. Kapama sonrası 3. ve 6. aylarda bakılan lateral ve septal duvar bazal, mid ve apikal segmentler için hem strain ve hem de strain rate değerleri arasında anlamlı fark saptanmamıştır.Kapatılma öncesi septum ve RV serbest duvar strain değerleri kıyaslandığında bazal, mid ve apikal segment strain değerleri kendi aralarında anlamlı farklı değilken, cihazla kapatılma sonrası septal strain değerlerinde düşüş, RV serbest duvar strain değerlerinde artış gözlendi. Bu değişim istatistiksel olarak anlamlılık kazandı. Kapatılma öncesi septum ve RV serbest duvar strain rate değerleri kıyaslandığında bazal, mid ve apikal segment strain rate değerleri kendi aralarında anlamlı farklı değilken, cihazla kapatılma sonrası septal strain değerlerinde düşüş gözlendi. Bu değişim cihaz implantasyonu sonrası lateral strain rate'in septal strain rate'den istatistiksel olarak anlamlı yüksek olmasına sebep oldu.Sonuç: Bizim bu çalışma sonucunda RV serbest duvar strain'nin (özellikle bazal ve mid segment) daha iyi boşaltma hacmi nedeniyle RV deformasyon değişkenliklerini yansıtacağı fikri ön plana çıktı. Kapatılma sonrası septum fonksiyonunun ASD transkateter kapatılma sonrası azaldığı gözlemlendiği için, bunu interatriyal septuma cihaz implantasyonu sonrası interventriküler septumda da cihazın deformasyona katkıda bulunabileceği düşünüldü. Transcatheter closure of atrial septal defect and the effects on right ventricular function; strain and strain rate echocardiographyAim: It is important to assess right ventricular function in diagnosis of congenital heart disease, prognosis and in the evaluation of the response to treatment. However, the complex geometry of the right ventricle, having different physiology than the left ventricle, makes and undermines its assessment of echocardiographic methods. Strain and strain rate echocardiography methods? showing regional myocardial deformation has been developing and it gives us idea about the function of the right ventricle in patients with atrial septal defect. In this study, we investigated the effect of percutaneous closure of atrial septal defect on the right ventricular global and segmental strain and strain rate values.Method and Results: Our study consisted of 22 patients with a diagnosis of secundum atrial septal defect and 22 healthy subjects of similar age distribution and characteristics as control group. Patient and control groups were evaluated with conventional echocardiographic methods, in addition peak systolic strain and strain rate analysis was performed for the right ventricular free wall and interventricular septum basal, mid and apical segments. In the patient group before closure with device and after at 3rd and 6th months, right ventricular conventional echocardiographic variables and strain and strain rate changes were evaluated.Majority of the '' impaired'' right ventricle parameters declined after closure at the 3rd and the 6th month. Such that, percutaneous closure of ASD eliminates RV deformation and causes significant rapid remodeling of RV. When comparing conventional echocardiography variables between patients and controls, right atria diameter, right ventricular diameter, right ventricular systolic and diastolic volume, right ventricular systolic and diastolic area, right atrium area, Qp / Qs was significantly higher in the patient group than the control group. When assessing RV systolic functions TAPSE, systolic pulmonary artery pressure was significantly higher in the patient group. Right ventricular fractional area change in the patient group was lower than the control group. After closure of the defect in the patient group right ventricular proximal outflow tract diameter, the diameter and area of the right atrium, right ventricle systolic and diastolic volumes, right ventricular systolic and diastolic are were significantly decreased compared to before closure. Also, before and at 3rd month after closing TAPSE was significantly reduced and this significance continued when comparing at the 3rd and 6th months. After closure RV FAC significantly increased comparing to before closure, but no difference was detected between 3rd and 6th months. In the patient group Color Tissue Doppler parameters and its derivatives (MPI, IVA) IVA significantly increased when comparing after closure to before closure and 3rd month, but no difference was detected between the values of the 3rd and 6th months. There was no significant difference between the values of MPI. RDD S amplitude increased after closure but was not significant, the A wave of not being significantly reduced and The E-wave amplitude decreased significantly. But despite this the E?/ A? ratio change was not significant, showing that issue Doppler parameters are really dependent on the volume. These analyzes were performed for the patient group before closure with device and at 3rd and 6th months after closure and for the control group. Patient group and control groups GS and GSr were similar. When comparing peak systolic strain and strain rate values there was no significant differences between the two groups concerning RV basal lateral, mid lateral and apical lateral S / SR and basal septal and apical septal S / SR and mid septal SR values. Only mid septal strain value was significantly higher in the patient group. Even though the difference was not significant, the RV free wall strain values were higher in the control group than the patient group, for the septum strain values it was opposite, higher in the patient group comparing with the control group. There was no significant difference between GS and GSR values before closure and at 3rd and 6th month after closure. But before and after closure at 3rd month basal lateral strain, mid lateral strain significantly increased. The right ventricle lateral and septal wall segment strain values did not differ between the 3rd and the 6th month. When comparing strain rate values before closure and at 3rd month after closure basal septal, mid and apical segments is markedly reduced, apical and mid segments has reached the level of statistical significance, but the basal septal segment did not.There was no significant difference between the strain and strain rates values at 3rd and 6th month after closure for the lateral and basal septal wall, mid and apical segments.When comparing the septum and RV free wall strain values before closure, basal, mid and apical segment strain values were not significantly different from each other, after closure there was a decline in septal strain values and an increase in RV free wall strain values. This change was statistically significant. When comparing the septum and RV free wall strain rate before closure basal, mid and apical segment strain rate values were not significantly different from each other, after closure with device septal strain values were decreased. This change caused lateral strain rate value to be significantly higher than the septal strain rate after implantation of the device. 80

Amaç: Kalp yetersizliğinde sağ ventrikül fonksiyonlarının prognostik öneme sahip olduğu çeşitli non-invaziv sağ ventrikül fonksiyon parametrelerinin kullanıldığı çalışmalarda gösterilmiştir. Sağ ventrikül fonksiyonları invaziv ve non-invaziv parametrelerle değerlendirilebilmektedir. Çalışmamızda ileri evre kalp yetersizliğinin prognozunda sağ ventrikül fonksiyonlarının invaziv hemodinamik belirteçlerinden sağ ventrikül stroke work indeksinin mortalite öngördürücülüğü, tedavi planlamalarındaki yönlendiriciliği ve kardiyak olaylı ve olaysız sağkalım ile arasındaki ilişkinin saptanması amaçlanmıştır.Gereç ve yöntem: Çalışmamıza, hastanemiz kardiyoloji polikliniğine Nisan 2011- Kasım 2012 yılları arasında başvurmuş ileri evre kalp yetersizliği tanısıyla izlenen 132 hasta dahil edilmiştir. Kardiyoloji ana bilim dalı arşivindeki dosyalar geriye dönük taranıp, ileri evre kalp yetersizliği tanısı olan ve kalp yetersiziği polikliniğinde değerlendirilmiş olan hastalar geriye dönük tespit edilmiştir. Tüm hastalar telefonla aranarak ölen ve sağ kalanlar kaydedilmiştir. Tüm olguların demografik özellikleri, kardiyovasküler hastalık risk faktörleri, komorbid hastalıkları, NYHA fonksiyonel sınıfları, ekokardiyografik incelemeleri ve bazal sağ kalp kateterizasyonu hemodinamik verileri alınıp, sağ ventrikül sistolik fonksiyon göstergesi olan sağ ventrikül stroke work indeksinin (RV SWI) değerleri ile takiplerinde gelişen kalp transplantasyonu, ventrikül destek cihazları uygulaması, kardiyak resenkronizasyon tedavisi uygulaması, dekompansasyon nedeniyle rehospitalizasyon birleşik olaylı sonlanım noktaları ve ölüm ile ilişkilendirilmiştir. İleri evre kalp yetersizliği tanısı; hastanın kalp yetersizliği NYHA III veya IV semptomlarla hastaneye başvurusu olması, radyolojik veya klinik olarakpulmoner ve/veya periferik konjesyon bulguları olması, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonununhastanemizde yapılan ekokardiyografi ile

Giriş: Pulmoner Tromboemboli (PTE); %90'nın üzerinde bir sıklıkla derin ven trombozunun (DVT) bir komplikasyonu olarak derin bacak venlerinden kopan trombüs veya trombüs parçasına bağlı gelişmektedir.PTE ayaktan hastaneye başvuran hastalarda aniden ve beklenmeden gelişen travmatik olmayan ikinci en sık ölüm sebebidir. Kardiyak troponin değerleri ise miyokard hücre hasarını göstermesi açısından yüksek sensitif ve spesifisiteye sahip olmakla birlikte PTE hastalarında, yükselmesi ventilasyon perfüzyon uyumsuzluğu ve hipoperfüzyon nedeni ile azalmış koroner kan akımına ve sağ ventriküldeki akut dilatasyon sonucu görülen hücre hasarına bağlanmıştır.Bu çalışmada Acil Serviste PTE tanısı alan hsTnT düzeyi ile 30 günlük mortalite açısından tahmin gücünün değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Prospektif kesitsel bir çalışma olarak tasarlanan 01 Nisan 2012?31 Mart 2013 tarihleri arasında Acil Servisimizde akut PTE kliniği ile başvuran, klinik ve görüntüleme ile pulmoner emboli tanısı desteklenmiş toplam 107 hasta dahil edilmiştir. Tüm hastalardan başvuru anında hsTnT kan değeri çalışılmıştır.Bulgular: PTE tanısı konan hastaların 30 gün içinde motalite görülen gruptaki hastalarda, taşikardi, takipne, saturasyon düşüklüğü ve kanser varlığı istatistiksel olarak anlamlı saptandı (Mann Whitney U testi, sırasıyla p:0,041, p:0,002, p:0,027 ve p:0,011). Hastaların bakılan 30 günlük mortalite oranları ile hsTnT limit değeri olarak alınan 0,014 ng/mL değeri ile korelasyonuna bakıldığında iyi derecede korelasyon olduğu gözlendi (Korelasyon katsayısı: rho: + 0,567). HsTnT'nin limit değerinden yüksek olan hastalarda 30 günlük mortalite açısından duyarlılığı %88, özgüllüğü ise %28 olarak saptanmıştır. Sonuç: PTE tanısı konan hastalarda Sağ Ventrikül Yetmezliğini göstermesi açısından hsTnT'nin EKO'nun yanınında acil tıp hekimlerine bilgi verebileceği sonucuna varılabilir. Testin hastalardan ek kan almadan laboratuvar ortamında yarım saatte çalışılabilmesi, tedaviyi yönlendirebileceği ve özellikle EKO'ya ulaşılamayan durumlarda AS'de PTE tanısı konan hastalarda prognozun tahmininde kullanılması uygun görünmektedir. Introduction: Pulmonary Thromboembolism, almost (%90) originated from deep femoral veins as a complication of seperated thrombus or fragments from deep vein thrombosis[1]. PTE is second common, sudden and unpredictable cause of mortality who come to outpatient clinics[2]. We aimed to investigate the predictive power of hsTnT in 30 day prognosis of PTE diagnosed patients. Material and Method: This prospective cross-sectional clinical study has been carried out between 01.04.2012 and 31.03.2013 in Gazi University, Faculty of Medicine, Department of Emergency Medicine. High Sensitive Troponin T test was performed in all patients in Pulmonary Thromboembolism. Results: Patients in high mortality in 30 days were significantly tachycardic, tachypneic, lower pulse saturation and malignancy history (Mann Whitney U test, respectively p:0,041, p:0,002, p:0,027 and p:0,011). Patients that high levels of hsTnT were good correlation about 30 days mortality prediction. (correlation coefficient: rho: + 0,567). HsTnT has 88% sensitivity and 28% specificity about prediction of 30 days of mortality. Conclusion: HsTnT can be used in patients that diagnosed a PTE, which can predict right ventricule dysfunctioning. HsTnT is easy applicable, repeatable and short duration test. Given the advantages of hsTnT, it seems to be 121 appropriate for use prediction of bad prognosis which patients diagnosed a PTE. 141

ÖZETAmaç: Hemodiyaliz (HD) tedavisi gören Kronik Böbrek Yetmezliği (KBY) hastalarında HD esnasında uygulanan ultrafiltrasyon ile çekilen sıvıya bağlı olarak önyükte azalma meydana gelir. Bu çalışmadaki amacımız KBY hastalarında önyükteki azalmanın sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarını belirlemede kullanılan yeni ve eski ekokardiyografik parametreler üzerine etkisini araştırmak ve bu ekokardiyografik parametrelerdeki değişimin çekilen sıvı miktarı ile ilişkili olup olmadığını belirlemektir. Metod: Sol ventrikül sistolik fonksiyonları normal, ciddi kalp kapak hastalığı olmayan ve HD tedavisi gören (yaş ortalaması 48 ± 15) 19?u kadın 11?i erkek olmak üzere toplam 30 KBY?li hasta çalışmaya alındı. Hastaların HD öncesi ve sonrasında ekokardiyografi ile; sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF), sol atriyum (LA) hacmi, sağ atriyum (RA) alanı, sağ ventrikül (RV) diyastol sonu alanı, pulmoner arter (PA) sistolik basıncı, sağ ventrikül fraksiyonel alan değişikliği (RV FAC), nabız dalgalı Doppler (PW) ve doku Doppler (TD) ile bakılan sağ ventrikül miyokard performans indeksi (RV MPI), sağ ventrikül doku dopler S?(RV S?) velositesi, izovolümetrik miyokardiyal akselerasyon (IVA), triküspit anuler plan yerdeğiştirme (TAPSE), sağ ventrikül çıkış yolu sistolik yerdeğiştirme (RVOT SE) parametreleri değerlendirildi. Bulgular: HD sonrası LV EF değerinin arttığı, LA hacmi, RA alanı, RV diyastol sonu alan ve PA sistolik basıncının belirgin bir şekilde azaldığı bulundu (p=0.001). Sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarını belirlemeye yarayan PW ile bakılan RV MPI, RV S? ve RVOT SE parametrelerin HD sonrası anlamlı bir değişiklik olmadığı (sırası ile p=0.548, p=0.942, p=0.186) RV FAC, TD ile bakılan RV MPI, IVA ve TAPSE değerlerinin ise belirgin bir şekilde arttığı (sıra ile p=0.0001, p=0.001, p=0.0001, p=0.0001) bulundu. Sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarını belirlemek için kullanılan bu parametrelerden sadece TAPSE?nin çekilen sıvı miktarı ile pozitif bir korelasyon (p=0.041 ve r=0.375) gösterdiği saptandı. Sonuç: Yaptığımız bu çalışma hipervolemik olup kalp boşlukları normal ve sol ventrikül sistolik fonksiyonları normal olan hastalardaki önyük azalmasının kalp boşluklarında küçülmeye ve sol ventrikül sistolik fonsiyonlarında artmaya neden olduğunu göstermiştir. Sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarını belirlemeye yarayan PW ile bakılan RV MPI, RV S? ve RVOT SE parametrelerinin önyükten bağımsız olduğu; RV FAC, TD ile bakılan RV MPI, IVA ve TAPSE değerlerinin ise önyük bağımlı olduğu belirlenmiştir. Ayrıca TAPSE?nin çekilen sıvı miktarı ile korele olduğu saptanmıştır.Anahtar kelimeler: Kronik böbrek yetmezliği, hemodiyaliz, sağ ventrikül sistolik fonksiyonları, ekokardiyografi ABSTRACTObjective: In Chronic Renal Failure (CRF) patients treated with Hemodialysis (HD) preload is reduced due to the ultrafiltration during HD. In this study we aimed to determine the affect of preload change in right ventricular systolic function detected by new and old echocardiographic parameters in CRF patients and to determine whether the change in echocardiographic parameters is related to the amount of fluid taken.Methods : A total of 30 CRF patients (mean age 48 ± 15 years and 19 female) treated with HD at least 3 months were included in the study. In the echocardiographic evaluation of the patients; left ventricular ejection fraction (LVEF), left atrial (LA) volume, right atrial (RA) area, right ventricular (RV) end-diastolic area, pulmonary artery (PA) systolic pressure, right ventricular fractional area change (RV FAC), pulse wave Doppler (PW), tissue Doppler (TD), right ventricular myocardial performance index tended (RV MPI), right ventricular tissue Doppler S' (RV S') velocity, isovolumic myocardial acceleration (IVA) , tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE) and right ventricular outflow tract systolic excursion (RVOT SE) were recorded before and after HD.Results: LVEF values were increased and LA volume, RA area, RV end-diastolic area and PA systolic pressure decreased significantly after HD (p = 0.001). The RV MPI by PW, RV S' and RVOT SE parameters which are used to determine right ventricular systolic function did not change significantly after HD (p = 0548, p = 0942, p = 0.186). Meanwhile RV FAC, RV MPI by TD, IVA and TAPSE values were significantly increased (respectively p = 0.0001 and p = 0.001, p= 0.0001, p = 0.0001). Among parameters used in evaluation of right ventricular systolic function, TAPSE was found to be the only parameter that had a positive correlation with the amount of fluid ultrafiltrated (p = 0.041 and r = 0.375).Conclusions: This study demonstrated a decrease in preload in hypervolemic patients with normal left ventricular systolic function resulted in decreased size in heart chambers and increased systolic functions. Although RV MPI by PW, RV S' and RVOT SE were found to be independent of preload, RV FAC, RV MPI by TD, IVA and TAPSE values were dependent on the preload. In addition, TAPSE was found to be correlated with the amount of fluid taken.Keywords: Chronic renal failure, hemodialysis, right ventricular systolic function, echocardiography 78

Amaç: Kalp yetmezliği hastalarında egzersiz intoleransının mekanizmaları halen net olarak aydınlatılamamıştır. Kalp yetmezliği genel olarak hemodinamik bir sendrom olarak bilinmekle birlikte, çoğu çalışmada kardiyak performans ile semptomlar arasında ilişki zayıf olarak değerlendirilmiştir. Kalp yetmezliğinde, sağ ventrikül fonksiyonlarının fonksiyonel kapasite üzerinde etkisini araştıran çalışmalar kısıtlı sayıdadır. Sağ ventrikül fonksiyonu ile fonksiyonel kapasite arasında ilişki daha önce yapılmış birkaç çalışmada gösterilmiştir. Doppler bağımlı olmayan 2 boyutlu benek izleme yöntemi (2D speckle tracking), miyokardın strain ve strain hızını, ekokardiyografik noktacıkların izlemi yöntemine dayanarak özel bir bilgisayar programı aracılığı ile değerlendirir. Natriüretik peptidlerin plazma konsantrasyonları kalp yetmezliği tanısında ve tedavisinde yararlı biyolojik göstergelerdir. Daha önce yapılan çalışmalarda hastaların semptomları ve fonksiyonel kapasiteleri ile natriüretik peptid düzeyleri ilişkili bulunmuştur. 6 dakika yürüme testi (6DYT), son 10 yılda popüler olmuş değerlendirme yöntemidir. Bu test kolay uygulanabilir ve güvenli bir yöntemdir. Yürüme mesafesi ve pik oksijen tüketimi arasında ilişki daha önceki yapılan çalışmalarda ortaya konmuştur. Bu çalışma, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu %40 ve altında, fonksiyonel kapasitesi sınıf I-III olan hastalarda, 6 dakikalık yürüme testi mesafesi ile sağ ventrikül fonksiyonları arasındaki ilişkiyi belirlemek, yürüme mesafesi, sağ ventrikül fonksiyonları ve diğer ekokardiyografik parametreler ile NT-pro-BNP düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla planlandı.Yöntem: Çalışmaya daha önceden tanı konmuş veya yeni tanı alan, iskemik ve non-iskemik etiyolojili, ekokardiyografik olarak saptanan sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu %40 ve altında olan kalp yetmezliği hastaları dahil edildi. Hastalara 6 dakika yürüme testi yapıldı. NT-pro-BNP düzeyleri çalışıldı. İki boyutlu, M-mod, Doppler ve doku Doppler ekokardiyografileri yapıldı. İki boyutlu benek izlemeli ekokardiyografi ile sol ventrikül global longitudinal (LTGS), sirkumferensiyal (SGS) ve radyal strain (RGS) parametreleri ve sağ ventrikül serbest duvar longitudinal pik sistolik strainleri (RV-STR) hesaplandı.Bulgular: Ortalama ejeksiyon fraksiyonu %28,78 ± 6,0 olan 50 hasta çalışmada değerlendirildi. 6 dakika yürüme testi, test süreleri, yürüme mesafesi ve test sırasında yapılan iş ve NT-pro-BNP düzeyleri arasında istatistiksel olarak önemli ölçüde ilişki saptandı (sırasıyla r = -0,595, p

Kardiak remodeling, kalp yetersizliğinin klinik seyrini etyolojiden bağımsız belirleyen major bir faktördür. Matriks metalloproteinazlar, ventrikülün yeniden şekillenmesinde, önemli bir rol oynarlar. Kandaki matriks metalloproteinaz seviyelerinin kalp yetersizliği progresyonu ile ilişkili olduğu gösterilmiştir. Propeptid prokollajen tip-1, kollajen biyosentezinin serum biyomarkeridir. Propeptid kollajen tip-1?in serum düzeyi ile kalp hastalarında kardiyak biyopside belirlenen fibroz doku volumu arasında pozitif korelasyon vardır. Çalışmamızın primer amacı, konjenital kardiyak defektlere eşlik eden sağ ventrikül çıkım yolu darlığının cerrahi olarak düzeltilmesi öncesi ve sonrası hastaların remodeling düzeyini öngörmede propeptid prokollajen tip-1 , matriks metalloproteinaz 2 ve matriks metalloproteinaz 9?un kullanılabilirliğini değerlendirmektir. Bu çalışmaya Şubat 2011 ve Ocak 2013 tarihleri arasında konjenital kalp hastalığı nedeniyle kardiyopulmoner bypass yardımıyla ameliyat edilen 40 hasta alındı. Araştırma grubu sağ ventrikül çıkım yolu darlığı olan hastalardan oluşturuldu. Kontrol grubu sağ ventrikül çıkım yolu darlığı olmayan hastalardan oluşturuldu. Bu hastalarda; operasyon öncesi 24 saat , operasyon sonrası 24-48 saat ile 6.ay alınan arteryel kan örneklerinden propeptid prokollajen tip-1 , matriks metalloproteinaz 2 ve matriks metalloproteinaz 9 çalışıldı. Sonuçlar araştırma ve kontrol grubu arasında kıyaslandı. MMP-2 ve MMP-9 düzeylerinin operasyon sonrası erken ve orta dönem takiplerde yüksek seyretmesi anlamlı bulundu. Bu yükseklik miyokardiyal remodelingin göstergesi olarak kabul edilebilir.Sağ ventrikül çıkım yolu rekonstrüksiyonu yapılan hastalarda remodeling daha erken gelişecektir. PINP?nin RVOT darlığı nedeniyle izlenen ve cerrahiye alınan hastalarda yüksek seyretmesi, bu hastalarda fibröz doku volümünün daha yüksek olabileceği konusunda güçlü bir delil teşkil etmektedir. Cardiac remodeling is a major factor in determining the clinical process of the heart failure regardless of etiology. Matrix metalloproteinase, play an important role on ventricular remodeling. It is showed that matrix metalloproteinase levels in the blood are associated with progression of heart failure. Propeptide procollagen type-1 is serum biomarker of collagen biosynthesis. There is a positive correlation between the serum levels of propeptide of collagen type-1 and the volume of fibrous tissue identified in cardiac biopsy. The primary purpose of this study is before and after surgical correction of stenosis in congenital cardiac defects associated with right ventricular outflow tract , to evaluate the usability of procollagen type-1, matrix metalloproteinase-2 and matrix metalloproteinase-9 on prediction of the level of prognosis and remodeling of the patients. In this study 40 patients that operated due to the congenital heart disease with the help of cardiopulmonary bypass between February 2011 and January 2013. The research group of patients was created with right ventricular outflow tract obstruction. The control group of patients was created with no right ventricular outflow tract obstruction. On these patients, 24 hours prior to the surgery, and postoperative 24 ? 48 hours and 6th month arterial blood samples are taken and studied procollagen type-1, matrix metalloproteinase-2 and matrix metalloproteinase-9. The result are compared between the group intervened because of right ventricular outflow tract stenosis and the group without right ventricular outflow tract stenosis. It was significant that the high level of matrix metalloproteinase-2 and matrix metalloproteinase-9 in the early and mid-term following surgery. This height may be and indicator of myocardia remodeling. The high levels of procollagen type-1 in the patients followed and taken into surgery because of pulmonary stenosis constitute strong evidence about that these patients may have higher volumes of fibrous tissue 106

Endokardiyal elektroda bağlı gelişen triküspit yetmezliği klinik veya ekokardiyografik olarak yeterince bilinmemektedir ve önlenebilir iatrojenik bir hastalıktır. Ciddi vakalarda sağ ventrkül yetmezliği gelişebilmekte ve triküspit kapak cerrahisi gerekmektedir. Bu komplikasyonun, yaşlı popülasyonda artış olması ve bu cihazların yeteneklerinin genişlemesi nedeniyle kalıcı kalp pil ve ICD implantasyonunda artış nedeniyle gelecekte daha da önemli olması beklenmektedir. Elektrodla ilişkili sekonder gelişen TY'de, mekanizma kapakçıkların mekanik perforasyonu veya laserasyonu, kapakçıklarda skar oluşumu ve buna bağlı kapakçık hareketlerinde kıstlılık olması ya da sağ ventrikülün asenkron olarak aktif olması olabilir. PM ilişkili TY ciddi sağ kalp yetmezliğine neden olabilir fakat mortalite ile ilgili veriler eksiktir. Bu çalışmanın amacı, PPM, ICD ve KRT elektrodlarının triküspit kapak ve sağ kalp üzerindeki etkisini iki boyutlu ekokardiyografi ile değerlendirmektir. Bu amaçla DDD-PM, ICD ve KRT ihtiyacı olan hastalar çalışmaya alınmıştır. İlk ekokardiyografik değerlendirme PM/ICD ve KRT implantasyonu öncesi yapılmış ve implantasyon sonrası takip 1., 6., 12. aylarda yapılmıştır. Toplamda 41 hasta (31 erkek, 10 kadın; ortalama yaşları:63.6±12.2) çalışmaya dahil edilmiş ve hastalar ortalama 9 ay takip edilmiştir. Bazalde hastaların 8'inde (%19.5) minimal (0), 23'ünde (%56.1) hafif derecede ve 10'unda (%24,4) orta derecede TY bulunmaktadır. Bazalde TY olmayan hastalarda implantasyon sonrası %9.8 hastada hafif, %9.8 hastada orta derecede TY gelişmiştir. Hafif TY olan hastaların %41.5'inde orta, %7.3'ünde ciddi TY ve orta derece TY olan hastaların %19.5'inde ciddi TY gelişmiştir. Hastaların %70.8'inde TY'de 1 derece, %17.1'inde 2 derece artış görülmüştür. Elektrod implantasyonu sonrası bazalde hafif veya daha az TY olan hastaların %68.3'ünde hafif ve %7.3'ünde ciddi TY gelişmiştir. TY artışı açısından kalıcı PM/ICD ve KRT grupları arasında anlamlı bir fark izlenmemiştir(p>0.05). Triküspit yetersizliğinde akut dönemde artış olmazken, birinci ay kontroldan sonra artış görülmektedir. Sağ boşluklarda fonksiyon bozukluğu meydana gelmiştir fakat elektroda bağlı sağ kalp yetmezlik tablosu izlenmemiştir. Ayrıca sol ventrikül fonksiyon bozukluğu ve mitral yetersizliğinde artış izlenmiştir. Endocardial lead–induced tricuspid regurgitation has not been well recognized, either clinically or echocardiographically, and yet it is likely a preventable iatrogenic disease. In severe cases, it can lead to right ventricular failure and require tricuspid valve surgery. This complication will become increasingly important, because the numbers of permanent pacemakers and implantable cardioverter-defibrillators are expected to increase due to the aging population and the expanding capabilities of these devices. The mechanism may be mechanical perforation or laceration of leaflets, scarring and restriction of leaflets, or asynchronized activation of the right ventricle. Pacemaker-related TR might cause severe heart failure on the right side, but data regarding associated with mortality is lacking. The aim of this study was to assess the effect of trans-tricuspid placement of permanent pacemaker (PPM), implantable cardioverter defibrillator (ICD) and cardiac resynchronization therapy (CRT) leads on tricuspid valve and right sided heart function by two-dimensional echocardiography. Patients who required dual-chamber pacemakers, ICD and CRT were enrolled in the study. Initial echocardiography was performed before PPM/ICD and CRT implantation and re-evaluation by echocardiography was performed in 1'th ,6'th and 12'th month after implant. A total of 41 patients (31 male,10 female; mean age: 63.6 ±12.2 years) were included in the study, and patients were followed up for an average of 9 months. Echocardiography results demonstrated an absent of tricuspid regurgitation (TR) in 8 (19.5%), mild in 23 (56.1%) and moderate in 10 (24.4%) patients before PPM/ICD and CRT implantation. Patients with baseline absent TR of 8 (19.5% ) developed abnormal TR (9.8% mild , 9.8% moderate) after implant. Patients with baseline mild TR of 23 (56.1%) developed abnormal TR ( 41.5% moderate, 7.3% severe) after implant. Patients with baseline moderate TR of 10 (24.4%) developed abnormal TR (19.5% severe) after implant. TR worsened by 1 grade in 70.8% and 2 grade in 17.1% after implant. After lead implantation, abnormal TR developed in 68.3% and severe TR developed in 7.3% of patients with baseline mild TR or less. In overall, there is no significant difference in the TR worsening between PPMs/ICDs and CRTs groups (P˃0.05). Our results show that implantation of permanent transvenous right ventricular electrodes is not in general associated with an acute worsening of TR. The presence of new significant TR shortly after electrode implantation have not been observed in our patients; However, worsening of TR is observed following first month. The dysfunction the right side of the heart was considered but none of the patients developed symptoms of right ventricular failure related to pacing effect on the tricuspid valves. Transvenous right ventricular electrodes are associated with left ventricular dysfunction and mitral regurgitation. 99

Sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarını değerlendirmede triküspid anüler plan sistolik esneme mesafesinin (TAPSE) ölçülmesi son dönemde kullanılmaya başlanmıştır. Pediatrik yaş grubunda TAPSE değerleri için yeterli referans aralıkları yoktur. Ayrıca Türkiye?de, yeterli TAPSE referans değerleri mevcut değildir. Çalışmamızın amacı 1 gün- 18 yaş arası sağlıklı çocuklarda ekokardiyografide TAPSE ( Triküspit annular pik sistolik esneme mesafesi) normal değerlerini saptamak, z skorlarının ve persentillerini oluşturmak, sağlıklı çocuklarda saptanan TAPSE değerlerinin cinsiyet, vücut alanı ve diğer ekokardiyografik parametrelerle korelasyonunun saptanmasıdır.Çalışmamıza, pediatrik kardiyoloji polikliniğine kardiyak üfürüm ve/veya göğüs ağrısı nedeni ile sevk edilen tam bir transtorasik ekokardiyografik çalışmada patoloji saptanmayan çocuklarda yapıldı. Yaşları 0-17 arasında olan, eşlik eden kardiyak patolojisi veya başka kronik hastalığı olmayan 607 çocuk çalışma grubu olarak alındı. Çalışma grubunun demografik bulguları, ekokardiyogarfik sonuçları kaydedildi.Çalışmamıza ortalama yaşı 6,29 ± 5,31 yıl olan 0-18 yaş arasında toplam 607 çocuk dahil edildi. Çocukların %55,85?si erkek (n:339)ve %44,15?i kız (n:268) idi. Çalışma grubu yaş gruplarına ayrılarak TAPSE persentil değerleri z korları hesaplandı. Ortalama TAPSE değeri 1,89±0,50 cm, yeni doğan döneminde 0,96 ± 0,08 cm, 13-17 yaş grubunda ise 2,49 ± 0,29 cm bulundu. Yeni doğan döneminde -3 SD TAPSE değeri 0,80 cm, +3 SD TAPSE değeri 1,14 cm, adölesan dönemde (13-17 yaş grubu -3 SD TAPSE değeri 1,77 cm +3 SD TAPSE değeri 3,16 cm idi. Çalışmamızda RV S? ortalaması 11,00 ± 1,58 cm/s, RV E? ortalaması 13,91 ± 2,68 cm/s, RV A? ortalaması 10,98 ± 2,05 cm/s ve RVMPİ ortalaması 0,29 ± 0,02 olarak bulundu. TAPSE, RV S?, RV E? ortalamalarının kızlarda ve erkeklerde farklı olmadığı ancak yaş ile pozitif korelasyon gösterdiği RV MPİ ortalamalarının tersine yaş ile değişmediği ve kızlarda erkeklerden farklı olduğu bulundu.Biz çalışmamızda yeni doğan döneminden 18 yaşa kadar Türk çocuklarında TAPSE normal değerlerini oluşturduk. Çalışma grubunun yaş gruplarına ve VYA göre gruplara ayrılıp her bir grup için 5, 10, 25, 50, 75, 90 ve 95. persentil değerlerinin ve her bir yaş grubu için -2 SD, -3 SD, +2 SD, +3 SD değerlerinin hesaplanmasının klinik kullanımı kolaylaştıracağını düşündük. Tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE) has recent been used for eveluating right ventricule systolic functions. For pediatric age group adequate referance values is not available. İn addition in Turkey enough TAPSE referance value does not exists. The purpose of the study is to determine the normal values of TAPSE, to generate z scores and percentiles and to determine the correlation of TAPSE with gender, body surface area and other ecocardiographic parameters in healthy patients between the ages of 1 day and 18 years. The study group was composed of children who were referred to our hospital with cardiac murmur and/or chest pain and without any cardiac pathology on detailed transtorasic ecocardiography. The number of participants was 607 and their age was between 0-18 years. their demographic findings and ecocardiographic results were recorded. The mean age was 6,29±5,31 years. the 55,85% was male and 44,15 % was female (n:268). The TAPSE pecentile was calculated according to age groups. The mean TAPSE score was 1,89±0,50 cm. In newborn period it was 0,96±0,08 cm and in 13-17 years it was 2,49± 0,29 cm the -3 SD TAPSE score was 0,80 cm and the +3 SD TAPSE score was 1,14 cm in newborn period. In adelosant group (13-17 years) -3 SD TAPSE score 1,77 cm and +3 SD TAPSE score was 3,16 cm. Mean RV S score was 11,00± 1,58 cm/s, mean RVE score was 13,91 ± 2,68 cm/s. mean RV A score was 10,98 ±2,05 cm/s and mean RVMPI was 0,29±0,02. TAPSE, RV S, RV E mean values don?t change statistically with gender but they have a positive correlation with age. otherwise RVMPI mean values don?t differ with age but differ between gender. In our study we calculated the mean TAPSE scores from newborn to 18 years old. Our hope is to facilitate the clinical use of body surface area score by differentiating it between age groups and according to body surface area, and calculating every 5,10,25,50,75,90,95 percentiles and -2 SD, -3 SD +2SD and+3SD scores foe each group. 80

Pulmoner emboli; mortalite ve morbiditesi yüksek, tekrarlayabilen, tanısı güç olabilen ancak önlenebilir bir hastalıktır.Çalışmamızda Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografi Anjiografi (ÇKBTA) ile pulmoner emboli saptanan hastalarda sağ ventrikül disfonksiyonunu (SVD) destekleyen Bilgisayarlı Tomografi (BT) bulgularını ve Pulmoner Arter Bilgisayarlı Tomografi Obstrüksiyon İndeksi Oranını (PABTOİO) belirlemek, ekokardiyografi ile karşılaştırıp ÇKBTA'nin etkinliğini araştırmayı amaçladık.Bu çalışmada Ekim 2011 ile Kasım 2012 tarihleri arasında Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Radyoloji Anabilim Dalına pulmoner emboli şüphesi ile gönderilen ve yapılan ÇKBTA değerlendirmesi sonucu pulmoner emboli saptanan, dosya taramasında ekokardiyografi bulguları mevcut olan 100 (50 erkek,50 kadın) hasta retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların yapılmış olan Bilgisayarlı Tomografi Pulmoner Anjiyografi görüntüleri daha önceden toplanmış olan CD'lerden elde edildi.Çalışmamızda akut pulmoner emboli bulunan hastalarda Qanadli obstrüksiyon indeksi oranı ve 3 farklı Bilgisayarlı Tomografi parametresi (RV/LV oranı, septum deviasyonu, vena kava inferior reflüsü) ile ekokardiyografi arasındaki korelasyonu inceledik. Bilgisayarlı Tomografi parametrelerinin sensitivite ve spesifisite değerilerini sırasıyla RV/LV>1 oranı için %84.61, %81.25, Septal deviasyon için 86.53, %68.75 ve Vena kava inferior reflüsü için %76.92, %83.33 olarak bulduk. Qanadli Pulmoner Arter Bilgisayarlı Tomografi Obstrüksiyon İndeksi Oranı için kesme değer araştırdık ve %37.5 olarak saptadık.Sonuçlarımız akut pumoner emboli bulunan hastalarda ÇKBTA parametrelerinin sağ ventrikül disfonksiyonu bulunan hastaların tanımlanmasında önemli olduğunu göstermektedir. Ayrıca Pulmoner Arter Bilgisayarlı Tomografi Obstrüksiyon İndeksi Oranı sağ ventrikül disfonksiyonu bulunan ve bulunmayan hastaları ayırt edebilmektedir. Radyoloji raporları genellikle embolinin yerini bildirmekle birlikte pıhtı yüküne ilişkin bilgi vermez. Raporlarda Pulmoner Arter Bilgisayarlı Tomografi Obstrüksiyon İndeksi Oranının belirtilmesi tedavinin planlanmasında ve prognozun öngörülmesinde önemli bir veri olacaktır.Anahtar Kelimeler : Pulmoner Emboli, ÇKBTA, Ekokardiyografi, PABTOİO Pulmonary embolism is a repetitious disease with high mortality and morbidity that can be difficult to diagnose but also can be prevented.Our aim is to determine the Pulmonary Arterial Computed Tomography Obstruction Index Ratio (PACTOIR) and computed tomography findings which supports right ventricular dysfunction (RVD) in patients with acute pulmonary embolism, and to investigate the efficacy of Multislice Computed Tomography Angiography (MSCTA) by comparing with echocardiography.From October 2011 to November 2012, 100 patients (50 male, 50 female) with echocardiography findings were evaluated respectively who were consulted to Cumhuriyet University Faculty of Medicine, Radiology Department with suspected pulmonary embolism. The patients were diagnosed pulmonary embolism after evaluation of MSCTA.We evaluated PACTOIR and 3 different MSCTA parameters [Right Ventricular (RV)/ Left Ventricular (LV) ratio; septal deviation; inferior vena cava reflux] in CT pulmonary angiography and correlate these findings with echocardiography. The sensitivity and specificity of the MSCT parameters were, 84.6% and 81.2% for RV/LV>1 ratio; 86.5% and 68.7% for septal deviation; 76.9% and 83.3% for inferior vena cava reflux respectively. We invastigated a cut-off value 37,5% for Qanadli PACTOIR.MSCTA measurements are important indicators for diagnosis of RVD in patients with acute pulmonary embolism. PACTOIR can be used to differentiate between patients with and without RVD. Radiology reports do not indicate any information about the clot load, usually indicate the localization of embolus. Defining PACTOIR in radiologic reports may be important for planning of treatment and prediction of prognosisKeywords: Pulmonary Embolism, MSCTA, echocardiography, PACTOIR 52

Astım, havayollarının birçok inflamatuar hücre ve medyatörlerin rol oynadığı kronik inflamatuar bir hastalığıdır.Astımlı hastalarda salgılanan sitokinler ve değişik mediatörler nedeniyle pulmoner vazokonstrüksiyon ,bronkokonstrüksiyon gelişmekte , havayolu ve vasküler epitelde proliferasyon ortaya çıkmaktadır.Bu hasara neden olan sitokinlerin başında endotelin ve PDGF gelmektedir. Sonuç olarak astımlı hastalarda pulmoner hipertansiyon ve kardiak fonksiyonlarda etkilenmeler ortaya çıkabilmektedir. Akut astım atağı sırasında sağ ventrikül disfonksiyonu atağın ciddiyeti ile doğru orantılı olarak artmaktadır. Akut astım atağında doku doppler ekokardiyografi yapılması ile hastalarda ventrikul fonksiyonunda meydana gelebilecek degişiklerin saptanması amaçlanmaktadır.Bu çalışmada toplam 80 hasta incelendi. Ağır ve orta astım atağı olan hastaların ortalama pulmoner arter basınçları hafif astımlı gruba göre yüksek olduğu gözlendi. Ekshale hava örneklerinde değerlendirilen Endotelin-1 ve PDGF-BB ağır astım ataklı grupta diğer gruplara göre yüksek oranda saptanıldı. Ortalama pulmoner arter basıncı artması ile inflamatuar sitokinlerin astım atağı ile doğru orantılı olarak yüksek olduğunu ve noninvaziv yöntemler ekokardiyografi, doppler ekokardiyografi ve yoğunlaştırılmış nefes havasının kullanılabileceği gösterilmiştir. Asthma is a chronic inflammatory disease of airways in which numerous inflammatory cells and mediators have some role.İn Asthmatic patients secreted cytokines and various mediators due to pulmonary vasoconstriction,bronchoconstriction in developing airway epithelium and vascular proliferation occurs. Endothelin and PDGF plays an important role in the tissue damage. As a result of pulmonary hypertension and cardiac function weakening may occur in patients with asthma.The tissue Doppler echocardiographic study showed right ventricular dysfunction that is positively correlated with the severity of asthma. Acute asthma attack may occur in ventricular function in patients with tissue Dopplerechocardiography done is to detect changes.İn this study includes 80 asthmatic children. Patients with severe and moderate asthma attacks mean pulmonary artery pressures were higher in the group with mild asthma. Exhaled air samples evaluated endothelin-1 and PDGF-BB compared with the group with severe asthma exacerbations was higher than the other groups. Mean pulmonary artery pressure in direct proportion with the increase in inflammatory cytokines were significantly higher asthma attacks and Echocardiography, Doppler echocardiography end EBC can be used as a noninvasive alternative to the invasive procedures. It can also be used in the future studies 80

Amaç: Daha önce yapılmış olan çalışmalarda erken bir renal hasar biyobelirteci olan serum ya da plazma nötrofil gelatinaz ilişkili lipokalin (NGAL)?in akut kalp hasarında ve akut kalp yetmezliği ile takip edilen hastalarda klinik kötüye gidiş ve prognoz tayininde önemli bir biyomarker olabileceği gösterilmiştir. Bu çalışmalar NGAL?in, yine direkt iskemiye bağlı olmadan sistemik hipoperfüzyona bağlı olarak oluşan akut kalp hasarının söz konusu olduğu akut pulmoner emboli (APE)?de de tanı aracı olarak kullanılıp kullanılamayacağı sorusunu akla getirmektedir. Literatürde bu konuyu araştıran herhangi bir çalışmaya rastlayamadık. Çalışmamızın amacı; APE izlenen hastalarda da erken dönemde NGAL düzeylerinde anlamlı değişiklik izlenip izlenmeyeceğinin, NGAL düzeylerinin sağ ventrikül (SğV) fonksiyon bozukluğu ile korele olup olmadığının ve ikincil olarak da hastane içi mortalite ile NGAL ilişkisinin araştırılmasıdır. Ayrıca kardiak hasar belirteci olan ve 2008 Avrupa Kalp Cemiyeti (AKC) pulmoner emboli klavuzunda da APE?de kullanılabileceği belirtilen plazma N-terminal proBNP düzeyleri ile NGAL arasında bir ilişki olup olmadığının araştırılması da amaçlanmıştır. Yöntem ve Gereçler: Çalışmaya toraks bilgisayarlı tomografisi (BT) ile pulmoner emboli tanısı kesinleştirilmiş 18-80 yaş arası ve tüm risk gruplarında yer alan 51 hasta (ortalama yaş; 59,51±16,70 erkek:23, kadın:28) ve kontrol grubu olarak da yine aynı bulgularla başvuran ve toraks BT?de akut pulmoner emboli saptanmayan ya da pulmoner emboli ile uyumlu klinik belirtilerle başvuran ancak ekokardiyografi bulgularının emboliyi desteklemediği 18-80 yaş arası 31 adet hasta (ortalama yaş; 57,61±15,88 erkek: 15, kadın:16) v prospektif olarak dahil edildi. NGAL ve N-T Pro BNP için kan örnekleri tüm hastalardan başvuru esnasında alındı. Yine tüm hastalara sol ventrikül (SV) ve SğV fonksiyonlarının değerlendirilmesi açısından ekokardiyografi yapıldı. Hastalar hastane içi prognoz ve taburculuk sonrası 30 günlük prognoz açısından izlendi. Bulgular: Hasta ve kontrol grupları arasında demografik özellikler ve komorbiditeler açısından istatiksel farklılık yoktu. Vaka ve kontrol grubunda yapılan karşılaştırmada ortalama N-T pro BNP değerlerinde vaka grubunda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yükselme izlendi (3434,64pg/ml ve 1182,42 pg/ml p değeri0,05). N-T pro BNP değerleri ile PE?de sağ ventrikül disfonksiyon göstergelerinden olan SğV dilatasyonu (p0,05) ne de N-T proBNP değerleri arasında anlamlı korelasyon görülmezken, hastanede yatış süresi ile hem NGAL hem de N-T pro BNP düzeyleri artasında ilişki izlendi. Yeniden yatış, ölüm, akut böbrek hasarı gelişimini içeren kombine sonlanım noktaları ile (combine MACE) N-T pro BNP değerleri ve NGAL arasında istatistiksel olarak anlamı korelasyon izlenmedi (p değeri>0,05). Miyokard hasar belirteçlerinden TnI (r:0,214; p>0,05) ve inflamasyon belirteci olan CRP (r:0,033; p>0,05) ile N-T proBNP ve NGAL arasında anlamlı korelasyon olmadığı görüldü. vi Sonuç: Sonuç olarak çalışmamızda vaka grubunda N-T proBNP değerlerinin SğV disfonksiyonu, prognoz, hastanede yatış süresi ile korelasyon göstermekte olduğu izlendi. Hipotezimizin aksine plazma NGAL düzeyleri ile SğV disfonksiyonu, prognoz, hastanede yatış süresi, ve N-T proBNP değerleri arasında herhangi bir ilişki tespit edilemedi. Daha önce yapılan çalışmalarda NGAL düzeylerinin inflamasyon, akut böbrek yetmezliği, akut kardiak hasar gibi durumlarda artmakta olduğu gösterilmiş olmasına rağmen bu bulgular olmaksızın sadece PE olgularında SğV disfonksiyonu olsun ya da olmasın anlamlı artış göstermediği görülmüştür. Bunun nedeninin hasta grubunun çoğunluğunda inflamasyon ve akut böbrek yetmezliği olmaması yönünde öngörülerimiz olmasına rağmen bu sorunun cevabı net verilememektedir Anahtar kelimeler: Sağ Ventrikül Disfonksiyonu, Ekokardiyografi, N-T Pro BNP, Hastane İçi Prognoz, Rehospitalizasyon, Hastanede Yatış Süresi Purpose: Pulmonary embolism (PE) is a frequent cause of death despite important advances in diagnosis and treatment. In recent studies; neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL), which is early biomarker in diagnosis of renal injury, has been shown to be an important biomarker in acute heart failure and injury for survival and outcomes. Hence in pulmonary embolism, which causes acute heart injury and in some cases acute heart failure, NGAL seems to be a useful marker to predict prognosis. The purpose of our trial is to determine if there is significant relatiion with NGAL levels, in hospital prognosis and right ventricular dysfunction in APE Patients. Nevertheless plasma N- terminal Pro BNP, which is one of the biomarkers showing heart damage and also 2008 ESC pulmonary embolism guideline manifests that this marker could be useful in APE, we planned to search if there is a correlation with NGAL levels. Our second purpose is to search the relationship between plasma NGAL levels and in hospital mortality of APE patients. Methods: 51 patients in the age range of 18-80 years, (mean age: 59,51±16,70 female:28, male:23) with confirmed acute PE were prospectively included in this study over three mounts period. Patiens with PE at all risk groups were included in the study. As the control group; 30 patients in the age range of 18-80 years, (mean age: 57,61±15,88 female:16, male:15) who had syptoms and complaints were like APE signs with no evidence of APE in pulmonary CT angiography or echocardiography were included. Plasma NGAL and N-T viii proBNP levels of all participants were quantified by ELISA method. In addition, two-dimensional and Doppler echocardiaographic parameters, tissue Doppler parameters were also recorded. Patients were followed up for in hospital and 30 days mortality after discharge. Results: There were not significant statistical differences between two groups with regard to demographic features and comorbidities. İn comparison with case and control groups there were significant increases in N-T pro BNP levels in case group (3434,64pg/ml vs 1182,42 pg/ml p value0,05). N-T proBNP values were significantly correlated with right ventricular dysfunction parameters like RV dilatation(p0,05). İn addition there were no correlations both NGAL and N-T proBNP levels with in hospital mortality, rehospitalization (p>0,05). But we found positive correlation between both N-T proBNP and NGAL levels with hospitalisation duration. We named combined MACE the combination of the end point features which are rehospitalisation, exitus, acute kidney injury. Neither N-T proBNP levels nor NGAL levels were significantly correlated with this combination feature (p value>0,05). There was no correlation between TnI, which is myocardial injury marker (r:0,214; p>0,05), with N-T ix proBNP levels and NGAL levels and so CRP, which is inflammation biomerker (r:0,033; p>0,05). Conclusion: As the result in the case group the N-T proBNP values were korelated with RV dysfunction but conversely there weren?t any correlations between in hospital prognosis and rehospitalisation. İn opposition to our hypoyhesis; plasm NGAL levels had no correlations between in hospital prognosis, rehospitalisation and N-T proBNP levels. But there were significant correlation between hospitalisation duration with both NGAL and N-T- proBNP levels. Previous studies showed that there were significant increases in NGAL levels in acute renal injury, inflammation and acute cardiac injury. But conversely we saw that there were no significant correlation in alone pulmonary embolism condition, with RV dysfunction evidences or not. Altough our foresight is our study population had no markers of inflammation and renal injury and so there were no significant rise in NGAL levels, we cannot give a distinct answer to this question. Keywords: Right Ventricular Dysfunction, Echocardiography, N-T Pro BNP, İn Hospital Prognosis, Rehospitalisation, Hospitalisation Duration 85

6.ÖZETAMAÇKalp hızı değiskenliği, kardiyak otonomik aktiviteyi ölçen önemli bir belirteçtir ve kalp yetersizliğinde dahil olmak üzere bir çok klinik durumda prognoz hakkında bilgi veren bağımsız bir öngördürücüdür. Sağ ventrikül fonksiyonlarının mortalite ve morbiditenin en önemli belirleyicilerinden biri olduğu bilinmektedir. Daha önce yapılan çalısmalarda sol ventrikül sistolik fonksiyonu düsük olan hastalarda sağ ventrikül fonksiyon bozukluğu mortalitenin bağımsız bir belirleyicisi olduğu gösterilmistir. Litaretürde sol ventrikül sistolik disfonksiyonu olan bireylerde, ekokardiyografik olarak sağ ventrikül fonksiyonlarını gösteren parametreler ile kalp hızıdeğiskenliği arasındaki iliskiyi gösteren çalısma göze çarpmamaktadır. Çalısmamızda bu amaçla normal sağlıklı bireyler ile sol ventrikül sistolik disfonksiyonu olan bireylerde ekokardiyografik olarak bakılacak sağ ventrikül fonksiyonlarının kalp hızı değiskenliği üzerine olan etkileri arastırılacaktır.MATERYEL-METODÇalısmaya, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Kliniğinde takipte olan, Kalp yetersizliği tanısı konmus, ESC kılavuzuna göre optimal medikal tedavi altındaki, NHYA Sınıf IIIII sol ventrikül sistolik disfonksiyonlu (LVEF < % 40), 20-75 yas aralığında 60 hasta alındı (42 erkek, 18 kadın). Kontrol grubuna ise kalp yetmezliği olmayan 30 sağlıklı olgu alındı (16 erkek,14 kadın). Bu iki grup sağ ventrikül ekokardiyografik parametreleri ve kalp hızı değiskenliği yönünden karsılastırıldı.BULGULARTAPSE değeri düsük olan hastaların kalp hızı değisikliği ile kontrol grubu arasında anlamlı fark saptanmadı,SONUÇDiyabeti bulunan kalp yetmezliği olgularının sağ kalp fonksiyonları ile kalp hızı değisikliği paremetreleri arasında pozitif korelasyon saptanmıstır. Bu çalısmayla ejeksiyon fraksiyonu düsük diyabetik hastaların, sağ ventrikül fonksiyonları TAPSE ile ölçülüp, kalp hızı değiskenliği tahmin edilebilir ve hastalığın prognozu hakkında fikir edinilebil 7. SUMMARYBACKGROUNDHeart rate variability, a marker of cardiac autonomic activity and an important measure in many conditions, including heart failure, which is an independent predictor of prognosis information. Right ventricular function is known to be one of the most important determinants of mortality and morbidity. In the previous studies in patients with low left ventricular systolic function, right ventricular dysfunction was shown to be an independent predictor of mortality. There is no study in world literature showing the relationship between heart rate variability and echocardiographically observed right ventricular function in patients with left systolic dysfunction. Purpose of our study is to comparise patients with left ventricular systolic dysfunction with normal healthy individuals, and to investigate the effects of right ventricular function on heart rate variability.MATERIAL-METHODSThe study followed in 60 patients were between 20-75 years of age (42 male,18 female) with diagnosed heart failure, under optimal medical therapy according to the ESC manual NYHA Class II-III, left ventricular systolic dysfunction (LVEF

Amaç: Bu çalışmanın amacı deniz seviyesinden orta dereceli yükseklikteki (1800- 2000 m) yerleşim bölgesine göç eden sağlıklı bireylerde sağ ventrikül (RV) fonksiyonlarındaki değişiklikleri geleneksel ve doku Doppler ekokardiyografik yöntemler ile değerlendirmektir.Yöntemler: Çalışmaya deniz seviyesinde yaşayıp orta yükseklik merkezine uzun süreli ikamet amacıyla gelen 20 sağlıklı genç birey (ortalama yaş: 21.2 ± 3.8 yıl) dahil edildi. Olguların orta yükseklik merkezine gelişinin ilk 3 gününde ve 6. ayında ekokardiyografik kayıtları alındı. Konvansiyonel ekokardiyografik kayıtlardan RV çapları ve alanları (RV 4 boşluk sistolik ve diyastolik alanı- RV4BSA ve RV4BDA) sistolik ve diyastolik fonksiyon belirteçleri (triküspit akım erken ve geç diyastolik dalga velositeleri- E ve A, miyokart performans indeksi- MPİ, triküspit anuler plan sistolik yer değiştirme- TAPSY) ölçüldü. Doku Doppler kayıtlarından mitral anuler lateral ve septal, triküspit anuler lateral, RV serbest duvar sistolik, erken ve geç diyastolik dalga velositeleri (S, E', A') ölçüldü.Bulgular: Olgularda RV çaplarında, RV MPİ ve TAPSY değerlerinde anlamlı değişim olmadı. Başlangıca göre 6. ay ölçümlerinde RV4BSA (9.4 ± 2.4 ve 10.8 ± 2.6, p: 0,012), triküspit akım E (62.5 ± 10.3 ve 71.6 ± 17.0, p: 0.009) ve A (42.5 ± 9.7 ve 47.8 ± 17.1, p: 0,022), mitral lateral anulus E' (16.9±5.1 ve 18.6±3.1, p: 0,040), triküspit lateral anulus S (13.4±2.7 ve 15.6±2.2, p: 0,009) ve A' (9.7±3.6 ve 13.1±3.7, p: 0,020), RV serbest duvar S (10.2±3.3 ve 13.2±2.5, p: 0,005) ve A' (6.5±1.9 ve 10.4±3.5, p: 0,004) velositeleri anlamlı olarak arttı.Sonuç: Deniz seviyesinden orta dereceli rakım seviyesine göç eden sağlıklı bireylerde sağ ventrikül sistolik fonksiyonları korunmakta, diyastolik fonksiyonlar etkilenmektedir. Yüksek rakımın sağ ventrikül fonksiyonları üzerine olan bu etkilerini tespit etmede konvansiyonel ve doku Doppler ekokardiyografi yöntemleri kullanılabilir.Anahtar kelimeler: Doku Doppler, Sağ ventrikül, Yükseklik. Introduction: The aim of this study is to evaluate right ventricle (RV) function changes using conventional and tissue Doppler echocardiographic parameters in healthy subjects who migrated from sea level to moderate altitude (1800- 2000 m).Methods: The study population consisted of 20 healthy subjects (mean age 21.2 ± 3.8 years) that migrated from the sea level to the moderate altitude for long term stay. Subjects underwent echocardiographic evolution within the first 3 days of exposure to the moderate altitude and at the six month of the arrival. Conventional echocardiographic parameters such as RV sizes and areas (4 chamber systolic area-RV4CSA and diastolic area-RV4CDA), systolic and diastolic functional indices (tricuspid early flow velocity-E, late flow velocity-A, myocardial performance index-MPI and tricuspid annular plane systolic excursion- TAPSE) were obtained. Systolic (S) and early (E?) and late (A?) diastolic velocities were acquired from the apical four-chamber view at the lateral tricuspid annulus, the septal and lateral side of the mitral annulus and the RV free wall using tissue Doppler imaging.Results: There were no significant changes in RV size, MPI and TAPSE. When compared to the baseline, there were significant increase in RV4CSA (9.4 ± 2.4 vs. 10.8 ± 2.6, p: 0.012), tricuspid E velocity (62.5 ± 10.3 vs. 71.6 ± 17.0, p: 0.009), tricuspid A velocity (42.5 ± 9.7 vs. 47.8 ± 17.1, p: 0.022), lateral mitral annulus E? velocity (16.9±5.1 vs. 18.6±3.1, p: 0.040), lateral tricuspid annulus S velocity (13.4±2.7 vs. 15.6±2.2, p: 0.009), lateral tricuspid annulus A? velocity (9.7±3.6 vs. 13.1±3.7, p: 0.020), RV free wall S velocity (10.2±3.3 vs. 13.2±2.5, p: 0.005) and RV free wall A? velocity (6.5±1.9 vs. 10.4±3.5, p: 0.004) at the six month.Conclusion: In healthy subjects that migrated from the sea level to the moderate altitude right ventricular diastolic function affected while the systolic function preserved. Conventional and tissue Doppler echocardiography might be used in detection of effect of high altitude on right ventricle functions.Key Words: Tissue Doppler, Right ventricle, High altitude. 46

Nasifov, M. Bevacizumab'la tedavi edilen kolon kanserli hastalarda bevacizumab'ın sol ve sağ ventrikülün sistolik, diyastolik fonksiyonları üzerine etkilerinin araştırılması. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fkültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı Tıpta Uzmanlık Tezi, Eskişehir, 2012. Çalışmada bevacizumabın sol ve sağ ventrikülün sistolik, diyastolik fonksiyonlarına olan etkisine baktık. Bunun için bevacizumab kemoterapisi alan toplam 20 (14'ü erkek, 6'sı kadın) kolorektal kanser hastasını çalışmaya dahil ettik. Bütün hastalara tedavi öncesinde ve tedavi başlangıcından 3 ay sonra klinik değerlendirmeler yapılarak; konvansiyonel ekokardiyografi ve kardiyak fonksiyonlardaki minimal değişiklikleri saptamada hassas bir teknik olan doku Doppler görüntüleme uygulandı. Hastaların konvansiyonel ekokardiyografik ve doku Doppler parametrelerine bakıldı, alınan sonuçlar karşılaştırıldı. Konvansiyonel ekokardiyografide sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunda (p=0.001), mitral E-dalgasında (p=0.001) ve E/A oranında (p=0.025) istatiksel olarak anlamlı azalma, İVRZ(p=0.019)' de ise uzama gözlendi. Doku Doppler ekokardiyografide septal E/Ea oranında (p=0.04), lateral E-dalgasında(p=0.03), lateral Ea/Aa oranında(p=0.05), RV E-dalgasında(p=0.017) ve RV Ea/Aa oranında(p=0.01) istatiksel anlamlı azalma saptandı. Sonuç olarak kolorektal kanser hastalarında bevacizumab kullanımının kalbin sistolik ve diyastolik fonksiyonlarına olumsuz etki ettiği bulundu. Bu nedenle bevacizumab tedavisi alan hastaların kalp yetmezliği gelişmesi acısından yakın takip edilmesi önerilir.Anahtar Kelimeler: kolorektal kanser, bevacizumab, doku Doppler Nasifov, M. Searching the effect of Bevacizumab on left and right ventricle?s systolic and diastolic functions in patients with colon cancer who were treated with bevacizumab. Eskisehir Osmangazi University Faculty of Medicine, Department of Cardiology, Medical Specialization Thesis, Eskisehir, 2012. In our study, we have searched the effect of bevacizumab on left and right ventricles? systolic and diastolic functions. 20 patients ( men: 14, women: 6 ) with colorectal cancer who have been treated with bevacizumab were included. Before and 3 months after the beginning of the treatment, conventional echocardiography and tissue Doppler echocardiography; a sensitive method to determine minimal changes in cardiac functions; were used in all patients to establish the cardiac functions with clinical assessment. The results were compared. From the results of conventional echocardiography; decrease in left ventricle?s ejection fraction (p:0.001), mitral valve?s E wave (p:0.001), mitral valve?s E/A ratio (p:0.025) and increase in IVRZ (p:0.019) were statistically significant. From the results of tissue doppler echocardiography; decrease in septal wall?s E/Ea ratio (p:0.04), lateral wall?s E wave (p:0.03), lateral wall?s Ea/Aa ratio (p:0.05), right ventricle?s E wave (p:0.017) and right ventricle?s Ea/Aa ratio (p:0.01) were statistically significant. Consequently in our study we have found out that the effect of the treatment with bevacizumab on systolic and diastolic cardiac functions is unfavourable. So, it is suggested that patients with colorectal cancer who have been treated with bevacizumab needs to be checked up carefully about development of heart failure.Key Words: colorectal cancer, bevacizumab, tissue Doppler 68

Bu çalışmada acil servise başvuran hipovolemik hastalarda yatakbaşı ultrasonografi ile başvuru anında vena kava inferior (VCI) çapları ve sağ ventrikül çapı ölçümlerinin tanı ve takip parametresi olarak kullanılabilirliğini araştırmayı amaçladık.Çalışmaya 50 hipovolemik hasta ve kontrol grubu için 50 sağlıklı gönüllü alındı. VCI çapları yatakbaşı ultrasonografi ile subksifoidal bölgeden inspirasyonda ve ekspirasyonda ölçüldü. Sağ ventrikül çapı ölçümleri parasternal uzun eksen incelemelerde yapıldı. Hasta grubunun ultrasonografik ölçümleri 1000 cc izotonik NaCl infüzyonundan sonra tekrarlandı. Hasta ve kontrol grubu arasında değişkenlerin karşılaştırılmasında Independent Samples t test, hasta grubunun tedavi öncesi ve sonrası değişkenlerinin karşılaştırılmasında Paired t test kullanıldı. İstatistiksel olarak p değerinin

GİRİŞ: Atriyal fibrilasyon, sıklıkla altta yatan yapısal bir kalp hastalığının elektriksel bir belirtisidir. AF'ye sekonder olarak hem atriyum hem de ventriküllerde yavaş ama progresif bir yapısal remodelling başlayabilir. Bu remodelling sonucu AF'de oluşan fokal aktivitelerden re-entran döngüler oluşur ve AF kronikleşir. Kronik AF'de sol atriyum ve sol ventrikülde sekonder değişikliklerin oluştuğu gösterilmiştir. Bu çalışmada ise PAF'lı hastalarda ataklar halinde gelişen AF'nin sağ ventrikül fonksiyonlarına etkisinin araştırılması planlandı.METOD: Çalışmaya Temmuz 2011 ile Aralık 2011 tarihleri arasında kliniğimize başvuran ve transtorasik ekokardiyografi yapılmak üzere ekokardiyografi laboratuvarına yönlendirilen 30 paroksismal atriyal fibrilasyonlu hasta alındı. Paroksismal AF tanısı 24 saatlik ritm Holter tetkiklerinde veya elektrofizyolojik çalışma esnasında spontan AF atağı gösterilmiş olan hastalardan oluşturuldu. Herhangi bir ritm problemi olmayan 25 hasta kontrol grubu olarak belirlendi. Her iki grubun kardiyak risk faktörleri ile aldıkları medikal tedavi sorgulandı ve kaydedildi. Sağ ventrikülün sistolik ve diastolik fonksiyonları göstergesi olarak sağ ventrikül ejeksiyon fraksiyonu, M-mode, pulse Doppler ve doku Doppler kayıtları ile E dalgası, A dalgası, E/A oranı, IVRT, DT, FAD, TAPSE, MPİ ve İVA ölçümleri gerçekleştirildi.BULGULAR: Her iki grup arasında demografik özellikler açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Hasta grubunda yaş ortalaması 52,0±6,2, kontrol grubunda ise 48,1±6,5 olarak saptandı. Hastaların 22'si (%40) bayan ve 33'ü (%60) erkek idi. Hasta grubunda TAPSE değeri 1,9±0,4 ve kontrol grubunda ise 2,0±0,2 olarak saptandı (p=0,55). PAF grubunda İVA değeri 2,6±1,1 ve kontrol grubunda ise 2,6±1,0 olarak hesaplandı. Hasta grubunda IVRT değeri 85,0±14,5 ve kontrol grubunda ise 76,5±12,0 olarak saptandı. Tei indeks, hasta grubunda 0,6±0,1, kontrol grubunda ise 0,5±0,1 (p=0,06) olarak hesaplandı. Hasta grubu ile kontrol grubu arasında sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarından Tei indeks değeri yüksek bulundu. Sağ ventrikül diyastolik fonksiyonları açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu.SONUÇ: PAF'lı hastalarda sağ ventrikül fonksiyonlarını değerlendirmek maksatlı yaptığımız çalışmada, global olarak sağ ventrikül fonksiyonlarını işaret eden Tei indeksi normal referans değerin üzerinde saptanmış olup yapılan değerlendirmede bu değişikliğin IVRT'den kaynaklandığı saptanmıştır. Bu sonuç, PAF'ta sağ ventrikül diyastolik fonksiyonlarının etkilendiğini işaret edebilir.Anahtar Kelimeler: Paroksismal atriyal fıbrilasyon, sağ ventrikül fonksiyonları, tei indeks. Objective: Atrial fibrillation is frequently an electrical sign of underlying structural heart disease. Structural remodelling may begin not only ventricles but also atrium secondary to AF. As a result of this remodelling, focal activities turn into re-entran loops which lead to chronic AF. Changing secondary to chronic AF has been shown in both left atrium and left ventricle. In this study, it is planned to investigate the effect of paroxysmal atriyal fibrillation on right ventricle function.Method: We prospectively analyzed 30 patients diagnosed with PAF were admitted to the outpatient clinic for the application of transthoracic echocardiography examination between July 2011 and December 2011. Diagnosis of PAF was made by 24 hour holter tests or spontaneous episodes of AF during electrophysiological study. Twenty five patients who identified any rhythm problems were selected as control group. Cardiac risk factors and medical treatment of patients were asked and recorded in both groups. Right ventricle EF, E, A, E/A ratio, IVRT, DT, right ventricle shortening, TAPSE, MPI, IVA measurements were performed with M-mode pulse doppler and tissue doppler as an indicator of right ventricular systolic and diastolic function.Results: There was no statistical difference between two groups in terms of demographic characteristicts. The mean age of patients with PAF was 52,0±6,2 years and 48,1±6,5 in the control group(p=0,287). 22 of patients (%40) were female and 33 of patients (%60) were male. TAPSE was similar in both groups (1,94±0,36 vs 81,99±0,23, p=0,55, respectively). İVA value was 2,6±1,1 in PAF group and 2,6±1,0 in control group (p=0,38). Tei index value was calculated 0,6±0,1 in PAF group and 0,5±0,1 in control group (p=0,06). When two groups compared with regard to right ventricle systolic function, there was no statistically significance between groups but Tei index was over upper limit in PAF group. In terms of right ventricular systolic and diastolic function were not statistically different between patients and control groups.Conclusion: In this study, we evaluated right ventricular function in patients with PAF, Tei index which assess globally right ventricular function was over upper limit. It is calculated that this changing was due to IVRT. This result may indicate that right ventricular diastolic function effected in patients with PAF.Key words: Paroxysmal atrial fibrillation, right ventricul functions, tei index. 77

Amaç: VSD ameliyatı sonrası sağ dal bloğu (RBBB) gelişen hastaların sağ atriyum ve sol atriyum ölçümlerinin, sağ ve sol ventrikül fonksiyonlarının konvansiyonel ve doku Doppler ekokardiyografik yöntemler ile araştırıp, dal bloğu olmayan opere VSD'li hastalar ve sağlıklı çocuklar ile karşılaştırarak ventrikül fonksiyon bozukluklarının erken dönemde saptanmasında PWD ve doku Doppler ekokardiyografinin etkinliklerinin ve hastaların ventrikül fonksiyonlarının ekokardiyografik olarak belirli aralıklarla izlenmesinin öneminin ortaya konması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Kardiyolojisi Bilim Dalı polikliniğine Ekim 2011-Mayıs 2012 tarihleri arasında başvuran ve VSD onarımı sonrası en az bir yıldır tedavisiz izlenmekte olan 53 hasta alındı. Kontrol grubu olarak, üfürüm nedeniyle yönlendirilen ve fizik muayenelerinde, elektrokardiyografik ve ekokardiyografik incelemelerinde patolojik bulgu olmayan 52 sağlıklı çocuk alındı. Hastalar EKG'lerinde sağ dal bloğu olup olmamasına göre iki gruba ayrıldı. Hastaların dosya kayıtlarından cerrahi yaklaşım şekli ve ameliyat zamanı kaydedildi. Tüm hastalara, standart ve doku Doppler ekokardiyografi yapıldı. RBBB (+) ve RBBB (-) hastaların ekokardiyografik ölçümleri kendi aralarında ve sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırıldı. p0.05), ancak dal bloğu gelişen hastalarda cerrahi yaş ortalamasının daha düşük olduğu izlendi. Hasta grubu ile kontrol grubu arasında, cinsiyet dağılımı, yaş, ağırlık, boy, KH, sistolik ve diyastolik kan basınçları ile VYA arasında anlamlı fark saptanmadı.VSD tamiri yapılan, 44 hastada (%83) perimembranöz, 8 hastada (%15) doubly-commited ve 1 hastada (%2) apikal musküler VSD vardı. Hastaların 6'sında (%11.3) ameliyat sonrası hemodinamik olarak anlamı olmayan küçük rezidüel VSD mevcut idi.VSD, 44 hastada (%83) sağ atriyotomi, 5 hastada transpulmoner (%9.4), 1 hastada (%1.9) ise sağ ventrikülotomi yoluyla ve dacron yama ile kapatılmıştı. 3 hastanın (%3.8) ameliyat raporlarına ulaşılamadığından cerrahi yaklaşım şekli belirlenemedi. Sağ atriyotomi yapılan 44 hastanın 16'sında (%36.3), transpulmoner kapatılan 5 hastanın 1'inde (%20) RBBB mevcut idi. RBBB'li diğer 3 hastanın ameliyat raporuna ulaşılamadı.Hastaların LA ölçümlerinde hasta grupları kendi aralarında ve kontrol grubuyla karşılaştırıldıklarında anlamlı fark saptanmadı.Sağ atriyum ölçümleri incelendiğinde, RBBB (+) grupta RA alan ve alan indeksi kontrol grubuna göre daha yüksek iken, RBBB (-) grupla arasında anlamlı fark saptanmadı.Konvansiyonel ekokardiyografik olarak yapılan LV ölçümlerinde; RBBB (+) grupta EDA ve ESA ölçümleri kontrol grubuna göre yüksek bulunurken, diğer parametreler açısından gruplar arasında fark saptanmadı. RV ölçümlerinde ise; opere VSD'li hasta grubunda TAPSE değerleri kontrol grubuna göre daha düşük bulunurken, RV-FAD değeri RBBB (+) hasta grubunda daha düşük saptandı.Sol ve sağ ventrikülün PW Doppler ekokardiyografi incelemelerinde; opere VSD'li hasta grubunda kontrol grubuna göre IVCT, IVRT ve MPİ değerleri daha yüksek, ET değerleri daha düşük saptandı. Mitral E/A değerleri arasında anlamlı fark saptanmazken, triküspit E/A değeri RBBB (+) grupta daha düşük bulundu.Sol ve sağ ventrikülün doku Doppler ekokardiyografi incelemelerinde; Opere VSD'li hasta grubunda kontrol grubuna göre MLA, TLA ve septumdan elde edilen E?, A?, S? ve ET değerleri daha düşük, E/E? ve MPİ değerleri daha yüksek saptanırken, E?/A? oranları arasında fark saptanmadı.Sonuç: Ventriküler septal defektlerin onarımı sonrası gelişen sağ dal bloğunun kardiyak fonksiyonlara tek başına etkisi kısıtlıdır. Operasyon sonrası dal bloğu olan ve olmayan hastalarda ventriküllerin sistolik ve diyastolik fonksiyonları zaman içinde azalmaktadır. Çalışmamız sonucunda, PWD ve DTI ile hesaplanan miyokard performans indeksinin, postoperatif hastalarda ventrikül fonksiyonlarındaki azalmanın erken dönemde saptanmasında kullanılabilecek kolay uygulanabilen yararlı bir yöntem olduğunu ve bu hastaların zamanla artan sistolik ve diyastolik fonksiyon bozukluğu nedeni ile belirli aralıklarla ekokardiyografik olarak izlenmesi gerektiğini düşünmekteyiz. Objective: The aim of the study is to evaluate right and left atrial measurements, left and right ventricular functions by conventional and tissue Doppler echocardiographic methods and by comparing this with patients without right bundle branch block and healthy subjects for determine the efficacy of pulsed-wave Doppler and tissue Doppler echocardiography to detect the ventricular dysfunction in early period and to reveal the importance of monitoring of the ventricular functions at regular intervals.Materials and Methods: 53 patients that follow up at least one year without any treatment after closure of ventricular septal defect and 52 healthy subject that referred to our outpatient clinic for innocent murmur with normal physical, electrocardiographic and echocardiographic evaluation as control group between October 2011 and may 2012 enrolled into study. Type of surgical approach and age of surgery were recorded from patients? files. All the participants underwent conventional and tissue Doppler echocardiographic examination. The echocardiographic measurements of patients with and without right bundle branch block were compared with each other and healty control subjects. P value of < 0.05 was considered as statistically significant.Results: Of the patients 28 were male (52.8%), 25 were female (47.2%) and mean age was 7.5±5.0. In 20 patients (37.7%) right bundle branch block (RBBB) was detected in ECG. In RBBB(+) patients age of surgery mean: 25.2±24.7 months, follow up duration mean: 5.3±3.8 years, while in RBBB (-) group age of surgery mean: 33.4±39.3 months, follow up duration mean: 4.7±3.5 years. There were not significant statistical differences between two groups for surgical age and follow up duration (p>0.05), however, in the patients with branch block mean ages were detected to be lower. Between patient group and control group, no significant difference was detected for gender, age, weight, height, heart rate, systolic and diastolic blood pressures and BSA.Of the patients undergoing VSD repair 44 (83%) presented with perimembranous, 8 (15%) doubly committed and 1 patient (2%) with apical muscular VSD. In 6 patients (11.3%) hemodynamically insignificant small residual VSD was detected.VSD was closed with right atriotomy in 44 patients (83%) and with transpulmonary in 5 patients (9.4%) and with right ventriculotomy in 1 patient (1.9%) as well as dacron patch. Due to the fact that operation notes of 3 patients (3.8%) were not acquired, surgical approach was not detected. In 16 (36.3%) of 44 patients undergoing right atriotomy, and in 1 patient (20%) of 5 patients with closed transpulmonary RBBB was detected. Operation notes of other 3 patients with RBBB were not acquired.No significant difference was detected in the LA measurements of the patients when compared with patient group and control group. When examining the right atrium measurements, it was detected that in the group of RBBB (+), RA area and area index were higher than control group, no significant difference was detected when compared with RBBB(-) group.In LV measurement performed as conventional echocardiography, in RBBB (+) group EDA and ESA measurements were detected to be higher than control group, no significant differences were detected for other parameters. In RV measurements, TAPSE values were detected to be lower than operated patients with VSD, RV-FAD value was detected to be lower in RBBB (+) patient group. While no significant differences were detected between Mitral E/A values, tricuspid E/A value was detected to be lower in RBBB (+) group.In the tissue Doppler examinations of left and right ventricle in operated patients with VSD, E?, A?, S? and ET values acquired from MLA, TLA and septum were detected to be lower, E/E? and MPI values were detected to be higher and no differences were detected between E?/A? ratios.Conclusion: Effects of right branch block on cardiac functions following the ventricular septal defects repair are very limited. Systolic and diastolic functions of the ventricles in the patients with and without branch block are decreased in time. We consider that myocardial performance index calculated with pulsed-wave Doppler and tissue Doppler echocardiography is a beneficial and easy method in postoperative cardiac patients for detecting ventricular dysfunction in early period and that such patients are required to be periodically controlled. 130

Giriş ve AmaçBehçet Hastalığı uzun seyirli, tekrarlayıcı, sistemik bir vaskülittir. Hastalıkta klinik olarak kalp tutulumu oldukça seyrek görülmektedir. Bununla birlikte kalp tutulumu sıklıkla semptomsuz olup hastanın prognozunu önemli derecede etkilemekte ve mortalite riskini arttırmaktadır. Bu çalışmada amaç, bilinen kardiyak tutulumu olmayan asemptomatik Behçet hastalarında sol ve sağ ventriküle ait fonksiyonel ekokardiyografik parametreleri normal bireylerdeki parametrelerle kıyaslamaktır.Gereç ve YöntemUluslararası Behçet Hastalığı Çalışma Grubu kriterlerine göre Behçet Hastalığı tanısı alan 40 hasta, hasta grubu olarak çalışmaya alındı. Hastalarla demografik özellikleri uyumlu olan 40 sağlıklı birey kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edildi. Tüm hastaların yaş, cinsiyet, özgeçmiş vb. klinik özellikleri belirlendi. Biventriküler fonksiyonları etkileyebilecek diğer hastalıklar, ilaç kullanımı, sigara öyküsü vb. faktörleri sorgulamak üzere hasta ve sağlıklı kontrollerden ayrıntılı öykü alındı ve sistemik fizik muayeneleri yapıldı. Hasta ve sağlıklı kontrollerden tam kan, rutin biyokimya, elektrokardiyografi ve telekardiyografi tetkikleri istendi. Sol ve sağ ventriküle ait iki boyutlu, M-mode, PW Doppler ve Doku Doppler Ekokardiyografik parametreleri ölçüldü.BulgularGruplar, klinik ve demografik özellikler açısından benzer bulundu. Ekokardiyografik ölçümlerde; LV sistol ve diyastol sonu çapları, IVS ve LVPW'nin diyastolik kalınlıkları, aort kökü değerleri, LA çapı ve LV kitle değerlerinin karşılaştırılmasında gruplar arasında istatistiksel açıdan anlamlı farklılık saptanmadı (p>0,05). Kontrol grubuyla yapılan karşılaştırmada, Behçet hastalarında hem sol ventrikülün hem de sağ ventrikülün sistolik ve diyastolik fonksiyon parametrelerinde bozulma tespit edildi. Mitral kapak E dalga hızı, E/A oranı, IVRT ve DT parametrelerinin karşılaştırmasında, subklinik Behçet hastalarında LV diyastolik fonksiyon bozukluğunu gösteren istatistiksel anlamlı farklılıklar saptandı (p