Search

Ceza yargılamasında sıkça karşılaşılan “eşyanın dosyada delil olarak saklanması kararı” hakkında ne Türk Ceza Kanunu’nda ne Ceza Muhakemesi Kanunu’nda herhangi bir düzenleme bulunmaktadır. Bu karar çeşidine ilişkin mevzuatımızdaki dolaylı tek düzenleme Suç Eşyası Yönetmeliği’nin 18. maddesinin 1/d bendindeki hükümdür. Bu açıdan bakıldığında yaptırımlar sistemi ve hüküm türleri arasında yer almayan “eşyanın dosyada delil olarak saklanması kararı”nın hukuki niteliğinin ne olduğu, bu karara hangi durumlarda başvurulabileceği, bu karara yönelik kanun yollarına başvurulup başvurulamayacağı, iyi niyetli üçüncü kişilere ait bir eşya söz konusu ise bunun akıbetinin ne olacağı gibi sorulara çalışma kapsamında cevap aranacaktır. Ayrıca böyle bir karar çeşidine müsadere ve elkoyma ile olan benzerlikleri dikkate alındığında kanunda değil de yönetmelikte yer verilmiş olmasının isabetli bir tercih olup olmadığı, böyle bir kararın mülkiyet hakkının ihlali sonucunu doğurup doğurmayacağı gibi yan sorular üzerinde de durulmak suretiyle bu zamana kadar literatürde herhangi bir monografik çalışmanın konusunu oluşturmamış bu karar çeşidiyle ilgili açıklamalarda ve değerlendirmelerde bulunulacaktır.

Mevcut çalışmanın ana uğraş alanını, Alman Ceza Kanunu’nun 323a paragrafında kaleme alınmış olan tam sarhoşluk (Vollrausch) suçunun dogmatik temelleri hakkında genel bilgiler verilmesi oluşturmaktadır. Söz konusu suç tipi ile toplumun genelinin, bir tehlikenin gerçekleşmesinden önce korunması amaçlanmıştır. Alman Ceza Kanunu’nda düzenlenmiş bulunan tam sarhoşluk suçuna benzer nitelikte bir suç tipine ne 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda ne de 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda yer verildiği görülmektedir. Tam sarhoşluk suçunun Alman ceza hukukunda önemli tartışmaların odağında yer aldığı söylenebilir. Gerçekten de Alman Hukukunda bu suç tipi, ceza hukuku dogmatiğinin en zorlu ve tartışmalı hükümlerinden birisi olarak değerlendirilmektedir. Söz konusu tartışmaların temelinde tam sarhoşluk suçunun ve bu suç tipinde aranan hukuka aykırı bir fiil (eine rechtswidrige Tat) gerçekleşmesinden ne anlaşılması gerektiği ve belki daha da önemlisi bu suç tipinin kusur prensibine aykırılık teşkil edip etmediği gibi önemli konular yatmaktadır. Çalışmanın sonuç kısmında ise Türk Ceza Kanunu’nda bu suç tipine benzer bir suça yer verilmesi gerekip gerekmediği hususu üzerinde kısa bir değerlendirmede bulunulacaktır.

The speedy and the simplified proceedings are two new institutions. The main purpose behind the inclusion of these two institutions in the criminal procedure system is that the increased workload of the judiciary can be reduced to some extent. In the study, what the legal nature of the objection institution, which is shown as the kind of legal remedy that can be applied against the judgment to be established by the court after the application of speedy proceeding and simplified proceedings, the duration, conditions and results of the objection will be emphasized, suggestions for solutions and results of the objection will be emphasized, suggestions for solutions to some problems that may be encountered in practice, the prohibition of reformatio in peius, would be presented and opinions regarding the amendments to law that are supposed to be made in this context would be included.

Literatürde, terörizm ve nefret suçları konusunda ayrı ayrı yapılmış çok sayıda çalışma olmasına karşın her iki konunun aynı anda ele alındığı, birbirleriyle olan ilişkilerinin, benzer ve farklı yönlerinin ortaya konulduğu çok az sayıda çalışma bulunduğu görülmektedir. Bu bağlamda söz konusu davranış şekillerinin aynı bütünün parçaları olup olmadığı veya terörizmle ilgili yapılan araştırmaların nefret suçları, nefret suçlarıyla ilgili yapılan araştırmaların terörizm açısından geçerli olup olmadığı, üzerinde düşünülmesi gereken önemli konulardır. Bu çalışmada, her biri başlı başına monografik bir araştırmanın konusunu oluşturabilecek genişlikte olan nefret suçları ve terörizm kavramları hakkında çalışmanın kapsamını aşmamak kaydıyla genel açıklamalarda bulunulacak, sonrasında ise bu davranış şekillerinin birbirleri üzerinde olan etkileri başka bir ifadeyle terörizmin nefret suçlarını, nefret suçlarının ise terörizmi tetikleyip tetiklemediği hususu ele alınacaktır. Türk doktrininde bu konuyla ilgili yapılmış herhangi bir çalışma bulunmadığından dolayı özellikle 11 Eylül 2001’de ABD’de ve 7 Temmuz 2005’te Londra’da gerçekleştirilen terör saldırılarının öncesinde ve sonrasında yaşananlar özelinde Anglo-Sakson hukuk literatüründe yapılan teorik ve ampirik araştırmalardan istifade edilecektir Although there are a lot of separate studies on terrorism and hate crimes in the literature, it can be seen that there are very few studies in which both subjects are discussed at the same time and their relationship, differences and similarities are revealed. In this context, it is important to consider whether the forms of behavior are parts of the same totality, or whether the researches about terrorism are valid in terms of hate crimes and the researches about hate crimes are valid in terms of terrorism. In this study, general explanations will be made about the concepts of hate crimes and terrorism, which can itself constitute a monographic research theme, provided that not exceeding the scope of the study. Afterwards, the effects of these behaviors on each other, in other words, whether terrorism triggers hate crimes or hate crimes trigger terrorism, will be discussed. Since there are no studies related to this subject in Turkish doctrine, it will be benefitted from the theoretical and empirical researches in Anglo-Saxon literature in particular, especially the experiences before and after the terrorist attacks in 11st September 2001 in the USA and 7th July 2005 in London.

In this study, we aimed to evaluate the prognostic value of pretreatment blood count values, particularly WBC counts, in patients with advanced non-small cell lung cancer (NSCLC). The records of 186 patients with advanced stage (stage IIIB and IV) NSCLC were assessed retrospectively. Patients were divided into 3 subgroups according to WBC levels; 10000 and 15000/mm(3) as Group 3. Patient and tumor characteristics as well as outcomes in terms of overall survival (OS) were evaluated. Median OS was 13.3 months in the whole population, 25.7 months in stage IIIB and 8.9 months in stage IV patients. According to the pretreatment leukocyte values, median OS was 17.9 months in Group 1, 11.2 months in Group 2 and 8.4 months in Group 3 (p= 0.003). Median OS values in WBC groups according to stages IIIB and IV were significantly different (p< 0.001). In multivariate analyses, ECOG-PS 2 or 3, stage IV disease, anemia and high WBC levels were associated with poorer OS. In this study, higher pretreatment WBC levels were associated with poorer OS in patients with advanced stage NSCLC. Pretreatment WBC counts may represent a simple prognostic factor and may aid in tailoring treatment in patients with advanced NSCLC.

In Turkey, experimental research on seismic rehabilitation started at Middle East Technical University (METU) in 1969. Since then several research projects in this field leading to developing rehabilitation technologies have been carried out. Majority of these researches inquired the introduction of reinforced concrete infills to the selected bays of the frames. This method developed at METU was applied to a significant number of seismically deficient RC buildings and it was proven to be effective in the past earthquakes. Application of this method, however, necessitates evacuation of the building during construction. Urgent developments of new strengthening methodologies which do not require the evacuation of the building, therefore, become imperative. Subsequently, a research project was initiated at METU Structural Mechanics Laboratory in 2001, which aimed to strengthen the existing masonry infill walls by means of CFRP sheets, to convert these walls into structural elements forming a new lateral load resisting system. As a continuation of the former project, in this study eight 1/3 scaled 2-story 1-bay RC frames, having the common deficiencies of the structures in Turkey, were tested. In this chapter, the test results are revealed in terms of lateral strength, stiffness and energy dissipation characteristics of the specimens.

Turkey is located on one of the major earthquake belts of earth. In the past fifteen years five major earthquakes caused significant damages and loss of lives. Turkish government sponsored comprehensive repair and strengthening projects after each of these earthquakes.

This paper discusses recent earthquakes in Turkey. Large-scale seismic rehabilitation projects carried out by the Middle East Technical University (METU) faculty and staff on moderately damaged reinforced concrete structures are summarized. Research at METU related to seismic rehabilitation is presented, emphasizing infilled frames, a system used extensively in Turkey.

An attempt is made to analyze the damage caused to reinforced concrete-framed structures in the towns of İzmit and Adapazarı by the Mudurnu Valley earthquake of July 22, 1967. The observed damage shows that elaborate calculations for the design of structures to withstand earthquake forces are of little use unless they are based upon sound concepts, proper details, and are carried out by construction practice of good quality.