Search

Dünya nüfusunun yaşlanmasıyla beraber, “Yaş/Yaşlı Dostu kent”(YDK) kavramı ön plana çıkmaya başlamıştır. Çalışmamızın amacı, 65 yaş üstü bireylerin bakım verenlerinin yaş/yaşlı dostu kent farkındalığını bakımveren yükü perspektifinde incelemek ve İstanbul’un Yaş/Yaşlı dostu kent olma yolundaki engelleri sunmak ve yaygın zorluklara çözüm üretmektir. Kesitsel olarak yapılan çalışmaya, 65 yaş üstü yaşlıların informal bakımverenine Google Forms aracılığıyla yaş, cinsiyet, eğitim durumu gibi sosyodemografik bilgiler sorgulandı, ardından Yaş/Yaşlı Dostu Kent Farkındalığı Anketi ve Zarit Bakımveren Yükü Ölçeği uygulandı. Çalışmaya 96 bakımveren katıldı. Çalışmaya katılanların %69,2’sini kadınlar oluşturmaktaydı. %74’ü evli, %38,5’i çalışmakta, %39,6’sı ev hanımı, %30,2’si emekliydi. Bakımverenlerin yaşı; 20-39, 40-59, 60-80 olacak şekilde 3 gruba ayrıldı. Bakımverenlerin çoğunun yaşı 40 yıldan fazlaydı. Çalışmaya katılanların ortalama yaşı 52,8±10,1 yıldı. Bulgulara göre ölçekten alınan bakımveren yükü puan ortalamaları kadınlarda, herhangi bir eğitim seviyesi olmayıp sadece okuryazar olan ve boşanmış olan bakımverenlerde, daha yüksek bulunsa da anlamlı bir fark saptanmamıştır. Katılımcıların yaş/yaşlı dostu kent belirleyicilerinden en çok toplum desteği ve sağlık hizmetlerinde problem yaşadığı görülmektedir. İkinci sırada; etkinliklere ve aktivite yelpazesi ve bunlara ulaşılabilirliğinin incelendiği başlık olan sosyal katılım olurken, üçüncü sırayı dış mekanlar ve binalar izlemektedir. Dış mekan ve binalar değişkeninin aritmetik ortalamaları arasındaki fark, bakımveren yükü puan düzeyleriyle istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. (P

Amaç: Sağlık çalışanlarının yaşlı istismarı konusundaki algısı ve farkındalığını araştırmaktır.Gereç ve Yöntemler: Katılımcıların yaş, meslekteki yılı, cinsiyet, hangi birimde görev yaptığı ile ilgili sosyodemografik bilgileri sorgulandı; daha sonra çalıştığı birime başvuran yaşlı sayısı, yaşlı istismarı kavramını duyup duymadığı, duyduysa nereden duyduğu, bildiği yaşlı istismarı türlerini, daha önce yaşlı istismarı vakasıyla karşılaşıp karşılaşmadığı ve karşılaştıysa herhangi bir müdahalede bulunup bulunmadığı konusunda açık uçlu sorular içeren 6 soruluk bir form uygulandı.Bulgular: Araştırmaya 71 sağlık çalışanı katıldı. Yaş ortalamaları 34,16 yıl olup, %32,4’ü kadın, 67,6’sı erkeklerden oluşmaktadır. Sağlık çalışanlarının %5,6’sı profesör ve doçent, % 38’i uzman doktor, %14,4’ü asistan doktor ,%15,5’i hemşire idi. Katılanların %69’u (n=49) yaşlı istismarı kavramını daha önceden duyduklarını söylemişlerdir. Fiziksel istismar dışında bildiği istismar türlerinin ne olduğu sorulduğunda, katılımcılar en fazla psikolojik istismar (%59,15) cevabını vermişlerdir. Araştırmamızda yaşlı istismar vakasıyla karşılaşma oranlarına baktığımızda katılımcıların %32,4’ü evet demişlerdir. Katılımcılara sosyal hizmetlere başvurmak gibi herhangi bir müdahalede bulundunuz mu diye sorulduğunda, katılımcıların %65’i hayır cevabını vermiştir. Sonuç: Vaka tanıma, yönetme ve müdahale etmede büyük rol oynayan sağlık profesyonellerine, yaşlı istismarı ve ihmalini tanıma, müdahale ve raporlama konusunda kapsamlı bir eğitim verilmesi gerekmektedir., Aim: The aim of this study is to investigate health care workers’ awareness and perception of elderly abuse.Material and Methods: Participants were asked socio-demographic data that include age, gender, years of experiences, the clinic that s/he worked. Then, the research data were collected by using a form that included socio-demographic data (age, gender, years of experiences, the clinic that she/he worked). An open-ended six questions form was applied. It includes the number of the elderly who applied to the unit where they worked, whether they heard the concept of abuse of the elderly, if they heard, where they heard, the types of abuse they knew, whether they had encountered an elderly abuse case before and whether they had any intervention. Results: 71 healthcare workers participated in the study. Their average age is 34.16 years, and they consist of 32.4% women and 67.6%. 5.6% of the healthcare professionals were professors and associate professors, 38% were specialists, 14.4% were assistant doctors, and 15.5% were nurses. 69% (n = 49) of the participants stated that they had heard the concept of abuse of the elderly before. Asking what the types of abuse he knows, other than physical abuse, the participants answered emotional abuse the most (59.15%). When we look at the rate of encountering elderly abuse cases in our study, 32.4% of the participants said “yes”. When we asked if they intervened, %65 of the participants said “no.”Conclusions: Healthcare professionals who play a major role in defining, management, and intervention of elder abuse and neglect, should be provided with comprehensive training on the recognition, intervention, and reporting.