Search

Hasan Sabri Ayvazov (1878-1938), Rusya sınırları içinde bulunan Kırım’ın Alupka şehrinde doğmuştur. Hayatı boyunca İsmail Gaspıralı’nın öğrencisi olarak Cedidci geleneğin içerinde yer almış, Gaspıralı’nın “dilde, fikirde, işte birlik” ideali çerçevesinde dil ve din birliğinin Türk dünyasının birleşmesindeki önemini vurgulamıştır. Kırım-Tatar hareketinin içerisinde aktif bir şekilde bulunan Hasan Sabri, hareketin faaliyetlerinin duyurulması ve tanıtılmasında yazdığı eserlerle birlikte parlamento başkanlığı ve elçilik gibi farklı faaliyet alanlarında etkili olmuştur. Dolayısıyla o, sadece bir ilim adamı değil, millî ve siyasî konularla yakından ilgilenen önemli bir şahsiyettir. Hasan Sabri’nin tarih, edebiyat, pedagoji gibi farklı alanlarda çok sayıda kitap ve risalesinin yanı sıra çeviri ve makaleleri de bulunmaktadır. Usûl-i Tedrîs ve Ta‘lîm Terbiye isimli risalesi eğitim açısından en dikkate değer çalışmasıdır. Bu çalışmada, Hasan Sabri’nin bu eserinde yer alan din eğitimiyle ilgili görüşleri nitel araştırma tekniklerinden içerik analizi kullanılarak tespit edilmeye çalışılacaktır. Hasan Sabri, her ne kadar Kırım’da bulunan mekteplerde uzun yıllardır “usûl-i cedîde” benimsense de gereken ilerlemenin gerçekleştirilemediğini belirterek eserini bu probleme çare arama niyetiyle kaleme aldığını ifade etmektedir. Eserde eğitimle ilgili birçok konuya değinilmiştir. Ancak onun dinî ve millî eğitimi, eğitimin merkezine koyması en dikkat çeken noktalardan bir tanesidir. O ayrıca eğitim programı, eğitim ilke ve kuralları, yöntem-teknik gibi eğitimin temel unsurlarıyla ilgili düşünceleri içinde din eğitimiyle ilgili görüşlere de önemli oranda yer vermiştir. Onun din eğitimi anlayışında sadece dinî ilimlerin tekelci bir şekilde öğretildiği değil, aklî, alet ve dinî ilimlerin bir arada öğretildiği, farklı görüşleri de içine alabilen yenilikçi bir bakış açısının hâkim olduğu sonucuna ulaşılabilir., Hasan Sabri Ayvazov (1878-1938) was born in the Crimean city of Alupka, located on the borders of Russia. As a student of Ismail Gaspirali, he took part in the uṣūl-i d̲j̲edīd tradition and emphasized the importance of language and religious unity in the unification of the Turkish world within the framework of Gaspirali’s ideal of “Unity in language, work and opinion”. Hasan Sabri, who was active in the Crimean-Tatar movement, was influential in various fields of activity such as the presidency of the parliament and the embassy, as well as his works written in the announcement and promotion of the activities of the movement. Therefore, he is not just a man of science, but an important figure who is closely interested in national and political issues. There are many books and pamphlets (risāle) by Hasan Sabri in different fields such as history, literature, pedagogy, as well as translations and articles. His pamphlet Uṣūl-i Tadrīs ve Talīm Tarbiye is the most remarkable work from the point of view of education. In this study, Hasan Sabri’s views on religious education will be determined by using content analysis, which is one of the qualitative research techniques. Hasan Sabri stated that although “uṣūl-i d̲j̲edīd” has been adopted in maktabs located in the Crimea for many years, the necessary progress has not been achieved, and that he wrote his pamphlet mainly for the purpose of finding a solution to this problem. Although many issues related to education are mentioned in the work, it is one of the most notable points that he puts religious and national education at the center of education. He also gave an important place to the views on religious education when talking about his ideas about the basic elements of education, such as the educational program, educational principles and rules, methods and techniques. It can be concluded that in his understanding of religious education, an innovative point of view prevails that can include different views, including not only the monopolistic teaching of religious sciences, but also the dec of mental, instrumental and religious sciences together.

İnsan, kendini tanımaya ve kendi dışındaki varlıkları bilmeye çabalayan bir varlık türü olarak, bilgiye konu olan önce kendisi ve kendi türü ile ve daha sonra da kendi dışındaki nesnelerle değişik şekillerde ilişkiye girerek farklı bilgiler edinmektedir. Bu nedenle bilgi konusu insanın var oluşundan bu yana önemini korumakta, bilginin kaynağı, oluşumu, hakikati vb. meseleler çoğu düşünürün ilgisini çekmektedir. Bilgiye, insana ve evrene ilişkin değerlendirmelere belirli dönemlerde belirli bakış açıları egemen olmaktadır. Toplumda egemen olan “inanç ve değerler” değiştiğinde insanın evrene, bilgiye bakış açısı da değişmektedir ve yeni paradigmalar ortaya çıkmaktadır. Bu paradigmalar da aynı şekilde bilimsel alanda yapılan çalışmaları etkilemekte ve her bilimsel disiplinin kendi yapısına göre bir bilgi anlayışı, diğer adıyla bir epistemolojisi var olmaktadır. Genelde Eğitim, özelde Din Eğitimi de bunlar arasındadır. Epistemoloji, Din Eğitimi Biliminin en önemli boyutlarından birini oluşturur. Çünkü eğitimin öğrenme ile öğrenmenin ise bilgi ile şekillendiği, bu ilişkinin sonunda ise öğrenen bireyin bilgi edindiği söylenebilir. Bu noktada bilgiye yaklaşımın din eğitimi anlayışlarına yansımaları, araştırılması gereken bir konu olarak ortaya çıkmaktadır. Her toplumda bilginin, kültürün ve değerlerin oluşmasına katkıda bulunan insanlar veya topluluklar bulunduğu ve onların toplumun düşünce hayatını şekillendirip düzenlediği söylenebilir. Eğitim faaliyetleri de oluşan bu yapının üretilmesi ve bir sonraki nesle aktarılmasında önemli bir araç olarak işlev görür. Bu anlamda İhvân-ı Safâ da İslam toplumunda ortaya çıkan bilginin üretilmesi ve bir sonraki nesle aktarılmasında rol oynayan önemli bir gruptur. Bu bağlamdan hareketle bu çalışmanın konusu bilgi anlayışının eğitim ve din eğitimi alanına etkisini İhvân-ı Safâ’da bunun nasıl tezahür ettiği örneğinden hareketle incelemektir. Böylece bilgi anlayışının farklılaşmasının din eğitimine etkisi ortaya konulmaya çalışılacaktır. Bu çerçevede öncelikle bilgi olgusu ele alınmış ve bilginin Nesnelci ve Yapılandırmacı yaklaşımlar özelinde eğitime/din eğitimine etkisi incelenmiştir. Buradan hareketle bilgi hakkındaki farklı yaklaşımların eğitimi-öğretimi şekillendirdiği görülmüştür. Daha sonra İhvân-ı Safâ’nın bilgi anlayışı üzerinde durulmuş ve bu anlayış çerçevesinde yaptıkları eğitim/din eğitimi, Nesnelci ve Yapılandırmacı yaklaşımlar bağlamında değerlendirilmiştir. Buna göre İhvân-ı Safâ’nın felsefesinde insanın merkezde olduğu, bilgi konusunda eklektik bir yapıya sahip oldukları, bilgi kaynaklarını duyu, akıl, burhan, vahiy ve ilham olarak kabul ettikleri tespit edilmiştir. İhvân-ı Safâ’nın eğitim felsefesine öğrenme ve öğretme durumları açısından bakıldığında hem Nesnelci hem de Yapılandırmacı niteliklerle benzerliklere sahip olduğu, bununla birlikte Nesnelci yaklaşımla olan benzerliklerin daha ağır bastığı tespit edilmiştir. Son kısımda ise çıkarılan sonuçlardan faydalanılarak birtakım önerilerde bulunulmuştur.

Değerler eğitimi kavramı son yıllarda gerek yaygın eğitimde gerekse örgün eğitimde karşımıza sıkça çıkmaktadır. Bunun en önemli nedenlerinden biri, öğrencilerin ders içeriklerinde yer alan konulara değer boyutlarıyla birlikte sahip olmasının istenmesidir. Böylece öğrencinin konuyu içselleştirerek gündelik hayatta içinde yaşadığı toplumun değerlerinin yaşatılmasına ve gelecek kuşaklara aktarılmasına da katkı sağlaması amaçlanmaktadır. Bu çerçevede 2018 yılından itibaren güncellenen öğretim programlarında değerler eğitimi programlarda ayrı bir başlık altında verilerek konunun önemi vurgulanmıştır. Biz de çalışmamızda Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretim programlarında değerler eğitimine ne denli yer verildiğini kazanımlar çerçevesinde araştırarak program-kazanım uyumunu ortaya koymaya çalıştık. Çalışmada Schwartz’ın değer sınıflaması kullanılarak ders kazanımlarında vurgulanan değerlerin hangi değer tipleri içerisinde olduğu belirlenip değer öğretimi konusunda bir sınırlılık olup olmadığı ortaya konulmaya çalışılmıştır. Ayrıca ilk ve orta eğitimdeki tüm sınıf düzeylerini çalışmamıza konu ederek değerler eğitimi açısından hangi sınıf düzeyinde hangi değerlerin ön plana çıktığı ve hangi konularda değer öğretiminin yoğunlaştığı belirlenmiştir. Sonuç olarak elde edilen veriler çerçevesinde kazanımlarda toplumsal değerlerin ön plana çıktığı, bireysel değerlere daha az yer verildiği tespit edilmiştir. Tespitler sonucunda ortaya konulan verilerden hareketle daha sonra geliştirilecek programlara katkı sağlamak amacıyla çeşitli öneriler ortaya konulmuştur.

After the first case of COVID-19 was seen in Turkey on March 10, 2020, distance education began on March 23, 2020. When the literature about the applications carried out in distance education is examined, it is possible to come across many studies. This study differs from other studies by taking the content of the Religious Culture and Moral Knowledge course as a subject. The main problem of this study is to determine the problems experienced by teachers during the pandemic process, during the processing of Religious Culture and Moral Knowledge course curricula, and the solution suggestions for them. Thus, it is aimed to contribute to the program development studies by identifying deficiencies.This research, in which the qualitative research model was adopted, was carried out with the case study design. In the research, the problems and solution proposals experienced in religious teaching practices carried out during the pandemic process were tried to be examined in depth in line with interviews with teachers. As a result, the content of the Religious Culture and Moral Knowledge course curriculum, on the one hand, has some contributions, such as the emphasis on cleaning habits for the problems encountered during the pandemic process, the teaching of values but it has been found that it is also difficult to have a time problem, to activate students, to use materials, subjects such as measurement evaluation.

This study looks into the contribution of the Religious Culture and Ethics Course (RCE) on the integration of Syrian children in Turkey. The research question is in what way this course has been helping these children their adaptation and adjustment to into the Turkish culture considering the fact that they are coming from slightly different cultural, ethnic and religious backgrounds. To this end, interviews were held with a group of teachers who teach this class in Adana. This survey offered us interesting results as to how this course has been functioning within the context of the Syrian Children's education in Turkey. © 2018, Copyright © The Religious Education Association.

Çalışmada Adana ilinde ilköğretim okullarında görev yapan Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretmenlerinin yürürlükte olan din öğretimi programının programın din anlayışını yansıtıp yansıtmadığına yönelik görüşleri analiz edilmektedir. Araştırma sonuçlarına göre; öğretmenlerin yaşları, çalışma yılları ve programı inceleme durumları programın din anlayışının programa yansımasına yönelik görüşlerini farklılaştır-mıştır. Ancak öğretmenlerin cinsiyetleri, mezun oldukları program türü ve lisansüstü öğrenim görme durumları, programın din anlayışının programa yansıması ile ilgili düşüncelerini farklılaştırmamıştır, In this study, Religious Culture and Ethics Course teachers’ attitudes towards religious understanding of religious education programs working in primary schools in Adana are analyzed. According to the survey, teachers’ gender, years of work, type of program they graduated and the status of graduate education programs were not differentiated at their views with regard to the religious approach of program. However, the age and program review status of the teachers were differentiated their views towards the program’s religious approach of program

Laiklik yonundeki toplumsal degisim, diger toplumsal kurumlari etkiledigi gibi Turk egitim sistemini de etkilemistir. Dolayisiyla bu etkilenmeden egitim sisteminin bir parcasi olan din egitiminin de etkilenmemesi kacinilmaz bir durumdur. Laikligin 1937 yilinda anayasaya girmesinden ve daha onceki donemden itibaren gunumuze kadar devam eden surecte, din egitiminin konumu cesitli kesimlerce tartisilagelmistir. Bu tartismalar cercevesinde laik sistemde din egitiminin yer alabilecegi veya aksi yonde gorusler ileri surulmustur. Bu gorusler ve tartismalar ozellikle orgun egitim kurumlarindaki din egitimi calismalarinin teori ve uygulama ile ilgili esaslarinin bicimlenmesinde etkili olmustur. Calismada laik sistemde din egitiminin yer almasi gerektigini savunanlar ile yer almamasi gerektigini savunanlarin gorusleri tespit edilerek gerekceleri ile birlikte ortaya konulmaya calisilmistir

Çalışmanın temel amacı, Cumhuriyet dönemi din öğretimi programlarının İslamiyet dışın- daki dinlere ve İslamiyet içindeki yorum farklılıklarına ne oranda yer verdiğini tespit etmektir. Bu amaç çerçevesinde Cumhuriyet dönemi programları incelendiğinde 20 The primary goal of the study is to determine in what proportion the cur- riculums of the religious education in the republic period were applied including different interpretations in Islam and other religions apart from Islam. In accordance with this goal, when the republic period curriculums are analyzed, Religious Culture and Moral Knowledge Curriculum, which was prepared in 2000, has been a mile- stone in terms of targeting to bring a positive perception to the understanding of other religions. Although it is Islam-centered, information on other religions has be- gun to appear with “the Religion Curriculum for Secondary Schools and Their Equivalents” for the first time in 1956 in the republic period; however other religions are referred by name for the first time in “1976 Secondary School Religion Curricu- lum”. In the “Primary Education Religious Culture and Moral Knowledge Curricu- lums” , “Different interpretations in Islam” are included with the unit “Different Un- derstandings in Religion”- for the first time in the religious education curriculums which were prepared in 2000 in the period of republic.An important step has been taken by including Jafarism as well as four Sunni fiqh -applied sects in 2005 Sec- ondary Education Religious Culture and Moral Knowledge Curriculum.

Bu çalışma, yüksek düzeyde din eğitimi alan gençlerin değer tercih sıralamalarının incelenmesini konu edinmiştir. Amacı ise ilâhiyat fakültesi öğrencilerinin hangi değerlerin etkisini daha çok hissettikleri, eğitim-öğretim süreciyle birlikte değer tercih sıralamalarında herhangi bir değişikliğin olup olmadığı, olduysa bunun hangi yönde gerçekleştiğini tespite çalışmaktır. Son tahlilde din eğitiminin bireyler üzerindeki biçimlendirici etkisinin yönü ve yoğunluğunun psikolojik bir yaklaşımla incelenmesi hedeflenmektedir. Araştırmada cinsiyete göre “ahlakî”, “estetik” ve “siyasal-politik” değerlerin tercihinde bir farklılaşma tespit edilmekle birlikte “dinî”, “ekonomik”, “teorik-bilimsel” ve “sosyal” değerlerin tercihinde anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Birinci sınıf öğrencileri ile son sınıf öğrencileri arasında sadece dinî değerleri tercih etmede anlamlı bir farklılık mevcuttur. İlâhiyat Lisans ile DKAB Öğretmenliği bölümleri arasında “siyasal-politik” değerlerin tercihinde anlamlı bir farklılık gözlenmiştir. Araştırmada öğrencilerin öğrenim gördükleri bölümlerini isteyerek tercih edip etmemeleri ile değer tercihleri arasında gözlenen farklılıklar anlamlılık seviyesine ulaşmamıştır.

Bu çalışma, yüksek düzeyde din eğitimi alan gençlerin değer tercih sıralamalarının ince- lenmesini konu edinmiştir. Amacı ise ilâhiyat fakültesi öğrencilerinin hangi değerlerin etkisini daha çok hissettikleri, eğitim-öğretim süreciyle birlikte değer tercih sıralamalarında herhangi bir değişikliğin olup olmadığı, olduysa bunun hangi yönde gerçekleştiğini tespite çalışmaktır. Son tahlilde din eğitiminin bireyler üzerindeki biçimlendirici etkisinin yönü ve yoğunluğunun psikolo- jik bir yaklaşımla incelenmesi hedeflenmektedir. Araştırmada cinsiyete göre “ahlakî”, “estetik” ve “siyasal-politik” değerlerin tercihinde bir farklılaşma tespit edilmekle birlikte “dinî”, “ekono- mik”, “teorik-bilimsel” ve “sosyal” değerlerin tercihinde anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Birinci sınıf öğrencileri ile son sınıf öğrencileri arasında sadece dinî değerleri tercih etmede anlamlı bir farklılık mevcuttur. İlâhiyat Lisans ile DKAB Öğretmenliği bölümleri arasında “siyasal-politik” değerlerin tercihinde anlamlı bir farklılık gözlenmiştir. Araştırmada öğrencilerin öğrenim gördük- leri bölümlerini isteyerek tercih edip etmemeleri ile değer tercihleri arasında gözlenen farklılıklar anlamlılık seviyesine ulaşmamıştır. The subject of the study is to research sorting of value preferen- ce of the young people taking religious education at a high level. The aim of the study is to attempt to set that which values the students of Divinity Fa- culty feel mostly, and whether there exists a change in sorting of value pre- ference by educational process or not, if exists, in which way it actualizes. The study ultimately aims to examine the formative influence and direction of religious education over individuals by the psychological approach. In our study we are not able to find a remarkable variation in preference of the “religious,” “economical,” and “theoretecial-scientific” values despite finding a differentation in preference of the “ethical,” “esthetical,” and “political” va- lues. We ascertain a remarkable differentation between the first grade stu- dents and the last grade students only in preference of values. Also, we see a remarkable differentation between the students of Department of Divinity and Department of DKAB Teaching in Divinity Faculty in preference of “poli- tical” values. Finally, we do not find a differentation reaching to a significant level between choosing of the students their departments intentionally (in where they study) or not, and their value preference

Ogurlu has developed “the Scale of Leadership Skills” for students of sixth, seventh and eighth classes in Turkey adapting from scales of leadership skills which were developed in different countries. The Scale of Leadership Skills is a scale that consists of ten factors (problem-solving, group dynamics, shyness, goal setting, empathy, leadership, anger management, perseverance, creativity and rhetoric) and 41 items. In this study, it has been benefited from this Scale of Leadership Skills developed by Ogurlu. In this context, the contribution of the acquisitions prepared for sixth, seventh and eighth classes in the Course of Religious Culture and Ethics Knowledge (Fourth-Eighth Classes) Instructional Programs in Turkey to gain leadership skills was evaluated. © Springer Science+Business Media Dordrecht 2014.