Search

Severe acute respiratory syndrome-coronavirus-2 (SARS-CoV-2) infections can be associated with several cutaneous lesions, among which maculopapular rash is the most common. A maculopapular rash can also be induced by medications used for Coronavirus disease-2019 (COVID-19) treatment. The distinction between viral rash and drug eruption may be difficult especially in case of several medication use for COVID-19. Thus, this study aimed to describe cutaneous manifestations in six patients with COVID-19 and highlight dues for distinguishing SARS-CoV-2-related rash and drug eruption. Between March and June 2020, 1,492 patients were hospitalized for COVID-19 and treated with hydroxychloroquine in Marmara University Hospital. Among them, six cases were consulted for possible COVID-19-related rash or drug reaction. Hydroxychloroquine was given as monotherapy in one patient. All six patients developed an erythematous, symmetrical, and maculopapular eruption that mainly affected the trunk, axilla, and genitocrural region, 5-21 days after the onset of COVID-19 symptoms. Five patients developed rash in 4-11 days after treatment completion. Pruritus was severe. All were treated with topical corticosteroids and oral antihistamines, which provided partial relief. The resolution of the eruption was typically slow, which took a few weeks. A long period between the COVID-19 symptoms and the eruption, as well as slow recovery, is in favor of drug eruption. The effects of co-existent viral infection, a well-known promoting drug eruption factor, in facilitating adverse drug reaction in patients with COVID-19 needs further observations and research. Şiddetli akut solunum yolu sendromu-koronavirüs-2 (SARS-CoV-2) enfeksiyonu çeşitli kutanöz lezyonlara sebep olabilir. Bunlar içerisinde en sık görüleni makülopapüler döküntüdür. Makülopapüler döküntü, Koronavirüs hastalığı-2019 (COVİD-19) hastalığının tedavisi için kullanılan ilaçlarla da indüklenebilir. COVİD-19 hastalığı için çeşitli ilaçların kullanıldığı durumlarda, viral döküntü ile ilaç erüpsiyonu arasında ayırım yapmak zor olabilir. Bu çalışmanın amacı, COVİD-19 olan altı hastada kutanöz bulguları tanımlamak ve SARS-CoV-2 ile ilişkili döküntü ile ilaç erüpsiyonunu ayırt etmek için ipuçlarını vurgulamaktır. Mart ve Haziran 2020 arasında, Marmara Üniversitesi Hastanesi’ne yatırılarak hidroksiklorokin ile tedavi edilen 1.492 COVİD-19 olgusu içinde, olası COVİD-19 döküntüsü veya ilaç reaksiyonu olan altı tanesi konsülte edildi. Bir hastada hidroksiklorokin monoterapi olarak verilmişti. Altı hastanın tümünde, COVİD-19 semptomlarının başlangıcından 5 ile 21 gün sonra, başlıca gövdeyi, aksillayı ve genitokrural bölgeyi etkileyen, eritematöz, simetrik, makülopapüler bir erüpsiyon gelişmişti. Beş hastada, tedavinin tamamlanmasından 4 ile 11 gün sonra döküntü ortaya çıkmıştı. Kaşıntı şiddetliydi. Hastaların tümü, topikal kortikosteroidler ve oral antihistaminiklerle kısmi düzelme gösterdi. Erüpsiyonun düzelmesi tipik olarak yavaş olup birkaç hafta sürdü. COVİD-19 semptomları ile erüpsiyonun ortaya çıkışı arasındaki zamanın uzun olması ve yavaş düzelme, ilaç erüpsiyonu lehinedir. Eşlik eden viral enfeksiyonun ilaç erüpsiyonu ortaya çıkışını kolaylaştırıcı bir faktör olduğu iyi bilinmektedir. COVİD-19 hastalarında da viral enfeksiyon varlığında ilaç reaksiyonu ortaya çıkışının kolaylaşabileceği konusu, ileri gözlemler ve araştırmalarla gösterilmelidir.

Amaç: Postoperatif kognitif disfonksiyon (POKD) günümüzde peroperatif sürecin önemli bir sorunu haline gelmiştir. Son zamanlarda POKD'a olan ilgi artmış ve kognitif fonksiyonlar ile anestezi arasındaki ilişkiler yoğun araştırmalara konu olmuştur. POKD kompleks patofizyolojiye sahiptir ve risk etmenlerini saptamada yararlı olan birçok epidemiyolojik çalışma yapılmıştır. Diyabetik hastalarda demans ve hafif kognitif bozukluk riski artmıştır. Diyabetiklerde görülen kognitif fonksiyon bozukluğunun cerrahi ve anestezi ile tetiklenebileceği ve diyabetin POCD için risk faktörü olabileceği öngörülerek bu çalışma planlandı.Yöntem: Çalışmamıza İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesinde elektif laporoskopik kolesistektomi operasyonu planlanan, ASA 1-2, 35-70 yaş aralığında okuma yazma bilen 50 hasta dahil edildi. Hastalar diyabet grubu ve kontrol grubu olarak 2 gruba ayrıldı. Diyabet grubu en az 5 yıldır Diyabetes Mellitus tanısı almış düzenli ilaç kullanan 25 hastadan oluşuyordu. Hastalara, ameliyattan 1 gün önce, nöropsikolojik testler olarak `mini mental test (MMT) ` ve ''montreal kognitif değerlendirme testi (MOCA) '' uygulandı. Postoperatif 4.saatte ve postoperatif 24.saatte MMT ve MOCA tekrarlandı. Peroperatif entübasyon öncesi ve entübasyondan sonraki her 5 dakikada bir operasyon sonuna kadar bispektral indeks monitorizasyonu ile anestezi derinliği, kalp tepe atımı, ortalama arteryel basınç, oksijen saturasyonu, endtidal karbondioksit basıncı, ekspiratuar sevofluran konsantrasyonu kaydedildi. Postoperatif 1. 2. 4. 8. 12. ve 18. saatlerde ağrı durumları, kullanılan total Tramadol dozu ve ek analjezik ihtiyacı kaydedildi.Bulgular: Her iki grupta demografik veriler; yaş, cinsiyet, beden kitle indeksi, cerrahi süre benzerdi. Peroperatif 5. 10. 15. 20. 25. 30. 35. dakika bispektral indeks, oksijen saturasyonu, kalp tepe atımı, ortalama arteryel basınç, endtidal karbondioksit basıncı, ekspiratuar sevofluran konsantrasyonu değerleri benzerdi. Postoperatif 1. 2. 4. 8. 12. 18. saat vizual analog skala skorları benzerdi. Başlangıçta preoperatif kognitif fonksiyonlarında anlamlı farklılık olmamakla birlikte diyabetik grupta diyabetik olmayan gruba göre; postoperatif 4. Saat ve 24. Saat MMT ve MOCA değerleri anlamlı olarak daha düşük saptandı.Sonuç: Çalışmamızda postoperatif kognitif fonksiyonları ölçen MMT ve MOCA skorlarının laparoskopik cerrahi sonrası diyabetik hastalarda diyabeti olmayan hastalara göre daha düşük olduğu tespit edildi. Anahtar Kelimeler: Postoperatif kognitif disfonksiyon, diyabet ve kognitif disfonksiyon ABSTRACTBackground: Postoperative cognitive dysfunction (POCD) has become an important problem in the perioperative period. Recently, interest in POCD has increased and the relationship between cognitive functions and anesthesia has been intensively researched. POCD has complex pathophysiology and many epidemiological studies have been done to determine the risk factors. The risk of dementia and mild cognitive impairment in diabetic patients has increased. This study was planned with the anticipation that cognitive dysfunction seen in diabetics may be triggered by surgery and anesthesia and diabetes may be a risk factor for POCD.Methods: Fifty ASA 1-2 patients aged between 35 – 70 years were enrolled in the study, who were scheduled to undergo elective laparoscopic cholocystectomy at Istanbul Training and Research Hospital. Patient were divided into two groups as diabetes group and control group. The diabetes group consisted of 25 patients who had received regular diabetes medication for at least 5 years. The patient underwent neuropsychological tests ''mini mental test (MMT)'' and ''montreal cognitive assessment test (MOCA)'' 1 day before the operation. MMT and MOCA were repeated at 4th and 24th postoperative hours. Anesthesia dept; measured by Bispektral İndeks Monitoring, heart rate, mean arterial pressure, oxygen saturation, endtidal carbondioxide pressure, concentration of expiratory sevoflurane were measured before perioperative intubation and every 5 minutes after intubation. Pain status, total Tramadol dose and additional analgesic requirement were recorded at postoperative 1st, 2nd, 4th, 8th, 12th and 18th hours.Findings: Demographic data were given in both groups; age, sex, body mass index, duration of surgery were similar. Peroperative 5th, 10th, 15th, 20th, 25th, 30th, 35th minute bispectral index, heart rate, mean arterial pressure, oxygen saturation, endtidal carbondioxide pressure and concentration of expiratory sevoflurane values were smilar. Postoperative visual analogue scale scores 1st, 2nd, 4th, 8th, 12st, and 18th hours were smilar. There was no significant difference in preoperative cognitive functions at the beginning, but postoperative 4th and 24th hours MMT and MOCA values in the diabetic group were revealed significantly lower.Conclusion: In our study, it is found that postoperative cognitive function MMT and MOCA values in diabetic patients was decreased more than non-diabetic patient after laparoscopic surgery.Key Words: Postoperative cognitive dysfunction, Diabetes and cognitive dysfunction 75

İmara açık alanların planlarının oluşturulmasında, imar alanlarının temel zemin özelliklerinin belirlenmesi önemlidir. İmar alanlarının geoteknik ve jeolojik özelliklerinin önceden belirlenmiş olması ve imar planlarına işlenmesi, imar alanlarının en güvenli ve en verimli şekilde değerlendirilmesine olanak sağlar.Çalışma sahası, Eskişehir Tepebaşı Bölgesi imar alanlarının büyük bir bölümünü kapsamaktadır. Bu sahada yapılan temel zemini özelliklerinin belirlendiği bölgelendirme çalışmaları, imar planlarının hazırlanması ve güncellenmesi sırasında fayda sağlayacaktır. Bu konuda gelecekte yapılacak diğer çalışmalara da veri tabanı oluşturma, haritalama ve analiz sonuçları değerlendirmesi açısından yardımcı olacaktır.Çalışma sırasında, Tepebaşı Belediyesi İmar Müdürlüğü arşivindeki, zemin etüt raporları, arazi ve laboratuvar deney sonuçları kullanılmıştır. 461 adet sondajdan oluşan veriler, coğrafi bilgi sistemi yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir.Bu çalışma kapsamında, Eskişehir Tepebaşı Belediye sınırları içindeki çalışma sahasına ait temel zemini haritaları, Standart Penetrasyon Deneyi (SPT), darbe dağılımı haritaları, temel zemini taşıma gücü haritaları ve sıvılaşma risk haritaları hazırlanmıştır.Çalışmanın ilk bölümlerinde, Coğrafi Bilgi Sistemi (CBS) , çalışma sahası ile ilgili bilgiler, sahanın jeolojisi, yapısal jeoloji, bölgenin depremselliği, hakkında bilgi verilmektedir. Çalışmanın son bölümünde, çalışma sahası için temel zemini taşıma gücü haritaları, SPT-N dağılımı haritaları, sıvılaşma haritası hazırlanmıştır.Anahtar Kelimeler: CBS, MapInfo, SPT, sıvılaşma, serbest basınç dayanımı, zemin sınıflaması. It is important to pre-determine the foundation soil properties when generating the open zoning improvement plans. Pre-defined geotechnical and geological properties of zoning improvement area?s and these being processed in zoning improvement plans provides a safer and efficient use of these areas.Study area covers a large part of the zoning areas in Eskişehir Tepebaşı Region. The area where the foundation soil properties were determined as zonation studies will be useful when preparing the improvement plans or revising them. The study will also be helpful for future studies as a data base, creating maps and evaluating the analyses results.During the study, geotechnical reports including field and laboratory test datas taken from Tepebaşı Zoning Administration. Administration archive have been used and 461 borehole data were analyzed by using Geographical Information System.The study also covers, bearing capacity of foundation soils, SPT-N distribution maps, and liquefaction maps.In the first chapter, a brief information about Geographical Information System and a general information of the study area including geological, geotechnical seismological properties were given. Bearing capacity maps, SPT-N distribution maps, and liquefaction maps were given in the following chapters.Keywords: GIS, MapInfo, SPT, Liquefaction, Bearing capacity, Foundation soil properties. 122