Search

Bu araştırmanın amacı, kaynaştırma uygulamaları kapsamında okul öncesi eğitimi alan özel gereksinimli öğrencilerin pragmatik dil becerileri ile okula uyumları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırma betimsel-bağlantısal bir çalışmadır. Araştırmaya Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı anaokullarında ve ana sınıflarında eğitim gören 5-6 yaş düzeyindeki kaynaştırma uygulamaları kapsamında eğitim gören 52 özel gereksinimli öğrenci ve bu öğrencilerle aynı sınıfta eğitim alan aynı yaşta ve aynı cinsiyette olan 52 tipik gelişim gösteren öğrencinin öğretmenleri katılmıştır. Araştırma verileri “Demografik Bilgi Formu”, “Okula Uyum Öğretmen Değerlendirme Ölçeği-Kısa Formu” ve “Pragmatik Dil Becerileri Envanteri” kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın bulgularına göre özel gereksinimli öğrencilerinin pragmatik dil becerileri ve okula uyum becerileri tipik gelişim gösteren akranlarından daha düşüktür. Pragmatik dil beceri düzeylerinde cinsiyete göre bir farklılaşma olmazken kız öğrencilerin okula uyum puanları erkek öğrencilerden daha yüksek bulunmuştur. Üst sosyo-ekonomik düzeydeki ailelerin çocuklarının pragmatik dil becerileri orta ve alt sosyo-ekonomik düzeydeki ailelerin çocuklarından daha iyiyken okula uyum becerilerinde sosyo-ekonomik düzeye göre bir farklılaşma saptanmamıştır. Araştırma sonucunda pragmatik dil becerileri ile okula uyum becerileri arasında pozitif anlamlı bir ilişki bulunmuştur.