Search

Research on the relationship between athlete identity and psychological performance strategies, which have common features in the theoretical framework, is limited. With an attempt to contribute new knowledge in this direction, the aim of the research is to determine the determining role of athlete identity on psychological performance strategies. For this purpose, 302 male athletes ( age=22.18±4.60) who continue their professional sports life from different team sports branches (Football, Basketball, Volleyball, Handball) voluntarily participated in the research. Personal Information Form, Athlete Identity Scale and Psychological Performance Strategies Scale created by the researchers were used as data collection tools in the study. In the analysis of the data obtained from 302 participants, firstly, the skewness and kurtosis values for the normality test, the distributions of the Q-Q graph were examined and it was determined that the data were suitable for the normal distribution. After this stage, whether there is a multicollinearity problem between the variables was examined by Pearson Product Moments Correlation analysis. Within the scope of the research, after testing the scales with first and second level Confirmatory Factor Analysis, the predictive role of athlete identity on performance strategies was examined using SEM analysis. When the findings were examined, it was determined that the identity of the athlete significantly predicted the strategies of goal setting, relaxation, negative thinking, imagery, acting, talking to oneself and emotional control, but it did not have any effect on the automaticity sub-dimension. As a result; It can be said that a high level of athlete identity has an effect on psychological performance strategies and based on these findings, more effective psychological skills training programs can be developed by researchers., Teorik çerçevede ortak özellikleri bulunan sporcu kimliği ve psikolojik performans stratejileri arasındaki ilişkiye yönelik araştırmalar sınırlıdır. Bu doğrultuda yeni bilgilere katkıda bulunma girişimi ile araştırmanın amacı sporcu kimliğinin psikolojik performans stratejileri üzerindeki belirleyici rolünü tespit etmektir. Bu amaç doğrultusunda araştırmaya farklı takım sporu branşlardan (Futbol, Basketbol, Voleybol, Hentbol) profesyonel olarak spor yaşamına devam eden 302 erkek sporcu (yaş=22,18±4,60) gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu, Sporcu Kimliği Ölçeği ve Psikolojik Performans Stratejileri Ölçeği kullanılmıştır. 302 katılımcıdan elde edilen verilerin analizinde ilk olarak normallik testi için çarpıklık basıklık değerleri, Q-Q grafiğinin dağılımları incelenmiş ve verilerin normal dağılıma uygun olduğu belirlenmiştir. Bu aşamadan sonra değişkenler arasında çoklu doğrusal bağlantı problemi olup olmadığı Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon analizi ile incelenmiştir. Araştırma kapsamında ölçeklerin testi birinci ve ikinci düzey Doğrulayıcı Faktör Analizi ile test edildikten sonra, sporcu kimliğinin performans stratejileri üzerindeki yordayıcı rolü YEM analizi kullanılarak incelenmiştir. Elde edilen bulgular incelendiğinde, sporcu kimliğinin hedef belirleme, gevşeme, negatif düşünme, imgeleme, harekete geçme, kendinle konuşma ve duygusal kontrol stratejilerini anlamlı düzeyde yordadığı, otomatiklik alt boyutu üzerinde ise herhangi bir etkiye sahip olmadığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak; yüksek düzeyde sporcu kimliğinin psikolojik performans stratejileri üzerinde etkisinin olduğu ve bu bulgulardan yola çıkarak araştırmacılar tarafından daha etkili psikolojik beceri antrenman programlarının geliştirilebileceği söylenebilir.

Yüksek seviyede sıçrama yeteneği elit düzeydeki basketbolun doğasında vardır; ancak farklı tekniklerde gerçekleştirilen sıçrama performansları ile sprint ve çeviklik ilişkisi tam olarak araştırılmamıştır. Bu çalışmanın ana amacı; farklı yaşlardaki basketbolcularda dikey sıçrama performansları ile sprint ve çeviklik arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışmaya toplam 36 erkek basketbolcu (Yetişkin: n=12, yaş 25,75±5,12 yıl; 19 yaş altı: n=12, yaş 17,25±0,45 yıl; 17 yaş altı: n=12, yaş 15,46±0,32 yıl) gönüllü olarak katılmıştır. Sporcuların sıçrama performansları; skuat, counter-movement ve drop sıçrama testleri kullanılarak bir kuvvet platformu üzerinde gerçekleştirilmiştir. Her test protokolü için cihazın resmi yazılımından kuvvet, güç, hız ve ivmelenme temelli veriler elde edilmiştir. Sıçrama yeteneği 20-m sprint testi; çeviklik ise T-Drill testi ile değerlendirilmiştir. İstatistiksel analizler için Pearson korelasyon ve tek yönlü varyans analizleri kullanılmıştır Sıçrama ve çevikliğin tüm sıçrama tekniklerinde elde edilen perofrmans çıktıları ile ilişkili olduğu tespit edilmiştir (p, A high level of jumping ability is inherent in elite basketball, but the correlation of jumping ability in various tasks with sprint and agility performances, has not been investigated thoroughly. The main purpose of the present study was to investigate the correlation of jumping performances in various tasks with sprint and agility in basketball players of different ages. Thirty-six (senior: n=12, age 25.75±5.12 years; under 19: n=12, age 17.25±0.45 years; under 17: n=12, age 15.46±0.32 years) male basketball players volunteered to participate in the study. The jumping performance of the players was determined using squat jump, counter-movement jump, and drop jump tests using a force platform. For each test protocol, commonly used power, force, velocity, and acceleration measures were obtained from the official device software. Sprint ability was evaluated by a 20-m sprint test, while agility was measured by the T-Drill test. Pearson’s correlation and one-way analysis of variance were used for statistical processing. Jumping performance in each task correlated with sprint and agility (p

Danışman: DR. ÖĞR. ÜYESİ ENGİN IŞIK ABANOZ Yer Bilgisi: İstanbul Gelişim Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü / Antrenörlük Eğitimi Ana Bilim Dalı / Hareket ve Antrenman Bilim Dalı Konu:Spor = Sports Dizin:Bireysel sporlar = Individual sports ; Kendini sabotaj = Self handicapping ; Spor = Sports ; Spor psikolojisi = Sport psychology ; Sporcular = Sportsmen ; Takım sporları = Team sports, Bu çalışmanın amacı takım ve bireysel spor yapan bireylerin kendini sabotaj düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmanın evrenini Türkiye'deki takım ve bireysel spor yapan sporculardan oluşmaktadır. Örneklem grubu, İstanbul Gelişim Üniversitesi BESYO, Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi, İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi, Niksar Belediye Spor Voleybol ve Futbol takımlarındaki sporcular ve profesyonel/amatör lig futbolcularından 182 kadın ve 422 erkek olmak üzere toplam 604 sporcudan oluşmaktadır. Takım ve bireysel spor yapan bireylerin kendini sabotaj düzeylerini ölçmek için Jones ve Rhodewalt (1982) tarafından geliştirilen, Akın vd. (2010) tarafından Türkçe'ye uyarlanan kendini sabotaj ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler t Testi ve One Way ANOVA testi kullanılarak, SPSS 22 paket programında analiz edilip tablolandırılmıştır. Değişkenler arasındaki fark p.0,05 anlamlılık düzeyi dikkate alınarak yorumlanmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre yaş, aile yapısı, kişisel gelir, aile tutumu, spor yapma süresi, spora teşvik eden gibi değişkenlerin kendini sabotaj ölçeğinden elde edilen puan ortalamaları incelendiğinde istatistiksel olarak (p.0.05) farklılık bulunmuştur. Yapılan sporun süresi, ebeveynlerin bireye destekleyici tutumu, bireyin zaman içerisindeki mesleki olgunluğa erişmesi ve bireyin doğru şekilde spora yönlendirilmesi kişilerin kendini sabotaj eğilimlerine daha az yönelmelerine neden olacaktır., The study aimed to determine the level of self-handicapping of individuals doing team or individual sports. The study population consists of team and individual sports´ athletes in Turkey. The sample group is composed of 182 female and 422 male athletes from the school of physical education at the Istanbul Gelisim University, from the faculty of sport sciences at the Tokat Gaziosmanpasa University and at the University of Istanbul, as well as athletes playing volleyball or football for the city of Niksar or in the professional/amateur football leagues. In order to determine the level of selfhandicapping behaviour, the scale developed by John and Rhodewalt (1982) and translated into Turkish by Akın, Abacı and Akın (2010) has been used. By using the t Test and One Way ANOVA test, the results were analysed and tabulated by means of the SPSS 22 package program. The difference between the variables were interpreted in consideration of the statistical significance p 0.05. According to the findigs in this study, variables that encourage individuals to exercise, such as age, personal income, family structure, family attitudes/values, the exercise duration, show differences in consonance with the statistical significance p 0.05. The amount of time an athlete spents on sport, parental support, the achievement of professionalism and experience at work as well as choosing the right sport are factors that minimize the athlete's tendency to self-handicapping behaviour.

Bu araştırma genç kadın voleybolcularda, 2x2, 3x3 ve 4x4 tam oyunlarına verilen fizyolojik cevapları ve uygulanan teknik hareketleri yapılış sıklığını karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya 24 genç kadın voleybolcu (yaĢ 16,4 ± 0,6 yıl, boy uzunluğu 167,9 ± 6,4 cm, vücut ağırlığı 58,3 ± 7,6 kg, antrenman yaĢı 5,1 ± 1,9 yıl) gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmaya katılan sporculara boy uzunluğu, vücut ağırlığı ölçümleri ve yo-yo aralikli toparlanma testi (seviye 1) uygulandiktan sonra rasgele sira ile 2x2, 3x3 ve 4x4 tam saha oyunlari oynatılmıştır. Oyunlar sırasında oyuncuların kalp atım hızı değerleri ölçülmüştür ve ardından oyunların setleri bitiminde algılanan zorluk derecesi ve laktik asit cevapları ölçülmüştür. Oyun sırasında yapılan kamera kayıtları daha sonra tek bir kişi tarafından izlenerek teknik analiz yapılmıştır. Yapılan istatistik analiz sonucunda 2x2 tam saha oyunlara 3x3 ve 4x4 tam saha oyunlardan istatistiksel olarak anlamlı daha yüksek fizyolojik cevaplar verdikleri ve teknik hareketlerin yapılış sıklığının daha fazla olduğu bulunmuştur (p

Davalının istinaf talebi üzerine Darmstadt Asliye Mahkemesi’nin 2.2.2017 tarihli kararı düzeltilmiş ve dava reddedilmiştir. Yargılama masrafları davacıya bırakılmıştır. Kesinleşmesi beklenmeden hükmün icrası talep edilebilir. Şayet davalı icra talebinden önce icra tutarının tamamı kadar teminat göstermezse, davacı bu tutarın %110’u kadar teminat göstermek suretiyle icrayı engelleyebilir. İstinafa konu dava değeri, 8.202,84 € olarak hesaplanmıştır. Karara karşı temyiz yolu açıktır. No sponsor

Hentbol olimpik bir takım sporudur. Hentbol branşında en sık görülen yaralanmalardan biri diz yaralanmalarıdır. Yaralanmayı Önleme, Performansı Geliştirme Programı (PEP) kadın sporcuların maruz kaldığı ön çapraz bağ yaralanmalarının sayısını azaltmak ve stratejik bir eğitim programı uygulamak için geliştirmiştir. Bu çalışmanın amacı antrenman programına eklenen PEP eğitim programının profesyonel kadın hentbolcularda esneklik, çeviklik, kas kuvveti, denge ve fonksiyonel sıçrama performansı üzerine etkisinin incelenmesidir. Çalışmaya Türkiye 2017-2018 hentbol sezonunda süper ligde yeralan dört takımda oynayan 64 kadın hentbol sporcusu katılmıştır. Takımlar rasdgele PEP grubu (n=32) ve kontrol grubu (n=32) olmak üzere ikiye ayrılmıştır. PEP grubundaki sporcular antrenman programlarına ilave olarak 20 hafta PEP eğitim programı uygulamışlardır. PEP programı ısınma, kuvvet, pliometrik, çeviklik ve germe egzersizlerini içermiştir. Kontrol grubundaki sporcular ise olağan antrenman programlarını sürdürmüşlerdir. Katılımcılar başlangıçta ve 20 hafta sonra değerlendirilmiştir. Esneklik; Otur Uzan Testi, kuadriseps kas kuvveti, hand-held dinamometre, denge; Yıldız Denge Testi ve Kinesthetic Ability Trainer (KAT) denge sistemi, çeviklik; İllinois Çeviklik Testi ve fonksiyonel sıçrama; Tek Bacak Sıçrama ve Üçlü Sıçrama Testleri ile değerlendirilmiştir. Bu testlerin yanı sıra sporcular için her hafta için yaralanma günlüğü tutulmuştur. 20 haftanın sonunda her iki grupta Otur Uzan Testi, kuadriseps kas kuvveti, İllinois Çeviklik Testi ve Tek Bacak Sıçrama ve Üçlü Sıçrama Testlerinde gelişme görülmüştür (p

Balıkesir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Bu araştırmada, tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada Balıkesir ilinde ortaöğretim düzeyindeki spor yapan ve yapmayan öğrencilerin sosyal beceri düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini 2015-2016 eğitim ve öğretim yılında Balıkesir?de altı ayrı okulda öğrenim gören ortaöğretim öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise bu okullarda öğrenim görmekte olan 8.sınıf ortaöğretim öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırma; 175 kız, 215 erkek öğrenci olmak üzere toplamda 390 öğrenci ile tamamlanmıştır. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu ile Riggio (1986) tarafından geliştirilen ve Yüksel (1998) tarafından Türkçeye uyarlanan Sosyal Beceri Envanteri kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 20.00 for Windows paket programı kullanılarak, tek yönlü varyans analizi ve iki yönlü varyans analizi uygulanmıştır. İstatistiksel testlerde anlamlılık düzeyi 0.05 olarak alınmıştır. Araştırmada, spor yapan ve yapmayan öğrencilerin, sosyal beceri puanları sosyal anlatım boyutunda takım sporu yapanların lehine anlamlı değer elde edilmiştir. Cinsiyetin spor yapan ve yapmayan öğrencilerin sosyal beceri ölçeği sosyal anlatımcılık alt boyutu ile sosyal kontrol alt boyutu üzerindeki etkisinin anlamlı olduğu bulunmuştur., In this study, the screening model were used in. The aim of this study is to investigate the social skill levels of studinets who do sports and not do sports at Secondary schools in Balıkesir province. For this research there has been used six different middle high school students in Balıkesir in the academic year of 2015-2016. This researces sample group constitudes the eight grade student of these schools. The research completed with 175 female and 215 male students at the total rank of 390 students. During data collection; the personal information form which was developed by the researhcer and the social inventory adapted who developed by Riggio (1986) and translated to Turkish by Yüksel (1998) has been used. While data analysis using SPSS at 20.00 for Windows package program, one-way analysis of variance and two-way analysis of variance was applied. In statistical tests, the significance level was taken as 0.05. The survey involved in students doing sports and not doing sports and the social skills expression scores in team sports those in favor of obtaining significant value. We will see that gender means in students doing sports and not doing sports and the social skills scale of social a child with lower expressivity social control on the size of the dimension of the moment of impact.

Sunulan araştırmanın amacı, 13- 14 yaş grubundaki çeşitli branşlardaki sporcular ile bilgisayar oyuncularının (BO/e-sporcu) basit reaksiyon zamanlarını (BRZ) incelemektir.Araştırma kapsamında 164 erkek 41 kadın olmak üzere toplamda 205 katılımcı gönüllü olmuştur. Katılımcıların ortalama yaşı 13 (12-15 yıl), ağırlığı 45,3 kilogram (kg) (23-103), vücut kütle indeksleri (BMI) 18,6 kg/m2 (13-36) ve yüzde yağı (%FAT) %17 (6-43) 'dir. Araştırmada işitsel ve görsel uyaranlara karşı BRZ'ler MP36 (Biopac System, USA) cihazı, vücut kütle indeksi Biyoelektrik İmpedans Analizörü (TANİTA, TBF300 Japonya) cihazı ile kaydedilmiştir. Sürekli değişkenlerin normal dağılıma uygunluk gösterip göstermediği Shapiro-Wilk testi ile test edilmiştir. Normal dağılıma uygunluk gösteren sürekli değişkenler için tanımlayıcı istatistikler ortalama±standart sapma, uygunluk göstermeyen sürekli değişkenler için medyan (Minimum-Maksimum) olarak belirtilmiştir. Sürekli değişkenlerin gruplar arası karşılaştırılmasında Mann-Whitney U testi ve bağımsız örneklem `t` testi kullanılmıştır. Sürekli değişkenler arasında ilişki olup olmadığı Pearson ve Spearman sıra korelasyon katsayıları ile incelenmiş ve p0.05). Sonuç olarak çalışmamızda; bilgisayar oyuncuları ile hentbol, voleybol, masa tenisi, badminton, kısa mesafe koşu ve yüzme sporcularının işitsel-görsel el BRZ değerlerinin benzer olduğu tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Basit Reaksiyon Zamanı, Bireysel Spor, E-Spor, Raket Sporu, Takım Sporu. The aim of the presented study was to evaluate the simple reaction times (SRT) of some athletes in various branches with an age range of 13 and 14 years and players of video games (VGP/cyber-athlete). A total of 205 participants composed of 164 males and 41 females volunteered in the context of the study. Mean age, weight, body mass index (BMI) and body fat percent (FAT %) of the participants were 13 years (12-15), 45.3 kilogram (kg) (23-103), 18.6 kg/m2 (13-36) and 17% (6-43%) respectively. SRT against auditory and visual stimuli were recorded using a MP36 device (Biopac System, USA) and body mass index was recorded by a Bioelectrical Impedance Analyzer device (TANITA, TBF300 Japan). Shapiro-Wilk test was used to evaluate whether continuous variables were normally distributed. For descriptive statistics, mean ±standard deviation was used in the analysis of continuous variables with normal distribution, and median (Minimum-Maximum) values were used in the analysis of continuous variables with non-normal distribution. Mann-Whitney U-test and independent samples `t` test were used for the comparisons of continuous variables between the groups. Pearson and Spearman rank correlation coefficients were used to evaluate the correlations between the continuous variables, if any and p0.05). In conclusion, it was found in this study that auditory-visual simple hand reaction time values were similar in VGPs and athletes playing volleyball, handball, table tennis, badminton and sprinters and swimmers. Keywords: E-Sports, Individual Sports, Simple Reaction Time, Team Sports, Racket Sports. 124

Aim: The purposesof the study were to evaluate and compare of the styles of coping with stress among individual and team athletes.Method: One hundred fourteen team athletes and 89 individual athletes, in totally 203 amateur or professional athletes participated in the study. Styles of coping stress of the participants were assessed by “Ways of Coping Inventory”.Results: It was found statistically differences between individual and team athletes in terms of “Ways of Coping Inventory” subtests including optimistic way (p = 0,003), self-confident way (p = 0,005) and helpless way (p = 0,004). Team athletes obtained higher scores than individual athletes in optimistic way and self-confident way, whether helpless way score of the team athletes were lower.Conclusion: Our results showed that be in the team or individual sport fields effects on styles of coping with stress among athletes. It was determined that team athletes use more effective way for coping with stres than individual athletes. ÖzetBu çalışmanın amacı takım ve bireysel sporlarda, sporcuların stresle başa çıkma yöntemlerini incelemek ve karşılaştırmaktır.Çalışmamıza amatör ve profesyonel spor yapan 114 takım ve 89 bireysel olmak üzere toplam 203 sporcu katılmıştır. Sporcuların stresle başa çıkma yöntemleri Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği (SBTÖ) ile değerlendirilmiştir.Takım ve bireysel sporcuların Stresle Başa Çıkma Tarzları ölçeğinin iyimser yaklaşım (p = 0,003), kendine güvenli yaklaşım (p = 0,005) ve çaresiz yaklaşım (p = 0,004) alt ölçek puanları arasında fark bulunmuştur. Takım sporcularının iyimser yaklaşım ve kendine güvenli yaklaşım puanları bireysel sporculardan daha yüksek iken, çaresiz yaklaşım puanları daha düşük bulunmuştur.Çalışmanın sonucu takım veya bireysel spor branşlarında yer almanın sporcularda stresle başa çıkma yöntemlerini etkilediğini göstermiştir. Takım sporcularının stresle başa çıkmada, bireysel spor yapan sporculara göre daha etkili stresle baş etme yöntemlerini kullandıkları saptanmıştır.

Bu çalışma Hatay ilinde okul sporlarına katılan ortaokul 7. ve 8. sınıf takım sporu (basketbol-hentbol) ve bireysel spor (masa tenisi-badminton) yapan öğrencilerin sezinleme zamanlarının incelenmesi amacı ile yapılmıştır. Araştırmaya 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Hatay ilinde okul sporlarına katılan okullardan 116 erkek, 121 kız öğrenci gönüllü olarak katılmıştır. Araştırma verileri, Lafayette Enstitü tarafından geliştirilen Bassin Anticipation Timer cihazı ile toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde SPSS (17.0) kullanılarak, takım sporu yapan öğrenciler ile bireysel spor yapan öğrencilerin gruplar arasında, cinsiyete göre, spor deneyimine göre ve yaşa göre sezinleme zamanları arasında fark olup olmadığı incelenmiştir. Verilerin analizinde t testi veya tek yönlü Anova Testi kullanılmıştır. Sonuçlara bakıldığında, bireysel spor yapan öğrencilerin daha iyi sezinleme zamanına sahip oldukları ortaya çıkmıştır. Kız öğrencilerle erkek öğrenciler arasında ve yaşlar (12-13-14) arasında sezinleme zamanında anlamlı fark elde edilmemiştir. Öğrencilerin spor deneyimlerine göre sezinleme zamanları arasındaki farklılıklara baktığımızda, 1 yıldır spor yapan öğrencilerin sezinleme zamanlarının 2 (iki), 3 (üç) ve 4 (dört) yıldır spor yapan öğrencilere göre daha yüksek olduğu bulunmuştur. Bu sonuçlara göre, bireysel sporlarda sezinleme zamanının takım sporlarına göre daha önemli olabileceği ve spor deneyiminin artması ile sezinleme zamanında gelişme olabileceği söylenebilir., The purpose of this study was to investigate the anticipation time of 7 th – 8 th grade middle school students who were participating team sports (basketball and handball) and individual sports (table tennis and badminton) in Hatay. 116 male and 121 female middle school students, who were attending school sports in Hatay in 2011-2012 education years, were participated in this study. Bassin Anticipation Timer, which was developed by Lafayette Institute, was used to measure anticipation time. It was investigated that whether anticipation time was differed between the students who participated team sports (basketball and handball) and individual sports (table tennis and badminton), between genders, between sport experience, and between ages. One Way Anova and t test were used to analyze the data. Statistical analysis revealed a significantly better performance of anticipation time in favor of students who participated individual sports compared to team sports. Whereas, the results for age and gender displayed no significant differences in anticipation time, the effect of sport experience on anticipation time was found to be significant. Students who had 1 year of sport experience got significantly worse anticipation time performance compared to 2, 3, and 4 years of sports experience. In conclusion, anticipation time can be more essential in individual sports compared to team sports and can be developed with the sport experience.

Bu araştırmanın amacı, Osmaniye il merkezindeki ortaokulda öğrenim gören ve takım sporları ile uğraşan sporcu öğrencilerin spor branşlarına göre kişilik özellikleri arasındaki farkın incelenmesidir. Çalışmaya 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Osmaniye ilinde ortaokulda öğrenim gören ve takım sporları ile uğraşan 190 kız (% 38.2) ve 239 (% 48.1) erkek olmak üzere toplam 429 ortaokul öğrencisi katılmıştır. Araştırma için gerekli veriler kişisel bilgi formu ile Gençöz ve Öncül (2012) tarafından geliştirilen "Türk Kültüründe Geliştirilmiş Temel Kişilik Özellikleri Ölçeği" yoluyla toplanmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin genel olarak dışadönüklük, sorumluluk ve geçimlilik/uyumluluk özelliklerinin yüksek düzeyde, duygusal tutarsızlık, gelişime açıklık ve olumsuz değerlik özellikleri ise orta seviyede tespit edilmiştir. Ayrıca öğrencilerin temel kişilik özellikleri cinsiyet değişkenine göre incelendiğinde, yalnızca dışadönüklük alt boyutu açısından kız öğrencilerin erkeklere göre daha yüksek dışadönüklük özelliği gösterdiği görülmüştür. Bununla birlikte sorumluluk, geçimlilik/uyumluluk, duygusal tutarsızlık, gelişime açıklık, olumsuz değerlik alt boyutlarında cinsiyete bağlı olarak anlamlı farklılığa rastlanmamıştır. Öğrencilerin sınıf değişkenine göre kişilik özellikleri incelendiğinde; dışa dönüklük, sorumluluk, duygusal tutarsızlık ve gelişime açıklık alt boyutlarında sınıf değişkenine bağlı olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmiş, geçimlilik/uyumluluk ve olumsuz değerlik alt boyutlarında ise anlamlı farklılığa rastlanmamıştır. Öğrencilerin spor yaşı değişkenine göre kişilik özellikleri incelendiğinde ise dışa dönüklük, geçimlilik/uyumluluk ve duygusal tutarsızlık alt boyutlarında anlamlı farklılık görülürken, sorumluluk, gelişime açıklık ve olumsuz değerlik alt boyutlarında ise spor yaşı açısından anlamlı farklılığa rastlanmamıştır. Öğrencilerin yapmış oldukları spor branşı açısından ise kişilik özelliklerinin tüm alt boyutlarında anlamlı farklılıklara rastlanmıştır. Buna göre; futbol branşı ile uğraşan öğrencilerin dışadönüklük düzeyinin hentbol, basketbol ve voleybol branşı ile uğraşan öğrencilere göre daha düşük olduğu belirlenmiştir. Ayrıca hentbol branşı ile uğraşan öğrencilerin dışa dönüklük düzeylerinin de basketbol ve voleybol branşı ile uğraşan öğrencilere göre daha düşük seviyede olduğu görülmüştür. Ayrıca voleybolcuların sorumluluk düzeylerinin, futbolculara göre daha düşük seviyede olduğu belirlenmiştir. Geçimlilik/uyumluluk düzeylerinin ise futbol branşı ile uğraşan öğrencilerin, hentbol ve basketbol branşı ile uğraşan öğrencilere göre daha yüksek seviyede olduğu görülmüştür. Duygusal tutarsızlık boyutunda ise futbol branşı ile uğraşan öğrencilerin duygusal tutarsızlık düzeylerinin, hentbol, basketbol ve voleybol branşı ile uğraşan öğrencilere göre daha düşük olduğu, bunun yanında basketbol branşı ile uğraşan öğrencilerin duygusal tutarsızlık düzeylerinin voleybol branşı ile uğraşan öğrencilere göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Basketbol branşı ile uğraşan öğrencilerin, voleybol branşı ile uğraşan öğrencilere göre daha yüksek gelişime açıklık düzeyine sahip oldukları belirlenmiştir. Olumsuz değerlik alt boyutunda ise basketbol branşı ile uğraşan öğrencilerin olumsuz değerlik düzeylerinin, hentbol, futbol ve voleybol branşı ile uğraşan öğrencilere göre daha yüksek olduğu görülmüştür., In this study, it is aimed to examine the difference between the students' sport branches and the personality characteristics of those who take education at secondary school and take part in team sports. The sample has been comprised of 429 sportsman students, including 190 female and 239 male students who attend secondary school and take part in team-sports during 2013 – 2014 academic year in Osmaniye. The methods for collecting data were personal information forms and Basic Personality Traits Inventory (BPTI) (Gençöz and Öncül, 2012). The results of the study shows that in general; the responsibility, extraversion and agreeableness subscales are in high levels, openness to experience, neuroticism and negative valence subscales are in average levels. When the basic personal characteristics of students were examined according to the value of gender; female students had higher scores only in extraversion subscale than male students. Nevertheless; no significant difference was found in responsibility, agreeableness, neuroticism, openness to experience, and negative valence subscales according to the value of gender. When the basic personal characteristics of students were examined according to the values of class; a significant difference was found in extraversion, neuroticism, responsibility and openness to experience subscales. On the other hand, no significant difference was found in negative valence, agreeableness subscales according to the value of class. When the basic personal characteristics of students were examined according to the value of sport age; a significant difference was found in extraversion, agreeableness and neuroticism subscales. On the other hand, no significant difference was found in responsibility, openness to experience and negative valence subscales according to the value of sport age. When the basic personal characteristics of students were examined according to the sport branches; there were significant differences in all subscales. According to that, it was detected that extraversion levels of the students who took part in football branch were lower than the levels of the students who took part in handball, basketball, and volleyball branches. Furthermore, it was seen that extraversion levels of the students who took part in handball branch were lower than the levels of the students who took part in basketball and volleyball branches. Moreover; it was found that the responsibility levels of the students who took part in volleyball branch were lower than the levels of the students who took part in football branch. In addition; it was detected that the agreeableness levels of the students who took part in football branch were higher than the levels of the students who took part in basketball and handball branches. On the other hand; it was detected that the neuroticism levels of the students who took part in football branch were lower than the levels of the students who took part in basketball, volleyball and handball branches. Besides the neuroticism levels of the students who took part in basketball branch were higher than the levels of the students who took part in volleyball branch. It was found that openness to experience levels of the students who took part in basketball branch were higher that the levels of the students who took part in volleyball branch. It was detected that negative valence levels of the students who took part in basketball branch were higher than the levels of the students who took part in handball, football, and volleyball branches.

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Bu çalışmanın amacı, "Balıkesir Astsubay Meslek Yüksekokulu'nda takım sporu ve bireysel spor ile uğraşan astsubay adayı sporcuların özerk ve bağımlı kişilik özelliklerinin belirlenmesi" problemine yanıt arayan bir çalışmadır. Bu araştırmanın evrenini, Balıkesir Astsubay Meslek Yüksekokulu oluştururken, ömeklemini ise, 2011 - 2012 Eğitim-Öğretim yılı içerisinde bu okulda okuyan ve tesadüfi yöntemle seçilen 50 bireysel spor ve 50 takım sporu ile uğraşan astsubay adayı öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmada, takım sporu ve bireysel sporlarla uğraşan astsubay adayı sporcuların özerk ve bağımlı kişilik özelliklerini belirlemeye yönelik soruları içeren, Sosyotropi-Otonomi Ölçeği kullanılmıştır. Ergen ve yetişkinlere uygulanabilen bu ölçeği, sosyotropi alt ölçeğine ait otuz madde, otonomi alt ölçeğine ait otuz madde olmak üzere toplam 60 maddeden oluşmaktadır. Araştırma sonucunda elde edilen veriler SPSS 19 paket programı ile çözümlenmiştir. Mevcut verilerin analizinde "t" testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; takım sporu ile uğraşanların yaş ve spor geçmişi dağılımlarında; 17 ile 25 yaş arasında değişen puanlarının ortalamasının 19.68 ± 1.48, spor geçmişlerinin ise, 1 ile 13 arasında değişen puanlarının ortalamasının 6.50 ± 3.19 olduğu, bireysel spor ile uğraşanların yaş ve spor geçmişi dağılımlarında; 18 ile 22 yaş arasında değişen puanlarının ortalamasının 19.88 ± 1.21, spor geçmişlerinin ise, 1 ile 13 arasında değişen puanlarının ortalamasının 4.40 ± 2.56 olduğu ortaya çıkmıştır. Katılımcıların “Otonomi” alt ölçeğine ilişkin betimsel istatistiksel verileri incelendiğinde, takım sporu ile uğraşanların 2 ile 3 arasında değişen puanlarının ortalamasının 2.60 ± 0.50 bireysel spor ile uğraşanların 2 ile 3 arasında değişen puanlarının ortalamasının 2.48 ± 0.51 olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların “Sosyotropi” alt ölçeğine ilişkin betimsel istatistiksel verileri incelendiğinde, takım sporu ile uğraşanların 2 ile 3 arasında değişen puanlarının ortalamasının 2.36 ± 0.49 bireysel spor ile uğraşanların 2 ile 3 arasında değişen puanlarının ortalamasımn 2.36 ± 0.49 olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. Katılımcıların uğraştıkları spor açısından hem otonomi hem de sosyotropi alt ölçeğine ilişkin "t" testi sonuçların herhangi bir anlamlılık tespit edilmemiştir. Sonuç olarak, Balıkesir Astsubay Meslek Yüksekokulu'nda takım sporu ve bireysel spor ile uğraşan astsubay adayı sporcuların özerk ve bağımlı kişilik özellikleri açısından herhangi bir farklılık tespit edilememiştir., The aim of this survey is to find out an answer to the question of the determination of self and dependent personal peculiarities of Sergeant candidates sportsmen being interested in team sports and individual sports. Meanwhile the main part of this survey is being constituted by Vocation College, Balikesir, the case studies is also being constituted by Sergeant students studying in this school in the education year of 2011-2012, and are chosen randomly. In this survey Sosyotropi-Otonomi Scale which has question to determine self and dependent personal peculiarities of candidates sergeant sportsmen being interested in team sports and individual sports was used. This scale being able to apply to adolescents and adults is comprised with 60 items that are 30 pre-items belong to Sosyotropi scale and 30 pre-items belong to Otonomi scale. The data being acquired as a result of this survey sorted out with SPSS 19 package programme. In the analysis of obtained data "t" test was used. In the result of the survey, these are appeared that students who deal with team sports the range of sport history; the average of their points that are also between 1 and 3 of sport history, is 6.50 ± 3.19. On the other hand, it is came out that students who deal with individual sports have in the range of age and sport history; the average of their points that are between 18 and 22 is 19.88 ± 1.21, the average of their points that are between 1 and 13 is 4.40 ± 2.56. When the data belongs to participants are examined depending on Otonomi scale, it is determined that the average of the points, changing between 2 and 3, of the students dealing with team sports is 2.60 ± 0.50. It is determined that the average of the points, changing between 2 and 3, of the students dealing with individual sports is 2.48 ± 0.51. The data belongs to participants are examined depending on Sosyotropi scale, it is determined that the average of the points, changing between 2 and 3, of the students dealing with team sports is 2.36 ± 0.49, it is determined that the average of the points, changing between 2 and 3, of the students dealing with team sports is 2.36 ± 0.49. Any rational result was not identified as a result of "t" test which was applied depending on both Otonomi pre-scale and Sosyotropi pre-test in terms of the participants sports. As a consequence, any difference was not defined between and self and dependent personal peculiarities of Sergeant Candidates sportsmen being interested in team sports and individual sports in Sergeant Vocation College.

The purpose of the study was to determine whether there is any difference between self esteem scores of individuals who engaged in individual & team sports and non-athletes. Furthermore, self-esteem scores associated with age group, gender and years of playing experience variables were examined to determine the differences. Focus group consists of 304 athletes & non-athletes of 13–20 years old individuals living in Ankara, Istanbul and Sakarya. Rosenberg's self-esteem scale was used to measure the self-esteem scores of individuals. The research data were analyzed by SPSS software. According to the results of the study, there was no significant difference between self-esteem scores of athletes and nonathletes. The same result was obtained for individual & team sport athletes and non-athletes, too. In addition, no statistically significant difference was found according to gender variable. The correlation of self-esteem scores of individuals between 13–16 and 17–20 years old was found to be statistically significant (p=0.000, p

Bu araştırmanın amacı; ferdi ve takım sporlarında erkek ve kız sporcuların sınıf ve spor türü değişkenine göre farklı zekâ tiplerindeki seviyelerinin incelenmesidir. Araştırma grubunu; Afyon, Karaman, Kastamonu, Çorum, İstanbul, Batman, Kocaeli, Malatya, Antalya, Konya ve Van il merkezlerindeki orta öğretim kurumlarında aktif olarak spor yapan; 292’si erkek, 208’i kız ($overline{X}_{yas}$=15,9760 + 0,8950) toplam 500, 9.10. ve 11. sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmanın amacına ulaşmak için; Saban (2001)1 tarafından geliştirilen “Çoklu Zekâ Alanları Envanteri” kullanılmıştır. Verilerin çözüm ve yorumlanmasında; t testi, One Way Anova (tek yönlü varyans analizi) testi kullanılmış ve gruplar arasındaki farkı belirleyebilmek için tukey testi kullanılarak anlamlılık P

Bu araştırmada bireysel ve takım sporlarında müsabaka öncesi ve sonrası durumlıık ve sürekli kaygı puanları karşılaştırılmışım Araştırmanın evrenini üniversiteler Türkiye Şampiyonasına katılan sporcular oluşturmaktadır. Araştırma örneklemi ise 1 999-2000 üniversiteler Türkiye Şampiyonası müsabakalarına katılan bireysel sporlar A grubundan Güreş ve Judo Raket Sporları Al'den badminton ve Masa Tenisi ve Takım Sporlarından Futbol, Basketbol ve Hentbol branşlarından oluşmaktadır. Müsabakaya katılan sporculardan örnekleme alınan sporcu sayısı 396'dır. Sporcuların durumlıık kaygı puanlarını belirlemek için durumlıık kaygı ölçeği kendini değerlendirme testi STAI form TX-1 uygulanmıştır. Sürekli kaygı puanlarını belirlemek için ise sürekli Anxsiyete ölçeği kendini değerlendirme testi STAI form TX-2 uygulanmıştır. Sporcuların özlük nitelikleri ile ilgili bilgiler kişisel bilgi formu ile belirlenmiştir. Elde edilen puanlar değişkenlere göre varyans analizi ve asgari önemli fark testi ile test edilmiştir. Araştırmanın bulguları aşağıda özetlenmiştir. l.a. Sporcuların cinsiyetine göre müsabaka öncesi ve sonrası durumluk ve sürekli kaygı puan ortalamaları arasında önemli bir farklılaşma görülmemiştir. b. Sporcuların durumluk ve sürekli kaygı puan ortalamaları arasında müsabaka öncesi ve sonrası yaşlara göre önemli bir farklılaşma görülmemiştir. 2.a. Bireysel A, bireysel Al ve takım sporcularının müsabaka öncesi durumluk kaygı puanları arasında önemli ölçüde farklılık bulunmuştur. b. Takım sporları grubunun sürekli kaygı puan ortalaması, Bireysel A ve Bireysel Al grubunun puan ortalamalarından önemli ölçüde yüksek bulunmuştur. c. Bireysel A ve Bireysel Al spor gruplarının puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılaşma olmadığı görülmüştür. 3. a. Sürekli kaygı puanı 45 den büyük olan grupta durumluk kaygı puan ortalaması orta grup ve düşük grupların puan ortalamasından önemli ölçüde yüksek bulunmuştur. 40 b. Durumluk kaygı puan ortalaması sürekli kaygı puanları 35 den küçük olan grupta en düşük bulunmuştur. c. Durumluk kaygı puan ortalaması bireysel A grubunda en yüksek tesbit edilmiştir. Diğer gruplardaki sporcuların durumluk kaygı puan ortalaması bireysel A grubundan önemli ölçüde düşük bulunmuştur. d. Durumluk ve sürekli kaygı puanları arasındaki korelasyon katsayıları istatistiksel olarak önemli oldukları tesbit edilmiştir. Yani sürekli kaygı puanı arttıkça durumluk kaygı puanı da artmakladır., In this research, pre-competition state anxiety points and post-competition trait anxiety points in individual and team sports have been compared. The scope of this research is limited by sports people participating inter- universities Championship of Turkey. From among branches of sports included in individual competitions in the inter-universities Championship of Turkey 1999-2000, wrestling and judo from among group A (individual contact sports), and from amongst racket sports in group Al, badminton and table tennis; from among team sports, soccer, basketball and handball have been selected as samples of sportive branches for this research. From among participants of the championship 396 sports persons have been selected as samples. Survey STAI form TX-1 has been used to evaluate the competitors' levels of points for state anxiety. As for trait anxiety survey STAI form TX-2 has been applied. The individual details of the competitors have been obtained from individual profile forms. The points obtained have been tested on the basis of variants according to the Variance Analysis test and the Least Significant Difference test. The result of the research has been summarised as follows: I. a. No significant difference has-been detected on average points for pre- competition state anxiety and post-competition trait anxiety between male and female competitors. b. No significant difference has been detected on average points for pre- competition state anxiety and post-competition trait anxiety between age groups. 2.a. Significant differences have been found on average points for pre- competition state anxiety between individual competitors in groups A and Al, and team sports. b. The average points for post-competition trait anxiety for team sports group have been found significantly higher than those of individual A and Al groups. 42 c. No significant difference has been found on average points between individual A and Al groups. 3. a. In the group with over 45 points for trait anxiety, the average points for stale anxiety have been found significantly higher than that of the groups who have lower and medium average of trait anxiety. b. In groups with trait anxiety points below 35, the average points for state anxiety have been found the lowest. c. The average points for state anxiety have been found the highest in individual group A. In other groups, the average points for state anxiety have been found lower than in individual group A. d. The correlation between state and trait anxiety points has been found statistically significant. In other words, points for state anxiety has been found increasing as points for trait anxiety increase.

114