Search

anemon Azerbaycan’ın İran ile coğrafi açıdan yakınlığının bulunması, İran’da ortaya çıkan birçok dinin burada yayılması sonucunu doğurmuştur. Zerdüştîliğin kutsal kitabı Avesta’nın Gatalar’ını ölçü olarak alan araştırmacılar ile Müslüman bilim adamlarının bir kısmı Zerdüşt’ün doğduğu yerinin Azerbaycan ve Batı İran olduğu görüşündedirler. Bununla birlikte Zerdüştîliğin yaklaşık olarak M.Ö. VI. yüzyıldan M.S. VII. yüzyıla değin, Yakın ve Orta Doğu’nun bir kısmında hüküm sürmüş olan üç İran devletinin dini olmasına ve Bakü kent merkezine 30 km. uzaklıktaki Abşeron Yarımadası’nda bulunan Ateşgede hakkındaki bilgilere dayanarak bu dinin bölgede yayıldığına dair birtakım veriler elde edilebilmektedir. Bu araştırma Azerbaycan’da Zertüştîlik, Zerdüştîler ve Bakü yakınlarındaki Saruhanı Ateşgede’si hakkında yeni bulgular ortaya koyma amacındadır. The geographical proximity of Azerbaijan to Iran has led to the spread of many religions in Iran. Researchers who take Gatas of Avesta, the holy book of Zoroastrianism, and some of the Muslim scientists believe that the birthplace of Zoroastrian is the west of Iran and Azerbaijan. However, Zoroastrianism dates back to about BC. VI. century AD. VII. Until the 19th century, it was the religion of three Iranian states, which had ruled uninterruptedly in most of the Near and Middle East, and 30 km from Baku city center. Based on the information about Ateshgah in the Absheron peninsula at a distance, some data can be obtained about the spread of this religion in the region. This research aims to compose new findings about The Zoroastrianism, Zoroastrians and Ateshgah of Saruhani nearby Baku in Azerbaijan. 774583

Azerbaycan’ın İran ile coğrafi açıdan yakınlığının bulunması, İran’da ortaya çıkan birçok dinin burada yayılması sonucunu doğurmuştur. Zerdüştîliğin kutsal kitabı Avesta’nın Gatalar’ını ölçü olarak alan araştırmacılar ile Müslüman bilim adamlarının bir kısmı Zerdüşt’ün doğduğu yerinin Azerbaycan ve Batı İran olduğu görüşündedirler. Bununla birlikte Zerdüştîliğin yaklaşık olarak M.Ö. VI. yüzyıldan M.S. VII. yüzyıla değin, Yakın ve Orta Doğu’nun bir kısmında hüküm sürmüş olan üç İran devletinin dini olmasına ve Bakü kent merkezine 30 km. uzaklıktaki Abşeron Yarımadası’nda bulunan Ateşgede hakkındaki bilgilere dayanarak bu dinin bölgede yayıldığına dair birtakım veriler elde edilebilmektedir. Bu araştırma Azerbaycan’da Zertüştîlik, Zerdüştîler ve Bakü yakınlarındaki Saruhanı Ateşgede’si hakkında yeni bulgular ortaya koyma amacındadır., The geographical proximity of Azerbaijan to Iran has led to the spread of many religions in Iran. Researchers who take Gatas of Avesta, the holy book of Zoroastrianism, and some of the Muslim scientists believe that the birthplace of Zoroastrian is the west of Iran and Azerbaijan. However, Zoroastrianism dates back to about BC. VI. century AD. VII. Until the 19th century, it was the religion of three Iranian states, which had ruled uninterruptedly in most of the Near and Middle East, and 30 km from Baku city center. Based on the information about Ateshgah in the Absheron peninsula at a distance, some data can be obtained about the spread of this religion in the region. This research aims to compose new findings about The Zoroastrianism, Zoroastrians and Ateshgah of Saruhani nearby Baku in Azerbaijan.

Temel besin maddesi olan ekmeği, yazılı metinlerinde sıkça kullanmalarından bu gıda maddelerinin Mezopotamya medeniyetlerinin dinî ve kültürel hayatlarında ne denli önemli ve vazgeçilmez olduğunu anlamak mümkündür. Edebi değeri olan tabletlerde rastlanılan ekmeğin saray ve tapınaklara giren ve çıkan malların kaydında da rastlanılır. İşçilere hizmetleri karşılığında verilen yiyecek, giyeceklerin kaydedildiği belgeler de mevcut olup bu belgelerde ekmeğe oldukça yoğun olarak rastlanmıştır. Tanrılara adak için sunulan yiyeceklerin başında gelen ekmeğin hangi tanrıya hangi zamanda sunulması gerektiği takvime bağlanmıştır. Tanrılar dışında kral ve ölülere sunulan adak listelerinde de ekmek bulunur. Büyü, yemin, lanet gibi ritüellerde de rastlanan ekmeği kültürün ve dinî yaşamın birçok boyutunda görmek mümkündür.

Süryanilik, Hıristiyanlar arasında Doğu Roma İmparatorluğu sınırları içinde III. ve IV. yüzyıllarda inanç ihtilaflarından ortaya çıkan ve monofizitizme eğilim gösteren bir kilisedir. Bu kilisenin taraftarlarına Süryani denir. Ortodoks, Katolik ve Protestan olmak üzere üç mezhebe ayrılan Süryanilerden Türkiye'de nüfus bakımından en kalabalık olan grup Ortodoks Süryanilerdir. Merkezi Midyat olan ve Süryanilerce Tur Abdin adı verilen coğrafyada, günümüz itibarıyla yaklaşık olarak üç bin civarında Süryani yaşamaktadır. Midyat'ta yaşayan Kadim Ortodoks Süryani Cemaatinin din hizmetleri Mardin ve burada bulunan ruhaniler tarafından verilmektedir. Midyat'ta ikamet eden Süryaniler, kadim Hıristiyanlığın vecibelerini yerine getirmekte, geleneklerine riayet etmekte ve yeni nesillerinin din ve kültürel hayattan kopmamaları adına çaba sarf etmektedirler. İlk ve Orta öğretim çağındaki Süryani çocukları Milli Eğitime bağlı ilk ve orta dereceli okullarda eğitim öğretim faaliyetlerini sürdürürken, aynı zamanda kiliselere gönderilerek din eğitimiyle birlikte Süryanice de öğrenmektedirler. Bu makalede Midyat'ta yaşayan Süryani kadınlarının hamilelik ve doğuma dair ritüel ve gelenekleri ile Süryani çocuklarının dini ve geleneksel anlayışa uygun yetiştirilme biçimleri konu edilmiştir, Syriac Orthodox Church is a church showing tendency to Monophysitism and having emerged due to the belief disagreements among Christians within the boundaries of East Roman Empire in III and IV centuries. The supporters of this church are called as Syriacs. Of the Syriacs dividing into three sects as Orthodox, Catholics and Protestants, the most crowded group living in Turkey are Orthodox Syriacs. Today, about 3000 Syriacs live in the geography named as Tur Abdin by Syriac Christians and whose centre is Midyat. Religious services of Ancient Orthodox Syriac Community living in Midyat are performed by spiritual ecclesiastics residing in Mardin and Midyat. The Syriacs dwelling in Midyat perform the obligations of ancient Christianity; and obey their traditional rules and put forth efforts for the sake of the new generations not breaking off their ties with religious and cultural life styles. While the Syriac children at the age of primary and secondary education continue their education at primary and secondary schools under the administration of Turkish National Education Ministry, they are also sent to churches so as to have religious education and learn Syriac language. In this manuscript, rituals and traditions associated with pregnancy and parturition of Syrian women living in Midyat, and raising the Syriac children in accordance with religious and traditional understanding will be studied

Mythology consists of the word “Mythologia” which is the combination of Greek “Mythos” (myth) and “Logos” (speaking, lecturing). Myth is used in the meaning of myths that have displayed differences in time and have been conveyed to the next generations via narrative, and it is the name given to the accumulation which the communities living in ancient times produced about religions, gods, heroes, and invisible creatures. In connection with the breaking a cultural or religious paradigm, it is seen that myths attain a place for them in pragmatic sense. Together with the rise of Christianity, while entry of various pagan mythological objects into this religion create an example for religious break in medieval ages, in modern times, equivalent of this for our ordinary daily life can be festivals full of mythological figures, celebrations of holly festivals, literary works or visual culture tools among which cinema comes first. It is seen that cultural and religious objects as well can change into mythological objects and, in time, the material originating from literary work or visual culture elements can achieve mythological properties. The first case we have mentioned means that the narrative stemming from mythology is taking pragmatic shape and the second one is transformation into mythology which becomes a fiction later. In this declaration, moving from the transfer of the fictional texts filled with particularly extraordinary characters, places and events, we will in fact try to explain the truth that the sensation stemming from religious belief will carry on its presence until the end of history., Mitoloji, Yunanca “Mythos” (mit) ve “Logos” (konuşma, anlatma) kelimelerinin birleşmesi “Mythologia” kelimesinden gelmektedir. Mit, rivayet yoluyla sonraki nesillere ulaştırılan, zaman içinde değişiklik gösteren söylenceler anlamında kullanılır ve geçmiş dönemlerde yaşamış toplumların dinler, tanrılar, kahramanlar ve görünmeyen varlıklarla ilgili ürettiği birikime verilen ad olur. Kültürel yahut dinî bir paradigma kırılmasına bağlı olarak mitlerin pragmatik bağlamda kendilerine yer edindikleri görülmektedir. Hıristiyanlığın yükselişiyle birlikte çeşitli pagan mitolojik nesnelerinin bu dine dahil oluşu ortaçağda dinsel bir kırılmaya örnek teşkil ederken, modern zamanlarda bunun gündelik yaşam için karşılığı mitolojik figürlerle dolu festivaller, bayram kutlamaları, yazınsal ürünler veya sinema başta olmak üzere görsel kültür araçları olabilmektedir. Kültürel yahut dinî nesnelerin de mitolojik nesnelere dönüşebildiği, zamanla tarihten, yazınsal ürünlerden veya görsel kültür unsurlarından doğan materyalin mitolojik nitelikler kazanabildiği de görülmektedir. Sözünü ettiğimiz ilk durum, mitolojiden gelen rivayetin pragmatik biçimlenmesi ikincisi ise sonradan kurgulananın mitolojiye dönüşümü anlamına gelmektedir. Bu bildiride özellikle; olağanüstü karakterler, mekanlar ve olaylarla doldurulmuş kurgusal metinlerin sinemaya aktarımından hareketle, tersine bir yapay paradigma kırılması gibi görünse de aslında dinsel inanıştan neşet eden duygunun tarihin sonuna kadar varlığını sürdüreceği gerçeğini izaha çalışacağız.

Apostle Simon Petrus, Successor of Jesus and the First Pope According to the Catholic ChristianitySt. Peter is Apostle of Jesus. St. Peters true and original name was Simon, sometimes occurring in the form Symeoa He was the son of J on a (Johannes) and was bom h Bethsaida, a town on Lake Genesareth.Simon pursued in Capharnaum the profitable occupation of fisherman in Lake Genesareth, possessing his own boat.According to the tradtion, after the Jesus, he had taken missionary joumies in some pbces. St. Peter laboured in Rome during the last period of hB ife, and there ended his earthly course by death. As to the duration of his Apostdic activity in the Roman capital, the continuity or otherwise of his residence there, the details and success of his labours, and the chronology of his arrival and death, all these questions are uncertain, and can be solved only on hypotheses more or less well-founded. The essential fact is that Peter ded at Rome: this constitutes the historical foundation of the dam of the Bishops of Rome to the Apostolic Primacy of Peter.https://www.marife.org/marife/article/view/312, Atıf / Cite as: Ulutürk, Muammer. "Katolik Hıristiyanlığına Göre İsa'nın Halefi ve İlk Papa Havari Simun Petrus". Marife 6/1 (2006): 145-167. https://doi.org/10.5281/zenodo.3343703.

Havariler, Kanonik İnciller'e göre, İsa tarafından bizzat seçilmiş on iki kişiden oluşan yardımcı grubu ifade eder. İsa'nın misyon yılları süresince kendisiyle birlikte bulunmuş ve İsa'dan sonra da Hıristiyanlığın yayılması için çalışmışlardır. Havarilerin isimleri; Petrus adını verdiği Simun, onun kardeşi Andreas, Yakup, Yuhanna, Filipus, Bartalmay, Matta, Tomas, Alfay oğlu Yakup, Yurtsever diye tanınan Simun, Yakup oğlu Yahuda ve sonradan İsa'yı ele veren Yahuda İskariyot şeklindedir. Yahuda İskariyort'un, İsa'ya ihanetinden sonra onun yerine havariler tarafından Matiya seçilmiştir. Hıristiyanlığın yayılmasında, kendisini havarilerden biri olarak kabul eden Pavlus'un etkisi büyük olmuştur. Havariler dönemi, Hıristiyanlığın temel şekillenme dönemini oluşturmaktadır. Bu dönemde Filistin, Anadolu ve Avrupa'nın birçok yerleşim bölgesinde cemaatler oluşmuş ve kiliseler kurulmuştur. Pavlus, bir havari olmamasına rağmen, yaptığı misyonerlik faaliyetleriyle, on iki havariyi gölgede bırakmış bir şahsiyettir. Hıristiyan teolojisinin, hukukunun, ahlakının, kilise ve kurumlarının şekillenmesinde onun etkileri vardır., Apostles, according to Canonical Bibles, refer to the assistance group including twelve people who are chosen by Jesus Christ himself. They have been together for the years of Jesus Christ's mission and also they have tried to spread Christianity after Jesus Christ. The names of the apostles are; Simon who was also named Peter, and his brother Andrew; James and John; Philip and Bartholomew; Matthew and Thomas; James the son of Alpheaus, and Simon called the Zealot; Judas the son of James, and Judas Iscariot who also became a traitor. Matthias was chosen by apostles instead of Judas Iscariot after his betrayal of Jesus Christ. The period of apostles forms the basic embodiment era of Christianity. In this period, congregations were formed and churches were established in most of the settlement regions of Philistine, Anatolia and Europe.

237

Yüksek Lisans Tezi, Dağlar oldukça büyük kütleleri, heybetli görüntüleri, yaşam alanı olmaları, barınma, korunma ve avlanma olanağı sağlamaları gibi birçok hayati özellikleri nedeniyle ilk insandan günümüze önem arz etmiş, dünya mitolojilerinde kutsal olarak görülmüş ve kültleştirilmiş yeryüzü oluşumlarıdır. Dağlar neredeyse tüm inanışlarda farklı nedenlerle önemli yer işgal eden bir öge olmuştur. Zaman zaman tanrısal bir mekân, zaman zaman vahyin geldiği yer ve tanrılara götüren bir yol, zaman zaman da evrenin kozmik merkezi olarak algılanmıştır. Kendilerine verilen değer nedeniyle, ayinlerin yüksek dağ başlarında gerçekleştirilmesi ve insanların dağ başlarına gömülmesi normal kabul edilmiştir. Gizemli konumu, göğe doğru yüksekliği ile dikkatleri üzerine çeken dağların sahip olduğu bu özellik, onları tarihi çağların tamamında cazibeli kılmıştır. Eski Anadolu’nun coğrafi olarak özel bir konumu bulunmaktadır. Ayrıca aşılması güç ancak belirli noktalarından geçitler ile geçilebilen paralel doğrultuda uzanan dağlar silsilesine sahip olduğu da bilinmektedir. Anadolu’da yaşayan muhtelif toplumlar da diğer toplumlar gibi, dağlara çeşitli anlamlar yüklemişler ve zamanla bu dağların kült olmasını sağlamışlardır. Bu nedenle dağ kültü açısından Eski Anadolu coğrafyası oldukça zengin bir birikime sahiptir. Eski Çağ Anadolu coğrafyasında yaşanan tarihi olaylara ve inançsal davranışlara tanıklık yapan bu dağlar sayesinde bölgenin zengin bir kültür ve inanç birikimine sahip olduğu değerlendirilmektedir. Bu çalışmanın amacı, dağ kültünün Eski Anadolu coğrafyasında yaşayan toplumların hayatındaki yerini, önemini ve işlevini incelemektir. Araştırma kapsamında Eski Çağ Anadolu kavimlerinin dağ ile olan ilişkileri inanç başta olmak üzere sosyal, tarihi ve kültürel boyutlarda çok yönlü olarak ele alınmış ve dağ kültü üzerine değerlendirmeler yapılarak ilgili alana katkı sağlanmıştır., Mountains are earth formations that are seen as sacred and cult in world mythologies from the first human to the present day due to their huge masses, magnificent appearance, being a living space, and providing shelter, protection and hunting opportunities. Mountains have been an important element in almost all faiths for different reasons. Sometimes it was perceived as a divine place, a place of revelation, and sometimes as the cosmic center of the universe. Because of the value placed on them, it was considered normal to perform rituals on high mountain peaks and bury important people on mountain peaks. This feature of the mountains, which attract attention with their mysterious location and height towards the sky, made them attractive in all historical ages. Ancient Anatolia has a special geographical position. It is also known that it has a mountain range extending in parallel direction, which is difficult to overcome but can be passed through passes from certain points. Various societies living in Anatolia, like other societies, ascribed various meanings to the mountains and over time, they made these mountains become cults. For this reason, Ancient Anatolian geography has a very rich accumulation in terms of mountain cult. Thanks to these mountains, which witness the historical events and religious behaviors in the ancient Anatolian geography, it is evaluated that the region has a rich culture and belief accumulation. The aim of this study is to examine the place, importance and function of the mountain cult in the life of the societies living in the Ancient Anatolian geography. Within the scope of the research, the relations of the ancient Anatolian tribes with the mountain were handled in a multifaceted way in social, historical and cultural dimensions, especially in faith, and by making evaluations on the mountain cult, a contribution was made to the related field.

Yüksek Lisans Tezi, Anadolu ve Mezopotamya yüzyıllar boyunca pek çok medeniyete ev sahipliği yapmıştır. Bu topraklar üzerinde birçok kavim doğmuş, varlığını sürdürmüş ve yok olmuştur. Bu bölgeler çok uluslu bir yapıya sahiptir. Çok uluslu olması, dinin de çok tanrılı olmasına neden olmuştur. Hem Anadolu'da hem Mezopotamya'da birçok tanrıça inanışı oluşmuştur. Anadolu'nun en mühim tanrıçası Kibele'dir. Çayönü, Çatalhöyük, Hacılar, Hititler, Frigler, Lidyalılar, Urartular ve daha pek çok medeniyet içinde kendisine yüz binlerce taraftar toplamıştır. Özellikle rahiplerinin aracılığıyla Roma ve Yunan uygarlıklarına kadar yayılım göstermiştir. Bu kadar çok taraftar toplamasının en önemli nedeni bereketi temsil etmesidir. Özellikle Anadolu coğrafyasının geçim kaynağının tarım olması Kibele'nin önemini daha da arttırmıştır. Erkekler avcılık ve toplayıcılık yaparken kadınlar tarım yapmaya ve üretmeye başlamışlardır. Bu yüzden de inançları içerisinde kadınlara tapınım olması doğaldır. İnsanlar ürettikleri ürünlerinin bereketini arttıran, Toprak Ana olarak da kabul edilen Tanrıça Kibele'ye çok önem vermişlerdir. Mezopotamya'da da birçok tanrıça varlık göstermiştir. Mezopotamya ataerkil bir yapıya sahiptir ancak din konusunda anaerkil olmuşlardır diyebiliriz. Bunun en büyük nedeni pek çok tanrıçaya sahip olmalarıdır. Bu tanrıçalar birçok tanrı doğurmuş ayrıca aşkı, savaşı ve üremeyi simgelemişlerdir. İnsanlar doğarlar, büyürler ve ölürler. Bu süreçte aşkı yaşarlar, evlat sahibi olurlar. Daha da zenginleşmek için savaşırlar. Önem verdikleri tüm değerlerin bu tanrıçalarda birleşmesi, onların inancını daha da güçlendirmiştir., Anatolia and Mesopotamia have hosted many civilizations for centuries. Many tribes were born, survived and disappeared on these lands. These regions have a multinational structure. Being multinational has caused the religion to be polytheistic as well. Many goddess beliefs have been formed both in Anatolia and Mesopotamia. The most important goddess of Anatolia is Cybele. He gathered hundreds of thousands of supporters from Çayönü, Çatalhöyük, Hacılar, Hittites, Phrygians, Lydians, Urartians and many other civilizations. It has spread to the Roman and Greek civilizations, especially through its priests. The most important reason why it attracts so many fans is that it represents abundance. Especially the fact that the livelihood of the Anatolian geography is agriculture has increased the importance of Cybele. While men were hunting and gathering, women started farming and producing. Therefore, it is natural to worship women in their beliefs. People gave great importance to the Goddess Cybele, who increases the fertility of their products and is also accepted as Mother Earth. Many goddesses also existed in Mesopotamia. Mesopotamia has a patriarchal structure, but we can say that they have become matriarchal in religion. The biggest reason for this is that they have many goddesses. These goddesses gave birth to many gods and also symbolized love, war and procreation. People are born, grow, and die. In this process, they experience love and have children. They fight to get richer. The combination of all the values they care about in these goddesses further strengthened their faith.

Mezopotamya'nın insanoğlunun ilk yerleşim yerlerinden olmasının nedeni tarım faaliyetlerine uygun olmasından kaynaklanmaktadır. Genel olarak tahıl tarımın yapıldığı bölgede en çok hasadı yapılan bitki arpa olmuştur. Arpadan ekmek ve bira yapan Mezopotamya toplumları, bu iki besin maddesini hemen her yerde beraber söylemiş beraber yazmıştır. Ekmek ve bira yapımı haricinde hayvan yemi, bir mal veya hizmete değer biçme aracı, borç alıp vermede ve hatta faiz aracı olarak da kullanmıştır.Bölgeye tarımı getirdiği düşünülen Sümerler; Mezopotamya kültürünün temellerini atmışlar, tarımla uğraşıp ekmek ve bira tüketenleri `medeni` saymışlardır. Temel besin maddeleri olan ekmek ve birayı yazılı metinlerinde sıkça kullanmalarından bu gıda maddelerinin Mezopotamya medeniyetlerinin dinî ve kültürel hayatlarında ne denli önemli ve vazgeçilmez olduğunu anlamak mümkündür.Edebi değeri olan tabletlerde rastlanılan ekmeğin saray ve tapınaklara giren ve çıkan malların kaydında da rastlanılır. İşçilere hizmetleri karşılığında verilen yiyecek, giyeceklerin kaydedildiği belgeler de mevcut olup bu belgelerde ekmek ve biraya oldukça yoğun olarak rastlanmıştır. Bu kaynaklardan edinilen bilgilere bakılarak Mezopotamya insanının en çık tükettiği yiyecek ekmek, en çok tükettiği içecek biradır. Ekmeğin yapıldığı una, mayalanıp mayalanmadığına, yağlı, sütlü, biralı, tatlı oluşuna, ekmeğin baharatla kokulandırılıp kokulandırılmadığına, içine konulan meyvesine göre birçok şekilde yapılmasından Mezopotamya toplumlarının yemeğe ve yemeye düşkün oldukları anlaşılmaktadır.Mezopotamya takviminde kullanılan ay adları tarımla ilgilidir. Tanrılara adak için sunulan yiyeceklerin başında gelen ekmeğin hangi tanrıya hangi zamanda sunulması gerektiği takvime bağlanmıştır. Tanrılar dışında kral ve ölülere sunulan adak listelerinde de ekmek ve bira bulunur. Büyü, yemin, lanet gibi ritüellerde de rastlanan ekmeği kültürün ve dinî yaşamın birçok boyutunda görmek mümkündür.Anahtar Kelimeler: Mezopotamya, Din, Kültür, Ekmek, Bira Mesopotamia is one of the first settlements of mankind because it is suitable for agricultural activities. In general, barley was the most harvested plant in the region where cereals were cultivated. Mesopotamian societies, who make bread and beer from barley, have said these two foods together and wrote them together. In addition to making bread and beer, animal feed has been used as a means of appraising a good or service, as a means of lending and even as a means of interest.Sumerians is thought that they have brought agriculture to the region; they laid the foundations of Mesopotamian culture and regarded those who were engaged in agriculture and consumed bread and beer as `civilized`. It is possible to understand how important and indispensable these foods are in the religious and cultural life of Mesopotamian civilizations by using bread and beer as the main nutrients frequently in their written texts.It is also found in the record of goods entering and leaving the bread palaces and temples found in tablets of literary value. There are also documents on food and clothing provided to the workers in return for their services, and bread and beer are frequently found in these documents. Looking at the information obtained from these sources, the most consumed food of the Mesopotamian people is bread and the most consumed beverage is beer. It is understood that Mesopotamian societies are fond of eating and eating because of the flour in which the bread is made, fermented, fermented, oily, milky, beer, dessert, whether the bread is scented with spices or not.Month names used in the Mesopotamian calendar are related to agriculture. The food, which is offered to the gods, is given to the calendar at which time the bread should be served to the god. In addition to the gods, bread and beer are also included in the votive lists offered to the king and the dead. It is possible to see bread in many dimensions of culture and religious life, which is also seen in rituals such as magic, oath and curse.Keywords: Mesopotamia, Religion, Culture, Bread, Beer 370

Yüksek Lisans Tezi, Anadolu toprakları, tarihin en eski dönemlerinden itibaren yerleşim görmüş ve dünya tarihi açısından birçok önemli vakaya tanıklık etmiş bir bölgedir. Bu nedenle de üzerinde birçok kavim doğmuş ve yok olmuştur. Hititler ise, Anadolu topraklarına M.Ö. 2. binyılda gelmişlerdir. Hititler, o dönemde Anadolu toprakları üzerinde bulunan, otorite boşluğunu fırsat bilerek zamanla güçlenmiş ve köklü bir kültüre sahip olmuşlardır. Oluşturulan bu köklü kültür, o dönemde Anadolu coğrafyasında yaşamış olan insanlar tarafından benimsenmiş, uzun bir müddet varlığını devam ettirmiş ve nesilden nesle aktarılarak günümüze kadar ulaşmıştır. Bugün, nereden geldiğini dahi bilmeden uygulamaya devam ettirdiğimiz bazı adet, gelenek ve göreneklerin kökeni Hititlere kadar dayanmaktadır. Ayrıca Hititlerden bugüne kalmasa dahi, Hitit kültürü ve günümüz Anadolu kültürü arasında bazı benzerlikler mevcuttur. Bu benzerlikler ve Hititlerden günümüze kalan adet ve gelenekler çalışmanın içeriğini oluşturmaktadır., Anatolian lands are a region that has been settled since the earliest times in history and has witnessed many important cases in terms of world history. For this reason, many tribes were born and disappeared. The Hittites, on the other hand, came to Anatolian territories lands in the 2nd millennium BC. The Hittites had a deep-rooted culture that strengthened over time by taking advantage of the authority gap, which was on the Anatolian lands at that time. This deep-rooted culture was adopted by people who lived in the Anatolian geography at that time, it continued its existence for a long time and has been passed down from generation to generation until today. Customs, traditions and folkways that we continue to practice without knowing where they came from date back to the Hittites. In addition, even if the Hittites did not survive, there are some similarities between the Hittite culture and today's Anatolian culture. These similarities and customs and traditions from the Hittites constitute the content of the study.

Yüksek Lisans Tezi, Sümer kültüründe, kent merkezli bir tanrı anlayışı oluşmuştur. Kent tanrısının, ailesi ve hizmetkârlarıyla tapınakta yaşadığına inanılmıştır. Kent tanrılarının heykelleri yapılmıştır. Uruk, Eridu ve Nippur kentleri ön plana çıkarak, Sümer panteonun gelişmesine katkı sağlamışlardır. Akad Devleti ile beraber Sami halkları, Sümer tanrı anlayışından etkilenerek, kendi sentezlerini oluşturmuşlardır. Sümer tanrılarına, Sami isimleri verilerek Sami inançlarında yer verilmiştir. Orta Babil Dönemi'nde Marduk, tanrıların efendisi konumuna yükseltilmiştir. Asur'da, tanrı Asur en önemli tanrıdır ve Asur'da diğer Mezopotamya tanrılarına da inanıldığı görülmektedir. Zamanla tanrı Asur, tanrıların kralı olarak görülmüştür. Yeni Asur Dönemi'nde ise tanrı Marduk ile özdeşleştirilmek istenmiştir. Babil Yaratılış Destanı'nın, Asur versiyonu oluşturulmuş, tanrı Marduk'un yerine tanrı Asur geçirilmiştir. Eski İran'da, Ahameniş ve Gatha'lar olarak iki farklı gelenekte tek tanrı olarak Ahura Mazda'ya inanıldığı görülür. II. Artakserkses dönemi ile beraber Anahita ve Mitra'ya da Ahameniş kitabelerinde yer verilmiştir. Gatha'lar sonrası Avesta metinleri, tek tanrı yapısını kaybederek, çok tanrılı bir yapıya dönüşmüştür. İlk dönemlerde tanrı heykeli ve tapınak yapımı yoktur. II. Artakserkses'den sonra tanrı heykeli ve tapınak heykeli yapılmaya başlanmıştır. Eski Mezopotamya ile Eski İran tanrı anlayışları birbirinden farklı olarak gelişmiştir. Eski Mezopotamya tanrı anlayışı, kent tanrı anlayışından, tanrıların efendisi olduğu panteon yapılarına dönüşmüştür. Eski İran tanrı anlayışı ise tek tanrı anlayışından, çok tanrılı bir anlayışa doğru değişmiştir. Eski Mezopotamya'da insanlar, tanrıların işlerini yapması için Enki tarafından yaratılmıştır. Eski İran'da ise insan ve insanın mutluluğu Ahura Mazda tarafından yaratılmıştır. Eski Mezopotamya ve İran'da evreni, insanı, kültürü tanrı/tanrılar yaratmıştır. Eski Mezopotamya ve Eski İran'da hükümdarlar yönetme yetkisini tanrılardan almış ve kendilerini tanrıların vekili olarak görmüşlerdir., In the Sumerian culture emerged a city-based god understanding. It was believed that the city-god lived in the temple with his family and servants. Statues of the city-gods were made. Coming to the forefront, Uruk, Eridu, and Nippur cities contributed to the development of the Sumerian pantheon. Together with the Akkad State, the Semitic peoples were influenced by the Sumerian understanding of god and formed their own synthesis. By giving Semitic names to the Sumerian gods, they made them a part of their Semitic belief. In the Middle Babylonian Period, Marduk was promoted to the master of the gods. In Assur State, the God Assur is the most important god, and in Assur State is seen that the other Mesopotamian gods were worshiped. In time, the God Assur was seen as the king of the gods. In the Neo-Assyrian Period, he was wanted to be consubstantiate with the god Marduk. The Assyrian version of the Epic of Babylon Creation was created and the God Marduk was replaced by the God Assur. In two different traditions of the the Ancient Iran, which is the Achaemenis and the Gathas, It is seen that Ahura Mazda is worshiped to be the only god. With the reign of Artakserkses II, Anahita and Mitra were also mentioned in the inscriptions of Achaemenis. Aftermath of the Gathas, Avesta texts is lost their monotheistic structure and became a polytheistic structure. In the early periods there was no statue of god and temple construction.. After the reign of Artakserkses II, the statue of god and the statue of temple started began to be built. The understandings of god in the Ancient Mesopotamia and the Ancient Iran developed differently from each other. The understanding of god of the Ancient Mesopotamia has changed from the conception of the city-god to the pantheon structures, which in this structure a god is the master of the other gods. On the one hand, the understanding of god in the Ancient Iran has changed from the monotheistic to the polytheistic. In the Ancient Mesopotamia, people were created by Enki to do the work of the gods. On the other hand in the Ancient Iran, human and human happiness was created by Ahura Mazda. In the Ancient Mesopotamia and the Ancient Iran, the gods or the god created the universe, man, and culture. In the Ancient Mesopotamia and the Ancient Iran, the rulers took the authority from the gods and regarded themselves as the deputy of the god.

Karamanlı Rum, Anadolu Rum'u, Anadolu Hıristiyanı gibi çeşitli isimlerle anılan Türk Ortodoks Karamanlıları incelediğimiz bu çalışma, onların menşeinden başlamak üzere tarihi gelişimlerini, dini, kültürel ve geleneksel özelliklerini, konuştukları dil yapısını, eğitim faaliyetlerini, Türk dünyası içindeki konumlarını ve Yunanistan'a mübadele sırasında yaşadıkları zorlu süreci ortaya koyma amacı taşımaktadır. Hıristiyan olmalarından yola çıkılarak aslen Rum oldukları iddia edilen Karamanlılar, Grek alfabesiyle Türkçe yazan, Türkçe konuşan, ibadetlerini Türkçe yapan ve Anadolu'da asırlar boyunca yaşamış Hıristiyan Türklerdir.Milattan sonra beşinci yüz yıldan itibaren Bizans Devleti ile temas halinde bulunan, zamanla Bizans topraklarında ikamet etmeye başlayan Peçenek, Bulgar ve Kuman/Kıpçak boylarının Hıristiyanlığı benimsedikleri bilinmektedir. Bizans, bu kalabalık ve yayılmacı Türk boyları karşısında kendince tedbirler alarak orduya alma, ittifak yapma, paralı askerlik yaptırma, sınır boylarına yerleştirme gibi taktikler uygulamak suretiyle Türklerin yayılma alanlarına hakim olmaya çalışmışsa da en etkili politikalarını Türk boylarını Hıristiyanlığa dahil etme yönünde geliştirmiştir. Karamanlı adı genel anlamda yoğun olarak Karaman ve çevresinde yaşayan Ortodoks Türkleri nitelendiriyor gibi gözükse de Anadolu'nun hemen her bölgesinde, Kırım ve Balkanlar dahil oldukça geniş bir sahada izlerine rastlanılması nedeniyle bu ad çok daha özel bir durumu anlamlandırırmaktadır.Hakimiyetleri altında bulundukları hiçbir Türk devletine muhalefet etmemiş ve özellikle Milli mücadele döneminde Müslüman Türklerin yanında yer almış olan Karamanlılar, kendilerini Rumlardan ayrı tutarak gerek Fener Rum Patrikhanesinin gerekse Rumların yıkıcı faaliyetlerini onaylamadıklarını dillendirmekten çekinmemiş ve Milli mücadeleyi desteklemişlerdir.Anahtar Kelimeler: Ortodoks Türkler, Karamanlılar, Hıristiyanlık, Karamanlıca. This work on which we study Turkish Orthodox Karamanians also called as Karamanian Greek, Anatolian Greek, Anatolian Christian is aimed to present their historical development process beginning from their root of descent, the religion, their cultural and traditional features, the language structure they speak, their educational activities, their position in the Turkish World and the difficulties they experienced during the barter to Greece. The Karamanians claimed to be Greek considering they are Christian, are the Christian Turkish who write, speak and pray in Turkish and have lived in Anatolia for centuries.It is known that the Pecheneks, Bulgarians and the Kuman/Kipchak Clan accepted the Christianity after they interacted with Byzantine from the 5th century on and lived in the lands of Byzantine. Even though Byzantine tried to take precautions against those crowded and diffusionist Turkish Clans such as letting them join the army as landrones, cooperate, placing them to border troops, their most effective policy was urging these clans join the Christianity. Even if the word Karamanian seems to include the natives living in the city Karaman and around, Karamanians appear to live in a very vast area including Anatolia, the Crimea, Balkans.They have never opposed to the Turkish States they depended, and they supported the Muslim Turkish during the Independence War of Turkey. They never hesiatated to reject the destructive aims of Ecumenical Patriarchate of Constantinople.Key words: Orthodox Turkish, Karamanians, Christianity, Karamanian Language. 195

Mezopotamya'da ortaya çıkan ve bu coğrafyada hayat bulan pek çok din ve inançla bazı noktalarda benzerlik taşıyan Êzîdîlik, XII. yüzyılda kurucusu olduğu kabul edilen Şêx Adî b. Müsafir'den sonra kurumsallaşan, farklı din ve inanç sistemlerinden etkilenmesi sebebiyle senkretik özellikler gösteren ve mensuplarını Kürtlerin oluşturduğu bir etno-din'dir. Êzîdîler, inançlarını değişime karşı korumak için kendilerini çevre etkilerine kapatarak kırsal yerleşim yerlerinde yaşamayı tercih etmişlerdir. Öteden beri, Êzîdî olmayanların Êzîdîlerle ilgili çoğunlukla önyargılı ve gerçeği yansıtmayan yayınlar yapmaları, Êzîdîlerin Avrupa'ya yoğun göçleri ve bunun etkilerinden biri olarak farklı kültürlerle etkileşim içerisinde bulunmaları günümüz Êzîdîlerinin kapalı toplum olma özelliklerini terk etmeye yöneltmiş görünmektedir. Êzîdîlerle ilgili araştırmaların sayısı giderek artmaktadır. Bu tez çalışmasının farkı, lokal bir sahaya yönelmiş ve malzemelerinin önemli bir kısmını buradan elde etmiş olmasıdır. Bu doğrultuda Batman ve çevresindeki Êzîdî varlığı hakkında sözlü tarih çalışması yapılmış, tezin alanı Batman ve Beşiri'deki Êzîdîlerle sınırlı tutulmuş, bununla birlikte Êzîdîlerle ilgi Arşiv belgelerinden bazıları tasnif edilip ilgili olanları kullanılmıştır. Elde edilen kaynaklardan Batman ili çevresinde yaşayan Êzîdîlerin yaşayış biçimleri, inanç ve ibadetleri, Êzîdîlikteki önemli simalar ve sembollere yer verilerek ortaya çıkan bilgiler ışığında Batmandaki Êzîdîlerle ilgili dini tarihi ve kültürel olgular ortaya konulmaya çalışılmıştır., Êzîdîsm, which emerged from Mesopotamia and flourished in this region, and which has similarities with many religions and beliefs at an extent, is an ethno-religion, which was institutionalized after Şêx Adî b. Musafir, who is considered to be its founder in XII century, and which displays syncretic properties due to being affected by different religions and belief systems, and whose members are composed of the Kurds. The Êzîdîs preferred to live in rural areas by keeping themselves closed, away from the influences of nearby vicinity so as to protect their belief against change; therefore, this case caused Êzîdîsm to be perceived a "religion full of secrets". The fact that the non-Ezids have frequently broadcast biased publications that do not reflect reality, and that the Êzîdîs have migrated to Europe heavily, and as a result of this, that they interact to different cultures have made them to tend to give up their being a closed society. The number of studies related to Êzîdîs is increasing day by day. The difference of this thesis is that it has oriented to a local field, and has obtained an important part of its sources in here. In this respect, an oral historical study was conducted about the existence of Êzîdîs in Batman and in the surrounding area, and the scope of the thesis has been limited the Êzîdîs living in Batman and Beşiri; however, the archive documents related to Êzîdîs were classified and used. From the sources obtained, the life styles of Êzîdîs, their beliefs and worships and their prominent figures and symbols in Esidism were given a place; and in the light of emerging information, it was tried to put forward religious, historical and cultural phenomena about Êzîdîs in Batman.

Şer'iyye sicilleri bölgesel ve şehir tarihi araştırmalarında son derece önemli yertutmaktadır. Tez konumuz olan 244 Numaralı Mardin Şer'iyye Sicili de Mardin'inbölgesel, şehir, kültürel, sosyal ve ekonomik yapısını ayrıntılı bir şekilde bizlereulaştıran çok önemli bir kaynaktır.Mardin şehri sosyo-kültürel açıdan kozmopolit bir yapıya sahiptir. Bu özeliğiyleOsmanlı Devleti'nin toplumsal yapısının genel özelliklerini yansıtmaktadır. Mardinkırsalında Müslüman nüfusun yoğunluğu fazladır. Şehir merkezinde ise Gayri-müslimnüfusun yoğunluğunun daha fazla olduğu görülmektedir. Genel olarak Müslümanlardaha çok ziraat, tarım ve hayvancılık gibi ekonomik faaliyetlerle uğraşırlarken,Gayrimüslimler ise daha çok sanat ve ticaret gibi şehirlerde faaliyet gösterenmesleklerle ilgilenmişlerdir.Bu çalışmayla 1860-63 yılarında Mardin şehrinin mahallelerini, kazalarını veköylerini, sosyal yapısını, ekonomik faaliyet alanlarını, bu dönemde yaygın olarakkullanılan kişi adlarını, şehir, kaza ve köylerde yaşayan dini grupları ve bunlararasındaki sosyal ilişkileri yansıtmaya çalıştık. Shar'ia records occupy an exceptionally important place in historicalinvestigations of regional and town history. Also, 244 numbered Mardin Shar'iaRecord, the subject of our thesis, is a very crucial source conveying us the regional,provincial, cultural, social and economic structure of the town today in a detailed way.Mardin has a cosmopolitan structure in term of socio-cultural aspects. With thispeculiarity, it reflects the general characteristics of social structure of Ottoman State.The Muslim population density in rural area of Mardin is high. However, it is observedthat the non-Muslim population density is higher than that of rural area. In general,Muslims have mostly dealt with economic activities such as agriculture, horticulture andanimal breeding, while non-Muslims have mainly dealt with the activities that are activein the city centres; for example art and trade.In this study, it is tried to reflect the districts of the town centre, its provincialtowns and its villages, its social structure, its economic activities and also names ofpeople widely used during the period; and the religious groups living in city, town andvillages and the relations between them. 361

Türk Polis Teşkilatının, 10 Nisan 1845 yılında temellerinin atılmasından sonra, 1876 Tanzimat ve Islahat fermanıyla Avrupa polis teşkilatları örnek alınarak, yenilikler yapılmıştır. 1879'da Zaptiye Nezareti bugünkü anlamıyla Emniyet Genel Müdürlüğü kurulmuş, 1907 tarihli Polis Nizamnamesi ile polis adaylarının nitelikleri ve hangi Şartlarda alınacakları belirtilmiştir. Cumhuriyetin ilanı ile beraber, yenilik hareketleri polis teşkilatına da etki etmiş, Emniyet teşkilatı kendi içinde uzman birimler oluşturmaya başlamıştır. 14 Temmuz 1934 yılında P.V.S.K (Polis Vazife ve Selahiyet Kanunu) ile polisin görev tanımı yapılarak, polise özel yetkiler verilmiştir. 4 Haziran 1937 tarihinde 3201 sayılı Emniyet Teşkilatı Kanunu yürürlüğe konulmuş, bu kanun çıkarılırken birçok Avrupa devletinin polis teşkilatları incelenmiştir. Her iki kanun da çağın gereksinimlerine göre yapılan değişikliklerle, günümüzde de halen yürürlüktedir. Emniyet Teşkilatı Ankara'da kurulan Emniyet Genel Müdürlüğü ile tek çatı altında toplanmış, polis yetiştirmek için açılan polis okulları ile polis teşkilatı profesyonel bir düzeye getirilmiştir. 1960'lı yıllardan sonra siyasal olaylar, öğrenci ve gençlik olayları, asayiş ve suç oranları gittikçe artmış, yeterli araç ve teçhizat yokluğu parasal sıkıntılar nedeniyle, polis olaylara müdahalede yetersiz kalmıştır. Polis de siyasi olaylara yer yer taraf olabilecek tarzda dernekler kurarak, siyasal kamplaşmaya dahil olmuş, tüm bu olayların sonucunda ordu, ülkedeki kaos ortamına dayanarak yönetime el koymuştur. 1980 sonrasında hükümetler, polis teşkilatında köklü değişiklikler yapmış olup, polis sayısı arttırılarak yeniden düzenlemiş, polise dernek ve sendika kurma, (spor dernekleri hariç) üye olma yasağı getirilmiştir. Türk Polis Teşkilatı, bugün itibariyle Avrupa ülkelerindeki polis teşkilatları ile yarışır düzeye gelmeye başlamıştır., April 10, 1845 the foundations of the Turkish National Police in 1876 after its disposal administrative reforms by decree of the new European police forces have been modeled on the organization of the Turkish police. General Directorate of Security was established in 1879, its current meaning, the Ministry of Law Enforcement, Police Regulations of 1907 candidates with the qualifications and the conditions under which the police are to purchase. Movements also had an impact on the police force with the proclamation of the Republic of innovation, specialized units within the Police organization started to establish their own. July 14, 1934 PVSK in (Duties and Powers of the Police Act), the task will be defined with the police, the police are given special powers. Police Organization Law No. 3201 on June 4, 1937 put into effect, this law removed many of the European state police investigated the amendments made to the needs of the age in both law still in force today. Established by the Security General Directorate of Security Organization, Ankara, were gathered under one roof, opened to train police, schools and police, the police has been a professional level. After the 1960s, political events, student and youth events, public order and crime rates steadily increased, and the lack of adequate facilities and equipment due to financial difficulties, the police intervened in the events were insufficient. Police in the political events in places that may become party-style Der Pol - Pol-A under the names of associations involved in establishing the political kamplaĢmaya police, as a result of all these events, the military government confiscated on the basis of the country into chaos. Governments after 1980, the police increased the number of fundamental changes, the revised gidilmiĢ police, police associations and trade unions, sports subjects, with the exception of being a member of prohibition is imposed. No longer compete with the level of police agencies in European countries The Turkish police have started to arrive