Search

Amaç: Bu çalışmanın amacı, bir Türk popülasyonundakonik-ışınlı bilgisayarlı tomografi (KIBT) kullanılarak retromolar kanal (RMK)ve retromolar foramen (RMF) oluşumunun değerlendirilmesidir.Materyal ve Metod: Çalışmaya 350 hastanın (177 erkek, 173 kadın, ortalamayaş 31.9, 18-70 yıl arasında değişen) KIBT görüntüleri dahil edildi. RMK,mandibular kanaldan bağımsız olarak ramusta bulunan veya retromolar fossaüzerinde bir foramen ile devamlılık gösteren ve mandibular kanaldan kaynakalnan bir aksesuar kanal olarak tanımlandı. RMK'lar cinsiyet ve taraf dikkatealınarak analiz edildi. İstatistiksel değerlendirmede, bağımsız örnekleri analizetmek için ki-kare testi kullanıldı. P 0.05).Sonuç: RMK, oral cerrahi uygulayıcılarının bilmesi gerekenanatomik bir varyasyondur. Hasarlandığında hipoesteziye ve hastanın gereksizrahatsızlığına neden olabilir. KIBT, retromolar foramen ve kanalın anatomiközelliklerini ortaya çıkarmak için yararlı bir araçtır., Background:The goal of thisstudy was to investigate the occurrence of retromolar canal (RMC) andretromolar foramen (RMF) using cone-beam computed tomography (CBCT) in a Turkishsubpopulation.Methods:This studyincluded high-resolution CBCT images from 177 male and 173 female, totally 350,with average age of 31.9 years (18 to 70 years). The RMC was defined as an independentaccessory canal or arising from the mandibular canal continuous with a foramenon the retromolar fossa. The RMCs were analyzed by considering sex and side. Independetsamples statistically analyzed with chi-squaretest. P0.05).Conclusions:RMC is an anatomicvariation that performers of oral surgery should be aware of. It couldpotentially cause hypoesthesia and unnecessary discomfort of patient wheninjured. CBCT is a useful device to reveal anatomic features of the retromolarforamen and canal.

Günümüzde ankraj kontrolü, ortodontik tedavilerin başarısında önemli bir faktördür ve kanin distalizasyonu için çeşitli ankraj teknikleri dizayn edilmiştir. Bu çalışmanın amacı; iki farklı ankraj ünitesi ile yapılan kanin distalizasyonu sırasında, kuvvet uygulamasını takiben ilk anda meydana gelen değişimlerin üç boyutlu (3D) sonlu elemanlar analizi ile değerlendirilmesidir. Kaydırma mekanikleri ile yapılan kanin distalizasyonunu, ankraj olarak kullanılan dişler ve ankraj ünitelerinde meydana gelen değişimleri simüle etmek amacıyla 2 adet 3D sonlu elemanlar modeli oluşturulmuştur. 111141 eleman ve 22549 düğümden oluşan ilk modelde, mini-vidalar iskeletsel ankraj ünitesi olarak kullanılmış ve kanin braketlerinin ortasına yerleştirilen vertikal çıkıntılardan minividalara doğru distal yönde 150 gr kuvvet uygulanmıştır. 109320 eleman ve 23400 düğümden oluşan ikinci modelde ise, ankraj ünitesi olarak 2 adet transpalatal ark kullanılmış ve kanin braketlerinin ortasına yerleştirilen vertikal çıkıntılardan birinci molar tüpünün ortasına yerleştirilen vertikal çıkıntıya doğru distal yönde 150 gr kuvvet uygulanmıştır. Ortodontik kuvvet uygulamasını takiben yer değiştirme ve stres dağılımı 3D olarak analiz edilmiştir. Bu çalışmanın sonuçları, mini-vidaların kuvvet yönünde yer değiştirdiğini ve kuvvet uygulanan mini-vidadaki en fazla stres alanının boyun bölgesinde yoğunlaştığını göstermiştir. Transpalatal arklar, molar dişlerde başlangıçta meydana gelen hareketleri engellememiştir. İlk modelde posterior dişlerin kronları distale doğru yer değiştirmiştir. Ayrıca santrallerde ve lateral dişlerin mezioinsizalinde intrüzyon görülürken kaninlerde ve laterallerin distoinsizallerinde ekstrüzyon hareketi gözlemlenmiştir. İkinci modelde ise posterior dişlerin kronları distale doğru yer değiştirmiş ve daha çok santral ve laterallerde olmak üzere tüm anterior dişlerde ekstrüzyon hareketi görülmektedir. Her iki modelde de kaninlerde distopalatal yönde rotasyon meydana gelmiştir. Sonuç olarak bu tez çalışmasında sonlu elemanlar analizi kullanılarak; iki farklı ankraj sistemiyle yapılan kanin distalizasyonunda kuvvetin ilk uygulandığı anda meydana gelen değişiklikler belirlenmiştir. Anahtar Sözcükler: 1. Ortodonti 2. Ankraj 3. Kanin distalizasyonu 4. Mini-vida 5. Transpalatal ark 6. Sonlu elemanlar analizi Today, anchorage control is an important factor in the success of orthodontic treatment and various anchorage techniques have been designed for canine distalization. The purpose of this study was to evaluate the initial changes following force application during canine distalization with two different anchorage units by using a 3-dimensional (3D) finite element analysis (FEA). Two 3D finite element models were generated to simulate the distalization of maxillary canine by sliding mechanics and any associated movement of the anchor teeth and anchorage units. In the first model consisting of 111141 elements with 22549 nodes, mini-screws were used as skeletal anchorage units and 150-gr force was applied distally from the vertical hook placed in the middle of the canine bracket to the mini-screw. In the second model consisting of 109320 elements with 23400 nodes, two transpalatal arches were used as anchorage units and 150-gr force was applied distally from the vertical hook placed in the middle of the canine bracket to the vertical hook placed in the middle of the first molar tube. Three-dimensional (3D) features of displacement and stress distribution were analyzed following application of orthodontic force. The results of this study showed that the mini-screws displaced towards the direction of force and the highest stress areas in the loaded miniscrews appeared around the neck. The presence of transpalatal arches (TPA) did not prevent the initial molar movement. In the first model, the crowns of posterior teeth displaced distally. Also while intrusion was observed in the mesio-incisal aspects of central and lateral incisors, extrusion was observed in the disto-incisal aspects of the canines and laterals. In the second model, the crowns of posterior teeth displaced mesially and intrusion was observed in all anterior teeth mostly in central and lateral incisors. In both models, the canines rotated distopalatally. In conclusion, initial changes at the time of force application during canine distalization with two different anchorage systems were determined in the present dissertation by using finite element analysis. Key Words: 1. Orthodontics 2. Anchorage 3. Canine distalization 4. Mini-screw 5. Transpalatal arch 6. Finite element analysis Bu çalışma Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu tarafından 10-DH-91 proje numarası ile desteklenmiştir.