Search

This article examines the hotel managers’ opinions and experiences with emotional labor. Relying on the phenomenological approach, the data collected via face-to-face interviews with hotel managers. The analysis provided six themes explicating the experiences of the managers. The findings indicate that the managers have developed techniques or certain behaviors that allowed them to face the negative consequences caused by emotional labor

Bu araştırmanın amacı, turizmeğitimi alan öğrencilerin yaratıcı drama yönteminin öğrenmedeki rolüne, derssürecine ve duygu durumuna ilişkin görüşlerini ortaya koymaktır. Otel yönetimidersindeki konulara yönelik hazırlanan yaratıcı drama oturumları bir dersdönemi boyunca toplamda 11 hafta olmak üzere 33 saat uygulanmıştır.Araştırmanın verileri ders dönemi boyunca öğrencilerin yazdıkları katılımcıgünlükleri; ders dönemi sonunda öğrencilerin yazdıkları mektuplar ve yarıyapılandırılmış sorularla öğrencilerle yüz yüze gerçekleştirilen görüşmeleraracılığıyla elde edilmiştir. Bu araştırmada nitel araştırma yaklaşımındanyararlanılarak toplanan verilere içerik analizi yapılmıştır. Yapılan analizsonucunda öğrenci görüşleri; öğrenme, ders süreci ve duygu durumu temalarıaltında toplanmıştır. Araştırma sonucunda, yaratıcı drama yönteminin meslekieğitim konusunda elverişli bir zemin sunduğu ve yöntemden başka derslerde deyararlanılabileceği öne çıkmaktadır. Duyuşsal alanda, öğrenciler, yaratıcıyönteminin derslere severek ve isteyerek katıldıklarını ve ders sürecindekendilerini mutlu, rahat ve öz güvenli hissettiklerini belirtmiştir, This research aims to reveal the opinions of the students of tourismeducation about the role of creative drama method in learning, course processand mood. The creative drama sessions prepared for the subjects in the hotelmanagement course were conducted for a total of 11 weeks and 33 hours during acourse period. The data of the research are participant diaries written by thestudents during the course period; At the end of the semester, students'letters and semi-structured questions were obtained through face-to-faceinterviews. Content analysis was applied to the collected data by using aqualitative research approach. As a result of the analysis, students’ opinions;learning, lesson process, and mood. As a result of the research, the creativedrama method provides a suitable ground for vocational education and the methodcan be used in other courses. In the effective field, the students stated thattheir creative method was willing and willing to participate in the lessons andthey felt happy, comfortable and confident during the course.

Bireylerin turizme katılımlarında evrensel değerlerin yanında, içinde yaşadıkları kültüre özgü değerler de etkili olmaktadır. Öte yandan, alanyazında turist davranışlarını açıklamada temel bir konu olan özgünlük (otantisite) konusunun kültürel bağlamına ilişkin görgül çalışmalar sınırlıdır. Bu çalışmada, söz konusu eksikliği gidermek için, turistlerin özgünlük algısı üzerindeki bireyci değerlerin etkisi incelenmektedir. Bu amaçla, çalışmada bir kavramsal bir model kurulmuş, Kapadokya Bölgesi’ni ziyaret eden 674 yabancı turistten sağlanan veriler analiz edilmiştir. Araştırmada demografik ve tanımlayıcı verilerin analizinde SPSS 16.0, ölçüm modeli ve kavramsal modelin analizinde ise SmartPLS 3.1. kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, bireyci değerlere sahip olmanın objeye dayalı özgünlük ve varoluşsal özgünlük algıları üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu saptanmıştır. Buna ek olarak, özgünlüğün turist tatmini üzerinde etkili olduğu, tatminin ise davranışsal niyetleri yordadığı belirlenmiştir., Besides the universal values, the cultural context that the tourists are embedded makes an impact on tourism involvement. In other respects, the empirical research on the cultural context of authenticity in the relevant literature. This paper attempts to fill this specific literature gap by examining the effects of individualist values on authenticity perceptions of tourists. To that end, a conceptual model was designed and analyzed via the data obtained from 674 international tourists who visited Cappadocia Region. When the demographic and descriptive analysis was done by SPSS 16.0, SmartPLS 3.1 was employed to analyze the conceptual model. We found that individualism affects object-based and existentialist authenticity perceptions of tourists. Additionally, the paper reports the effects of authenticity on tourist satisfaction and the satisfaction predicted the behavioral intentions of tourists.

12th Annual International Conference of Education, Research and Innovation (ICERI) -- NOV 11-13, 2019 -- Seville, SPAIN, WOS: 000530109204058, Process drama is an educational approach which triggers a collaborative and student-centered environment in a given educational environment and enables its participants to experience real-life problems in some fictional scenarios. Including improvisations, dramatizations, and creative writing activities, the process drama propounds favourable programs for educators in several disciplines. This study presents the perceptions of tour guiding students on vocational problems in tour guiding profession. the study took place in a selective course during the Spring Semester of 2019 at Anadolu University Tourism Faculty. 18 students and a drama leader focused on the narratives, experiences, and the presuppositions of students about the tour guiding profession. the qualitative method was employed and data were collected via an open-ended questionnaire and students' diaries. Conducting the content analysis, the study explored overlapping themes both in academic orientation and sectoral orientation. the students reported that the process drama enabled them to raise awareness in real life like problems, enhanced problem-solving skills, and contributed to personal growth.

Bu çalışmada, uzman mantosu yaklaşımının turist rehberliği eğitiminde uygulanabilirliği tartışılarak, öğrencilerin uzman mantosu yaklaşımı tabanlı derslere yönelik algıları incelenmektedir. Dorothy Heathcote tarafından 1970’li yıllarda ortaya konan uzman mantosu yaklaşımı, öğrencilerin yaratıcılıklarından yararlanarak, öğrencileri kurgusal alanda birer uzman rolüne büründüren bir drama yaklaşımıdır. Bu çalışmada ele alınan yaklaşımın temeli; öğrencilerin yaparak, yaşayarak ve araştırarak; bir konuyu, bir kurum oluşturma süreci içerisinde ele almalarıdır. Çalışmada, öğrencilerin drama yaşantılarına yönelik algılarını daha iyi anlayabilmek için nitel araştırma yöntemine başvurulmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu, Anadolu Üniversitesi Turizm Fakültesi Turizm Rehberliği Programı’nda 2016-2017 bahar döneminde Drama derslerine katılan 14 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından açık uçlu sorulardan oluşan soru formu geliştirilmiştir. Drama oturumları öncesinde, sırasında ve sonrasında, oturumların sözlü ve yazılı geri bildirimleri toplanmış ve betimsel analizler yapılmıştır. Çalışmada, öğrencilerin mesleki hayatlarıyla bağdaştıracakları konuları uzman mantosu yaklaşımı ile ele almalarının etkili olduğu sonucuna varılmıştır., This study discusses the applicability of the mantle of expert approach in tourist guiding education and presents students’ perceptions on the mantle of expertapproach based lessons. The expert mantle approach introduced by Dorothy Heathcote in the 1970s is a drama approach that takes students into a specialist role in the fictional field, taking advantage of their creativity. The basis of the approach discussed in this study; students while doing, living and, researching; in the process of creating an imaginary institution. In this study, qualitative research method was employed in order to better understand students' perceptions about drama experiences. The study group of the study consisted of 14 students attending Drama courses in the spring semester of 2016-2017 in Anadolu University Tourism Faculty Tourism Guidance Program. The questionnaire was developed by the researchers as open-ended questions. Before, during, and, after the drama sessions, oral and written feedback of the sessions were gathered and descriptive analyzes were conducted. In this study, it was concluded that the students' handling of the issues they will associate with their professional lives with the expert mantle approach is effective.

Tourist guiding education has some typical problems as a part of tourism education. The primary subjects in the related literature are the qualifications expected from a tourist guide. The curriculum provided in education institutions at university level appear to be inadequate in meeting the sectorial expectations and therefore there are attempts to eliminate such inadequacies through non-curricular activities. These activities; such as projects, practice tours, and workshops take place within or outside of the school days. This paper features a learning process that is aimed for creative drama-based education in the field of tourism, the learning outputs and opinions of the participants; and offers recommendations for drama-based studies in the field of tourist guiding. In the paper, the perceptions, knowledge and attitudes of tourist guiding students were questioned regarding the campus where they study, as a part of a project titled “tourist guiding”, and examined the relations between their lives and the campus history and especially the life of Yunus Emre, after whom the campus has been named, with a reflexive understanding. The creative drama sessions continued for 18 hours and the brochures, newspapers, student diaries, letters and participant opinions generated as a result of the drama process were subjected to descriptive analysis. The obtained findings are grouped under three headings titled positive attitude of students to the campus, effectiveness of the drama experience in the affective field and applicability of drama, together with the creative drama experience.

Bu çalışmada, Türkiye’de turizm alanında yayın yapan hakemli dergilerde2013-2017 yılları arasında yayınlanan 326 makale incelenerek, turizmaraştırmalarında benimsenen araştırma paradigmaları sınıflandırılmıştır.İncelemede, NVivo 12 nitel veri analizi programından yararlanılmış ve “makalenin yayınlandığı yıl”, “araştırmayöntemi”, “araştırma konusu” “dergi adı” ve “paradigma” parametrelerikullanılmıştır. Araştırma sürecinde makaleler; pozitivizm, yorumlayıcı veeleştirel paradigma başlıklarında üç grup altında toplanmıştır. Çalışmasonuçları, yerli turizm literatüründe pozitivizmin ağırlıklı olduğu,yorumlayıcı paradigmanın ve eleştirel paradigmanın ise araştırma yapma ve bilmearayışlarında daha sınırlı yer bulabildiklerini göstermektedir. Çalışmada eldeedilen diğer bir sonuç ise, gerek nicel gerekse nitel yöntemle yapılançalışmalarda pragmatik ve sektörel bakış açısının araştırma tasarımlarınıdomine etmesidir., Thisstudy classifies the adopted research paradigms in tourism studies in Turkeythrough the 326 refreed journal articles between 2013-2017. The study employsthe Nvivo 12 data analysis program via the parameters, namely,"year", "research method", “research subject”"journal", and "paradigm". The articles were clustered inthree paradigms which are positivist, interpretivist, and critical. Thefindings of the study suggest that pozitivism is predominant and both theinterpretitive and critical paradigms are limited regarding to the researchparadigm preferences. Another result of the study is that the pragmatic andsectoral oriented view dominate the research designs in both quantitative andqualitative researches.

Bu çalışmada,1970’lerden bu yana turist davranışlarını açıklamada yararlanılan seyahatmotivasyonlarına yönelik teoriler gözden geçirilmiş, itici ve çekici faktörlerüzerine yapılan 42 görgül araştırma; amaç, yöntem ve sonuçlarıylaincelenmiştir. Elde edilen bulgular, yapılan araştırmalarda içerik ve yöntemaçısından bir tekdüzelik olduğuna işaret etmektedir. Buna göre, araştırmalarda birörüntü ortaya çıkmaktadır: nicel araştırma deseni benimsenmekte, faktöranalizine başvurulmakta ve yinelenen itici ve çekici faktörler eldeedilmektedir. Bu durum, ilgili yazında bir çeşitlenmeye ihtiyaç olduğunugöstermektedir. Araştırmacıların farklı araştırma desenleriyle ve değişkenlerleyordayıcı ve doğrulayıcı modellere yönelmeleri yöntemsel tekdüzeliği aşmadakatkı sağlayacaktır. Koşut olarak, yerel ve kültürel bağlamı öncelemenin vekültürel mesafe konusundaki yazına başvurmanın itici ve çekici faktörleryazınını zenginleştireceği düşünülmektedir.

Bu çalışmada, turist çekicilikleri ve turist akışı arasındaki ilişkilermekansal bağımlılığa dayalı olarak incelenerek farklı bir yaklaşımlaoluşturulmuştur. Çalışmada Bursa, Eskişehir ve Bilecik bölgesinde yer alan 39ilçede turist çekicilikleri ve yerli/yabancı turistlerin geceleme sayılarınailişkin ikincil veriler kullanılmıştır. Verilerin analizi için içerik analizi,haritalama analizi, Local ve Global Moran’s I otokorelasyon istatistikleri,klasik regresyon ve mekansal hata modelleri kullanılmıştır. Turist çekicliklerive turist akışı arasındaki ilişkiler incelendiğinden yabancı turist akışınınmodellenmesinde mekansal hata modellerinin klasik regresyon modelinden daha iyisonuçlar verdiği belirlenmiştir. Mekansal hata modeli bulgularına göre, yerlive yabancı turist akışı ile kültürel çekicilikler arasında anlamlı ilişkilertespit edilmiştir. Bunun yanısıra yabancı turist akışı ve tarihi çekiciliklerarasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Çalışmada mekansal modellerin turizmaraştırmalarında kullanımı ve çalışma bulgularının destinasyon yönetimi uygulamalarıtartışılmıştır.

Türkiye'de, 2017 yılı itibariyle, fakülte ve yüksekokullarda bulunan turizm rehberliği, gastronomi ve mutfak sanatları ile turizm işletmeciliği programlarının sayısı 100'ün üzerindedir. 2016-2017 eğitim öğretim döneminde turizm işletmeciliği lisans programlarının sayısı ise 62'dir. Önlisans ve lisansüstü eğitim programları da eklendiğinde, turizm işletmeciliği eğitim alanının, özellikle son yirmi yılda çarpıcı biçimde büyüdüğü gözlenmektedir. Gelinen aşamada, nicelikteki mevcut değişimin, niteliksel karşılığını da araştırma gerekliliği doğmaktadır. Bu araştırmada, Türkiye'de turizm fakülte ve yüksekokullarında verilen turizm işletmeciliği lisans programları üç döneme ayrılmış ve web siteleri üzerinden incelenmiştir. Programların misyon, vizyon, hedef ve değerleri, içerik analizine tabi tutularak, tematik bir sınıflandırılmaya gidilmiş ve turizm alanındaki iç ve dış paydaşların beklentileri açılarından değerlendirilmiştir. Araştırma kapsamındaki üniversitelerin üç başlıkta kurumsal meşruiyet sağladıkları görülmüştür. Bu konular, sektör odaklılık, akademi ve toplumdur. Buradan yola çıkarak, lisans programlarının üç temel paydaşa seslendiği sonucuna ulaşılmıştır. Bunlardan birincisi, turizm sektöründe ana paydaş olan konaklama işletmeleridir. İkinci paydaş, akademik alan, bir diğer deyişle diğer üniversiteler ve üniversite çevreleridir. Üçüncü paydaş ise, sivil toplum örgütleri, medya ve yerel yönetimler başta olmak üzere kamudur. Üniversitelerin kuşaklar arası farklılıkları kurumsal ifadelerinde çok belirgin olarak farklılaşmamaktadır. Buradan hareketle, lisans programlarının yapılanmasında ilk kuşak programların eğilimleri öncelik kazanmaktadır. Özellikle sektöre yönelik söylemde neredeyse tam bir uzlaşma bulunmaktadır. Üçüncü kuşak üniversiteler, yerele daha fazla vurgu yapsa da, genel eğilimi takip etmektedir. Araştırmada elde edilen bir diğer sonuç ise, turizm fakülte ve bölümlerinin vizyon, misyon, değer ve amaç ifadelerinin turizm alanına özgü olmadığı gibi, mevcut misyonla vizyona nasıl ulaşılacağı konusunda belirgin bir ipucu sunmamaktadır. Buna ek olarak, fakültelerin amaçları konusunda da bir belirsizlik göze çarpmaktadır. İfadelerden, turizm işletmeciliği eğitiminin belirli alanlarda uzmanlaşmamış olduğu ortaya çıkmaktadır. Akademik yönünden ziyade, ağırlıklı olarak turizmin sektörel yönü vurgulanmaktadır. Bölümlerin amaç, vizyon ve misyon ifadelerinde daha çok turizm ve otel işletmelerinin beklentileri göz önünde tutularak, analiz düzeyinin genelde örgütler düzeyinde kaldığı ve bu nedenle de, daha evrensel ve makro konulara değinilmediği görülmektedir. Sektöre değinirken, kamusal amaçlarına ve kamu kuruluşlarıyla ilişkilere yönelik bilgiler bulunmamaktadır, In 2017, the number of tour guiding, gastronomy and culinary arts, and tourism management graduate programs in Turkey above 100. In 2016-2017 educational year, only the tourism management programs reached 62. When adding the undergraduate and the postgraduate programs, the tourism management education has a dramatic expansion. At this point, the quantitative increase calls to examine the quantitative correspondence. In this study, the tourism management programs in tourism faculties and tourism colleges divided into three generations and examined through their websites. The mission, vision, targets, and values of the programs were examined via content analysis and thematic classification was conducted. The data were evaluated from the stakeholders' point of view. The universities attempt to gain legitimacy in three fields. The first one is the sectoral focus, the latter is the academy, and the last one is the public. From this point, the graduate programs address to three major stakeholder groups. The primary group is the hospitality enterprises. The following is the academy, in other saying, the other universities and academic environment. The third stakeholder is the public, in terms of, the nongovernmental organizations, media, and the local governments. The discourses in the websites are not distinguished significantly when comparing the universities. The first generation universities have a great impact on the construction of the graduate programs. Particularly a strong consensus was established towards the sector orientation. The third generation universities slightly concentrate on local environment. Additionally, the vision, mission, values, and purposes of the faculties and programs are not distinctive to tourism field and do not clearly provide a road map how to reach the desired state. The statements suggest that the faculties and programs do not seem like being expertise in tourism education. The statements emphasize on the sectoral focus rather than the academic focus. The statements suggest that the programs strictly oriented to expectations of tourism and hospitality enterprises and the analysis levels. This lead them to be limited in organizations level avoiding the macro and universal issues. There were very little information on the governmental and public networks and collaboration opportunities in order to highlight the sectoral needs

Farklılıkları "yönetmek" düşüncesi, her ne kadar topluluk yaşamıyla birlikte başlasa da, eşit istihdam fırsatı ve pozitif ayrımcılık programları aracılığıyla yönetim yazınında yer alışı ancak 1960'larda mümkün olmuştur. 1990'lı yıllardan itibaren ise insan kaynağını sürdürülebilir bir rekabet unsuru olarak gören stratejik insan kaynaklarının gelişimine koşut olarak, ABD başta olmak üzere çok kültürlü ülkelerde işletmecilik yazınına taşınmıştır. Türkiye'de farklılıkların yönetimi yazını ise benzer saiklerle son on yılda ortaya çıkmıştır. Bu çalışmada, insan kaynakları yönetimi yazını içinde gelişen farklılıkların yönetimi konusunun Türkiye yazınındaki karşılığı incelenmektedir. Çalışmada, 2004-2015 yılları arasında Türkiye'de farklılıkların yönetimi konusunda yazılmış olan doktora tezleri ve bilimsel makalelerin içerik analizi aracılığıyla, alanın gelişimi hakkında bir değerlendirme sunulmaktadır. Çalışmada, farklılıkların yönetimi yazınının taşıdığı "yenilik" vurgusuna rağmen hem içerik hem de biçim açısından Türkiye yönetim ve örgüt yazınının kendine has özelliklerini neredeyse tamamen sürdürerek ilerlediği sonucuna varılmıştır, Although the idea of “managing” the diversity stems back to the community life, it took a part in management literature in 1960s via the equal employment opportunity and affirmative action programs. Since 1990s, in parallel to the development of the strategic human resource management that considers the human resource as a part of sustainable competitive advantage, it is transferred in management literature notably in US and the other multicultural countries. In the same vein it has a place in management research, in the last decade in Turkey. This study examines the correspondence in Turkish literature. In addition, the study demonstrates a review of the progress of diversity management literature including the doctoral thesis and the journal articles. In spite of the emphasis on the “novelty” in the writings, it is concluded that the diversity management literature follows the Turkish management researches’ characteristics