Search

Bu çalışmada, kendinden helisel kanatlı boruların ısı transfer performanslarını artırmak için borunun cidar kalınlığı inceltilerek kanat yüksekliğini artırma uygulamasına gidildi. Bu amaç için başlangıçta 3 mm et kalınlığına sahip standart bir boru seçildi ve bu borunun malzemesi ve çalışma koşulları dikkate alınarak boru mukavemet bağıntısı ile borunun et kalınlığı yeniden hesaplandı. Hesaplama sonucunda boru et kalınlığı 1,077 mm olarak bulundu ve bu değerin standart olarak seçilen boru et kalınlığından (3 mm) daha ince olduğu görüldü. Bu şekilde bir uygulama ile boru cidar kalınlığı azalırken başlangıçta standart boru için seçilen 5 mm’ lik kanat yüksekliğinin ise 6,923 mm ye artırılması sağlandı. Daha sonra her iki boru 10, 20 ve 30 mm’ lik hatvelerde Solidwork ortamında tasarlandı. Tasarımları yapılan boruların ısıl performansları ise Ansys Fluent ortamında farklı Reynolds (Re) sayıları (5000, 10000 ve 15000) kullanılarak incelendi. Bu analiz sonuçlarına göre ısı transferi açısından en iyi performans 5000 Re değerinde ve cidar kalınlığı 1,077 mm olan boruda elde edildi., In this study, in order to increase the heat transfer performance of self-helical finned pipes, the wall thickness of the pipe was thinned and the fin height was increased. For this purpose, a standard pipe with a wall thickness of 3 mm was chosen initially, and the wall thickness of the pipe was recalculated with the pipe strength relation, taking into account the material and operating conditions of this pipe. As a result of the calculation, the pipe wall thickness was found to be 1.077 mm and this value was seen to be thinner than the standard selected pipe wall thickness (3 mm). With such an application, the wall thickness of the pipe was reduced, while the fin height of 5 mm, which was initially selected for the standard pipe, was increased to 6,923 mm. Later, both pipes were designed in Solidwork environment with pitches of 10, 20 and 30 mm. The thermal performances of the designed pipes were examined using different Reynolds (Re) numbers (5000, 10000 and 15000) in Ansys Fluent environment. According to the results of this analysis, the best performance in terms of heat transfer was obtained in the pipe with 5000 Re value and a wall thickness of 1.077 mm.

Objectives: Oxidative stress has been implicated in the occurrence of myocardial injury during ischemia-reperfusion. The aim of this study was to investigate the effect of basal total antioxidant capacity (TAOC) on ischemiareperfusion injury. Patients and Methods: Blood samples were taken from the coronary sinus of 21 patients prior to coronary bypass (basal), at the end of ischemia, five minutes after the removal of the cross clamp (early reperfusion), and 15 minutes after the removal of the lateral clamp (late reperfusion). The levels of TAOC, lipid peroxide (LPO), and lactate dehydrogenase (LDH) were determined. The patients were divided into two groups as follows: group I included 10 patients (8 males, 2 females, mean age 57 years) with TAOC

Patients with chronic obstructive pulmonary disease usually manifest decreases in functional capacity, endurance time at submaximal exercise, and maximal exercise performance compared to age- and sex-matched healthy individuals. The main pathophysiologic changes in this disease are obstruction of expiratory airways and/or pathologic alterations in the lung parenchyma. Many factors are associated with decreased exercise tolerance, including increased airway resistance, inadequate ventilation, increased elastic loading of ventilation, hyperinflation, gas exchange abnormalities, mechanical weakness of respiratory muscles, and varying degrees of disturbances in the central and peripheral nervous systems due to hypoxic response. Skeletal muscles also undergo pathological changes similar to those in ventilation muscles. All these result in decreases in functional capacity and exercise tolerance, giving rise to dyspnea during minimal activity and even at rest. In order to break this vicious circle, supporting rehabilitation programs have to be combined with medical treatment. Turkish Başlık: Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı Olan Olgularda Efor Kısıtlılığı Anahtar Kelimeler: Solunum egzersizi; egzersiz testi; egzersiz terapisi; egzersiz toleransı/fizyoloji; akciğer hastalığı, obstrüktif/ fizyopatoloji; kas zayıflığı/etyoloji; solunum mekaniği; solunum kasları/patoloji Kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan olguların fonksiyonel kapasiteleri, submaksimal egzersizlerdeki dayanıklılık süreleri ve maksimal egzersiz performansları, aynı yaş ve cinsteki kişilerle karşılaştırıldığında genellikle azalmıştır. Bu hastalıkla ilgili temel fizyopatolojik değişiklikler, ekspiratuvar hava akımında obstrüksiyon ve/veya akciğer parenkimindeki patolojik değişikliklerdir. Hava yolu direncinin artması, verimsiz ventilasyon, solunumun elastik yükünün artması, hiperenflasyon, gaz değişim anomalileri ve mekanik olarak solunum kaslarının güçsüzlüğü, merkezi ve periferik sinir sisteminde hipoksik yanıtla ilgili değişik derecelerdeki bozukluklar, egzersize toleransın azalmasına yol açmaktadır. İskelet kaslarında da solunum kaslarına benzer şekilde patolojik değişiklikler gözlenmiştir. Zamanla fonksiyonel kapasite ve egzersiz toleransı azalır, bunlara bağlı olarak hafif düzeyde bir aktivite sırasında, hatta istirahat sırasında dahi dispne gelişir. Bu kısır döngünün kırılması için tıbbi tedavinin yanında mutlaka destekleyici rehabilitasyon programları uygulanmalıdır.

Isıl enerjinin depolaması; enerji üretim ve tüketimi arasındaki zaman gecikmesi, enerji güvenliği, ısıl atalet gibi mühendislik problemlerinin çözümünde oldukça önemlidir. Çünkü enerji talebi gün geçtikçe ve artmakta buna paralel olarak enerji üretimi, tüketimi karşılayacak yönde yeterince artış göstermemektedir. Bu nedenle, enerji güvenliğinin sağlanmasında alternatif enerji kaynakları ve enerji depolama teknikleri üzerine yapılan çalışmalar son zamanlarda artmıştır. Faz Değiştiren Maddeler (FDM), yıllardan beri farklı ısıl sistemlerde, ısıl enerji depolama elemanı olarak kullanılmaktadır. Bu tezde, ısı iletkenlikleri iyi olan metal ya da metal oksit nanoparçacıkları, ısıl iletkenlikleri kötü olan ötektik FDM içerisine ilave edilerek, Nanoparçacık Katkılı Faz Değiştiren Madde (NPKFDM) hazırlanmıştır. FDM olarak, miristik asit (%90) ve tiyosinamin (%10) kullanarak ötektik bir karışım elde edilmiştir. NPKFDM?nin termal iletkenliğini artırmak için nanoparçacık olarak bakıroksit (%1) kullanılmıştır. Kullanılan ötektik FDM ve NPKFDM?nin termal özellikleri, DSC, SEM, FT-IR, XRD, PCR ve KD2 Pro cihazları ile belirlenmiştir. Ötektik FDM ve NPKFDM?nin erime noktası ve termal iletkenliği sırasıyla, 55.61 °C, 56.66 °C ve 0.1 W/m°C, 0.11 W/m°C olarak bulunmuştur. Hazırlanan ötektik FDM ve NPKFDM silindirik bir depo içerisinde erime/katılaşma süreçleri deneysel olarak incelenmiştir. Deneyde, farklı sıcaklıklarda (erime için; 77, 75, 73 ve 70 °C, katılaşma için; 20 ve 25 °C) ve farklı debilerde (2, 3, 4 kg/dk) çalışılmıştır. Deneysel sonuçlar, erime ve katılaşma zamanının NPKFDM?nin ötektik FDM?ye göre %12.5 ile %63 ve %27 ile %33 oranında azaldığını göstermiştir. Thermal energy storage is very important for solving engineering problems such as the time delay between production and consumption of energy, energy security and thermal inertia. Because the demand for energy is increasing day by day concordantly energy production, consumption, enough to meet the direction does not show an increase. Therefore, alternative energy sources ensuring energy security and energy storage techniques have increased recently. Phase change materials (PCM) are used for different thermal systems for many years a thermal energy storage element. In this thesis, the metal or metal oxide nanoparticles with good thermal conductivity is poor in PCM by the addition of eutectic PCM, nanoparticle additive phase change materials (NPAPCM) were prepared. As PCM, myristic acid (90%) and thiosinamine (10%) was obtained by using the eutectic mixture. To increase the thermal conductivity of NPAPCM?s was used as copper oxide nanoparticle (1%). Eutectic PCM and NPAPCM's used thermal properties was determined by DSC, SEM, FT-IR, XRD, PCR and KD2 Pro devices. Eutectic PCM and NPAPCM's melting point and thermal conductivity was found 55.61 °C, 56.66 °C and 0.1 W/m°C, 0.11 W / m°C, respectively. Prepared eutectic PCM and NPAPCM melting and solidification process is investigated experimentally in a cylindrical tank. In the experiment, at different temperatures (in order to melting 77, 75, 73 and 70 °C, in order to solidification; 20 and 25 °C) and different flow rates (2, 3, 4 kg/min) was studied. Experimental results show that melting and solidification time NPAPCM's according to the eutectic PCM 12.5% with 63% and 27% with 33% decrease. 156

Bu çalışmanın amacı Endüstri Meslek Lisesi öğrencilerinin eğitim gördükleri okulların okul iklimi algılamaları ile mesleki olgunluk düzeyleri arasındaki ilişkinin nasıl olduğunun incelenmesidir. Bu çerçevede ayrıca çeşitli sosyo-demografik değişkenlerin (cinsiyet, yaş, sınıf düzeyi gibi) bu değişkenlerle bağlantısı da ortaya konulmuştur. İstanbul ili Anadolu Yakasında öğrenim gören meslek lisesi öğrencilerinden ilişkisel tarama modeli yöntemi ile seçilen örneklem grubunun 341'i erkek (%90,0), 38'i kız (%10,0) olmak üzere toplam 379 öğrenciden oluşmaktadır.Katılımcıların mesleki olgunluk düzeylerini değerlendirmek için Prof. Dr. Yıldız Kuzgun ve Dr. Feride Bacanlı tarafından 1996 yılında Türkçe'ye uyarlanan Mesleki Olgunluk Ölçeği, okul iklimi algılarını belirlemek için ise Kapsamlı Okul İklimi Değerlendirme Ölçeği (CASE / KOİD) `nin öğrenciler tarafından doldurulanı kullanılmıştır. Kapsamlı Okul İklimi Değerlendirme Ölçeği (Comprehensive Assessment of School Environment CASE), Nebraska Üniversitesi ve Batı Michigan Üniversiteleri'ne Ulusal Ortaokul Ortaklığı Müdürlüğü ( National Assocation of Secondary School Principals) tarafından yaptırılmıştır. KOİD'in Türk'çe uyarlaması Acarbay (2006) tarafından yapılmıştır. Toplanan verilerin analizinde t testi, ANOVA, Kruskal Wallis-H, LSD, Scheffé, Mann Whitney-U ve Pearson Momentler Çarpım Korelasyon istatistik teknikleri kullanılmıştır.Mesleki Olgunluk Ölçeği toplam puanları Okul İklimi Ölçeği'nin tüm alt boyutu puanları ile pozitif yönde olumlu ilişkidedir. Mesleki Olgunluk Ölçeği toplam puanları yükseldikçe Okul İklimi Ölçeği'nin tüm alt boyutu puanları da yükselmektedir.Çalışma, bulguların ilgili literatür ışığı altında tartışma ve önerilerle son bulmuştur. Relation between the school climate perception and Professional ripeness levels is for Vocational High Schools students is the aim of the study. In this frame besides, connection of different sosyo-demographic variables (sexuality, age e.g.) to the this variables are investigated. Fort his study Istanbul Anatolian side is selected. The students who lives Anatolian sides consist of 341 male students (90%) and 38 girl students (10%).To evaluate of participation?s Professional ripeness levels, Vocational ripeness scale which is translated to Turkish by Prof.Dr.Yıldız Kuzgun and Dr.Feride Bacanlı on 1996 is used and also to evaluate of school climate perception, Comprehensive Assessment of School Environment (Case / Koid) is used by students. Comprehensive Assessment of School Environment is prepared by Nebraska University and West Michigan University for National Association of Secondary School Principals. Besides Koid is translated to Turkish by Acarbay (2006). T Test, Anova, Kruskal Wallis-H, LSD, Scheffé, Mann Whitney-U and Pearson coleration statistic techniques are used for analyzing collected data.There are positive relation between total points of vocational ripeness scale and School climate scale. While vocational ripeness scale?s total points are rising, School climate scale is also rising. 256

ÖZET İskemik / hipoksik dokular yeniden perftize edildiklerinde hasar oluştuğu bildirilmiş, iskemi-reperfüzyon hasan olarak adlandırılan bu hasarın hipoksik dokuya gelen oksijenin serbest oksijen radikalleri oluşumuna sebep olarak doku hasan yarattığı ileri sürülmüştür. Bu çalışmada kalp dokusunun iskemi-reperfuzyon süreçleri geçirdiği kardiyo pulmoner bypass uygulanan hastalarda iskemi-reperfuzyon hasarının gösterilmesi, lipid peroksidasyonu ve dokunun serbest oksijen radikallerine karşı total savunma durumunun birlikte incelenmesi amaçlanmıştır. Kardiopulmoner bypass uygulanan hastalardan preoperatif periferik (To) ve koroner sinüs (Ti), operasyon esnasında iskemi periyodu bitiminde (T2), erken reperfüzyon (T3), tam reperfüzyon (T4) ve geç reperfüzyon (T5) dönemlerinde koroner sinüs kan örnekleri alındı. Lipid peroksidasyon göstergeçlerinden LPO ve TBARs, AOK, NO, kardiyak doku hasar göstergeçlerinden AST, LDH, CK ve CK-MB, kreatinin ve hipoksantin oksidaz son ürünü olan ürik asit düzeyleri incelendi. T2 döneminde koroner sinüs örneklerinde plazma LPO %33,97±24,12, TBARs %47,11±55,89, AST %66,03±41,40, LDH %77,29±56,51, CK %242,20±251,68, CK-MB %347,59±204,02 oranlarında artışla tüm diğer dönemlerden daha büyük bir değişim olduğu gözlenmiştir. AOK kapasitesindeki en büyük değişimin ise tam reperfüzyon döneminde olduğu görüldü(-20,43±18,88). T4 döneminde AOK ile kross klemp süresi(r= -0,602, p

45- 7. ÖZET Bu araştırma, Samsun yöresinde patatesin uygun dikim za manı ve optimum gübre isteğinin tesbiti amacıyla çiftçi şart larında yapılmıştır. Deneme; nötr reaksiyonlu (pH=s7,4}> fosfor içeriği, kireç ve organik madde oranı orta düzeyde, potasyumca zengin, killi- tınlı bünyeye sahip bir arazide kuruluştur. Denemenin yapıl dığı yıl bu. yörede, yıllık toplam yağış 784,5 mm., ortalama sıcaklık 15,4 °C ve nisbi nem $ 76 olmuştur. Dikimler; 24 Şubat, 4 ve 24 Mart, 3 ve 13 Nisan tarihle-.-, rinde olmak üzere on' ar gün arayla beş ayrı zamanda yapılmış tır. 214 Mart dikimi, iklim ve toprak şartlarının elverişli ol maması sebebiyle yapılamamıştır. Beş4 ayrı seviyedelazotlu gübre verilmiştir. Bunlar, hek tara 0, 60, 120, 180 ve 240 kg. saf madde gelecek şekilde % 21 lik amonyum sülfat gübresi formunda uygulanmıştır. Dikim zamanları, patatesin bitki boyu, verim, özgül ağır lık ve nişasta oranı gibi özellikler üzerinde etkili olmuştur. Genel olarak bitki boyu, dikim zamanı geciktikçe düşmüştür. Yum ru verimi, dikim zamanı 3 Nisana kadar geciktikçe artmış, bu tarihten sonraki gecikmelerde düşmüştür. Hektara yumru verimi dikimlerin yukarıdaki sırasıyla; 11 845, 15 254% 16 488, 20 634: ve 15 357 kilogram olmuştur. Dikim zamanı geciktikçe yumruların özgül ağırlık ve nişasta oranları artmış ve 13 Nisan dikiminde A 1,106 ve % 19,1 ile en yüksek olmuştur. Bu değerler ilk dikime ait yumrularda 1,089 ve %15,7 olarak bulunmuştur. Diğer taraf tan, dikim zamanımdaki farklılığın ocak başına sap sayısı, yumru sayısı, ortalama yumru alırlığı ve büyüklüğü ile yumru kuru madde oranı üzerindeki etkileri istatistiksel olarak önemli ol mamıştır. Verilen azotun miktarı artırıldıkça, patatesin ocak başı na sap sayısı, bitki boyu, ocak başına yumru sayısı ve verimi, ortalama yumru ağırlığı ve büyüklüğü ile hektara yumru verimi artmıştır. Öte yandan, özgül ağırlık, nişasta ve kuru madde o ranları düşmüştür. Azotun bütün bu etkileri, istatistiksel o larak da önemli bulunmuştur. Hektara yumru verimi, kontrol par--46- sellerde 8 373 kg. olmuştur. Bu verim, hektara 60, 120, 180 ve 240 kg. azot uygulandığında sırasıyla 13 274» 16 150, 19 742 ve 20 039 kilogram olmuştur. Böylece, yumru verimi, kontrol parsellere göre, hektara 180 ve 240 kilogram azot verilmesiyle 2,36 ve 2,40 kat artmıştır. Çalışmadan elde edilen bulguların tamamının birlikte de ğerlendirilmesine göre; yumrunun verimi ve kalitesi, dikim zamanındaki çalışma şartlarının elverişliliği bakımından diki min 24 Mart- Nisan tarihleri arasında yapılması en uygunu dur. Bir yıllık çalışma sonuçlarına göre, hektara 180 kilo gram azot en uygun miktardır. Bu miktar, yöre çiftçilerine önerilebilir. -47- 8. SUMMARY A study has been conducted to determine the effects of planting dates and application of different amounts of nitrogen fertilizer on tuber yield of potato on a farmer field in Samsun, having the lattitude of 4i°17,N, and longitude of 36Û20'E, at the black Sea coastal area, Northern Turkey, in 1987. Soils of the experimental area contain the phosphorus, li me, and organic matter at a fairly good level and potassium in a high ratio. It has a clay-loam texture and a neutral reaction (pHs 7,4). It has been considered annual precipitation of 784 »5 mm., average temperature of 13,4°C, and relative humtidity of 76 fo. Seed tubers were planted on five different dates starting of February 24th afterwards having ten days interval, 4 and 24 of March, 3 and 13 April, except 14 of March. On 14 of March tubers could not been planted because of weather conditions. Five levels of nitrogen including 0, 60, 120, 180 and 240 kg. per hectare, were examined on sub- plots in a split plot expe rimental design with four replication. The planting dates were applied to main plots. Amonium sulfate of 21 $ was used. Cultivar Resy, an introduction from Holland, was used in this study. The results obtained from this work would be summarized as follows : 1. Planting dates Effected some characters, such as plant height, tuber yield, specific gravity of tubers, starch content and etc. Plant height decreased by retarding the planting time. Yield of tuber increased as planting were delayed up to 3 of April, but afterward it declined again. Yields were 11.845, 13.254, 16.488, 20.634 and 15.357 kg. of tubers per hectare from the plots planted on February 24, March 4 and 24, and April 3 and 13 respectively. The specific gravity and starch content rose as planting dates were delayed. The highest values of these charac ters were reached with the planting on 13 of April as 1,106 and 19,1 f°$ respectively. These specifications of the first planted tubers were 1,089 and 15,7 ^.-48- On the other hand, planting dates did not show a signifi- cant effect on the number of stems and tubers per hill, tuber weight and size, and dry matter ratio. 2, Increased levels of nitrogen application increased significantly the number of stems and tubers per hill, plant height, tuber weight and size, and the yield. However, nitrogen application reduced starch content, dry matter, and specific gravity of tubers. Tuber yield from the plots were nil nitrogen applied was only 8.373 kg. per hectare. The yields were 13.274» 16.150, 19.742 and 20.039 kg. from the plots 60, 120, 180 and 240 kg. of nitrogen applied, respectively. Thus, tuber yield would be increased 2,36-2,40 times by applying 180 and 240 kg. of nitrogen per hectare with respect to the yield of the plots nü nitrogen applied. 3. There has been observed significant interactions between the nitrogen application and planting dates considering plant height, dry matter, specific gravity and starch content of tubers. According to the results of a one-year st£dy, it is conclued that planting between 24th of March and 3rd of April, and 180 kg. of nitrogen application per hectare would be suggested to obtain the favorable tuber yield in concerning yield, tuber quality and production costs. 52