Search

Bitkiler çok eski zamanlardan beri hem Türkiye’de hem de dünyada tıbbi amaçlı olarak kullanılmaktadır. Bu bitkilerin çoğu antimikrobiyal özellikleri nedeniyle pek çok hastalığın tedavi sürecine dahil edilmektedir. Benzer şekilde meyveler de geleneksel tedavi amaçlı halk arasında sıklıkla kullanılmaktadır. Bir yabani meyve türü olan Berberis crataegina (karamuk) meyveleri tanen, organik asitler, yüksek oranda C vitamini ve antosiyanin içermekte olup; ateş düşürücü, kaşıntı önleyici ve diüretik etkilerinden dolayı yaygın olarak tüketilmektedir. Bu çalışmada, Berberis crataegina meyvelerinin farklı çözücülerle (etanol, metanol, hekzan, diklorometan) hazırlanan ekstratlarının total antioksidan/oksidan etkileri ve Stenotrophomonas maltophilia bakterisine karşı antibakteriyel etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada, toplanıp kurutulan meyve tanelerinin farklı çözücülerle hazırlanan ekstraktlarında total antioksidan/oksidan seviyeleri ticari kitler ile spektrofotometrede ölçüldü. Berberis crataegina meyvelerinin Stenotrophomonas maltophilia bakterisine karşı antibakteriyel etkisinin olup olmadığı disk difüzyon yöntemiyle belirlendi. Çalışmaya göre Berberis crataegina meyvelerinin yüksek antioksidan seviyeye sahip olduğu, Stenotrophomonas maltophilia bakterisine karşı antibakteriyel etkisinin olmadığı tespit edildi., Plants have been used for medicinal purposes both in Türkiye and in the world since ancient times. Many of these plants are included in the treatment process of many diseases due to their antimicrobial properties. Similarly, fruits are frequently used among the people for traditional treatment purposes. Berberis crataegina (barberry) fruits, a wild fruit species, contain tannins, organic acids, high levels of vitamin C and anthocyanins; it is widely consumed due to its antipyretic, antipruritic and diuretic effects. In this study, it was aimed to determine the total antioxidant/oxidant effects of Berberis crataegina fruit extracts prepared with different solvents (ethanol, methanol, hexane, dichloromethane) and antibacterial effect against Stenotrophomonas maltophilia bacteria. In the study, the total antioxidant/oxidant levels of the extracts of the collected and dried fruit grains prepared with different solvents were measured in spectrophotometer with commercial kits. The antibacterial effect of Berberis crataegina fruits against Stenotrophomonas maltophilia was determined by disk diffusion method. According to the study, it was determined that Berberis crataegina fruits had high antioxidant level and had no antibacterial effect against Stenotrophomonas maltophilia bacteria.

Amaç: Bu çalışma ratlarda iskemik priapizmin kavernozal dokularda oksidatif etkilerini tanımlamak ve bir antioksidan olan curcuminin penil iskemi reperfüzyon modelinde biyokimyasal ve histopatolojik etkilerini değerlendirmek için yürütülmüştür. Materyal ve Metod: Toplam 26 adet yetişkin erkek Sprague Dawley sıçan rastgele 3 gruba ayrıldı. I. Grup (Kontrol grubu, n=8): Sadece penektomi yapıldı ve VCI den 3 ml kan alındı. II. Grup (İskemi reperfüzyon grubu, I/R, n=8): Bir saat iskemik priapizm + 30 dakika reperfüzyon sonrası penektomi yapıldı ve çalışma için VCI’ dan 3ml. kan alındı. III. Grup (I/R+CURC grubu, n=10): İşlem öncesinde 7 gün boyunca 200 mg/kg/gün curcumin verildi. Ardından 1 saat iskemi ve sonrasında 30 dakika reperfüzyon sonrası penektomi yapıldı ve vena kava inferiordan 3ml. kan alındı. Deney işlemlerinden sonra plazma örneklerinde total oksidan seviye (TOS), total antioksidan seviye (TAS), paraoksonaz (PONX) seviyeleri ölçüldü ve histopatolojik olarak alınan dokular; kanama, ödem ve nekroz açısından incelenip skorlandı. İstatistiksel analizde Chi-kare testi, Kruskal-Wallis testi ve Mann-Whitney U testi uygulandı. P değeri 0.05’ten küçük sonuçlar anlamlı kabul edildi. Bulgular: I/R grubunda kontrol grubuna göre TOS yüksek (p=0,002), TAS düşük (p=0,001) bulundu. Curcumin verilen grupta I/R grubuna göre TAS’ın yükseldiği (p=0,003), TOS’un düştüğü (p=0,004) görüldü. Curcumin verilen grupta TAS ve TOS düzeylerinin kontrol grubuna yaklaştığı görüldü. PONX düzeyinin I/R ile arttığı (p=0,21) curcumin verilmesi ile azaldığı (p=0,53), ancak istatistiksel anlamlı fark oluşturmadığı tespit edildi. Histopatoljik incelemede kanama ödem ve nekroz açısından curcumin tedavisinde anlamlı fark görülmedi. Sonuç: Bu çalışmada oluşturulan deneysel iskemik priapizm modelinde curcuminin, iskemi reperfüzyon hasarına karşı oksidatif hasar parametrelerini düzelttiği ancak histopatolojik olarak kanama, ödem ve nekroz üzerinde olumlu etkileri olmasına rağmen anlamlı fark oluşturmadığı gözlendi. Anahtar kelimeler: priapizm, total oksidan seviye, total antioksidan seviye, paraoksonaz, curcumin, histopatoloji Objective: This study was carried out in rats to identify the oxidative stress effects of the ischemic priapism on cavernosal tissues and to assess the biochemical and histopathological effects of curcumin as an antioxidant on this penile ischemia-reperfusion model. Materials and Methods: 26 adult male Sprague Dawley rat were used in this study and were divided into three grups randomly. Group 1 (Control, n=8): Only penectomy were done and 3 ml blood sample obtained from vena cava inferior (VCI). Group 2 (ischemia-reperfusion group; I/R, n= 8): Penectomy after 1 hour ischemic priapism + 30 min reperfusion and 3 ml blood sample from VCI. Group III (I/R+CURC group, n=10): 200 mg/kg/day curcumin per orally before surgery for 7 days + Penectomy after 1 hour ischemic priapism + 30 min reperfusion and 3 ml blood sample from VCI. At the end of the experimental period, total oxidant status (TOS), total antioxidant status (TAS) and paraoxonase (PONX) levels were measured from serum samples. Tissue samples were investigated and scored histopathologically in terms of bleeding, edema and necrosis. Chi-square test, Kruskal-Wallis test and Mann-Whitney U test were used for statistical analysis and a value of p < 0.05 was used as a threshold for statistical significance. Results: TOS levels were higher (p=0,002), and TAS levels were lower (p=0,001) in I/R group than the control group. TAS levels were increased (p=0,003), and TOS levels were decreased (p=0,004) in I/R+CURC group than the I/R group as a result of curcumin treatment. In the treatment group (I/R+CURC) TAS and TOS levels were similar to levels in control group. PONX levels were increased with ischemia-reperfusion (p=0,21) and decreased with curcumin treatment (p=0,53), however this changes were not statistically siginificant. There was no significant difference between curcumin treated group and others according to histopatological findings in terms of bleeding, edema and necrosis. Conclusion: This experimental iscemic priapism model study showed that curcumin treatment has preventive effects on oxidative stress parameters against ischemia-reperfusion injury. Also, histopathologically, it has preventive effects on bleeding, edema and necrosis without significance. Key words: priapism, total oxidant status, total antioxidant status, paraoxonase, curcumin, histopathology.

Nω-nitro-L-arjinin-metil ester (L-NAME) ile hipertansif yapılan sıçanlarda propolis, kafeik asit fenil ester (CAPE) ve polen uygulaması sonucu paraoksanaz (PON1) aktivitesi, toplam antioksidan seviye (TAS), toplam oksidan seviye (TOS), oksidatif stres indeksi (OSİ), asimetrik dimetilarjinin (ADMA) ve nükleer faktör kappa B (NF-κB) seviyeleri ve kan basıncında meydana gelen değişimler araştırılmıştır. Deneysel araştırmalar için 35 adet Spraque dawley ırkı sıçanlar kullanılmıştır. Çalışmada; kontrol (0.5 cc serum fizyolojik), hipertansiyon (L-NAME=HT) (40 mg/kg/gün), HT+propolis (200 mg/kg/gün), HT+polen (100 mg/kg/gün) ve HT+CAPE (50 µM/kg/gün) olmak üzere 5 deneysel grup belirlenmiş olup 28 gün boyunca kontrol grubu dışında bütün deneysel gruplara L-NAME uygulaması devam etmiştir. 28 günlük uygulamanın ilk 14 gününde kontrol dışındaki gruplara sadece L-NAME, 14. günden sonra L-NAME grubu hariç diğer gruplara antioksidan maddeler belirlenen dozlarla uygulanmıştır. Çalışmanın 0, 14 ve 28. günlerinde deney hayvanlarının kan basınçları tail cuff yöntemiyle ölçülmüştür. 28. gün sonunda dekapite edilen sıçanların kan, kalp ve böbrek doku numuneleri alınıp bu dokularda PON1 aktivitesi, TAS, TOS, OSİ, ADMA ve NF-κB seviyeleri ölçüldü ve veriler istatistiksel (P0.05), propolis ve polen verilen grupların PON1 seviyelerinin istatistiksel olarak artış (P, In this study first, rats have been hypertensive by means of Nω-nitro-L-arginin-metil ester (L-NAME), then caffeic acid, propolis and pollen have been given them and the level of PON1 activity, total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS), oxidative stress index (OSİ), asymmetric dimetilarginine (ADMA) ve nuclear factor cappa B (NF-κB) and changes in the blood pressure have been investigated. For the experimental research have been used 35 race of Spraque dawley rats. In this study, 5 experimental groups including control (0.5 cc serum physiological), hypertension (L-NAME=HT) (40 mg/kg/day), HT+propolis (200 mg/kg/day), HT+CAPE (50µM/kg/day) and HT+pollen (100mg/kg/gün) have been identified and through 28 days, except control group all the experimental groups have been administrated L-NAME. The first 14 days of 28 days application, except control group the other groups have been administrated L-NAME. After the 14th day except L-NAME group the other groups have been administrated determined dose of antioxidants. In the 0th, 14th and the 28th days of study, experimental animals' blood pressure has been measured by means of tail-cuff method. After at the end of the 28th day, decapitated rats' blood, heart and the kidney tissue samples have been taken and in these tissues PON1 activity, the levels of TAS, TOS, OSİ, ADMA ve NF-κB have been measured and statistically observed (P0.05) but the significant increase for the propolis and pollen administrated groups has been determined statistically (P

Amaç: Total oksidan seviye vücutta oksidatif stres düzeyinin arttığını gösteren ölçütlerden biridir. Total antioksidan seviye; total vücut antioksidan seviyesini göstermektedir. Bu çalışmanın amacı günün farklı zamanlarında yapılan akut egzersizlerin total oksidan ve antioksidan düzeyi üzerine olan etkilerini antrenmanlı ve sedanter deneklerde karşılaştırmalı olarak araştırmaktır. Böylece sirkadiyen ritim ve egzersizin; TAS ve TOS düzeyini nasıl değiştirdiği, antrenmanlı ve sedanter denekler arasında fark olup olmadığı belirlenecektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya katılan 10 antrenmanlı ve 10 sedanter erkek denek sabah ve gece futbol maçı yapmışlardır. Maçtan önce ve maçtan hemen sonra venöz kan örnekleri alınmıştır. Serum total oksidan ve antioksidan düzeyi ELISA yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Total antioksidandüzeyiantrenmanlıvesedanterdeneklerdesabah (1.03±0.08 mmol/L’den 0.91±0.06 mmol/L’ye; 0.98±0.08 mmol/L’den 0.83±0.1 mmol/L’ye; sırasıyla) vegece (0.94±0.1 mmol/L’den 0.82±0.09 mmol/L’ye; 1.11±0.16 mmol/L’den 0.96±0.10 mmol/L’ye; sırasıyla)istatistikselolarakanlamlıorandaazalmıştır (p < 0.01). Total oksidandüzeyiantrenmanlıvesedanterdeneklerdesabah (14.96±4.3 µmol/L’den 18.01±8.6 µmol/L’ye; 13.65±2.7 µmol/L’den 18.33±2.9 µmol/L’ye; sırasıyla) vegece (13.62±3.2 µmol/L’den 19.33±6.3 µmol/L’ye; 14.83±4.2 µmol/L’den 25.79±10.4 µmol/L’ye; sırasıyla) istatistiksel olarak anlamlı oranda artmıştır (p < 0.01). Sonuç: Bu çalışma sonuçları akut egzersizin TAS düzeyini azaltırken TOS düzeyini artırdığını göstermektedir. Bunun sonucunda akut egzersiz sırasında oksidatif stresin arttığı ve egzersiz zamanının önemi açığa çıkmaktadır., Objective: Total oxidantlevelsare a measurethatshowingincreasedlevels of oxidativestress in body. Total antioxidantlevelsareshowedlevels of total body antioxidantlevels.Aim of thisstudy is investigatedeffects on levels of total oxidantandantioxidantlevelsthatperformeddifferenttimesacuteexercise as comparatively in trainedanduntrainedsubjects. Circadianrhythmandexercisewilldetermine how changing total oxidantandantioxidantlevelsandwhetherdifferencebetweentrainedanduntrainedsubjects. Material and Methods: Ten trained and ten untrained subjects participated this study that performed playing soccer match in morning and night. Pre and post match venous blood samples were taken. Serum total oxidant and antioxidant levels were analysed using Enzyme Linked-Immunosorbent Assay. Results: Total antioxidant levels were decreased significantly in morning (from 1.03±0.08 mmol/L to 0.91±0.06 mmol/L; from 0.98±0.08 mmol/L to 0.83±0.1 mmol/L; respectively) and night (from 0.94±0.1 mmol/L to 0.82±0.09 mmol/L; from 1.11±0.16 mmol/L to 0.96±0.10 mmol/L; respectively) in trained and untrained subjects (p < 0.01). Total oxidant levels were increased significantly in morning (from 14.96±4.3 µmol/Lto18.01±8.6 µmol/L; from13.65±2.7 µmol/L to 18.33±2.9 µmol/L; respectively) and night (from 13.62±3.2 µmol/ Lto19.33±6.3 µmol/L; from14.83±4.2 µmol/L to 25.79±10.4 µmol/L; respectively) in trained and untrained subjects (p < 0.01). Conclusion: Thisstudydocumentsshoweddecreasing total antioxidantlevelsincreasing total oxidantlevelsduringacuteexercise. Thereby, thisresultshavebringoutintotheopenincreasedoxidativestressduringacuteexerciseandimportant of exercisetiming.