Search

Akhisar Bölgesi Türkiye’den hasat edilen üç Türk zeytin çeşidi (Domat, Edremit, Gemlik) ile gerçekleştirilen bu çalışmanın amacı, İspanyol Yöntemi ile sofralık zeytine işlemenin toplam fenolik madde ve antioksidan kapasiteye etkisini belirlemektir. Zeytin ekstraktlarının toplam fenol içeriği Folin-Ciocalteu yöntemi ile, antioksidan kapasite ise ferric tiyosiyanat indirgeme kapasitesi ve hidrojen peroksit giderme kapasitesi yöntemleri ile belirlenmiştir. Çizilmiş ve çizilmemiş zeytinler salamura değişimi ((6 % (w/v) NaCl) ve kontrol örneği olarak alkali (1% (w/v) NaOH) uygulaması ile acılık giderme işlemine tabi tutulmuştur. Alkali ile acılık giderme işlemi oleuropein miktarlarında % 78 oranında azalmaya neden olmakla birlikte sırasıyla Edremit, Domat ve Gemlik çeşitlerinin toplam fenolik madde içeriklerinde % 70.51, % 70.47 and % 50.44 düzeylerinde azalma görülmüştür., The study was performed on three Turkish olive cultivars from Akhisar region in Turkey (Domat, Edremit, Gemlik) to determine the effect of Spanish style processing on total phenolic compounds and antioxidant capacity. Total polyphenol content was estimated with the Folin–Ciocalteau assay, the antioxidant activity of olive extracts was determined according to the ferric thiocyanate methodand hydrogen peroxide scavenging assay. Scratched and unscratched olive samples were debittered by brine replacement (6 % (w/v) NaCl) and alkaline (1% (w/v) NaOH) treatment as control. Alkali treatment for debittering, was decreased oleuropein amounts 78 %, however, has led to an important loss of total phenolic compounds with a reduction rate of 70.51%, 70.47% and 50.44%, for Edremit, Domat and Gemlik varieties, respectively.

Bu çalışmada ülkemizde yetişen Verbascum cinsine ait olan 15 türün antioksidan potansiyelleri belirlenmiştir. Bu türler şunlardır: V. serratifolium Hub.-Mor., V. basivelatum Hub.-Mor., V. bugulifolium Lam., V. yurtkuranianum Kaynak, Daşkın & Yılmaz, V. afyonense Hub-Mor., V. ovalifolium Donn ex Sims, V. prusianum Boiss., V. bithynicum Boiss., V. degenii Verh., V. olympicum Boiss., V. stenostachyum Hub.-Mor., V. vacillans Murb., V. gypsicola M. Vural & Aydoğdu, V. speciosum Schrader ve V. cheiranthifolium Boiss. Yaprakları kurutulan bu türlerden metanol özütleri hazırlanarak DPPH radikalini süpürücü aktivite, ABTS radikal katyonunu süpürücü aktivite, indirgeyici güç potansiyeli, toplam fenolik madde analizi ve toplam flavonoid madde miktarları belirlenmiştir. DPPH ve ABTS radikalini süpürücü aktivitenin belirlenmesi için IC50 değerleri hesaplanmıştır. Hem DPPH radikalini süpürücü aktivite hem de ABTS radikal katyonunu süpürücü aktivite deney verilerine göre V. degenii, V. basivelatum, V. bithynicum, V. olympicum ve V. prusianum türleri, en düşük IC50 değerlerine dolayısıyla da en yüksek antioksidan potansiyele sahip türler olarak belirlenmiştir. Bu sonuçlar, indirgeyici güç potansiyeli, toplam fenolik madde ve toplam flavonoid madde deneyleri ile de desteklenmektedir. Genel olarak araştırdığımız türler içinde, kullanılan beş antioksidan tayin yöntemi için, antioksidan içeriği en düşük türler ise V. yurtkuranianum, V. bugulifolium, V. ovalifolium ve V. afyonense olarak belirlenmiştir. In this study, antioxidant potentials of 15 species that belonging to the genus Verbascum grown in our country were determined. These species are: V. serratifolium Hub.-Mor., V. basivelatum Hub.-Mor., V. bugulifolium Lam., V. yurtkuranianum Kaynak, Daşkın & Yılmaz, V. afyonense Hub-Mor., V. ovalifolium Donn ex Sims, V. prusianum Boiss., V. bithynicum Boiss., V. degenii Verh., V. olympicum Boiss., V. stenostachyum Hub.-Mor., V. vacillans Murb., V. gypsicola M. Vural & Aydoğdu, V. speciosum Schrader and V. cheiranthifolium Boiss. Methanol extracts were prepared from these species whose leaves were dried and DPPH radical scavenging activity, ABTS radical cation scavenging activity, reducing power potential, total phenolic substance analysis and total flavonoid substance amounts were determined. IC50 values were calculated to determine the DPPH and ABTS radical scavenging activity. According to both DPPH radical scavenging activity and ABTS radical cation scavenging activity experimental data, V. degenii, V. basivelatum, V. bithynicum, V. olympicum and V. prusianum species were determined as the species with the lowest IC50 values and therefore the highest antioxidant potential. These results are also supported by the reducing power potential, total phenolic substance and total flavonoid substance experiments. In general, among the species we investigated, V. yurtkuranianum, V. bugulifolium, V. ovalifolium and V. afyonense were the species with the lowest antioxidant content for the five antioxidant determination methods used.

Yüz yıllardır keyifle tüketilen kahve, farklı üretim ve tüketim ilişkilerini içeren son derece önemli bir tüketim maddesidir. Kahve küresel ölçekte petrolden sonra dünya ekonomi piyasalarının en değerli ticari malıdır. Kahve, Rubiaceae familyası ve Cinchonoideae alt familyasına ait önemli bir üründür. Kahve çekirdekleri, 80'den fazla türün bulunduğu Coffea L. bitkisinden üretilmektedir. Ancak, bu türlerden sadece ikisi dünya çapında ticari olarak önem taşımaktadır. Genel olarak, kahve çekirdeği ticaretinin %70'ini Coffea arabica (Arabika) ve %25'ini ise Coffea canephora (Robusta) cinsleri karşılamakta ve yetiştikleri iklim, kimyasal bileşimleri ve öğütülmüş-kavrulmuş tohumun demlenme karakteristikleri gibi birçok açıdan farklılık göstermektedirler. Kahve, yapısında bulunan biyoaktif bileşenler sayesinde kanser, tip II diyabet, parkinson hastalığı ve kardiyovasküler rahatsızlıklar gibi birçok hastalık üzerinde koruyucu etki gösterdiği bilinmektedir. Bu çalışmada, farklı ülkelerde yetiştirilmiş olan Arabika ve Robusto cinsi kahve çekirdeklerinin yeşil ve kavrulmuş olarak antioksidan özelliklerinin ve biyoalınabilirliklerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Antioksidan kapasitenin belirlenmesi amacıyla iki farklı ekstraksiyon yöntemi (ekstrakte ve hidrolize fraksiyon) ve 3 farklı antioksidan kapasite belirleme metodu (ABTS, CUPRAC, FRAP) kullanılmıştır. Toplam fenol içeriğinin belirlenmesinde Folin-Ciocalteau yöntemi uygulanmıştır. Ayrıca kahve çekirdeği örneklerinin biyoalınabilirliklerinin belirlenmesi için laboratuvar ortamında yapay bir mide-bağırsak sistemi oluşturularak in-vitro enzimatik ekstraksiyon metodu uygulanmıştır. Sonuç olarak kahve çekirdeği çeşitleri arasındaki antioksidatif farklar belirlenirken, kahve çekirdeklerinin kavrulmasının etkileri de ortaya koyulmuştur. Coffee, which has been consumed as an enjoyable drink for centuries, is a very important consumption material that contains different production and consumption relations. After oil on a global scale, coffee is the most valuable commercial commodity of the world economic markets. Coffee is an important product of the Rubiaceae family and the Cinchonoideae subfamily. Coffee beans are produced from the Coffea L. plant with more than 80 species. However, only two of these species are commercially important worldwide. In general, 70% of the coffee bean trade is covered by Coffea arabica (Arabika) and 25% by Coffea canephora (Robusta). Coffee is known to have protective effects on many diseases such as cancer, type II diabetes, Parkinson's disease and cardiovascular disorders due to its bioactive components. In this study, it is aimed to determine the antioxidant properties and bioaccessibility of coffee beans of Arabika and Robusto varieties grown in different countries so that they are green and roasted. Also, the assays of total phenols and antioxidant capacity were prepared two different extraction (extractable and hydrolysable fraction) methods and total polyphenol content was analysed using Folin–Ciocalteau assay and antioxidant capacities were used 3 different (CUPRAC, ABTS, FRAP) methods. In addition, for the determination of bioaccessibility, coffee beans were processed by an in vitro digestive enzymatic extraction that mimics the conditions in the gastrointestinal tract. As a result, antioxidative differences between coffee bean varieties were determined and effects of roasting of coffee beans were revealed. 68

Bu çalışmada ön işlem olarak farklı depo koşulları ve etilen dozları uygulanan Erkence ve Gemlik çeşidi zeytinlerde depolama sırasında meydana gelen kalite değişimleri fizikokimyasal olarak incelenmiştir. Bu amaçla, örnek alım zamanları zeytin olgunluk indeksi dönemlerine göre belirlenip alınan örnekler 2. ve 4. Olgunluk aşamasında toplanmıştır. Zeytinler (Erkence ve Gemlik çeşidi) rastlantısal olarak 3 tekrarlı ve her birinde yaklaşık olarak 600 g meyve olacak şekilde bölünmüş ve bunlar da iki kısma ayrıldıktan sonra birinci kısım 3±1°C ve 7±1°C'de 4 hafta süreyle depolanmış, ikinci kısma ise 0, 5, 25 ve 50 ppm dozlarında etilen uygulanarak toplam fenol içeriği ve sofralık kalite özellikleri incelenmiştir. Depolama başlangıcında ve depolama süresince belirli aralıklarla fizikokimyasal olarak meyve eti sertliği, meyve etinde pH tayini, titre edilebilir serbest asitlik tayini (%), renk değerleri (L*, a*, b*), toplam fenol miktarı ve indirgen şeker tayini (%) analizleri yapılmıştır. Soğukta depolanan zeytinlerde her iki çeşit için en iyi sonucun 21 günün sonunda 7˚C'de olduğu görülmüştür. Genel olarak bakıldığında etilen uygulanan zeytinlerde olgunlaşmanın etilen dozunun artmasıyla devam ettiği incelenen parametreler göz önünde bulundurulduğunda yapılan analizlerle tespit edilmiştir. Soğukta depolama ve etilen uygulaması zeytinlerde çok önemli kalite kayıplarına yol açmamıştır. Bu nedenle soğukta depolama ve etilen uygulamaları geliştirilerek yeni zeytin acılık giderme yöntemlerine dâhil edilebilir., In this study, as a pretreatment, different depo conditions and ethylene dozes applied on olives that occur during quality changes examined as physicochemical. For this purpose, the sample uptaking periods are determined according to olive maturity index period. The uptaking samples will collected in 2nd and 4th maturity stage. Olives (Erkence and Gemlik Olives ) were divided approximately 600 gr fruits with 3 repetitive by chance and then these are divided two sections after that first section was depo 3±1°C and 7±1°C for 4 weeks. Second section is 0, 5, 25 and 50 ppm dozes ethylene applied and the total fenol ingredient and edible quality feature is examined. The fruit flesh rigidity, fruit flesh PH analyze, titratable free acid analyze(%), colour value(L*, a*, b*), total fenol quantity and reducer sugar analyze(%) has done in the beginning of the storage and during storage. In cold storage olives, the best result was observed at 7˚C after 21 days. It has been determined that the maturation (except for exceptions) of ethylene applied olives continues with the increase of ethylene dose. Cold storage and application of ethylene did not cause significant quality losses in olives. Therefore, cold storage and ethylene applications can be improved and incorporated into new olive bitterness methods.

Propolis, kompleks içeriğe sahip bir değerli bir arı ürünüdür. Propolis, çeşitli bitki kaynaklarından bal arıları (Apis mellifera L.) tarafından toplanan reçinemsi maddedir. Arılar bitkilerin farklı kısımlarından topladıkları maddeleri kovana taşırlar. Arıların çeneleri yardımıyla topladıkları bu maddeleri tükürük salgıları ve balmumu ile karıştırmaları sonucunda propolis meydana gelir. Bu tezde propolisin içerdiği fenolik bileşenlerin biyotransformasyondan sonra daha kullanışlı hale gelebileceği ve farklı uygulama alanlarında kullanılabileceği düşüncesi ile yola çıkılarak propolisteki fenolik bileşenlerin farklı biyotrasformasyon koşullarındaki değişimi incelenmiştir. Biyotransformasyonda sırasında farklı çözücüler (etanol, polietilen glikol ve su), farklı inokülasyon oranları (%1,5, %2,5, %3,5), farklı kültürler (Lactobacillus plantarum İŞLG–2, Lactobacillus plantarum ATCC® 8014, Lactobacillus plantarum Visbyvac) ve ultrason uygulaması (5 dk, 10 dk, 15 dk) kullanılmıştır. Farklı biyotransformasyon koşullarına tabii tutulalan propolis örneklerinin UPLC/MS-MS yöntemi fenolik bileşen analizi, Folin Ciocalteu yöntemi ile toplam fenolik bileşik analizi ve troloks eşdeğeri antioksidan aktivite (TEAC), 2,2-difenil-1-pikrilhidrazil radikal süpürücü antioksidan aktivite (DPPH) ve demir (III) iyonu indirgeyici antioksidan aktivite (FRAP) yöntemi ile analizler yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda, fenolik bileşenler üzerinde farklı çözücülerin, kültürlerin ve ultrason uygulamalarının etkileri değişmekle birlikte hedef fenolik bileşene göre seçilecek her bir parametrenin kalitatif olarak bir etki yaratabileceği ortaya çıkmıştır., Propolis is a valuable bee product with complex content. Propolis is a resinous material collected by honeybees (Apis mellifera L.) from various plant sources. The bees carry the materials to hive which they collect from different parts of the plants. Propolis comes to as a result of mixing these substances with salivary secretions and wax with the help of the jaws of the bees. In this thesis, the change of phenolic components in propolis under different biotrasformation conditions was investigated by considering the fact that the phenolic compounds contained in propolis can become more useful after biotransformation and can be used in different application areas. Different solvents (ethanol, polyethylene glycol and water), different inoculation rates (1.5%, 2.5%, 3.5%), different cultures (Lactobacillus plantarum ISLG-2, Lactobacillus plantarum ATCC® 8014, Lactobacillus plantarum Visbyvac) and ultrasound application (5 min, 10 min, 15 min) were used during biotransformation. Propolis samples subjected to different biotransformation conditions were analyzed by UPLC/MS-MS method, total phenolic compound analysis by Folin Ciocalteu method and antioxidant activity analysis by trolox equivalent antioxidant activity (TEAC), 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl radical scavenging antioxidant activity (DPPH) and iron (III) reducing antioxidant activity (FRAP) method. As a result of the study, the effects of different solvents, cultures and ultrasound applications on phenolic compounds have changed and it was found that each parameter selected according to the target phenolic component could have a qualitative effect.

Bu çalışmada, Türkiye’de başlıca zeytin yetiştiriciliği yapan Ege bölgesinin bazı illerinden (Muğla, Aydın, İzmir ve Manisa) 2 hasat dönemi (2007-2008 ve 2008-2009) süresince yerli zeytin çeşitlerinin (Gemlik, Memecik, Ayvalık, Uslu ve Domat) yağı incelenmiştir. Bu yağların toplam fenolik madde ve fenolik bileşimi belirlenmiştir. Yağların toplam fenolik madde içeriği, 2007-2008 hasat dönemi örneklerinde 23,69153,64 mg kafeik asit/kg, 2008-2009 hasat dönemi örneklerinde 16,18-136,22 mg kafeik asit/kg aralığında belirlenmiştir. Tüm zeytinyağı örneklerinde tespit edilen fenolik maddeler; tirozol, oleuropein, 4-hidroksifenil asetik asit, luteolin, vanilik asit, hidroksitirozol, rutin, sinnamik asit, verbaskozit, hidroksi fenilkarboksilik asit, sirinjik asit, 3,4-dihidroksibenzoik asit, kafeik asit, ferulik asit, p-kumarik asit, taksifolin ve apigenindir. Tirozol ve oleuropeinin, 2007-2008 hasat döneminde 1,80-13,39 mg/kg, 1,26-19,50 mg/kg ve 2008-2009 hasat döneminde ise 1,76-11,66 mg/kg, 0,20-13,12 mg/kg aralığında en fazla miktarda değişen bileşenler olduğu saptanmıştı. In this study the domestic monocultivar (Gemlik, Memecik, Ayvalık, Uslu and Domat cv.) virgin olive oil samples obtained from some provinces (Muğla, Aydın, İzmir ve Manisa) of the Aegean region with the main olive growing zones in Turkey during two harvest periods (2007–2008 and 2008-2009) were investigated. The total phenols and phenolic composition of the oils were determined. The total phenol compound content of olive oils were determined to be 23.69-153.64 mg caffeic acid/kg oil for the 2007-2008 harvest period and 16.18-136.22 mg caffeic acid/kg oil for the 2008-2009 harvest period. Tyrosol, oleuropein, 4-hidroksifenil acetic acid, luteolin, vanilic acid, hydroxtyrosol, rutin, cinnamic acid, verbascoside, hidroksifenil carboxylic acid, syringic acid, 3,4dihidroksibenzoic acid, cafeic acid, ferulic acid, p-coumaric acid, taxifolin, apigenin were detected in all the olive oil samples. In the olive oil samples, tyrosol and oleuropein were determined to be the maximum amounts of compounds changing between 1.80-13.39 mg/kg, 1.26-19.50 mg/kg for the 2007-2008 harvest period and 1.76-11.66 mg/kg, 0.2013.12 mg/kg for the 2008-2009 harvest year, respectively.

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kimya Ana Bilim Dalı, Bu çalışmada, Lamiaceae familyasında bulunan 3 adet Salvia (Salvia macrochlamys BOISS. ET KOTSCHY, Salvia huberi HEDGE ve Salvia kronenburgeii RECH. FIL) cinsi bitkinin toplam fenol ve flavonoid miktarı, antioksidan, antibakteriyel, sitotoksik aktivite ve toplam protein madde miktarı araştırılmıştır. Toplam fenolik madde miktarı için Folin-Ciocalteu, toplam flavonoid madde miktarı için Ramful ve arkadaşlarının methodu kullanılmıştır. Antibakteriyel aktivite, disk difüzyon yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Bunun için gram negatif (E. coli ATCC-8739) ve gram pozitif (Staphylococcus aureus ATCC-6538) bakterileri kullanılmıştır. Sitotoksik aktivite için insan lenfosit hücreleri kullanılarak MTS testi ile birlikte tripan mavisi kullanılarak hücresel görüntüleme sisteminde (JuLI) hücresel yaşam sonuçları alınmıştır. Elde edilen veriler değerlendirildiğinde en yüksek antioksidan aktivite, fenol ve flavonoid içeriğine Salvia macrochlamys bitkisinin sahip olduğu belirlenmiştir. En yüksek antibakteriyel aktiviteyi E. coli ATCC-8739’ye karşı Salvia macrochlamys ve Salvia kronenburgeii ve S. aureus (ATCC-6538)’a karşı ise Salvia kronenburgeii göstermiştir. Sitotoksik aktivite sonuçlarına bakıldığında, en yüksek yaşamlılığın S. kronenburgii ile muamele edilen hücrelerde olduğu belirlenmiştir., In this study, total phenolic and flavonoid content, antioxidant capacity antibacterial, cytotoxic activities and also total protein content of three Salvia species belonging to Lamiaceae family (Salvia macrochlamys BOISS. ET KOTSCHY, Salvia huberi HEDGE and Salvia kronenburgeii RECH.FIL) were investigated. Total phenolic content was determined by Folin-ciocalteu method, total flavonoid content by the method of Ramful et al. and antibacterial activities of the plant extracts by disc diffusion method using a gram negative (Escherichia coli ATCC-8739) and a gram positive (Staphylococcus aureus ATCC-6538) bacteria. Cytotoxic effects of the samples on human lymphoctes were determined by MTS Assay and and tryphan blue exclusion method performed by live cell imaging system (JuLI). When the obtained data were evaluated, it was determined that Salvia macrochlamys plant had the highest antioxidant activity, phenol and flavonoid content. Salvia macrochlamys and Salvia kronenburgeii against E. coli ATCC-8739 and Salvia kronenburgeii against S. aureus (ATCC-6538) showed the highest antibacterial activity. From the cytotoxic activity results, it was determined that the highest cell viability was in cells treated with S. kronenburgii.

Yabani yenebilir bitkiler tüm dünyada besinsel ve fonksiyonel özelliklerinden dolayı yaygın olarak kullanılmaktadır. Türkiye bitki biyoçeşitliliği bakımından en zengin ülkelerden biridir. Türkiye’de birçok yabani bitki geleneksel olarak halk tarafından tüketilmektedir. Asteraceae familyasına ait olan Gundelia tournefortii, Doğu Anadolu’dan Batı Asya’ya kadar bilinmektedir. Bu bitki ülkemizde kenger otu, kenger sakızı, sakız otu, çadır dikeni, kanak sakızı gibi çeşitli isimlerle de anılmaktadır. Yaprakları ve sapları gıda olarak kullanılmakta özellikle salata ve çorbalara katılmaktadır. Ayrıca, Gundelia tournefortii orta doğuda, geleneksel tıpta karaciğer koruyucu, diyabet karşıtı, ağrı kesici ve sindirime yardımcı olarak da kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Diyarbakır bölgesinden toplanan Gundelia tournefortii’in toplam fenol içeriği ve antioksidan kapasitesinin belirlenmesi olup ayrıca bunların biyoalınabilirliklerinin de incelenmesidir. Toplam fenol içeriğinin belirlenmesi için Folin-Ciocalteu metodu, antioksidan kapasite tayini için ise CUPRAC, ABTS ve DPPH metotları kullanılmıştır. Biyoalınabilirliğin saptanması için sindirim sistemi taklit edilerek ortam koşulları in-vitro olarak sağlanmış ve bitki örnekleri bu ortamda enzimatik ekstraksiyon işlemine tabi tutulmuştur. Bitkinin sap kısımlarının ekstrakte edilebilir toplam fenolik içeriği 700,21 mg GAE /100g iken, hidrolize edilebilir toplam fenolik içeriği, 1119,23 mg GAE /100g bulunmuştur. Antioksidanların biyoalınabilirliği ABTS metoduyla yaklaşık olarak %95 olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak, bu çalışma Gundelia tournefortii bitkisinin potansiyel bir antioksidan kaynağı olduğunu ve doğal bir antioksidan kaynağı olarak günlük olarak tüketilebileceğini göstermektedir. Wild edible plants have been commonly used as food sources all over the world, because of their nutritional and functional properties. Turkey is one of the richest countries of the world in terms of plant diversity. Several wild edible plants are traditionally used in nutrition and consumed as vegetable in Turkey. Gundelia tournefortii L. belongs to the Asteraceae (Compositae) family, is a well-known plant in Eastern Anatolia to Western Asia. This plant locally known as “Kenger otu, kenger sakızı, sakız otu, çadır dikeni, kanak sakızı” in Turkey. Its leaves and stems are used as food especially ingredients in soups and salads. In addition, Gundelia tournefortii has been commonly used in traditional medicine as a hepatoprotective, a potential remedy for diabetes, chest pain and digestive in the Middle East. The main objectives of this study were to determine the total phenolic contents and antioxidant capacities of Gundelia tournefortii and to examine the phenolic bioaccessibilities of this plant collected from Diyarbakır region. Folin-Ciocalteu method was used for total phenolic content. Antioxidant capacity assay was stated according to CUPRAC, ABTS and DPPH methods. For the determination of bioaccessibility, plant samples were processed by an in-vitro digestive enzymatic extraction that mimics the conditions in the gastrointestinal tract. The extractable total phenolic content of Gundelia tournefortii L. stems were 700,21 mg GAE /100g fw, whereas hydrolyable phenolics were 1119,23 mg GAE /100g fw, respectively. Bioaccessibility of antioxidants were determined average 95% by ABTS method. The study indicated that Gundelia tournefortii have the potential to be sources of antioxidant components and can be included in the daily diet as a natural antioxidant.

Bu çalışmada, Ankara ve ilçelerinden toplanan 10 farklı kavun çeşidinden (Yuva (Mühürlü), Çikolata, Hacı Bekir, 10 dilim, Sarı Kışlık, Kara Kışlık, Portakal, Kırkağaç-Dalaman, Kırkağaç-Altınbaş, Çankırı Kışlığı) elde edilen çekirdek ve çekirdek yağlarının bazı fizikokimyasal özellikleri analiz edilerek, çekirdeklerin besinsel değerleri ve çekirdek yağlarının kalitesi araştırılmıştır. Çekirdeklerin nem, ham kül, ham protein, ham selüloz, mineral içeriği, ham yağ verimi, toplam fenol ve toplam flavonoid içeriği; çekirdek yağlarının yağ asidi kompozisyonu, tokoferol ve sterol içerikleri belirlenmiştir. Ham yağ içeriği en yüksek çeşidin Altınbaş olduğu (%33.00) ve kavun çekirdeği yağlarının yüksek düzeyde linoleik asit içerdiği saptanmıştır. Çekirdek yağlarında temel yağ asitleri linoleik, oleik ve palmitik asit olarak tespit edilmiştir. Kavun çekirdeği yağları %57.14-74.66 linoleik, %12.95-28.37 oleik ve %6.98-10.07 palmitik asit içermiştir. En yüksek linoleik asit içeriği Çankırı Kışlığı çekirdek yağında tespit edilmiştir. Yağ örneklerinin α-tokoferol değerleri ise 1.81(Kırkağaç)-10.44 (Çankırı Kışlığı) mg/kg, γ-tokoferol 6.55 (Mühürlü)-29.29 mg/kg (Çankırı Kışlığı) arasında değişmiştir. Bunun yanı sıra kavun çekirdeklerinin toplam fenol içerikleri 615 (Portakal)-850 mg GAE/kg (Sarı Kışlık) arasında değişmiştir. Kavun çekirdeğinin hem yağ içeriğinin hem de esansiyellik gösteren linoleik asit içeriğinin yüksek olması bu yağın gıda endüstrisinde yemeklik yağ olarak kullanılabileceğinin bir göstergesidir., In this study, physicochemical properties of seeds and seed oils of 10 different melon types (Slot (sealed), Chocolate, Hacı Bekir, 10 slices, Yellow Winter, Black Winter, Orange, Kırkağaç- Dalaman, Kırkağaç- Altınbaş, Çankırı winter) which collected from Ankara and around were analyzed and investigated the nutritional values of seeds, quality of seed oils. Moisture, crude ash, crude protein, crude fiber, mineral content, oil yield, total phenolic and total flavonoid content of melon seeds; fatty acid composition, tocopherol and sterol content of seed oils were determined. The highest crude oil proportion (19.44-33.00 %) was found for Altınbaş and the highest level of fatty acid in melon seed oils was found as linoleic acid. The main fatty acids of the oils were linoleic, oleic and palmitic acids. Generally, the oils contained 57.14-74.66% of linoleic acid, 12.95-28.37% of oleic acid and 6.98-10.07% of palmitic acids. The highest linoleic acid content was found in Çankırı Kışlığı seed oil. α-Tocopherol contents varied between 1.81(Kırkağaç)-10.44 (Çankırı Kışlığı) mg/kg forthe oil samples. Besides, total phenolic content of the oils were found between 615 (Portakal)-850 mg GAE/kg (Sarı Kışlık). The melon seed is higher in terms of oil content and linoleic acid content. So this oil can be used as an edible oil in the food industry., Bu tez çalışması BAP tarafından 15201048 nolu proje ile desteklenmiştir.

Enginar (Cynara scolymus L.) güney Akdeniz kökenli Afrikanın kuzey bölgesinde yetişen çok yıllık otsu bir bitkidir. Yakın dönemdeki çalışmalar enginar brakte yaprağı ekstraktının antioksidan, antikarsinojen, antigenotoksik, antibakteriyel, kolesterol düşürücü, diüretik ve koleretik aktivite içeren önemli tıbbi bulgulara sahip olduğunu göstermiştir. Ayrıca enginar yaprağında bulunan kafeol kuinik asit türevleri ve luteolin glikozitlerinin güçlü antioksidan etkiler gösterdiği bir çok çalışmada raporlanmıştır.Türkiye'de yetiştirilen enginar başının dış tarafındaki brakte yapraklarında bulunan fenolik bileşikler HPLC-ESI-QTOF-MS tekniği ile belirlenmiştir. Enginarın brakte yaprağında 31 adet fenolik bileşiğin tespiti kullanılan tekniğin oldukça faydalı olduğunu bizlere kanıtlamıştır. Fenolik bileşiklerden 19 tanesi kantitatif olarak tespit edilirken, 12 tanesi kalitatif olarak belirlenmiştir. Enginar yaprağı ekstraktlarındaki temel bileşikler; luteolin, apigenin, naringin ve kamferol olarak belirlenmiştir. Enginar yaprağının %70 metanol ekstraktındaki temel fenolik bileşiklerin miktarları; luteolin (80,33 mg/kg kuru madde), apigenin (110,25 mg/kg kuru madde), naringin (25,00 mg/kg kuru madde) ve kamferol (80,44 mg/kg kuru madde) olarak bulunmuştur.Ayrıca bu tez kapsamında enginar başının dış tarafındaki brakte yaprakları ekstraktlarının antioksidan kapasite tayinleri CHROMAC yöntemi ve toplam fenolik madde tayinleri de Folin-Ciocalteu yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmalar sonucu antioksidan kapasite değerleri ile toplam fenol değerleri arasında doğrusal bir ilişki gözlenmiştir. Araştırma sonucu elde ettiğimiz veriler enginar brakte yaprağının zengin bir antioksidan kaynağı olduğunu kanıtlamıştır. Artichoke (Cynara scolymus L.) is an ancient gramineous perennial plant, originating from the southern Mediterranean district of North Africa. Recently, many studies have shown that artichoke leaf extracts have major medicinal properties, including antioxidative, anticarcinogenic, antigenotoxic, antibacterial, cholesterol-lowering, diuretic and choleretic activities. Otherwise, the biological activities of artichoke leaves have been reported in various study predominantly the strong antioxidative effects which are attributed to caffeoylquinic acid derivatives and flavonoids such as luteolin glycosides.The phenolic compounds in artichoke (Cynara scolymus L.) outer bracts grown in Turkey was determined by HPLC-ESI-QTOF-MS, which proved useful in describing 31 phenolic compounds. 19 phenolic compounds were determined quantitatively, remaining phenolics were determined qualitatively. Luteolin, apigenin, naringin and kaempferol were determined as main phenolic compounds in artichoke bracts extracts. The primary phenolic compounds in %70 metanol extract were luteolin (80,33 mg/kg dry matter ), apigenin (110,25 mg/kg dry matter), naringin (25,00 mg/kg dry matter) and campherol (80,44 mg/kg dry matter) in artichoke bracts.Artichoke outer bracts extracts were also assayed for antioxidant capacity identified as CHROMAC and for total phenolic content as Folin-Ciocalteu. A linear relationship was observed between antioxidant capacity and total phenol values. The data demonstrates that artichoke bracts are rich source of antioxidants. 66

TEZ10513 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2017. Kaynakça (s. 53-65) var. xiii, 74 s. : tablo ; 29 cm. Bu çalışmada hambeles (Myrtus communis L.) meyvesinin toplam fenol, toplam flavonoid ve toplam antioksidan miktarı, diyabette anahtar konumda olan ?-glikozidaz ve ?-amilaz üzerine inhibisyon etkisi ve antimikrobiyel aktivitesi gibi biyoaktif özellikleri incelenmiştir. Su, metanol, etil asetat ve hekzan kullanılarak elde edilen özütlerin toplam fenol miktarı gallik asite eşdeğer olarak 5.1-45.2 mg/g arasında değişirken, toplam flavonoid miktarı kateşine eşdeğer olarak 2.3-11.6 mg/g arasında değişiklik göstermiştir. En yüksek toplam fenolik madde ve toplam flavonoid sulu özütte bulunmuştur. Meyve özütlerinin antioksidan kapasiteleri, serbest radikal giderici yöntemine göre (DPPH) EC50: 0.52-16.49 mg/mL arasında değişirken, indirgeme gücü kapasitesi yönteminde (FRAP) ise 39.5-173.2 mmol/L arasında değişmiştir. En güçlü antioksidan etki sulu özütte gözlenmiştir. ?-glikozidaz inhibisyonu IC50 cinsinden 0.7-44.7 ?g/mL arasında farklılık gösterirken, ?-amilaz inhibisyonu ise IC50: 8.7-44.92 ?g/mL arasında değişmiştir. ?-glikozidazı inhibe etmede sulu özüt en etkli (0.7 ?g/mL) iken, ?-amilaz inhibisyonunda metanollü özüt en etkili (8.7 ?g/mL) olmuştur. Hambeles meyve özütlerinden sadece metanollü özüt antimikrobiyel aktivite göstermiştir. Metanollü özütün disk difüzyon yönteminde oluşan zon çapı 15.5 mm (Escherichia coli) ve 12.5 mm (Staphylococcus aureus) olmuştur. Minimun inhibe edici konsantrasyon (MİK) yönteminde MİK değeri her 2 bakteri için 9.58 mg/mL olmuştur. The bioactive properties of myrtle (Myrtus communis L.) in terms of total phenol, flavonoid content, antioxidant, inhibitory effect on diabetes-relevant enzymes, ?-glycosidase and ?-amylase, and antimicrobial activity were examined in this study. Four different solvents (water, methanol, ethyl acetat and hexane) were used in the extraction of bioactive compounds. The total polyphenol content of the berry extracts varied from 5.1 to 45.2 mg gallic acid equivalents/g with respect to the solvents used, while the total flavonoid content ranged between 2.3 to 11.6 mg/g in catechin equivalents. The highest total phenolics and flavonoid were found in aqueous extract. In the determination of antioxidant activity, the free radical scavenging effect (DPPH) of berry extracts ranged from EC50: 0.52 to 16.49 mg/mL, while the reducing power capacity (FRAP) of berry extracts varied from 39.5 to 173.2 mmol trolox equivalents/L. The antioxidant effect of aqueous extract was found to be the most potent in both antioxidant assays. ?-glucosidase inhibition varied among extracts, from IC50: 0.7 to 44.7 ?g/mL, while the ?-amylase inhibition ranged from IC50: 8.7 to 44.92 ?g/mL. The aqueous extract was the most effective in ?-glucosidase inhibition, whereas methanolic extract was the strongest inhibitor against ?-amylase. Of the myrtle berry extracts, only methanolic extract showed antimicrobial activity. The zone diameter of the methanolic extract formed in disc diffusion method was 15.5 mm for Escherichia coli and 12.5 mm for Staphylococcus aureus. The minimum inhibitory concentration (MIC) value was 9.58 mg / mL for both bacteria. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL-2016-6849.

Bu çalışmada farklı mahlep tiplerine ait meyvelerin bazı fiziksel, kimyasal ve biyokimyasal özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bornova Kampüs alanı içindeki Bahçe Bitkileri Bölümü deneme alanlarında bulunan 23 adet mahlep tipine ait meyveler, tam olum döneminde hasat edilmiştir. Mahlep meyvelerinin eni, boyu ve ağırlığı tiplere göre önemli farklıklar göstermiştir. Meyve eni 7.63 mm - 9.20 mm, meyve boyu 7.82 mm - 9.36 mm ve meyve ağırlığı ise 7.20 g - 16.87 g/25 adet arasında değişmiştir. Sarı meyveli olan 1, 6, 9, 10 ve 21 nolu tiplerin meyvelerinin L*, b*, C* ve h° renk değerlerinin kara mahlep olarak adlandıran tiplere göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Sarı mahlep tiplerine ait meyvelerin kara mahlep meyvelerine göre daha açık, parlak ve canlı olduğu saptanmıştır. Meyvelerin suda çözünür kuru madde miktarları çoğunlukla %13.60 ile %15.60 arasında olmakla birlikte %11.70 ile %18.20 arasında bir değişim göstermiştir. Meyvelerinin titre edilebilir asit (TA) miktarı ve pH değeri tiplere göre belirgin farklılıklar göstermiş, sırasıyla 0.41 - 1.14 g malik asit/100 mL ve 4.86 - 5.43 arasında değişmiştir. Meyvelerin toplam fenol miktarı 130.37 mg ile 104.62 mg GAE/100 g yaş ağırlık arasında değişmiştir. Meyvelerin antioksidan aktivitesi 7.32 - 20.84 µmol trolox eşdeğeri TE/g yaş ağırlık arasında değişmiştir., The aim of this study was to determine physical, chemical and biochemical properties of the different types of mahalep fruits'. 23 different types of mahalep fruits are harvested at the fully ripe stage from the experimental field of Ege University Faculty of Agriculture in Bornova campus. Mahalep fruits diameter, length and weight showed difference as between 7.63 mm - 9.20 mm, 7.82 mm - 9.36 mm and 7.20 g - 16.87 g/25 fruit respectively. Yellow mahalep types, Type 1, 6, 9, 10 and 21, showed higher L*, b*, C* and h° values than the black types. It is determined that yellow types fruit skin colours are brighter, light-coloured and vividerğ than the black types fruit skin colour. The total soluble solid content of the most of the mahalep types are determined between %13.60 - %15.60 and they differed from %11.70 to %18.20. Titratable acidity content and pH values of the different mahalep types were showed significant differences between 0.41 - 1.14 g malic acid/100 mL and 4.86 - 5.43 respectively. The total phenolic of the mahalep fruits varied as 130.37 mg – 104.62 mg GAE/100 g fresh weight. The antioxidant activity of theirs varied as 7.32 - 20.84 µmol TE/g fresh weight.

Şerbetçiotu ( Humulus lupulus ) büyük oranda bira üretiminde kullanılır ve biranın acı tadını, aromasını sağlamak için özellikle de dişi çiçekleri tercih edilir. Ayrıca fırın ürünleri, dondurma, şekerleme vb. üretiminde, ilaç ve kozmetik sanayinde de yer almaya başlamıştır. Şerbetçiotu toplanırken geride kalan kısımları organik gübre olarak kullanılabilir. Ancak proses ve ticari aşamalar süresince açığa çıkan atıkların katma değeri yüksek ürünlere dönüştürülmesi ve gerek çevreyi korumak gerekse ekonomik kaybı engellemek adına alternatif proseslerin geliştirilmesi önemlidir. Şerbetçiotu tarımı son yıllarda ağırlıklı olarak Bilecik ili ve ilçelerinde yapılmaktadır. Çalışmanın I. bölümünde ülkemizde yetiştirilen ve ticari bir önem taşıyan şerbetçiotunun Dünya piyasasında bulunan diğer şerbetçiotu türleri arasındaki ürün kalitesi ve karakteristiği ortaya konulması, II. kısımda şerbetçiotu proses atığının bazı ön işlemlerden geçirildikten sonra doğal lif takviyesi olarak polyester matrisli kompozit malzeme üretimde farklı oranlarda kullanımının araştırılması amaçlanmıştır.

Bu çalışmanın amacı, farklı yöntemlerle az tuzlu (%2-4) olarak üretilen Gemlik çeşidi sofralık siyah zeytinlerin muhafazasında yararlanılan yöntemlerin raf ömrü ve kalitesine olan etkilerinin tespit edilmesidir. Bu amaçla Gemlik çeşidi zeytin örnekleri, Zeytincilik Araştırma Enstitüsü Bornova ve Kemalpaşa'daki yetiştirme bahçelerinden hasat edilmiş, ham danede ve doğal fermantasyonla işlendikten sonra, danede; olgunluk indeksi, dane sayısı/kg, sertlik, et/çekirdek oranı, renk değeri, pH, asitlik, indirgen şeker, acılık, yağ, nem, tuz, kül, protein, toplam fenolik madde, toplam antosiyanin miktarı analizleri, toplam aerobik mezofilik bakteri, laktik asit bakterisi, maya, küf ve enterobakter sayımları, işlenmiş zeytinlerin yağlarında ise; serbest yağ asitliği (SYA), peroksit, toplam karoten, toplam klorofil, tokoferol miktarları, yağ asitleri kompozisyonu, ve DPPH antioksidan aktivite analizleri yapılarak, Gemlik zeytin çeşidinin, bazı temel bileşenlerine ve sofralık özelliklerine işleme yönteminin (doğal salamura ve çevirme zeytin), tuz miktarının, muhafaza yönteminin (vakum ve modifiye atmosferde paketleme (MAP), gama ışını dozlarının (1, 3, 5 kGy) ve depolamanın etkisi araştırılmıştır. Fermantasyon süresince, doğal fermantasyon ile üretilen siyah sofralık zeytinlerin asitlik (%0,65-1,05) ve pH (4,15-4,21) değerleri normal seyrinde değişim göstermiştir. Vakum ve MAP ambalaj ile ambalajlanan ve gama ışını uygulaması yapılmış zeytinlerin asitlik ve pH değerlerinde depolama sonuna doğru hafif bir artış gözlenmiştir. Fermantasyon ve depolama süresince acılık değerleri, indirgen şeker, nem, toplam fenolik madde, toplam antosiyanin, tokoferol, protein miktarları azalma göstermiştir ve istatistiksel olarak (p, The purpose of the study is to determine the effect of preservation methods on shelf life and quality of Gemlik variety table olives processed low salty (4-2%) by using different methods (natural black olives in brine and turning olives). For this purpose, samples of Gemlik variety olives were harvested from the orchards of Olive Research Institute located in Bornova and Kemalpaşa. By making maturation index, number of olive fruit/kg, firmness, flesh/stone ratio, colour, pH, acidity, reducing sugar, bitterness, oil, moisture, salt, ash, total phenolic substance, total anthocyanin quantity, total aerobic mesophilic bacteria, lactic acid bacteria, yeast and moulds analyses in the fresh olives and processed olives in accordance to natural fermentation and free fatty acidity (FFA), peroxide value, total carotene, total chlorophyll, , tocopherol quantities, fatty acid composition and scavenging antioxidant activity analyses (DPPH) in the oils of table olives, the effect of the amount of salt (2% and 4%), preservation method (vacuum and modified atmosphere packaging (MAP)), gamma-ray doses (1, 3, 5 kGy), and storage on shelf life and quality were examined. During fermentation, acidity and pH of black table olives produced through natural fermentation was changed in the normal course. Slight increases were observed in the acidity and pH values of vacuum and MAP packaging and gamma irradiated table olives at the end of the storage. Amounts of bitterness, reducing sugar, total phenolics, total anthocyanin, tocopherol and protein decreased during fermentation and storage. Total phenolics showed a decrease during storage (in turning olives from 247 to 156 mgCAE/100g, naturally black olives in brine from 173 to 87 mgCAE/100g). The effect of processing methods to FFA, peroxide values and TFA of oils obtained from processed table olives were found statistically significant. Oleic acid quantity showed a small dcrease during fermentation and storage (from %73,16 to %70,83). The total chlorophyll, total carotene, tocopherol, and scavenging antioxidant activity values are decreased due to the processing and storage along with radiation treatment and were found statistically significant (p< 0,05). Tocopherol quantity showed a decrease during storage (in turning olives from 142,13 to 23,25 mg/kg, naturally black olives in brine from 106,25 to 7,38 mg/kg). TFA showed an increase during fermentation and storage (in turning olives from %0,14 to %0,53, naturally black olives in brine from %0,09 to %0,13). In terms of microbiological criteria, radiation treatment was found effective up to 5 and 6 months (late summer). But after this time, microbiological load have continued to increase again and then after 8 months increased statistically significant. When the yeast load increased to 108 levels, the sour taste increased and caused table olives to lose the ability to eat. In this study, Gamma-ray application in table olive preservation was used for the first time in the world. 5 kGy irradiation dose showed the effect of maximum reducing on the some quality parameters (tocopherol, total phenolics, total anthocyanins quantities and DPPH antioxidant activity). Consequently, the microbiological load, in particular increase in the number of yeasts, in natural brine or turning olives produced less salted was found to affect the storage period and it has been a factor in determining the shelf life. Vacuum, MAP and gamma irradiation preservation methods were demonstrated efficacy against mould problem of less salty black table olives table and mould was not observed in any sample.

Bazı Salvia türlerine ait adaçaylarının toprak üstü kısımlarının antioksidan kapasite, toplam fenol, mineral içeriği ve antibakteriyel etkileri tespit edilmiştir. En düşük ve en yüksek antioksidan kapasite değerleri sırasıyla Salvia dichroantha Stapf ve Salvia heldreichiana Boiss. ex Benth.'da tespit edilmiştir. Bu değerler 73.855 mg GAE/g ve 80.207 mg AAE/g olarak bulunmuştur. Bunları azalan sırayla Salvia tomentosa Mil. ve Salvia halophila Hedge takip etmiştir. En yüksek toplam fenolik madde içeriği Salvia tomentosa'da (13.316 mg GAE/100ml) bulunurken en düşük olarak Salvia halophila'da (6.168 mg GAE/100 ml) bulunmuştur. Ekstraktlar E. coli ve B. cereus'a aynı seviyede etki etmişlerdir. MSSA'da ise bu değerler düşük seviyede (128 ile 1024) gözlenmiştir. En yüksek etkiyi K. preumoniac üzerine yapmıştır. Makro elementlerden K içeriği 14518 mg/kg ile 24171 mg/kg arasında değişirken, Ca içerikleri 12402 mg/kg ile 18553 mg/kg arasında bulunmuştur. P, Mg ve S içerikleri K ve P değerlerine göre kısmen düşük seviyelerde bulunmuştur. Mg içeriği 2118 ile 2914 mg/kg arasında tespit edilmiş olup ortalama Mg içeriği 2496 mg/kg olarak hesaplanmıştır. P içerikleri ise 1385 ile 1910 mg/kg arasında belirlenmiştir. Mikro element olarak en yüksek seviyede Fe bulunmuştur. Bitkilerin Fe içerikleri 179 ile 782 mg/kg arasında değişmiştir. En yüksek demir içeriği S. tomentosa'da en düşük ise S. heldreichiana'da tespit edilmiştir., Antioxidant capacity, total phenol, mineral contents and antibacterial effect of aerial parts of sage belong to some Salvia species were established. The lowest and highest antioxidant values of Salvia dichroantha Stapf and Salvia heldreichiana Boiss. ex Benth. extracts were found as 73.855 mg GAE/g and 80.207 mg GAE/g, respectively. While the highest total phenol was established in Salvia tomentosa Mil. (13.316 mg GAE/100 ml), the lowest level was found in Salvia halophila Hedge (6.168 mg GAE/100 ml). Extracts had affected on E. coli and B. cereaus at the same levels. These values were observed at the low levels (128 to 1024) in MSSA. K. preumoniac was the most effected from extracts. While K contents of plants changed between 14518 mg/Kg to 24171 mg/Kg, Ca contents ranged between 12402 mg/Kg to 18553 mg/Kg. P and Mg contents were found low compared with K and P values of plants. Mg content was changed between 2118 to 2914 mg/Kg; mean was calculated as 2496 mg/Kg. P contents of plants were determined between 1385 to 1910 mg/Kg. As a microelement, Fe was found at the highest level. Fe contents of plants were found between 179 to 782 mg/Kg. The highest and lowest Fe contents were established in S. tomentosa and S. heldreichiana, respectively., Bu tez çalışması Selçuk Üniversitesi BAP tarafından 11201128 nolu proje ile desteklenmiştir.

Bu tez kapsamında, Türkiye'de yayılışı saptanan Lamiaceae familyasına ait Prunella L. türleri (Prunella vulgaris L., Prunella laciniata (L.) L., Prunella grandiflora L., Prunella orientalis Bornm.) için örnek hazırlama teknikleri geliştirilmiş ve örneklerde bulunan fenolik maddeler, kantitatif olarak HPLC-DAD (yüksek performanslı sıvı kromatografi-diod serili dedektör) ile belirlenmiştir. Bununla birlikte HPLC-DAD ile belirlenemeyen Prunella L. türlerinde bulunabilecek muhtemel fenolik maddeler LC-MS (sıvı kromatografi-kütle spektrometri) ile kalitatif olarak belirlenmiştir. Ayrıca hazırlanan dört bitki örneğinin tarafımızdan geliştirilen immobilize enzim yöntemle toplam fenol tayinleri yapılmış, bulunan toplam fenol değerleri Folin ve serbest enzim yöntemleri ile bulunan değerlerle karşılaştırılmıştır. Bitki örneklerinin toplam antioksidan aktivite tayinleri ABTS [2,2´-azinobis(3-etilbenzotiazolin-6-sülfonik asit)] ve DPPH (1,1-difenil?2-pikrilhidrazil) yöntemleri ile yapılmıştır. Çok değişkenli kalibrasyon tekniklerinden PCR (temel bileşen regresyon analizi) ve PLS (kısmı en küçük kareler regresyonu) ile bitki örneklerinin toplam fenol tayinleri, PLS ve OSC-PLS (ortagonal sinyal düzeltmesi- kısmı en küçük kareler regresyonu) ile toplam antioksidan aktivite tayinleri başarılı bir şekilde yapılmıştır. Kemometrik yöntemler ile toplam fenol ve toplam antioksidan aktivite hesaplamaları yapılmadan önce verilere; optimize korelasyon düzeltmesi, merkezileştirme, sinyal düzeltme ve normalizasyon gibi işlemler uygulanmıştır. Tahmini toplam fenol değerleri Folin yöntemi ile bulunan toplam fenol değerleriyle, tahmini toplam antioksidan aktivite değerleri de ABTS/DPPH yöntemi ile bulunan toplam antioksidan aktivite değerleri karşılaştırılmıştır. Tahmini toplam fenol ve toplam antioksidan aktivite değerlerinin gerçek değerlerle uyumlu olduğu bulunmuştur. Toplam fenol ve toplam antioksidan aktivite değeri yüksek olan metanol ekstraktlarının izolasyon çalışmaları yapılmıştır. Elde edilen fraksiyon ve ekstraktların toplam fenol, toplam antioksidan aktivite tayinleri ve HPLC-DAD analizleri yapılmıştır. İzolasyon çalışmaları sonucunda Prunella L. türlerinden yüksek miktarda rutin, rosmarinik asit ve kafeik asit izole edilmiştir. Çalışmalarımız, bitkilerdeki antikanser özelliklerinin araştırılması çalışmalarının ilk basamağını oluşturduğu için gelecekte yapılacak çalışmalara kaynak olacaktır. In this thesis, a sample preparation technique for extraction of Prunella L. species grown in Turkey (Prunella vulgaris L., Prunella laciniata (L.) L., Prunella grandiflora L., Prunella orientalis Bornm.) belonging to Lamiaceae family was developed and the contents of phenolic compounds in Prunella L. were identified by HPLC-DAD (high performance liquid chromatography-diode array dedector). The phenolic compounds not determined by HPLC-DAD were qualitatively determined by LC-MS (liquid chromatography-mass spectrometry). A new immobilized enzymatic method for determination of total phenolic content of four Prunella L. species was developed. The results were compared with those obtained by applying the Folin and the free enzymatic methods. Total antioxidant activities of Prunella L. were determined by ABTS (2,2'-azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid)) and DPPH (1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl) methods. Multivariate calibration models relating the chromatographic profiles with total phenolic content and total antioxidant activity of Prunella L. extracts were constructed. Correlation optimized warping (COW), smoothing, normalization, and column centering was employed to analytical signals. The results demonstrated that the developed PCR (principal component regression) and PLS (partial least squares regression) multivariate calibration models can successfully predict the total phenolic content of Prunella L. samples. Also the results demonstrated that the developed PLS and OSC-PLS (orthogonal signal correction-partial least squares regression) multivariate calibration models can successfully predict the total antioxidant activity of Prunella L. samples. The metanol extracts of Prunella L. species exhibited strong antioxidant properties. Therefore, the phenolic compounds extracted using methanol were isolated by a lab-scale isolation system. These extracts were further purified using Sephadex LH-20 column chromatography, resulting in fractions. Total phenol contents, total antioxidant activities were determined in extracts and fractions. The isolated compounds were identified as rutin, rosmarinic acid and caffeic acid. This thesis is considered to be a bases of studies on anticarcinogenic properties of Prunella L. plants in future. 158

TEZ8379 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2011. Kaynakça (s.45-53) var. x, 55 s. : res., çizelge ; 29 cm. In this study, the antioxidant activity of Gemlik, Domat, Adana Topağı ve Adana Yerli olive leaves were investigated and the results were compared to that of commercial olive leaf extract as well as snythetic antioxidants such as BHT and BHA. The results showed that Domat olive leaf at all harvesting time and other olive leaves at some harvesting time showed higher total phenolic contents than commercial olive leaf extract. The total phenolic content of Adana Topağı and Domat olive leaves were signifantly reduced depending on harvesting time. Values for DPPH radical scavenging activities showed that ARP values of commercial olive leaf extract were higher than other olive leaf extracts regardless of variety and harvesting time. However, the radical scavenging activity of olive leaves at some harvesting time at 100 or 200 ppm were similar to commercial olive leaf extract and higher than BHT and similar or higher than BHA . The addition of refined olive oil 100 and 200 ppm all olive leaves increased oxidative stability and caused to extracts to show better activity than commercial olive leaf extract. The activity of olive leaves were equal or better than commercial olive leaf extract but lower than that of BHT and BHA. Bu çalışmada, Gemlik, Domat, Adana Topağı ve Adana Yerli zeytin yaprağı antioksidan aktivitesi incelenmiş ve bu aktivite ticari zeytin yaprağı ekstraktı ile BHT (Bütillendirilmiş Hidroksi Toluen) ve BHA (Bütillendirilmiş Hidroksi Anilin) gibi sentetik antioksidanlar ile karşılaştırılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, tüm derim zamanlarında Domat zeytin yaprağı, diğer zeytin yapraklarının ise bazı derim zamanlarında ticari zeytin yaprağı ekstraktı ile karşılaştırıldığında toplam fenol içeriğinin daha yüksek olduğu bulunmuştur. Ayrıca Adana Topağı ve Domat zeytin yapraklarındaki toplam fenolik madde miktarlarının derim zamanına bağlı olarak değiştiği ve azaldığı belirlenmiştir. Ticari zeytin yaprağı ekstraktının DPPH serbest radikalini tutma kapasitesine ilişkin ARP değerleri çeşide ve hasat zamanına bağlı olmaksızın diğer zeytin yaprağı ekstraktlarından daha yüksek olduğu bulunmuştur. Antioksidan aktivite açısından, zeytin yapraklarının radikal tutma kapasitesinin 100 ve 200 ppm konsantrasyonda ticari zeytin yaprağı ekstraktına benzer, BHT'den daha yüksek ve BHA ile benzer veya daha etkili olduğu bulunmuştur. Oksidatif stabilite açısından ise, 100 ve 200 ppm konsantrasyonda zeytin yaprağı ekstraktları tüm derim zamanlarında ticari zeytin yaprağı ekstraktından daha etkili antioksidan aktivite göstermiş ve antioksidan etki konsantrasyona bağlı olarak artmıştır. Rafine zeytin yağının oksidatif direncinde, zeytin yaprağının ticari zeytin yaprağı ekstraktı kadar veya daha etkili olduğu ancak BHT ve BHA' dan daha az etkili antioksidan aktivite gösterdikleri bulunmuştur. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: ZF2009YL59.

Bursa da yetiştirilen beş ahududu (Aksu kırmızısı, Rubin, Newburgh, Hollanda boduru, Heritage) ve dört böğürtlen (Bursa 1, Bursa 2, Chester, Jumbo) çeşidinin fenolik madde içerikleri taze, ilk dondurulmuş ve altı ay süreyle -220C de muhafaza edildikten sonra LC-MS/MS ile tayin edilmiştir. Ellagik asit ahududu ve böğürtlen türlerinin temel fenolik maddesi olduğu tesbit edilmiştir. Ellagik asit (1350,36-727,90 mg/kg taze meyve), feruik asit (820,78-338,27 mg/kg taze meyve), kafeik asit (754,85-202,78 mg/kg taze meyve), para-kumarik asit (361,68-142,63 mg/kg taze meyve), para-hidroksibenzoik asit (534,20-233,29 mg/kg taze meyve) and kuersetin (46,97-27,31 mg/kg taze meyve) ahududu çeşitlerinin, ellagik asit (1828,07-1555,13 mg/kg taze meyve), ferulik asit (757,69-413,82 mg/kg taze meyve), kafeik asit (736,85-337,89 mg/kg taze meyve), para-kumarik asit (877,45-287,15 mg/kg taze meyve) ve kuersetin (74,69-56,78 mg/kg taze meyve) böğürtlen çeşitlerinin su ekstraklarında tayin edilmiştir. Ahududu çeşitlerinin fenolik bileşik içerikleri farklılıkları böğürtlen çeşitlerinden daha fazladır. Altı ay süreyle -220C de muhaza edilen ahududu ve böğürtlen çeşitlerinin fenolik bileşik içeriklerinin başlangıç miktarlarına göre ortalama iki kat azaldığı belirlenmiştir.İkinci olarak ahududu ve böğürtlen türlerinin toplam fenol, toplam flavonoid, toplam antosiyanin, askorbik asit miktarları ile ABTS, DPPH ve CUPRAC metotları ile antioksidan aktivite değerleri UV-VIS spektrofotometresi ile tayin edilmiştir. Ahududu ve böğürtlen çeşitleri ABTS, DPPH, CUPRAC, toplam fenol ve toplam flavonoid içerikleri metanol ekstraklarında, toplam antosiyanin ve askorbik asit içerikleri ise su ekstraklarında yüksek değerlere sahiptir. Ahududu ve böğürtlen çeşitlerinin antioksidan aktivitelerinin çeşitlerin fenolik içerikleriyle direk olarak ilişkili olduğu bulunmuştur. Antioksidan aktivite ile toplam fenol, toplam flavonoid ya da askorbik asit arasında doğrusal ilişki olduğu gözlenmiştir. Elde edilen sonuçlar ahududu ve böğürtlen türlerinin zengin antioksidan kaynağı olduğunu göstermektedir. The phenolic compounds in five raspberry (Aksu kırmızısı, Rubin, Newburgh, Holland boduru, Heritage) and four blackberry (Bursa 1, Bursa 2, Jumbo, Chester) cultivars grown in Turkey were determined by LC-MS/MS in fresh, just frozen and stored fruits at -22 0C for 6 months period. Ellagic acid was determined as main phenolic compounds in raspberry and blackberry cultivars. The major phenolic compounds in water extracted samples were ellagic acid (1350,36-727,90 mg/kg fresh fruit), ferulic acid (820,78-338,27 mg/kg fresh fruit), caffeic acid (754,85-202,78 mg/kg fresh fruit), p-coumaric acid (361,68-142,63 mg/kg fresh fruit), p-hydroxybenzoic acid (534,20-233,29 mg/kg fresh fruit) and quercetin (46,97-27,31 mg/kg fresh fruit) in raspberry and ellagic acid (1828,07-1555,13 mg/kg fresh fruit), ferulic acid (757,69-413,82 mg/kg fresh fruit), caffeic acid (736,85-337,89 mg/kg fresh fruit), p-coumaric acid (877,45-287,15 mg/kg fresh fruit) and quercetin (74,69-56,78 mg/kg fresh fruit) in blackberry. The varietal differences in the phenolic compound contents were larger among the raspberry cultivars than the blackberry cultivars. After storage of raspberry and blackberry at -22 0C for 6 months, the amount of individual phenolic compounds decreased by two times on average.Raspberry and blackberry cultivars were also assayed for antioxidant activity determined as ABTS, DPPH. and CUPRAC, total phenol, total flavonoid, total anthocyanin and ascorbic acid contents. Raspberry and blackberry had the highest ABTS, DPPH, CUPRAC, total phenol and total flavonoid contents in methanol extracts, whereas total anthocyanin and ascorbic acid contents were high in water extracts. The antioxidant activity of the raspberry and blackberry was directly related to the total amount of phenolics found in the raspberry and blackberry. A linear relationship was observed between antioxidant activities and total phenols, total flavonoids or total anthocyanins. The data indicate that raspberries and blackberries are rich source of antioxidants. Tübitak Bursa Test ve Analiz Laboratuvarı TÜBİTAK-BUTAL

Sofralık kırmızı üzüm fenolik bileşiklerinin gıdalarda doğal antioksidan olarak kullanılabilirliğini araştırmak üzere, üzüm çekirdek ve kabukları aseton, etil asetat ve etil alkol ile ekstre edilmiş ve ekstrelerin antioksidan etkileri zeytin yağının peroksit sayısının ölçümüne dayalı lipit peroksidasyonunu inhibisyon metodu ile belirlenmiştir. Çekirdeklerden elde edilen tüm ekstreler ve kabuktan elde edilen aseton ekstresi antioksidan aktivite göstermiştir. Üzüm kabuğunun aseton ekstresinin ve çekirdek alkol ekstresinin antioksidan aktivitelerinin BHT nin antioksidan aktivitesinden çok yüksek olduğu gözlenmiş ve bu ekstrelerin gıdalarda koruyucu olarak kullanılabilecekleri belirlenmiştir., Table red grape skin and seeds were extracted with acetone, ethyl acetate and ethyl alcohol in order to obtain phenolic compounds with a view to their use as food lipid antioxidants, and the antioxidant activities of extracts were evaluated by lipid peroxidation method measuring peroxide values of olive oil. All extracts from grape seed and acetone extract from grape skin showed antioxidant activity. Antioxidant activity of acetone extract from grape skin and ethyl alcohol extract from grape seed was higher than that of BHT, and they might be used for the preservation of food products.