Search

__Background__ Monitoring the implementation of new interventions, as in this study Nonviolent Resistance (NVR) for the use in residential youth care settings, is mandatory in order to evaluate, adjust and refine the implementation process where necessary. Objective As there is no instrument for such monitoring of NVR available, the authors developed a new questionnaire, named Reaction to Unacceptable Behavior Inventory, (in short: RUBI). __Method__ This questionnaire was completed by staff of four different residential settings in the Netherlands, at different stages of the NVR implementation process. The staff members reported on the practice of their colleagues. __Results__ The results are promising, as they show good reliability, inter-item correlations and other psychometric features for the included items. Furthermore, the results show that the RUBI seems to discriminate between trained and untrained teams, defending its use in future implementation processes and implementation research. __Conclusions__ The RUBI is the first attempt to create an instrument which can be used for monitoring change during implementation of NVR, and for evaluating the degree of difference or compatibility between NVR and existing practice before implementation. Longitudinal research is needed to strengthen the documentation of validity and reliability of the RUBI in different settings, countries, and cultures. This should also be extended to the final and follow-up stages of implementation. In the future, redundant and insensitive items should be removed and standards for interpreting scale scores should be developed.

Toen enkele dagen na een hittegolf op het Franse platteland veel ouderen dood in hun huis werden aangetroffen, vroeg men zich af of het platteland wel een geschikte plek was om oud te worden. Vooral onder ouderen bestaan grote verschillen op het platteland. Structuurveranderingen zorgen er voor nieuwe polarisatie.

Contains fulltext : 68522.pdf (publisher's version ) (Closed access)

De Amerikaanse biologische sector heeft in de afgelopen 20 jaar een geweldige groei doorgemaakt. De VS heeft zich in die periode ontwikkeld tot de grootste markt voor biologische producten wereldwijd. Daarnaast gaan Amerikanen steeds groener denken en voor de inmiddels goed gevestigde biologische sector brengt dit interessante nieuwe marketingkansen. Toch zijn er ook kanttekeningen. Toenemende concurrentie en de prijspremie voor biologische producten vormen uitdagingen. Er wordt dan ook met veel interesse uitgekeken naar de laatste cijfers in deze sector die naar verwachting later dit jaar bekend zullen worden gemaakt.

RIVM rapport:The Health Council of the Netherlands asked the National Institute for Public Health and the Environment to examine the relationship between diseases, disabilities and social participation. The analyses leave little room for doubt: chronic diseases reduce social participation substantially. This is mainly due to disabilities that people with chronic diseases experience. Volunteering in jobs or giving informal care, for example, are strongly reduced in people with diseases that effect mobility, such as stroke or musculoskeletal diseases. In most cases, however, more personal forms of participation have not diminished. People with mental diseases experience the most participation problems without exception, even including social contacts. Epidemiological prognoses show an increase of chronic diseases in the future and thus a reduced potential for participation. This increase in chronic diseases, however, does not seem to be accompanied by an equal increase in functional disabilities. Evidently, we are succeeding more and more in reducing disabilities. If this trend continues, the possibilities of social participation for the elderly and chronically ill will increase at the same time. Three studies - the 'Amenities and Social Services Utilization Survey' (AVO), the European Study on Adult Well-being (ESAW) and the Longitudinal Aging Study Amsterdam (LASA)- supplied us with information on people of 55 or older. These studies contain information on both diseases and social participation. Social participation is defined as personal involvement with society (as recreational or cultural activities) and participation with a direct benefit for society (as paid jobs and volunteer work)., Op verzoek van de Gezondheidsraad heeft het RIVM onderzoek gedaan naar de samenhang tussen ziekten, beperkingen en maatschappelijke participatie. De uitkomsten van dit onderzoek laten er weinig twijfel over bestaan dat ziekte de deelname aan het maatschappelijke leven flink vermindert. Dit hangt vooral samen met functionele beperkingen die gepaard gaan met ziekten. Zo neemt het verrichten van vrijwilligerswerk sterk af bij die aandoeningen die de mobiliteit aantasten, zoals een beroerte of aandoening van het bewegingsapparaat. Vaak gaat echter de persoonlijke betrokkenheid bij de samenleving wel door. Mensen met een psychische aandoening participeren het minst. Dit geldt bovendien voor alle vormen van participatie, ook voor bijvoorbeeld het onderhouden van contacten. Epidemiologische verkenningen laten een toename zien van chronische ziekten, waarmee in principe ook mogelijkheden voor participatie verminderen. Deze toename van aandoeningen lijkt echter niet iin op iin gepaard te gaan met een toename van beperkingen. Kennelijk slaagt men er steeds beter in beperkingen terug te dringen. Als deze trend doorzet, verbeteren tegelijkertijd de participatiemogelijkheden van ouderen en chronisch zieken. Voor dit onderzoek is gebruik gemaakt van drie onderzoeken bij ouderen van 55 jaar en ouder: het 'Aanvullend Voorzieningengebruik Onderzoek' van het Sociaal en Cultureel Planbureau, de 'European Study of Adult Well-being' van de UvA, en de 'Longitudinal Ageing Study Amsterdam' van de VU. Deze onderzoeken bevatten zowel informatie over ziekten en beperkingen als over maatschappelijke participatie. Bij maatschappelijke participatie gaat het om persoonlijke betrokkenheid bij de samenleving (zoals recreatieve en culturele activiteiten), en om participatie met een direct maatschappelijk nut (zoals betaalde arbeid en vrijwiligerswerk).

RIVM rapport:Op verzoek van de Gezondheidsraad heeft het RIVM onderzoek gedaan naar de samenhang tussen ziekten, beperkingen en maatschappelijke participatie. De uitkomsten van dit onderzoek laten er weinig twijfel over bestaan dat ziekte de deelname aan het maatschappelijke leven flink vermindert. Dit hangt vooral samen met functionele beperkingen die gepaard gaan met ziekten. Zo neemt het verrichten van vrijwilligerswerk sterk af bij die aandoeningen die de mobiliteit aantasten, zoals een beroerte of aandoening van het bewegingsapparaat. Vaak gaat echter de persoonlijke betrokkenheid bij de samenleving wel door. Mensen met een psychische aandoening participeren het minst. Dit geldt bovendien voor alle vormen van participatie, ook voor bijvoorbeeld het onderhouden van contacten. Epidemiologische verkenningen laten een toename zien van chronische ziekten, waarmee in principe ook mogelijkheden voor participatie verminderen. Deze toename van aandoeningen lijkt echter niet iin op iin gepaard te gaan met een toename van beperkingen. Kennelijk slaagt men er steeds beter in beperkingen terug te dringen. Als deze trend doorzet, verbeteren tegelijkertijd de participatiemogelijkheden van ouderen en chronisch zieken. Voor dit onderzoek is gebruik gemaakt van drie onderzoeken bij ouderen van 55 jaar en ouder: het 'Aanvullend Voorzieningengebruik Onderzoek' van het Sociaal en Cultureel Planbureau, de 'European Study of Adult Well-being' van de UvA, en de 'Longitudinal Ageing Study Amsterdam' van de VU. Deze onderzoeken bevatten zowel informatie over ziekten en beperkingen als over maatschappelijke participatie. Bij maatschappelijke participatie gaat het om persoonlijke betrokkenheid bij de samenleving (zoals recreatieve en culturele activiteiten), en om participatie met een direct maatschappelijk nut (zoals betaalde arbeid en vrijwiligerswerk)., The Health Council of the Netherlands asked the National Institute for Public Health and the Environment to examine the relationship between diseases, disabilities and social participation. The analyses leave little room for doubt: chronic diseases reduce social participation substantially. This is mainly due to disabilities that people with chronic diseases experience. Volunteering in jobs or giving informal care, for example, are strongly reduced in people with diseases that effect mobility, such as stroke or musculoskeletal diseases. In most cases, however, more personal forms of participation have not diminished. People with mental diseases experience the most participation problems without exception, even including social contacts. Epidemiological prognoses show an increase of chronic diseases in the future and thus a reduced potential for participation. This increase in chronic diseases, however, does not seem to be accompanied by an equal increase in functional disabilities. Evidently, we are succeeding more and more in reducing disabilities. If this trend continues, the possibilities of social participation for the elderly and chronically ill will increase at the same time. Three studies - the 'Amenities and Social Services Utilization Survey' (AVO), the European Study on Adult Well-being (ESAW) and the Longitudinal Aging Study Amsterdam (LASA)- supplied us with information on people of 55 or older. These studies contain information on both diseases and social participation. Social participation is defined as personal involvement with society (as recreational or cultural activities) and participation with a direct benefit for society (as paid jobs and volunteer work).

In elf dorpen van de gemeente Aa en Hunze in Drenthe is onderzoek gedaan naar de gevolgen van maatschappelijke veranderingen (van traditioneel agrarisch naar woondorpen) op de sociale cohesie en het verenigingsleven. In de nog min of meer tradionele dorpen en de bemiddelde dorpen gaat het goed met de 'civil society'; reden tot zorg is er voor de minder bemiddelde dorpen en buurten, waar traditionele vormen van sociale cohesie verdwenen zijn en de sociale en politieke participatie laag is