Search

Contains fulltext : 153967.pdf (Publisher’s version ) (Open Access), BACKGROUND: Pain is a common symptom in patients with multiple myeloma (MM). Many patients are dependent on analgesics and in particular opioids, but there is limited information on the impact of these drugs and their side effects on health-related quality of life (HRQoL). METHOD: In a cross-sectional study, semi-structured interviews were performed in 21 patients attending the hospital with symptomatic MM on pain medications. HRQoL was measured using items 29 and 30 of the European Organisation for Research and Treatment of Cancer (EORTC) QLQ-C30. RESULTS: Patients were able to recall a median of two (range 0-4) analgesics. They spontaneously identified a median of two (range 1-5) side effects attributable to their analgesic medications. Patients' assessment of HRQoL based on the EORTC QLQ-C30 questions 29/30 was mean 48.3 (95 % CI; 38.7-57.9) out of 100. Patients' assessment of their HRQoL in the hypothetical situation, in which they would not experience any side effects from analgesics, was significantly higher: 62.6 (53.5-71.7) (t test, p = 0.001). CONCLUSION: This study provides, for the first time, evidence that side effects of analgesics are common in symptomatic MM and may result in a statistically and clinically significant reduction of self-reported HRQoL.

De Rijksoverheid en 90% van de Nederlandse gemeentes hebben dan ook de doelstelling om de jongerenparticipatie te vergroten. De gemeente Geldermalsen heeft een project gestart genaamd Jongeren voor Jongeren. Waarbij een brugklas jongeren uit Geldermalsen training krijgt om voorlichting te geven over verschillende onderwerpen aan andere jongeren. Er wordt in dit onderzoek gekeken of het Jongeren voor Jongeren project bijdraagt aan het vergroten van de jongerenparticipatie. De onderzoeksvraag is Welke factoren zijn van invloed op de participatie van jongeren die deelnemen aan het Jongeren voor Jongeren project in Geldermalsen? Er wordt gebruik gemaakt van een combinatie van kwalitatief en kwantitatief onderzoek. Doormiddel van een experimentele opzet wordt er een enquête afgenomen bij 3 brugklassen in Geldermalsen. In de enquête wordt gekeken naar verschillende factoren gebaseerd op sociologische theorieën van onder andere Durkheim, Inglehart en Bourdieu.

De afgelopen decennia is er veel kritiek gekomen op het niet duurzame karakter van de westerse samenleving. Er is veel kritiek op ondernemingen die teveel focussen op aandeelhouderswaarde en winst op de korte termijn. Ondernemingen hebben een rol in het verduurzamen van de samenleving, maar worden nu vooral bekritiseerd over wat ze niet of fout doen. Vele theoretici hebben betoogd dat er een nieuw waardebegrip moet komen, namelijk waardecreatie. Waarbij er geen óf óf situatie maar een én én situatie ontstaat, namelijk zowel financiële als maatschappelijke waarde ontwikkelen als onderneming. Dit kan via duurzame innovatie. Duurzame Innovatie heeft de belofte in zich om met deze kritiek en spanning om te gaan. Het is een manier om de economie te verduurzamen. Dit verduurzamen van de economie is tevens hard nodig, zo laten de recente en huidige economische crises zien. Duurzame innovatie is een zeer breed begrip wat niet in één scriptie te onderzoeken is. Daarom is er voor gekozen om op een aantal facetten die in de literatuur naar voren komen te focussen, namelijk het hebben van een maatschappelijk doel, samenwerken, de noodzaak van duurzame innovatie en barrières die daarbij ervaren worden. Er zijn verschillende hypothesen opgesteld rondom deze thema’s, die zijn getoetst via een kwantitatieve onderzoeksmethode, waarbij een vragenlijst is uitgezet onder ondernemingen in Nederland. De resultaten van dit onderzoek laten zien dat het enige wat significant van invloed is op (de mate van) duurzame innovatie samenwerking is, zowel het aantal samenwerkingspartners als de intensiteit van samenwerking in aparte functies van het innovatiesysteem. Tevens wordt duidelijk dat de noodzaak om duurzaam te innoveren wel degelijk aanwezig is en gevoeld wordt, maar dat de druk om radicaal te veranderen niet gevoeld wordt. Het radicale element ontbreekt, waardoor duurzame innovatie blijft hangen. Opvallend is dat het hebben van een maatschappelijk doel geen significant effect heeft, terw

Een grote groep jongeren in Nederland kampt met een opeenstapeling van problemen. Deze ‘overbelaste’ jongeren vallen tussen wal en schip doordat de verbindende factor in het huidige hulpverleningsaanbod mist. Het JongerenInterventieTeam (JIT) in Schiedam neemt een centrale rol aan in de omgeving waarin het functioneert. Zij trachten het netwerk van een jongere te mobiliseren en een ‘kring van solidariteit’ te vergroten. Dit onderzoek belicht de aanpak van JIT en de wijze waarop zij het sociaal kapitaal vergroten. Daarnaast is bekeken of de mate van problematiek waar de overbelaste jongeren mee kampt ook in relatie staat met het sociaal kapitaal. Dat resulteert in twee onderzoeksvragen: 1. JIT-aanpak: Hoofdvraag 1: Hoe vergroot het JIT het sociaal kapitaal van jongeren? 2. Sociaal netwerk - omvang van problemen: Hoofdvraag 2: Welke vormen van sociaal kapitaal staan in relatie met de omvang van problemen die de jongeren ervaren die door het JIT begeleid worden?

Door de intrede van de ‘nieuwe’ arbeidsrelatie, ten opzichte van de ‘traditionele’ arbeidsrelatie, is de betrokkenheid van werknemers bij de organisatie afgenomen. Hierbij geldt dat naarmate een werknemer minder betrokken is de verloopintentie toeneemt. Werkgevers streven echter naar een stabiel personeelsbestand, omdat dit leidt tot continuïteit en zekerheid. Omdat betrokkenheid bij de organisatie niet meer de norm is, moet de binding met de organisatie op een andere manier tot stand worden gebracht. Een goede manier om werknemers aan een organisatie te binden, is door te voorzien in hun wensen en behoeften, zodat werktevredenheid ontstaat. Wensen en behoeften van werknemers en werkgevers zijn met de komst van de ‘nieuwe’ arbeidsrelatie veranderd. Onder andere op het gebied van flexibilisering, leiderschap en gezondheid. Dit onderzoek brengt in kaart in hoeverre deze aspecten de werktevredenheid beinvloeden. En daarnaast, of zij een toevoeging vormen aan de reeds bestaande voorspellers van werktevredenheid.

De Nederlandse samenleving is aan het veranderen. Denk hierbij aan de toenemende vergrijzing en individualisering van de maatschappij. Dit vergt aanpassing in de zorgsector. Een verandering hierbij is de kanteling in de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Deze kanteling houdt in dat de landelijke overheid steeds verder uit gaat van wat iemand wel kan en de nadruk legt op de kwaliteiten die mensen bezitten. Dit betekent over het algeheel dat de eigen kracht van burgers centraal komt te staan. Bij het verhogen van de eigen kracht zijn de zelfredzaamheid van burgers en participeren in de samenleving belangrijke elementen. Het doel van de kanteling is dan ook iedereen in de samenleving mee te laten doen. Voor de gemeente Sint-Oedenrode brengt dit ook veranderingen met zich mee. Hoe gaan de burgers in Sint-Oedenrode om met deze verandering, waarbij zelfredzaamheid centraal staat, en hoe kan de gemeente de zelfredzaamheid verhogen? Om de zelfredzaamheid te kunnen vergroten, moet er eerst duidelijkheid zijn over hoe het er op dit moment voor staat met de zelfredzaamheid van burgers. De hoofdvraag van het onderzoek luidt dan ook “ hoe zelfredzaam zijn de burgers in Sint- Oedenrode in de leeftijdscategorie van 55 tot en met 75 jaar?”. Zelfredzaamheid wordt door verschillende factoren beïnvloedt, maar welke dit zijn wordt nader onderzocht met de deelvraag “welke factoren zijn van invloed op zelfredzaamheid?”. In dit onderzoek wordt antwoord gegeven op deze vragen .

Hoewel reeds veel onderzoek is gedaan naar jongerenoverlast, richt weinig onderzoek zich expliciet op het verband tussen overlast en gezagsaanvaarding onder jongeren. In deze thesis is gekeken of er een verband is en zo ja, hoe dit tot uiting komt in (gemeentelijk) beleid. Er zijn tweeëntwintig expertinterviews afgenomen met onder andere beleidsmakers op het gebied van Jeugd en Jeugd & Veiligheid. Er kan aangegeven worden dat er een negatief verband is; hoe meer gezagsaanvaarding onder jongeren, hoe minder overlast. Daarnaast is een verschuiving zichtbaar van formeel naar informeel gezag. Het gaat steeds meer om hoe je bent (attitude) in plaats van wat je bent (functie/positie). Het hebben van gezag zit hem veel meer in de manier van benaderen. Kijkend naar de hedendaagse effectieve gezagsdrager, dan zijn bepaalde eigenschappen als betrouwbaar, geloofwaardig, zichtbaar zijn, grenzen stellen en zelf de grenzen van mogelijkheden opzoeken kenmerkend. Deze mensen die het verschil weten te maken zijn volgens beleidsmakers ‘vrij’ zeldzaam, maar desondanks zijn dus specifieke kenmerken te onderscheiden. Omdat het bij deze gezagsdragers om in de persoon gelegen factoren gaat, maakt dat hun aanpak effectief, maar tevens ook kwetsbaar.

In de komende jaren moet de transitie jeugdzorg vormgegeven worden. Daarmee krijgen gemeenten de taak om de jeugdzorg te organiseren. In dit onderzoek is gekeken naar de samenwerking tussen gemeenten en jeugdzorgaanbieders en de rol die gemeenten daarbij innemen. In het theoretisch kader zijn drie rollen opgesteld die gemeenten aan kunnen nemen. Dat zijn een sterk sturende rol, een samenwerkende rol en een faciliterende rol. Door middel van de topics: initiatief, visie, doel, script, expertise, randvoorwaarden, afstemming, verantwoordelijkheid, monitoring, sturing en doorzettingsmacht is gekeken in welke rol gemeente de jeugdzorg het best kan organiseren. Dit is gedaan door te spreken met veel verschillende partijen. Dit waren gemeenten, provincies, jeugdzorgaanbieders, Bureaus Jeugdzorg, een zorgkantoor en Jeugdzorg Nederland. Uit de analyse is naar voren gekomen dat de rol van gemeenten het best kan verschuiven gedurende de transitie. Gemeenten kunnen sturend beginnen bij het opstellen van een visie, vervolgens zouden zij samen moeten werken met de jeugzorgaanbieders om de zorg in te vullen en tot slot zouden zij de jeugdzorgaanbieders moeten faciliteren wanneer de zorg in uitvoering is. Op uitvoeringsniveau moeten gemeenten dus niet te veel sturen. Tevens is er gebleken dat er op een aantal punten nog geen overeenstemming is tussen de verschillende actoren over de manier waarop gemeenten deze zorg het best kunnen organiseren in samenwerking met jeugdzorgaanbieders. In het beleidsadvies wordt gemeenten dan ook geadviseerd om tijdig en open te communiceren met jeugdzorgaanbieders. Hierdoor kan de transitie jeugdzorg het meest effectief uitpakken.

In 2015 vindt de decentralisatie van de jeugdzorg plaats, wat wil zeggen dat de gemeente in plaats van de provincie de zorg voor de jeugd gaat organiseren. Tegelijkertijd wil de overheid de jeugdzorg inhoudelijk veranderen met ‘eigen kracht’; een andere werkwijze die de jeugdige centraal stelt. Eigen kracht is gebaseerd op het inzetten van de mogelijkheden van de jeugdige en de mogelijkheden van haar netwerk. In dit kwantitatieve onderzoek kijken we naar hoe jeugdwerkers tegenover eigen kracht staan en in hoeverre ze de werkwijze al toepassen. Uit de theorie zijn een aantal motivatie- en communicatiefactoren gehaald die mogelijk van invloed zijn. De data is verzameld door middel van een vragenlijst onder jeugdwerkers van verschillende instellingen in Zaanstad. Bij de analyse komt naar voren dat jeugdwerkers positief staan tegenover de werkwijze ‘eigen kracht’, waarbij ze minder positief zijn ten opzichte van het netwerk van de jeugdige inzetten. Jeugdwerkers passen ‘eigen kracht’ al regelmatig toe in hun werkwijze. Het blijkt zo te zijn dat naarmate jeugdwerkers meer autonoom gemotiveerd ze een positievere houding hebben en eigen kracht meer toepassen in hun werkwijze. Jeugdwerkers werken voornamelijk met eigen kracht omdat ze er persoonlijk belang bij hebben of omdat ze de waarde inzien voor de jeugdige. Jeugdwerkers noemen een aantal onmogelijkheden om eigen kracht in te zetten, zoals bij psychische gevallen en wanneer geen motivatie vanuit de jeugdige aanwezig is. De beleidsaanbevelingen die voortvloeien uit dit onderzoek, zijn er voornamelijk op gericht hoe de gemeente Zaanstad organisaties kan vrijlaten in het werken met ‘Eigen kracht’.

In dit onderzoek wordt inzicht gegeven in wat de invloed is van interne communicatie op de betrokkenheid van medewerkers bij een cultuurverandering en hoe interne communicatie een rol kan spelen in het bevorderen van betrokkenheid voor de gewenste cultuur. De centrale onderzoeksvraag in deze scriptie luidt: ‘Wat is de invloed van interne communicatie op de betrokkenheid van medewerkers bij de cultuurverandering en hoe kan interne communicatie een rol spelen om de betrokkenheid van medewerkers voor de gewenste cultuur te bevorderen?’ Het onderzoek geeft een verkennend beeld over wat de perceptie van medewerkers is. Wat denken zij wat de invloed is van communicatie op betrokkenheid en hoe beoordelen zij interne communicatie waardoor duidelijk wordt waar verbeterpunten liggen.

The present master thesis describes trends in competencies within primary education in the Netherlands. The aim of this study is to declare why the focus lies on cognitive competencies like reading, mathematics and language, instead of more social competencies like working together, presenting yourself and work attitude. First, a theoretical framework of competencies in the Netherlands and a policy change model are described. Policy changes in the educational field took place in the context of external pressure from politics, changes in environment and an increasing focus on measurement. In the public sector, and therefore also the educational sector, the focus on measurement means an emphasis on hard performance indicators, like the 'Citotoets' and ‘Referentieniveau’s’. Analyses were based on newspaper articles of four national newspapers: De Telegraaf, de Trouw, de Volkskrant and NRC-Handelsblad during a decade (1 January 2001 until 1 May 2011). The search for relevant newspaper articles took place with the help of keywords based on actors and competencies. The actors were the politics, the ‘Onderwijsinspectie’, the educational field and the parents of children of primary schools. The results of this study show that the ‘Citotoets’ and the ‘Referentieniveaus’ contribute to a focus on cognitive competencies instead of social competencies. Moreover, the Politics and ‘Onderwijsinspectie’ have a great influence on the emphasis on cognitive competencies during the previous decade. The increasing interest in cognitive competencies is explained by the focus of politicians on the ability to measure results. Indeed, cognitive competencies are more able to measure performance in education, instead of abstract social competencies.

Het Nieuwe Werken (HNW) is een organisatievorm die momenteel steeds meer terrein wint. HNW brengt nieuwe spelregels met zich mee: werken onafhankelijk van tijd en plaats, medewerkers sturen op resultaatgerichtheid, flexibele arbeidsrelaties en het organiseren van een vrije toegang tot kennis, ideeën en ervaringen. Voor HR-instrumenten (assessments, opleidingen/trainingen, management development, persoonlijk ontwikkelingsplan etc.) die worden gebruikt om medewerkers te stimulerenen in hun ontwikkeling, te beoordelen of te selecteren bestaat de mogelijkheid dat ze gedateerd zijn omdat deze instrumenten zijn toegespitst op de traditionele werkomgeving (focus op het functieprofiel als afgeleide van de organisatiedoelstelling) en niet of minder goed aansluiten op de veranderende werkomgeving (HNW). Het gewenst gedrag in de werkomgeving van HNW is in deze studie vergeleken met het gedrag van medewerkers in de traditionele werkomgeving. Hierbij is gebruik gemaakt van gedragsvoorbeelden die samen een competentie vormen. Het doel van het onderzoek was om inzicht te verkrijgen waar het gedrag behorend bij deze competenties verschilt tussen de twee typen werkomgeving. Tegelijkertijd is onderzocht welke competenties, die gerelateerd zijn aan HNW, van belang zijn zodat organisaties hun HR-instrumentarium beter kunnen afstemmen op de werkomgeving waarin zij als organisatie werkzaam zijn of waaraan zij adviseren. Een competentie is in deze studie gedefinieerd als: een combinatie van kennis, vaardigheden en gedrag. Bij het gedrag dat een competentie tot uitdrukking brengt gaat het om waarneembaar gedrag. Dit type gedrag vormt de essentie van het onderzoek. Uit de literatuur handelend over HNW en telewerken zijn de belangrijkste competenties geselecteerd die van betekenis leken te zijn voor HNW. Om inzicht in de gedragsverschillen horend bij de twee soorten werkomgevingen te kunnen krijgen is een online-enquête uitgezet onder medewerkers die of werkzaam zijn in de omgeving van HNW o

This study looks at the supply and demand of extracurricular learning support in the city of Vlaardingen and the stand the Gemeente Vlaardingen should take in the creation of policy concerning extracurricular learning support. Data was collected through several interviews with involved organizations and schools and a survey for parents. It was found that there is a good balance between supply and demand. However, because the schools are unaware of the supply available in Vlaardingen because they have a reserved attitude towards the organizations, they advise parents not to use extracurricular learning support. Parents are most likely to find advice for extracurricular learning support at schools. There is also no initiative from the organizations to keep contact with the schools. Because of this, there is a skewed distribution between the need and use of extracurricular learning support. It is advised for the Gemeente Vlaardingen to pay attention to and to improve the cooperation between schools and organizations.

Het huidig kabinet is gecharmeerd van de invoering van een mogelijke prestatiebeloning voor het onderwijsveld als beleidsmaatregel, waar de komende jaren structureel 250 miljoen voor is gereserveerd (‘Regeerakkoord VVD-CDA: Vrijheid en Verantwoordelijkheid 2010’). Prestatiebeloning grijpt hierbij naar het volgend doel; docenten die voor de klas staan, moeten zich continu blijven ontwikkelen. Hierdoor zal de kwaliteit van het onderwijs zichtbaar centraal staan. Prestatiebeloning zal moeten leiden tot een verbetering van de onderwijskwaliteit. De weg naar een daadwerkelijke invoering van prestatiebeloning wordt aangekaart als een ‘verkenningstocht’. Waarbij geëxperimenteerd zal worden met alternatieven van experimenten betreffende beloning aan docenten op individueel of team niveau. De meningen betreffende de invoering van een maatregel als prestatiebeloning in het onderwijsveld, bij de Nederlandse onderwijsprofessionals zijn verdeeld. Prestatiebeloning wordt enerzijds gezien als financiële discriminatie tussen onderwijspersoneel. Anderzijds is men gematigd positief met betrekking tot prestatiebeloning van docenten. Vanuit de bestaande literatuur komt naar voren dat een ‘valide en betrouwbaar experiment met betrouwbare resultaten’ ontbreekt. Nederland heeft behoefte aan een (kwalitatief en kwantitatief) ‘goed’ experiment gericht op de invoering van prestatiebeloning voor het onderwijsveld, waarbij duidelijk moet zijn op welke ‘aspecten’ gelet moet worden. Het doel van deze studie is dan ook het aanvullen van de fundamentele kennis betreffende de attitude van docenten ten opzichte van de invoering van prestatiebeloning en de vormen van prestatiebeloning. De onderzoeksvragen van deze studie luidden dan ook; - Waar moet het Nederlandse beleid betreffende prestatiebeloning in het onderwijsveld op inzetten? - In welke mate hebben leraren op de ROC’s een positieve attitude ten opzichte van de invoering van ‘prestatiebeloning’? - Welke factoren zijn van invloed op de attitud

De master thesis van onderwijsstad naar studentenstad is uitgevoerd namens SSH. Dit kwalitatieve onderzoek geeft inzicht in de studentenhuisvesting van de steden Den Bosch, Venlo en Vlissingen. Het geeft inzicht in het huidige beleid en het toekomstige beleid van de gemeenten, onderwijsinstellingen, woningcorporaties en studentenvertegenwoordigers in de steden. Verder geeft het inzicht in de maatregelen die genomen worden om krimp in deze steden tegen te gaan. Het onderzoek is gedaan d.m.v. een documentenanalyse en diepte-interviews met de betrokken organisaties. Het onderzoek heeft als doel de woningnood en leefbaarheid voor studenten te verbeteren en heeft daarnaast een adviesfunctie richting SSH over het of niet betreden van de studentenwoningmarkt in deze steden.

In dit onderzoek wordt onderzocht wat de effecten zijn van een inburgeringscursus op de integratie van cursisten. Tevens wordt onderzocht wat de mening is van de cursisten ten aanzien van de verschillende onderdelen in de inburgeringstrajecten. De resultaten vloeien voort in concrete beleidsaanbevelingen.