Search

Bu çalışma ile Adana ili Balcalı yöresinde değişik kültür bitkilerinde 2019-2020 yıllarında Orius türleri (Hemiptera: Anthocoridae) türleri araştırılmıştır. Sörvey çalışmaları, bazı yazlık ve kışlık sebzeler, tarla bitkileri ile meyve ağaçlarında yürütülmüştür. Örnekleme ünitelerinde tek yıllık otsu kültür bitkilerinden 20 bitki, çok yıllık odunsu kültür bitkilerden ise 10 bitki tesadüfi olarak seçilmiştir. Örneklemelerde özellikle bitkilerin çiçekleri dikkate alınmıştır. Otsu bitkilerin üst kısımları, meyve ağaçlarının ise çiçekli sürgünleri kap içerisine silkelerek böcekler toplanmıştır. Çalışma sonucunda; Orius niger Wolff, Orius laevigatus (Fieber), Orius albidipennis (Reuter) ve Orius vicinus Ribaut (Hemiptera: Anthocoridae) türleri saptanmış olup, toplam birey sayıları 211 adet olarak kaydedilmiştir. Orius laevigatus %69.67 oran ile en yaygın bulunan avcı tür olmuştur. Bu türü, toplam erginlerde %29.39 bulunma oranı ile O. niger izlemiştir.

This study discusses the damage of an invasive insect species chilli thrips, Scirtothrips dorsalis Hood (Thysanoptera: Thripidae) on orange trees cv. Washington in the Finike district of Antalya Province, Turkey in 2021. This harmful thrips species was recorded for the first time in a citrus grove in Turkey. Thrips cause inward curling of fresh leaves on the young shoots and also necrosis, mostly silvery-white. The biology, ecology, and control of this species are briefly given.

The Cuban laurel thrips, Gynaikothrips ficorum (Marchal) (Thysanoptera: Phlaeothripidae), is widely distributed to the eastern Mediterranean region of Turkey and causing damage to Ficus microcarpa var. nitida plants. Biological control of G. ficorum has a crucial role to maintain the population density of this pest insect at an acceptable level on Ficus trees. For this reason, to determine the potential biological control agents of this pest, survey studies have been done in Adana and Mersin provinces. The Androthrips ramachandarai (Karny) (Thysanoptera: Phlaeothripidae), and the Montandoniola indica Yamada (Hemiptera: Anthocoridae) were reported for the first time in Turkey in 2020 on G. ficorum that damaging young leaves of the F. microcarpa. Brief diagnoses of G. ficorum and both predatory species were provided. A total of 249 adults of A. ramachandrai and 461 individuals of M. indica were detected in the galled leaves infested with G. ficorum. Moreover, 1959 adults, 1335 immatures and 11851 eggs of G. ficorum were also recorded. There was a positive relationship between pest eggs-A. ramachandrai adults and pest larvae-M. indica adults. Ratios of prey/predatory insects indicated that the predators might have the capability in suppressing the pest thrips on Ficus trees.

Türkiye’de ilk kez Mersin ilinde 2015 yılında limon ağaçlarında meyvelerde zararlı olarak saptanan Hawaii çiçek thripsi, Thrips hawaiiensis Morgan (Thysanoptera: Thripidae) kısa süre içerisinde Çukurova Bölgesi‘ne yayılmıştır. Limonlarda bu zararlının mücadelesinde yaygın bir şekilde insektisit kullanılmaktadır. Bu çalışmayla Türkiye’de bazı turunçgil zararlılarına ve farklı ürünlerde thripslere karşı kullanılan insektisitlerin biyolojik etkileri laboratuvar koşullarında araştırılmıştır. Thrips hawaiiensis’in hem ergin hem de 2. dönem larvalarına insektisitlerin etkileri daldırma metodu kullanılarak saptanmıştır. Bu amaçla tüm ilaçların önerilen dozlarına fasulye meyveleri daldırılmış ve kuruduktan sonra her tüpe ayrı ayrı 10’ar adet ergin dişi birey ve 2. dönem thrips larvaları aktarılmıştır. Denemeler 25°C sıcaklık, %60 nem ve 16:8 (A:K) koşullara sahip iklim kabinlerinde yürütülmüş ve 24 saat sonra ölüm oranları kaydedilmiştir. Denemeler sonucunda; emamectin benzoate %5 SG, spinetoram %25 WG ve spinosad 480 g/l SC etken maddeli insektisitler hem ergin hem de larvalarda % 100 etkili bulunmuştur. Sulfoxaflorun larvalara etkisi %66.47, Abamectin’in ise %20.83 olarak kaydedilmiştir. Diğer insektisitlerin hem ergin hem de larvalara etkileri %20’nin altında kalmıştır. Elde edilen sonuçlar, T. hawaiiensis’in mücadelesinde kullanılan insektistlerin seçiminde ve sürdürülebilir thrips mücadele programları oluşturulmasında faydalı bilgiler sağlayabilir.

Amaranthus species (Family) are among the most important weeds in summer crops and orchards in Turkey. The detrimental effects of pesticides on the environment and human health and the development of high levels of resistance to several herbicide classes by Amaranthus species have generate interest in alternative weed control methods. Since the biological control of weeds has gained great prominence recently, this study was carried out to determine the potential biological control agents of Amaranthus spp. in Adana Province. Turkey. For this aim, ten randomly selected fields randomly were in three districts (Yüreğir-Ceyhan-İmamoğlu). In each field, ten Amaranthus plants were collected randomly and dissected, and the numbers of the weevils and theirdifferent stages were recorded. In this study, three Amaranthus species were identified and A. palmeri was the most common, followed by A. retroflexus and A. spinosus. Fifty-nine larvae, 26 pupae and 10 adults were collected from the Amaranthus plants. All adult individuals were identified as H. pica according to their genital organs. Our results show that H. pica could be considered to be a potential biological control agent of A. palmeri and A. retroflexus. More detailed studies are needed to determine its ecology and role as a biological control agent of the target weed species. In addition, it is crucial to develop mass rearing methods for potential beneficial insects such as H. pica.

In this study, Thysanoptera (thrips) species in different citrus varieties in Balcalı location of Adana province, Turkey was determined and also population fluctuations of the three common thrips species namely, the western flower thrips, Frankliniella occidentalis (Pergande), Hawaiian flower thrips, Thrips hawaiiensis (Morgan) and onion or cotton thrips, Thrips tabaci Lindeman in 2017 and 2018 were investigated. A total of 13 Thysanoptera species were identified with the study. F.rankliniella occidentalis was found as the main species of thrips, followed by T. hawaiiensis, which was the first detected in Turkey in 2015 and spread rapidly. While F. occidentalis and T. tabaci were mainly observed during the flowering period, T. hawaiiensis were recorded in flowers in the fruit-bearing trees in late-May. Besides, T. hawaiiensis was found to have higher numbers on flowers of Kütdiken and Euroka lemon varieties, where flowering was relatively higher in 2018. Frankliniella occidentalis was noted in significantly high numbers in Washington orange and Meyer lemon, where flowering was higher than those of other citrus varieties studied. Because of T. hawaiiensis infection, a low rate (2%) of staining was recorded only on the lemon variety (Kütdiken) in 2018. This result may show that F. occidentalis and T. tabaci, will not cause problems in citrus fruits, including lemon but T. hawaiiensis may be problematic in Adana, especially in lemon varieties flowering year-round., Bu çalışmada, Adana ilinde Balcalı yöresinde farklı turunçgil çeşitlerinde Thysanoptera (thrips) türleri ve ayrıca en yaygın üç thrips türünün; Batı çiçek thripsi, Frankliniella occidentalis (Pergande), Hawaii çiçek thripsi, Thrips hawaiiensis (Morgan) ve soğan veya pamuk thripsi, Thrips tabaci Lindeman’ın 2017 ve 2018 yıllarında popülasyon değişimleri incelenmiştir. Bu çalışmayla toplam 13 Thysanoptera türü saptanmıştır. Ana thrips türü olarak F. occidentalis bulunmuş olup, bunu ikinci sırada ülkemize 2015 yılında giren ve hızlı bir şekilde yayılan T. hawaiiensis izlemiştir. Frankliniella occidentalis ve T. tabaci esas olarak çiçeklenme döneminde toplanırken, T. hawaiiensis mayıs ayı sonunda meyve dönemindeki ağaçlarda çok az sayıda bulunan çiçeklerde kaydedilmiştir. Ayrıca, T. hawaiiensis, 2018 yılında çiçeklenmenin nispeten daha yüksek olduğu Kütdiken ve Euroka limon çeşitlerinde daha yüksek sayıda saptanmıştır. Frankliniella occidentalis çiçeklenmenin daha yüksek olduğu Washington portakalında ve Meyer limonunda önemli ve yüksek sayıda kaydedilmiştir (P

The chilli thrips, Scirtothrips dorsalis Hood, 1919 (Thysanoptera: Thripidae) was reported for the first time in Adana Province, Turkey in October, 2020 on blueberries [Vaccinium myrtillus L. (Ericaceae)]. Its heavy infestation was detected on the vegetative parts of the blueberries. In this short communication, a brief summary of its diagnosis and damage as well as its economic importance in the region is provided.

The Hawaiian flower thrips, Thrips hawaiiensis (Morgan) (Thysanoptera: Thripidae), is a polyphagous and widespread pest in tropical and temperate regions. In 2015, T. hawaiiensis was detected in lemon orchards from Turkey. In this study, the seasonal trend, damages in lemon fruit and potential alternative host plants were studied in three lemon orchards from 2018 to 2019. Thrips hawaiiensis density started to increase after petal fall and peaked in mid- or late May. A few T. hawaiiensis adults were collected in mid-June. The highest percentages of scarred fruits were 36% and 28% in 2018 and 2019, respectively. The critical period to control T. hawaiiensis was determined as 3–5 weeks after petal fall. During this period, the fruits are about 2–3 cm in diameter, and are susceptible to the thrips feeding activity.

Overwintering biology of Orius vicinus (Ribaut) (Hemiptera: Anthocoridae) was investigated between November 2017 and April 2018 in the Balcali location of Adana Province, Turkey under outdoor conditions. The duration of egg and nymphal development time, pre-oviposition, oviposition and post-oviposition periods of females, the number of eggs laid and adults longevity were determined by the experiments performed in the first day of each experimental month under the outdoor conditions at the Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, University of Cukurova. The duration of egg hatching lasted between 5 and 10 days in all months of experiment and the tested eggs were hatched even at low temperature and under short day length conditions. More than half of the nymphs obtained from the tested eggs became adults in the winter months. Despite the nymph’s survival was affected negatively by the sudden changes in temperature, they were tolerant to the low temperatures and short-day lengths during the winter period. All females in the trials oviposited for about 30 days even in the coldest periods (approximately 15 °C). The females were not affected by the environmental conditions particularly in winter season, and they did not undergo reproductive diapause. The obtained data shed light on the overwintering biology of O. vicinus which may be helpful for their potential role in controlling the non-diapaused pest species such as pest thrips in the early spring season.

Some thrips species (Thysanoptera) are known as major pests because of causing the damage, especially to young citrus lemon fruits. Therefore, thrips surveys were carried out in from flowering period until the fruit reached a size of 4-5 cm in diameter in Adana and Mersin provinces, Turkey. In each orchard, 100 fruits were randomly collected and checked individually to determine thrips damage on young fruits. A total of 13 thysanopteran species were determined. Frankliniella occidentalis (Pergande) was the most common thrips species on different citrus varieties in Adana province, but Thrips hawaiiensis (Morgan) dominated thrips fauna in the citrus lemon groves in Mersin province. No thrips damage was recorded in the groves where F. occidentalis was commonly present. Thrips hawaiiensis appeared to be harmful on lemon flowers and fruits. Thrips caused silvery or bronzed stains on flowers and fruits. Thrips damage was observed in the mid-May when the flower density was low i.e. third or fourth weeks following petal fall. The staining rates on fruits due to T. hawaiiensis in the sampled lemon orchards ranged from 20 to 34%.

Chilo partellus Swinhoe 1885 (Lepidoptera: Crambidae) is a serious pest of maize in many parts of the world. It was reported for the first time in 2014 in the Mediterranean part of Turkey. Degree-Day (DD) models were developed to predict seasonal dynamics in maize fields using 3-parameter 'Boltzman' and a 4-parameter Logistic regressions. Larval/plant counts were monitored in pesticide-free maize fields in Adana, Turkey from 2017 to 2019. Depending on the year, the first record of C. partellus was between 03-14 May, corresponding to ~ 9-12 DD accumulated from 01 May. There were two main peaks; one in each of the maize growing seasons. The models accurately predicted the phenology of C. partellus with an Adj. R 2 greater than 0.80. The 'Boltzman' regression had lower AICc, ΔAICc and Wі values than the logistic regression. Based on the 'Boltzman' model, 50% of the accumulated larvae/plant count for the first and second generations (peaks) occurred at 80DD and 375DD, 81DD and 413DD, and 54DD and 289DD in 2017, 2018 and 2019, respectively. For the logistic regression model, 50% of the accumulated larvae/plant counts occurred for the first and second generation at 90DD and 362DD, 62DD, and 45DD and 250DD in 2017, 2018, and 2019, respectively. Both these models could play a crucial role in the integrated pest management (IPM) of C. partellus in maize fields in Mediterranean regions.

Chilo partellus Swinhoe, 1885 (Lepidoptera: Crambidae), a destructive pest of maize, was recently recorded in the Mediterranean Region of Turkey. The pest is considered to be an invasive species, displacing indigenous stem borers in many parts of the world. The aim of the study was to determine the effect of commonly used insecticides in a maize production system in Turkey on egg hatch and mortality of first instar larvae of C. partellus under laboratory conditions (27±2oC, 70% RH and 14:10 h L:D photoperiod) at the Plant Protection Department, Faculty of Agriculture, University of Cukurova. Eight insecticides registered for indigenous lepidopteran pests were used at the recommended rates. The percentage of hatched egg masses were significantly different. The smallest percentage was 30.6% with deltamethrin. The percentages of hatched egg masses were greater than 80% for all other insecticides. Mortality of hatched larvae was significantly different. The highest and lowest mortalities of hatched larvae were 84.5% and 38.2% with emamectin-benzoate and lambda-cyhalothrin, respectively. Seventy-two h after exposure of the first instar larvae to sprayed maize leaf disks, the lowest and highest mortalities were 62.6% and 96.7% with indoxacarb and emamectin-benzoate, respectively. Survival analyses revealed that hazard ratios ranged from 4.91 (95% CI: 1.66-14.6) to 15.6 (95% CI: 5.33-45.6) with chlorpyrifos-ethyl and emamectin-benzoate, respectively. The mortality of first instar larvae was about 16, 10 and 9 times that of the control with emamectin-benzoate, lambda-cyhalothrin and deltamethrin, respectively. Feeding activity of larval stage was reduced by all treatments. The implications of this study are discussed.

Chilo partellus Swinhoe, 1885 (Lepidoptera: Crambidae), su an dunyanin bircok bolgesine yayilmis, orijini Hindistan Yarimadasi ve Guney ve Dogu Afrika olan oldukca zararli bir misir sap kurdudur. Turkiye’de ilk kez 2014 yilinda saptanmistir. Bu zararlinin kontrolunde genellikle insektisit kullanilmaktir. Surekli insektisit kullaniminin olumsuz etkileriyle ilgili endiseler daha cevre dostu ve dogal kontrol yontemlerinin arastirilmasini gerektirmistir. Bu calisma ile C. partellus ’un mevcut yerli parazitoitlerinin varligi ve parazitleme oranlari arastirilmistir. 2018 yilinda Cukurova Universitesi, Bitki Koruma Bolumu, Arastirma ve Uygulama Alani (39o01’50.5"N, 35o21’06.7"E)’nda birinci ve ikinci urun olarak yetistirilen misir tarlalarinda haftada bir defa orneklemeler yapilmis ve parazitlenmis yumurtalar kaydedilmistir. Morfolojik karakterler incelenerek Trichogramma evanescens Westwood, 1833 (Hymenoptera: Trichogrammatidae) olarak tanimlanan yumurta parazitoitinin, 2018 Agustos- Eylul aylarinda ilk kez misirda C. partellus ’un parazitoiti olarak kaydedildigi ve 16 Agustos’ta parazitlenme oraninin %100 oldugu belirlenmistir. Trichogramma evanescens ’in gelecekte C. partellus ’un biyolojik mucadele programlarinda kullanilabilecegi dusunulmektedir .

In this study, the effect of full (IR100), 50% (IR50), 75% (IR75) and 125% (IR125) irrigation levels on population development of the carmine spider mite (CSM) as well as on yield and some pomological properties of ‘Fortuna’ strawberry cultivar grown in high tunnels were evaluated in two consecutive growing seasons (2016–2017 and 2017–2018). The numbers of CSM were significantly lower on strawberry leaves which were irrigated by IR50 and IR75 in both growing seasons. Full (IR100) and highest (IR125) irrigation levels were the most favorable for the development of CSM populations. On the other hand, in the CSM thriving period (2017), the fruit weight was generally high in the plots with the highest irrigation (IR125) level. Although there was no interaction with the CSM population, fruit acidity (%) increased in the IR100 and IR125 irrigation levels, possibly due to stress in plants, when CSM population was highest (in March). In the absence of CSM, fruit acidity was significantly high in the plots where water stress was experienced. While no significant interaction was found between the pomological characters and the CSM population, the mites affected the yield significantly in that plants were more productive under IR 75 even when there was a CSM population. This study suggests that the application of IR75 level in Fortuna strawberry is related to lower CSM population growth and significantly higher yields.

Mısır üretiminde Benekli mısır sapkurdu, Chilo partellus Swinhoe (Lepidoptera: Crambidae) , Mısırkurdu, Ostrinia nubilalis Hübner (Lepidoptera: Crambidae) ve Mısır koçankurdu Sesamia nonagrioides Lefebvre (Lepidopeta: Noctuidae) ekonomik anlamda kayıplara sebep olan en önemli Lepidoptera türleridir. Bu zararlılardan C. partellus, 2014 yılında Türkiye’de ilk kaydından sonra, Çukurova Bölgesi’nde mısır üretim alanlarında hızla yayılmaya başlamıştır. Bu amaçla, 2020 yılında Adana İlinde mısır üretiminin yoğun bir şekilde yapıldığı Balcalı, Ceyhan, Kozan, Karataş, Sarıçam ve Yüreğir ilçelerinde birinci ve ikinci ürün mısırlarda sörvey çalışmaları yapılmıştır. Her mısır tarlasında araziyi temsil edecek şekilde 5 farklı noktada 10 bitkinin tüm kısımları (kök hariç) kontrol edilerek tarlanın mısır kurtları yönünden bulaşıklık oranları saptanmıştır. Yapılan çalışmalar sonucunda, birinci ürün mısırlarda bulaşık bitki oranının %17.83-51.94 arasında olduğu, ikinci ürün mısırlarda ise bulaşık bitki oranının %5.18-32.36 arasında değiştiği saptanmıştır. Hem birinci hem de ikinci ürün mısırlarda bitkilerin vejetatif döneminde en yaygın türün C. partellus olduğu ve bulunma oranlarının sırasıyla %93.27-100 ve %89.09-100 arasında değiştiği belirlenmiştir. Püskül+koçan döneminde ise birinci ürün mısırlarda C. partellus %65.22-100 oranlarıyla en yaygın tür olurken, ikinci ürün mısırlarda, Balcalı yöresi hariç, O. nubilalis %50.00-89.29’luk bulunma oranlarıyla yaygın tür olmuştur. Balcalı yöresinde ise ikinci ürün mısırlarda erken dönemden başlayarak tüm sezon boyunca C. partellus yoğun bir şekilde görülmüş olup, mevsimsel bulaşma oranı %94.77 olarak belirlenmiştir. Sesamia nonagrioides ise tüm örnekleme yörelerinde çok düşük oranlarda kaydedilmiştir. Adana İlinde yapılan bu çalışma ile C. partellus’un birinci ürün mısırlarda ana zararlı tür olduğu, ikinci ürün mısırlarda da erken dönemde zararlı olduğu ve erken dönemde zararı nedeniyle diğer mısır kurtlarının gelişmesine fırsat vermediği belirlenmiştir.

Thripsler (Thysanoptera) Çukurova’da değişik ürünlerde ekonomik düzeyde zarara sebep olabilen türlerdir. Thrips türlerinin bazıları konukçusu olan bitkilerde beslenme yoluyla verdikleri zarara ilave olarak virus hastalığı taşıyarak da sorun olmaktadır. Tıbbi ve aromatik bitkiler üzerinde saptanan Thrips ve faydalı türleri ile önemleri konusunda bilgiler bulunmamaktadır. Bu amaçla çalışma 2013-2014 yıllarında Adana ilinde Çukurova Üniversitesi Balcalı kampüsünde doğal olarak yetişen bazı tıbbi ve aromatik bitkiler üzerinde yürütülmüştür. Dokuz familyaya bağlı 13 bitki türü örneklenmiştir. Çalışma sonucunda Aeolothripidae, Phlaeothripidae ve Thripidae familyalarından 11 Thysanoptera türü saptanmıştır. Çalışmada çoğunlukla Anthocoridae (Hemiptera) türleri olmak üzere 6 avcı böcek türü kaydedilmiştir. Zararlı thrips türleri içerisinde en yaygın Thrips tabaci Lindeman (%33.85); avcı türlerden ise Orius niger (Wolff) (%68.66) saptanmıştır. Örnekleme yapılan bitkiler arasında Lantana camara (Mine çalısı) bitkisinin çok sayıda zararlı ve faydalı türe konukçuluk ettiği belirlenmiştir. Ocimum basilicum (Fesleğen), Salvia spledens (Ateş çiçeği), Hibiscus syriacus (Ağaçhatmi) ve Abelia grandiflora (Kelebek çalısı) üzerinde zararlı thrips türü bulunamamıştır. O. basilicum üzerinde çoğunlukla avcı Orius türleri kaydedilmiştir. O.basilicum zararlı thripsler için muhtemelen uzaklaştırıcı etki gösterirken, Orius spp.’yi cezbetmektedir. Örneklenen bitkiler üzerinde thrips veya diğer zararlı böceklerden kaynaklanan herhangi bir zarar görülmemiştir. Bu durumun avcı böceklerden kaynaklandığı düşünülmektedir. Ocimum basilicum ekolojik tıbbi ve aromatik bitki yetiştiriciliği dahil farklı ürün gruplarında avcı böcekleri destekleyen banker bitki olarak değerlendirilebilir.

Intraguild predation of a generalist predator, Orius niger Wolff(Hemiptera: Anthocoridae) on Trichogramma evanescens Westwood (Hymenoptera: Trichogrammatidae), was determined in choice and no-choice experiments using a factitious host, Ephestia kuehniella Zeller (Lepidoptera: Pyralidae), under laboratory conditions. Choice and no-choice experiments were conducted in order to assess the level of intraguild predation of O. niger on E. kuehniella eggs parasitized by T. evanescens. In no-choice experiments, approximately 50 sterile (1) non-parasitized, (2) 3-day-old parasitized, or (3) 6-day-old parasitized E. kuehniella eggs were offered to 24-h-old females of O. niger in glass tubes. In choice experiments approximately 25 eggs of two of the three groups mentioned above were offered to 24-h-old O. niger females. In both choice and no-choice experiments, O. niger consumed more non-parasitized eggs of E. kuehniella. However, intraguild predation occurred, especially of 3-day-old parasitoids, but very few 6-day-old parasitized eggs were consumed. The preference index was nearly 1 indicating O. niger preferred mainly non-parasitized E. kuehniella eggs. A lower level of intraguild predation is expected under field conditions but needs to be investigated using further experiments. © Institute of Entomology, Biology Centre, Czech Academy of Sciences, Ceské Budejovice.

Adana İli ikinci ürün susam üretim alanlarında görülen zararlı vefaydalı faunasının saptanması amacıyla 2015 yılı Haziran- Ekim ayları arasındaAdana’nın Seyhan, Yüreğir, Karataş ve Kozan ilçelerinde sörvey çalışmalarıyürütülmüştür. Yapılan sörvey çalışmaları sonucunda; susamda Arthoropodaşubesine bağlı 5 takım ve bu takımlara bağlı 16 familyadan 9 cins ve 41 tür tespitetmiştir. Susam üretim alanlarında Thysanoptera, Coleoptera, Hemiptera veLepidoptera takımlarından 11 familyaya bağlı 7 cinse ait 26 zararlı tür,Thysanoptera, Coleoptera, Neuroptera ve Hemiptera takımlarından 2 cinse ait 15yararlı tür saptanmıştır. Susam üretim alanlarında faydalı türlerden ise Chrysoperla carnea (Neuroptera: Chyrsopidae)tüm bölgelerde oldukça yüksek yoğunlukta belirlenmiştir. Kozan yöresinin zararlıve faydalı tür çeşitliliği açısından önemli bir zenginlikte olduğu tespitedilmiştir., This study was carried out to determine the fauna of pest and beneficialinsect species in the second crop sesame plantation areas in Seyhan, Yüreğir,Karataş and Kozan locations of Adana province in Turkey between June-October2015. As results; 5 order belonging to Arthropoda and 16 family, 41 species and9 genus, totally 10320 insect were collected from sesame plantations of Adana. Atotal of 26 species and 7 genus pest were found in sesame plantations.Twenty-six species and 7 genus belonging to the Thysanoptera, Coleoptera,Hemiptera and Lepidoptera orders; 15 species and 2 genus belonging to theThysanoptera, Coloptera, Neuroptera and Hemiptera orders as beneficial insects;on the sesame fields. Within benefical species, a significiant density of Chrysoperla carnea, (Stephens) wasobserved. Kozan were found to be an important region having rich harmful anduseful pest species in diversity.

Field trials were carried out in 2014 and 2015 in fields of Çukurova University Research and Implementation Area, Adana province, Turkey. The experiment was set up in an Okitsu mandarin orchard. Half of the mandarin orchard was left as weedy, and the other zone was mowed regularly and cleared of weeds. Two trees were selected in each plot, for a total of 10 trees in each main plot. One inflorescence representing four cardinal directions was tapped on a white tray. The common and naturally growing weed species were sampled at weekly intervals for thrips and predatory bugs in weedy plots. Frankliniella occidentalis (Pergande) (Thysanoptera: Thripidae) and Thrips tabaci Lindeman (Thysanoptera: Thripidae) were the most common thrips species on citrus and weed flowers. Both species were significantly more abundant on flowers of citrus in non-weedy plots throughout the sampling period. The predatory bug Orius spp. (Hemiptera: Anthocoridae) was significantly more common on flowers of mandarin trees in weedy plots. High densities of F. occidentalis and its predatory bug were often recorded on flowers of Vicia villosa. This study suggests that V. villosa could be used as a trap plant for thrips and a banker plant for Orius. © 2019, The Japanese Society of Applied Entomology and Zoology.

WOS: 000472658800003 Damage of the Miridae species on cotton was determined in cotton fields in two locations of Adana Province (cukurova Region), Turkey during the years, 2013-2014. Experiments were conducted over 2 years with sprayed and unsprayed plots. Creontiades pallidus (Rambur, 1839) and Lygus italicus Wagner, 1950 were detected at both experimental areas. Also, the correlations between the mirid population and stained bolls have been investigated. The damage caused by the mirids on squares and bolls was measured in caged branch experiments. Mirid population increased from mid-July reaching the highest population density in late July or early August. Where mirid numbers were high, stained bolls and shed bolls were also high. As the number of C. pallidus nymphs released into the cages increased, the damage rates increased on the squares after 7 and 14 d. In cages with zero, one, two and four individuals released, damage rates in squares were 0, 0.9, 5.9 and 33.6%, respectively, after 7 d, and 0, 22.2, 41.4 and 58.0%, respectively, after 14 d. In addition, all bolls with a diameter of 0.5-0.9 cm after 7 d in cages with nymphs released were damaged. Cukurova UniversityCukurova University [ZF2013D1]; Republic of Turkey Ministry of Agriculture and Forestry [TAGEM-BS-13/04-02/01-04] The study was supported by Cukurova University (Project Number ZF2013D1) and Republic of Turkey Ministry of Agriculture and Forestry (TAGEM-BS-13/04-02/01-04) as scientific research. We also would like to thank to Prof. Dr. Meral Fent (Trakya University, Faculty of Sciences, Edirne, Turkey) for identification of the mirid species.

The Mediterranean flour moth, Ephestia kuehniella Zeller (Lepidoptera: Pyralidae), is one of the most important pests of stored products, especially damaging cereals. Besides pest status, its eggs and larvae are commonly used for mass rearing of many natural enemies. Different diets are suggested for the production of E. kueniella, but the influence of diet supplements, such as yeast and glycerine on the performance of E. kuehniella diets are not clearly understood. In the present study, we investigated the effects of several diet ingredients on some major biological parameters of E. kuehniella. Ten diets based on different combinations of wheat flour, cornmeal, wheat bran, glycerine and yeast were tested in the experiments. Twenty eggs of E. kuehniella were added into 5 g of each diet within separate plastic cylindrical containers (5 cm height × 3 cm diameter) and incubated in climate rooms at 25 ± 1 °C and 60 ± 10 Relative Humidity (R.H) on a 14 h light: 10 h dark photoperiod. Pupal weight, developmental period, emergence ratio, fecundity and fertility were determined. The diet containing wheat flour, wheat bran, glycerine and yeast in a percentage of 53.33, 26.67, 15 and 5%, respectively, resulted in shorter development time and higher fertility, and could be used as an alternative to the standard diets currently used in insectaries.

Orius niger (Wolff, 1811) (Hemiptera: Anthocoridae)’in kışlama biyolojisi Adana’da2014 ve 2015 yıllarında araştırılmıştır. Dış koşullardaki denemeler Ekim-Nisanperiyodunda Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bitki Koruma Bölümü’nde 7farklı tarihte yürütülmüştür. Avcı böcek O. niger Adana’da ergin olarakkışı geçirmektedir. Orius niger’in bazı biyolojik özellikleriSonbahar-İlkbahar periyodunda dış koşullarda incelenmiştir. O. niger’ ebesin olarak sterilize edilmiş Akdeniz un güvesi, Ephestia kuehniellaZeller, 1879 (Lepidoptera: Pyralidae) yumurtaları verilmiştir. Kışın çok düşüksıcaklıklarda bile O. niger’in yumurtaları açılmıştır. Tüm denemelerdekidişilerin birçoğu yumurta bırakmıştır. Dişilerin bıraktığı ortalama toplam yumurtasayıları Nisan ayında en yüksek (83 55±15.60/dişi) ve Aralık ayında ise endüşük (7.71±1.62/ dişi) olmuştur. Ekim, Kasım ve Nisan aylarında dişilerinovipozisyon süresi 30 gün civarında olurken, diğer kış aylarında bu süre 30günden az olmuştur. Yumurta bırakmayan dişilerin oranı ise Aralık-Şubatdöneminde %25-%40 arasındadır. Dişilerin ömür süreleri kışın yaklaşık olarakbir aydır ve dişiler ilkbahar dönemine ulaşamamıştır. Ekim-Ocak ayları arasındacinsiyet oranları (dişi/erkek) 1:2.5’ten 1:3’e kadar değişirken, bu oran Nisanayında 1:1 olmuştur. Nimf gelişme süreleri Ocak ayında en uzun (45 gün) olurkenNisan ayında en kısa (18 gün) olarak belirlenmiştir. Aralık-Şubat dönemindekisoğuk kış günlerinde birinci dönem nimflerin birçoğu kısa sürede ölürken,yaklaşık %28’i ergin döneme ulaşmıştır. Bu denemenin sonuçları O. niger’ingüney bölgelerde nisan ayından sonra zararlı türlerin popülasyonlarınıazaltabileceğini desteklemektedir., Overwinter biology of Orius niger (Wolff, 1811) (Hemiptera:Anthocoridae) was studied during 2014 and 2015, in Adana Province, Turkey.Outdoor experiments were performed at the Department of Plant Protection,Faculty of Agriculture, University of Çukurova on seven different dates betweenOctober and April. The predatory bug,O. niger, overwinters in Adana Province as adults. Some biologicalparameters of the O. niger were investigated under outdoor conditions atmonthly intervals from autumn to spring with cotton seedlings placed in vials withdistilled water. Sterilized eggs of the Mediterranean flour moth, Ephestiakuehniella Zeller, 1879 (Lepidoptera: Pyralidae), were provided to Oriusas food. All eggs of O. niger hatched even at the low temperatures inwinter. Most of the experimental females laid eggs. Total mean numbers of eggslaid by the females was the highest in April (83.55±15.60 eggs/female) and thelowest in December (7.71±1.62 eggs/female). Duration of oviposition of theexperimental females was nearly 30 days in October, November and April, butless than 30 days in other winter months. The proportion of non-reproductivefemales in December-February ranged from 25% to 40%. Longevity of females wasnearly a month in winter and they did not survive until spring. While sexratios (male/female) ranged from 1:2.5 to 1:3 in October-January, the ratio was1:1 in April. Duration of nymph development was the highest (45 days) inJanuary and the shortest (nearly 18 days) in April. Furthermore, most of thefirst instars of nymphs died in a short time due to cold winter days inDecember-February, and nearly 28% total nymphs matured to adults. Theexperimental results support that O. niger can severely decrease thepopulation sizes of pest species in late spring (after April) in countries ofthe southern zone.

Colored sticky traps have been commonly used for the sampling of detrimental insect species worldwide. However, there is no information about the catches of non-target insects such as predaceous and pollinating insects by colored traps. In this study, trials with colored sticky traps (white, yellow, blue and green) in mandarin cv Okitsu (Satsuma) trees were carried out during 2011 and 2012 in Adana Province, Turkey. Colored plates were hung, at about 1.7 m above ground level, from the exterior canopy of the selected trees and were positioned to the four cardinal directions. A total of 15 beneficial insect species were captured on various colored plates. Yellow and green traps were more attractive to the coccinellid, Oenopia conglobata (L., 1758), than the other colored traps. Significantly more of the predaceous hoverfly, Episyrphus balteatus (De Geer, 1776) and the honey bee, Apis mellifera L., 1758 were obtained on white traps. Green and blue traps were the least attractive to A. mellifera. The yellow, blue and green traps hung on the west side of the trees captured significantly more beneficial insects, but white traps hung on the south sides of outer branches trapped considerable numbers of E. balteatus and O. conglobata. White and yellow sticky traps may provide more ecological data for beneficial insects., Renkli yapışkan tuzaklar dünyada zararlı böcekleri örneklemek için yaygın bir şekilde kullanılmaktadır. Bununla birlikte renkli tuzakların avcı ve polinatör böcek gibi hedef dışı böcekleri yakalamasıyla ilgili bilgiler bulunmamaktadır. Renkli yapışkan tuzak (beyaz, sarı, mavi ve yeşil) denemeleri 2011-2012 yıllarında Adana ilinde Okitsu (Satsuma) mandalinada yürütülmüştür. Renkli plakalar seçilen ağaçların dış dallarına yerden 1.7 m yüksekliğe ve dört ana yöne doğru asılmıştır. Tuzaklarda toplam 15 faydalı böcek türü yakalanmıştır. Sarı ve yeşil tuzaklar coccinellid Oenopia conglobata (L., 1758)’ya diğer tuzaklardan daha çekici olmuşlardır. Beyaz tuzaklar avcı çiçek sineği Episyrphus balteatus (De Geer, 1776) ve balarısı Apis mellifera L., 1758’ nı önemli ölçüde yakalamıştır. Mavi ve yeşil tuzaklar A. mellifera için en az derecede çekici olmuştur. Sarı, mavi ve yeşil tuzaklar ağaçların batı tarafına asıldığında daha fazla sayıda faydalı böcek yakalamıştır, fakat beyaz tuzaklar güneydeki dış dallara asıldığında dikkate değer sayıda E. balteatus ve O. conglobata yakalamışlardır. Beyaz ve sarı yapışkan tuzaklar faydalı böcekler için daha fazla ekolojik veri sağlayabilirler.

Batı çiçek thripsi, Frankliniella occidentalis (Pergande) (Thysanoptera: Thripidae) çileğin önemli bir zararlısı olarak bilinmektedir. F. occidentalis Türkiye'de çileklerde ana thrips türü olarak bilinmesine karşın, örtü altında ilaçlı ve ilaçsız parsellerinde bitkiye olan zararına ilişkin karşılaştırmalı veriler bulunmamaktadır. 2011-2012 yıllarında, yeşil ve kırmızı meyveler ile karşılaştırıldığında, önemli sayıda F. occidentalis larvaları ve erginleri çiçeklerde bulunmuştur (P

The western flower thrips, Frankliniella occidentalis (Pergande) (Thysanoptera: Thripidae) is often recognized as a serious pest of strawberries worldwide. Although F. occidentalis is known as the dominant species among thrips infesting strawberry plants, limited information is available about comparable data of treated and untreated plots of tunnel-grown strawberry in Turkey. In this study, significantly more larvae and adults of F. occidentalis were collected from the flowers, when compared with red or green fruits during the year 2011-2012 (P

Bu çalışma, 2012 yılında, Adana İli Balcalı (zengin bitki çeşitliliği ve polikültür alan) ve Doğankent (sonbahar-kış döneminde daha çok buğday yetiştilen alan) yörelerinde bulunan iki buğday tarlasında avcı Syrphidae türleri ile Sitobion avenae'nin popülasyon değişimlerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Syrphidae türleri atrap ve bitki örneklemeleri ile toplanmıştır. Bu çalışma ile Balcalı"da Syrphinae altfamilyasından 5, Milesiinae altfamilyasından 2, Doğankent"te ise Syrphinae altfamilyasından 3 tür bulunmuştur. Sphaerophoria scripta (L., 1758), Episyrphus balteatus (De Geer, 1776) ve Eupeodes corollae (Fabricius, 1805) her iki yörede de kaydedilmiştir. Diğer 4 Syrphidae türü sadece Balcalı yöresindeki örneklemede saptanmıştır. Ergin bireyler daha çok atrap örneklemesi ile toplanırken, az sayıda larva afid kolonisinin içinden toplanmıştır. Syrphidae türlerinin yoğunluğu Balcalı"da Doğankent"e göre daha fazla sayılarda bulunmuştur. Yaprakbiti popülasyonu her iki yörede de nisan ayında belirlenirken, en yüksek yoğunluklarına mayıs ayının ortalarında ulaşmışlardır. Afid popülasyonunun artmasıyla birlikte deneme alanlarında Syrphidae türleri görülmeye başlanmıştır. E. balteatus her iki yörede de ilk tespit edilen tür olmuştur. Yaprakbiti ve Syrphidae türleri arasında sadece Balcalı yöresinde istatistiksel olarak önemli ve pozitif bir ilişki tespit edilmiştir. This study determinedpopulation fluctuations of Sitobion avenae and predatory species of Syrphidae in wheat in Balcalı, which has rich plant diversity and polyculture areas, and Doğankent, which has less plant diversity, mostly wheat in the winter-spring period, in Adana Province, Turkey in 2012.Syrphidae species were sampled by sweep-net and direct counting on wheat.Five species and 2 species from the subfamilies Syrphinae and Milesiinae, respectively, were collected in Balcalı, and 3 species from the subfamily Syrphinae were collected in Doğankent. Sphaerophoria scripta (L., 1758), Episyrphus balteatus (De Geer, 1776) and Eupeodes corollae (Fabricius, 1805) were collected in both areas, with the other 4 species collected only in Balcalı. Most adults were collected by sweep-net and there were a few larval Syrphidae in the aphid colonies. Densities of Syrphidae species were greater in the polyculture area (Balcalı) than in areas of wheat cultivation (Doğankent). Aphid populations in both survey areas appeared on plants in April and densities peaked mid-May. After an increase in aphid density, Syrphidae species appeared in the plots. Episyrphus balteatus was the first species detected in both locations. There was a significant, positive relationship between among the number of aphid s and Syrphidae species in Balcalı.

Sticky colored traps have been widely used for sampling of harmful insects in wild and cultivated plants worldwide. Colored sticky traps could be a simple and a low-cost method for determining the relative abundance of harmful and beneficial insects, including pollinators. However, knowledge about catches of nontargeted insects such as pollinators by colored traps is rudimentary. Trials were conducted to evaluate the attractiveness of various colors (white, yellow, blue, and green) to some pollinating insects in apple in Adana Province, Turkey, during 2011 and 2012. Colored plates were hung at about 1.70 m from ground level of the exterior canopy of the selected trees at the beginning of their blooming and they were positioned toward the 4 cardinal directions. A total of 7 insect species belonging to the families Syrphidae (6 species, Diptera) and Apidae (1 species, Hymenoptera) were identified. Pollinating hoverfly Eristalis tenax L. and honey bee Apis mellifera L. were frequently captured, and significantly more of them were captured on white traps (P < 0.05). Blue and green colored traps were less attractive to both pollinator species. Cardinal directions did not have a significant effect on catches of E. tenax and A. mellifera on white traps. The use of white sticky traps may provide more ecological data for pollinators. However, using white colored traps for mass trapping of harmful insect species in fruit orchards may be risky due to reducing their numbers, particularly during blooming periods of the fruit orchards. Arrangements of sticky trap use prior to peak occurrence of the pollinators would be a better approach in terms of conservation of pollinators and sustainability of ecosystems.

Renkli tuzaklar böcek türlerinin popülasyonlarını izleme ve kitlesel yakalama amaçlı olarak kullanılmaktadır. Renkli tuzakların cezbediciliği böcek türlerine göre değişebilmektedir. Bu çalışmada; biyolojisi ve ekolojisi hakkında az şey bilinen Thrips major Uzel (Thysanoptera: Thripidae)’un nektarinde renkli tuzaklarca yakalanma durumu, Adana ilinde 2011 ve 2012 yıllarında araştırılmıştır. Beyaz, sarı, mavi ve yeşil renkli tuzaklar ağaçların her bir yönüne bir adet olacak şekilde ağaçların dış taçlarına asılmışlardır. Tuzak örneklemeleriyle birlikte, her ağacın çiçekli sürgünleri de örneklenmiştir. Tuzaklarda saptanan 7 tür içinde en yaygın tür olarak T. major kaydedilmiştir. Beyaz renkli tuzaklar 2011 yılında toplam ergin bireylerin %59.64’ünü, 2012 yılında ise %68.41’ini toplamıştır. Her iki yılda örnekleme tarihlerinin çoğunda beyaz renkli tuzaklar diğer renkli tuzaklara göre önemli sayıda ergin thrips yakalamıştır. Sadece beyaz renkli tuzaklarda yakalanan birey sayılarıyla çiçekte yakalananlar arasında her iki yılda pozitif ve önemli ilişkiler (2011: R 2 = 0.54; 2012: R 2 = 0.85) bulunmuştur (P

Öz: Bu çalışma, Adana ?li Balcalı Yöresi?nde bulunan Syrphidae türlerini belirlemek amacıyla 2011 ve 2012 yıllarında yürütülmüştür. Syrphidae türleri buğday, yonca, sert ve yumuşak çekirdekli meyve ağaçlarından ve yabancıotlar üzerinden atrap yardımıyla toplanmıştır. Bu çalışma ile; aphidofag türlerden 7, sapropag türlerden de 4 adet tür olmak üzere, toplam 11 Syrphidae türü saptanmıştır. En çok yakalanan türler: Sphaerophoria scripta (L, 1758), Episyrphus balteatus (De Geer 1776) ve Eupeodes corollae (Fabricious, 1805) olmuştur. Sphaerophoria scripta türüne ait ergin bireyler ?ubat- Temmuz döneminde vejetasyonda değişik kültür bitkileri (buğday, yonca, elma, erik ve şeftali) ve yabancıotlar [Köpek papatyası (Anthemis arvensis ) ve Yabani havuç (Pastinaca sativa)] üzerinden; E. balteatus ergin bireyleri ise ?ubat- Mayıs ayları boyunca vejetasyonda buğday, yonca, elma ve erik gibi kültür bitkilerinde, yabancı otlar (Yabani havuç) üzerinde saptanırken, Eylül- Ekim aylarında sadece yonca üzerinde bulunmuşlardır. E. corollae’nin ilk ergin bireyi yonca üzerinde yakalanmış, ?ubat- Mayıs döneminde buğday, yonca, nektarin, Eylül- Aralık döneminde yonca, yabancı ot türü olan Köpek papatyası üzerinde saptanmışlardır. Ayrıca saprofag türlerden Syritta pipiens (L, 1758) ve Eristalis tenax (L, 1758) diğer Syrphidae türlerine göre yaygın olarak, çoğunlukla yabancıotlar üzerinde bulunmuşlardır. Abstract: The study was carried out to investigate Syrphidae (Diptera)species in Balcalı location in Adana province, Turkey in 2011 - 2012. Syrphidae species were sampled by use of sweep- net in wheat, alfalfa, stone and pome fruits and weeds. In the study, a total of 11 Syrphidae species representing 7 aphidophagous and 4 saprophagous species were identified. Most common species were: Sphaerophoria scripta (L., 1758), Episyrphus balteatus (De Geer, 1776) and Eupeodes corollae (Fabricious, 1805). Adults of S. scripta were detected on different cultured plant species including wheat, alfalfa, apple, plum, peach and weedy plant species [stinking chamomile ( Anthemis arvensis) and wild carrot ( Pastinaca sativa)] during February- July, while adults of E. balteatus were collected from wheat, alfalfa, apple and plum and weeds from February to May but only on alfalfa during September- October. First adult of E. corollae was collected from the alfalfa wheat, alfalfa, nectarine and weed species (stinking chamomile) in February- May and only on alfalfa in September- December period. Syritta pipiens (L., 1758) and Eristalis tenax ( L., 1758) as saprofagous species were detected mostly on the weeds

Hawaii cicek thripsi, Thrips hawaiiensis (Morgan, 1913) (Thysanoptera: Thripidae) Turkiye’de ilk kez Mersin ilinde 2015 yilinda limonlarda kaydedilmistir. T. hawaiiensis limon ve nektarin meyvelerinde meyve yuzeyinde gumusumsu lekelere ve sekil bozukluklarina neden olmustur. Limonlardaki tipik zarari yil boyunca ciceklenen “Yediveren” grubu limonlarda yaygin olarak gozlenmistir. Zararlinin ilk saptanmasindan sonra, Dogu Akdeniz Bolgesi’nde hizli bir sekilde yayildigi saptanmistir. Bu thrips turu bazi sebze, sus bitkileri, pamuk soya, susam ve aycicegi gibi tarla urunlerinde de kaydedilmistir. Zararlinin taninmasi, biyolojisi, zarar sekli ve yayilisi hakkinda bilgiler sunulmustur.