Search

İmidokarb dipropionat karbanilid türevi antiprotozoon ilaçtır. İlacın hayvanlarda kullanımı kenelerle nakledilen babesiosis (piroplasmosis) ve anaplasmosis tedavisinde onaylanmıştır. Ancak kenelerle nakledilen diğer bazı mikroorganizmalara etkinliği de araştırılmıştır. Sığır, at, eşek, katır, köpek ve koyunlar hedef türler olarak tanımlanmakla birlikte, diğer evcil ve yabani hayvanlarda da kullanılabilmektedir. İlacın tek doz olarak kullanımı önerilmekle birlikte, gerektiğinde 2-3 gün sonra uygulama yapılabilir. İlacın terapötik indeksi dardır ve dozaj rejimine dikkat edilmelidir. Bu derlemede imidokarbın hayvan türlerinde kullanımı, tedavide başarısı ve yan etkileri hakkında bilgiler verilmeye çalışılmıştır., Imidocarb dipropionate is a carbanilide derivative antiprotozoan drug. The drug is approved for use in animals for the treatment of tick-borne transmitted babesiosis (piroplasmosis) and anaplasmosis. However, its effectiveness against some other microorganisms transmitted by ticks has also been investigated. Although cattle, horses, donkeys, mules, dogs and sheep are defined as target species, they can also be used in other domestic and wild animals. Although it is recommended to use the drug as a single dose, it can be applied 2-3 days later if necessary. The therapeutic index of the drug is narrow, and attention should be paid to the dosage regimen. In this review, it could be tried to give information about the use of imidocarb in animal species, its success in treatment and its side effects.

Amaç: Bu araştırmanın amacı detomidinin embriyotoksik doz sınırının fertil tavuk yumurtası kullanarak in-ovo model ile belirlenmesidir. Gereç ve Yöntem: Araştırmada 210 adet fertil yumurta 7 eşit (n: 30) gruba ayrılarak kuluçka makinasına optimum şartlarda yerleştirildi. Birinci gruba hiçbir uygulama yapılmadı. Diğer gruplardaki yumurtaların hava keselerine inkübasyonun yedinci günü, sırası ile serum fizyolojik, 10, 5, 2.5, 1.25 ve 0.625 mg/kg dozlarında detomidin uygulandı. İnkübasyonun 21. günü yumurtalar açılarak malformasyonlar, ölü embriyolar ve fertil olmayan yumurtalar belirlendi. Bulgular: 0.625, 1.25, 2.5, 5 ve 10 mg/kg dozlarında detomidin uygulanan gruplarda sırası ile 3, 2, 4, 6 ve 5 adet ölü embriyo belirlenirken, kontrol ve serum fizyolojik gruplarında ölü embriyo belirlenmedi. Kontrol ve 5 mg/ kg detomidin uygulanan gruplarda birer adet fertil olmayan yumurta belirlenirken, diğer gruplarda fertil olmayan yumurta gözlenmedi. 2.5, 5 ve 10 mg/kg dozlarda detomidin uygulanan gruplarda gözlenen ölüm oranları, kontrol ve serum fizyolojik gruplarından yüksek belirlendi (p, Aim: The aim of this study is to determine the embryotoxic dose limit of detomidine with an in-ovo model using fertile hen’s eggs. Materials and Methods: 210 fertile eggs were divided into 7 equal (n: 30) groups and placed in the incubator under optimum conditions. No application was made to the first group. On the seventh day, normal saline solution, 10, 5, 2.5, 1.25, and 0.625 mg/kg doses of detomidine were administered to egg air-sacs in the other groups, respectively. On the 21st day, the eggs were opened and malformations, dead embryos and non-fertile eggs were determined. Results: While 3, 2, 4, 6 and 5 dead embryos were determined in 0.625, 1.25, 2.5, 5, and 10 mg/kg treated groups, respectively, no dead embryos were observed in the control and saline groups. While one non-fertile egg was determined in the control and 5 mg/kg detomidine groups, no nonfertile eggs were observed in the other groups. Mortality rates of detomidine group at doses of 2.5, 5 and 10 mg/kg were higher than the control and saline groups (p