Search

Leptin is a hormone that provides the central and/or peripheral regulation of food intake, energy expenditure, whole body energy balance, fertility and immune functions by creating a feeling of satiety in animals and humans. This study was carried out to determine serum leptin values for some ruminant species and breeds that were healthy and had at least one birth. In the study, 15 Simental and 15 Holstein cows, 15 Italian buffalo, 15 Pırlak sheep, 15 Honamlı and 15 Turkish hair goats were used as material. Serum leptin concentrations were measured with the BT LAB Bovine Leptin ELISA kit. Serum leptin levels were determined as 2.78±0.22 ng/ml in Simmental cows, 2.87±0.11 ng/ml in Holstein cows, 3.6±0.48 ng/ml in Pırlak sheep, 3.38±0.76 ng/ml in Honamlı goats, 5.48±0.92 ng/ml in Hair goats and 2.50±0.17 ng/ml in Italian buffaloes. As a result, it was determined that serum leptin levels obtained from different ruminant species that were healthy and gave at least one birth in Burdur province were within the reference values reported for ruminants.

Objective. This study investigated the recovery effects of levamisole, Tarantula cubensis extract, and levamisole + T. cubensis extract combination on goats with cutaneous papillomatosis. Materials and Methods. Forty hair goats between 2 and 4 years of age in the lactation period, which were clinically diagnosed as having papillomatosis, were included in the study, and they were divided into four groups randomly, each having ten goats. No application was performed on goats in the control group. Levamisole (5 mg/kg, intramuscularly), T. cubensis extract (4 ml, subcutaneously), and both levamisole (5 mg/kg, intramuscularly) and T. cubensis extract (4 mL, subcutaneously) were administered to the goats in the levamisole group, T. cubensis extract group, and combined group, respectively, two times at weekly intervals. All animals in the groups were monitored at 15-day intervals for three months. Results. While no recovery was observed in the control group, regression was observed in only one animal’s papilloma (10%). The recovery and regression rates were 40% and 40% in the levamisole group, 30% and 40% in the T. cubensis extract group, and 60% and 30% in the combined group, respectively. Conclusions. All three treatments applied in goats for treating cutaneous papillomatosis were found to be effective in different degrees. When compared between treatment groups, levamisole+T. cubensis extract combination was found to be a more effective treatment., Objetivo. Este estudio investigó los efectos de recuperación del levamisol, el extracto de Tarantula cubensis y la combinación de levamisol+extracto de T. cubensis en cabras con papilomatosis cutánea. Materiales y métodos. Se incluyeron en el estudio cuarenta cabras de pelo entre 2 y 4 años de edad en período de lactancia, que fueron diagnosticadas clínicamente de papilomatosis, y se dividieron en cuatro grupos aleatoriamente, cada uno con diez cabras. No se realizó ninguna aplicación en cabras en el grupo de control. Se administraron levamisol (5mg/kg, por vía intramuscular), extracto de T.cubensis (4ml, por vía subcutánea) y levamisol (5mg/kg, por vía intramuscular) y extracto de T.cubensis (4ml, por vía subcutánea) a las cabras en el grupo de levamisol, grupo de extracto de T. cubensis y grupo combinado, respectivamente, dos veces a intervalos semanales. Todos los animales de los grupos se controlaron a intervalos de 15 días durante tres meses. Resultados. Si bien no se observó recuperación en el grupo de control, se observó regresión en solo el papiloma de un animal (10%). Las tasas de recuperación y regresión fueron 40% y 40% en el grupo de levamisol, 30% y 40% en el grupo de extracto de T. cubensis y 60% y 30% en el grupo combinado, respectivamente. Conclusiones. Se encontró que los tres tratamientos aplicados en cabras para tratar la papilomatosis cutánea eran efectivos en diferentes grados. Cuando se comparó entre los grupos de tratamiento, se encontró que la combinación de extracto de levamisol+T. cubensis era un tratamiento más efectivo.

Bu çalışmada, Elazığ’da suni tohumlama sonrasında gebe kalan İsviçre Esmeri bir düveden doğan 7 günlük dişi bir buzağıda Brachygnathia inferior (Micrognathia, Parrot-Mouth) olgusu sunuldu. Yapılan inspektif muayenede buzağıdaki doğmasal anomali Brachygnathia inferior olarak tanımlandı. Buzağıda alt çenenin üst çeneye göre 9 cm kısa olduğu, kesici dişlerin çarpık olduğu, üst damağın normal olduğu ve dilin büyük kısmının dışarıda kaldığı gözlendi. Dilin uç kısımlarında kuruma sonucu renk değişimi gözlendi. Buzağının annesini ememediği ve biberonla beslendiği görüldü. Ellibeş gün sonra yapılan kontrolde buzağıda yeterli beslenememeye bağlı olarak gelişim geriliği tespit edildi. Sonraki takiplerde buzağının 70. güne kadar biberon aracılığıyla sadece sütle beslendiği ve üç aylıkken öldüğü bilgisi alındı. Brachygnathia inferior olgusu 7 ve 55. günlerde fotoğraflandı, In this study, Brachygnathia inferior (Micrognathia) was seen in a 7 days old female calf that was born from artificial inseminated Brown Swiss cow in Elazig was presented. The anomaly was diagnosed as Brachygnathia inferior (Micrognathia, Parrot-Mouth) by inspection in the exam. The mandible was 9 cm shorter than maxilla and the incisor teeth were irregular, the superior palate was normal and the bigger part of tongue was out of mouth were observed. A color change on the outer part of tongue because of drying was observed. The calf couldn’t suck milk from her mother’s mammaries was observed. The calf could feed by feeding-bottle only was observed. A growth deficiency because of inefficient feeding after 50 days in control was observed. The calf was feed by feeding-bottle to 70th days and the calf was died on three month old. The case of Brachygnathia inferior (Micrognathia) was photographed in 7th and 55th days

In this study, the clinical efficiency of intramammar Cephapirin-Trypsin-Chymotrypsin combination on the treatment of acute mastitis in lactating dairy cows in the field conditions was investigated. Cephapirin-TrypsinChymotrypsin combination was administrated intra-mammar to 193 udder lobes of 86 dairy cows of different breeds which were diagnosed as acute mastitis. Acute mastitis was diagnosed by clinical symptoms and CMT test. In the microbiological examination, Staph. aureus, E.coli, Corynebacterium spp. and saprophytes were isolated in themilk samples before the treatment. An obvious clinical cure and a better consistency of milk were observed after the second administration. The clinical cure rate was observed as 98.5% after 24 hours from the 3th administration. The present results indicated that Cephapirin-Trypsin-Chymotrypsin combination was efficient in the treatment of the acute mastitis cases in the lactating dairy cows., Bu çalışmada, saha şartlarında, laktasyondaki akut mastitisli ineklere 12 saat arayla 3 doz meme içi uygulanan Sefapirin-Tripsin-Kemotripsin kombinasyonunun tedavideki klinik etkinliği araştırıldı. Çalışmada, farklı ırklarda 86 adet akut mastitisli ineklere ait 193 meme lobu Sefapirin-Tripsin-Kemotripsin kombinasyonuyla meme içi olarak tedavi edildi. Akut mastitis teşhisi klinik bulgular ve CMT testi uygulanarak konuldu. Mikrobiyolojik olarak, akut mastitisli meme loblarından tedavi öncesi aseptik olarak alınan süt örneklerinden Staph. auerus, E. coli, Corynebacterium spp. ve saprofitler izole edildi. İkinci uygulamadan sonra belirgin bir klinik iyileşmenin oluştuğu ve süt kıvamının normale döndüğü gözlendi. Üçüncü uygulamadan 24 saat sonra loblarda klinik iyileşme oranı %98,5 olarak tespit edildi. Sonuç olarak, laktasyondaki ineklerdeki akut mastitis tedavisinde Sefapirin-Tripsin-Kemotripsin kombinasyonunun uygun bir seçenek olabileceği kanaatine varıldı.

The aim of this study was to determine the changes in serum nonesterified fatty acid (NEFA), serum B-hydroxybutyric acid (B-HBA), triglycerides, Ca, Na, and other metabolites (bilirubin, glutamate dehydrogenase (GLDH)) in the blood of grazing, healthy goats at the time of parturition. Blood samples were taken weekly from the jugular vein of 11 goats, starting at week 2 antepartum (ap) until week 9 postpartum (pp). NEFA and B-HBA concentrations increased from week 2 ap to 2 weeks pp. The increase in NEFA level was not significant; however, the B-HBA levels were higher (P < 0.05) 2 weeks pp compared to the levels at 2 weeks ap. Triglycerides were recorded at maximum levels (P < 0.05) 2 weeks ap, with the lowest concentrations at 3 weeks pp. Bilirubin levels consistently increased up to 7 weeks pp, followed by a decrease. However, these changes were not significant. Similarly, GLDH activities increased until week 8 pp. A significant difference (P < 0.05) was recorded between the 1st week and 8th week pp. Ca and Na levels were lower during the 1st week pp and increased at 3 weeks pp. The results show that there are characteristic alterations of some metabolic blood parameters in goats around the time of parturition, which may be related to physiological changes. The aim of this study was to determine the changes in serum nonesterified fatty acid (NEFA), serum B-hydroxybutyric acid (B-HBA), triglycerides, Ca, Na, and other metabolites (bilirubin, glutamate dehydrogenase (GLDH)) in the blood of grazing, healthy goats at the time of parturition. Blood samples were taken weekly from the jugular vein of 11 goats, starting at week 2 antepartum (ap) until week 9 postpartum (pp). NEFA and B-HBA concentrations increased from week 2 ap to 2 weeks pp. The increase in NEFA level was not significant; however, the B-HBA levels were higher (P < 0.05) 2 weeks pp compared to the levels at 2 weeks ap. Triglycerides were recorded at maximum levels (P < 0.05) 2 weeks ap, with the lowest concentrations at 3 weeks pp. Bilirubin levels consistently increased up to 7 weeks pp, followed by a decrease. However, these changes were not significant. Similarly, GLDH activities increased until week 8 pp. A significant difference (P < 0.05) was recorded between the 1st week and 8th week pp. Ca and Na levels were lower during the 1st week pp and increased at 3 weeks pp. The results show that there are characteristic alterations of some metabolic blood parameters in goats around the time of parturition, which may be related to physiological changes.

Real-time ultrasonografı uygulaması kolay, zararsız ve gerektiğinde tekrarlanabilen görüntülü bir tanı yöntemidir. Evcil hayvanlarda diagnostik spektrumu oldukça genişletmektedir. Bu derlemede dişi köpeklerde ultrasonografinin reprodüktif endikasyonları hakkında bilgiler verilecektir., Real-time ultrasonography is a safe, noninvasive and repeatable diagnostic imagine methode. It enlarges rather the diagnostic spectrum in farm animals. The reproductive usage of the real-time ultrasonography in bitches will be discussed in this review.

Bu çalışmada, doğum sonrası hipokalsemi ile seyreden doğum felci teşhisi konmuş süt inekleri ve doğan yavruları arasındaki Ca, P ve ALP kan serum parametreleri arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmada materyal olarak, Elazığ ili merkez köylerinde halk elinde bulunan 20 adet değişik ırklara mensup (Holstein, Jersey, Simental, Esmer ve bu ırkların melezleri), ekstansif yetiştirme uygulanan hipokalsemili inek ve bunların buzağıları; ayrıca, 10 adet normal doğum yapmış, sağlıklı, değişik ırklara mensup ekstansif yetiştirme uygulanan kontrol grubu inek ve bunların buzağıları kullanıldı. Tüm hasta hayvanların tedavisinde, kalsiyum (Vetacalsin® Richter Pharma-Avusturya), fosfor (Fosfocure Forte® Provet-Türkiye) ve vitamin AD3EC (Richtasol® Richter Pharma-Avusturya) preparatları kullanıldı. Hipokalsemili ineklerden tedavi öncesi ve tedaviden 1 saat sonra, hasta ineklerin buzağılarından anneye uygulanacak olan tedaviden önce, kontrol grubu inekler ve bunların buzağılarından vena jugularis’ten Ca, P ve ALP düzeyleri ölçülmek üzere 10 ml kan örneği alındı. Hipokalsemili ineklerin tedavi öncesi ortalama Ca, P ve ALP serum değerleri sırasıyla 4.88±020 mg/dl, 2.40±0.25 mg/dl ve 56.46±2.20 U/L, kontrol grubundaki ineklerin ortalama Ca, P ve ALP serum değerleri sırasıyla 8.65±033 mg/dl, 4.71±029 mg/dl ve 48.30±2.41 U/L olarak bulundu. Hipokalsemili ineklerin tedavi öncesi ile kontrol grubu ineklerin Ca, P ve ALP serum değerleri karşılaştırıldığında, Ca ve P düzeyleri arasında istatistiki açıdan fark p < 0.001 önemli iken, ALP değerleri arasındaki fark ise p < 0.05 oranında önemli olarak tespit edilmiştir. Hipokalsemili ineklerin tedavi öncesi ortalama Ca, P ve ALP serum değerleri sırasıyla 4.88±020 mg/dl, 2.40±0.25 mg/dl ve 56.46±2.20 U/L ve tedavi sonrası ortalama Ca, P ve ALP serum değerleri sırasıyla 9.29±0.20 mg/dl, 5.36±0.24 mg/dl ve 62.90±2.26 U/L olarak tespit edildi. Hipokalsemili ineklerin tedavi öncesi ve tedavi sonrası Ca, P ve ALP serum değerleri karşılaştırıldığında ise, Ca düzeyleri arasında istatistiki fark p < 0.001 önemli iken, P ve ALP değerleri arasındaki fark ise p < 0.01 oranında önemli bulundu. Hipokalsemili ineklerin tedavi sonrası ile kontrol grubu ineklerin Ca, P ve ALP serum değerleri karşılaştırıldığında ise, istatistiki açıdan aralarında herhangi bir farkın olmadığı saptandı. Hipokalsemili ineklerin yavruları ile kontrol grubundaki ineklerin yavrularının Ca, P ve ALP serum değerleri karşılaştırıldığında ise, istatistiki açıdan herhangi bir farkın olmadığı saptanmıştır. Sonuç olarak, hipokalsemili ineklerin Ca, P ve ALP serum düzeylerinde kontrol grubu ineklere göre önemli değişiklikler gözlenirken, hipokalsemili ineklerin yavruları ile kontrol grubundaki ineklerin yavruları arasında bu değişiklikler görülmemiştir. Bunun sonucu olarakta, hipokalsemili ineklerin yavrularında, bu çalışmada değerlendirilen bazı kan parametrelerinin (Ca, P ve ALP) hastalıktan etkilenmediği, ancak bu konuyla ilgili gelecekte daha detaylı çalışmaların yapılamasının yararlı olacağı kanısına varılmıştır

Bu çalışmada, 148 adet subklinik mastitisli keçi sütü örneğinden aerobik bakteri izolasyonu amaçlandı. Konvansiyonel yöntemlere göre yapılan değerlendirmede, örneklerin 69’undan (%46.6) aerobik bir bakteri izole edilirken, 79’undan (%53.4) ise her hangi bir bakteri üremesi olmadı. Kültür pozitif örneklerin 42’sinden (%60.8) koagulaz negatif stafilokoklar (KNS), 11’inden (%15.9) Staphylococcus aureus, 11’inden (%15.9) Escherichia coli, 2’sinden (%2.9) Corynebacterium spp., 1’inden (%1.4) Streptococcus spp., 1’inden (%1.4) C. pseudotuberculosis ve 1’inden (%1.4) ise Aeromonas spp. izole edildi. Sonuç olarak, subklinik mastitisli keçi sütlerinden en yüksek oranda KNS izole edildi., In this study, it was aimed to detect the aerobic bacteria from the goat milk with subclinical mastitis. Milk samples were obtained from the 148 goats and the samples were investigated by classical bacteriological culture methods. Bacteriological cultures were positive in 69 (46.6%) of 148 samples. Bacterial strains isolated from the milk samples were 42 (60.8%) coagulase negative staphylococci (CNS), 11 (15.9%) Staphylococcus aureus, 11 (15.9%) Escherichia coli, 2 (2.9%) Corynebacterium spp., 1 (1.4%) Streptococcus spp., 1 (1.4%) C. pseudotuberculosis and 1 (1.4%) Aeromonas spp. In conclusion, CNS is the most frequently isolated bacterium from the goat milk with subclinical mastitis.

This study was carried out to determine of litter size by means of 5 MHz linear-array real-time ultrasonography between days 50 and 85 of pregnancy in 75 multiparous Merino ewes. No limitation was made water and food of the ewes before examination. The ewes were examined while standing and scanning were done transabdominally on the right side. The ultrasonic results were compared with actual lambing. Accuracy 61.33 %, sensitivity 48.64 %, specifity 73.68 %, determination of sing/e and-twin pregnancies 59.57 %, and 64.28 % respectively were found. Results of this study which were carried out by unexperienced operators, indicated that may be able to determine single and twin pregnancies accurately higher than 60.00% in sheep., Yavru sayısının belirenebilmesi amacıyla, gebeliğin 50-85. günleri arasında 75 adet Merinos ırkı koyuna 5 MHz linear-array real-time ultrasonografi uygulandı. Ultrasonografik bulguların kuzulama kayıtlanyfa karşılaştırılması sonucu muayenenin doğruluk oram % 61.33, duyarlılık (sensivite) oranı% 48.64, özgüllük (spesifite) oranı% 73.68, ikiz gebeliği belirleme oranı% 64.28 ve tek yavru taşwan koyunlan belirleme oranı ise % 59.57 olarak bulundu. Deneyimsiz operatörler tarafından gerçekleştirilen bu çalışmada bir ve birden fazla yavruya gebe koyunların % 60'dan daha yüksek bir oranda doğrulukla ayırt edilebileceği gözlendi.

Selçuk Üniversitesi Veteriner Fakültesi Doğum ve Jinekoloji Kliniği'ne 1990-1995 yılları arasında ıoplam 2623 hayvan getirildi. Gelen hayvanların ıürlere göre dağılımı, sığır (inek+düve) %89.10, koyun %3.85, kedi %3.09, köpek % 1.75, keçi % 1.44, kısrak %0.69, kanatlı %0.08 otarak belirlendi. Hayvanlann getiriliş sebeplerinden gebetik mu­ayenesi (0/038.48) ilk sırada yer alırken, bunu sırasıyla masırtis (%15.59), geniıal organ muayenesi (%11.39), meıriıis (%7.20), meme başı bozuklukları (%6.44), reıensiyo sekundinarum (%4.74), ovaryum kislleri (%3.73), güç doğum (%2.68) ve ovariohisterektomi (%2.57) olguları izledi. Kliniğe gelen hayvan sayısında her geçen yıl bir öneeki yıla göre arlış olduğu gözlenirken, bu artışın Veteriner Fakülteleri'nin gelişmesi ve Veteriner Hekim adayı öğrencilerin yetişmesi bakımından yararlı olacağı kanısına varıldı, The numbers ol animals brought to the clinit ol Obsletrics and Gynaecology Department between 19901995 were ıotally 2623. Disıributions ol animals according lo the species were cattle 89.10%, sheep 3.85%, eats 3.09%, dogs 1.75%, goals 1.44%, horses 0.69%, avian 0.08%. Pregnancy diagnosis (38.48%) was the most common case and the others were mastilis (15.59%), geniıal ıracı examinaıion (11.39%), meırilis (7.20%), leal delecls (6.44%), relenllo secundinarium (4.74%), ovarian cysts (3.73%), dyslocia (2.68%) and ovariohysıerecıomie (2.57%), respeclively. In conclusion, Ihe analysis indic:aıed thaı there was an inerease in the number ol animals broughl to the chnic in every year. This increase was importanı for developing of Faculty of Veterinary Medicine and alsa educatian of the sludents

Prostaglandin F2 alpha was commonly used for synchronisation in mares. The purpose of this study was to see the effect of single and double doses of PGF2 alpha on estrous, ovulation and pregnancy rates. Therefore 43 Thoroughbred mares, between 4-17 years old, were used. Thirty mares 10 mg PGF2 alpha (Dinoprost Tromethamine, Dinolytic) was injected intramuscularly, regardless of the stage of the estrous cycle, for synchronization. Estrous behaviors and follicular development were examined with daily teasing and rectal palpation every other day, after PGF2 alpha injection and ovulation times determined daily rectal palpation during estrous. The mares which in estrous (n: 11) natural service or artificial insemination with fresh semen were done every other day until estrous behavior lasted. The mares (n: 19), were not estrous after first PGF2 alpha injection, were injected second PCF2 alpha 14 days later and repeated all applications after first PGF2 alpha injections. Control group (n: 13) were chosen from the mares which were not injected PGF2 alpha in estrous and natural service or artificial insemination with fresh semen were done every other day until estrous behavior lasted. For pregnancy diagnosis, rectal palpation were done all mares between 30-35th and 60th days after ovulation. Estrous, ovulation and pregnancy rates obtained from first or second PCF2a injected mares and control group were 36.66%, 33.33% and 45.45%; 68.42%, 78.94% and 46.66; 100%, 92.30% and 53.84%, respectively. Consequently, because of no detrimental effect of PGF2 alpha injections on estrous, ovulation and pregnancy rates, it was concluded that PGF2 alpha injections for synchronization but, estrous and ovulation rates low in single dose injection therefore double doses injections would be more beneficial. Prostaglandin F2α kısraklarda senkronizasyon amacıyla yaygın olarak kullanılmaktadır. Senkronizasyon amacıyla kullanılan tek ve çift doz PGF2α 'nın östrus, ovulasyon ve gebelik oranları üzerindeki etkisinin belirlenmesi amacıyla 4-17 yaşlarında 43 adet Saf Kan İngiliz ve Yarım Kan İngiliz kısrak kullanıldı. Otuz Kısrağa östrus siklusunun dönemine bakılmaksızın senkronizasyon için 10 mg. PGF2α (Dinoprost Tromethamine, Dinolytic) i.m enjekte edildi. Enjeksiyon gününden itibaren günlük aygır muayenesi ve gün aşırı rektai muayeneyle östrus belirtileri ve foliküler gelişmeler incelendi ve östrus süresince günlük rektai muayeneyle ovuiasyon zamanı belirlendi. Östrusta olanlara (n: 11) östrus süresince gün aşırı doğal aşım veya taze sperma ile sun'i tohumlama uygulandı. İlk enjek¬siyon sonrası östrusta olmayan kısraklara (n: 19) 14 gün sonra ikinci enjeksiyon yapıldı ve ilk enjeksiyondaki tüm uygulamalar tekrarlandı. Kontrol grubundaki kısraklar (n: 13), PGF2α enjekte edilmeyen ve östrus süresince gün aşırı doğal aşım ya da taze sperma ile sun'i tohumlama uygulananlar arasından seçildi. Gebelik tanısı amacıyla tüm kısraklara ovuiasyon sonrası 30-35. günlerde ve 60. günde rektal muayene yapıldı. Tek ve çift doz PGF2α enjekte edilen kısraklarda ve kontrol grubundakilerde östrus, ovuiasyon ve gebelik oranları sırasıyla, %36.66, %33.33 ve %45.45-, %68.42, %78.94 ve %44.66; %100, %92.30 ve %53.84 olarak belirlendi. Sonuç olarak, PGF2α enjeksiyonunun östrus, ovulasyon ve gebelik oranlan üzerinde olumsuz bir etkisinin olmaması nedeniyle senkronizasyon amacıyla kullanılabileceği ancak, tek doz enjeksiyonda östrus ve ovuiasyon oranlarının düşük olmasından dolayı çift doz enjeksiyonların daha yararlı olacağı kanısına varılmıştır.

Kısraklarda enjeksiyonu esnasında ovaryumlarda yer alan folikül çapına göre, östrüs ve ovulasyon zamanlarında farklılıklar olmaktadır. Enjeksiyon esnasındaki folikül çapının östrüs ve ovulasyon üzerine etkisinin belirlenmesi amacıyla yapılan çalışmada 32 Saf Kan İngiliz ve Yarım Kan İngiliz kısrağa ait 43 östrüs siklusu incelenmiştir. Senkronizasyon için diöstrüs döneminde 10 mg PGF2\alpha (Dinoprost Tromethamine, Dinolytic) i.m enjekte edildi ve enjeksiyon esnasındaki foliküller 1 cm, 1-2 cm, 2-3 cm, 3-4 cm ve 4 cm olarak ölçüldü ve gruplandırıldı. Günlük aygır muayenesi, gün aşırı rektal muayene ve östrüs süresince yapılan günlük rektal muayene sonuçları değerlendirilerek enjeksiyon-östrüs, örtrüs süresi, enjeksiyon-ovulasyon ve östrüs-ovulasyon zamanlan hesaplandı ve sırasıyla, 1 cm grubunda 5.912.71, 7.251.43, 11.752.23 ve 6.161.95 gün, 1-2 cm grubunda 4.812.84, 6.561.94, 10.682.95 ve 5.872.85 gün, 2-3 cm grubunda 3.901.44, 5.101.57, 8.001.78 ve 4.201.53 gün ve 3-4 cm grubunda ise 3.001.41, 4.601.35, 6.202.31 ve 3.601.01 gün bulundu. Enjeksiyon esnasında 4 cm foliküle rastlanmadı. Sonuç olarak, enjeksiyon esnasındaki folikül çapı büyüdükçe östrüs ve ovulasyon zamanının kısaldığı, bu nedenle enjeksiyon öncesi ovaryumların foliküler yapılar bakımından muayenesinin yararlı olacağı kanısına varıldı., Variations in estrous and ovulation times occur because of follicle diameter during PGF2\alpha injection, in mares. The purpose of this study was to see the effect of follicle diameter on estrous and ovulation. Therefore 43 estrous cycles were evaluated in 32 Thoroughbred mares. Ten mg PGF20: (Dinoprost Tromethamine, Dinolytic) was injected intramuscularly in diestrous period for synchronization. Follicle diameters were measured and divided into groups in centimeters as follows S 1 cm, 1-2 cm, 2-3 cm, 3-4 cm ve > 4 cm, during PGF20: injection. Result of daily teasing and rectal palpation every other day and daily rectal palpation during estrous period revealed that post injection-estrous, estrous period, post injection-ovulation, and estrous-ovulation times were in group < 1 cm 5.91±2.71, 7.25±1.43, 11.75±2.23 and 6.16±1.95 days, in group 1-2 cm 4.81±2.84, 6.56±1.94, 10.68±2.95 and 5.872.85 days, in group 2-3 cm 3.90±1.44, 5.10±1.57, 8.00.1.78 ad 4.20±1.53 days and in group 3-4 cm 3.00±1.41, 4.60±l .35, 6.20±2.31 and 3.60±l .01 days, respectively. There was no follicle > 4 cm during PGF2a injection. As a result, reduced estrous and ovulation times occured because of enlarged follicle diameters during PGF20: injection. Therefore it was concluded that evaluation of ovaries for follicle structure before PGF2\alpha injection would be beneficial.

Variations in estrous and ovulation times occur because of follicle diameter during PGF2 alpha injection, in mares. The purpose of this study was to see the effect of follicle diameter on estrous and ovulation. Therefore 43 estrous cycles were evaluated in 32 Thoroughbred mares. Ten mg PGF2 alpha (Dinoprost Tromethamine, Dinolytic) was injected intramuscularly in diestrous period for synchronization. Follicle diameters were measured and divided into groups in centimeters as follows less than or equal to 1 cm, 1-2 cm, 2-3 cm, 3-4 cm ve > 4 cm, during PGF2 alpha injection. Result of daily teasing and rectal palpation every other day and daily rectal palpation during estrous period revealed that post injection-estrous. estrous period, post injection-ovulation. and estrous-ovulation times were in group less than or equal to 1 cm 5.91+/-2.71, 7.25+/-1.43. 11.75+/-2.23 and 6.16+/-1.95 days, in group 1-2 cm 4.81+/-2.84, 6.56+/-1.94, 10.68+/-2.95 and 5.87+/-2.85 days, in group 2-3 cm 3.90+/-1.44, 5.10+/-1.57, 8.00+/-1.78 ad 4.20+/-1.53 days and in group 3-4 cm 3.00+/-1.41, 4.60+/-1.35. 6.20+/-2.31 and 3.60+/-1.01 days, respectively. There was no follicle > 4 cm during PGF2 alpha injection. As a result, reduced estrous and ovulation times occured because of enlarged follicle diameters during PGE2 alpha injection. Therefore it was concluded that evaluation of ovaries for follicle structurs before PGF2 alpha injection would be beneficial.

The numbers ol animals brought to the clinit ol Obsletrics and Gynaecology Department between 1990- 1995 were ıotally 2623. Disıributions ol animals according lo the species were cattle 89.10%, sheep 3.85%, eats 3.09%, dogs 1.75%, goals 1.44%, horses 0.69%, avian 0.08%. Pregnancy diagnosis (38.48%) was the most common case and the others were mastilis (15.59%), geniıal ıracı examinaıion (11.39%), meırilis (7.20%), leal delecls (6.44%), relenllo secundinarium (4.74%), ovarian cysts (3.73%), dyslocia (2.68%) and ovariohysıerecıomie (2.57%), respeclively. In conclusion, Ihe analysis indic:aıed thaı there was an inerease in the number ol animals broughl to the chnic in every year. This increase was importanı for developing of Faculty of Veterinary Medicine and alsa educatian of the sludents., Selçuk Üniversitesi Veteriner Fakültesi Doğum ve Jinekoloji Kliniği'ne 1990-1995 yılları arasında toplam 2623 hayvan getirildi. Gelen hayvanların ıürlere göre dağılımı, sığır (inek+düve) %89.10, koyun %3.85, kedi %3.09, köpek % 1.75, keçi % 1.44, kısrak %0.69, kanatlı %0.08 otarak belirlendi. Hayvanlann getiriliş sebeplerinden gebetik muayenesi (0/038.48) ilk sırada yer alırken, bunu sırasıyla masırtis (%15.59), geniıal organ muayenesi (%11.39), meıriıis (%7.20), meme başı bozuklukları (%6.44), reıensiyo sekundinarum (%4.74), ovaryum kislleri (%3.73), güç doğum (%2.68) ve ovariohisterektomi (%2.57) olguları izledi. Kliniğe gelen hayvan sayısında her geçen yıl bir öneeki yıla göre arlış olduğu gözlenirken, bu artışın Veteriner Fakülteleri'nin gelişmesi ve Veteriner Hekim adayı öğrencilerin yetişmesi bakımından yararlı olacağı kanısına varıldı.

Bir aile işletmesinde yetiştirilen 6 yaşlı maltız ırkı keçide şekillenen hydrometra vakası tanımlandı. Olgununteşhisi real-time ultrasonografi ile yapıldı . Ultrasonik teşhis postmortam muayene ile doğrulandı., A real-time ultrasonographic diagnosis of a hydrometra case In a six-years-old Maltese Goat wasdescribed. This was confirmed at postmortam examination.

Bu çalışmada, saha şartlarında meme ve meme başında papillom yada papillomatozise rastlanılan düve ve ineklere değişik tedavi metotları uygulanarak bu uygulamaların basan şansları araştırıldı. Materyal olarak, S.Ü. Veteriner Fakültesi Kliniklerine getirilen ve ayrıca Konya, Aydın, Muğla ve Aksaray illeri ve civarında meme ve meme başında papillom yada papillomatozise rastlanılan 1-8 yaşlan arasındaki Holstein, İsviçre Esmeri ve Simmental ırklanndan oluşan 50 adet düve ve inek kullanıldı. Çalışmada kullanılan hayvanlar 10' ar adetlik 5 gruba ayrılarak, her gruba ayn bir tedavi metodu uygulandı. Uygulamalardan önce histopatolojik muayene için, her hayvandan ayn örnek alındı. Tedavi yöntemleri olarak; otojen aşı uygulaması, koterizasyonla pa-pillomlann uzaklaştınlması, papillomlu meme başının veya meme lobunun üst kısımlanna deri altı yada lezyonun dip kısımlanna lokal anestezik en jeksiyonun yapılması, antihistaminik enjeksiyonu ile birlikte Levamisol' un oral olarak verilmesi ve paramunite aktivatörü olan Baypamun' un enjekte edilmesi gibi 5 değişik tedavi metodu denendi. Tedavi yöntemlerinin uygulanmasını takiben 6 aylık izleme süresince, meme ve meme başındaki lezyonlardaki bulgular iyileşme, gerileme ve iyi leşmeme olarak değerlendirildi. Histopatolojik incelemelerde olgulann tü münde papillom lezyonları görülürken, bir olguda aynı zamanda fibrom teşhis edildi. Çalışma süresince uygulanan farklı tedavi uygulamalan sonucunda gözlenen iyileşme ve gerileme oranlan sırasıyla, otojen aşı uygulanan grupta % 50, % 30 (+2 derece), koterizasyon grubunda % 60, % 10 (+1 derece), lokal anestezi grubunda % 20, % 10 (+3 derece), Levamizol ile antihistaminik gru bunda % 30, % 20 (+1 derece) ve Baypamun grubunda ise % 20, % 50 (+2 derece) olarak bulundu. 41 Buna göre inek ve düvelerde meme ve meme başında görülen pa- pillomatozisin tedavisinde, tek ve büyük olanların operasyonla, yaygın ve küçük olanların aşılama + operasyon veya diğer yöntemlerden (levamizol + antihistaminik, Baypamun ve lokal anestezi) birinin uygulanması ile başarılı sonuçlar alınabileceği kanısına varıldı., Udder and teat papillomatosis encountered in cows and heifers were treated with different treatment methods in the field conditions and with re gard to that the succes rate of these applications were investigated. Fifty Holstein, Simmental and Brown Swiss cows and heifers aging between 1 and 8 years old affected with udder and teat papillomatosis were used in this study. Some of these animals were brought to the Clinic of Rep roduction and Gynocology of Collage of Veterinary Medicine, University of Sel çuk in Konya. The rest of the animals were found and treated in Aydın, Muğla and Aksaray regions. The animals were divided into five groups, each having ten animals, and had different treatment methods. Histopothological examinations were done before the treatment. Five different treatment methods were used as follows : a) application of autogene vaccine b) removal of papillomas by cautery c) subcutenous in jection of local anesthetic solution to the teat papillom or upper sites of the udder lobe or to the bottom of the lesions d) oral administration of Levamisole with the combination of antihistaminic injection and e) injection of pa- ramunite activator (Baypamun). Each treatment groups were followed for 6 months. The findings in udder and teat were evaluated as recovery, regression and unrecovery. Pa pillomas were diagnosed in 49 animals while fibrompapillom was diagnosed only in one case in histopothological examination. The recovery and regression rates observed were found as follows : a) the autogene vaccine group 50%, 30% with +2 degree b) the cautery group 60%, 10% with +1 degree c) the local anesthetic group 20%, 10% with +3 degree d) the Levamisole + antihistaminic group 30%, 20% with +1 deg ree and e) the Baypamun group 20%, 50% +2 degree, respectively. 43 It was concluded that surgical removal of single-large, vaccination plus surgery of diffuse and small, or application of one of other therapies such as Levamisole + antihistamine, Baypamun and local anesthetic would be suc- cesfully used in the treatment of udder and teat papillomatosis.

The study was carried out to detect pregnancy rates of cattles, injected a PGF2α analogue with an eleven days interval and inseminated 72-96 hours after second cloprostenol injection, in field conditions. In three villages in the vicinity of Konya, a total of 89 cows and heifers were inseminated. The average pregnancy rate was 50.56 percent. From the obtained results, it was concluded that prostaglandin controlled inseminations may provide better results than tour system, especially in the regions containing cows with low pregnancy rates resulting from misdiagnosis of estrus and in the regions having a small livestock population inseminated artificially., The study was carried out to detect pregnancy rates of cattles, injected a PGF2α analogue with an eleven days interval and insemİnated 72 -96 hours after second cloprostenol İnjection, in field conditions. In three villages in the vicinity of Konya, a total of 89 cows and heifers were inseminated. The average pegnancy rate was 50.56 percent From the obtained results, it was concluded that prostaglandin controlled inseminations may provide better results than tour system, especially in the regions containing cows with iow pregnancy rates resulting from misdiagnosis of estrus and in the regions having a small livestock population inseminated artificially

A real-time ultrasonographic diagnosis of a hydrometra case in a six-years-old Maltese Goat was described. This was confirmed at postmortem examination., Bir aile işletmesinde yetiştirilen 6 yaşlı maltız ırkı keçide şekillenen hydrometra vakası tanımlandı. Olgunun teşhisi real-time ultrasonografi ile yapıldı. Ultrasonik teşhis postmortem muayene ile doğrulandı.

This study was carried out to determine of pregnancy by A and B mode real-time ultrasounds which were provided 5 MHz linear-array transuder between days 42 and 85 of pregnancy in 102 ewes which were Merino, Akkaraman and Awassi bred. No limitation was made water and food of the ewes before examination. The ewes were examined while standing and scanning were done transabdominally on the right side. The ultrasonic results were compared with actual lambing. Accuracy 73.52%, sensitivity 70.49%, specifity 78.04%, determination of pregnancy 82.69%, and determination of not pregnancy 64.00% for A mode and accuracy 89.21%, sensitivity 93.44%, specifity 82.92%, determination of pregnancy 89.06% and determina- tion of not pregnancy 89.47% for B mode were found. Results of this study indicated that pregnancies may be able to determine accurately 73.52% with A mode ultrasound and 89.21% with B mode real-time ultrasonog- raphy between days 42-85 of gestation in sheep., Sunulan bu çalışmada gebelik teşhisi amacıyla, gebeliğin 42-85. günleri arasında Merinos, Akkaraman ve İvesi ırkı 102 baş koyuna sırasıyla A model ultrason ve B model real-time 5 MHz linear-array ultrasonografi uygulandı. Ultrason uygulamaları, her iki yöntemde de hayvan ayakta iken ve transüder vasıtasıyla memelerin hemen ön tarafında, karın duvarının ventralindeki kılsız bölge taranarak yapıldı. Sonuçların kuzulama kayıtlarıyla karşılaştırılması ile sırasıyla, A model ultrasona göre muayenelerin doğruluk oranı % 73.52, duyarlılık (sensivite) oranı % 70.49, özgüllük (spesifite) oranı % 78.04, gebeliği belirleme oranı % 82.69, ve gebe olmayan koyunları belirleme oranı ise % 64.00; B model ultrasona göre ise muayenelerin doğruluk oranı % 89.21, duyarlılık oranı% 93.44, özgüllük oranı % 82.92 gebeliği belirleme oranı % 89.06 ve gebe olmayan koyunları belirleme oranı ise % 89.47 olarak bulundu. Sonuç olarak, gebeliğin 42-85. günlerinde A model ultrason ile % 73.52 doğrulukla, B model ultrason ile ise % 89.21 doğrulukla gebelik teşhisi yapılabildiği, dolayısıyla koyunlarda gebelik teşhisinde B model real-time ultrasonografi ile daha başarılı ve güvenilir sonuçlar alınabileceği kanısına varıldı.

Bu çalışmada, dişi köpeklerde seksüel siklusların farklı dönemlerinde iki farklı vajinal sitoloji boyama yönteminin avantajı ve dezavantajı karşılaştırılmış ve belirlenen seksüel dönem ile hızlı progesteron testi sonuçlarının güvenirliğinin ortaya konulması amaçlandı. Materyal olarak 37 adet dişi köpek kullanılmış olup dişi köpekler seksüel dönemlerine göre (proöstrüs, östrüs, metöstrüs) 10'ar adet olmak üzere üç gruba ayrıldı. Piyometralı farklı dişi köpekten de bir grup oluşturuldu. Çalışmada proöstrüs evresi smear sonucunda her iki boyama yönteminde bol miktarda eritrosit ve nötrofil görüldü. Papanicolaou boyama yöntemi ile %12.3 ± 2.89 parabazal, %52.4 ± 1.67 intermediyer, %27.5 ± 1.23 çekirdekli süperfisiyel ve %7.8 ± 1.07 keratinize süperfisiyel hücreler, diff quick boyama ile %10.5 ± 2.7 parabazal, %52.4 ± 1.28 intermedier, %28.4 ± 1.43 çekirdekli süperficiyal, %8.7 ± 1.07 keratinize süperfisiyel hücre görüldü. Östrüs döneminde papanicolaou boyama ile %77.5 ± 0.93 keratinize süperfisiyel, %20.3 ± 1.14 çekirdekli süperfisiyel, %2.2 ± 0.786 intermediyer hücre ve diff quick boyama ile %78.7 ± 1.08 keratinize süperficiyal, %20 ± 1.06 çekirdekli süperfisiyel, %1.3 ± 0.473 intermediyer hücre gözlemlendi ve her iki boyamada parabazal hücrelere rastlanmadı. Diöstrüs döneminde papanicolaou boyama ile %0.8 ± 0.512 oranında keratinize süperfisiyel, %11.7 ± 1.12 çekirdekli süperfisiyel, %29 ± 1.18 intermediyer, %58.5 ± 1.80 bazal-parabazal hücre, diff quick boyama ile %1.5 ± 0.885 oranında keratinize süperfisiyel, %14 ± 1.29 çekirdekli süperfisiyel, %28.8 ± 1.19 oranında intermediyer, %55.8 ± 1.74 bazal-parabazal hücre ve her iki boyama yönteminde metaöstrüs hücresi görüldü. Aynı zamanda piyometra tanısında çok miktarda bazal ve parabazal tipte hücreler, nötrofil ve bakteriler görüldü. Hızlı progesteron testi ile proöstrus evresinde C1-C2, östrus evresinde C4, diöstrüs evresinde C4 ve piyometra olgusunda C2 skalası görüldü. Kullanılan iki farklı boyama yönteminin maliyeti kullanım kolaylığı, güvenilirlik, hücrelerin görüntü kalitesi gibi kriterler karşılaştırıldı. Vajinal sitoloji sonucunda belirlenen seksüel siklus ile hızlı progesteron testi renk skalası karşılaştırılarak güvenirliği belirlendi. Piyometralı köpeklere de aynı işlemler uygulandı. Sonuç olarak bu araştırmada, vajinal sitoloji yönteminde iki farklı boyama metodu kullanılarak güvenirlik derecesi, avantaj ve dezavantajları kıyaslanmış ve papanicolaou boyama yöntemiyle vajinal hücrelerin ayırt edilmesi diff quick boyama yöntemine göre daha kolay olduğu, ancak klinik ortamda kullanımı ve hızlı sonuç vermesi açısından diff quick boyama yöntemi de tercih edilebileceği ğörülmüştür. Bununla birlikte vajinal sitoloji ile birlikte hızlı progesteron testi ile progesteron skalasına bakılarak seksüel siklusun dönemlerinin doğru teşhisinin yapılabildiği, piyometra teşhisi için ise vajinal sitolojinin tek başına yeterli olmadığı, vajinal sitoloji ile birlikte progesteron değeri ve ultrasonografi yönteminden faydalanılması gerektiği kanısınına varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Progesteron test kiti, Piyometra, Seksüel siklus, Vajinal sitoloji. In this study, we aimed to compare the advantages and disadvantages of two different vaginal cytology staining methods in different stages of sexual cycles in female dogs and to find out the reliability of the results of the determined sexual period and fast progesterone test results. In the study material, 37 female dogs were used, and female dogs were divided into three groups (10 dogs in each group) according to their sexual period (prooestrus, oestrus, metoestrus). A group of different female dogs with pyometra was also formed. As a result of smears performed during the progestus period, both erythrocytes and neutrophils were observed in both staining methods. 12.3 ± 2.89% parabasals, 52.4 ± 1.67% intermediates, 27.5 ± 1.23% superficials and 7.8 ± 1.07% keratinized superficial cells with papanicolaou staining method; 10.5 ± 2.7% parabasals, 52.4 ± 1.28% intermediates, 28.4 ± 1.43% superficials with nucleus, 8.7 ± 1.07% keratinized superficial cells were seen by diff quick staining method. Papanicolau staining method when applied during the oestrus period 77.5 ± 0.93% keratinized superficials, 20.3 ± 1.14% superficials with nucleus, 2.2 ± 0.786% intermediary cells; in the diff quick staining method, 78.7 ± 1.08% keratinized superficials, 20 ± 1.06% superficials, 1.3 ± 0.473% intermediary cells were observed and no parabasic cells were observed in both of the methods. Papanicolaou staining method was applied as diuretic stage with 0.8 ± 0.512% keratinized superficials, 11.7 ± 1.12% superficials, 29 ± 1.18% intermediates, 58.5 ± 1.80% basal-parabasal cells; In diff quick dyeing, 1.5 ± 0.885% keratinized superficials, 14% 1.29 core superficials, 28.8 ± 1.19% intermediates, 55.8 ± 1.74% basal-parabasal cells and metoestrus cells were seen in both staining methods. At the same time, a large amount of basal and parabasal type cells, neutrophils and bacteria were seen in smears of group pyometra. The progesterone test kit showed C1-C2 in the proestrous phase, C4 in the estrous stage,C4 in the diestrus stage and C2 scale in the pyometra case. Two different staining methods were compared in terms of cost, ease of use, reliability, image quality of cells. The reliability of the test was determined by comparing the sexual cycle determined by vaginal cytology and rapid progesterone test color scale. The same procedure was applied to dogs with pyrometers. As a result of this study; reliability, advantages and disadvantages were compared by using two different staining methods in vaginal cytology method and it was found that the differentiation of vaginal cells with papanicolaou staining method was easier than diff quick painting method, however, diff quick staining method could be preferred because of its rapid results in clinics. In addition, it was concluded that vaginal cytology and progesterone test kit can be used to diagnose the periods of sexual cycleKey Words: Progesterone test kit, Pyometra, Sexual cycles, Vaginal cytology 60

Bu çalışma, mastitislerden korunmak amacıyla kullanılan farklı bakterin aşıların Saanen keçilerinde etkinliklerinin araştırılması amacıyla yapıldı. Çalışma materyali olarak 1-2 yaşlarında, doğumları toplulaştırılmış, 142 dişi Saanen keçisi kullanıldı. Keçilerin seçiminde; daha önce gebelik geçirmemiş olmalarına, geçmişinde herhangi bir nedenle meme enfeksiyonu bulundurmamalarına dikkat edildi.Meme sekresyon örneklerinde etken izole edilmeyen 115 baş keçi rastgele 4 gruba ayrıldı. Bu gruplardan üçü aşı grubu, bir tanesi ise kontrol grubu olarak belirlendi. Aşı gruplarında Startvac® (SV), Lysgin® (LYS), Vimco® (VC) ticari isimli üç farklı aşı kullanıldı. Startvac® ve Lysigin® aşıları için hedef tür inek ve düvelerken, Vimco® aşısı için hedef tür koyun ve keçilerdir. Tüm gruplarda meme sekresyon örnekleri doğum zamanından ortalama 10-30 gün önce; süt örnekleri ise doğum zamanında ve doğumdan sonra 1 aylık periyotlar halinde 5 ay boyunca toplandı. Doğum zamanında alınan süt örneklerinde sadece bakteriyolojik ve mikolojik kültür, diğer tüm aylarda ise bakteriyolojik ve mikolojik kültür yanında somatik hücre sayımı yapıldı. Çalışma sürecinde gruplarda klinik mastitis görülen hasta keçiler kayıt edilerek tedaviye alındı veya vakanın durumuna göre sürüden çıkartıldı. Aylara, mikroorganizmalara ve farklı mastitis parametrelerine göre elde edilen verilerin istatistiksel analizleri yapıldı. Mastitise yönelik uygulanan farklı bakterin aşıların, subklinik ve klinik mastitis görülme oranlarını, yeni enfeksiyon görülme oranlarını, kronik enfeksiyon görülme oranlarını ve mastitis nedeniyle sürüden çıkarılma oranlarını azaltabileceği, enfeksiyonların şiddetini ve somatik hücre sayısını düşürebileceği ayrıca spontan tedavi oranlarını da arttırabileceği tespit edildi. Çalışma süresince tüm gruplarda en fazla oranda KNS izole edilirken, mastitis görülme oranının ve somatik hücre sayısının kontrol grubuna göre SV ve VC grubunda istatistiksel olarak önemli oranda azaldığı saptandı. Aşıların, KNS ve S. aureus gibi en çok izole edilen spesifik etkenlerin insidensine ve spontan iyileşme oranlarına yönelik etkisi ise yeterli düzeyde bulunamadı.Bu çalışma sonucunda keçilerde mastitislerden korunmak amacıyla yapılan mastitis aşılarının enfeksiyon oranlarını tamamen düşürmediği fakat mastitis kontrol programları ile birlikte uygulanacak olan aşıların mastitis görülme oranlarını sınırlandırabileceği ve süt somatik hücre sayısını etkili şekilde düşürebileceği görülmüştür. The aim of this study was to investigate the efficacy of different bacterial vaccines in Saanen goats used to prevent mastitis. The material of this study consisted of 142 female Saanen goats, 1-2 years old, whose births were aggregated. In the selection of goats; care was taken to ensure that they had not given birth before and had not previously mammary infection for any reason.In mammary secretion without microorganism, 115 goats were divided into four groups randomly. While the three of these groups were determined as a vaccine group and the other one as a control group. Three different commercial vaccines, Startvac® (SV), Lysgin® (LYS) and Vimco® (VC) were used in vaccine groups. While the target species for Startvac® and Lysigin® vaccines are cows and heifers, the target species for Vimco® vaccine are sheep and goats. In all groups, mammary secretion samples were collected on average 10-30 days prior birth, and milk samples were collected at birth time and monthly for 5 month after births. While only bacteriological and mycological cultures were performed in the milk samples taken at birth, bacteriological and mycological cultures and also somatic cell count was performed in the other months. During the study period, the patient goats that had clinical mastitis were registered and treated; or were removed from the herd according to the patient's condition. The data obtained in accordance with months, microorganisms, and different mastitis parameters were analysed statistically. It has been determined that different mastitis vaccines application can reduce the subclinical and clinical mastitis incidence, the new infection rates, the chronic infection rates and the culling rates due to mastitis and decrease the infection severity and the somatic cell count, also increase the spontaneous treatment rates. During the study, while the CNS was detected at the highest rate in all groups, mastitis incidence and somatic cell counts decreased significantly in SV and VC group compared to the control group. The effects of vaccines on the incidence of the most isolated specific microorganisms such as CNS and S. aureus and spontaneous recovery rates were not found to be sufficient.As a result of this study, it has been shown that mastitis vaccines used to prevent mastitis in goats do not completely reduce infection rates, but vaccines that will be applied together with mastitis control programs may limit the mastitis rates and can effectively decrease the somatic cell count. 136

Bu çalışmada, hormonal uyarımla normal gebelik süresinden önce doğan kuzular ile doğumları spontan gerçekleşen kuzuların neonatal hayatlarının karşılaştırılması amaçlandı. İki grubun arasındaki karşılaştırılmalarda kuzulara ait bazı vücut gelişim özellikleri ile kan parametrelerinin doğum sonrası takibi dikkate alındı. Yine neonatal kuzularda intraperitonal glikoz takviyesinin profilaktik kullanılabilirliği çalışmanın bir diğer hedefini oluşturdu. Çalışma hayvan popülasyonunu, 30 adet koyun (Morkaraman ve melezi), bu koyunlardan doğan 50 adet kuzu ve 2 adet koç oluşturdu. Her grupta 10 adet kuzu olacak şekilde 5 grup oluşturuldu. Doğumlar, II ve III. gruplardaki koyunlarda gebeliğin 141., IV ve V. gruplardaki koyunlarda ise 145. günde kortikosteroid enjeksiyonlarıyla uyarıldı. I. gruptaki koyunlarda ise doğumlar spontan olarak gerçekleşti. Sadece II. ve IV. gruptaki kuzular doğumdan sonra, sıcaklığı sabit tutulan (20 – 24 °C) ayrı bir bölüme alındılar. Bu kuzular doğumdan bir gün sonra diğer gruplar ile aynı şartlara sahip oldular. II. ve IV. gruplardaki kuzulara ayrıca ilk 3 gün intraperitoneal glikoz uygulaması yapıldı. Tüm kuzularda doğum sonrası vücut ısı ve ağırlıkları, kalp atımları, kan gaz, glikoz, hormon (FSH, E2, P4 ve testosteron) değerleri, düzenli aralıklarla takip edilerek kayıt edildi. Gruplar arasında karşılaştırmaya tabi tutulan değişkenler içerisinde sadece vücut ısısı ve kan pO2 basıncı önemli bulundu (p

Bu çalışma, laktasyondaki akut mastitisli ineklerde meme içi uygulanan proteolitik enzimlerden tripsin ve kimotripsinin tedavideki etkinliğini belirlemek amacıyla yapıldı. Çalışma, akut mastitisli 79 ineğe ait, 120 meme lobunda yapıldı. Klinik semptomlar ve California Mastitis Testi bulgularına göre akut mastitisli meme lobları tespit edildi. Tedavi öncesi, akut mastitisli meme loblarından mikrobiyolojik muayene amacıyla, taşıma besi yeri ihtiva eden tek kullanımlık steril tüplere süt örnekleri alındı. Ayrıca, aynı meme loblarından normal steril tüplere somatik hücre sayımı için süt örnekleri alındı. Tedavide, üç grup oluşturuldu. Parenteral tedavide tüm gruplarda; sefaleksin sodyum 180 mg/ml (Cefamilk®180) 24 saat arayla üç kez kas içi ve ketoprofen 100 mg/ml (Tobrofin®) 24 saat arayla iki kez kas içi prospektüs dozlarında uygulandı. Meme içi tedavide ise; I. gruba, sefapirin sodyum (200 mg) + tripsin (10 mg) + kimotripsin (10 mg) içeren meme tüpü (Sefapir®sağım), 12 saat arayla üç kez meme içi; II. gruba, sefapirin sodyum (200 mg) içeren meme tüpü, 12 saat arayla üç kez meme içi; III. gruba, sefaleksin (250 mg) + neomisin sülfat (250 mg) içeren meme tüpü (Rilexine®500), 12 saat arayla üç kez meme içi uygulandı. Somatik hücre sayımı amacıyla alınan süt örneklerinde en geç iki saat içinde somatik hücre sayımı PortaCheckSCC® ile gerçekleştirildi. Mikrobiyolojik muayenede, süt örneklerinden kanlı agara ekim yapıldı. İzolasyon besiyeri olarak kanlı agar kullanıldı. Kültürler aerobik koşullarda 37°C'de inkübasyona bırakıldı. Besiyerlerinde üreyen kolonilerin makroskopik ve mikroskopik morfolojileri incelendi. İzole edilen mikroorganizmaların identifikasyonunda nutrient agar ve nutrient brothtan yararlanıldı. Vitek 2 cihazına ait test kartları kullanılarak bakteriler identifiye edildi. İzole edilen bakterilerin antibiyotik dirençlilikleri Mueller-Hinton agarda Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemi kullanılarak, Clinical and Laboratory Standards Institute kriterlerine göre belirlendi. Tedavi bitiminden 14 gün sonra, meme loblarındaki klinik iyileşme durumu değerlendirildi ve CMT testi uygulandı; tekrar mikrobiyolojik muayene ve somatik hücre sayımı amacıyla süt örnekleri alındı. Enfekte meme loblarında mikrobiyolojik iyileşmenin tespiti amacıyla yeniden kültür yapıldı. Somatik hücre sayıları ölçülerek, SHS değişimlerine bakıldı. Tedavi gruplarındaki örneklerden 16 tür bakteri ve mayalar identifiye edildi. İdentifiye edilen etkenler içerisinde Staphylococcus aureus ve Escherichia coli'nin başı çekmekte olduğu gözlendi. Kullanılan meme içi antibiyotik antibiyogramlarda; I., II. ve III. gruplar için sırasıyla, duyarlı enfekte lob oranları %78,05, %90,24 ve %92,86 olarak tespit edildi. Tedavi gruplarındaki mikrobiyolojik iyileşme oranları I., II. ve III. gruplar için sırasıyla, %90,24, %80,48 ve %67,86 olarak saptandı. Mikrobiyolojik olarak iyileşmeyen meme lobları oranları ise I., II. ve III. gruplar için sırasıyla, %9,76, %19,52 ve %32,14 olarak belirlendi. Klinik iyileşme oranları, enzim içeren grupta (I. grup) %87,23, enzim içermeyen gruplarda (II. ve III. gruplar) ise sırasıyla %57,77 ve %55,35 olarak tespit edildi. Staphylococcus aureus ve Escherichia coli identifiye edilen meme loblarındaki klinik iyileşme oranları sırasıyla, I. grupta %92,30, %100; II. grupta %63,33, %54,54; III. grupta %70,83, %33,33 olarak bulundu. Tedavi gruplarındaki tüm örneklerde tespit edilen somatik hücre sayılarında tedavi sonrası, I. grupta %70,96, II. grupta %53,93 ve III. grupta %61,42 oranında azalma tespit edildi. Staphylococcus aureus identifiye edilen örneklerde tedavi sonrası somatik hücre sayılarındaki azalma, I. grupta %88,02, II. grupta %63,09 ve III. grupta %74,74 olarak saptandı. Escherichia coli identifiye edilen örneklerde tedavi sonrası somatik hücre sayılarındaki azalma, I.grupta %55,83 , II. grupta %50,26 ve III. grupta %47,93 olarak saptandı. Enzimli (I. grup) ve enzimsiz (II. ve III. gruplar) tedavi gruplarında, tedavi sonrası somatik hücre sayısının 50.000 ve 200.000 hücre/ml'nin altına düştüğü meme lobu sayısı oranı; SHS

Tek doz ve bölünmüş doz eksojen PMSG (eCG) uygulamalarının erken anöstrüs dönemindeki koyunlarda östrüs gösterme ve gebe kalma oranları üzerine etkisinin araştırılması, Y.Y.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Van, 2010. Bu araştırma koyunlarda anöstrüs döneminde uygulanan tek doz ve bölünerek azaltılan PMSG enjeksiyonlarının östrüsleri uyarma ve gebe kalma oranları üzerine etkisini araştırmak amacıyla yapıldı. Materyal olarak, Van İli Saray İlçesi Örenburç Köyünde yetiştiricilerin elinde bulunan 2?3 yaşlı, en az bir doğum yapmış fertil 65 adet Akkaraman ırkı koyun ve doğal aşım yaptırmak amacı ile 4 adet fertil koç kullanıldı. PMSG hormon preparatı olarak Folligon flakon (İntervet) ve vaginal sünger progesteron preparatı olarakta 30 mg flugeston asetat içeren Chronogest CR (İntervet) uygulandı. Koyunlar sürü içerisinden rastgele seçilerek 25 adetine tek yüksek doz PMSG enjeksiyonu (Grup I), 25 adetine bölünerek azaltılan düşük dozda PMSG enjeksiyonu (Grup II), 15 adetine vaginal sünger progesteron (Grup III), uygulaması olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Grup I'deki koyunlara 1000 İÜ PMSG, Grup II'deki koyunlara 1. gün 300 İÜ, 2. gün 300 İÜ, 3. gün 200 İÜ, 4. gün 100 İÜ ve 5. gün 100 İÜ olmak üzere toplam 1000 İÜ PMSG kas içi olarak enjekte edildi ve uygulamalardan sonra grublara koçlar katılarak östrüs takibi ve doğal aşım yapılması sağlandı. Vaginal sünger uygulaması yapılan Grup III'teki koyunlarda ise süngerler on gün süreyle vaginada bırakıldı ve süngerler çıkartıldıktan sonra bu gruptaki koyunlara herhangi bir ek uygulama yapılmadı. Tüm gruplardaki hayvanlar östrüs takibi yapılarak östrüse gelenlerin sayıları ve süreleri kaydedildi. Koyunlardan serum progesteron ve öströjen düzeylerine bakılmak amacıyla ise tek ve azalan doz PMSG uygulanmasından önce 0. gün ve uygulamayı takiben 4. günde, vaginal sünger uygulanan grupta ise uygulama öncesi 0. gün ve 10. günde olmak üzere vena jugularis'den 10 ml'lik kan örnekleri alındı. Gebeliklerin tespiti aşımı takiben 55-60. günler arasında ultrasonografi ile belirlendi ve elde edilen sonuçlar doğum kayıtları ile karşılaştırıldı. Ayrıca doğumlardaki tek yavru ve ikizlikler kaydedilerek gebe kalan koyun başına birim yavru verimleri de belirlendi. Koyunlarda uygulamalardan sonraki günlerde östrüs gösterme oranları Grup I, Grup II ve Grup III'teki koyunlarda sırasıyla %100, %92 ve %100; östrüse gelme süreleri ise ortalama 108, 126 ve 42 saat olarak saptanmıştır. Uygulamalar sonrasında elde edilen gebelik oranları Grup I, Grup II ve Grup III'teki koyunlarda sırasıyla, (%68), (%88) ve (%86) olarak belirlenmiştir. Gebelik oranları açısından gruplar arasındaki fark önemsiz olarak bulunmuştur (P>0.05). Koyunlarda tek yavru doğurma oranları Grup I, Grup II ve Grup III'teki koyunlarda sırasıyla (%64.70), (%13.64) ve (%76.93) iken, ikiz yavru doğurma oranları ise (%35.30), (%86.36) ve (%23.07) olarak bulunmuştur. Grup II'den elde edilen tek ve ikiz yavru oranları ile diğer iki grup arasında fark (P

49

ÖZETSEZER O, Van'da Kesilen Dişi Sığırların Genital Organlarında Görülen Lezyonların İnsidensinin Araştırılması, Y.Y.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Van, 2005.Bu çalışmada Van'da kesilen ineklerin genital organlarında görülen patolojik olguların insidensini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmada, Van'da dişi sığır kesimi yapan işletmelerde, 822 adet değişik ırklardan (Holstein, Doğu Anadolu Kırmızısı, Güney Doğu Anadolu Kırmızısı, Yerli Kara, Simental, Esmer ve bu ırkların melezleri) dişi sığırların genital organlarındaki patomorfolojik olguların postmortem makroskobik incelemesi yapılmıştır. Çalışmada 822 adet dişi sığırdan 315 (%38,2)'inde gebelikle karşılaşıldı. Bunlardan 122 (%14,84)'si gebeliğin ilk dönemi (0-90 günlük), 145 (%17,64)'i 3-6 aylar arası, 48 (%5,84)'i de 6 aylıktan büyük olarak tespit edilmiştir. Karşılaşılan gebeliklerin 147 (%17,88)'si sağ kornu uteride, 168 (%20,44)'i de sol kornu uteride şekillenmiştir. Gebelikler arasında 2 (%0,24) adet mumifiye fötüs ve 1 (%0,12) adet de masere fötüs saptanmıştır. Her iki ovaryumda toplam 17 (%2,07) adet luteal kist, 24 (%2,92) adet de folliküler kist olgusu görüldü. Parovarial kist olgusuyla 2 (%0,24) materyalde karşılaşıldı. 717 (%87,22) adet sığırda fizyolojik ve patomorfolojik ovarial aktiviteye rastlandı ve bunlardan 643 (%78,22)'i normal sınırlar içinde, 74 (%9,01)'sı da patolojik olarak değerlendirildi. Patomorfolojik olgulardan 32'si (%3,89) sağ ovaryumda, 34 (%4,14)'ü sol ovaryumda, 8 (%0,97)'i ise her iki ovaryumda tespit edildi. Hydrosalpinx olgusu 2 (%0,24) sığırda görüldü ve bunlardan bir tanesi (%0,12) sağ ovidukta, diğer 1 (%0,12)'i de iki taraflı olarak görüldü. Salpingitis'e 5 (%0,61) dişi sığırda rastlandı. Salpingitis olgularının 3 (%0,36)'ü sağda, 1 (%0,12)'i solda ve 1 (%0,12) adet de çift taraflı olduğu görüldü. Oviduk yapışması ise 4 (%0,49) materyalde tepit edildi. Sol ovidukta 2 (%0,24), sağ ovidukta 1 (%0,12) adet ve çift taraflı da 1 (%0,12) adet adezyonla karşılaşılmıştır. Uterusta; mukometra olgusu 9 (%1,09) materyalde saptandı. Hydrometra olgularıyla 3 (%0,36) materyalde korpus ve kornu uterilere yayılmış olarak karşılaşıldı. Pyometra 9 (%1,09) materyalde tespit edilmiştir. Parametrial yapışma olgusu toplam 4 (%0.48) materyalde belirlenmiş olup, 2 (%0,24)'sinde her iki kornu uterinin yapışmış olduğu, 2 (%0,24)'sinde de tek taraflı yapışma geliştiği saptanmıştır. Segmental aplazi olgusu ile 1(%0,12) materyalde karşılaşıldı. Böylece uterusta %3,53 oranında patomorfolojik olgu tespit edilmiş oldu. Bu çalışmada, genital organlarda toplam %13,87 oranında patomorfolojik olgu tespit edilmiştir. Sonuç olarak bu çalışmada, Van'da kesilen dişi sığırların genital organlarındaki patomorfolojik olgular postmortem incelenmiş, lezyonların boyutları ve insidensleri değerlendirilmeye çalışılmıştır. Diğer taraftan da bu araştırmanın, bölgenin dişi sığırlarının genital organlarında rastlanan lezyonların yayılımı ve görülme oranının ortaya çıkartılmasına ve ekonomik kayıplara neden olan hastalıkların belirlenmesine katkıda bulunacağı kanısına varılmıştır.Anahtar Kelimeler: İnek, genital organlar, lezyon, insidens. SUMMARYSEZER O, Studies on the incidence of genital organ lesions seen in the female cattle slaughtered in the city of Van.In the present study, the incidence of pathological genital organ lesions observed in the female cattle slaughtered in the city of Van was aimed to investigate. In this study, 822 female cattle in different breed (Holstein, Simmental, Swiss Brown, Lokal Breeds and cross-breeding of this breeds) slaughtered in Van were investigated in terms of pathomorfological changes macroscopically in the animals genital organs after slaughter. Out of 822 cattle 315 (38.2 %) were pregnant. Out of this 315 pregnant cattle, 122 (14,84 %) were in their early pregnancy period (80-90 days), 145 (17,64 %) were in their mid pregnancy period (3-6 months) and 48 (5,84%) were in their late pregnancy period (of after 6 months). In observed pregnancies, 147 (17,8%) were in right cornu uteri and 168 (20,44%) were in left cornu uteri, 2 (0,24%) was mumified and 1 (0,12) was fetal maceration. A total of 17 (2,07%) luteal cyst case and 24 (2,92%) follicular cyst case observed. Furthermore, 2 (0,24%) parovarial cyst case were also observed. In addition, out of 822 examined animals, 717 (87,22%) case had physiological and pathomorphological ovarial activity. Out of these 717 cases, 643 (78,22%) were in normal lines when and 74 cases (9,01%) were determined as pathologic. Out of these 74 cases, 32 (3,89%) case were in right ovarian, 34 (4,14%) case were in left ovarium and 8 (0,97%) case were in both ovarium. Two hydrosalpinx case also seen one being in right oviduct and the other one was in both oviduct. Salpingitis were determined in 5 (0,6%) cattle. Three (0,36%) salpingitis cases were in right, 1 (0,12%) in left and 1 in both sides observed. Oviduct adhesion were also seen in 4 (0,49 %) cases and 2 in right, 1 in left and 1 were in both sides. Mucometra in uterus cases were observed in 9 (1,09%) materials. Three (0,36%) hydrometra cases speared to corpus and cornu uteries were seen. Nine (1,09%) pyometra cases were also seen. Parametrial adhesion cases were seen in 4 (0,49%) materials, in two (0,24%) of them both cornu uteries sticked to each others and in 2 (0,24%) cases one sided adhesion observed to develope. One (0,12%) segmental aplasia was also seen. Finally, 3,53% pathomorphological changes in uterus were determined. Furthermore, in this study a total of 13,87% pathomorphological changes in genital organs were also observed. As a result, genital organs of female cattle slaugtered in the city of Van examined postmortemly, and lesions situations and incidence were evaluated. Obtaining these results, believed to help in knowing which diseases cause economic loses.Key Words: Cow, genital organs, lesions, incidence. 47

ÖZET Gencer G, Tavşanlarda oral misoprostol'un kontraseptif etkisinin araştırılması, Y.Y.Ü. Sağlık Biümleri Enstitüsü, Van, 2004. Bu çalışmada tavşanlara oral olarak verilen misoprostolun gebe kalmayı önleyici etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Materyal olarak daha önce en az bir kez doğum yapmış ve herhangi bir fertilite sorunu olmayan, 1-2 yaşlı, ve ortalama ağırlıkları 2-3 kg olan yerli ırk 20 adet dişi 4 adet erkek fertil tavşan kullanıldı. Dişi tavşanlar deneme (misoprostol uygulanan) ve kontrol olmak üzere iki gruba ayrılarak önceden çalışma için yaptırlmış kafeslere kondular. Deneme grubundaki her bir hayvana günlük 200 meg misoprostol, 12 saat aralıklarla düzenli şekilde oral olarak bir enjektör içerisinde sulandırılarak verildi. Kontrol grubundaki hayvanlara ise herhangi bir ilaç uygulaması yapılmadı ancak, placebo amacıyla oral olarak enjektör ile su verildi. Erkek tavşanlar ayrı bir kafeste bulundurularak ve her iki gruptaki hayvanlar ilaç uygulamasının başlangıcından itibaren aynı erkeklerle beş gün süreyle kontrollü olarak çiftleştirildiler. Çalışma süresince çalışma grubu ve kontrol grubundaki tavşanlardan haftada bir progesteron analizleri için kan örnekleri alındı. Çalışmanın kontrol grubundaki 10 tavşandan 9'u çiftleştirmeyi takip eden 30-32. günlerde doğururken, grupta geriye kalan diğer 1 tavşanda ise gebelik ve doğum görülmedi. Çalışma grubundaki oral misoprostol uygulanan 10 tavşandan ise 6 tanesinde çiftleşmeyi izleyen 31-33. günlerde doğumlar gözlenirken, diğer 4 tavşanda ise gebelik ve doğum şekillenmedi. Plazma progesteron değerleri karşılaştırıldığında ise kontrol grubundaki tavşanlarda progesteron değerlerinin, oral misoprostol uygulanan tavşanlardan daha yüksek bulunduğu ve istatistiki açıdan bu farkın önemli olduğu (P

ÖZET Bu çalışmada Siirt keçilerinde erken anöstrüs döneminde melatonin uygulamalarının ovulasyon ve gebelik üzerine etkileri araştırıldı. Çalışma Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veteriner Fakültesi Deneme ve Uygulama çiftliğinde, 2-3 yaşlı, 25 adet keçi üzerinde yapıldı. Keçiler melatonin (n:15) ve kontrol (n:10) olarak 2 gruba ayrıldı. Doğal aşımlar ve östrüs tespiti için 4 adet sağlıklı teke kullanıldı. Grup Pdeki keçilerin herbirine 2 Haziran 1999 tarihinde 18 mg melatonin içeren implant ( Melovine, Sanofi) kulak derisi altına uygulandı. Grup H'dekilere ise herhangi bir uygulama yapılmadı. Sabah - akşam 45 dakika arama tekesi ile 40. günden itibaren 50 gün süreyle östrüs takibi yapıldı. Grup I ve grup H'ye ait tüm keçilerden plazma progesteron seviyesinin ölçümü için implant uygulama gününden başlayarak haftada 1 kez kan alındı. Plazma progesteron konsantrasyonları EIA kullanılarak belirlendi. İstatistiki analizlerde t testinden yararlanıldı. Her iki gruptaki keçilerde plazma progesteron düzeyi 14. haftaya kadar 1 ng/ml'nin altında seyretti. Melatonin grubuna ait keçilerin plazma progesteron düzeyi kontrol grubundan 1 hafta önce 15. haftada 1 ng/ml'nin üzerine çıktı. Grup I ve grup H'ye ait keçilerden elde edilen östrüs oranlan sırasıyla % 87 ve % 60, gebelik oranlan ise % 78 ve % 50 olarak bulundu. Sonuç olarak anöstrüs dönemindeki Siirt keçilerinde melatonin implantlannın ovaryum aktivitesini kontrol grubundan ancak 7-10 gün önce başlatabildiği belirlendi. Melatonin uygulamasının östrüs ve gebelik oranlannda artış sağladığı kanısına vanldı. ANAHTAR KELİMELER : Keçi, Melatonin, Anösrüs, Östrüslerin uyanlması. 21 SUMMARY In this study, the effects of melatonin implantation in the early anestrus period on the onset of ovulation and pregnancy were investigated in Siirt goats. The study was carried out on a total of 25 Siirt goats aged between 2 to 3 years old animals belong to Research Farm of the Faculty of Veterinary Science, University of Yüzüncü Yıl. The goats allocated as group I (n:15) and group II (n:10). Implants containing 18 mg melatonin (Regulin, Hoechst) were implanted under the ear skin of goats in Group I on day June the 2 nd, 1999. Goats in group II were used as control. Four healthy male goats were used to detect natural breeding and oestrus. Fourty days after melatonin implantation, oestrus detection was made with the male goats for 45 minutes in the every mornings and evenings during 50 days. Blood samples starting from the day implantation made were collected once a week to detect plasma progesteron levels to monitöre onset of ovarian activity. Plasma progesteron concentrations were determined by EIA. Student's t test was used for the statistical analyzies. Plasma progesteron concentrations were under 1 ng/ml up to fourteen weeks in both groups of goats. Plasma progesteron concentrations increased to over 1 ng per ml 15 th weeks, a week before control group, in melatonin group. Oestrus rates in the goat in group I and II were 87 % and 60 %, respectively. Pregnancy rates were 78 % and 50 %, respectively in group I and II. As a result; implantation of melatonin to the Siirt goats during anoestrus started ovarian activity only 7-10 days earlier compared to control group. Furthermore; implantations of melatonin believed to increase the rates of oestrus and pregnancy in the Siirt goats. KEY WORDS : Goat, Melatonin, Anoestrus, Induction of oestrus. 22 27