Search

Yirmi birinci yüzyılda kentler, artan kentsel nüfusa, sürekli değişen ekonomik koşullara, yeni teknolojilere ve değişen bir iklime cevap verme sorumluluğu ile karşı karşıyadır. Bir yandan kentsel gelişimin artan karmaşıklığı, diğer yandan vatandaşların kentsel planlamada daha aktif bir şekilde rol almaya yönelik artan talepleri yeni ve daha etkili stratejilerin geliştirilmesi gerekliliğini gündeme getirmiştir. Mevcut halk katılımı yöntemleri, sürdürülebilir kentsel kalkınmaya yönelik süreçlerde yetersiz kalmakta; bu kapsamda doğrudan vatandaşların deneyimlerinden ve tercihlerinden öğrenen yeni veri kaynağı tekniklerine yönelik ihtiyaçlar artmaktadır. Bu durum, toplumun etkileşim kurmasına ve görüşlerini temsil etmesine olanak tanıyan, yerel bağlamlara ve özgün niteliklere yönelik uyaralanabilen ve haritalama yeteneklerine sahip olan çevrimiçi coğrafi anketler gibi dijital halk katılımı yöntemlerine daha fazla ilgi duyulmasına yol açmıştır. Bu araştırma, İstanbul'un önemli bir merkezi olan Taksim Meydanı’nın ampirik bir çalışması aracılığıyla, kentsel tasarım uygulamalarına halkın katılımını teşvik etmeye yönelik olarak Dijital Halk Katılım Araçlarının rolünü araştırmaktadır. Bu araştırmanın kavramsal sonuçları, dijital halk katılımı araçlarının kentsel tasarım uygulamalarına nasıl etkili bir şekilde entegre edilebileceğini gösterirken, ampirik bulgular, kentsel tasarıma yönelik katılımcı bir yaklaşıma ulaşmak için coğrafi tabanlı dijital halk katılımı araçlarının olası girdilerini ortaya koymaktadır., The growing complexity of urban development has required the development of new and more capable strategies. In addition, there are demands for an enhanced role in urban planning from an increasingly powerful citizenry. Since current public participation methods are ineffective at gathering useful information regarding sustainable urban development, new data-sourcing techniques that learn directly from the experiences and preferences of citizens are required. This has led to greater interest in new digital public participation methods, such as the use of online geo-questionnaires with mapping capabilities, which can be tailored to local contexts and allow large groups to engage and have their views represented. This paper explores the role of Digital Public Participation Tools (DPPTs) to foster public participation in urban design practices through an empirical study of Taksim Square, a major center of Istanbul. The conceptual results of this research illustrate how digital public participation tools may be effectively integrated into urban design practices, while the empirical findings reveal the possible input of digital public participation tools in achieving a participatory approach towards urban design.

Inthis study, we examine and evaluate local knowledge to develop an integrated participatorymodel for spatial planning. We used participatoryapproaches in Düzce province to enhance risk communication, and to obtain the localpoint of view related to natural hazards and vulnerabilities throughcollaborative workshop techniques. We integratedmulti-knowledge sources including geoecological research data and local expert knowledge,and including the results of questionnaire surveys’ analyses from workshops andtown-watch exercise. This paper presents integrated information that can be usefulin risk communication, and valuable analyses in terms of stakeholders’responsibilities and sources in disaster risk reduction towards resilience., Bu çalışma kapsamında katılımcı mekânsal planlamaiçin, Düzce İli’nin doğal yapı hassasiyetleri, tehlike ve risklerine ilişkinfarkındalığını sağlamak, afet risk azaltma ve risk iletişiminin sürdürülebilirliğiniarttırmak üzere odak grup çalışmaları yapılmıştır. Odak gruplarına, doğal yapı hassasiyetleri vetehlike verilerine dayalı bütünleşik değerlendirme sonuçları paylaşılmış vefarkındalıkları hakkında geri bildirim alınmıştır. Masabaşı anket ve mahalle risk tespit sahaçalışmaları ile katılımcıların riskleri İl ve yerel düzeyde derecelendirilmeleriistenmiştir. Bu makalede yerel bilgi vejeoekolojik verilerin bütünleştirilmesinin yanısıra afet risk azaltmadakisorumluluklar ve kaynaklar bakımından katılımcıların değerlendirmeleri ileilgili dikkat çekici bulgular sunulmaktadır.

Bu çalışmanın amacı,kompleks ekolojik risk faktörlerine karşı dayanıklı yerleşimler oluşturmakiçin, katılımcı bir planlama yaklaşımı ile bütünleşik ekolojik planlamametodolojisi geliştirmektir. Düzce ili, geçmişte birçok kez karşı karşıyakaldığı ekolojik risk özelliklerinden dolayı örnek çalışma alanı olarakseçilmiştir. Metodoloji dört aşamadan oluşmaktadır. Metodolojinin ilkaşamasında (1) kavramsal olarak ekolojik planlama amaçları birleştirilmiştir.İkinci aşamada (2) doğal tehlikeler ve peyzaj hassasiyetlerinden doğan risklerile değerli ekosistem servislerinin (ES) bozulma riskleri birleştirerek, ES ilebütünleşik yerleşime uygunluk haritaları oluşturulmuştur. Üçüncü aşama (3) olankatılımcı risk yönetişimi yaklaşımı ise; (a) risk iletişimi, (b) riskdeğerlendirmesi ve (c) risk yönetimi olmak üzere üç bileşenden oluşmaktadır.Dördüncü aşamada ise (4), ekolojik risk analizi ve katılımcı planlamabulgularının çoklu mekânsal ve zamansal ölçek yaklaşımına görebütünleştirilerek, dayanıklılığın sağlanması için kapsamlı çıktılar eldeedilmiştir. Risk değerlendirme sonuçlarına göre, katılımcılar doğal tehlikelerarasından sırasıyla deprem, heyelan ve sel riskini ilk üç sırada değerlendirirken,peyzaj hassasiyetleri arasında erozyon, habitat kırılganlığı ve su geçirgenliğirisklerini önceliklendirmiştir. Risk yönetimi analiz sonuçları ise,makro-ölçekte, merkezi yönetim kurumlarının ağırlıklı olarak proaktif rollerdeen yüksek sorumluluğa sahip olduğunu göstermektedir. Orta-ölçekte ise merkeziyönetim taşra teşkilatları temel olarak reaktif sorumluluklara sahiptir. Sonuçolarak, geliştirilen bu bütünleşik ekolojik risk azaltma metodolojisi çoklumekansal ve zamansal ölçek yaklaşımı ile ekolojik risk azaltma planlarınınkarar verme sürecine daha kapsamlı bir şekilde katkıda bulunabilecektir. Ayrıcabu metot, başka illerde uygulanabilir ve yaygınlaştırılabilir. Ancak, katılımcırisk yönetişimi sonuçlarının il düzeyinde yaygınlaştırılabilmesi için gelecekçalışmalarda katılım düzeyi ve çeşitliliği artırılmalıdır., Thisstudy aims to develop an integrated spatial planning methodology with aparticipatory planning approach for building resilient settlements againstcomplex ecological risk factors. Düzce Province is selected as a case studybecause of its complex ecological characteristics as witnessed many times inpast. The methodology consists of four phases. (1) The first phase of themethodology joins the ecological planning aims. In the (2) second phase,ecosystem services (ES) integrated land suitability maps was produced bycombining natural hazard risks and landscape vulnerabilities with the risk ofdegradation of valuable ES. The (3) third phase, is participatory riskgovernance approach, which consists of three components namely, (a) riskcommunication, (b) risk assessment, (c) risk management that conducted betweenthe local and regional stakeholders within the multi-scale approach. In the (4)fourth phase, comprehensive outputs for spatial risk mitigation was provided bythe integration of ecological risk synthesis and participatory planningfindings. Results show that participants prioritized earthquake, landslide, andflood as the highest natural hazard risks and erosion, habitat vulnerability,and water infiltration as the highest ecological vulnerability risksrespectively. Results of risk governance analysis show that, at macro-scale,central government institutions have the highest responsibility predominantlyfor proactive roles. At meso-scale local institutions of central governancehave mainly reactive responsibilities. Thus, this integrated ecological riskassessment methodology can contribute to the decision-making process ofecological risk mitigation plans in a more comprehensive way through amulti-spatial and temporal scale approach. Moreover, this method can be appliedin other provinces. However, in order to disseminate the results ofparticipatory risk governance at provincial level, participation level anddiversity should be increased in future studies.

Geçmişten günümüze artan nüfus, katı atık miktarındaki artışı da beraberinde getirmiştir. Bu durum katı atıkların bir sistem içerisinde yönetilmesi gereksinimini doğurmuştur. Katı atıkların üretiminden bertarafına kadar, yönetimini içeren süreç bütünleşik katı atık yönetim sistemi olarak isimlendirilmektedir. Günümüzde katı atık yönetim sistemleri içerisinde gerçekleşen toplama, taşıma ve bertaraf aşamaları genellikle manuel olarak yapılmaktadır. Bu durum çevresel açıdan önemli bir sorun oluşturduğu gibi katı atık yönetim sisteminin maliyetini de arttırmaktadır. Bu sebeple katı atık yönetim sistemlerinin optimum çözümlerle desteklenerek çevresel ve mali anlamdaki yüklerin azaltılması gerekmektedir. Bu da ancak, katı atığın toplanmasından bertarafına kadarki süreçlerin tamamını içeren bir karar destek platformu ile mümkündür. Bu çalışma, bahsi geçen karar destek platformunun oluşturulabilmesi için bir altlık teşkil etmesi amacıyla hazırlanmıştır. Çalışmanın sonucunda ortaya koyulan ürün üç bileşenden oluşmaktadır. Bu bileşenlerden ilki katı atıkların berataraf edilebilmesi için uygun görülen bertaraf tesisleri için en uygun konumun belirlenmesi bileşenidir. İkinci bileşen katı atıkların toplanabilmesi için gereken atık kutularının konumlarının nüfus yoğunluğuna bağlı olarak belirlenebilmesi bileşenidir. Üçüncü bileşen ise katı atık toplama araçlarının atık kutularını toplayarak uygun tesise götürmesi için gereken en uygun güzergâhların belirlenebilmesi bileşenidir. Bu bileşenlerin ortaya koyduğu ürünler kuşkusuz atık yönetim sistemini mali ve çevresel anlamda en uygun çözümlerle destekleyerek hem ekonomiye hem de temiz ve konforlu yaşama katkı sağlayacak ayrıca günümüzün en önemli kavramlarından olan akıllı kent kavramına katkıda bulunacaktır. The ever-increasing population from the past has brought about an increase in the amount of solid waste. This situation necessitated the management of solid wastes in a system. The process of managing solid wastes from production to disposal is called integrated solid waste management system. Today, the collection, transportation and disposal stages of solid waste management systems are performed manually. This situation poses an important environmental problem and also increases the cost of the solid waste management system. For this reason, solid waste management systems need to be supported by optimum solutions to reduce environmental and financial burdens. This is only possible with a decision support platform that includes all of the processes up to the disposal of the solid waste. This study is intended to constitute a basis for the formation of the decision support platform. The resulting product is composed of three components. First of these components is the component of determining the most suitable location for disposal facilities which are suitable for the disposal of solid wastes. The second component is the component of determining the location of the bins needed to collect solid waste depending on population density. The third component is the component of determining the collection route. The products produced by these components undoubtedly will contribute to the economy and the clean and comfortable life by supporting the waste management system with the most appropriate solutions in financial and environmental terms and will contribute to the concept of smart city which is one of the most important concepts of today. 155