Search

BackgroundChronic obstructive pulmonary disease has been associated with exposures in the workplace. We aimed to assess the association of respiratory symptoms and lung function with occupation in the Burden of Obstructive Lung Disease study.MethodsWe analysed cross-sectional data from 28 823 adults (≥40 years) in 34 countries. We considered 11 occupations and grouped them by likelihood of exposure to organic dusts, inorganic dusts and fumes. The association of chronic cough, chronic phlegm, wheeze, dyspnoea, forced vital capacity (FVC) and forced expiratory volume in 1 s (FEV1)/FVC with occupation was assessed, per study site, using multivariable regression. These estimates were then meta-analysed. Sensitivity analyses explored differences between sexes and gross national income.ResultsOverall, working in settings with potentially high exposure to dusts or fumes was associated with respiratory symptoms but not lung function differences. The most common occupation was farming. Compared to people not working in any of the 11 considered occupations, those who were farmers for ≥20 years were more likely to have chronic cough (OR 1.52, 95% CI 1.19–1.94), wheeze (OR 1.37, 95% CI 1.16–1.63) and dyspnoea (OR 1.83, 95% CI 1.53–2.20), but not lower FVC (β=0.02 L, 95% CI −0.02–0.06 L) or lower FEV1/FVC (β=0.04%, 95% CI −0.49–0.58%). Some findings differed by sex and gross national income.ConclusionAt a population level, the occupational exposures considered in this study do not appear to be major determinants of differences in lung function, although they are associated with more respiratory symptoms. Because not all work settings were included in this study, respiratory surveillance should still be encouraged among high-risk dusty and fume job workers, especially in low- and middle-income countries.

Submitted by Maria da Luz Antunes (mluz.antunes@estesl.ipl.pt) on 2020-12-08T16:58:31Z No. of bitstreams: 1 COPD_should diagnosis match physiology.pdf: 83490 bytes, checksum: bbbfcb5fa3e4d33e5d07d47e299641c6 (MD5) Made available in DSpace on 2020-12-08T16:58:31Z (GMT). No. of bitstreams: 1 COPD_should diagnosis match physiology.pdf: 83490 bytes, checksum: bbbfcb5fa3e4d33e5d07d47e299641c6 (MD5) Previous issue date: 2020-02 info:eu-repo/semantics/publishedVersion

BACKGROUND: There are several reports on underdiagnosis of COPD, while little is known about COPD overdiagnosis and overtreatment. We describe the overdiagnosis and the prevalence of spirometrically defined false positive COPD, as well as their relationship with overtreatment across 23 population samples in 20 countries participating in the BOLD Study between 2003 and 2012. METHODS: A false positive diagnosis of COPD was considered when participants reported a doctor's diagnosis of COPD, but postbronchodilator spirometry was unobstructed (FEV1/FVC > LLN). Additional analyses were performed using the fixed ratio criterion (FEV1/FVC

Bronchus Associated Lymphoid Tissue Lymphoma (BALTOMA) is a rare subgroup of pulmonary non-Hodgkin’s lymphomas (NHLs) comprising less than 1% of all cases. It constitutes 3.6% of all extranodal lymphomas and only 0.5–1% of primary pulmonary malignancies. They are usually low grade B-cell lymphomas and are considered to originate from the mucosa associated lymphoid tissue (MALT) of the bronchi. Here, we represent a rare case of BALTOMA presenting with immunodeficiency and multiple pulmonary nodules.

WOS: 000395279400005, PubMed ID: 28393718, Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a complex disease that is associated with devastating outcomes resulting from lung involvement and several comorbidities. Comorbidities could impact on symptomology, quality of life, the complications, the management, economic burden and the mortality of the disease. The importance of comorbidities originates from their impact on the outcome of COPD. The most frequent comorbidities in COPD are cardiovascular, endocrinological, musculoskeletal, phycological disorders and lung cancer. Almost 50% of the COPD patients have 3 or more comorbidities. The recent Global Initiative of Obstructive Lung Disease (GOLD) Guideline suggested proactive search and the treatment of the comorbidities. However, there is no certain evidence demonstrating that active treatment of comorbidities improve the outcomes of COPD. However, it is well known that several comorbidities such as cardiovascular disease and lung cancer have greater impact on mortality caused by COPD. Several studies have shown that Charlson Comorbidity index or more recenty COPD Specific Comorbidity Index (COTE) has been found to be related with mortality of COPD. This concise review intended to summarize the most frequent comorbidities in association with their impact on COPD.

ÖZETKOAH progresif havayolu obsrüksiyonu ile karakterize, fiziksel aktivitede kısıtlamaya neden olan sistemik bir hastalıktır. Son yıllarda KOAH sadece havayolu obstruksiyonu değil farklı yönleri olan bir sendrom olarak değerlendirilmektedir. Hava akımı obstrüksiyonu KOAH'ın akciğer dışı etkilerini göstermede yetersiz kaldığı için son yıllarda bu sistemik ve heterojenik hastalığın değerlendirilmesinde, prognoz ve mortalitenin öngörülmesinde yaşam kalitesi anketleri (SGRQ, KF-36 vb), CAT, mMRC, 6DYT ve BODE indeksi gibi birçok parametre kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada amacımız son yıllarda KOAH hastalarının değerlendirilmesinde önem kazanan yaşam kalitesi anketlerinin (SGRQ, KF-36), CAT, mMRC, 6DYT, BODE indeksi ve FEV1 arasındaki korelasyonu araştırmaktır. Çalışmaya Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Polikliniği'ne Mart 2015- Kasım 2015 tarihleri arasında başvuran KOAH tanısı konmuş ve tedavi başlanmış ya da halen tedavisi devam etmekte olan 86 hasta dahil edildi. Hastaların ilk değerlendirmelerinde SFT, 6DYT ile birlikte SGRQ, KF-36, mMRC, CAT skorları ve BODE indeksi hesaplandı.FEV1 yüzdesi azaldıkça SGRQ, mMRC, CAT ve BODE skorlarının arttığı; KF-36 skorunun azaldığı saptandı. Benzer bir şekilde 6 Dakika Yürüme Testi' ile SGRQ, KF-36 skoru, mMRC, CAT ve BODE indeksi arasında istatistiksel anlamlı korelasyon saptandı. SGRQ total skoru ile CAT skoru arasında istatistiksel anlamlı pozitif korelasyon saptandı. SGRQ, KF-36, 6DYT, mMRC, CAT ve BODE indeksi KOAH hastalarının semptom ve yaşam kalitesini değerlendirmede güvenle kullanılabilir. GOLD'un hasta evrelemesinde kullanımını önerdiği mMRC ve CAT skorlarının günlük uygulanımı daha kolaydır. KOAH hastalığının sistemik ve heterojenik yapısını, hastanın yaşamı üzerindeki yükü ve prognozu değerlendirmeyi amaçlayan parametrelerin en pratik, en kolay ve en çok bilgi verecek olanının tespiti için daha geniş çalışmalara ihtiyaç vardır. SUMMARYCOPD is a systemic disease characterized by a progressive obstruction of the airways, leading to a limitation in the physical activities. Nowadays, COPD is not only considered as an obstruction of the air flow but also as a syndrome. Air flow restriction seems insufficient in terms of reflecting extrapulmonary effects of COPD. Hence, various parametres such as Quality of life (SGRQ, KF-36), CAT, mMRC, Six – Minutes Walk Test ( 6MWT) and BODE index are nowadays being used to evaluate and predict the prognosis and mortality of this very systemic and heterogenous disease.In this study, we aimed to illustrate the relationship between FEV1 and Quality of Life Surveys (SGRQ, KF-36), CAT, mMRC, Six – Minutes Walk Test and BODE index.A total number of 86 patients from Cerrahpaşa Medical Faculty Hospital, Pulmonology Department, being diagnosed with and treated for COPD between May 2015 and November 2015 are being enrolled into the study. Patients were evaluated with Pulmonary Function Test (PFT ) and Six – Minutes Walk Test ( 6MWT) in conjunction with SGRQ, KF-36, CAT scores, mMRC and BODE index.An increase in SGRQ, CAT, mMRC, 6MWT and BODE index was observed with declining FEV1, wheras a decrement was the case with KF-36. Likewise, a statistically significant correlation was established between Six – Minutes Walk Test and SGRQ, KF-36, CAT, mMRC, and BODE index. Same applies to SGRQ total score compared to CAT total score (statistical significance).SGRQ, KF-36, CAT, mMRC, Six – Minutes Walk Test (6MWT) and BODE index can reliably be used in COPD patients for the assesment of symptoms and quality of life. mMRC and CAT scores beings recommended by GOLD for COPD grading is quite practical for daily usage. Indeed, much more extensive and comprehensive studies are still required in order to determine the most practical, simple and detailed parametres that will enable us to evaluate the burden and prognosis of such a systemic and heterogeneous disease as COPD. 49

AmaçSolunum yetmezliği tedavisinin en önemli kısmını invaziv yada noninvaziv mekanik ventilasyon tedavisi oluşturur. NIMV solunum yetmezliğinde olan hastalarda entübasyon oranlarında ve mortalitede önemli şekilde azalma sağlayabilmektedir. Ancak NIMV tedavisinin başarısını bir çok faktör etkilemektedir.Çalışmamızda solunum yetmezliği olan hastalarda non-invaziv mekanik ventilasyon uygulanmasının olumlu etkileri, komplikasyonları ve hastalarda tedavi başarı oranlarının saptanması amaçlandı.MetodBu çalışmada, 2005-2010 yılları arasında İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı'nda yatan ve 24 saatten fazla NIMV uygulanan 184 hastanın dosya verileri retrospektif olarak incelenerek demografik özellikleri, tedaviye uyumları, akciğer fonksiyonları, komorbid hastalıkları, tedavi başarı oranları, NIMV komplikasyonları değerlendirildi. Hastaların NIMV uygulanması öncesi, tedavinin 1. saat, tedavinin 2. saat, tedavinin 4. saat ve taburculuk arter kan gazı değerleri, kan biyokimya incelemeleri, solunum fonksiyon testi (SFT) ve ekokardiyografik (EKO) bulguları karşılaştırıldı. Tüm hastaların noninvaziv mekanik ventilasyon tedavisi öncesi ve sonrasında değerlendirilmesinde, SPSS for Windows (14.0) istatistik paket programı ile Student t-testi ve çoklu değişkenli regresyon analizi testi kullanıldı.Bulgular184 hastanın 20'si (%10,86) hipoksemik , 164'ü (%88,17) hiperkapnik SY idi. NİMV uygulanan tüm hastalarda mortalite %10.3'dü. Ölen hastaların 15'i hiperkarbik SY'de (%78,94), 4'ü hipoksik SY'de (%21,05) idi. Medikal tedavi ile birlikte, uygulanan noninvaziv mekanik ventilasyon ortalama basınçları, IPAP:12,42±2,74 cm H2O ve EPAP:5,90±1,45 cm H2O idi. Noninvaziv mekanik ventilasyon kullanım süresi hipoksik solunum yetmezliği bulunan hastalar için 9,78±10,28 gün, hiperkarbik solunum yetmezliği bulunan hastaları 16,12±13,66 gün olarak saptandı. Hipoksik solunum yetmezliği bulunan hastaların, NIMV kullanım süresi hiperkarbik solunum yetmezliği bulunan hastalara göre istatistiksel anlamlı olarak kısaydı. Noninvaziv mekanik ventilasyon tedavisinin birinci saati sonunda arter kan gazı değerlerinden bikarbonat haricinde tüm parametrelerde, noninvaziv mekanik ventilasyon tedavisi sonunda ise arter kan gazı parametrelerinin tümünde istatistiksel olarak anlamlı düzelme saptandı (p0,05). Ancak hiperkarbik solunum yetmezliği bulunan olgularımızın pulmoner arter basıncı 46,54± 31,90 mmHg , hipoksik solunum yetmezliği hastaların 31,67± 44,12 mmHg olup normal değerlere göre yüksek saptanmıştır. Ex olan hastaların pulmoner arter basıncı ortalaması 53,14± 32,82 mmHg, ve IMV'a geçilen hastaların pulmoner arter basıncı ortalaması 46,56±48,02 mmHg olup diğer tüm hastalara göre daha yüksektir.Hastalarımızda oro-nazal maskeye bağlı yan etki profili incelendiğinde burun sırtında ülserasyon %0,5, aspirasyon %0,5, iletişim problemi %0,5, pnömotoraks %0,5 oranında saptandı. %4,3 (n:8) hasta ağız veya maskeden kaçak ile maskeye bağlı rahatsızlık hissi tarifledi. Hastaların yüz şekline uygun maskeler seçilmesinin hastalarımızda sözü edilen yan etkilerin sıklığını azalttığını düşünüyoruz.SonuçNIMV akut hipoksik ve hiperkarbik solunum yetmezliğinde entübasyon komplikasyonlarını engelleyen gaz değişimini düzelterek dispneyi azaltan iyi tolere edilen etkili bir tedavi yöntemidir.Anahtar Kelimeler: NIMV, Solunum yetmezliği, Mortalite THE EFFICACY OF NONINVASIVE MECHANICAL VENTILATIONObjectiveThe most important part of the respiratory failure treatment is invasive or noninvasive mechanical ventilation. NIMV treatment improves survival and reduces the rates of intubation in the patients who had respiratory failure. Unfortunately the success of NIMV is associated with multiple factors.The aim of our study is primarily to evaluate the effectiveness, complications and to analyse the success of noninvasive mechanical ventilation in the patients who had respiratory failure.MethodsIn this study we retrospectively evaluated the patients who used NIMV more than 24 hours for respiratory failure in the pulmonology department of Istanbul University Cerrahpaşa Medical Faculty from the years 2005 to 2010. We examined the hospital medical records of 184 patients for demographic characteristics, compliance with treatment, pulmonary function test results, comorbid diseases, the success rates and the complications of noninvasive ventilation. Arterial blood gas results (at baseline, 1st hour, 2th hour, 4th hour and at discharge), blood markers, pulmonary function test results and the echocardiographic measurements compared between the groups who had respiratory failure. The comparison for data statistics of the patients before and after NIMV treatment paired sample t test and multivariate regression analysis with SPSS package program (14.0) for windows were applied.ResultsWe evaluated 184 patients. 20 (10,86%) patients had hypoxic and 164 (88,17%) patients had hypercapnic respiratory failure. Mortality rate was 10,3% in all patients. For death, 15 (78,94%) patients had hypercapnic, 4 (21,05%) patients had hypoxic respiratory failure. In addition to medical therapy, noninvasive mechanical ventilation was started. The average initial pressures of IPAP was 12,42±2,74 cm H20 and EPAP was 5,90±1,45 cm H20 for all patients. The mean duration of noninvasive mechanical ventilation was 16,12±13,66 days for the hypercapnic respiratory failure, 9,78±10,28 days for hypoxic respiratory failure. Total duration of NIMV use was longer for the hypercapnic from the hypoxic respiratory failure patients. All parameters of arterial blood gases except bicarbonate in the 1st hour of treatment and all parameters at the end of the noninvasive mechanical ventilation treatment were improved significantly (p0,05).The pulmonary arterial pressure was 53,14±32,82 mmHg for death and 46,56± 48,02 mmHg for the intubated patients. The death, and the intubated patients had higher pulmonary arterial pressures from the other patients (43,88±33,41 mmHg).The complications of NIMV was ulcer on the nasal bridge (0,5%), aspiration (0,5%), conversation problems (0,5%), pneumothorax (0,05%). 4,3% of the patients had air leakage problems and felt uncomfortable. We thought that selecting the right style of mask can reduce the frequency of side effects.ConclusionThe use of NIMV in hypercapnic/hypoxic respiratory failure is an affective treatment that decreases complications of intubation, also decreases dyspnea by improving arterial blood gases and it?s well tolerated.Key Words: NIMV, Respiratory failure, Mortality 71

ÖZETBu çalışmada KOAH'lı olgularda vücut kütle indeksi(VKİ)'nin solunum fonksiyontestleri(SFT), efor kapasitesi ve yaşam kalitesi ile ilişkisini, fizyoterapi ve beslenmenin SFT,efor kapasitesi ve yaşam kalitesi üzerine etkilerini araştırdık.Çalışmaya katılan hastalar 12'şer kişilik 3 gruba ayrıldı.Hastaların aynı gün fizik muayenesi, andropometrik ölçümleri, SFT, AKG, akciğervolümleri, difüzyon kapasitesi, solunum kas fonksiyonu testleri, 6 dakika yürüme testi, St.George Solunum Anketi (SGRQ) yapıldı, serum proteinlerine bakıldı.Hastaların medikal tedavilerinde değişiklik yapılmadan birinci gruba diyet, ikincigruba solunum fizyoterapisi uygulandı. Kontrol grubu medikal tedavisi ile izlendi. Diyetgrubuna % 50 karbonhidrat, % 20 lipid, % 30 protein içeren 30 kcal/kg/günlük diyetuygulandı. Fizyoterapi grubuna evde solunum, üst ve alt ekstremite egzersizleri önerildi.Kontrol grubu medikal tedavilerinde değişiklik yapılmadan izlendi. 6 ay sonra tüm tetkiklertekrar edildi.6 ay sonra fizyoterapi uygulanan grupta VC, MIP(%), PaO2, 6 dakika yürümemesafesinde anlamlı artış tespit edildi(p

ÖZET İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dab Hareket Bozuklukları polikliniğine gelen ve idiyopatik PH tanısı almış 19 hastada fizik tedavi ve rehabilitasyon programına ek olarak verilen solunum egzersizlerinin solunum fonksiyonları üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Hoehn and Yahr skalasına göre II., III. ve IV. evrelerde bulunan hastaların başka herhangi bir hastalığı olmamasına dikkat edildi. Çalışma boyunca medikal tedavilerinde değişiklik yapılmayan hastalar 4 hafta sonunda tekrar değerlendirildiler. Yaş ortalaması 63,37±11,26 yıl, hastalık süresi 6,17±4,21 yıl olan bu hastalara fizyoterapiye ek olarak solunum egzersizleri verilmiş ve 4 haftalık çalışma sonunda göğüs çevre ölçümleri (cm), 9 metre mesafeyi gidiş-dönüş (sn), 10 basamak çıkma-inme süresi (sn), arter kan gaz ölçümü ve solunum fonksiyon testleri tekrar edilmişti. Eğitim öncesi değerlerle karşılaştınldığmda; 9 metre mesafeyi gidiş-dönüş, 10 basamak çıkma-inme süresi anlamlı derecede düşmüştür. Göğüs çevre ölçümlerinden; aksular bölge nötral-inspirasyon ve inspirasyon- ekspirasyon, epigastrik bölge nötral-inspirasyon ve inspirasyon-ekspirasyon ve subkostal bölge nötral-ekspirasyon ve inspirasyon-ekspirasyon arası farklarda anlamlı artma görülmüştür. Buna karşılık arter kan gazı ölçümlerinde ve solunum fonksiyon parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı değişiklik yoktur. Parkinson hastalarında uygulanan solunum egzersizlerinin; solunum fonksiyon parametrelerinde istatistiksel açıdan anlamlı bir değişimi gözlenmezken hastaların günlük yaşam aktivitelerini etkileyen hareketlerde düzelme yaptığı, egzersiz kapasitesini arttırdığı saptanmıştır. 41 «SSS-* «^ SUMMARY The effects of respiratory exercises in addition to physical therapy and rehabilitation program on pulmonary function in 19 patients with idiopathic PD selected among PD patients who has been following in the Movement Disorders Unit, Istanbul University, Cerrahpaşa Medical School of the department of Neurology have been studied. The patients were at stage II., HI. and IV. according to Hoehn & Yahr scale and none of them had any other disease. During the study there was no change in the medical treatment of the patients and they have been evaluated at the beginning and after 4 weeks training time period. The mean age of the patients was 63,37 ± 1 1,26 years and the duration of the disease was 6,17+ 4,21 years. These patients had respiratory exercises in addition to physical therapy and rehabilitation and after 4 weeks chest wall measurements (cm), round trip time of 9 meter distance (sn), time of going up and down 10 steps (sn), artery blood gases and pulmonary function test parameters were reevaluated. Round trip time of 9 meter distance, time of going up and down 10 steps were significantly decreased in comparison to the results obtained before the training. Chest wall measurements were made at three different levels consisting of axillary, epigastric and subcostal regions. At each level values for maximal inspiration, maximal expiration and neutral were obtained. There was a significant increase of the values of the following chest wall measurements; between neutral- inspiration and inspiration-expiration values measured at axillary level, neutral-inspiration and inspiration-expiration at epigastric level, neutral- expiration and inspiration-expiration at subcostal level. However, there was no significiant difference between the values of arterial blood gases and pulmonary function tests. Respiratory exercises applied in PD patients improved significantly the activities of daily living which were not accompanied by any significant change in the parameters of pulmonary function. 42 4716

ÖZET Kronik solunum yetersizliği gelişmiş olan KOAH olgularında uzun süreli oksijen tedavisi(USOT) yaşam kalitesini arttıran ve yaşam süresini uzattığı gösterilen tek tedavi yöntemidir. Tedavinin etkinliği için günde en az 15 saat oksijen alınması gerekmektedir. Çalışmamızda USOT endikasyonunun uzlaşı raporlarına uygunluğunu, hastaların tedaviye uyumlarını ve uyumu etkileyen faktörleri değerlendirdik. Tedavinin AKG, spirometri, dispne skoru, akut atak, hastane ve yoğun bakıma yatış sayılarına olan etkilerini takip ettik. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı tarafından USOT önerilen 78 olgunun sağlık kurulu raporlarında endikasyonlan inceledik. KOAH polikliniğinde takip edilen, oksijen konsantratörü kullanan, 20 erkek, 9 kadın ve yaş ortalaması 64+8 (45-75) yıl olan 29 olgu takibe alındı. Tedavi başlangıcında hastaların demografik özellikleri, dispne skoru, solunum fonksiyon parametreleri, yıllık akut atak, hastane ve yoğun bakıma yatış sayılan kaydedildi. USOT endikasy onlarında uzlaşı raporlarına uygunluk %95 olarak saptandı. Konsantratör kullanmakta olan ve yeni başlayan 29 olgunun 10±2 ay takibi sonucu Pa02'nin 51±6'dan 58±9 mmHg'ya (p=0.001), Sat 02%'nin 85±5'den 89±4'e (p

ÖZET Oksijen KOAH'lı hipoksemik hastalar için etkili bir ilaçtır. USOT'un yararlı olabilmesi için günde en az 15 saat alınması gerekmektedir. Çalışmamızda USOT önerilen hastaları evlerinde ziyaret ederek demografik ve fonksiyonel özelliklerini ve tedaviye uyumlarını değerlendirdik. USOT grubunu medikal tedavi alan kontrol amaçlı incelediğimiz grupla karşılaştırarak, USOT'un solunum fonksiyon testi, arter kan gazı, semptomlar, dispne skoru ve yaşam kalitesi üzerine etkilerini inceledik. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı tarafından USOT önerilen, yaş ortalaması 65±8 (46-75) yıl olan 11 'i erkek, l'i kadın 12 olgu takibe alındı. Hastaların demografik özellikleri, USOT öncesine ait semptomları, dispne skoru, solunum fonksiyon testi, arter kan gazı ve yaşam kalitesi parametreleri ve USOT sonrası meydana gelen değişimler kaydedildi. İstanbul ve Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı takibinde olup medikal tedavi alan, yaş ortalaması 67±8 (53-81) yıl olan 1 l'i erkek, l'i kadın 12 olgu kontrol amaçlı olarak incelendi. Bu grubun da demografik özellikleri, ilaç tedavisi öncesine ait semptomları, dispne skoru ve yaşam kalitesi parametreleri kaydedildi. Hastalar 1 defa poliklinikte görülerek ilaç tedavisi sonrası semptom, dispne skoru, yaşam kalitesi değişimleri incelendi, solunum fonksiyon testi ve arter kan gazı ölçümleri yapıldı. Olguların son 1 yılda geçirdikleri akut atak, hastaneye / yoğun bakıma yatış sayıları ve süreleri kaydedildi. 2 grup arasında akut atak ve hastaneye / yoğun bakıma yatış sayılan bakımından farklılık olmamasına rağmen USOT grubundaki olguların daha ağır evrede bulunmalarıyla ilişkili olarak hastanede / yoğun bakımda daha uzun süreli yattığı saptandı (p = 0,006). USOT alan 12 olgunun 4,6±1,8 ay takibi sonucu Pa02' nin 51,23±4,5'dan 61,93 ±6,9 mmHg'ya (p = 0,005), SaOı %'nin 84,83±3,9'dan 90,95±3,05'e (p = 0,006) yükseldiği saptandı. USOT sonrası daha fazla olmak üzere 2 grupta da yaşam kalitesi arttı (p = 0,003), dispne skoru ise USOT grubunda azaldı (p = 0,007). 41Tedaviye uyum % 41,6 olarak belirlendi. Tedaviler sonucunda USOT grubunda öksürük (p = 0,03) ve balgam (p = 0,035) semptomlarının anlamlı olarak azaldığı saptandı. Araştırmamız sonucunda tedaviye uyumu artırabilmek için olgulara, USOT'un kullanım amacının ve etkili kullanım kriterlerinin tam anlamıyla öğretilmesini sağlayacak iyi bir eğitim verilmesini, hastaların düzenli kontrollere geldiğinin gözlenmesini takiben USOT reçete edilmesi gerektiğini ve hasta eğitiminin belirli aralıklarla tekrarlanması gerektiğini düşünmekteyiz. 42 SUMMARY Oxygen is an effective medication for chronic obstructive pulmonary disease (COPD) patients with hypoxemia. It must be taken at least 1 5 hours/day for long-term oxygen therapy (LTOT) to be usefull. In our study we estimated the demographic and functional features and compliance to treatment of the LTOT prescribed patients at home visits. We compared the LTOT group with the control group which was treated medically and we examined the effects of LTOT on lung function tests, arterial blood gases, symptoms, dispne scores and quality of life. The patients who are suggested LTOT by Cerrahpaşa Medical Faculty Department of Pulmonology, mean age 65±8(46-75) years, 11 men, 1 woman total 12 patients are included. The demographic features of patients', pre-LTOT symptoms, dispne scores, lung function tests, arterial blood gases and quality of life parameters and the differences after LTOT are reported. The patients who are followed by Cerrahpaşa and Istanbul Medical Faculty Department of Pulmonology and take medical treatment, mean age 67±8(53-81) years, 11 men, 1 woman total 12 patients are examined as control group. The demographic features, symptoms, dipne scores and quality of life parameters which are tested before medical treatment are reported. Patients are seen once at policlinics and the changes in symptoms, dispne scores, quality of life after medical treatment are examined. Lung function tests and arterial blood gases are calculated. Although there was no difference between the patients' number of acute attacs, hospitalization / intensive care support needs during last one year, the patients in LTOT group are seen to stay in hospital / intensive care unit longer (p = 0,006). LTOT prescribed patients were at severe stages. 12 patients who taken LTOT are followed 4,6±1,8 months. In these patients Pa02 increased from 51,23±4,5 to 61,93±6,9 mmHg (p = 0,005). Percantage of Sa02 increased from 84,83±3,9 to 90,95±3,05 (p = 0,006). Quality of life increased in both 43groups but more in LTOT used groups (p = 0,003) and dispne scores decreased only LTOT group ( p = 0,007). Compliance to the treatment was determined as 41,6%. At the end of the treatment the coughing (p = 0,03) and mucus (p = 0,035) symptoms decreased meaningfully. As a result of our study, for increasing compliance to treatment patients must be educated about the aim and criters of the treatment and they should come for controls and must be followed. We think that LTOT prescribed patients education must be repeated intervally. 44 48

ÖZET Egzersizle oluşan astım çok uzun yıllardır tanınmasına karşın patogenezi hakkındaki bilgiler son 20 yılda elde edilmiştir. Genel kanı olarak bronş aşın duyarlılığını gösteren non-spesifik bir uyaran olarak kabul edilir. Ancak yapılan çalışmalarda çok farklı sonuçlar elde edilmiştir. Biz de non-spesifık bronş duyarlılığını göstermek için rutin olarak kullanılan metakolin provokasyon testine göre egzersiz testinin duyarlılığını saptamak amacıyla istanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı polikliniğine baş vuran 44 astım bronşiale' li ve solunum şikayeti olmayan 10 sağlıklı bireyde bu iki testi uyguladık. Çalışmamıza alınan astımlı 44 hastanın 19 tanesi erkek, 25 tanesi kadındı. Buna karşılık kontrol grubundaki 10 bireyin 8 ' i kadın 2' si erkektir. Hasta grubunun yaş ortalaması 27 ± 9 iken hasta grubun yaş ortalamaları 22 ± 4 olarak bulunmuştur. Hastalık süreleri ortalama 5.0 ± 5.7 yıldır. Yapılan metakolin provokasyon testi hastaların % 91' inde pozitif sonuçlanmıştır. Egzersiz testinde ise FEVİ değeri dikkate alındığında % 27, PEF değeri dikkate alındığında ise %41 pozitiflik elde edilmiştir. Her iki testte de kontrol grubundan hiçbir hastada test pozitif sonuçlanmamıştır. 54Egzersiz testi ile provokasyon testi arasında korelasyon saptanmıştır. Aynı şekilde ortam sıcaklığı ile de egzersiz testi sonuçlan arasında korelasyon olduğu görülmektedir. Sonuç olarak egzersiz testi muhtemelen non-spesifîk bronş duyarlılığını gösteren ve ortam şartalnndan fazlasıyla etkilenen bir testtir. Non-spesifîk duyarlılığı göstermekte metakolin kadar duyarlı değilidir. Buna karşılık egzersizle oluşan astım hala patogenezi aydınlatılamamış bir antitedir. Üstelik sadece egzersizle akut bronko-konstriksiyon gelişen bir hasta grubu vardır. Bu tür hastalan ayıncı tamda kanşıklık yaratacak kardiyak hastalardan ayırd etmekte egzersiz testi kullanılabilir. Bunun dışında astım bronşialenin patogenezinin aydınlatılmasında işe yarayabilecek ipuçlan içerdiğinden özellikle araştırma amaçlı kullanılmasımnda dikkate alınmasını öneriyoruz. 55 62

SUMMARY Immunologic response was investigated in 20 patients with stable chronic obstructive pulmonary disease (COPD) by evaluating Immunglobulins and peripheric blood lymphocyte subpopulations. 10 age and sex matched healthy subjects comprised the control group. IgG and IgM levels were in normal limits, although statistically not significant IgA level was increased in COPD patients. Cytotoxic - supressor CD8 expression was increased significantly ( p