Search

Bu çalışmada, ticari üretim yapılan bir bahçede yetiştirilen üç çilek çeşidinin (Rubygem, Camarosa, Amiga) ticari olgunluk aşamasında hasat edilen meyvelerinin fiziksel özellikleri ve kimyasal bileşimleri belirlenmiştir. Rubygem (28.35 g) ve Amiga (28.11 g) çilek çeşitlerinin meyve ağırlığı, Camarosa çeşidine (23.45 g) göre daha yüksek bulunmuştur. Amiga çilek çeşidinin meyve boyu 49.91 mm ile en uzun, Camarosa çeşidi ise 42.02 mm ile en kısa olmuştur. Genel olarak Rubygem çilek çeşidinin meyveleri konik-kama, Camarosa’nın kama-silindirik-konik ve Amiga’nın ise uzun konik-kama şeklinde, Rubygem ve Camarosa çeşitlerinde akenlerin renginin kırmız-sarı renkte, Amiga çeşidinde ise sarı renkte olduğu tespit edilmiştir. Amiga çilek çeşidinin L*, b*, C* ve h° değeri ve meyve sertliği (14.03 N), diğer çilek çeşitlerine göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Çilek meyvelerinin toplam fenol miktarı, Rubygem çeşidinde en yüksek (142.08 mg GAE 100 g-1), Amiga çeşidinde ise en düşük (132,31 mg GAE 100 g-1) bulunmuştur. Çilek meyvelerinin suda çözünür kuru madde, titre edilebilir asit, C vitamini miktarı ve antioksidan aktivitesi çeşitlere göre önemli farklılıklar göstermemiş, sırasıyla %7.55-%8.09, 0.56-0.62 g 100 mL-1, 62.92-66.63 mg 100 g-1 ve 42.17-48.06 µmol TE g-1 arasında değişmiştir. Çilek çeşitlerinde incelenen meyve eni, iç dolgunluğu, a* değeri ve pH değeri birbirine benzerlik göstermiştir. Bu bölgede yetişen çilek meyvelerinin iri, iç dolgunluğu Rubygem ve Amiga, sertliği Amiga, toplam fenolik madde miktarı Rubygem çeşidinde en yüksek iken meyvenin kimyasal bileşimi bakımından önemli farklılıklar gözlenmemiştir., In this study, the physical properties and chemical composition of three different strawberry varieties (Rubygem, Camarosa, Amiga) which harvested at commercial maturity period were determined.The fruit weight of Rubygem (28.35 g) and Amiga (28.11 g) strawberry varieties was found higher than Camarosa variety (23.45 g). The fruit length of Amiga variety was determined the highest with 49.91 mm, while the fruit length of Camarose variety was determined the lowest with 42.02 mm. In general, the shape of Rubygem, Camarosa and Amiga fruits was identified as conic-cuneate, cuneate-cylindrical-conic, long-conic-cuneate; respectively. The color of achenes in Rubygem and Camarosa varieties was determined as red-yellow, while in Amiga variety as yellow. The L*, b*, C*, h° values and fruit firmness (14.03 N) of Amiga variety were found higher in comparison to the other varieties. The highest total phenol amount was determined in Rubygem variety (142.08 mg GAE 100 g-1), while in Amiga variety (132.31 mg GAE 100 g-1) was determined the lowest. The total soluble solids content, titratable acidity, vitamin C amount and antioxidant activity of strawberry fruits did not show significant differences among the varieties and altered between %7.55-%8.09, 0.56-0.62 g 100 mL-1, 62.92-66.63 mg 100 g-1 and 42.17-48.06 µmol TE g-1; respectively. The highest size and internal fullness, firmness, and total phenolic compounds were found in Rubygem and Amiga, Amiga, and Rubygem; respectively. No significant differences were observed in terms of the chemical composition of fruits.

Although extranasopharyngeal angiofibroma (ENA) is a rare condition, its diagnosis should be considered during differential diagnosis of nasal masses. We report a rare case of ENA originating from the left lateral side of nasal tip. A 43-year-old man with an ENA mass located on the left lateral side of the nasal tip presented to our hospital. The nasal mass caused nasal obstruction and swelling at the nasal tip and was surgically removed. Histopathological examination revealed ENA. The patient is being followed up and remains free of disease. ENAs are rare and differ from nasopharyngeal angiofibromas regarding clinical and radiological features. Although it is rare, the diagnosis should be considered during differential diagnosis of a patient with one sided nasal mass and/or with refractory epistaxis, regardless of the patient’s age or sex.

Introduction:Ganglion cysts are the most common soft tissue masses seen on the wrist, which often cause pain or cosmetic complaints. The treatment of these masses includes intra-cystic injections or surgery. Recurrence rates are very high in surgical or non-surgical treatment. Inadequate excision for recurrence after surgery is blamed; however, the reasons for the recurrence still remain mysterious. Objectives:In this study, the effect of anesthesia selection and tourniquet use on the dorsal wrist ganglion cysts in open surgery was investigated. Materials and methods:Patients with dorsal wrist ganglion cysts, who were operated with open surgery between 2015 and 2018 and who had at least six months after the surgery, were examined. The patients were divided into two groups: patients who underwent surgery without tourniquet with local anesthesia and patients operated with tourniquet with general or regional anesthesia. Age, sex, cause of operation, visual analog scale (VAS) scores before and after surgery, limitation of movement, postoperative complications, and recurrence were compared. Results:There was no significant difference between the groups in terms of causes of surgery, recurrence rates, preoperative and postoperative limitations of movement, and complications. In terms of age, the group operated with local anesthesia and without tourniquet was significantly larger. There was also no significant difference between the groups in terms of preoperative pain. Postoperative pain was significantly less in the group operated by tourniquet with general-regional anesthesia. Conclusion:There is no significant difference in the recurrence and complications between patients operated under local anesthesia without tourniquets and patients operated with tourniquets under general or regional anesthesia during the open excision of the dorsal wrist ganglion cysts. However, it should be kept in mind that postoperative pain does not diminish in later ages, especially in cases of ganglion cysts, and other pathologies may also potentially cause pain in the wrist.

Amaç: Çalışma, iki farklı toprak tipinde yetiştirilen Uno Rosso ve H-5803 sanayi domatesi (Lycopersicon esculentum Mill.) çeşitlerinin verim ve meyve kalitesindeki değişimin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Materyal ve Metot: Kumlu-tın ve killi-tın toprak tipinde yetiştirilen her iki sanayi domatesi çeşitlerinin bitki besleme ve kültürel işlemler aynı şekilde yapılmıştır. Parsellerden ticari olum dönemde hasat edilen domates meyvelerinde verim ve bazı kalite parametreleri incelenmiştir. Bulgular: Kumlu-tın toprak tipinde H-5803 domates çeşidinin meyve verimi (9405.0 kg/da) ve salça verimi (1652.1 kg/da) daha yüksek iken, killi-tın koşullarda ise Uno Rosso çeşidinin meyve verimi (9075.0 kg/da) daha yüksek bulunmuştur. H-5803 domates çeşidinin meyve ağırlığı killi-tın ve kumlu-tın toprak tipinde en yüksek olup, sırasıyla 96.10 g ve 89.87 g olarak belirlenmiştir. Sonuç: H-5803 ve Uno Rosso sanayi domatesi çeşidinin meyve sertliği, meyve ve pulp rengine, suda çözünür kuru madde, titre edilebilir asit miktarı, EC değeri, likopen, C vitamini, toplam fenol miktarı ve antioksidan aktivitesi her iki toprak tipinin etkisi önemli bulunmamıştır., Objective: This study was carried out to determine the changes in yield and fruit quality of Uno Rosso and H-5803 processing tomato varieties (Lycopersicon esculentum Mill.) grown in two different soil types. Material and Methods: The plant nutrition and cultural conditions of both processing tomato varieties grown in sandy-loam and clay-loam soil types were the same throughout the experiments. The yield and some quality parameters of the tomato fruits harvested during the commercial maturity were examined. Results: While the fruit yield of H-5803 tomato cultivar of sandy-loam soil type (9405.0 kg/da) and tomato paste yield (1652.1 kg/da) were higher, the fruit yield of Uno Rosso variety in clayloam conditions (9075.0 kg/da) was found to be higher. The fruit weight of H-5803 tomato variety was found highest in both soil types, which were 96.10 g/fruit and 89.87 g/fruit for clay-loam and sandy-loam, respectively. Conclusion: There were no statistically significant effect of soil type on fruit firmness, fruit and pulp color, soluble solid content, titratable acidity, EC values, lycopene, vitamin C and total phenolic content, for both varieties.

This study was conducted to determine the effects of plant growth promoting microorganisms on yield and some quality attributes of ‘Abbice’ crisp lettuce variety. Tested treatments were applied via drip irrigation at a dose of 10 ml / L Perla Vita, as water (95%) and molasses (5%) mixture of Lactobacillus casei (107), Lactobacillus plantarum (107), Rhodopseudomonas palustris (105), and Saccharomyces cervisiae (103)] four times as 1, 2, 3 and 4 weeks after planting the lettuce seedlings. The lettuces in the control did not receive any treatments. Head weight, diameter and height, unmarketable and marketable leaf weight and number, leaf number, root crown diameter, stem length and thickness, and leaf colour (L*, a*, b*) were determined in harvested plants. Treatment with plant growth promoting microorganisms increased head weight and diameter by 7.4% and 6.2%, respectively compared to the control plants. Applications also increased marketable head and leaf weight by 12.0 % and 12.1%, respectively. Unmarketable leaf number and weight were lower (2.8 leaves/head and 11.4 g/head) in treated plants than the untreated lettuces (3.8 leaves/head and 22.3 g/head). Effects of tested microorganisms on other quality parameters showed similarity with control group. The results displayed that plant growth promoting microorganism treatments increases head weight and diameter, marketable head and leaf number whereas decreases unmarketable leaf number and weight.

Çalışma, Manisa ilinde 'Obilnaja' Japon eriği çeşidi ile kurulmuş üretici bahçesinde yürütülmüştür. Hasat öncesi gibberellik asit (GA3) uygulamalarının erik meyvelerinin depolama süresince kalite değişimleri ve kayıplarına etkileri araştırılmıştır. GA3 uygulamaları erik meyvelerinin renk dönümünde 25 ve 50 ppm konsantrasyonlarında ağaçlara püskürtme şeklinde uygulanmıştır. GA3 uygulanmayanlar kontrol olarak kabul edilmiştir. Sert olumda hasat edilen erik meyveleri modifiye atmosfer (MA) ambalajlarında hava ile ön soğutma işlemi yapıldıktan sonra ağızları kapatılmıştır. Erik meyveleri 0oC ve %90 oransal nemde 60 gün süreyle depolanmış, depolama öncesi, 30 ve 60 günlük depolama sonrası alınan örneklerde fiziksel, kimyasal ve biyokimyasal değişimler ile fizyolojik ve patolojik bozukluklar incelenmiştir. 50 ppm GA3 uygulaması erik meyvelerinin hasat sonrası meyve eti sertliği kontrole göre %17,3 oranında daha yüksek bulunmuştur. Ancak GA3 uygulamasının bu etkisi depolama süresinin sonunda kaybolmuştur. GA3 uygulanan erik meyvelerinin depolama sonunda kabuk rengi, suda çözünür kuru madde, titre edilebilir asit miktarı, pH değeri, toplam fenol miktarı ve antioksidan aktivitesi kontrole benzerlik göstermiştir. 'Obilnaja' erik meyvelerinde 60 günlük depolama sonunda, başlangıca göre kabuk L* ve b* değeri, asit miktarı ve meyve eti sertliğinde azalış, kabuk a* ve pH değeri ise artış göstermiştir. Depolama süresince fizyolojik ve patolojik bozukluk saptanmamıştır. Sonuçlar 'Obilnaja' Japon erik meyvelerinin 60 gün süreyle depolanabileceğini göstermiştir, This study was carried out in a ‘Obilnaja’ Japanese plum orchard in Manisa province of Turkey. Effects of pre-harvest gibberellic acid (GA3) applications on the quality changes of the plum fruits and post-harvest losses were researched. GA3 was applied at version stage as spraying onto the trees at 25 and 50 ppm concentrations. Untreated trees were considered as the control group. The fruits were harvested at firm harvest maturity stage and pre-cooled in modified atmosphere packages and then, packages were closed. Fruits were stored at 0oC and %90 relative humidity for 60 days. Sampling was done as pre-storage and after 30 and 60 days of storage and physiological, chemical and biochemical changes and physiological and pathological losses were monitored. Compared to control, fruit firmness was 17.3% higher in 50 ppm GA3 applied fruits at pre-storage period. However, this effect of GA3 did not continue till the end of the storage period. Fruit skin color, soluble solid content, titretable acidity, pH value, total phenolic contents and antioxidant activity of GA3 treated fruits were similar to the control group. After 60 days of storage, L* and b* values, acidity and fruit firmness decreased and fruit skin a* and pH values increased in storage of ‘Obilnaja’ plum fruits compared to the initial storage period. Physiological and pathological losses did not occur during the storage. As a conclusion, the results showed that ‘Obilnaja’ Japanese plum cultivar fruits can be stored for 60 days successfully under tested conditions

Hünnap, üretimin giderek artmasına bağlı olarak yeni depolanmaya başlayan bir meyve türüdür. Ancak, başarılı bir depolama için hasat öncesi ve sonrası bazı uygulamaların hünnap meyvelerinin depolanabilirliğine etkisinin ortaya konması gerekmektedir. Bu çalışmada, sıcak su uygulamalarının hünnap meyvesinin hasat sonrası kalite değişimlerine ve kayıplara etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Geç sezonda, ticari olgunlukta hasat edilen hünnap meyveleri, 3 dakika süreyle 47°C ve 53°C sıcak suya daldırılmış ve 10 saniye 60°C sıcak su püskürtülmüştür. 3 dakika 24°C’deki suya daldırılan meyveler kontrol olarak kabul edilmiştir. Hünnap meyveleri 0°C sıcaklık ve %90-95 oransal nemde 80 gün süreyle depolanmıştır. Depolama öncesinde ve 20 gün aralıklarla alınan meyve örneklerinde kalite değişimleri incelenmiştir. Sıcaklık uygulamaları, 60 günlük depolama sonrası fizyolojik bozukluk oranını kontrole göre azaltmıştır. 80 günlük depolama sonrası 3 dakika 53°C sıcak su uygulamasında bozukluk oranı %16 iken, diğer uygulamalarda bu oran %35’in üzerinde olmuştur. Depolama sonunda, başlangıca göre hünnap meyvelerinde de yeşil renk (a*) tonu, suda çözünür kuru madde, titre edilebilir asitlik, sertlik miktarı ve antioksidan aktivitesi azalırken, sarı renk (b*) tonu ve ağırlık kaybı artmış, pH değeri ve toplam fenol madde miktarındaki değişimler ise sınırlı olmuştur. Sonuçlar, 3 dakika 53°C sıcak su uygulanan hünnap meyvelerinin 80 gün, kontrol ve diğer sıcak su uygulamalarında ise 60 gün süreyle başarıyla depolanabileceğini göstermiştir.

Çalışma, kalsiyum (Ca) uygulamasının ‘Hicaznar’ nar (Punica granatum L.) meyvelerinde depolama süresince görülen kayıplara ve kalite değişimlerine etkilerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Nar ağaçlarına Ca uygulamaları; a) Altı kez (bir kez topraktan 50 g CaNO3 ağaç-1 ve 5 kez yapraktan %0.35 CaO), b) İki kez (yapraktan %0.35 CaO) ve c) Uygulama yapılmayanlar (kontrol) olmak üzere üç farklı şekilde yapılmıştır. Nar meyveleri modifiye atmosfer ambalajlarına konup, ön soğutma yapılarak ambalajların ağzı kapatılmıştır. Nar meyveleri 6±0.5°C sıcaklık ve %90 oransal nemde 5 ay süreyle muhafaza edilmiştir. Ca uygulaması nar meyvelerinin kabuk ve tanesindeki Ca miktarını arttırmıştır. Depolama süresinin ilerlemesiyle özellikle 6 kez Ca uygulaması ağırlık kaybı ve iç zar kahverengileşmesini azaltıcı, toplam fenol miktarını ise arttırıcı yönde etkili olmuştur. Ca uygulamaları depolama sonunda çürüklük gelişimini azaltmış, 6 kez, 2 kez Ca uygulaması ve kontroldeki çürüklük gelişimi sırasıyla %6.3, %7.5 ve %12.5 olarak saptanmıştır. Nar meyvelerinin kabuk ve tane rengine, antioksidan aktivitesi, toplam suda çözünür kuru madde ve asit miktarına Ca uygulamalarının etkisi kontrole benzerlik göstermiştir. Sonuçlar, özellikle 6 kez Ca uygulanan nar meyvelerinin kalitelerini koruyarak daha az kayıpla 5 ay depolanabileceğini göstermiştir.

Kiraz meyvelerinin pazarlama sürecinde önemli kayıplar gözlenmektedir. Çalışma, perakende modifiye atmosfer (MA) ambalajlarının 0900 Ziraat kiraz meyvelerinin depo ve raf ömrü süresince kayıplara ve kalite değişimlere etkilerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Geç dönemde hasat edilen kiraz meyveleri su ile önsoğutma yapılıp, paketleme evi standart işlemlerinden geçirildikten sonra a) MA1 (500 g) b) MA2 (500 g), C) MA3 (5 kg, kontrol) olacak şekilde üç farklı MA ambalaj ile paketlenmiştir. Kiraz meyveleri 21, 28 ve 35 gün 0-1°C depolamaya ilaveten 3 gün 10°C raf ömründe tutulmuştur. Raf ömrü boyunca MA1 ve MA2 ambalajlarının ağzı kapalıyken, MA3 ambalajının ağzı açılmıştır. Depolama sürecinde MA1 ve MA2 ambalajlarının CO2 konsantrasyonları MA3 ambalajına göre daha düşük, O2 konsantrasyonları ise daha yüksek bulunmuştur. 35 günlük depolama sonunda MA1, MA2 ve MA3 ambalajlarındaki kiraz meyvelerinin ağırlık kaybı sırasıyla %0.18, %0.27 ve %0.38 olarak saptanmıştır. 14 günlük depolama sonrası çürüklük görülmemiş, ilerleyen depolama dönemlerinde MA2 ambalajlarındaki çürüklük gelişimi, diğer MA ambalajlarına göre belirgin şekilde daha yüksek bulunmuştur. Tüm ambalajlardaki kiraz meyvelerinde 21 günlük depolama sonrası pitting görülmezken, 28 ve 35 günlük depolama sonunda ise sırasıyla %10.83 ve %26.41 oranında pitting görülmüştür. MA ambalajlarının depolama ve raf ömrü sonrası kiraz meyvelerinin rengi, sertliği, suda çözünür kuru madde ve titre edilebilir asit miktarı ile duyusal analizlerine etkileri birbirine benzerlik göstermiştir. Depolama ve buna ilaveten raf ömrü sonrası MA1 ve MA3 ambalajlarındaki kiraz meyvelerinin MA2 ambalajına göre daha iyi sonuç verdiği saptanmıştır.