Bu çalışma insanın gündelik zaman-mekân tecrübesinin inşa edilmesinde kitle iletişim araçlarının oynadığı rolü teknolojik determinizmden hareketle incelemektedir. Bireyin ve toplumun tarihsel açıdan geçirdiği safhalara değinilmekte, ardından kitlenin içine doğduğu tarihsel ve sosyal şartlar ele alınarak kitle ve kitle iletişimi arasında bağ kurulmaktadır. Tez çalışmasında kitle iletişiminin içeriğine değinmeden, sadece yapısı üzerinden analiz gerçekleştirilmektedir. Bu bağlamda klasik kitle iletişim teorilerinin yaklaşım biçiminin dışına çıkılmakta ve teknolojik determinist yöntemle formun ya da aracın merkeze alındığı kitle iletişimi tartışması yapılmaktadır.Bireyin ve kitlenin içinde bulunduğu koşullardan hareketle klasik ve modern dünyanın tarif edilerek buradaki devamlılıkların ve kopuşların irdelenmesi ile farklı bireysel ve toplumsal yaşama biçimlerinin varlığına değinilmektedir. Klasiğin yerini modernin aldığı tarihsel süreçte, zaman ve mekân tecrübesi dönemlere göre değişiklik arz etmektedir. Zaman-mekânın hem klasik hem de modern dönemlerdeki tecrübesinden hareketle kitle iletişim araçlarından bazılarının bu değişimi nasıl var ettiği ve görünür kıldığı değerlendirilmektedir.Kitle iletişim araçları klasik dünyadan modern dünyaya geçişi sağlayan en önemli unsurların başında olduğu gibi insanın zaman-mekân tecrübesini de şekillendirmektedir. Tez, sinema alanına odaklı bir çalışma olmamakla birlikte esas örneklerini son bölümde sinema üzerinden vermektedir. Ancak oraya gelene kadar, iletişim sosyolojisinin gerekliliği olarak diğer kitle iletişim araçlarının gündelik tecrübe üzerindeki yansımalarına odaklanılmakta ve bunların hiçbirinin birbirinden bağımsız unsurlar olmadıkları gösterilmektedir.Tezin ana iddiası sinemanın inşa ettiği zaman-mekânın hem modernlikle hem de postmodernlikle örtüştüğü ama klasik düzenle hiç örtüşmediğidir. Sinemada zaman-mekân parçalı, eklektik, sentetik ve kurgu vasıtasıyla sonradan bir araya getirilebilir bir tecrübe yaratmaktadır. Bu tez yapısal ve kavramsal bir analize giriştiği için filmlerin incelenmesi de zaman-mekân kavramları eşliğinde gerçekleştirilmektedir. Filmler, teknolojik determinizmin sınırlarını aşmama çabası içerisinde zaman-mekân tecrübesini nasıl kurguladığıyla ve bunun gündelik tecrübeden farklılaşan ve örtüşen yanlarıyla birlikte sinematografik olarak incelenmektedir. Bu çalışmada kitle iletişim araçlarının klasik zaman-mekân tecrübesinden daha farklı hem modern hem de postmodern özellikler sergileyen bir zaman-mekân tecrübesi inşa ettikleri görülmektedir. Bireysel ve toplumsal yaşamın, kitle iletişim araçlarının, özellikle de sinemanın etkisi altında şekillendiği ve bu alandaki zaman-mekânın küresel ölçekte tüm insanlığın tecrübesini değiştirdiği sonucuna varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Kitle İletişimi, Teknolojik Determinizm, Klasik ve Modern Dünya, Zaman-Mekân Tecrübesi, Sinemada Zaman-Mekân This study examines the role of mass media in the construction of human's daily time-space experience, based on technological determinism. The historical stages of individual and society are mentioned and then historical and social conditions in which mass was born are addressed and connection is established between mass and mass communication. In the thesis, without mentioning the content of mass communication, analysis is carried out only on its structure. In this context, going beyond the approach of classical mass communication theories and discussing mass communication where the form or the medium is centered with the technological determinist method.Classic and modern world based on the conditions of individual and mass is described; continuities and ruptures are examined and the existence of different individual and social life styles is mentioned. In the historical process in which classic is replaced by modern, the experience of time and space varies according to the periods. Based on the experience of time-space in both classic and modern periods, it is evaluated how some of the mass media created and made this change visible.Mass media is one of the most important elements that make the transition from the classic world to the modern world, as well as shaping time-space experience of people. Although the thesis is not a study focused on cinema, gives its main examples in the last chapter on cinema. However, until getting there, necessity of the sociology of communication has focused reflections of other mass media on daily experience and it has been shown that none of them are independent elements.The main claim of the thesis is that the time-space constructed by the cinema coincides with both modernity and postmodernity but not at all with the classical order. In cinema, time-space creates an experience that is fragmented, eclectic, synthetic and can be put together later through editing. Since this thesis attempts a structural and conceptual analysis, studying films is carried out with the concepts of time-space. Films are examined cinematographically with how they construct the experience of time-space in an effort not to go beyond the limits of technological determinism, and with its differentiating and overlapping aspects from everyday experience. In this study, it is seen that the mass media construct a time-space experience that is different from the classical time-space experience, exhibiting both modern and postmodern features. It was concluded that individual and social life was shaped under the influence of mass media, especially cinema, and time-space in this field changed the experience of all humanity on a global scale.Keywords: Mass Communication, Technological Determinism, Classic and Modern World, Time-Space Experience, Cinematic Time-Space 238