Search

RIVM rapport:Vanuit het terrein van Tata Steel Nederland (TSN) worden verschillende chemische stoffen uitgestoten. Het RIVM heeft uitgezocht in hoeverre de huidige uitstoot van verschillende van deze stoffen naar de lucht effect heeft op de gezondheid van omwonenden. Dit is gedaan door de effecten van meerdere stoffen en hinder door stof, geluid en stank in samenhang te bekijken. Het onderzoek bevestigt dat de uitstoot van het Tata Steel-terrein bijdraagt aan de hoeveelheid fijnstof, stikstofdioxide, PAK(Polycyclische Aromatische Koolwaterstoffen ) en metalen in de directe leefomgeving. Vooral de uitstoot van fijnstof, stikstofoxiden en de hinder door stof, stank en geluid vergroten de kans op gezondheidseffecten. Omwonenden hebben hierdoor een iets grotere kans op astma, longkanker en om eerder te overlijden. De kans op effecten is het grootst in Wijk en Zee en neemt af naarmate mensen verder weg wonen van het Tata Steel terrein. Naar verwachting leven bewoners van Wijk aan Zee gemiddeld 2,5 maand korter door de blootstelling aan fijnstof en stikstofdioxide uitgestoten vanaf het Tata Steel-terrein. Daarnaast leidt de uitstoot tot een grotere kans op longkanker. We hebben berekend dat ongeveer 4 procent van toekomstige gevallen van longkanker in Wijk aan Zee is toe te schrijven aan de huidige uitstoot van fijnstof van het TSN-terrein. De blootstelling aan stikstofdioxide vergroot de kans op astma bij kinderen. Ook hierbij is het effect het grootst in Wijk aan Zee: ongeveer 3 procent van toekomstige gevallen hangen met de huidige uitstoot samen. Een groot deel van de bewoners van de IJmond ervaart hinder door stof, stank en geluid afkomstig van bedrijven. In Wijk aan Zee loopt het percentage op tot 80 procent. Bewoners melden hierbij slaapverstoring. Ook maken zij zich zorgen over hun gezondheid door de nabijheid van het industrieterrein. Hinder kan gezondheidseffecten veroorzaken zoals stress en hart- en vaatziekten. De meeste winst voor de gezondheid is te bereiken door de uits, The Tata Steel Netherlands (TSN) site is the source of a variety of chemical emissions. RIVM has investigated the extent to which several of these substances – at the levels they are currently being emitted into the air – affect the health of local residents. This was done by examining the effects of multiple substances and dust, noise and odour nuisance, all considered in conjunction with one another. The research confirmed that the emissions from the Tata Steel site contribute to the quantities of particulate matter, nitrogen dioxide, polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) and metals in the immediate surroundings. In particular, the emissions of particulate matter and nitrogen dioxide and dust, odour and noise nuisance increases the likelihood of adverse health effects. As a result, local residents are at a slightly elevated risk of asthma, lung cancer and premature death. The likelihood of these effects is highest in Wijk aan Zee and decreases the further away from the Tata Steel site. Due to exposure to particulate matter and nitrogen dioxide emitted from the Tata Steel site, Wijk aan Zee residents have a life expectancy that is 2.5 months lower on average. The emissions also lead to an increased risk of lung cancer. We have calculated that approximately 4% of the future cases of lung cancer in Wijk aan Zee will be attributable to the current emissions of particulate matter from the Tata Steel site. The exposure to nitrogen dioxide increases the likelihood of asthma among children under the age of 18 in the surrounding area. Here, the effect is also greatest in Wijk aan Zee: around 3% of future cases will be associated with the current emissions. A large portion of people living in the IJmond region experience dust, odour and noise nuisance from industry. In Wijk aan Zee, the percentage can be as high as 80%. Residents have also reported sleep disturbance. In addition, they have concerns about their health in connection with the proximity to the industrial esta

RIVM rapport:Bij een kernongeval moet de overheid maatregelen nemen zodat mensen aan zo weinig mogelijk straling blootstaan. Mensen in de directe omgeving van het ongeval kunnen bijvoorbeeld schuilen, jodium slikken of uit het gebied vertrekken. Welke maatregelen passend zijn, is afhankelijk van de aard en ernst van het kernongeval. Naast het gewenste effect, een lagere blootstelling aan straling, kunnen maatregelen ook onbedoelde, vaak negatieve, effecten hebben. Dat bleek onder meer na het kernongeval in Fukushima (2011). Om een goede afweging te kunnen maken, heeft het RIVM op een rij gezet wat er bekend is over het afwegen van voor- en nadelen van crisismaatregelen. Dit is in opdracht van de ANVS gedaan. Inmiddels is veel kennis beschikbaar, maar onderzoek naar de afzonderlijke gevolgen van maatregelen gebeurt versnipperd. Ook bestaat er nog geen methode om alle effecten tegen elkaar af te kunnen wegen of om aan te geven welk effect het belangrijkst is. De gevolgen van evacuatie zijn het meest onderzocht, omdat dit de meest ingrijpende maatregel is. Het RIVM heeft gekeken naar de gevolgen van maatregelen voor de gezondheid, de economie en de samenleving. Maatregelen die bedoeld zijn om de gezondheid van de bevolking te beschermen, kunnen de gezondheid soms ook schaden. In Fukushima bijvoorbeeld zijn ouderen en ernstig zieke ziekenhuispatiënten met onvoldoende medische zorgvoorzieningen geëvacueerd. Het aantal mensen dat door de evacuatie overleed, was daardoor waarschijnlijk groter dan het aantal mensen dat erdoor werd gered. De voorbereiding en uitvoering van maatregelen kosten geld, bijvoorbeeld voor de tijdelijke opvang van mensen die een gebied moeten verlaten. Maar de maatregelen kunnen tot op grote afstand van het ongeval economische gevolgen hebben, bijvoorbeeld doordat producten tijdelijk niet kunnen worden gemaakt door een gebrek aan onderdelen. Crisismaatregelen kunnen grote gevolgen hebben voor de leefbaarheid van een gebied. Mensen durven soms bijvoorbeeld uit an, In the event of a nuclear accident, the government must take measures to minimise exposure of the public to radiation. People in the immediate vicinity of the site of the accident can, for example, take shelter, take iodine pills or leave the area. The measures deemed appropriate will depend on the nature and severity of the nuclear accident in question. In addition to the required effect: lower exposure to radiation, measures can also have unintended, and often negative, effects. This has become apparent after various nuclear accidents, including the one in Fukushima, in 2011. RIVM was commissioned by the Dutch Authority for Nuclear Safety and Radiation Protection (ANVS) to list what is known about weighing up the advantages and disadvantages of crisis measures so that this can be carried out soundly, should it be necessary. A great deal of knowledge is now available but research into the individual consequences of measures is fragmentary. There is, for example, still no method for weighing up all the effects against one another or to indicate which of them is the most significant. The consequences of evacuation have been investigated more than those of other measures because it is the most far-reaching. RIVM has looked at the consequences of measures for the public health, the economy and society in general. Measures intended to protect the health of the population can sometimes harm it instead. In Fukushima, for example, elderly people and severely ill hospital patients were evacuated without adequate medical care. Consequently, more people probably died as a result of the evacuation than were saved. The preparation and implementation of measures cost money - for temporary accommodation for people who have to leave an area, for example. The economic consequences of measures can, moreover, affect areas located considerable distances from the site of an accident because the manufacture of products is temporarily prevented by the shortage of parts, for instance. Fur

RIVM rapport:Er is maatschappelijke onvrede over de berekende hoeveelheid geluid die vliegtuigen produceren. Omwonenden vertrouwen de informatie die de overheid hierover geeft niet. Zij willen dat het vliegtuiggeluid wordt gemeten. Het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (IenW) heeftdaarom beloofd dat berekeningen en metingen van vliegtuiggeluid worden verbeterd. Dat is moeilijker dan het lijkt. IenW heeft daarom het RIVM, het KNMI en het Nederlands Lucht- en Ruimtevaartcentrum (NLR) om advies gevraagd. Volgens de drie organisaties zijn er veel mogelijkheden om de meet- en rekenwijze te verbeteren. Wel kost het tijd om verschillen van inzicht tussen belanghebbenden over de methoden op te lossen. Het streven is namelijk dat alle betrokken partijen het zo goed mogelijk eens zijn over hoe de werkzaamheden uitgevoerd en verbeterd moeten worden. Om dit te realiseren adviseren het RIVM, het NLR en het KNMI een landelijke werkstructuur in te voeren. Dit houdt in dat rond elke luchthaven van nationale betekenis een vastgesteld pakket aan taken wordt uitgevoerd (het vliegtuiggeluid meten en berekenen, de verschillen verklaren, hinder in kaart brengen, burgers informeren, enzovoort). Een onafhankelijke groep van experts ziet erop toe dat relevante onderwerpen worden onderzocht en nuttige verbeteringen worden overgenomen. Onderdeel van het standaard pakket is om de verschillen tussen de metingen en de berekeningen te onderzoeken en te verklaren. De resultaten worden gebruikt om de berekeningen te verbeteren en het publiek beter te informeren over vliegtuiggeluid. Ook wordt systematisch gekeken naar de effecten van vliegtuiggeluid: hoe beleven omwonenden het geluid, in welke mate ervaren zij geluidhinder en slaapverstoring, en wat zijn de mogelijke gezondheidseffecten? Het RIVM, het KNMI en het NLR bevelen verder aan om zo veel mogelijk uit te gaan van bestaande voorzieningen en beschikbare data. Ook moeten lokale initiatieven waar mogelijk worden betrokken. De nieuwe gegevens over, There is societal discontent with regard to the calculated level of noise produced by aircrafts. Local residents do not trust the information provided by government on this subject. They want aircraft noise to be measured. The Ministry of Infrastructure and Water Management (IenW) has therefore promised to improve the modelling and measurement of aircraft noise. That is more difficult than it seems. Therefore, IenW has asked RIVM, the KNMI (National Weather Service), and the NLR - Netherlands Aerospace Centre for advice. According to these three organizations, there are many opportunities available for improving the measurement and calculation methods. However, it does take time to resolve differences of opinion between stakeholders about the methods to be used. After all, it is our intention that all the parties involved agree on how the activities should be carried out and improved. To achieve this, RIVM, the NLR, and the KNMI recommend the introduction of a national working structure. This means that a standard set of activities will be carried out in the vicinity of every airport of national significance: measuring and calculating aircraft noise, explaining the differences, mapping annoyance, informing citizens, etcetera. An independent group of experts ensures that relevant subjects are examined and that useful improvements are adopted. Analyzing and explaining the differences between the measurements and the calculations is part of the standard set of activities. The results will be used to improve the calculations and to inform the public better about aircraft noise. The effects of aircraft noise will also be systematically described: how do local residents experience the noise, what is the prevalence of noise annoyance and sleep disturbance, and what are the potential risks for health? RIVM, the KNMI, and the NLR also recommend making as much use as possible of existing facilities and available data. Local initiatives should be involved where possible. The n

RIVM rapport:Op vrijwel alle werkplekken en in openbare gebouwen zijn de gemeten radonconcentraties laag, gemiddeld 15,9 Bq/m3 (Becquerel per kubieke meter). Wereldwijd bedraagt de gemiddelde radonconcentratie in gebouwen ongeveer 40 Bq/m3. Slechts in enkele zeer specifieke gevallen in dit onderzoek zijn de radonconcentraties hoger dan 300 Bq/m3. Bijvoorbeeld bij enkele grondwater-zuiveringsstations bij drinkwaterbedrijven en ondergrondse ruimten zoals grotten. De radonconcentraties zijn, net als in woningen, iets hoger in Zuid-Limburg en het Rivierengebied dan in de rest van Nederland. Dit komt doordat er in deze gebieden van nature meer radon vrijkomt uit de bodem. Dit blijkt uit een meetcampagne die het RIVM in de periode 2016-2017 heeft uitgevoerd op enkele honderden werkplekken en openbare gebouwen in Nederland. De resultaten van de meetcampagne geven een beeld van de radonconcentraties in gebouwen in Nederland. Dit is onder andere nodig om Europese regelgeving te implementeren. Een van de Europese verplichtingen is om nationale referentieniveaus vast te stellen voor radon op werkplekken en voor radon in openbare gebouwen. Beide referentieniveaus zijn in Nederland sinds 6 februari 2018 in het Besluit basisveiligheidsnormen stralingsbescherming vastgesteld op 100 Bq/m3. Behalve naar radon is onderzoek gedaan naar zogeheten thorondochters en naar gammastraling. Deze dragen net als radon bij aan de blootstelling aan natuurlijke radioactiviteit in gebouwen. De thorondochterconcentraties die nu op Nederlandse werkplekken en in openbare gebouwen zijn gemeten, liggen in lijn met de waarden die volgens internationale organisaties in gebouwen verwacht kunnen worden. De resultaten van de metingen naar gammastraling zijn vergelijkbaar met die in eerder uitgevoerde onderzoeken in Nederland en zijn laag ten opzichte van het vastgestelde referentieniveau voor gammastraling uit bouwmaterialen. Radon en thoron zijn radioactieve edelgassen die van nature ontstaan in de bodem en in bouwmater, Radon concentrations are low at almost all workplaces and public buildings in the Netherlands. The average radon concentration in workplaces and public buildings within this study is 15,9 Bq/m3 (Becquerel per cubic metre). The average radon concentration in buildings worldwide is around 40 Bq/m3. The radon concentrations exceeded 300 Bq/m3 only in a very few specific cases in this study, such as groundwater treatment stations at water companies, and underground rooms such as caves. As seen in dwellings, the radon concentrations are slightly higher in workplaces and public buildings in the southern part of Limburg and the Meuse-Rhine-Waal river delta. This is due to elevated concentrations of natural radionuclides in the soil. This was shown by a survey carried out by the RIVM at several hundred workplaces and public buildings in the Netherlands in the period 2016-2017. The reason for this survey was the European obligation to establish national reference levels for both radon in workplaces and radon in public buildings. On 6 February 2018 the Dutch government adopted national radon reference levels of 100 Bq/m3 in the Dutch Decree on Basic Safety Standards Radiation Protection (Bbs). In exceptional cases, the Minister can establish a higher reference level, of up to 300 Bq/m3. Within this survey, measurements are carried out on radon as well as thoron progeny and gamma radiation. They both contribute, along with radon, to exposure from natural radionuclides in buildings. The results of the current thoron progeny measurements in Dutch workplaces and public buildings are in line with values that, according to international organisations, are to be expected in buildings. The gamma radiation measurements are comparable with those of studies carried out earlier in the Netherlands and are relatively favourable. Radon and thoron are naturally occurring radioactive noble gasses, which are formed in soil and building materials made from soil. Indoor radon levels in the build

RIVM rapport:In Nederland bevinden zich naar schatting 24.000 woningen met een jaargemiddelde radonconcentratie boven 100 becquerel (Bq) per kubieke meter. Vooral in eengezinswoningen met natuurlijke ventilatie in Zuid-Limburg en het Rivierengebied worden vaker overschrijdingen aangetroffen: 80 procent van de woningen met meer dan 100 Bq radon per kubieke meter bevindt zich daar. Dat komt doordat in deze gebieden gemiddeld genomen meer radon vanuit de bodem in de woning terechtkomt dan elders in Nederland. Het gaat hier om woningen uit 1930 of later; van oudere woningen zijn geen radongegevens bekend. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM. Hieruit volgt ook dat 100 Bq radon per kubieke meter in woningen voor Nederland haalbaar is als nationaal referentieniveau. Vanwege Europese regelgeving is elke lidstaat verplicht een nationaal referentieniveau vast te stellen om de gezondheidsrisico's door blootstelling aan radon in woningen te beperken. Omdat de radonconcentraties in Europa door verschillen in omstandigheden sterk uiteenlopen, moet elk land een eigen referentieniveau bepalen. De gekozen waarde mag echter niet hoger zijn dan 300 Bq per kubieke meter. Lidstaten moeten ook een nationaal actieplan radon opstellen met acties om uit te zoeken waar hogere radonconcentraties verwacht worden. Verder moeten zij aangeven welke maatregelen nodig zijn om radonconcentraties boven het gestelde referentieniveau terug te dringen. Radonconcentraties in woningen boven 200 Bq per kubieke meter komen in Nederland nauwelijks voor. Dit maakt het mogelijk om met relatief simpele maatregelen een overschrijding van de radonconcentratie terug te brengen tot onder het referentieniveau. Welke maatregel in welk geval passend is, zal per situatie beoordeeld moeten worden. Radon is een radioactief edelgas dat van nature ontstaat in de bodem en in daarvan gemaakte bouwmaterialen. Vanuit deze materialen kan radon in gebouwen terechtkomen. Als radon vervalt, ontstaan radioactieve stoffen die na inademing het, There are approximately 24 thousand dwellings in the Netherlands with a time-averaged radon concentration higher than 100 becquerel (Bq) per cubic meter. Especially naturally ventilated single-family dwellings in either the southern part of Limburg or the Meuse-Rhine-Waal river delta are susceptible to higher radon concentrations: more than 80% of the Dutch dwellings with more radon than 100 Bq per cubic meter are found there. Soil characteristics in those regions cause more radon to enter the building, compared to elsewhere in the Netherlands. These results apply to dwellings built in 1930 or later; radon data from older dwellings are not available. These results were obtained from research conducted by RIVM. It was also shown that it is feasible for the Netherlands to adopt a national reference level for radon in dwellings of 100 Bq per cubic meter. The EURATOM directive 2013/59 compels member states to determine a national reference level for the time-averaged concentration of radon in dwellings. Due to very different local circumstances, radon concentrations vary over a wide range in Europe. Member states may therefore choose their own reference level, as long as it does not exceed 300 Bq per cubic meter. They should also establish a national radon action plan. Under this plan, member states shall promote action to identify dwellings with radon concentrations exceeding the reference level and will encourage, where appropriate by technical or other means, radon concentration-reducing measures in these dwellings. In contrast to many other countries in Europe and elsewhere, radon concentrations in dwellings above 200 Bq per cubic meter are very rare in the Netherlands. As a result, relatively simple and inexpensive measures in existing Dutch dwellings will be sufficient to reduce radon concentrations above the proposed national reference level of 100 Bq per cubic meter to values well below. Radon is a radioactive noble gas that is generated by natural means in soil

RIVM rapport:In vrijwel alle Nederlandse woningen is de concentratie van zowel radon als thoron laag. Dat blijkt uit onderzoek naar radon en thoron dat het RIVM in 2013 en 2014 in ruim 2500 woningen in Nederland (bouwjaar 1930 en later) heeft uitgevoerd. Het is wereldwijd voor het eerst dat op deze schaal onderzoek is gedaan naar thoron in woningen. Radon en thoron zijn radioactieve edelgassen die van nature ontstaan in de bodem en in daarvan gemaakte bouwmaterialen. Vandaar uit kunnen ze in de woning terechtkomen. De radioactieve stoffen die ontstaan als radon en thoron vervallen, dragen bij aan het risico op longkanker. Bij radon zien we regionale verschillen. Zo is de gemiddelde concentratie in Zuid-Limburg ongeveer tweeënhalf keer zo hoog als het landelijk gemiddelde. Dit heeft waarschijnlijk te maken met verschillen in bodemtype. Maar in vergelijking met andere Europese landen is de radonconcentratie in Nederlandse woningen laag. Verder zien we dat de gemiddelde radonconcentratie in woningen, gebouwd vanaf 2000, ruim twintig procent lager is dan het landelijk gemiddelde. Daarmee is aan de eerder gemaakte afspraken tussen overheid en bouwwereld, om de straling in nieuwbouwwoningen niet te laten toenemen, voldaan. Voor thoron vallen de metingen lager uit dan verwacht. Er zijn enkele uitzonderingen, maar het aantal woningen met een meetwaarde aan de hoge kant is veel kleiner dan het RIVM op basis van een vooronderzoek uit 2012 had ingeschat. Voor thoron zijn nog geen normen of grens- waarden vastgesteld. En omdat dit het eerste grote thorononderzoek in de wereld is, is de onzekerheid in de meetresultaten groter dan bij radon het geval is. Dat maakt het interpreteren en beoordelen van de thoronmeetresultaten ingewikkeld. Ook is het precieze verband tussen de hoeveelheid thoron die vrijkomt uit pleistermaterialen, en de concentratie van vervalproducten van thoron in de woning nog niet duidelijk. Er is extra onderzoek nodig om dit beter uit te zoeken. Van nature veranderen radon, Concentrations of radon and thoron progeny are low in virtually all Dutch dwellings, built since 1930. That is the outcome of a national survey, conducted by RIVM in approximately 2500 dwellings in the period 2013-2014. Radon and thoron are naturally occurring radioactive noble gasses, which are formed in soil and building materials. From there, part of it may reach the indoor environment. Inhalation of non- gaseous radioactive decay products of radon and thoron contributes to the induction of lung cancer. The average concentration of radon in all dwellings equals 15,6 Bq/m3. The 50th and 95th percentiles were found to be 12,2 and 37,9 Bq/m3, respectively. In 0,4 per cent of the dwellings, values were found between 100 and 200 Bq/m3. The average concentration of thoron progeny in all dwellings equals 0,64 Bq/m3. The 50th and 95th percentiles are 0,53 and 1,37 Bq/m3, respectively. A maximum value of 13,3 Bq/m3 was recorded. Concentrations of both radon and thoron progeny were lower, on average, in dwellings built since the year 2000. We also noted a regional difference in radon concentrations, presumably due to differences in soil type. The highest regional average radon value, of approximately 40 Bq/m3, was found in the most south-eastern part of the Netherlands. In 75 dwellings, an additional measurement program was conducted to determine the relation between the exhalation of thoron from walls and the concentration of thoron progeny in the room. Thoron exhalation values exceeding ten times the median value of 0,022 Bq/m2s (with a highest value of approximately 1 Bq/m2s) were found rather frequently, but they seldom give rise to enhanced concentrations of thoron progeny. This may be explained by the fact that a thoron exhalation value from a specific spot on the wall does not represent the average exhalation of thoron from all wall surfaces in a room. Based on these results, we estimate that indoor radon and thoron are responsible for about 400 cases of lung cancer

RIVM rapport:De in Nederland gemeten radioactiviteit uit Japan ligt duizenden keren lager dan tijdens Tsjernobyl en vormt geen risico voor de Nederlandse bevolking. De berekende stralingsdosis door inhalatie van I-131 over de gehele meetperiode bedraagt minder dan 0,00001 millisievert. De stralingsdosis van Nederlanders is normaal ongeveer 2,5 millisievert per jaar. Bij het kernongeval in Fukushima zijn grote hoeveelheden vluchtige radionucliden in de lucht geloosd. Voorlopige schattingen houden het voor I-131 op ruwweg 10% van wat tijdens Tsjernobyl is vrijgekomen. Deze radionucliden hebben zich in de dagen tot weken daarna verspreid over de atmosfeer op het noordelijk halfrond. Het KNMI geeft aan dat een deel van de uitstoot zich over de Noordpool en een deel zich over de Atlantische oceaan richting Europa heeft verplaatst. Het Laboratorium voor Stralingsonderzoek van het RIVM heeft met meerdere meetopstellingen lucht bemonsterd. Het RIVM heeft een HVS opstelling gebruikt om de dagelijkse variaties in kaart te brengen van de meest relevante radionucliden I-131, Cs-137 en Cs-134. Een bemonsteringsapparaat met een nog hoger debiet, Snow White, is gebruikt om aan stof gebonden radionucliden aan te tonen met nog lagere luchtconcentraties. Apparatuur van de RIVM meetwagens is ingezet om de verschillende fracties van I-131 (stofgebonden, elementair en organisch) te bepalen. In de periode van 23 maart tot 11 april 2011 zijn in Nederlandse buitenlucht sporen van radioactiviteit aangetoond. De hoogste concentraties zijn gevonden voor I-131. Ongeveer 31% daarvan zat in de stofgebonden fractie. De gemiddelde waarde van de stofgebonden fractie over de periode 23 maart - 11 april bedroeg 0,57 milliBq/m3. Als we aannemen dat de stofgebonden fractie over de hele periode constant verondersteld mag worden, leidt dat over de periode 23 maart - 11 april tot een gemiddelde I-131 concentratie (alle fracties samen) van 1,84 milliBq/m3. De gemeten concentraties van Cs-137, Cs-134, Te-129m, Te-129, T

RIVM rapport:Na een melding van een derde partij over mogelijke ongecontroleerde lozingen op de Onderzoeks Locatie Petten (OLP) heeft de VROM-Inspectie Kernfysische Dienst aan het RIVM gevraagd om gegevens van het Nationaal Meetnet Radioactiviteit (NMR) op specifieke data en tijdstippen in september 2001 nader te analyseren. Het RIVM heeft twee compensatiemethodes toegepast om de variatie in de achtergrondstraling te analyseren op ongewone bijdragen. Uit die analyses worden onder meer de volgende conclusies getrokken: * Op de specifiek genoemde tijdstippen zijn in de NMR-gegevens geen bijzonderheden zichtbaar; * Uit de vergelijking van gemeten en berekende data blijkt dat het zeer aannemelijk is dat het grootste deel van de variatie in de data van Petten verklaard wordt door normale variaties in de natuurlijke achtergrond, onder andere veroorzaakt door het uitregenen van radondochters. Deze bewering kan echter niet onomstotelijk aangetoond worden, omdat de voor de berekening noodzakelijke invoerparameters voor de locatie Petten niet beschikbaar zijn; * Spikes in de data van Petten (1006), zoals onder meer waargenomen op 3, 7, 13, 17, 18, 26 en 28 september, worden niet verklaard door variaties in de natuurlijke achtergrond. Deze kortstondige verhogingen, die op geregelde tijden plaats lijken te vinden, zijn zeer waarschijnlijk het gevolg van transport van radiopharmaca op het terrein van de Onderzoeks Locatie Petten; * Met de MONET compensatiemethode zijn de daggemiddelde data van de NMR meetposten Petten (1006) en Julianadorp (1004) geanalyseerd op mogelijk toegevoegd dosistempo. Op alle dagen blijft het verschil onder de aantoonbaarheidsgrens voor significante afwijkingen; * Het is zeer onaannemelijk dat lichte verhogingen in het dosistempo het gevolg zijn van een lozing, omdat vergelijkbare structuren te zien zijn op andere NMR meetposten in alle windrichtingen t.o.v. de Onderzoeks Locatie Petten., not available

RIVM rapport:In May 1998, the Dutch government asked RIVM to make an assessment of the human exposure that could have resulted from the 1992 airplane crash in Amsterdam. The request was prompted by persistent health complaints of the bystanders of the crash. Starting point of the health risk assessment was the latest version of the list of Airway Cargo Bills. In addition to this , the amount of kerosine at the moment of the crash was calculated and the quantity of depleted uranium that was not recovered after the crash. These data were completed with an estimate of the amount of synthetics, heavy metals and flame retardants in the plane. After dispersion-modelling it was concluded that environmental concentrations immediately following the crash could have resulted in acute effects, like irritation of eyes and bronchi , but that no persistent health complaints had to be expected. There was however an increased risk to develop cancer as a result of the exposure. For depleted uranium this amounted to 1 additional case of cancer per 1 x 109 persons exposed and for PAH's and heavy metals to 1 - 2 additional cases of cancer per 1 x 104 persons exposed. Caution is needed in interpreting these data, due to the lack of measurements in the acute phase and the long period between exposure and the study., Op verzoek van het ministerie van VWS heeft het RIVM onderzoek verricht naar mogelijke gezondheidsrisico's van de verbranding of verspreiding van stoffen en goederen die zich aan boord bevonden van de in 1992 verongelukte El Al-Boeing. Allereerst heeft het RIVM de in de ladinglijst genoemde stoffen geevalueerd en de overige in het vliegtuig aanwezige stoffen, zoals verarmd uranium, kerosine, kunststoffen en vlamvertragers. Vervolgens is, met behulp van verspreidingsmodellen, de concentratie van die stoffen op leefniveau berekend. Op basis van deze concentraties kon worden vastgesteld dat van de blootstelling geen blijvende gezondheidsschade verwacht mag worden. Wel is het aannemelijk dat er acute effecten zijn opgetreden, zoals irritatie van ogen en ademhalingswegen en gevoelens van benauwdheid. De kans op het ontstaan van kanker is als gevolg van de ramp wel toegenomen. Voor verarmd uranium met een extra geval van kanker op 100.000.000 blootgestelden. Voor de pak's en zware metalen met een tot twee extra gevallen van kanker per 10.000 blootgestelden. Dit laatste getal is vergelijkbaar met het niveau van het Maximaal Toelaatbaar Risico dat in het Nederlandse milieubeleid voor chemische stoffen wordt gehanteerd. Het "bij gebrek aan meetgegevens" grote aantal aannames en de lange periode die verlopen is tussen de brand en het onderzoek, maken dat de resultaten met het nodige voorbehoud moeten worden bezien.

RIVM rapport:Op verzoek van het ministerie van VWS heeft het RIVM onderzoek verricht naar mogelijke gezondheidsrisico's van de verbranding of verspreiding van stoffen en goederen die zich aan boord bevonden van de in 1992 verongelukte El Al-Boeing. Allereerst heeft het RIVM de in de ladinglijst genoemde stoffen geevalueerd en de overige in het vliegtuig aanwezige stoffen, zoals verarmd uranium, kerosine, kunststoffen en vlamvertragers. Vervolgens is, met behulp van verspreidingsmodellen, de concentratie van die stoffen op leefniveau berekend. Op basis van deze concentraties kon worden vastgesteld dat van de blootstelling geen blijvende gezondheidsschade verwacht mag worden. Wel is het aannemelijk dat er acute effecten zijn opgetreden, zoals irritatie van ogen en ademhalingswegen en gevoelens van benauwdheid. De kans op het ontstaan van kanker is als gevolg van de ramp wel toegenomen. Voor verarmd uranium met een extra geval van kanker op 100.000.000 blootgestelden. Voor de pak's en zware metalen met een tot twee extra gevallen van kanker per 10.000 blootgestelden. Dit laatste getal is vergelijkbaar met het niveau van het Maximaal Toelaatbaar Risico dat in het Nederlandse milieubeleid voor chemische stoffen wordt gehanteerd. Het "bij gebrek aan meetgegevens" grote aantal aannames en de lange periode die verlopen is tussen de brand en het onderzoek, maken dat de resultaten met het nodige voorbehoud moeten worden bezien., In May 1998, the Dutch government asked RIVM to make an assessment of the human exposure that could have resulted from the 1992 airplane crash in Amsterdam. The request was prompted by persistent health complaints of the bystanders of the crash. Starting point of the health risk assessment was the latest version of the list of Airway Cargo Bills. In addition to this , the amount of kerosine at the moment of the crash was calculated and the quantity of depleted uranium that was not recovered after the crash. These data were completed with an estimate of the amount of synthetics, heavy metals and flame retardants in the plane. After dispersion-modelling it was concluded that environmental concentrations immediately following the crash could have resulted in acute effects, like irritation of eyes and bronchi , but that no persistent health complaints had to be expected. There was however an increased risk to develop cancer as a result of the exposure. For depleted uranium this amounted to 1 additional case of cancer per 1 x 109 persons exposed and for PAH's and heavy metals to 1 - 2 additional cases of cancer per 1 x 104 persons exposed. Caution is needed in interpreting these data, due to the lack of measurements in the acute phase and the long period between exposure and the study.

RIVM rapport:De Sector Stoffen en Risico's van het RIVM heeft in 1994 besloten het onderzoek naar risicobeoordelingsmethoden op strategische wijze te versterken. Als onderdeel van deze doelstelling wordt in dit rapport het onderzoeksterrein van de humane blootstellingsschatting op het RIVM in kaart gebracht. Een representatief geachte selectie van humane blootstellingsschattingsmodellen voor stoffen en straling is geanalyseerd op aspecten als doelstelling, principe, mate van modelanalyse en waarden van defaultparameters. Behalve modellen voor stoffen en straling is, ter vergelijking, ook een model opgenomen voor de schatting van de blootstelling van de mens aan micro-organismen. De modellen zijn operationeel of bijna operationeel in de risicobeoordelingen die met name in de Sector Stoffen en Risico's, maar ook in de Sectoren Volksgezondheidsonderzoek en Milieuonderzoek van het RIVM, gemaakt worden. De besproken modellen hebben een concreet toepassingsgebied en staan direct ten dienste van beleidsuitvoering. De deelterreinen stoffen en straling in het blootstellingsonderzoek worden in dit rapport naast elkaar gezet. Methodologisch zijn wat betreft de blootstellingsschatting veel overeenkomsten te ontdekken, maar op het niveau van modellen en parameters ontbreekt nog een goede analyse van de overeenkomsten dan wel de gemotiveerde of ongemotiveerde verschillen. In dit rapport is een eerste aanzet daartoe gedaan. Aanbevelingen worden gedaan ten aanzien van de gewenste situatie op het RIVM. Wat betreft de wensen van de opdrachtgever ten aanzien van dit rapport en het RIVM-Directieproject Humane Blootstelling wordt geconcludeerd dat een belangrijke doelstelling van dit project, namelijk de bevordering van afstemming en communicatie op het onderzoeksterrein van de humane blootstellingsschatting, als gehaald kan worden beschouwd., In 1994, the Sector Substances and Risks of the National Institute of Public Health and the Environment (RIVM) decided to strengthen strategically its research into risk assessment methodology. To further this goal, this report describes the research area of human exposure assessment at the RIVM. A representative selection of human exposure assessment models for both chemical substances and radiation is analysed with regard to aim, principle, degree of model analyses and values of default parameter. For comparison, a model to assess human exposure to micro-organisms is included as well. All models are operational or nearly so in the production of risk assessments in the Sector Substances and Risks and also in the Sectors Public Health Research and Environmental Research. The models discussed all have a defined area of application and support risk management. The research areas of exposure assessment for substances and radiation are compared and many methodological analogies are apparent. However, at the level of models and parameters an in-depth analysis of analogies and explained or unexplained differences is lacking. In this report a first attempt is made. Recommendations are made with respect to the goals to reach at the RIVM. Within the scope of this RIVM management project it is concluded that an important goal of this project, i.e. furthering internal harmonisation and communication in the area of human exposure assessment, is reached.

RIVM rapport:Voor de vroegtijdige signalering van grootschalige nucleaire incidenten en het volgen van een eventuele radioactieve besmetting is in maart 1990 het Landelijk Meetnet voor Radioactiviteit (LMR) in gebruik genomen. Begin 1996 is het LMR, na integratie met een op de lokale overheden afgestemd stralingsmeetnet ontwikkeld in opdracht van BiZa, omgevormd tot het Nationaal Meetnet Radioactiviteit (NMR). Dit rapport evalueert de werking van het LMR in de periode 1993-1995 en presenteert een overzicht van de veldmetingen uit die jaren. In dit rapport wordt de werking van de twee typen veldmonitoren, de Bitt RS02/RM10E stralingsmonitor en de FAG FHT59S luchtstofmonitor, nader gespecificeerd. Meetgegevens van het omgevingsdosisequivalenttempo zoals bepaald door de Bitt monitor, bevatten een systematische fout. Hiervoor wordt een correctieformule gepresenteerd. De door de luchtstofmonitor gemeten totale alfa-activiteitsconcentratie is, onder niet-ongevals-omstandigheden, rechtevenredig met de evenwichts-equivalente concentratie van kortlevende vervalproducten van 222Rn, EEDC. In de periode 1993-1995 vonden er in of in de buurt van Nederland geen radiologische incidenten van enige betekenis plaats. Wel zijn in die periode enkele tientallen automatische waarschuwingsmeldingen gegenereerd. In een enkel geval betrof het een reele overschrijding van een in het LMR gehanteerde waarschuwingsdrempel, door natuurlijke oorzaak of door industrieel handelen. De meeste meldingen hadden echter een (meet)technische oorzaak, en waren vals. In 1994, maar vooral in 1995 was het aandeel valse meldingen groot, deels vanwege veroudering van de meetapparatuur en deels vanwege extreme weersomstandigheden in 1995. Desondanks was de beschikbaarheid van LMR-data in de periode 1993-1995 (stralingsdata circa 96%, luchtactiviteitsdata circa 91%) hoger dan in voorgaande jaren. De LMR meetgegevens hebben het inzicht vergroot in de variaties die optreden in de natuurlijke stralingsachtergrond, en de paramete, In March 1990, the Dutch National Radioactivity Monitoring network (LMR) was put into operation. The tasks were early detection of major nuclear incidents and collection of radiation data during such an event. By integrating with a network more directed at the requirements of local authorities, the LMR was succeeded by the National Monitoring Network Radioactivity (NMR) early in 1996. This report evaluates the performance of the LMR over the years 1993-1995 and presents a data review over this period. The technical properties are described of the two field monitors used, the Bitt Technology RS02/RM10E proportional counter device and the FAG FHT59S airborne gross-alpha/beta-activity monitor. Measurements of external radiation, expressed in ambient dose-equivalent rate contain a systematic error for the correction of which a conversion formula is presented. The natural alpha-activity concentration as determined by the aerosol monitor is (during non-emergency situations) proportional to the equilibrium-equivalent decay product concentration of 222Rn progeny in air, EEDC. In the period 1993-1995 nuclear accidents with any impact for the Netherlands did not occur. However, automatic warning messages indicating that radiological data were recorded above one of the warning levels were received many times. Some of these warnings were due to natural causes or industrial activities, but most were false, for instance, because of malfunctioning equipment. In 1994, but especially in 1995 the number of 'false' messages was relatively large, partly due to the ageing of the instruments and partly due to the extreme weather conditions of 1995. Nevertheless, the availability of LMR data in the period 1993-1995 was higher than in previous years: dose-rate on average some 96%, air activity approximately 91%. The monitoring results of the LMR have increased the knowledge of the variations in the natural background radiation and the determining parameters. This report contains a referenc

RIVM rapport:De van nature aanwezige achtergrond aan ioniserende straling varieert als functie van tijd en plaats. Deze variaties en de onderliggende processen zijn nauwkeurig onderzocht en beschreven. Het onderzoek is voor een belangrijk deel gebaseerd op de analyse van data afkomstig van het Landelijk Meetnet voor Radioactiviteit (LMR). De externe straling in het buitenmilieu wordt voornamelijk bepaald door kosmische straling, (natuurlijke) radioactiviteit in en op de bodem en natuurlijke radionucliden in de atmosfeer, voornamelijk Rn-222 en kortlevende vervalprodukten. Met behulp van een Geografisch Informatiesysteem (GIS) is de plaatsafhankelijkheid van het terrestrische stralingsniveau in kaart gebracht. Verder is een methode beschreven om op basis van drie goed bekende parameters de tijdsvariatie in het externe stralingsniveau tot binnen een kleine onzekerheidsmarge te kunnen berekenen. Met de beschreven techniek kunnen kleine afwijkingen in het stralingsniveau (bv. door industriele activiteiten of radiologische ongevallen) in een vroeg stadium worden opgespoord. De concentratie van Rn-222 en vervalprodukten in de buitenlucht vertoont grillige tijdspatronen. Gemiddelde waarden tonen echter een duidelijke seizoensafhankelijkheid en, in de zomerperiode, een dagelijkse oscillatie. Verder zijn correlaties gevonden tussen de concentratie van Rn-222 (dochters) enerzijds en de vertikale atmosferische menging, de windrichting en -snelheid, de atmosferische druk (bij verschillende windrichtingen), de luchtvochtigheid en de mate van regenval anderzijds. Tenslotte zijn de resultaten beschreven van een model dat op continentale schaal de verspreiding van Rn-222 berekent., The natural background of ionising radiation varies in space and time. These variations and the underlying processes are thoroughly investigated and described. A major part of the study is based on an analysis of data obtained from the Dutch 'National Radioactivity Monitoring Network (NRM)'. Outdoor external radiation levels are due to cosmogenic radiation, (natural) radioactivity in and on top of the soil and natural radionuclides in the air, the latter dominated by Rn-222 and short-lived decay products. The spatial variation in the terrestrial radiation level has been mapped, using a Geographical Information System (GIS). It is further shown that most of the temporal variations in the external radiation level are explained by three time-varying parameters, all of them readily available in practice. Based on these results, a compensation method for the natural radiation background was developed that can be used to identify unusual events, for instance, a radiological accident. Time-series of airborne concentrations of Rn-222 and decay products show capricious patterns. Averaged values, however, reveal a seasonal trend, as well as a diurnal oscillation in the summer period. A correlation was found between Rn-222 (progeny) on one hand, and the vertical atmospheric mixing, the wind velocity, the humidity of the air and the precipitation rate on the other hand. Finally, results are presented of model calculating the dispersion of outdoor Rn-222 on a continental scale.

RIVM rapport:Het ongeval met de kerncentrale van Tsjernobyl in april 1986 en de gevolgen daarvan waren aanleiding voor de Nederlandse overheid om de voorzieningen voor de kernongevallen-bestrijding in Nederland te evalueren en te verbeteren. De resultaten van de evaluatie zijn verwerkt in het Nationaal Plan voor de Kernongevallenbestrijding (NPK). Gedurende een ongeval met radioactief materiaal coordineert de Technische Informatie Groep (TIG) de meetinspanningen van de zogenaamde Steuncentra. De in het NPK omschreven taak van het Steuncentrum RIVM bestaat uit 'het verzamelen en verwerken van gegevens inzake emissies, concentraties, deposities en stralingsdoses van bodem en lucht'. Dit rapport beschrijft de RIVM-meetstrategie voor kernongevallen. De meetstrategie en het daaruit afgeleide meetplan richten zich op concrete antwoorden op de volgende centrale vragen: wat wordt er gemeten, door wie, waar, wanneer en hoe, en waarom? Tot de uitgangspunten, randvoorwaarden en beperkingen voor de meetstrategie behoren de wensen van de TIG en de taakstelling en operationele voorzieningen van het Steuncentrum RIVM. Deze worden vervolgens vertaald naar concrete keuzen voor de meetstrategie en het default meetplan. Het rapport bevat tevens een overzicht van contacten, die tijdens een nucleair ongeval relevant kunnen zijn voor het Steuncentrum RIVM, met binnenlandse en buitenlandse (onderzoeks)instituten., The accident at the Chernobyl nuclear power station in April 1986 and its consequences were reason for the Dutch government to evaluate and improve the facilities and the preparedness for nuclear emergency management in the Netherlands. The results of the evaluation have been elaborated in operational terms in the National Plan for Nuclear Emergency Planning and Response (EPR). During an accident with radioactive material the Technical Information Group (TIG) coordinates the measuring activities of the so-called Support Centres. According to the EPR, measuring activities of Support Centre RIVM are focused on the collection and processing of data on emissions, concentrations, depositions and radiation doses from soil and air. This report describes the measuring strategy of RIVM for nuclear emergencies. The measuring strategy and the measuring plan, the latter deduced from the measuring strategy, concentrate on explicit answers to the following central questions: what has to be measured, by whom, where, when and how, and why? The demands of the TIG and the specification of tasks and operational facilities of Support Centre RIVM are considered as starting-points, limiting conditions and constraints for the measuring strategy. These items are converted to explicit choices for the measuring strategy and the default measuring plan. This report further includes a list of contacts of Support Centre RIVM with other (research) institutes, inside and outside the Netherlands, which may be relevant during a nuclear emergency.

RIVM rapport:Abstract niet beschikbaar, Automated monitors for the determination of airborne radioactivity are widely in use as 'early warning' systems for nuclear emergencies, but seldom applied in quantitative studies to the appearance of natural radioactivity (especially radon and short-lived decay-products). This report describes how a specific type of airborne gross-alpha/beta monitor (FAG FHT59S), which is used by the Dutch National Radioactivity Monitoring Network (NRM) for the surveillance of the inhalation pathway, can be applied for this purpose. The main focus is on the performance of the applied algorithm which recalculates actual air activity concentrations from primary measurements, especially for circumstances contradicting assumptions made by the manufacturer. Furthermore, a complete uncertainty analysis has been carried out. As a result, a formula has been derived which converts, within a reasonable degree of uncertainty, the monitor recordings to the equilibrium-equivalent decay-product concentration (EEDC) of Rn-222. NRM-data of Rn-222 (progeny) obtained in this way agree with results of previous radon surveys carried out in the Netherlands.

RIVM rapport:Abstract niet beschikbaar, The primary task of the National Radioactivity Monitoring Network (LMR) is the early detection of major nuclear incidents and the provision during such events of geographical information about the contamination. After a test period with a limited number of monitors, the LMR became fully operational in March 1990. This report is intended to give information concerning the operationality of the network in 1990. For the interpretation and presentation of the data, the "raw" data (ten-minute values as stored in the LMR database) are processed to mean values over an hour, day, week, month and year. For the validation of the data, restrictions are placed on the range. Additionally, in an averaging period at least 80% of the data have to be available and valid.

RIVM rapport:Abstract niet beschikbaar, This report describes the finalizing stages of the realization of the radioactivity monitoring network (LMR) during the period 1 April 1989 till 14 March 1990 and the first operational phase from the official opening (14 March) till 31 December 1990. The technical realization of the network was accompanied by four major modifications on the aerosol monitors and the implementation of 44 gamma radiation monitors end 1989. The automatic warning facilities of the network are completely functioning and the 'network technician on duty' can monitor the network with his so-called 'LMR-home-PC'. The data collected in the period of 1 April 1989 till 31 December 1989 are reported here. An impression of possible correlations between radiation data and weather is given. In future the data will be presented in annual reports, the first to be published in 1991.

RIVM rapport:Ultraviolet radiation has many, mostly harmful, effects on man and the environment. The stratospheric ozone layer offers an important protection against ultraviolet radiation because ozone absorbs the short-wave ultraviolet radiation. Therefore, a reduction in the ozone layer can cause an increased UV-radiation level on the earth's surface. In the Netherlands, a project to collect information on the current UV climatic conditions and changes has begun, which will include the development of an UV spectrometer system. In this report requirements for the system are formulated based on the project objectives. Several methods for UV-radiation measurement are presented, and monitoring networks in other countries are discussed. A specific UV-radiation measurement system in the Netherlands is proposed, consisting of a double monochromator for short-wave UV-B measurement, and a multichannel detection system for UV-A radiation measurement.

RIVM rapport:Abstract niet beschikbaar, This report summarizes the results of measurements of radionuclides deposited at Bilthoven in the Netherlands in 1988. The total depositions of 3H (1700+-40 Bq/m2), 7Be (1200+-50 Bq/m2), 210Pb (110+- Bq/m2) and 210Po (25+-1 Bq/m2) were not substantially changed compared to those in previous years. The same applies to the deposited gross alpha- (36+-2 Bq/m2), gross beta- (103+-3 Bq/m2) and gross gamma-activity (185+-6 Bq/m2). The depositions of 134Cs and 137Cs were <5 Bq/m2 and <6 Bq/m2 respectively. In 1987 these depositions were <5 Bq/m2 and 12 Bq/m2. The weekly deposition of gross gamma-activity, 3H and 7Be were correlated with the amount of precipitation. In 1988 the consequences of "Chernobyl" were no longer perceptible in the deposition in the Netherlands.

RIVM rapport:In dit rapport wordt de voortgang besproken van de opbouw van het LMR in de periode vanaf 1 januari 1988 tot 1 april 1989. Begin 1989 heeft dit geleid tot een tussenprodukt in de vorm van een proefmeetnet, bestaande uit 14 meetlocaties. Bij afnametesten en na installatie van de monitoren kwamen diverse ontwerpfouten aan het licht. Verwacht wordt echter dat na modificatie uiteindelijk alle apparatuur aan de fabrieksspecificaties zal voldoen. De FAG FHT 59S luchtstofmonitoren bleken na plaatsing in het veld uitermate storingsgevoelig te zijn. De energierespons van de Bitt monitor gaf aanleiding om het gammastralingsniveau voortaan niet meer als exposietempo (muR/h), maar als dosis-equivalenttempo (nSv/h) te presenteren. Het data-communicatiesysteem functioneert naar behoren. Tijdens de proeffase van het meetnet is voorzien in automatische storingsmelding en datapresentatie achteraf. De analyse van meetwaarden is in dit rapport beperkt gebleven tot meetgegevens opgenomen in Bilthoven. In de discussie worden voorlopige waarden voor waarschuwings- en alarmeringsniveau's gepresenteerd., not available