Search

In Seljuk Turkey, there are commercial routes that operate between north and south and west and east. Many commercial caravans and tradesmen with which there were commercial ties, used to pass through Turkey to other countries. This has made Turkey the center of transit trade. 400 foreigners, Christians among them, have left Istanbul in 1133 and they have died on Mar Theodorus feast day due to snow and blizzard. As the Persian tradesmen have gone to Istanbul through Turkey, it is possible that Turkish tradesmen have gone as well. The Seljuk Turkey was opened for transit trade in these years. The existence of a commercial route from Tabriz to Istanbul via Konya in 12th century; and seeing Western and Horasan, Iraq, Syria, Jazeera, Kipzchak, Russian, Bulgarian, Caspian tradesmen in Sivas, Antalya, Samsun, Sinop and Konya are obvious evidences. A rich and prominent Tabriz tradesman has arrived to Konya, entered into "sugar- furusan" business place and had friendships with tradesmen from Konya. Turkish and Muslim tradesmen have travelled until Frank countries (Istanbul or Europe). Resources about that period provide information on the negative situation of transit trade mainly because of the wars. The events that effected the trade on Black Sea have stopped the land and sea transportation with Anatolian, Russian and Kipzchak cities. No one was able to enter the Seljuk country; people and tradesmen were harmed. The tradesmen from Turkey were doing trade with them and going to their countries. Tradesmen from Syria, Iraq, Mosul, Jazeera and other places were also coming to Anatolia. Therefore, the tradesmen used to gather in Sivas. The caravans coming from Antalya have arrived to Sivas via Konya and Kayseri; and they reached to Tabriz via Erzurum-Erzincan. In 13th century, Sivas turned into a city where tradesmen from different nations have settled and established colonies at. The Genoese and other European tradesmen have established colonies and consulates in many cities of Turkey and even lived as neighborhoods. It is also seen that the foreign tradesmen have established inns within the cities they made trade to. One of them is Kemaleddin Inn in Sivas and the inn of Arab-origin Pauli Calatazi. On the other hand, Provenceians did transit trade between Konya and Cyprus; and they have brought smack, leather, crude and processed silk to Cyprus. Due to the measures taken in order to improve international trade; Turkey had a high level of income.

İslam toplumlarının sosyal tarihlerini isabetli ve doğru bir şekilde ortaya koymada vakıfların tarihî ve sosyolojik açıdan incelenmesi büyük önem arz etmektedir. Türkiye Selçukluları döneminde sultanın otoritesinin temsilcisi olan yönetici sınıf, onun hâkimiyetini ve meşruiyetini pekiştirmek üzere toplumun faydalanabileceği vakıf eserler yaptırmayı bir gelenek haline getirmiştir. Gulamhanede yetişerek Türkiye Selçukluları devrinde yönetici sınıf içerisinde yer alan devlet adamları, sultanın da onayıyla toplumda birçok kamu hizmetinin işleyebilmesi amacıyla çeşitli alanlarda vakıflar kurmuşlardır. Gulamhanede yetişerek XIII. yüzyılda devlet yönetiminde rol oynayan devlet adamlarından biri de Seyfeddin Torumtay'dır. Onun, Amasya'da kurduğu Gök Medrese Vakfı Türkiye Selçuklularından günümüze kalmış önemli bir vakıf eserdir. Bu çalışmada Türkiye Selçuklu devlet adamlarından, Seyfeddin Torumtay'ın hayatı ile Amasya'da kurduğu vakıf eseri ele alınacaktır., Statesmen who grow in the Gulamhane and became a part of the ruling class during the reign of the Turkey Seljukians established foundations in several areas in order to handle many public services in the society with the sultan's approval. One of he statesmen who grow in the Gulamhane and played a role in the state in the XIII. century is Seyfeddin Torumtay. Gök Madrasa Foundation established in Amasya by him is an important work that remains today from the Turkey Seljukians. Throughout this study Seyfeddin Torumtay's life as a Turkey Seljukian statesmen and the foundation work he established in Amasya will he embraced

Ortaçağ Türk tarihi açısından büyük önem arzeden Anadolu Selçuklu Devleti'nin arşiv niteliğindeki diplomatik vesikaları, tarihi olaylara ışık tutmaktadır. Bu belgeler, tebrik, savaş, evlilik, fetih müjdesi, ikta, ticari anlaşmalar, tabilik, azil gibi konular hakkında yazılmıştır. Süleyman Şah tarafından kurulan devlet, II. Gıyaseddin'in tahta çıkışıyla yükseliş dönemine girmiştir. I.Alêddin Keykubad devrinde en parlak dönemi yaşamış ve III. Gıyaseddin Keyhüsrev'in ölümüyle (1284) Moğol hâkimiyetine girmiştir. Çalışmanın amacı, bu tarihi sınırlar içerisinde ortaya konulan belgeleri, ferman, berat, ahidnâme, fetihnâme gibi başlıklar altında tespit ve tasnif etmektir. Bu amaçla dönemin önemli vekayinâme yazarlarından İbni Bibi, Kerimüddin Aksarayî ve Anonim Selçuknâme'den yararlanılmıştır. Ayrıca İbnü'l Esir, Ebu'l-Farac gibi islam kaynaklarına ve Anna Komnena, Urfalı Meteos gibi yabancı kaynaklara da başvurulmuştur. Vesikalar esas alınarak, devletin siyasi, askeri, hukuki ve iktisadi ilişkileri takip edilmiştir. Bu ilişkiler sonucu ortaya konulan resmi vesikalar derlenerek bir araya getirilmiştir ve araştırmacılara büyük kolaylık sağlayacak bu çalışma ortaya konulmuştur., Middle Age History of Turkey that Turkey is of great substential in terms of diplomatic documents shed light on hisrorical events in the archive attribute of the Seljuk state. These documents were written about subjects such as congratulation, war, marriage, commercial treaty, iqta, nationality, dismissal. The state was founded by Süleyman Shah and period of Gıyaseddin Second has entered rising era. During the I. Alaeddin Keykubad, it lived prime and the death of III. Gıyaseddin, it was fall under Mongol domination in 1284. The aim of this thesis study is to determind and classify the documents put forwaed within these historical boundaries under the headings such as charta, certificate (berat), treaty (ahidnâme), fetihnâme. For his purpose, one of the most substential chronic writers of the era such as İbn Bibi, Kerimüddin Aksarayî and anonym Seljuknâme was used. Also islamic sources such as İbnü'l-Esir, Ebu'l-Farac and foreign sources Anna Komnena, Urfalı Meteos were used The political, military, jüridical and economical relations of the state have been put forward on the basis of documents, formal documents werw compiled and collect. This study has been forward which will provide great convennience to researchers

Türkiye Selçuklu Devleti tarihinde önemli bir yer tutan Sultan II. Gıyâseddin Keyhusrev’in eşi Gürcü Hatun Tamara, Gürcistan Kraliçesi Rusudan’ın kızıdır. Kraliçe Rusudan, 1223 yılında tahta çıkmış, aynı yıl Gürcistan dışından bir evlilik yapmak isteyip Selçuklu hanedanlığına mensup Erzurum Hâkimi Mugîsüddin Tuğrulşâh’ın oğlu ile nikâh kıymıştır. Kraliçe Rusudan’ın Selçuklu şehzadesi ile yaptığı bu evlilikten David isimli bir oğlu ile Tamara isimli bir kızı dünyaya gelmiştir. Sultan Alâeddin Keykubat döneminde Gürcüler üzerine gönderilen Kemâleddîn Kâmyar’ın karşısında tutunamayacağını anlayan Kraliçe Rusudan, sulh teklif ederek Türk bir babadan olan kızı Tamara’nın Sultan Alâeddin’in oğlu Gıyâseddin ile evlenmesini kabul etmiş ve bu sefer sonrası Gıyâseddin ile Tamara nişanlanmıştır. Sultan II. Gıyâseddin, Selçuklu tahtına oturduktan sonra Şehâbeddin Kirmânî’yi büyük bir düğün alayı ile Gürcistan’a göndererek nişanlısını Konya’ya getirtip evlenmiştir. Türkiye Selçuklu merkezine gelirken Hristiyan inancına haiz kutsal gördüğü bütün mukaddes eşyalarını yanında getiren Gürcü Hatun, kısa zaman sonra Konya’nın mistik havasından etkilenerek Müslümanlığı kabul edip Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin müridesi olmuştur. Türkiye Selçuklu Devleti’nin Moğolların tahakküme girdiği bu dönemde devlet merkezinde Sultan’a ziyadesiyle tesir ederek siyasi hayatta gücünü ve nüfuzu her daim kullanmış olan Gürcü Hatun Tamara’nın evliliği, hayatı ve Sultan üzerindeki etkisi, Selçuklu, Gürcü ve Ermeni kaynakları kullanılarak bu çalışmada ele alınacaktır The wife of Sultan II. Gıyâseddin Keyhusrev’s, who is called Georgian Khatun Tamara had been played very important roles in Turkey Seljuks Government, Tamara is also girls of the Georgian Queen Rusudan. Queen Rusudan gad got the throne in 1223, at the same year she got merried with Erzurum judge Mugîsüddin Tugrulsâh’s son. Queen Rusudan had two children one of them boy and another was girl, these children are called David and Tamara from this marriage with his Seljuk prince. Kemâleddîn Kâmyar was sent on Georgians the period of Sultan Keykubat. Queen Rusudan realized that cannot be held against him and offered peace. Upon this He accepted engagement of the her daughter who her father is Turkish with Alâeddin’s son Gıyâseddin. When Sultan II. Gıyâseddin ascend the throne he sent to Sehâbeddin Kirmânî’s to Georgian with wedding procession and his fiance had been brought to Konya an then they were got married. Georgian Hatun had brought all of the holy stuff’s to Konya, which was important for Christian, but then as a result of mystic atmosphere of Konya she got being a Muslim. Georgian Khatun Tamara had been effects to Sultan’s directly, and she had been used all of his possibility such as personal power and political power definitely. This study gives brief information about that relation with benefit from Armenian, Georgian and Seljuk