Search

This thesis aims to gain more insight into how public safety organizations can increase the predictive value of their test practices for operational performance. It addresses the challenge for public safety organizations to develop test contexts that are representative for duty. The thesis also addresses a second challenge for public safety organizations, namely that they must be able to interpret complex and dynamic behaviour in order to arrive at assessment conclusions. The two challenges of representativeness and interpretation of complex behaviour are not separate but go hand in hand. Representative contexts usually consist of complex and dynamic situations in which a variety of skills, such as decision-making and situational awareness, are crucial to the result. This thesis therefore aims to answer two questions: • How can public safety organizations develop test contexts representative for duty? • How can public safety organizations score and interpret complex and dynamic behaviour in such representative contexts? The first study of this thesis (Chapter 2) investigated whether a fitness test (ProfFit) physically challenges police officers to become optimally fit rather than "just" fit enough for duty. The results showed that the ProfFit measures an all-round range of fitness characteristics of recruits and is perceived as more demanding than the standard job-specific fitness test. This finding can be a starting point for further discussion about, and research into, the development of testing practices aimed at optimising performance beyond minimum standards for duty. In Chapter 3, a representative test context was developed to investigate the ability of correctional officers to apply self-defence skills from their training in practical situations. By stressing representativeness in the test environment, it could be revealed that the training did not sufficiently prepare the correctional officers to adequately solve practical situations. Chapter 4 investigated the effects of wearing a uniform during the Physical Competence Test (PCT) of the Dutch National Police compared to wearing sportswear (as currently done during the test). It was found that the police officers were slower in police uniform than in sportswear and also experienced the test as more physically demanding. Wearing a police uniform during the test therefore seems an essential way to increase the representativeness (for duty) of the PCT. Taken together, Chapters 3 and 4 show the importance of representativeness in test situations and provide insight into factors that influence employees' test performance. Understanding these factors and how to incorporate them into testing practice can help safety organizations increase the predictive value of their testing practice for performance on duty. Chapters 3 and 5 provide insight into how safety organizations can score and interpret complex and dynamic behaviour in a representative test context. An important first step in this direction is to have scoring methods that allow the evaluation of a multitude of complex and dynamic skills for duty, rather than evaluating a single, isolated skill. Chapter 3 describes a scoring method in which performance characteristics (e.g., environmental awareness, positioning, communication) are defined to help assessors evaluate performance in representative contexts. Chapter 5 proposes methodological steps on how safety organizations can (usefully) derive performance from a rich and detailed account of observed behaviour. The scoring methods in Chapters 3 and 5 contribute to the knowledge and practice of methods that enable the evaluation of whether employees are capable of solving complex situations using a multitude of (nested) skills. Together, the chapters highlight a variety of testing practices in the safety domain and help to increase the predictive value of testing for complex and dynamic work situations. In this way, this thesis contributes to the testing of professional fitness and skills in the safety domain.

This thesis aims to gain more insight into how public safety organizations can increase the predictive value of their test practices for operational performance. It addresses the challenge for public safety organizations to develop test contexts that are representative for duty. The thesis also addresses a second challenge for public safety organizations, namely that they must be able to interpret complex and dynamic behaviour in order to arrive at assessment conclusions. The two challenges of representativeness and interpretation of complex behaviour are not separate but go hand in hand. Representative contexts usually consist of complex and dynamic situations in which a variety of skills, such as decision-making and situational awareness, are crucial to the result. This thesis therefore aims to answer two questions: • How can public safety organizations develop test contexts representative for duty? • How can public safety organizations score and interpret complex and dynamic behaviour in such representative contexts? The first study of this thesis (Chapter 2) investigated whether a fitness test (ProfFit) physically challenges police officers to become optimally fit rather than "just" fit enough for duty. The results showed that the ProfFit measures an all-round range of fitness characteristics of recruits and is perceived as more demanding than the standard job-specific fitness test. This finding can be a starting point for further discussion about, and research into, the development of testing practices aimed at optimising performance beyond minimum standards for duty. In Chapter 3, a representative test context was developed to investigate the ability of correctional officers to apply self-defence skills from their training in practical situations. By stressing representativeness in the test environment, it could be revealed that the training did not sufficiently prepare the correctional officers to adequately solve practical situations. Chapter 4 investigated the effects of wearing a uniform during the Physical Competence Test (PCT) of the Dutch National Police compared to wearing sportswear (as currently done during the test). It was found that the police officers were slower in police uniform than in sportswear and also experienced the test as more physically demanding. Wearing a police uniform during the test therefore seems an essential way to increase the representativeness (for duty) of the PCT. Taken together, Chapters 3 and 4 show the importance of representativeness in test situations and provide insight into factors that influence employees' test performance. Understanding these factors and how to incorporate them into testing practice can help safety organizations increase the predictive value of their testing practice for performance on duty. Chapters 3 and 5 provide insight into how safety organizations can score and interpret complex and dynamic behaviour in a representative test context. An important first step in this direction is to have scoring methods that allow the evaluation of a multitude of complex and dynamic skills for duty, rather than evaluating a single, isolated skill. Chapter 3 describes a scoring method in which performance characteristics (e.g., environmental awareness, positioning, communication) are defined to help assessors evaluate performance in representative contexts. Chapter 5 proposes methodological steps on how safety organizations can (usefully) derive performance from a rich and detailed account of observed behaviour. The scoring methods in Chapters 3 and 5 contribute to the knowledge and practice of methods that enable the evaluation of whether employees are capable of solving complex situations using a multitude of (nested) skills. Together, the chapters highlight a variety of testing practices in the safety domain and help to increase the predictive value of testing for complex and dynamic work situations. In this way, this thesis contributes to the testing of professional fitness and skills in the safety domain.

In 2005 introduceerde de gewijzigde Arbowet de preventiemedewerker. In dit artikel wordt besproken hoe in de Gemeenten de invulling van deze arbofunctie tot nu toe verloopt. Uit de reacties en ervaringen uit workshops georganiseerd door het A+O fonds blijkt dat nog maar weinig gemeenten het organiseren van preventietaken goed vindt gaan. Door te weinig feedback van collega's of de lijn blijkt het lastig goed zicht te krijgen op wie er al precies wat doet op preventieterrein. Verder vindt men het opstellen van een beleidsstuk over de organisatie van preventietaken niet altijd makkelijk. Het wetsartikel is hierover weinig expliciet. Volharding in het steeds weer aandacht schenken aan preventie en het laten aansluiten van arbotaken bij de doelstellingen van het management, worden in dit artikel aanbevolen. Daarmee kan arbo in het algemeen en preventie in het bijzonder meer gaan leven bij de gemeenten en succesvoller worden geimplementeerd.

In 2005 introduceerde de gewijzigde Arbowet de preventiemedewerker. In dit artikel wordt besproken hoe in de Gemeenten de invulling van deze arbofunctie tot nu toe verloopt. Uit de reacties en ervaringen uit workshops georganiseerd door het A+O fonds blijkt dat nog maar weinig gemeenten het organiseren van preventietaken goed vindt gaan. Door te weinig feedback van collega's of de lijn blijkt het lastig goed zicht te krijgen op wie er al precies wat doet op preventieterrein. Verder vindt men het opstellen van een beleidsstuk over de organisatie van preventietaken niet altijd makkelijk. Het wetsartikel is hierover weinig expliciet. Volharding in het steeds weer aandacht schenken aan preventie en het laten aansluiten van arbotaken bij de doelstellingen van het management, worden in dit artikel aanbevolen. Daarmee kan arbo in het algemeen en preventie in het bijzonder meer gaan leven bij de gemeenten en succesvoller worden geimplementeerd.

‘Veilig ondernemen als core business’ is een doelfinancieringsproject van TNO Arbeid voor het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) en beoogt in kaart te brengen welke belemmerende en bevorderende factoren er zijn voor bedrijven om veiligheid als onderdeel van het primaire proces te beschouwen. Onderdeel van het primaire proces wil zeggen dat veiligheidsaspecten worden meegenomen in onder meer dagelijkse beslissingen, investeringen en aankopen, de aansturing van medewerkers en leidinggevenden en werkwijzen. Hiervoor wordt aan de ene kant gekeken naar factoren die bepalend zijn voor het ontstaan van gevaren en risico’s en de methoden om deze te beheersen, en aan de andere kant naar bestaande modellen van bedrijfsvoering en het omgaan met veranderende omgevingsfactoren. Op deze wijze ontstaat er een beeld van een ideaal veilige organisatie. Dat beeld is in een raamwerk ‘Veilig ondernemen’ geschetst. Voor dit onderzoek is literatuuronderzoek verricht, zijn interviews afgenomen en hebben bedrijfsbezoeken plaatsgevonden. De uitkomsten laten zien dat de factoren voor bedrijven in verschillende ontwikkelingsfasen van veiligheidszorg anders kunnen uitpakken.

‘Veilig ondernemen als core business’ is een doelfinancieringsproject van TNO Arbeid voor het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) en beoogt in kaart te brengen welke belemmerende en bevorderende factoren er zijn voor bedrijven om veiligheid als onderdeel van het primaire proces te beschouwen. Onderdeel van het primaire proces wil zeggen dat veiligheidsaspecten worden meegenomen in onder meer dagelijkse beslissingen, investeringen en aankopen, de aansturing van medewerkers en leidinggevenden en werkwijzen. Hiervoor wordt aan de ene kant gekeken naar factoren die bepalend zijn voor het ontstaan van gevaren en risico’s en de methoden om deze te beheersen, en aan de andere kant naar bestaande modellen van bedrijfsvoering en het omgaan met veranderende omgevingsfactoren. Op deze wijze ontstaat er een beeld van een ideaal veilige organisatie. Dat beeld is in een raamwerk ‘Veilig ondernemen’ geschetst. Voor dit onderzoek is literatuuronderzoek verricht, zijn interviews afgenomen en hebben bedrijfsbezoeken plaatsgevonden. De uitkomsten laten zien dat de factoren voor bedrijven in verschillende ontwikkelingsfasen van veiligheidszorg anders kunnen uitpakken.

In opdracht van de Branche Organisatie Arbodiensten (BOA) en het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid wordt door TNO Arbeid jaarlijks een update gemaakt van de beroepsopleidingen voor gecertificeerde arbodeskundigen. In dit overzicht is opgenomen: een vergelijking van de onderwijsstructuur van de vier arbodeskundigen in de arbodienst, een vergelijking van de onderwijsprogramma's per arbodeskundige. De structuur van de volgende onderwijsprogramma's worden vergeleken: arbeidshygiënist, arbeids- en organisatiedeskundige, arts voor arbeid en gezondheid en hogere veiligheidskundige. Tevens is een vergelijking per arbodeskundige gemaakt van de aangeboden onderwijsprogramma's.

Dit rapport bevat een verslag van de werkconferentie die op 1 juli 1998 is gehouden in gebouw Malietoren van VNO-NCW Den Haag. De werkconferentie werd georganiseerd door TNO Arbeid ten behoeve van de Branche Organisatie Arbodiensten (BOA), in het kader van een ontwikkelingsproject gefinancierd door het Ministerie van SZW. De conferentie heeft geleid tot een aantal concrete aanbevelingen voor arbodiensten, die weer mede bepalend zijn geweest voor de invulling van het project 'Activerende reïntegratie door arbodiensten'. Dit project is door TNO Arbeid uitgevoerd in het kader van het programma 'Kwaliteitsbevordering Arbodiensten' en heeft geresulteerd in de opzet van een nascholingsprogramma voor deskundigen van arbodiensten met een rol als casemanager in de reïntegratie-dienstverlening (TNO-trapport 2580001b). In dit kader kan dit rapport worden beschouwd als een tussenrapportage.

In opdracht van de Branche Organisatie Arbodiensten (BOA) en het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid wordt door TNO Arbeid jaarlijks een update gemaakt van de beroepsopleidingen voor gecertificeerde arbodeskundigen. In dit overzicht is opgenomen: een vergelijking van de onderwijsstructuur van de vier arbodeskundigen in de arbodienst, een vergelijking van de onderwijsprogramma's per arbodeskundige. De structuur van de volgende onderwijsprogramma's worden vergeleken: arbeidshygiënist, arbeids- en organisatiedeskundige, arts voor arbeid en gezondheid en hogere veiligheidskundige. Tevens is een vergelijking per arbodeskundige gemaakt van de aangeboden onderwijsprogramma's.

Dit rapport bevat een verslag van de werkconferentie die op 1 juli 1998 is gehouden in gebouw Malietoren van VNO-NCW Den Haag. De werkconferentie werd georganiseerd door TNO Arbeid ten behoeve van de Branche Organisatie Arbodiensten (BOA), in het kader van een ontwikkelingsproject gefinancierd door het Ministerie van SZW. De conferentie heeft geleid tot een aantal concrete aanbevelingen voor arbodiensten, die weer mede bepalend zijn geweest voor de invulling van het project 'Activerende reïntegratie door arbodiensten'. Dit project is door TNO Arbeid uitgevoerd in het kader van het programma 'Kwaliteitsbevordering Arbodiensten' en heeft geresulteerd in de opzet van een nascholingsprogramma voor deskundigen van arbodiensten met een rol als casemanager in de reïntegratie-dienstverlening (TNO-trapport 2580001b). In dit kader kan dit rapport worden beschouwd als een tussenrapportage.

De Nederlandse Vereniging voor veiligheidskunde (NVVK) bestaat vijftig jaar. De vereniging is in 1947 opgericht voor veiligheidskundigen die werken in alle bedrijfstakken, variërend van gezondheidszorg tot chemische industrie en dienstverlening. Dit artikel bevat een vraaggesprek met voorzitter Wiet Baggen over de toekomstplannen van de NVVK: professionaliseren, actief normen ontwikkelen, overleg met de arbodiensten, en alle veiligheidskundigen in Nederland lid maken van de vereniging.

De Nederlandse Vereniging voor veiligheidskunde (NVVK) bestaat vijftig jaar. De vereniging is in 1947 opgericht voor veiligheidskundigen die werken in alle bedrijfstakken, variërend van gezondheidszorg tot chemische industrie en dienstverlening. Dit artikel bevat een vraaggesprek met voorzitter Wiet Baggen over de toekomstplannen van de NVVK: professionaliseren, actief normen ontwikkelen, overleg met de arbodiensten, en alle veiligheidskundigen in Nederland lid maken van de vereniging.

In dit artikel wordt de positie van middelbare veiligheidskundigen besproken. Deze groeiende groep Arbodeskundigen heeft door de opkomst van arbodiensten wellicht een andere positie ingenomen. In elk geval lijkt de hogere veiligheidskundige een erkende deskundige positie te bezitten. Dit artikel laat de resultaten zien van een marktonderzoek uitgevoerd door NIA'TNO en van een cijfermatig onderzoek verricht door het PBNA. De resultaten laten zien dat er, ondanks de opkomst van de arbodiensten, nog steeds behoefte is aan middelbare veiligheidskundigen in het bedrijfsleven. Veiligheidexpertise in het eigen bedrijf wordt algemeen gewaardeerd. Wel wordt het onderscheid in werkterreinen steeds duidelijker. Ook zijn de afnemers in toenemende mate uit advies- en ingenieursbureaus afkomstig.

In dit artikel wordt de positie van middelbare veiligheidskundigen besproken. Deze groeiende groep Arbodeskundigen heeft door de opkomst van arbodiensten wellicht een andere positie ingenomen. In elk geval lijkt de hogere veiligheidskundige een erkende deskundige positie te bezitten. Dit artikel laat de resultaten zien van een marktonderzoek uitgevoerd door NIA'TNO en van een cijfermatig onderzoek verricht door het PBNA. De resultaten laten zien dat er, ondanks de opkomst van de arbodiensten, nog steeds behoefte is aan middelbare veiligheidskundigen in het bedrijfsleven. Veiligheidexpertise in het eigen bedrijf wordt algemeen gewaardeerd. Wel wordt het onderscheid in werkterreinen steeds duidelijker. Ook zijn de afnemers in toenemende mate uit advies- en ingenieursbureaus afkomstig.