Search

Bu çalışma halk elinde yetiştirilen Kars kaz etinin besin madde, yağ asidi profili ve et renk yoğunluklarının tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada Kars ili farklı bölgelerinden toplanan 12 adet tuzlanmış-kurutulmuş kaz but eti numuneleri kullanılmıştır. Çalışmada kuru madde, enerji, protein, yağ, kül, mineral madde düzeyleri ile yağ asidi profili ve renk yoğunlukları incelenmiştir. Kaz etinin toplam aerobik mezofilik bakteri sayısı da belirlenmiştir. Denemede elde edilen kazlarda kuru madde (KM) miktarı ortalama 36,03±2,76 g/100 g, protein miktarı 25,57±1,44 g/ 100 g olarak tespit edilmiştir. Kurutulmuş kaz but etinde mineral madde sıralamasını sırasıyla Na (13128,50 mg/kg), K (3004,44 mg/kg), P (1443,03 mg/kg) ve Mg (269,62 mg/kg) olarak belirlenmiştir. But eti yağ asidi profili ortalama ∑DYA %54,20±7,49, ∑TDYA %30,47±10,98, ∑ÇDYA %14,73±4,09 olarak bulunmuştur. Et renk yoğunlukları incelendiğinde L, a, b değerleri sırasıyla; 35,32±1,11, 17,46±1,03, 5,81±0,55 şeklinde belirlenmiştir. Sonuç olarak; kurutulmuş tuzlanmış Kars kaz etinin besinsel özellikleri açısından kuru madde, protein ve mineral madde düzeyleri açısından önemli bir alternatif hayvansal protein kaynağı olduğu ortaya konmuştur., This study was carried out to determine the nutrient, fatty acid profile and meat color densities of Kars goose meat under local breeder conditions. 12 salted-dried goose thigh meat samples collected from different regions of Kars province were used in the study. Dry matter, energy, protein, fat, ash, mineral levels, fatty acid profile and color density were investigated in the study. Also, the number of total aerobic mesophilic bacteria in goose meat was determined. Dry matter (DM) amount of goose thigh meat was found as average 36.03±2.76 g/100 g, and protein content as 25.57±1.44 g/100 g. The order of mineral substances in dried goose thigh meat was determined as Na (13128,50 mg/kg, K (3004,44 mg/kg), P (1443,03 mg/kg) and Mg (269,62 mg/kg) , respectively. The fatty acid profile of the thigh meat was established to be average ∑SFA 54.20±7.49%, ∑MUFA of 30.47±10.98%, and ∑PUFA of 14.73±4.09%. The meat color density of L, a, b values are determined as 35.32±1.11, 17.46±1.03, 5.81±0.55, respectively. As a result; It has been revealed that dried salted Kars Goose meat is an important alternative animal protein source in terms of its nutritional properties, dry matter, protein and mineral substance levels.

Chia (Salvia hispanica L.), Labiate ailesinin bir üyesidir ve tohumları, çiftlik hayvanlarının performansını ve üretkenliğini artırabilecek fenolik bileşikler ve çoklu doymamış yağ asitleri (PUFA'lar) bakımından zengin, antioksidan özelliğindedir. Probiyotikler ise hayvan sağlığı ve büyüme performansı üzerinde farmasötik ve/veya metabolik etkilere sahip olabilecek yem katkı maddeleridir. Etki tarzlarındaki farklılıklar nedeniyle, bunların kombinasyonları ruminant hayvanlarda performans, kan ve rumen parametreleri üzerinde ilave etkilere sahip olabilir. Bu amaçla, çalışmada Tuj koyunları (n=20; 1,5 yaşında; ortalama 40,5 kg) her birinde 5 hayvan bulunacak şekilde 1 kontrol ve 3 deneme grubuna ayrılmıştır. Çalışma rasyonlarına ayrı ve kombine olarak, sırası ile 0, %2,5 chia tohumu (CT), 1g/kg probiyotik enzim karışımı (P+E) ve %2,5 CT + 1g/kg P+E ilavesi yapılmıştır. Koyunlar 7 gün adaptasyon ve 14 gün deneme süresi olacak şekilde toplam 21 gün beslenmiştir. Sonuçlar göstermiştir ki, Tuj koyunlarının rasyonlarına CT ve/veya P+E ilavesinin besi performansı üzerine etkisinin önemsiz bulunmuştur (P>0,05). Rumen toplam uçucu yağ (tVFA) asitleri konsantrasyonu kontrol grubuna göre artarken (P0,05). Serum Esterleşmemiş yağ asitleri, Betahidroksibütrikasit, Nitrik oksit ve kalsiyum, değerleri katkı maddesi ilavesi yapılan deneme gruplarında kontrol grubuna göre farklılık gösterirken (P0,05).

This study was conducted to determine the effects on the growth performance and antioxidant capacity of broiler chickens, which were fed an herbal extract mixture (HEM), including Honokiol-Magnolol and Sanguinarine as natural feed additives. A total of 300 one-day-old male Ross 308 broilers were used in this study and randomly divided into four groups with five replicates of 15 broiler chicks each. For the experimental groups, HEM was supplemented in their diet at the levels of 0.00% (C), 1.00% (HEM1), 1.50% (HEM2) and 2.00% (HEM3) respectively. At the end of the experiment, it was concluded that HEM influenced final body weight, body weight gain, feed consumption, feed conversion ratio, slaughter weight, carcass weight and carcass yield (P

This study was conducted to evaluate the effect of pennyroyal (Mentha pulegium L.) leaf powder supplementation in ration on performance, some blood serum biochemical parameters and antioxidant status in weaned Tuj lambs. Twenty-four Tuj male lambs with an average body weight of 11.5±0.3 kg in were allocated to three groups. While no supplementation was added to the basal ration of the control group, dried leaves of pennyroyal at the levels of 0.1% (P1) and 0.2% (P2) was added to the basal ration of treatment groups, respectively. During the experimental period (54 days) the lambs were to weighted individually twice a week and body weight gain (BWG), feed consumption (FC) and feed conversion ratio (FCR) were estimated. Also, blood biochemical parameters and activity of antioxidant were determined. According to the study results, BWG, FC and FCR were not affected by pennyroyal supplementation. Moreover, there was no difference between the control and pennyroyal treatment groups regarding serum biochemical parameters such as glucose, triglyceride, and total protein in the study. Mineral substances as calcium and phosphorus levels were not influenced by supplementation of pennyroyal to the basal ration. malondialdehyde and glutathione were affected of Pennyroyal supplementation on 14th day. In conclusion, the supplementation of pennyroyal to lamb ration did not have a significant act on health and performance., Bu çalışma, sütten kesilmiş Tuj kuzularında rasyona kurutulmuş yarpuz (Mentha pulegium L.) tozu ilavesinin performans, bazı kan serumu biyokimyasal parametreleri ve antioksidan durumu üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada ortalama canlı ağırlığı 11,5±0,3 kg kg olan 24 adet Tuj erkek kuzu üç gruba ayrılmıştır. Kontrol grubunun bazal rasyonuna herhangi bir katkı maddesi ilave edilmezken, muamele gruplarının bazal rasyonlarına sırasıyla %0.1 (P1) ve %0.2 (P2) seviyelerinde yarpuzun kurutulmuş yaprakları ilave edilmiştir. Deneme süresi boyunca (54 gün) kuzular haftada iki kez ayrı ayrı tartılarak, canlı ağırlık artışı (CAA), yem tüketimi (YT) ve yem dönüşüm oranı (YYO) belirlenmiştir. Ayrıca serum biyokimyasal parametreleri ve antioksidan aktivitesi tespit edilmiştir. Çalışma sonuçlarına göre, CAA, YT ve YYO yarpuz ilavesinden etkilenmemiştir. Ayrıca, çalışmada glukoz, trigliserit ve total protein gibi serum biyokimyasal parametreleri açısından kontrol ve yarpuz muamele grupları arasında fark bulunmamıştır. Rasyona yarpuz ilavesinden kalsiyum ve fosfor gibi mineral maddelerin seviyeleri etkilenmemiştir. Yarpuz, 14. günde serum malondialdehit ve glutatyon seviyeleri üzerine etkili olmuştur. Sonuç olarak, kuzu rasyonlarına yarpuz ilavesinin kuzu sağlığı ve performansı üzerinde önemli bir etkisi olmadığı tespit edilmiştir.

This study investigated the Pennyroyal in terms of its effects on performance and meat quality (color and pH) in Japanese quails in different levels. A total of one day-old Japanese quail chicks were randomly distributed to a control and two experimental groups containing three different levels of pennyroyal (0.0, 0.1 and 0.2 %). Each experimental group was divided into five repetitive groups with, ten quail chicks in each group. At the end of the experiment, the performance values and meat quality parameters (color and pH) were measured. Significant differences were found between the groups according to the growth performance of the quails (P0.05). The brightness (L*), redness (a*), yellowness (b*) and pH values of the breast meat were not affected by the supplementation of pennyroyal (P>0.05). According to the results of the study, the supplemented of pennyroyal by 0.2% was more effective on the performance., Bu çalışmada, Yarpuzun (Mentha pulegium L.) farklı seviyelerde Japon bıldırcınlarında performans ve et kalitesi (renk ve pH) üzerine etkisi araştırılmıştır. Toplam 150 adet günlük yaşta Japon bıldırcın civcivi üç farklı düzeyde yarpuz içeren (%0,0, 0,1 ve 0,2) bir kontrol ve iki deneme grubuna rastgele dağıtıldı. Her deneme grubu içerisinde 10 bıldırcın bulunan beş tekerrürlü gruba ayrıldı. Deneme sonunda performans değerleri ve et kalite parametreleri (renk ve pH) ölçüldü. Bıldırcınların büyüme performansı değerlendirildiğinde gruplar arasında önemli farklılıklar bulundu (P0,05). Göğüs etinin parlaklık (L*), kırmızılık (a*) ve sarılık (b*) ile pH değerleri yarpuz ilavesinden etkilenmedi (P>0,05). Çalışma sonuçlarına göre yarpuzun %0,2 düzeyinde ilavesinin performans üzerine daha etkili olduğu belirlendi.

Objective: In this study, it was aimed to determine the effect of probiotic supplementation on egg production and quality in laying quail diets under heat stress. Materials and Methods: For this purpose, a total of 150 56-day-old Japanese quail (Coturnix coturnix Japonica) were used in the study. The quails were divided into five groups, with 30 in each group. Each group was divided into five subgroups with six quails. Heat stress (34 ° C) was applied to four groups in the study. While basal diet was given to the control group and one of the heat stressed groups, probiotic was added to the other three heat stressed groups, respectively; 0.1%, 0.2% and 0.4%. Egg production, body weight and feed consumption of quails were determined by weighing for two weeks. Eggs were collected every two weeks were evaluated for egg quality.Results: It was determined that the probiotic mixture had a significant effect on egg production and egg quality compared to the heat stress group was created at the end of the stress application. Conclusion: It has been determined that the addition of 0.1% probiotics to layer quail diets may have a protective effect against the of heat stress., Giriş: Bu çalışmada, sıcaklık stresi altında yumurtacı bıldırcın diyetlerine probiyotik katkısının yumurta verimi ile yumurta kalitesi üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Materyal ve Metot: Bu amaçla 150 adet 56 günlük yaşta Japon bıldırcını (Coturnix coturnix Japonica) kullanıldı. Bıldırcınlar her grupta 30 adet olacak şekilde beş gruba ayrıldı. Her grup her birinde altı bıldırcın olmak üzere beş alt gruba ayrıldı. Çalışmada dört gruba sıcaklık stresi (34 ° C) uygulandı. Kontrol grubu ve sıcaklık stresli grubun birine bazal diyet verilirken, diğer 3 sıcaklık stresi oluşturulan gruplara probiyotik yem katkısı sırasıyla; %0,1, 0,2 ve 0,4 düzeylerinde ilave edildi. İki haftalık tartımlarla bıldırcınların yumurta verimi, canlı ağırlık ve yem tüketimleri belirlendi. Yine iki haftada bir toplanan yumurtaların iç ve dış kalite kriterleri değerlendirildi. Bulgular: Stres uygulamasının sonunda kullanılan probiyotik karışımının yumurta verimi ile yumurta iç ve dış kalite kriterlerinde sıcaklık stresi oluşturulan gruba göre önemli derecede etkisi olduğu belirlendi. Tartışma: Yumurtacı bıldırcın diyetlerine %0,1 düzeyinde probiyotik ilavesinin sıcaklık stresinin olumsuz etkilerine karşı koruyucu etki gösterebileceği tespit edilmiştir.

Coffee is one of the most widely consumed hot beverages in the world. Melanoidins, which are formed with brown color during coffee roasting, are reported to be a strong antioxidant. Discussions related to the more and less consumption of coffee still continue. This study investigated the effect of a low and high amount of coffee consumption on antioxidant parameters in this context. A total of 15 female New Zealand rabbits weighing 1500-2500 g were used in the study. The control group was fed as ad-libitum control with basal feed. 1% and 5% Turkish coffee were added to the feed of the 1% TC and 5% TC groups, respectively. Blood was collected once a week throughout the study. All animals were euthanized in accordance with ethical rules at the end of the study. Samples (plasma and tissue) were taken for the analyses. Glutathione (GSH) and malondialdehyde (MDA) analyses were performed on all samples. Plasma GSH values were observed to increase in the groups given TC according to the analyses. Plasma MDA values decreased in the TC groups. An increase was observed in liver and heart tissue in the TC group upon the evaluation of tissue GSH parameters. MDA values were found to decrease in lung, heart, and kidney tissues in TC groups. Additional effects were observed in plasma and tissues in the 5% TC group upon the evaluation of 1% TC and 5% TC groups. No statistical differences were found in performance parameters. It has been revealed as a result that TC is a strong antioxidant, and its effect increases in high consumption., Kahve dünyada en yoğun tüketilen sıcak içeceklerdendir. Kahve kavrulması sırasında başlayan kahverengi rengi ile meydana gelen melanoidin güçlü antioksidan olarak bildirilmektedir. Kahvenin az ve çok kullanımı ile ilgili tartışmalar devam etmektedir. Bu bağlamda bu çalışmada az ve yoğun alınan kahvenin antioksidan parametreler üzerine etkisini araştırıldı. Çalışma kapsamında 1500-2500 g ağırlığında toplamda 15 adet dişi Yeni Zelanda tavşanı kullanıldı. Kontrol grubuna normal yem ile ad-libitum olarak beslendi. %1 TK ve %5 TK grubunda ise rasyonlarına sırasıyla %1 ve %5 Türk kahvesi ilave edildi. Çalışma boyunca haftada bir kan alındı. Çalışma sonunda etik kurallara uygun bir şekilde tüm hayvanların yaşamına son verildi. Analizler için gerekli numuneler (Plazma ve Doku) alındı. Alınan tüm numunelerden glutatyon (GSH) ve malondialdehit (MDA) analizi yapıldı. Yapılan analizlere göre plazma GSH değerleri TK verilen gruplarda artış gözlendi. Plazma MDA değerlerinde ise TK gruplarında azalma belirlendi. Doku GSH parametreleri değerlendirildiğinde ise karaciğer ve kalp dokusunda TK grubunda artış gözlendi. Doku MDA değerlerinde ise akciğer, kalp ve böbrek dokusunda TK gruplarında azalma belirlendi. %1 TK ve %5 TK değerlendirildiğinde plazma ve dokularda %5 TK’de daha fazla etki gözlendi. Performans parametrelerinde ise istatistiksel bir fark belirlenmedi. Sonuç olarak, TK’nın güçlü bir antioksidan olduğu ve yoğun kullanımda etkisinin arttığı ortaya çıkmaktadır.

This study was carried out to determine the effects of wood vinegar (WV) used in different concentrations on nutrient composition, fermentation progress and microflora of grass silage. The study material was composed one control (0% WV) and three experimental groups consisting 0.5%, 1% and 2% WV, respectively. Each group was made with four replicates. WV was applied to the grass prepared from the natural meadow of Kafkas University and prepared in the laboratory scale conditions by spray method at the given rates (0.5%, 1% and 2%). The samples were ensiled in 1.0 L anaerobic jars. pH, dry matter, crude protein, crude fat, crude ash, acid detergent fiber and neutral detergent fiber analyses were performed on the samples opened on the 60th day of fermentation. Also, microbiological analyses were performed for lactic acid bacteria, yeast, and mold by the plate count method. As a result of silage trials carried out under laboratory-scale conditions, WV did not affect nutritional values (P>0.05). The highest pH among the treatment groups was observed in the 2% WV added group (P0.05), the highest (2%) concentration of WV showed significant antimicrobial activity on lactic acid bacteria (P

Amaç: Bu araştırma broyler karma yemlerine kekik yağı ve keçiboynuzu tozu karışımının besi performansı, karkas parametreleri ve bazı iç organ ağırlıkları üzerine etkisini belirlemek için yapılmıştır.Materyal ve Metot: Araştırmada, günlük yaşta 192 adet karışık cinsiyette civciv kullanılmıştır. Denemede 48’er civcivden oluşan 1 kontrol ve 3 adet deneme grubu olmak üzere toplam 4 grup oluşturulmuştur. Her grup 12’şerli 4 alt gruba ayrılmıştır. Çalışma toplam 42 gün sürdürülmüştür. Kontrol grubuna bazal rasyon verilirken, diğer üç deneme gruplarına sırasıyla kekik yağı ve keçiboynuzu tozu karışımı içeren rasyonlar verilmiştir (0.5, 1 ve 2 g/kg). Hayvanlara yem ve su ad-libitum sağlanmıştır. Gruplara 1-14. gün yapısında % 23 ham protein (HP) 3000 kcal/kg metabolik enerji (ME), 15- 28. Gün %21 HP 3100 kcal/kg ME ve 29- 42.gün % 20 HP 3200 kcal/kg ME içeren rasyonlar verilmiştir.Bulgular: Deneme sonunda, kontrol grubuna oranla deneme gruplarında canlı ağırlık (CA), canlı ağırlık artışı (CAA), yem tüketimi (YT), yemden yararlanma oranı (YYO), karkas ve iç organ ağırlıkları bakımından istatistiksel olarak farklılık bulunmamıştır (P >0.05).Sonuç: Bu çalışmada, kekik yağı ve keçiboynuzu tozu karışımının broyler karma yemlerinde 1 g/kg düzeyinde güvenli bir şekilde ilave edilebileceği kanaatine varılmıştır.

This study aims to investigate the effects of betaine, added to broiler rations at different levels, on fattening performance, carcass, some internal organs weights, and serum parameters. 192 mixed-sex one-day-old broiler chicks were used during the experiment. The experiment was conducted with four groups in total, including one control and three experimental groups. All the groups were divided into four sub-groups, each consisting of 12 chicks, and the total number of chicks in each group was determined to be 48. No additives were added to the feeds of the control group throughout the research. 0.3 g/kg (Bet-0.3), 0.5 g/kg (Bet-0.5) and 0.8 g/kg (Bet-0.8) betaine (Betamar®) were added to the rations of the experimental groups, respectively. Rations were prepared as isocaloric and isonitrogenic. The animals were given feed and water ad-libitum. In the study, The rations containing crude protein (CP) of 23% and3000 kcal/kg metabolic energy (ME)until the day 1-21 and CP of 20% and3224 kcal/kg ME until the day 22-42 days were given in the treatment groups. At the end of the study, statistically significant differences were observed in the experi-mental groups in terms of body weight (BW) and body weight gain (BWG) when compared with the control group. The highest BW and the highest BWG were observed in the Bet-0.8 experimental group. No statistically significant differ-ence was found in terms of feed consumption, feed conversion ratio, carcass characteristics, weights of some internal organs, and serum blood parameters (P>0.05). It was concluded that adding 0.8 g/kg betaine to broiler rations increase fattening performance and can be used safely.

Bu araştırma broyler rasyonlarına farklı düzeylerde ilave edilen bitkisel ekstrat karışımının performans karkas parametreleri ve bazı iç organ ağırlıkları üzerine etkilerini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada toplam 192 adet günlük yaşta karışık cinsiyette broyler civciv (Ross 308) her birinde 48 civciv bulunan dört gruba ayrılmıştır. Gruplar kendi içinde 12 adet hayvan içeren 4 alt gruba ayrılmıştır. Denemede bir kontrol ve üç deneme grubu oluşturulmuştur. Denemede basal rasyon (katkı içermeyen) başlangıç, ve bitirme dönemlerine uygun şekilde hazırlanmıştır. Deneme gruplarının rasyonlarına sırası ile 1gr/kg, 2 gr/kg ve 4 gr/kg düzeyinde bitkisel ekstrakt karışımı ilave edilmiştir. Deneme 42 gün sürdürülmüştür. Deneme sonunda rasyonlara ilave edilen bitkisel ekstrakt karışımı (BEK) ‘nın performans parametreleri (GCAA, GYT, YYO), kesim parametreleri ve iç organ ağırlıkları üzerine istatistiksel açıdan önemli farklılıklar yaratmamıştır. Çalışmada BEK performans değerleri üzerine etki göstermemesi broyler rasyonlarına katılan bu ekstraktın aktif moleküllerine ve hayvanlara uygulama dozundan kaynaklandığı düşünülmektedir. Sonuç olarak bitkisel ekstrakt karışımının performans değerleri, karkas ve iç organ ağırlıkları üzerine önemli değişikliklere neden olamadıkları ancak adı geçen katkıların optimum karışımlarının dozları belirlenerek farklı dozlarda farklı dönemlerde hayvanlar üzerinde etkilerinin incelenmesinin faydalı olacağı kanaatine varılmıştır.

A study was conducted to evaluate the changes in serum biochemical and lipid profile, and fatty acid composition of breast meat of broiler chickens fed supplemental grape seed extract GSE . A total of 240 1-day-old male broiler chickens were randomly allocated to 4 groups, each consisting of 4 replicate pens having 15 birds/replicate pen. One group served as control group fed basal diets and other groups received 100, 200, and 400 ppm GSE supplemented to the basal diets. Liver weight was greater in broilers fed 200 ppm GSE compared to the other groups P = 0.004, L = 0.024, C = 0.010 . Serum AST and ALT levels decreased P < 0.001 whereas ALP levels increased with increasing dietary GSE levels P < 0.001 . Serum albumin and total protein levels were lower in control in comparison with other groups P < 0.001 . Serum cholesterol, triglyceride, and LDL levels declined P < 0.001 while HDL levels increased with increasing supplemental GSE levels P < 0.001 . MUFA levels were greater in breast meat of broiler chickens fed diets supplemented with 100 ppm GSE. On the other hand, PUFA including n-3 and n-6 were greater in broiler chickens fed control diets or 400 ppm GSE supplemented diets. In general, essential fatty acids such as α-linolenic acid n-3 C18:3 , arachidonic acid n-6 C20:4 , eicosapentaenoic acid n-3 C20:5 , and docosahexaenoic acid n-3 C22:6 were greater in breast meat of broiler chickens fed supplemental GSE 100, 200, or 400 ppm while overall UFA concentration in breast meat remained unaffected. In conclusion, findings of this study suggest that dietary supplementation of up to 400 ppm GSE in broilers may improve serum biochemical and lipid profile. It may also improve the fatty acid composition of breast meat to varying extent despite no effect on overall UFA concentration.

A study was conducted to evaluate the fatty acid composition of liver and breast meat of Japanese quails fed diets containing black cumin seed and/or coriander seed as unsaturated fatty acid sources. A total of 216 one-day-old Japanese quails were assigned to six experimental groups, each consisting of four replicates having 9 birds per replicate. One group served as control group fed diets without black cumin seed and/or coriander seed. Other groups were fed diets containing 1% black cumin seed, 2% black cumin seed, 1% coriander seed, 2% coriander seed, and 1.5% of each of black cumin and coriander seeds. All the diets were isonitrogenous and isocaloric. The trial lasted for 35 days. Body weight (BW) gain, feed intake, and feed conversion ratio were recorded at 1 to 14, 15 to 35, and 1 to 35 days. At the end of experiment, carcass and organ yields, and carcass characteristics were measured. Fatty acid composition of liver and breast meat of quails were determined. Growth performance traits were not different among the groups except for BW gain at 1 to 14 days which was lower (P < 0.05) in quails fed diets containing 2% coriander seed or 1.5% of black cumin and coriander seeds. Dietary black cumin seed and/or coriander seed had no effect on carcass and organ yields, cooking loss, and water holding capacity of breast fillet of quails. However, quails fed control diets had greater (P < 0.05) breast meat pH(15) and pH(u). C16:0 and C18:1 were identified as the key fatty acids of the liver whereas C16:0, C18:1, and n-6 C18:2 were major contributor of breast meat fatty acids representing about 85% of total fatty acids. Quails fed diets with black cumin seed and/or coriander seed had greater (P = 0.041) n-6 C18:2 concentration in breast meat. Diets containing a combination of black cumin and coriander seeds reduced n-6 C18:3 in breast meat (P = 0.007). Black cumin seed (1% or 2%) in quail diets increased n-3 C18:3 in breast meat (P < 0.001). Total PUFA and total n-6 concentrations, and PUFA:SFA ratio in quail breast meat were lower in control group (P = 0.038, P = 0.005, and P = 0.043, respectively). In conclusion, findings of the present study suggest that black cumin and/or coriander seeds can be used to improve the fatty acid composition of breast meat of quails without any effect on overall growth performance.

The aim of this study is to investigate the effect of essential oil mixture supplemented in drinking water on antioxidant capacity and intestinal health in geese. One hundred eight chicks (which were 3 days old) were randomly allocated to 3 groups and each group was allocated to 6 subgroups. Research groups have been as follows: C (Control; without supplementation); E1 (0.4 ml/L essential oil mixture supplementation) and E2 (0.8 ml/L essential oil mixture supplementation). The duration of the experiment was 13 weeks. In the first 4 weeks of the trial, the animals were fed for the chick period. In the last 9 weeks of the trial, geese were fed in the pasture under the conditions of Kars province. In the 4th week and at the end of the experiment, GSH exhibited a linear response (P=0.008 and P=0.004, respectively). However, MDA, GSH, SOD, GPx, CAT, nitric oxide, ceruloplasmin, albumin, total protein and globulin were not affected. At the end of the experiment, acetic acid, butyric acid, isocaproic acid and total short-chain fatty acid concentrations were linearly affected with the gradued level of essential oil mixture. There were no significant differences in propionic acid, isobutyric acid, valeric acid, isovaleric acid, caproic acid and BCFA concentrations. In conclusion, water containing essential oil mixture in geese can be used to improve antioxidant capacity and intestinal health.

© 2021, The Author(s), under exclusive licence to Springer Nature B.V. part of Springer Nature.The effect of gradually increasing supplemental levels of blueberry extract on growth performance, carcass characteristics, and fatty acid composition of breast and thigh muscles of broiler chickens was investigated. One hundred ninety-two 7-day-old chickens were randomly distributed into four groups having four replicates with 12 birds in each replicate. Basal diets were prepared for starter (days 8 to 21) and finisher (days 22 to 42). Basal diets were offered to the control group only, whereas other treatments received basal diets fortified with 0.5, 1, and 2% blueberry extract (BB0.5, BB1, and BB2 groups, respectively). The duration of experiment was 35 days (days 8 to 42). During finisher and overall growth phases, broilers in the BB2 group had greater body weight gain than those in the BB0.5 and control groups, whereas the BB1 group had higher body weight gain than the control group (P < 0.001). Body weight gain remained unaffected during the starter phase. Feed intake was greater in the BB2 group than in the control group at days 8 to 21, 22 to 42, and 8 to 42 (P = 0.002, P = 0.035, and P = 0.001, respectively). The control group had poor FCR than the BB2 group in the starter phase (P = 0.034). At days 22 to 42, feeding blueberry extract (BB0.5, BB1, and BB2) improved the FCR of broilers compared with the control group, whereas the BB2 group had better FCR than the BB0.5 group (P < 0.001). At 8 to 42 days, broilers in the control group had poor FCR compared with the BB1 and BB2 groups, whereas the BB0.5 group had poor FCR than the BB2 group (P < 0.001). Slaughter weight was lower in the control group than in the blueberry extract groups, whereas the BB2 group had greater slaughter weight than the BB0.5 group (P < 0.001). Dressing percentage of broilers in the control and BB0.5 groups was lower than that in other groups (P < 0.001). Gizzard yield was higher in the BB0.5 and BB2 groups than in the control group (P = 0.021). In addition, feeding 2% blueberry extract increased the concentration of different fatty acids in breast and thigh meat of broiler chickens. Findings suggest that feeding 2% blueberry extract may improve growth performance, carcass characteristics, and fatty acid composition of breast and thigh muscles of broilers.

Energy consumption increases with the increasing population in the world. Fossil fuels are used in many fields and have an important place in the economies of the countries. While 70% of fossil fuels are coal, the remaining 20% is oil and 10% is natural gas. The fact that fossil fuels are no longer able to meet this population increase has caused these resources to cause environmental and climate disasters and to explore renewable energy sources. Biodiesel is an environmentally friendly alternative fuel produced from renewable sources such as animal and vegetable oils, which can be used as fuel in bioenergy sources. Studies have increased on the use of animal feed in the diet after the pulp formed during the formation of the oil obtained from oilseeds contains dense protein and the positive effects of glycerol formed in the biodiesel production stage on performance., Dünyada artan nüfusa paralel olarak enerji tüketimi artmaktadır. Fosil kaynaklı yakıtlar birçok alanda kullanılmaktadır ve ülke ekonomilerinde önemli bir yer tutmaktadır. Fosil kaynaklı yakıtların %70’ni kömür oluştururken geriye kalan %20’sini petrol ve %10’nu da doğalgaz oluşturmaktadır. Fosil yakıtlarının bu nüfus artışını artık karşılayamama durumuna gelmesi, bu kaynakların çevre ve iklim felaketlerine sebep olması ve yenilenebilir enerji kaynaklarının araştırılmasına sebep olmuştur. Biyoenerji kaynaklarında biyodizel, akaryakıt olarak kullanılabilen, hayvansal ve bitkisel yağlar gibi yenilenebilir kaynaklardan üretilen çevreci alternatif bir yakıttır. Yağlı tohumlardan elde edilen yağın oluşumu sırasında oluşan küspenin yoğun protein içermesi ve biyodizel üretim aşamasında oluşan gliserolün performans üzerinde olumlu etkileri sonrasında hayvan beslemede kullanımı üzerine çalışmalar artmıştır.

Amaç: Bu çalışmanın amacı, yumurta tavuğu rasyonlarına farklı düzeylerde (1gr/kg, 3g/kg ve 4.5g/kg) ilave edilen esansiyel yağ ve organik asit karışımının performans yumurta verimi ve kalite parametreleri üzerine etkisinin değerlendirilmesidir.Materyal ve Metot: Denemede, 16 haftalık yaşta 120 adet Beyaz Nick Chick ırkı yumurtacı tavuk kullanılmıştır. Her grupta 30 yarka bulunan 1 kontrol ve 3 deneme grubu oluşturulmuştur. Gruplar kendi aralarında 5 alt gruba ayrılmıştır ve her alt grup 6 adet yarkadan oluşturulmuştur. Araştırma 12 haftada sürdürülmüştür. Kontrol grubuna bazal rasyon verilirken ve diğer üç deneme gruplarına sırasıyla artan düzeylerde esansiyel yağ ve organik asit karışımı içeren rasyonlar verilmiştir (1-3-4.5 g/kg). Yumurtacı tavuklar % 17 HP ve 2750 kcal/kg ME içeren rasyonla beslenmişlerdir. Bulgular: Çalışma sonunda, gruplar arasında canlı ağırlık yönünden istatistiksel olarak bir fark oluşmamıştır (p>0.05). Yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, yumurta ağırlıkları ve Haugh Birimi bakımından deneme grupları arasında istatistiksel olarak önemli farklılıklar bulunmuştur (p

This study investigated the effects of different levels (0.05, 0.1, and 0.2%) of yeast culture supplementation on body weight, feed intake, feed conversion ratio, egg production, egg weight, egg quality traits, egg yolk fatty acid composition, and microbiological flora in feces. A total of 240 laying hens at 18-19 weeks of age were divided into four groups and fed a basal diet containing 2750 kcal/kg metabolizable energy and 16% crude protein for 16 weeks. The basal diet was supplemented with 0.05, 0.1, and 0.2% commercial yeast culture product obtained from Saccharomyces cerevisiae. The different levels of yeast culture supplementation to the diets did not statistically affect body weight change among the treatments. However, feed intake was lowest in the group fed 0.2% of yeast culture. The highest egg weights were obtained from the groups fed 0.1 and 0.2% yeast culture, when compared with control group. Regarding fatty acid composition, linolenic acid (C18:2 n6) was lowest in the group fed 0.2% yeast culture. However, yeast culture supplementation to the diet did not alter the microbial flora. Yeast culture (S. cerevisiae) supplementation to the diet of laying hens is beneficial for increasing feed intake and egg weight of laying hens without affecting the microbial flora in their digestive system.

Bu calismada, besi sigiri yemlerine organik selenyum (200 ppm Sel-Plex) ve mikotoksin baglayicmm (500 ppm Mycosorb) ayri ayri ve kombine sekilde (200 ppm Sel-Plex+500 ppm Mycosorb ve 300 ppm Sel-Plex+500 ppm Mycosorb) katilmasinin besi performansi ve bazi rumen parametreleri uzerine etkisi incelenmis ve maliyet analizleri yapilmistir. Denemede 20-22 aylik ortalama 238.5 kg canli agirligmda 54 bas erkek Montafon melezi sigir kullanilmistir. Deneme sonunda besi performansi bakimmdan gruplar arasmda onemli farkliliklar olmamistir. Rumen sivisi pH degerlerinin kontrole gore i. ve 4. gruplarda yukseldigi (pNH] konsantrasyonunun ise 4. grupta dustugu (pyuksek oldugu (psigiri konsantre yemlerine organik selenyum (300 ppm Sel-Plex) ve mikotoksIn baglayici (500 ppm Mycosorb) katilmasi besi performansi degerlerini onemli derecede etkilememis, ancak ekonomik olabilecegi kaiiisma varilmistir.)>)>)

Bu araştırma, rasyonlarda humat (farmagülatördryTM) ve probiyotik (proteksin™)kullanımınınbroylerlerde canlı ağırlık artışı, yem tüketimi,yemdenyararlanmatırmada toplam 285 adet günlük ticari Ross PM3 erkek broyler civciv kullanılmıştır.kontrol, 2 deneme olmak üzere toplam 3 grup halinde yürütülmüştür.Grupların her biri 19 adet civciv içeren beş alt gruba ayrılmıştır.Birinci ve:ikirici deneme grupları rasyonlarınatırma 42 gün sürdürülmüştür.oranı ve karkas randımanı bakımından2. deneme gruplarında ortalama canlı ağırlık artışları sırasıyla 2152.8, 2098.1 ve 2100.8 g, bir kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yemmiktarları ise sırasıyla1.80, 1.80 ve 1.81 kg olarak belirlenmiştir.teksin ™ ilavesinin canlı ağırlık artışı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve karkas randımanı üzerine olumsuz bir etkisi gözlenmemiştir, This experimentwas carried out to determine the effects of the usage of humate (farmagulatorin broiler rations on live weight gain, feed consumption,dryTM) and probiotic (protexin™)285 daily Ross PM3 broiler male chicks were used in this experiment. They were divided into one control group and two treatmentgroups each containing 95 chicks. Each group was divided into five subgroups each containingsecOlıd treatmentgroups were supplementedperimental period lasted 42 days. At the end of the study there were no statistically differences among the groups in Iive weight, liveweight gain, feed consumption,groııps were found as 2152.8, 2098.1 and 2 i00.8 g, respectively during 42 days trial period. Feed consumptionper one kg live weightgain of groups during trial were determinedas 1.80, 1.80 and 1.81 kg, respectively.lt is concluded that the supplementationmagulatorcass yield of broilers

Bu çalışmada, merada otlayan danalarda alkan indikatör metodu ile Kuru Madde Tüketimi (KMTt) ve Kuru Madde Sindirilebilirliği (KMSt) tahmini ve Kars şartlarında hayvanların sezonun değişik dönemlerinde meradan ne kadar yararlanabildiklerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışma iki deneme halinde yürütüldü, ilk denemede 5 adet erkek dana (ort. CA 244.5±2.3 kg) kullanılmış olup deneme 20 gün sürmüştür. İlk denemede kapalı mekanda kontrollü yemleme ile belirlenen Kuru Madde Tüketimi (KMT) ve Sindirilebilirliğinin (KMS), alkan indikatörler kullanılarak yapılan KMTt ve KMSt ile karşılaştırılması yapılmış ve alkan indikatör tekniği ile yapılan tahminlerin doğruluk ve güvenilebilirliği belirlenmiştir. İkinci deneme ise merada otlayan hayvanlar kullanılarak 20’şer günlük 5 dönem halinde yürütülmüştür. Bu denemede toplam 10 adet erkek dana (ort. CA 164.9±1.5 kg) 2 gruba ayrılarak her bir dönemde farklı grup hayvan kullanılmıştır. Ahır denemesinde en iyi KMTt karma (24 saat boyunca toplanan) numunelerde alkan C33:C32 çiftiyle yapılan hesaplamalarla elde edilmiştir (R2: 0.86). Alkan C32 ve C33 kullanılarak elde edilen KMSt’leri KMS’ne benzer bulunurken, alkan C36 kullanılarak elde edilen KMSt’leri düşük bulunmuştur (P, This study examined the estimation of the Dry-Matter Intake (DMIe) and Digestibility (DMDe) and the utilization of the pasture by grazing cattle in different seasons of the Kars region by using alkane indicator technique. Two experiments were carried out, and in the first experiment, 5 male cattle (mean LW. 244.5±2.3 kg) were used for 20 days. In first experiment, the precision and reliability of alkane indicator technique were determined by comparing the real Dry Matter Intake (DMI) and Dry Matter Digestibility (DMD) which was obtained by the controlled indoor study with DMIe and DMDe estimated by using alkane indicators. The second experiment was conducted with the pasturing cattle in meadow in 5 terms each lasted 20 days. Ten male cattle (mean LW. 164.9±1.5 kg) were divided in two groups, and different animals were used in each term. The best result for DMIe was obtained by using the alkanes C33:C32 couples in mixed (collected in 24 h) samples in indoor study (R2: 0.86). DMDe’s calculated by using alkanes C32 and C33 were similar to the real DMD, whereas the DMDe’s with alkane C36 were underestimated (P

Bu çalışma halk elinde yetiştirilen Beyaz ve Alaca kazlarda karkas ve et kalitesi özelliklerinin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Beyaz ve Alaca kazlarda karkas randımanları ve iç organların oranları bakımından farklılıklar önemli olmazken, karkas parçalarından göğüs, sırt ve kanat oranları bakımından önemli farklılıklar bulunmuştur. Varyeteler arasındaki fenotipte görülen renk farklılığının hem göğüs etine hem de deriye (kırmızılık indeksi hariç) yansıdığı tespit edilmiştir. Göğüs etinde doymuş yağ asidi ve tekli doymamış yağ asidi değerleri Beyaz kazlarda daha iyi iken aşırı doymamış yağ asidi değerleri Alaca kazlarda daha iyi olarak belirlenmiştir. Göğüs eti, deri ve abdominal yağda Besleyici Değer İndeksi’nin Beyaz kazlarda Alaca kazlara göre daha yüksek olduğu saptanmıştır., The purpose of this study was to define the meat quality characteristics of White and Multicolor geese under local breeder conditions. While carcass and edible offal percentages were similar breast, back and wing ratios were statistically different between White and Multicolor geese. Phenotypic color differentiation between geese varieties was reflected on both breast meat and skin (except a* value). While White geese had better values than Multicolor geese for saturated fatty acid and monounsaturated fatty acid, Multicolor geese were higher than White geese for polyunsaturated fatty acid. Nutritive value of White variety was higher than Multicolor variety in breast meat, skin and abdominal fat.

Bu çalışmada, kuzuları merada otlatma ve meraya ilave konsantre yem verilmesinin besi performansı, rumen pH, toplam uçucu yağ asitleri ve amonyak azotu üzerine etkisi araştırılmıştır. Ayrıca, vejetasyon dönemine bağlı olarak meranın besin madde içerikleri de belirlenmiştir. Araştırmada sütten kesilmiş 2-3 aylık yaşta, 18 baş Tuj ırkı erkek kuzu kullanılmıştır. Araştırmada kuzular 6 başlı üç gruba ayrılmıştır. Meraya ilave olarak kuzulara %18.5 HP ve 2.650 kcal/kg ME içeren konsantre yem verilmiştir. Kuzulardan 6 başı yalnız merada otlatılmış (Mera Grubu), 6 tanesine meraya ilave olarak kuzu başına 200 g konsantre yem (Mera + Ek Yem Grubu I) ve 6 baş kuzuya da meraya ek olarak 400 g konsantre yem (Mera + Ek Yem Grubu II) verilmiştir. Kuzular, günde 8 saat süreyle merada otlatılmıştır. Ek yemler merada otlatma sonrası verilmiş ve kuzuların günde iki defa su içmeleri sağlanmıştır. Hayvanlar ayda bir tartılarak canlı ağırlık artışları belirlenmiştir. Araştırma 3 ay sürdürülmüştür. Merada otlatma ve ilave konsantre yem verilmesi, kuzuların canlı ağırlıklarında bir fark oluşturmamıştır (P>0.05). Günlük canlı ağırlık artışı merada otlayan, meraya ilave 200 g ve 400 g konsantre yem verilen kuzularda sırasıyla günde 153, 161 ve 183 g olarak belirlenmiştir. Merada otlatma ve ilave konsantre yem verilmesinin kuzuların rumen sıvısı pH, TUYA ve NH3-N değerlerinde herhangi bir farklılık oluşturmadığı saptanmıştır (P>0.05). Meranın KM ve HS içeriği vejetasyonun ilerlemesiyle atarken (%31.33-74.89, %29.08-34.68), HP içeriği ise %11.01’den %6.25’e inmiştir (P, In this study, the effect of grazing and concentrate supplementation on fattening performance, rumen pH, total volatile fatty acids and ammonia nitrogen concentration in lambs were investigated. The effect of vegetation period on nutrient content of the pasture were also determined. Eighteen Tushin lambs, 2-3 months age and weaned were used in experiment. Lambs were divided into three groups with their weight and each group consists of 6 lambs. Concentrate with 18.5% CP and 2.650 kcal/kg ME was fed to lambs in addition to pasture. Six lambs were only grazed (Pasture Group). Six lambs were supplemented 200 g concentrate with the pasture (Pasture + Suppl. I Group) and six lambs were supplemented 400 g concentrate with the pasture (Pasture + Suppl. II Group). Lambs were grazing on the pasture 8 h in a day. Supplementated feeds were given after the grazing and water was supplied two times in a day. The lamb body weight gains were determined monthly. The experiment was lasted three month.s There were no significant effect of grazing and supplementation on body weight of lambs (P>0.05). Daily weight gain of grazing and supplementation groups were determined 153, 161, 183 g respectively. There were no significant differences in rumen fluid pH, TVFA and NH3-N between the grazing or supplementation groups (P>0.05). Dry matter and CF contents of pasture were increased with respect to the vegetation period (31.33-74.89%, 29.08-34.68%), but CP was decreased from 11.01% to 6.25% (P

Bu çalışma haşhaş tohumu küspesi, haşhaş tohumu, kanola küspesi, susam tohumu, kendir tohumu ve yerfıstığı küspesinin rumendeki kuru madde ve ham protein parçalanabilirliğini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada canlı ağırlığı yaklaşık 60 kg gelen rumenlerine 3 adet kanül yerleştirilmiş erkek merinos koyunlar kullanılmıştır. Koyunların her birinde yem çeşidi ve inkübasyon zamanı için 2 adet naylon kese kullanılmıştır. Naylon keseler her hayvanda 2, 4, 8, 16, 24 ve 48 saatlik süreler için inkübasyona bırakılmıştır. Yem maddeleri arasında yem örneklerine ve inkübasyon sürelerine göre kuru madde ve ham protein parçalanabilirliği bakımından istatistik önem (p

Summary This experiment was carried out to determine the both single and combined effects of humates (Farmagulator XP TM ) and probiotics (Biosacc TM ) in quail diets on fattening performance and carcass yields. A total of 300 one-day old Japanese Quails (Coturnix coturnix japonica) were used in this experiment. Animals were divided into one control group and three treatment groups containing 75 birds each. Each group was further divided into three replicates containing 25 birds each. The experimental period lasted for 35 days. The control group was fed with unsupplemented basal diets. The rations of treatment groups were supplemented with 1 g/kg Farmagulator XP TM (Group H), 0.5 g/kg Biosacc TM (Group B) and 1 g/kg Farmagulator XP TM + 0.5 g/ kg Biosacc TM combination (Group H+B), respectively. At the end of the study there were no statistically signifi cant differences among the groups in terms of body weight gain, feed consumption, feed conversion ratio and carcass yield (P>0.05). But, body weight scores were found higher at the 4th and 5th weeks in the group H (P

Bu arastirma, bugday ve arpaya dayali bildircin rasyonuna degisik oranlarda enzim katilmasinin canli agirlik artisi, yem tuketimi, yemden yararlanma orani ve karkas randimani ile serum biyokimyasal parametreleri uzerine etkilerinin belirlenmesi amaciyla yapilmistir. Arastirmada toplam 200 adet gunluk Japon bildircin civcivi (Coturnix coturnix japonica) kullanilmistir. Her birinde 50 tane hayvan bulunan bir kontrol ve uc deneme grubu duzenlenmistir. Gruplar ise 25 civciv iceren iki tekrar grubuna ayrilmistir. Kontrol grubu katkisiz temel rasyonla beslenmis, 1, 2 ve 3. deneme gruplari rasyonlarina sirasiyla 500, 1000 ve 1500 ppm enzim katilmistir. Arastirma 5 hafta surdurulmustur. Arastirma sonunda bugday ve arpaya dayali bildircin rasyonlarina enzim ilavesi canli agirlik, karkas randimani, serum glukoz, kolesterol, total protein, trigliserid ve albumin seviyelerinde gruplar arasinda istatistiksel bir fark olusturmamistir (p>0.05). Arastirma suresince gruplarda yemden yararlanma oranlari kontrol ve deneme gruplarina sirasiyla 3.26, 3.27, 3.10 ve 3.03 olarak hesaplanmistir. Sonuc olarak, bugday ve arpa agirlikli rasyona enzim ilavesinin bildircinlarda besi performansi, karkas randimani ve bazi serum biyokimyasal degerleri uzerine onemli bir etkisinin olmadigi tespit edilmistir.

The aim of this study was to determine the effect of vitamin A supplementation on performance, liver and spleen weights, and tibia ash of broilers. A total of 84 one-day-old Ross 308 broiler chicks were randomly assigned to 12 pens each containing seven chicks (4 male, 3 female). Each treatment has 4 replicates. The experiment was conducted with one control and two treatment groups. The chicks in control group were fed a diet without aflatoxin supplementation while the chicks in aflatoxin and aflatoxin+vitamin A groups were fed with the diets 2.5 ppm aflatoxin, and 2.5 ppm aflatoxin + 3866.66 IU vitamin A /kg feed, respectively. The experiment lasted 21 days. In this study, body weight of chicks in aflatoxin and aflatoxin+vitamin A groups were significantly lower (p, Araştırma aflatoksin içeren yemle beslenen etlik civcivlerde rasyona katılan A vitamininin canlı ağırlık, yemden yararlanma oranı, karaciğer ve dalak ağırlıkları ile tibia külü üzerine etkisini belirlemek amacı ile yapılmıştır. Çalışmada 84 adet günlük yaşta, Ross 308 etlik civciv kullanılmıştır. Her biri 28 civcivden oluşan bir kontrol ve iki deneme grubu olmak üzere üç ana grup halinde yürütülmüştür. Her bir ana grup 4 alt gruba bölünmüş ve gruplarda 7’şer civciv (4 erkek, 3 dişi) bulundurulmuştur. Kontrol grubuna aflatoksin ilave edilmeyen etlik civciv yemi verilirken, aflatoksin grubuna 2.5 ppm aflatoksin, aflatoksin+A vitamini grubuna 2.5 ppm aflatoksin ve 3866.66 IU A vitamini/kg yem ilave edilmiştir. Deneme 21 gün sürdürülmüştür. Çalışma sonunda kontrol, aflatoksin ve aflatoksin+A vitamini gruplarında canlı ağırlıklar sırasıyla 480.04 ± 15.76, 362.52 ± 16.06 ve 353.04 ± 16.06 g olarak tespit edilmiştir. Aflatoksin ve aflatoksin+A vitamini gruplarından elde edilen canlı ağırlık verileri kontrol grubuna göre önemli derecede (p