Search

Araştırma son beş yıl içerisinde basılı medyaya yansıyan 0-6 yaş dönemi çocuk istismar haberlerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma medyada yer alan haberlerin incelenmesi amacı ile gerçekleştiğinden nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi modeli kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini 0-6 yaş dönemi çocuk istismar haberleri oluştururken, örneklemini ise ulaşılan haberler oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen bilgi formu kullanılmış olup, incelenen her bir haber için bilgi formları tek tek doldurulmuştur. Araştırma kapsamında toplanan veriler SPSS 24.0 programı kullanılarak frekans ve yüzde tablolarına dönüştürülerek incelenmiştir. Araştırma sonucunda medyaya son 5 yıl içerisinde yansıyan haberlerde kız çocuklarının daha çok istismara maruz kaldığı, istismara maruz kalan çocukların yaşlarının ortalama 2,69 olduğu, basılı medyada istismar çeşitlerinden daha çok fiziksel istismar haberlerinin yer aldığı, istismarı uygulayanların daha çok ebeveynler olduğu ve mağdurların istismar sonrasında gizleme/ifade edememe davranışında bulundukları sonuçlarına ulaşılmıştır.

The objective of this study is to analyze decision-making skills as a predictor of problem-solving abilities in children aged 5-6 years. The sample set was comprised of 124 children ages 5-6 years in pre-schools in the mid Black Sea region in Turkey. Personal information forms, the Problem-Solving Ability Scale, and the Decision-Making Skill Assessment Scale—Children’s Form were used in the study. In the analysis of data obtained from the study, Pearson’s product-moment correlation coefficient was used in order to determine the relationship between variables, and multiple regression analysis was used in order to determine the predictor capacities of independent and dependent variables. According to results of the study, determination, independent decision-making, and feelings in decision-making—the tested categories of decision-making skills—are predictors of problem-solving abilities, hesitation in decision-making has not been acknowledged to be a significant factor in predicting problem-solving abilities.

Bu calismanin amaci okul oncesi ogretmenlerinin fen ogretimine yonelik tutumlarinin problem cozme becerilerini yordama gucunu incelemektir. Calismada iliskisel tarama modeli kullanilmistir. Arastirmanin calisma grubunu 275 okul oncesi ogretmeni olusturmaktadir. Ogretmenlerin fen ogretimine yonelik tutumlarini olcmek amaciyla Fen Bilimleri ve Fen Bilgisi Ogretimine Karsi Tutum Olcegi (Moore ve Foy, 1999), problem cozme becerilerini olcmek icin ise Problem Cozme Envanteri (Heppner ve Peterson,1982) kullanilmistir. Verilerin analizinde okul oncesi ogretmenlerinin fen ogretimine yonelik tutumlari ve problem cozme becerilerine iliskin betimsel istatistikler hesaplanmis, fen ogretimine yonelik tutumun, problem cozme becerilerini yordamasina iliskin veriler basit dogrusal regresyon esitliginde aciklanmistir. Calismanin sonucunda okul oncesi ogretmenlerinin fen ogretimine yonelik tutumlari ve problem cozme becerilerinin orta duzeyde oldugu gorulurken, fen ogretimine yonelik tutumun problem cozme becerilerinin anlamli bir yordayicisi oldugu sonucuna ulasilmistir

Bireyin sergilediği olumsuz davranış kalıplarında mizaç özelikleri de önemli bir rol oynamaktadır. Çocukların mizaç özellikleri ile problem davranışları arasında sıkı bir ilişki olduğunu belirtilmektedir. Bireylerin davranışlarının büyük oranda şekillendiği ve yetişkinlik döneminde sergileyecekleri pek çok özelliklerinin belirlendiği bir dönem olan okul öncesi dönem, insan hayatında son derece önemli ve kritiktir. Bu açıdan düşünüldüğünde bu dönemden başlayarak çocukların akran ilişkilerinin dinamiklerinin belirlenmesi ve daha büyük yaşlarda yaşanabilecek olan sorunların önüne geçilebilmesi açısından, bu araştırmada okul öncesi eğitime devam eden 4-6 yaş aralığındaki çocukların mizaç özelliklerinin, zorba ve kurban davranışlarını yordama gücünü incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada yordayıcı korelasyonel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 4-6 yaş aralığında olan çocuğa sahip 216 anne oluşturmaktadır. Çalışma grubunun seçilmesinde kolay ulaşılabilir olması amacıyla uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır Veriler Yoleri (2014) tarafından uyarlanan “Çocuklar İçin Mizaç Değerlendirme Bataryası- Ebeveyn Formu ” ve Özyürek ve Kurnaz (2019) tarafından geliştirilen “Zorba ve Kurban Çocuk Davranışlarını Değerlendirme Formu” kullanılarak toplanmıştır. Ölçme araçları araştırmacılar tarafından, annelere uygulanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde öncelikle normallik varsayımlarına bakılmış daha sonra değişkenler arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığı Pearson Korelasyon katsayısı ile incelenmiş; zorba ve kurban davranışlarının yordayıcılarını belirlemek için ise "çoklu regresyon” analizi yapılmıştır. Çoklu regresyon bulgularının, mizacın aktivite alt boyutunun, zorba çocuk davranışları ve kurban çocuk davranışlarını düşük düzeyde yordadığı görülürken, pasif zorba çocuk davranışları üzerinde yordayıcılığının olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Bu tez çalışmasında, model jeller hazırlanarak stabilizatör olarak da tanımlanan jelatin (160, 200 ve 250 bloom), düşük metoksilli (DM) pektin ve modifiye mısır (MM) nişasta olmak üzere üç farklı 'hidrokolloid' bileşen kullanılmıştır. %30(g/g) sakkaroz içeren jellerin hidrokolloid oranları; farklı bloom değerine sahip jelatin %6, 8, 10 ve 12; DM pektin %1, 1.7, 2.4 ve 3.1, MM nişasta %2.5, 5, 7.5 ve 10 (g/g) oranlarında kullanılmıştır. Model jellerin içerdiği şekerin 25 °C'de %90'ının salınımının belirlenmesi için ortam1 (sadece karıştırma) ve ortam2 (karıştırma işlemiyle birlikte parçalama) olmak üzere iki farklı koşulda çalışılmıştır. Ortam1 ve 2'de hidrokolloidlerin salınım süreleri sırasıyla 45.00±0.00-517.00±0.00, 8.50±0.07-92.00±5.66 dk aralığındadır. Ortam1'de gerçekleşen şeker salınımında DM pektin örnekleri hariç en düşük hidrokolloid konsantrasyonlu ürün en kısa salınım süresine, en yüksek hidrokolloid konsantrasyonlu ürün ise en uzun salınım süresine sahip olmuştur (p

Physical abuse is the state of harming the child's body by the people around him. Scars of unknown cause, traces resulting from burning, spots due to impact on any part of the body, traces caused by a bite by another person, bruises and stains caused by squeezing with any tool, burns and scars caused by smoking cigarettes on the victim reflect physical abuse. Problems such as rumination disorders, problems in socialization, lack of self-respect, depression, fear of all situations, withdrawal behaviors, incompatibility, colic, problems in mental perception processes, and decreased academic achievement are observed in these children.

Children who are constantly criticized and humiliated by their parents and whose needs for affection and attention are not sufficiently addressed are defined as people with personality traits, low self-confidence, and antisocial behaviors. These personality traits have a significant influence on the shaping of the child's temperament. Therefore, emotional abuse negatively affects both the personality and success of the child. In line with this, child temperament was analyzed as a predictor of the emotional abuse potential of parents who have children between the ages of 4 and 6. The experimental group of the study consisted of 237 parents. Data were collected using The Scale for Emotional Abuse Potential of Parents with Children Aged 3 to 6 and Temperament Assessment Battery for Children-Revised: Parent Form. In the data analysis, the intervariable relationship was determined by the Pearson correlation coefficient, and the predictors of emotional abuse potentials were determined by multiple regression analysis. As a result of the analysis, a significant negative correlation was found between shyness and parents' emotionally abusive behaviors, a significant positive correlation between those behaviors and surgency, and negative affectivity. A positive correlation was found between persistence and the parents' emotional abuse preventive behaviors. In terms of predictive variables, it was found that the causality subdimension of the emotional abuse potentials of parents was significantly predicted by the negative affectivity subdimension of temperament, and emotional abuse preventive potentials of parents were significantly predicted by the persistence subdimension of temperament.

Çocuk küçük yaştan itibaren öncelik aile bireyleri ile etkileşime girerken daha sonraki süreçte ise okul öncesi eğitim boyunca sosyal çevresinde bulunan birçok kişi ile iletişim ve etkileşimde bulunur. Çocuğa sağlanan sosyal destek, okul öncesi eğitimle pekiştirilmektedir. Sosyal desteğin yanı sıra, çocuğun okul öncesi eğitimden sonra alacağı ilkokul eğitimi için de çeşitli becerileri kazanması gerekmektedir. Bu becerileri içerisinde ise sosyal yeterlik ve hazırbulunuşluk becerileri çocuğun ilerleyen dönemlerdeki akademik başarısı ve toplumsal uyumu açısından önemlidir. Bu doğrultuda çalışmanın amacı okul öncesi eğitimin ilkokul birinci sınıf öğrencilerinin sosyal davranış ve hazırbulunuşluk becerileri ile ilişkisinin incelenmesidir. Çalışmada nicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama modelinde ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi basit seçkisiz örneklem yöntemiyle belirlenmiş ve örneklem grubunu 249 ilkokul birinci sınıf öğrencisi oluşturmuştur. Çalışmanın verileri 2016-2017 eğitim öğretim yılında toplanmıştır. Verilerin toplanmasında öğrencilerin demografik bilgilerinin elde edilebilmesi için “Kişisel Bilgi Formu”, sosyal yeterlikleri ölçmek için “Okul Sosyal Davranış Ölçeği” ve hazırbulunuşluk becerilerini ölçmek için ise “İlkokul Hazırbulunuşluk Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizi için SPSS 20 programı kullanılmıştır. Veriler normal dağılmadığı için, verilerin analizinde Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis testleri yapılmıştır. Ayrıca değişkenler arasında var olan ilişkinin durumunu tespit etmek için Spearman’s Brown sıra farkları korelasyon katsayısı kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda okul öncesi eğitimin, ilkokul birinci sınıf öğrencilerinin sosyal davranış ve hazırbulunuşlukları üzerinde anlamlı farklılık oluşturduğu görülmüştür. İlkokul birinci sınıf öğrencilerinin sosyal yeterlik ve hazırbulunuşluk becerileri arasında ise pozitif yönlü orta düzeyde bir ilişkiye rastlanmıştır. Araştırmanın sonucunda bulgular, ilgili araştırmalar ve literatür ışığında tartışılarak bazı önerilerde bulunulmuştur.

Bu çalışmanın amacı Problem Çözme Becerileri Eğitim Programının okul öncesi eğitime devam eden 5-6 yaş çocukların karar verme becerilerine etkisini incelemektir. Araştırmada öntest-sontest-kalıcılık testi kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Çalışmaya anaokuluna devam eden 5-6 yaş grubunda 50 çocuk (25 deney, 25 kontrol) katılmıştır. Uygulama sürecinin ilk aşamasında deney ve kontrol grubundaki çocuklara ön test uygulaması yapılmıştır. Daha sonra deney grubundaki çocuklara 5 hafta boyunca haftada 2 kez Problem Çözme Becerileri Eğitim Programı uygulanmıştır. Araştırmanın verileri araştırmacı tarafından geliştirilen Karar Verme Becerileri Değerlendirme Aracı-Çocuk Formu ile toplanmıştır. Verilerin analizinde ön test puanlarının karşılaştırılmasında bağlı örneklemler t testi ve ön test-son test ve kalıcılık testi karşılaştırmalarında ise tekrarlı ölçümler için ANOVA kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda deney ve kontrol grubundaki çocukların karar verme becerileri puanları arasında anlamlı farklılık olduğu (p,05). Bu bulgular ışığında çocukların karar verme becerilerini geliştirmek için araştırmacı ve eğitimcilere bazı önerilerde bulunulmuştur.

This study is conducted to investigate the relation between the shyness levels of adolescents and parents' attitude and some other relevant variables. Method: The study was conducted by means of random sampling method with the participation of 121 students from four different high schools in Sungurlu District of Çorum Province affiliated with the Ministry of National Education based on voluntariness principle. The levels of relations of different variables that might cause shyness were investigated by using Parents’ Attitudes Scale developed by Kuzgun and Eldeleklioğlu (2005), Shyness Scale adapted to Turkish by Güngör (2001) and the personal information form developed by the researchers to collect data. Findings: No significant difference could be determined between shyness and the type of school, students' ages, parents' educational level, the number of siblings, birth order, residence and the type of accommodation. It is seen that the income level of the family is related to shyness. Also, no significant relationships could be determined between shyness and parents' attitudes. While it was observed that the shyness levels of the children from families with democratic attitudes were low, the shyness level scores of the children from protective families is the highest of all. Conclusion: It was concluded that there was no relation between the attitudes of parents and the shyness levels of adolescents. When the effect of the type of school on shyness was investigated, it was determined that the shyness level scores of Anatolian Teacher High School were low although no significant difference could be found between students. No significant difference could be determined between the places students lived and shyness. When the scores adolescents got from Parents' Attitudes and Shyness scales are investigated, it is seen that the income level of a family is related to the shyness. Shyness level scores of adolescents decrease as the income level of the family increases.

Academic studies done on educational sciences which to be knowledgeable about the academic studies that have benn demonstrated is very important in order to give direction to the researches. From this point on the purpose of this study is to review and examine the master thesis decision making style in Turkey between the years of 2009 and 2013 and some suggestions are presented based on findings. The study is a qualitative study based on document analysis and analyzes the master thesis according to their methodologies. The sample group of study consisted of 27 master thesis that were written on the decision making style. The thesis were collected from database of the Council of the Higher Education data base web site. The main questions concerned are which topics are studied, which school levels are preferred in the study group, which research models/desingns and methods are used, how is the sample/study group is the data collection instruments are used and which data analyis techniques are used. Findings obtained by calculating frequencies and percentages presented in table form. Based on the rewiev observed that a large part of master thesis uses the survey method and elementary school level and occupational groups is the most preferred. Most of studies were experimental studies, the most preferred simple random sampling in the most preferred sampling method, scale and survey data collecting instrument is the most preferred one, and the analysis techniques used mainly are t test and one way ANOVA. Some suggestions are presented based on the findings.

The purpose of this study is to investigate the effects of a Creative Drama Based Perception of Self-sufficiency Skills Training Program on 2nd grade bachelor degree students’ (who are attending a preschool teacher training program) perception of self-sufficiency. This is a quasi-experimental study. Totally 50 students were equally divided into two groups as they are experimental group and control group. Experimental group has attended to 24 sessions of a course as creative drama based training program. The training program was performed by involve in four elements of Bandura’s self-sufficiency as they are; performance success, indirect experiences, verbal persuasion and emotional states. It has been prepared to promote students’ perception of self-sufficiency skills. Perception of Self-sufficiency Towards Using Creative Drama Technique (PSCDT) has been offered as pre-test and post-test to both groups in order to obtain the data. It has been found that there was significance on behalf of experimental group in the end of this study (p< ,05).

Çalışmanın amacı okul öncesi dönemde öz düzenleme eğitim programının 60-72 aylık çocukların öz düzenleme becerilerinin gelişimine etkisinin incelemektir. Araştırmada olarak öntest-sontest kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Çalışmaya anaokuluna devam eden 60-72 aylık 46 çocuk (23 deney, 23 kontrol) katılmıştır. Araştırmanın verileri 4-6 Yaş Çocuklarına Yönelik Öz-Düzenleme Becerileri Ölçeği (Öğretmen Formu) ile toplanmıştır. Deney grubundaki çocuklara yedi hafta boyunca haftada üç defa olmak üzere “Okul Öncesi Dönemde Öz Düzenleme Eğitim Programı” uygulanmıştır. Deney ve kontrol gruplarının ön test puanlarının karşılaştırılması bağımsız örneklemler için t testi ile ön test -son test karşılaştırmaları ise ilişkili örneklemler için t testi ile yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda deney ve kontrol grubunda bulunan çocukların öz düzenleme becerileri puanları arasında anlamlı bir farklılık olduğu ve gerçekleştirilen eğitim programının istendik ve etkili bir sonuç ortaya koyduğu saptanmıştır.

Bu arastirmanin amaci okul oncesi egitime devam eden 4-6 yas grubu cocuklarin sosyal becerileri ile teknoloji kullanimlari arasindaki iliskinin incelenmesidir. Arastirmanin calisma grubunu 4-6 yas araliginda olan 298 cocuk olusturmaktadir. Arastirmada veri toplama araci olarak Sosyal Becerileri Degerlendirme Olcegi, Okul Oncesi Cagindaki Cocuklarin Teknoloji Kullanimi Hakkindaki Ebeveyn Gorusleri Anketi ve kisisel bilgi formu kullanilmistir. Verilerin analizinde degiskenler arasindaki iliskiyi incelemek icin Spearman’s Brown sira farklari korelasyon katsayisi analiz teknigi kullanilmistir. Arastirmanin sonucunda cocuklarin sosyal becerileri ile ebeveynlerin cocuklarin teknolojinin kullanimina yonelik onerileri arasinda dusuk duzeyde pozitif ve negatif yonlu iliskiler oldugu gorulmustur. Bulgular dogrultusunda cesitli onerilerde bulunulmustur.

This research aims to reveal the importance of science and mathematics education, children’s natural curiosity towards science, and teachers' deficiencies and opinions in this area. In this study, where the qualitative method is preferred, the special case method, which enables in-depth research within a specific subject, is used. The study group of the study constitutes 45 preschool teachers working in independent kindergartens affiliated to the Ministry of National Education. When the study group was determined, the maximum diversity type sampling method was used. In order to collect data in the research, a semi-structured interview form consisting of 3 open-ended questions was used. The results of the research showed that teachers find science and mathematics activities necessary and important but they generally abstain from practice because they are inadequate. It is clear that teachers are often inadequate in using materials and they prefer mostly traditional, structured materials. Some suggestions were made according to these results.

Bu calismanin amaci, okul oncesi ogretmenlerinin farkliliklara saygi egitiminin cocuk uzerindeki etkileri, okul oncesi egitim programinda farkliliklara saygi egitiminin yeri, ogretmenlerin sahip olmasi gereken nitelikler, kullandiklari yontem ve teknikler, aile katilimi calismalari ve degerlendirme yontemleri hakkindaki goruslerini incelemektir. Nitel desende yurutulen calismada, 13 okul oncesi ogretmeniyle yari-yapilandirilmis gorusmeler yapilmistir. Gorusmeler sonucunda elde edilen veriler icerik analizi ve betimsel analiz yontemleriiyle cozumlenmistir. Calismanin sonucunda okul oncesi ogretmenleri farkliliklara saygi kapsaminda cocuklara en fazla empati becerisi kazandirmayi amacladiklari, okul oncesi egitim programinda farkliliklara saygi egitimi kapsaminda uygulamalar ve kazanim-gosterge orneklerine daha fazla yer verilmesi gerektigi, en cok drama ve oyun yontemini kullandiklarini ve egitim surecinde cocuklara iyi model olmalarinin gerektigi, aile katilim calismalarinin onemli oldugu ve degerlendirme surecinde eksiklikler oldugu yonunde gorus bildirmislerdir. Calismanin sonuclari ilgili literatur ve bazi calismalar esliginde tartisilmis ve ilerideki calismalara isik tutmasi amaciyla cesitli onerilerde bulunulmustur.

Elma dilimlerinin karbon fiber destekli kabin kurutucuda (KFKK) 60, 70 ve 80°C’de kuruma davranisi incelenmis ve islemin performans degerlendirmesi yapilmistir. On dort farkli ince tabaka kuruma modelinin deneysel verilere uyumlulugu istatistiksel olarak incelenmistir. Model uyumlulugu kriteri olarak en yuksek duzeltilmis belirleme katsayisi, en dusuk indirgenmis ki-kare ve en dusuk hata kareleri ortalamasinin karekoku secilmistir. “Iki terimli” ve “Lewis” modelleri 60°C, “difuzyon yaklasim” modeli ise 70 ve 80°C kurutma sicakliklarinda kuruma davranisini en iyi ifade eden modeller olarak belirlenmistir. Efektif difuzyon katsayisi (D eff ) 2.06x10 -10 ve 4.56x10 -10 m 2 /s degerleri arasinda bulunmustur. 60-80°C kurutma sicakliklarinda, islemin enerji verimliliginin %10.51-13.12, ekserji verimliliginin %9.44-11.64 arasinda oldugu tespit edilmistir. Elma orneklerinin KFKK’da ozgul nem kaybi hizi 60, 70 ve 80°C kurutma sicakliklari icin sirasiyla 4.44*10 -5 ±0.00, 4.85*10 -5 ±0.00, 5.63*10 -5 ±0.00 kg buharlasan su/kJ olarak belirlenmistir.

Bu arastirmanin amaci ogretmen adaylarinin, cocukluk cagi orselenmeleri ile psikolojik belirti duzeylerini incelemektir. Arastirmanin orneklemini 322 ogretmen adayi olusturmaktadir. Orneklemi olusturan ogretmen adaylarinin cocukluk cagi orselenme yasantilari ve psikolojik belirti duzeylerini belirlemek icin, Cocukluk Orselenme Yasantilari Olcegi (COYO) ve SCL-90-R Psikolojik Belirti Tarama Listesi uygulanmistir. Elde edilen veriler uzerinde t testi uygulamalari ve pearson carpim momentler korelasyon katsayisi hesaplanmistir. Arastirmanin sonucunda ogretmen adaylarinin cocukluk cagi orselenme yasantilari olceginden ve psikolojik belirti tarama testinden aldiklari puanlarin orta duzeyde oldugu sonucuna ulasilmistir. Ogretmen adaylarinin cocukluk cagi orselenme yasantilari ve psikolojik belirtilerinin cinsiyet degiskeni bakimindan farklilastigi gorulmektedir. Ayni zamanda ogretmen adaylarinin fiziksel orselenme duzeyleri ile psikolojik belirtilerinin toplaminda, ,05 anlamlilik duzeyinde pozitif bir iliski bulundugu gorulmustur.

Bu çalışmanın amacı, 3-6 yaş çocuğa sahip ebeveynlerin duygusal istismar potansiyellerinin bazı değişkenler açısından incelenmesidir. Araştırma çalışma grubu 3-6 yaş aralığında çocuğa sahip ve çocuğu resmi okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 464 ebeveynden oluşmaktadır. Katılımcıların duygusal istismar potansiyellerini ölçmek amacıyla araştırmacılar tarafından geliştirilen “3-6 Yaş Çocuğa Sahip Ebeveynlere Yönelik Duygusal İstismar Potansiyeli Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde parametrik olmayan testlerden Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis testleri kullanılmıştır. Annelerin babalara göre çocuklarına daha fazla duygusal istismarda bulundukları, üniversite mezunu ebeveynlerin duygusal istismara neden olan davranışları daha fazla sergilerken, lisansüstü mezunu ebeveynlerin ise önleyici davranışları daha fazla sergiledikleri yönünde anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Ebeveynlerin yaşları arttıkça duygusal istismarı önleme potansiyellerinin arttığı, çocuk sayısı bakımından ise tek çocuklu ebeveynlerin duygusal istismarı önleme ve duygusal istismara neden olma boyutunda anlamlı farklılık oluşturdukları görülmüştür., The purpose of this study is, to examine the parents' emotional abuse potentials having 3-6-year-oldchildren in terms of some variables. A study group of the examination involves 464 parents who have children between 3-6 age, and whose children continue having education in formal pre-school institutions. For the purpose of measuring the emotional abuse potentials of the parents who attended the study, "Parents' Emotional Abuse Potentials Having 3-6-Year-Old Children Scale" was used that was developed by the researchers. In the analysis of the data, Mann Whitney U and Kruskal Wallis tests were used among non-parametric tests. As a result of our study, it was detected that mothers abuse kids emotionally more than the fathers, and some significant differences that bachelors show behaviours causing emotional abuse more, while postgraduates show more preventer behaviours. It was seen that the older parents get, the more their potentials of avoiding emotional abuse increase, in point of the number of children, it was found that parents with one child create some significant differences in terms of preventing the emotional abuse and causing the emotional abuse.Keywords: Parents, child, emotional abuse, neglect, pre-school.

This research was carried out in order to examine master and doctoral dissertations made in the field of gifted in terms of methods (research model, universe and sample, used measurement tools, statistical techniques and content). Within the scope of the research, 94 master and doctoral dissertations were collected from YöK data base, which were about the gifted education between 2010 and 2016. Content analysis method was used in the research because it aims to examine master and doctoral dissertations. The content analysis was applied to each publication with the help of this form and the data for the publications were recorded in a database. The results of the study show that the dissertations made in the field of gifted have increased significantly since 2010, the quantitative researches in master dissertations and the experimental designs in doctoral dissertations are preferred, the sampling group concentrates on primary and secondary school students, the method of sampling selection is not mentioned, teaching and attitude-interest-perception studies were preliminary, and more than one data collection tool was used in the studies and the percentage and frequency tables, t test and non parametric test usage as the data analysis methods. © 2015 Journal for the Education of Gifted Young Scientists.

It is important for children to have some skills and competencies in the acquisition of effective learning skills. Metacognition skills that allow children to become aware of what they know and think to learn a knowledge, and build on the knowledge they will learn in this process; they need to be self-efficacy in order to accomplish a task and to be able to come up with new problems or situations. In this context, the research aimed to determine whether self-efficacy in children predicts metacognition skills, and also the results of the relationship between self-efficacy and metacognition and the validity and reliability of the measurement tools used are included in the study. In the research, the correlational survey model, which is one of the quantitative research method, is used to determine the relationship between two or more variables. The study group of this study consists of 350 children aged between 12 and 14 years, continuing to secondary school. The Personal Information Form, "Self-Efficacy Scale for Children" and "Scale of Metacognition Skills for Children" were used together to collect the data of the study. The cronbach alpha coefficient and confirmatory factor analysis results on the validity and reliability of the measurement tools provided valid and reliable results. To investigate the relationship between self-efficacy and metacognition skills, the Pearson Moments Multiplication Correlation Coefficient is calculated and indicates that there is a relationship between the two variables. It has been determined that self-efficacy is a predictor of metacognition skills according to the results of multiple regression to examine whether self-efficacy beliefs in children are predictive of metacognition skills. Cocuklardaki ozyeterlik becerilerinin ust bilis becerilerinin yordayicisi olup olmadigini belirlemek icin gerceklestirilen coklu regresyon sonuclarina gore ozyeterlik becerileri ustbilisin bir yordayicisi oldugu bulgularina ulasilmistir. The development of metacognition and self-efficacy skills together in children is one of the issues to be emphasized by parents and educators.

research Günümüzde önemi artan konulardan biri de şüphesiz istismar vakalarıdır. Yazılı kaynak, paneller, haber ve röportajlarda istismar yaşantısı olan bireylerin yaşadıklarına tanıklık edilmektedir. İstismar konusundaki alanyazın incelendiğinde, çocuklar, öğretmenler, aileler, sağlık görevlileri örneklemli çalışmaların yürütüldüğü göze çarpmaktadır. Bu çalışmanın amacı, öğretmen adaylarının çocukluk dönemindeki istismar yaşantılarını farklı değişkenler açısından incelemektir. Araştırmada yöntem olarak, nicel araştırma desenlerinden tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 628 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu, Kaya (2014) tarafından uyarlanan Çocukluk Çağı Örselenme Yaşantıları Ölçeği Kısa Formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPPS programı yardımıyla analiz edilmiştir. Verilerin analizinde parametrik olmayan teknikleri kullanılmış ve anlamlılık ,05 düzeyinde kabul edilmiştir. Çalışmanın ortaya çıkardığı bulgulara göre, öğretmen adaylarının çocukluk dönemi istismar yaşantıları ile cinsiyet, sınıf, aile geliri, kardeş sayısı, doğum sırası, anne-baba eğitim düzeyi değişkenleri arasında anlamlı bir farklılığın olduğu sonucuna varılmıştır. Öğretmen adaylarının çocukluk dönemi istismar yaşantılarının bölüm, anne-baba yaşam durumu, anne-baba birlikteliği, anne-baba öz-üvey olma değişkenlerine göre farklılık göstermediği belirlenmiştir. Bu bulgular ışığında öğretmen ve öğretmen adaylarının katılımıyla çocukluk dönemi istismar yaşantıları hakkındaki bilgi düzeylerini belirleyen çalışmalar ele alınabilir. Nowadays, abuse cases are one of the increasing issues, undoubtedly. Having been witnessed the existence of individuals who have experienced abuse in written sources, panellas, news and interviews. When the literature on childhood abuse is examined, it is seen that the works carried out with the children, the teachers, the families and the health workers. The aim of the study is to examine the experiences of childhood abuse of teacher candidates in terms of different variables. As a research method, a survey method was used from quantitative research designs. The study group of the study is composed of 628 preservice teachers. As a data collection tool, the Personal Information Form prepared by researchers, Short Form of Childhood Trauma Scale adapted by Kaya (2014) was used. The obtained data were analyzed with SPPS program. Non-parametric techniques were used in the analysis of the data. Significance for the obtained data was accepted at 05 level. According to the findings of the study, it was concluded that the preservice teachers had a meaningful difference between the childhood abuse experiences and the variables of gender, class, family income, number of siblings, birth order, parental education level. It was determined that the preservice teachers did not differ, variables of parents life status, parent-child co-existence, parent-child self-esteem in terms of childhood abuse experiences. Works are in the future can include studies that determine the level of knowledge about childhood abuse experiences with the participation of teacher and preservice teachers

It is important for children to have some skills and competencies in the acquisition of effective learning skills. Metacognition awareness that allow children to become aware of what they know and think to learn a knowledge and build on the knowledge they will learn in this process; they need to be self-efficacy in order to accomplish a task and to be able to come up with new problems or situations. In this context, the research aimed to determine whether self-efficacy in children predicts metacognition awareness, and also the results of the relationship between self-efficacy and metacognition and the validity and reliability of the measurement tools used are included in the study. In the research, the correlational survey model, which is one of the quantitative research method, is used to determine the relationship between two or more variables. The study group of this study consists of 350 children aged between 12 and 14 years, continuing to middle schools which are depends on Ministry of National Education in Turkey. The Personal Information Form, "Self-Efficacy Scale for Children" and "Scale of Metacognition for Children" were used together to collect the data of the study. The reliability coefficients of the measuring instruments were determined with the Cronbach alpha coefficient, after the fitting of the measuring instruments used in the study was confirmed on the working sample. The Cronbach's alpha coefficient for the self-efficacy scale for children were calculated .88; and the Cronbach's alpha coefficient for the metacognition scale for children were calculated as .92. To investigate the relationship between self-efficacy and metacognition awareness, the Pearson Moments Multiplication Correlation Coefficient is calculated and confirmatory factor analysis was used to check the fit of the scales with the sample group. It has been determined that self-efficacy is a predictor of metacognition awareness according to the results of multiple regression to examine whether self-efficacy beliefs in children are predictive of metacognition awareness. The development of metacognition and self-efficacy levels together in children is one of the issues to be emphasized by parents and educators. Çocuklar için etkili öğrenme becerilerinin edinilmesi konusunda bazı becerilere ve yetkinliklere sahip olmak önemlidir. Çocukların bir bilgi edinmek için bildikleri ve düşündüklerinin farkında olmalarını sağlayan ve bu süreçte öğrenecekleri bilgiyi geliştiren üstbiliş farkındalığına; bir görevi yerine getirmek ve yeni sorunlar veya durumlarla karşılaşabilmek için de öz yeterlik becerilerine sahip olmaları gerekir. Bu bağlamda, araştırmanın amacı, çocukların öz yeterliklerinin üstbiliş becerilerini yordayıp yordamadığını ve öz yeterlik ile üstbiliş arasındaki ilişkinin sonuçlarını ve kullanılan ölçüm araçlarının geçerlik ve güvenilirliğini araştırmaktır. Araştırmada yöntem olarak nicel araştırma yöntemlerinden olan, iki veya daha fazla değişken arasındaki ilişkiyi belirlemeyi sağlayan ilişkisel tarama deseni kullanılmıştır. Yaşları 12- 14 arasında değişen Türkiye’de Millî Eğitim Bakanlığına bağlı ortaokullara devam eden 350 ortaokul öğrencisi bu çalışmanın çalışma grubunu oluşturmaktadır. Çalışmanın verilerini toplamak için Kişisel bilgi formu, “Çocuklar için Özyeterlik Ölçeği” ve “Çocuklar için Bilişüstü Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışmada kullanılan ölçme araçlarının çalışılan örneklem üzerindeki uyumu saptandıktan sonra, ölçme araçlarının güvenirlik katsayılarına Cronbach Alpha katsayısı ile bakılmıştır. Çocuklar için özyeterlik ölçeğinin Cronbach Alfa katsayısı .88; çocuklar için bilişüstü ölçeğinin güvenirlik katsayısı .92 olarak haesaplanmıştır. İki ölçek arasındaki ilişkiyi belirlemek için Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı hesaplanmış; ölçeklerin örneklem grubu ile uyumunu kontrol etmek için doğrulayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Çocuklardaki özyeterlik becerilerinin üst biliş becerilerinin yordayıcısı olup olmadığını belirlemek için gerçekleştirilen çoklu regresyon sonuçlarına göre özyeterlik becerileri üstbilişin bir yordayıcısı olduğu bulgularına ulaşılmıştır. Çocuklarda üstbiliş ve özyeterlik becerilerinin birlikte gelişimi aileler ve eğitimciler tarafından önemle üzerinde durulması gereken konular arasında yer almalıdır.

Çocukluk dönemi bireyin çevresini araştırdığı, iletişim kurmaya istekli olduğu ve toplumun yapısına uygun davranışları kazandığı yıllardır. Okul öncesi eğitim, çocukların problem çözme becerisini geliştirici, farklı durumlara kolay uyum sağlayabilen, araştırmacı yönü ve güven duygusu gelişmiş, kendini ifade edebilen, doğru kararlar alabilen girişimci bireyler olarak yetiştirilebilmeleri açısından önemlidir. Okul öncesi dönemde çocuk karşılaştığı problemleri çözmek için akıl yürütme, çıkarım yapma, sorgulama gibi birçok bilgi ve beceri kazanmaktadır. Bu beceriler çocuğun karşılaştığı güçlükler üzerinde çözüm yollarını aramasını, bilgi ve becerilerini kullanmasını dolayısıyla kendi başına karar vermesini sağlamaktadır. Toplumların hızlı değişen yapısı bireylerin hızlı düşünen, problem çözebilen ve doğru kararlar verebilen, kararlarının sorumluluğunu alabilen bireyler yetiştirmeyi gerekli kılmaktadır. Bu nedenle çalışmada, okul öncesi eğitime devam eden beş-altı yaşındaki çocukların karar verme becerilerinin “Karar Verme Becerileri Eğitimi Programı” ile desteklenmesi amacı ile planlanmıştır. Çalışma Öntest-sontest-izleme testi içeren çalışma yarı deneysel modelde yapılandırılmıştır. Araştırmanın Çalışma grubuna 20 deney, 20 kontrol grubu olmak üzere toplam 40 çocuk alınmıştır. Deney grubundaki çocuklar on hafta süresince haftada iki oturum olmak üzere “Karar Verme Becerileri Eğitim Programı ile desteklenmiştir. Veriler araştırmacı tarafından geliştirilen "Karar Verme Becerileri Değerlendirme Aracı-Çocuk Formu", "Karar Verme Becerileri Değerlendirme Aracı-Ebeveyn Formu" ve "Kişisel Bilgi Formu" ile veriler toplanmıştır. Çalışmanın sonucunda deney ve kontrol grubundaki çocukların karar verme becerileri puanları arasında anlamlı fark olduğu (p,05) ve eğitim programının etkisinin devam ettiği görülmüştür. Bu bulgulara dayalı olarak, okul öncesi dönem çocuklarının karar verme becerilerini geliştirmek amacıyla araştırmacılara, eğitimcilere ve ebeveynlere yönelik öneriler sunulmuştur. Childhood is the period when the individual searches his environment, is eager to communicate, and gains behaviors suitable for the structure of the society. The education provided in this period allows the child to form right habits, gain freedom and courage to apply what he learns, and acquire the behaviors he needs. Pre-school education is important for children to have developed problem-solving skills and a developed feeling of confidence, to be capable of easily adapting to different situations, expressing themselves, and making right decisions, and to be highly inquisitive and enterprising. During the pre-school period, the child acquires a lot of knowledge and skills such as reasoning, inference, and questioning in order to solve the problems they encounter. These skills enable the child to seek solutions against the difficulties he encounters, use his knowledge and skills, and therefore make his own decisions. The rapidly changing nature of societies makes it necessary for individuals to think quickly, problem solving and make right decisions, and to raise individuals who can take responsibility for their decisions. For this reason, in this study it is planned that the decision-making skills of the children aged between 5 and 6 who are continuing preschool education should be supported with the "Decision Making Skills Training Program". The study involving pre-test and post-test was constructed in a semi-experimental model. A total of 40 children were included in the study group, 20 of which were experimental and 20 were control groups. The children in the experimental group were supported by the "Decision Making Skills Training Program" with two sessions per week for ten weeks. The data were collected by the "Decision Making Skills Assessment Tool-Child Form" developed by the researcher, "Decision Making Skills Assessment Tool-Parent Form" and "Personal Information Form". As a result of the study, there was a significant difference (p,05) and the effect of the training program continued. Based on these findings, some suggestions are offered to researchers, educators and parents to develop the decision making skills of preschool children.

Damaging actions of emotional, social, physical and cognitive development can leave permanent traces in the individual's life. Abuse is also one of the issues to be addressed. Abuse of childhood and its aftermath can negatively affect social development and cause the individual to be deprived of social skills. In this study, it is aimed to investigate the relationship between preservice teachers’ social skill levels and childhood traumas. The study was conducted with the relational screening method of quantitative research methods. In the study group of the research there are 628 preservice teachers who continue to Education Faculty of Amasya University in the academic year 2016-2017. In the collection of data, "Childhood Trauma Scale Short Form" which determines levels of childhood abuse experiences and "Social Skills Inventory Short Form" used to measure social skills levels during adulthood were utilized. In the analysis of data, Pearson Moments Correlation Coefficient was used for determining the relationship between the two scales. In the findings of the study, social skills and childhood abuse were negatively related; but which is not significant for preservice teachers. As a result, it is very important for the prospective teachers to be aware of the negative effect of the abuse experience on social skills development in their professional lives. Studies may be made to teacher candidates or teachers to explain the negative effects of abuse and the importance of social skills. Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file . Ozet Duygusal, sosyal, fiziksel, bilissel gelisimi zedeleyici eylemler bireyin yasaminda kalici izler birakabilmektedir. Istismar da bu nedenle uzerinde durulmasi gereken konular arasinda yer almaktadir. Cocukluk donemi ve sonrasinda etkisini surduren istismar, sosyal gelisimi olumsuz etkileyerek bireyin sosyal becerilerden yoksun olmasina neden olabilmektedir. Bu calismada, ogretmen adaylarinin sosyal beceri duzeyleri ile cocukluk cagi istismar yasantilari arasindaki iliskisinin incelenmesi amaclanmaktadir. Nicel arastirma yontemlerinden iliskisel tarama deseni ile gerceklestirilen arastirmanin calisma grubunu, 2016-2017 egitim-ogretim yilinda Amasya Universitesi Egitim Fakultesi’nde ogrenim goren 628 ogretmen adayi olusturmaktadir. Verilerin toplanmasinda cocukluk donemi istismar yasantilari duzeylerini belirleyen “Cocukluk Cagi Orselenme Yasantilari Olcegi Kisa Formu” ve yetiskinlik donemindeki sosyal beceri duzeylerini olcmek amaciyla kullanilan “Sosyal Beceri Envanteri Kisa Formu”ndan yararlanilmistir. Verilerin analizinde iki olcek arasindaki iliskileri belirlemek icin pearson momentler carpimi korelasyon katsayisi kullanilmistir. Calismanin bulgulari incelendiginde ogretmen adaylarinin sosyal becerileri ile cocukluk cagi istismar yasantilari arasinda negatif yonde anlamli olmayan bir iliskinin oldugu gorulmektedir. Sonuc olarak ogretmen adaylarinin istismar yasantisinin sosyal beceri gelisimine olumsuz etkisinin farkinda olmalari mesleki yasamlarinda buyuk onem tasimaktadir. Ogretmen adaylarina ya da ogretmenlere istismarin olumsuz etkilerinin ve sosyal becerinin onemini aktaracak calismalar yapilabilir.

Okullarda uygulanan eğitim programlarının niteliği, okul-aile ve çevre işbirliğinde yaşanan sorunlar, öğretmen ve öğrencinin eğitim sürecine yabancılaşması gibi konular eğitim sisteminde değerler eğitiminin önemine vurgu yapmaktadır. Farklı ülkelerde değerleri öğretmek için kişilik eğitimi adı altında anasınıfından başlanarak sistemli bir program dâhilinde devam edecek şekilde geliştirilmiş pek çok program uygulanmaktadır. Ülkemizde değerler eğitimi belli bir program dâhilinde verilmediği için, çocuklarda değerlerin nasıl geliştiğini anlamak güçleşmektedir. Ülkemizde değerler eğitimine yönelik uygulamaların belli programlar çerçevesinde, çocuk, aile ve okulun diğer üyelerini ele alacak şekilde yapılması, çocuklarda değerlere ilişkin edinimlerinin daha kalıcı olmasını sağlayacak ve toplumun bütün kesiminin değerler konusunda bilinçlenmesini sağlayacaktır. Okullarda okul öncesinden ortaöğretime kadar değerler eğitimine yönelik yeniden yapılanmaya gidilmeli ve akademik başarı kaygısından uzak, ahlaki ve toplumsal değerlerin ön planda tutulduğu değerler eğitimine yönelik uygulamalara yer verilmelidir. Bu çalışmada Amerika’da uygulanan farklı değerler eğitimi programları ve ülkemizdeki değerler eğitimi uygulamaları farklı yönleriyle değerlendirilmeye çalışılmıştır. The quality of education programs in schools, problems in school-family and environment cooperation and alienation of teachers and students in the educational process emphasize the importance of values education in education system. . In different countries, many programs, under the name of personelity education, starting from kindergarten and continuing within a systematic program, are implemented to teach values. In our country, it is difficult to understand that how children develop values because values education is not within a certain program.To arrange the value education program applications within the framework of specific programs and addressing children, parents and other members of the school will allow childrens learning more permanent about values and will make society more aware of value education. It is clear that there should be a reconstruction about values education from pre-school to high-school and values education should be remote from the concerns of academic success. Values education applications should keep moral and social values in the forefront. In this study, different values education programs in the US and value education practices in our country are evaluated from different aspects.

Okul öncesi yıllarda alınan eğitim çocukların sosyaldavranışları ve okula hazırbulunuşlukları üzerinde önemli bir etkiye sahiptir.Bu doğrultuda araştırmanın amacı ilkokulbirinci sınıfa devam eden 6-7 yaş aralığındaki çocukların sosyal davranış vehazırbulunuşluklarının bazı değişkenler açısından incelenmesidir. Çalışmadanicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama modeli kullanılmıştır.Araştırmanın örneklemi basit seçkisiz örneklem yöntemiyle belirlenmiş ve ilkokulbirinci sınıfa devam eden 249 çocuk araştırmanın örneklem grubunuoluşturmuştur. Verilerin toplanmasında çocuklara ilişkin demografikbilgilerinin elde edilebilmesi için “Kişisel bilgi formu”, çocukların sosyalyeterlik ve olumsuz sosyal davranışlarını belirlemek için “Okul sosyal davranışölçeği” ve okula hazırbulunuşluklarınıbelirlemek için ise “Hazırbulunuşlukölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizi için SPSS 20 programı kullanılmıştır.Veriler normal dağılmadığı için, verilerin analizinde parametric olmayantestlerden Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis testleri yapılmıştır. Çalışmasonucunda okul öncesi eğitim, cinsiyet ve anne- baba öğrenim düzeylerideğişkenlerinin çocukların sosyal yeterlik, olumsuz sosyal davranış ve okulahazırbulunuşluk düzeyinde anlamlı farklılık oluşturduğu görülmüştür.Araştırmanın sonucunda elde edilen bulgular, ilgili araştırmalar ve literatürışığında tartışılarak bazı önerilerde bulunulmuştur., Preschool education has an important effect onchildren’s social behaviors and school readiness. To this end, this study seeksto analyze social behavior and school readiness in children aged 6-7 andattending first grade classes in primary school based on certain variables.This is a quantitative study with descriptive survey model. The sample of thestudy was selected via simple random sampling method. 249 children attendingfirst grade classes in primary school form the sample group. For data collection,“Personal Data Form” was used to obtain demographic information regarding thechildren; “Social Behavior at School Scale” was employed to reveal thechildren’s social competence and negative social behaviors; and “Scale ofReadiness” was used to reveal school readiness. SPSS 20 program was used toanalyze the data. As the data didn’t show normal distribution, Mann-Whitney Uand Kruskal Wallis tests, which are among the nonparametric tests, were usedfor analyses. The study showed that preschool education, gender, andeducational backgrounds of the parents have significant effect on socialcompetence, negative social behavior, and school readiness. The results of thestudy are discussed in the light of relevant studies and literature, andcertain recommendations are thus made.

research Birey, ailesi, arkadaşları yani genel olarak çevresindekiler tarafından fiziksel şiddete, cinsel olarak tacize, duygusal açıdan kötüye kullanılmaya, reddedilmeye, aşağılanmaya maruz kalabilmektedir. Bireyin maruz kaldığı bu davranışlar istismar olarak tanımlanmaktadır. Genel olarak fiziksel, cinsel ve duygusal olarak ortaya çıkan istismar, yetişkinlik döneminde özellikle ergenlikte yaşanan değişimlere paralel olarak bazı psikolojik sorunları da beraberinde getirebilmektedir. Bu sorunların istismar yaşamış bireyin psikolojik açıdan olumsuzluklar yaşamasına yol açıp açmadığı merak edilen bir konudur. Bu çalışmanın amacı öğretmen adaylarının çocukluk çağı örselenme yaşantıları ile psikolojik iyi olmaları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. İlişkisel tarama modelinde gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubunu devlet üniversitesine bağlı Eğitim Fakültesi okul öncesi öğretmenliği ve sınıf öğretmenliği bölümünün ikinci ve üçüncü sınıflarında öğrenim gören toplam 216 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Çalışmanın örnekleminin oluşturulmasında basit seçkisiz örneklem yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın verilerinin toplanmasında örneklemi oluşturan kişilere çocukluk dönemlerindeki örselenme yaşantılarını ve psikolojik iyi olmalarını belirlemek için, Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeği (ÇÖYÖ) ve Psikolojik İyi Olma Ölçeği (PİOÖ) uygulanmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde öğretmen adaylarının çocukluk çağı örselenme yaşantıları ve psikolojik iyi olmaları arasındaki ilişki Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı kullanılarak incelenmiştir. Ayrıca öğretmen adaylarının çocukluk çağı örselenmeleri ve psikolojik iyi olma düzeylerine ilişkin ortalama puanlar ile birlikte minumummaksimum değerleri de incelenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular neticesinde, öğretmen adaylarının çocukluk çağı örselenmelerinin orta düzeyde olduğu, psikolojik iyi olma durumlarının ise yüksek düzeyde olduğu görülmüştür. Öğretmen adaylarının çocukluk çağı örselenmeleri ile psikolojik iyi olmaları arasındaki ilişki incelendiğinde ise, fiziksel ve duygusal örselenme ile psikolojik iyi olma arasında ise pozitif yönde orta düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır. Genel olarak incelendiğinde ise çocukluk çağı örselenme yaşantıları ile psikolojik iyi olma arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Çalışmanın sonuçlarına göre öğretmen adaylarının çocukluk çağı örselenmeleri ile psikolojik iyi olmaları arasında beklenenin aksine pozitif yönde anlamlı bir ilişki görülmüştür. Örselenme ve psikolojik iyi olmanın ele alındığı çalışmalar farklı örneklem ve yöntemlerle yürütülerek farklı sonuçlara ulaşmamız mümkün olabilir Individuals may be exposed to physical abuse, sexual abuse, emotional abuse like rejection, humiliation, violence etc., by the people who may be family members, friends around them. These behaviors that the individual is exposed to are described as abuse. In general, physical, sexual and emotional abuse can bring along some psychological problems in parallel with changes particularly in adolescence. It is a matter of curiosity that these problems have caused the person who has experienced exploitation to live negativities in psychological terms. The aim of this study, to investigate the relationships between the childhood abuse and psychological well-being of preservice teachers. The study group of the research conducted in the relational survey method constitutes a total of 216 teacher candidates who are studying in the second and third classes of pre-school teacher education and classroom teaching department of the Education Faculty of the state university. Standart sample method was used to form sample of this research. Childhood Trauma Survivors Scale (CVS) and Psychological Well-Being Scales were used to determine the childhood traumatic experiences and psychological well-being of the subjects who collected the sample of the study's data. In the analysis of the obtained data, the relationship between childhood traumatic experiences and psychological well-being of teacher candidates was examined by using Pearson Moments Multiplication Correlation Coefficient and the mean scores and standard deviation values of childhood traumatic and psychological well-being of teacher candidates were also examined. As a result of the findings obtained from the research, it was seen that the childhood traumas of teacher candidates were moderate and the psychological well-being was high. When the relationship between childhood abuse and psychological well being of the teacher candidates was examined, it was found that there was a positive correlation between physical and emotional disturbance, it is determined that there is a meaningful relationship at the middle level. In general, there is a positive correlation between childhood traumas and psychological well-being. According to the results of the study, there was a significant positive correlation between the childhood traumas of the teacher candidates and their psychological wellbeing. When the studies on childhood abuse and psychological well-being can be carried out with different samples and methods, it may be reached different results

The purpose of this study is to develop a valid and reliable data collection tool to assess the decision-making skills of children at the age of 5 to 6. The study group is composed of 300 children attending independent pre-schools located in the central district of Amasya province and their parents. In the study, four-factor and 29-item “ Decision-Making Skills Instrument-Child Form ” involving “yes” and “no” answers and Likert-type single-factor and nine-item “ Decision-Making Skills Instrument-Parent Form ” aimed at assessing children’s decision making skills based on the parents’ impressions involving the answers “never”, “sometimes”, “sometimes”, “often”, and “always” were developed. The findings showed that ““ Decision-Making Skills Instrument-Child Form ” consisting 29 items and “ Decision-Making Skills Instrument-Parent Form ” consisting 9 items are reliable and valid measurement tools.

In educational environments prepared based on the active learning method, children learn with interest and pleasure, doing and experiencing, and directly through their own experiences. Considering the contributions of the active learning method and the educational environments designed based on it to children’s development, it can be said that determining pre-service pre-school teachers’ views about this topic will create a difference in the progress of the education system from the traditional model to the modern model and, most importantly, in providing children with better learning experiences. Taking this idea as a basis, the present study aims to explore the use of active learning practices in pre-school education based on pre-service pre-school teachers’ views. The research data were obtained via semi-structured interview form and analyzed through content analysis. 30 pre-service teachers attending the third grade at the department of pre-school education participated in the study. The research findings indicate that the pre-service teachers think with regard to active learning practices in pre-school education that active learning practices in which teachers guide and support children’s learning and a lot of activity processes are offered in a balanced and holistic way should be carried out in well-equipped classrooms that provide children with an area of movement.

The aim of this study is to investigate the effect of Story-Based Social Skills Training Program on the social skill development of 5-6 year-old children. In the study, the pre-test/post-test and retention test experimental design with a control group was used. 5-6 year-old 60 (30 experimental, 30 control) preschool children participated in the study. Story-Based Social Skills Training Program was administered to the children in the experimental group twice a week for 5 weeks. Social Skills Evaluation Scale developed by Avcioglu (2007) was used for data collection. ANCOVA and t test were used for data analysis. The study showed that the difference between the social skill scores of experimental group and control group was significant (p

Article History: Received 25.04.2016 Received in revised form 18.07.2016 Accepted 28.07.2016 Available online 30.08.2016 The purpose of this study is to investigate the effects of a Drama Based Critical Thinking Skills Training Program on 2nd grade bachelor degree students’ (who are attending to a preschool teacher training program) critical thinking skills. This is a quasi-experimental study. Totally 50 students areequally divided into two different groups as they are experimental group and control group. Experimental group has attended to 10 sessions of a course as drama based training program. It has been prepared to promote students’ critical thinking skills. California Critical Thinking Disposition Inventory (CCTDI) has been offered as pre-test and post-test to both groups in order to obtain the data. It has been found that there issignificance on behalf of experimental groupby the end of this study. It also has been found that the continuity of training program (p> ,05).

Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin eleştirel düşünme ve bilimsel tutumlarını farklı değişkenler açısından incelemektir. Bu bağlamda çalışma boyunca araştırmacılar birtakım araştırma sorularına yanıt aramışlardır. Bunlar; 1. Öğretmen adaylarının eleştirel düşünme becerileri ve bilimsel tutum düzeyleri nedir? 2.Öğretmen adaylarının eleştirel düşünme ve bilimsel tutum becerileri fen eğitimi almalarına göre anlamlı bir şekilde farklılaşmakta mıdır? 3. Öğretmen adaylarının eleştirel düşünme ve bilimsel tutum becerileri bilimsel çalışmalara ilgi duymalarına göre anlamlı bir şekilde farklılaşmakta mıdır? 4. Öğretmen adaylarının eleştirel düşünme becerileri ve bilimsel tutum becerileri arasında anlamlı bir ilişki var mıdır? Araştırmacılar ilgili gerçekleştirmişlerdir. Tarama modelinde (survey) gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubunu devlet üniversitesine bağlı Eğitim Fakültesi okul öncesi öğretmenliği ve sınıf öğretmenliği bölümünün ikinci ve üçüncü sınıflarında öğrenim gören toplam 349 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Öğretmen adaylarının 179'si okul öncesi öğretmenliği bölümünde, 170'i sınıf öğretmenliği bölümünde okumaktadır. Çalışmanın örnekleminin oluşturulmasında basit seçkisiz örneklem yöntemi "California Eleştirel Düşünme Eğilimi Ölçeği (CEDEÖ)" ve "Bilimsel Tutum çözümlenmesinde t testi ve Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular neticesinde, öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimleri ve bilimsel tutumlarının çeşitli değişkenlere göre anlamlı bir farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır The aim of this study is to investigate university students’ critical thinking tendencies and scientific attitudes from different variables. In order to reach the aim of this study, the following research questions have been addressed: 1. What are the level of prospective teachers’ critical thinking capabilities and scientific attitudes?, 2. Are statistically prospective teachers’ critical thinking capabilities and scientific attitudes different according to getting science education?, 3. Are statistically prospective teachers’ critical thinking capabilities and scientific attitudes different in terms of having interests on scientific studies?, and 4. Is there any statistically significant relationship between prospective teachers’ critical thinking capabilities and scientific attitudes? The researchers have conducted this study by quantitative research approach. At this point, the researchers have employed survey research technique. The study group of this current research consists of 349 prospective teachers who are studying at the college of education in a public university. 179 of the participants are pursuing their education at the preschool education department and 170 of them are continuing their education at the classroom teaching department. The participants have been selected by simple random sampling method. The data of this study has been collected by “California Critical Thinking Disposition Inventory” and “Scientific Attitude Inventory”. The collected data has been analyzed by t-test and Pearson Moments Product Correlation Coefficient. The results of this study has clearly shown that there is a statistically significant relationship between university students’ critical thinking tendencies with scientific attitudes and different variables

The purpose of this study is to examine preschool teachers’ perspectives about children’s school readiness. Qualitative and quantitative research methods were used in the study as a mixed method research. Data, in the quantitative aspects of the research, were collected through the use of “School Readiness Form” developed by Boz (2004) and “School Readiness Checklist for 5-6 Age Children” developed by the researchers; from 204 preschool teachers. In the qualitative part of the research, open-ended questions were asked for preschool teacher to determine their opinions about children’s school readiness. While findings obtained from quantitative aspect revealed that there is a relationship between the skills that children must have and their school readiness; in the qualitative part of the research participants presented an opinion that academic, social communication skills, maturity, communication with parents and the developmental areas have an effect on children’s school readiness. In the study, qualitative and quantitative findings were coincided. Some recommendations are made in terms of findings.

The purpose of this research is to explore the social competence and temperament of 4-6 age group children attending pre-school education institutions, to identify whether their social competence levels vary by gender, and to show the relationship between the sub-dimensions of social competence and those of temperament. The study group consists of n=148 female children and n=180 male children in 4-6 age group receiving pre-school education. The data were collected via the Social Competence and Behavior Evaluation Scale-SCBE 30 and the Short Temperament Scale for Children. The data were analyzed via independent-samples t-test and Pearson’s correlation coefficient. The findings were evaluated at .05-.001 significance level. The research findings indicated that children’s social competence levels significantly vary by gender (p

Bu çalışmada okul öncesi eğitim alanında İtalya’da ortaya çıkan bir yaklaşım olan Reggio Emilia Yaklaşımı farklı boyutlarıyla incelenmiştir. Bu doğrultu da Reggio Emilia Yaklaşımının eğitim ortamları, eğitim programları ve proje çalışmaları açıklanmıştır. İtalya’da ortaya çıkan Reggio Emilia Yaklaşımı, okul öncesi eğitim alanında son 20 yıldır tartışılan önemli yaklaşımlardan birisidir. Reggio Emilia Yaklaşımı modern eğitim anlayışını benimsemiştir. Reggio Yaklaşımı çocukları temel alır ve onlara fırsatlar sunarak yaratıcılıklarını geliştirmeyi amaçlar. Reggio sistemi ile yetişen çocuklar özgüveni gelişmiş, yaratıcılık düzeyleri yüksek ve dayanışma içindedirler. Günümüz okul öncesi eğitim sistemiyle bütünleşen bu yaklaşım hakkında bilgi sahibi olmak, ailelere ve eğitimcilere katkı sağlayarak daha verimli öğrenme ortamlarının oluşmasına sağlayacaktır. In this research different aspects of the Reggio Emilia approach which was developed in Italy in the field of early childhood education were examined. In this respect, the training environment, curricula and project works of the Reggio Emilia approach were explained. The Reggio Emilia approach which was developed in Italy is one of the important approaches that have been discussed in the last 20 years in the field of early childhood education. This approach adopts the view of modern education. This approach is student-centered and aims at improving children’s creative skills. The children who are educated using the Reggio system have high self-esteem and high creative skills and they work cooperatively. To be informed about this approach which is integrated with today's preschool education system will contribute to families and educators and will create a more efficient learning environment.