Search

Araştırmanın amacı, Van ilinde çalışan beden eğitimi öğretmenlerinin serbest zaman doyumu ile öz-yeterlik inançları arasındaki ilişkiyi bazı demografik değişkenlere göre incelemektedir. Araştırmanın örneklem grubunu, basit seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilen Van ilindeki Milli Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda görev yapan 206’sı erkek 131’i kadın toplamda 337 beden eğitimi öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, “Serbest Zaman Doyum Ölçeği (SZDÖ)” ve “Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği (ÖÖYÖ)” kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, t-Testi ve Pearson Korelasyon, analizleri kullanılmıştır. Çalışmanın bulgularında katılımcıların cinsiyet değişkenine göre SZDÖ toplam puan ortalamalarında anlamlı farklılık bulunmazken estetik alt boyuttan kadın katılımcıların lehine anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Cinsiyet değişkenine göre ÖÖYÖ toplamında anlamlı farklılık tespit edilmezken öğretim stratejisi kullanma alt boyutunda kadın katılımcıların lehine anlamlı farklılık bulunmuştur. Katılımcıların düzenli egzersiz yapma durumuna yönelik SZDÖ ve ÖÖYÖ toplam puan ortalamaları ve alt boyutlarında anlamlı farklılık bulunmuştur. Beden eğitimi öğretmenlerinin serbest zaman doyum düzeyi ile öz-yeterlik inançları arasında orta düzeyde ve pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak katılımcıların yaş ve görev yıllarındaki farklılıkların serbest zaman doyum ve öğretmen öz-yeterlik inanç düzeylerini etkilemediği; düzenli olarak egzersiz yapmaları ise serbest zaman doyum ve öz-yeterlik inanç düzeylerini olumlu yönde etkilediği söylenebilir.

In this study, it was aimed to examine the relationship of leisure satisfaction with happiness and hopelessness level of university students during the covid-19 process. The relational screening model based on descriptive study was carried out in the research. The sample of the study included 1131 students studying at Faculty of Health Sciences and Faculty of Sport Sciences at Gazi University and Atatürk University. The "Personal Information Form" created by the researchers to determine the socio-demographic information, the "Leisure Satisfaction Scale" to measure leisure satisfaction levels, the “Oxford Happiness Scale Short Form” to measure happiness levels of students were used. In order to determine the hopelessness of the participants “Beck Hopelessness Scale” was applied in the study.The SPSS Statistics 26 programme was handled for analysis of the research data utilized by percentage distribution tables, frequency analysis, arithmetic mean and standard deviation, t-test and Regression analysis.According to the results of the research, it was found that there is a positive and low level significant relationship between leisure satisfaction and happiness [(p, Yapılan bu araştırmada, Covid-19 pandemi sürecinde üniversite öğrencilerinin serbest zaman doyumlarının mutluluk ve umutsuzlukla ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada betimsel çalışmaya dayalı ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini Gazi Üniversitesi ve Atatürk Üniversitesi’nde öğrenim gören 1131 sağlık bilimleri ve spor bilimleri fakülteleri öğrencileri oluşturmuştur. Üniversite öğrencilerinin sosyo-demografik bilgilerini belirlemek için araştırmacılar tarafından oluşturulan “Kişisel Bilgi Formu”, serbest zaman doyumları için, “Serbest Zaman Doyum Ölçeği”, mutluluk düzeylerini ölçmek için “Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu” kullanılmıştır. Katılımcıların umutsuzluk durumlarını belirlemek için ise “Beck Umutsuzluk Ölçeği” uygulanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde SPSS Statistics 26 programı kullanılarak; yüzde dağılım tabloları, sıklık analizi (Frekans), aritmetik ortalama, standart sapma, t-testi ve Regresyon analizlerinden yararlanılmıştır. Serbest zaman doyumu ile mutluluk arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişki olduğu bulunmuştur [(p

Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin serbest zaman doyum düzeyleri ve üniversite yaşamına uyum düzeylerinin çeşitli değişkenlerle karşılaştırılması ve bu iki değişken arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Örneklem grubu Ankara ilindeki üniversitelerde öğrenim gören 747 öğrenciden oluşturulmuştur. Çalışmada “Serbest Zaman Doyum Ölçeği” ve “Üniversite Yaşamına Uyum Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizi için, MANOVA, ANOVA ve korelasyon analizi yapılmıştır. ‘‘SZDÖ’’ ve ‘‘ÜYUÖ’’den alınan puanlara göre cinsiyet, sınıf, üniversite türü ve fiziksel aktiviteye katılım sıklığı değişkenleri açısından katılımcıların ortalama puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Sonuç olarak, üniversite öğrencilerinde serbest zaman doyumu ile üniversite yaşamına uyum konusunda pozitif yönde ilişki olduğu belirlenmiştir., In this study, it was aimed to compare university students' leisure satisfaction levels and their level of adaptation to university life with various variables and to examine the relationship between these two variables. The sample group consisted of 747 students studying at state and private universities in Ankara. "Leisure Satisfaction Scale" and "University Life Adjustment Scale" were used in the study. MANOVA, ANOVA and correlation analysis were used for data analysis. According to the scores obtained from ‘‘LSS’’ and ‘‘AULS’’ a statistically significant difference was found between the average scores of the participants in terms of gender, class, type of university and frequency of participation in physical activity. As a result, it was determined that there was a positive relationship between leisure satisfaction and adaptation to university life in university students.

Bu çalışmanın amacı Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinde çalışan bireylerin (doktor, diyetisyen, biyolog, psikolog, hemşire, hasta bakıcı, memur, hizmetli, güvenlik), serbest zaman doyumları ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi bazı değişkenlere göre incelemek ve aralarındaki ilişkiyi incelenmektedir. Veri toplama aracı olarak, araştırmacı tarafından hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” ile birlikte 24 maddeden oluşan “Serbest Zaman Doyum Ölçeği” ve 30 maddeden oluşan “Çalışan Yaşam Kalite Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubu ise, Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinde çalışan seçkisiz olmayan örneklem yöntemlerinden kolayda örneklem yoluyla seçilen toplam 401 (226’sı kadın ve 175’i erkek) çalışandan oluşmaktadır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS 25.00 paket programında analiz edilmiştir. Verilerin istatiksel gösterimlerinde aritmetik ortalama, standart sapma ve frekans değerleri sunulmuştur. Değişkenler arasındaki farklılıkların incelenmesinde T-Testi, çok değişkenli varyans analizi (MANOVA) ve Pearson Korelasyon analizleri uygulanmıştır. Yapılan t-testi sonuçları neticesinde cinsiyet değişkeni açısından serbest zaman doyum düzeylerinde bir farklılık tespit edilmemiştir. Bununla birlikte çalışan yaşam kalitesi açısından da cinsiyet değişkeninde farklılık olmadığı tespit edilmiştir. MANOVA testi sonuçları incelendiğinde serbest zaman doyumun, çalışan yaşam kalitesi üzerinde etkisi olduğu tespit edilmiştir. Korelasyon testi sonuçları Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinde çalışan gönüllü katılımcıların serbest zaman doyum düzeyleri ile çalışan yaşam kalitesi arasında önemli bir ilişki olduğu tespit edilmiştir., The aim of this study is to examine the relationship between leisure satisfaction and quality of life of the employees (doctor, dietitian, biologist, psychologist, nurse, caregiver, officer, servant, security) in Manisa Mental Health and Diseases Hospital according to some variables and to determine the relationship between them. As a data collection tool, "Personal Information Form" prepared by the researcher, "Leisure Time Satisfaction Scale" consisting of 24 items and "Worker Life Quality Scale" consisting of 30 items were used. The sample group of the study consists of a total of 401 (226 female and 175 male) employees working in Manisa Mental Health and Diseases Hospital, who were selected by convenience sampling, one of the non-random sampling methods. The data obtained in the research were analyzed in the SPSS 25.00 package program. In the statistical representations of the data, arithmetic mean, standard deviation and frequency values are presented. T-Test, multivariate analysis of variance (MANOVA) and Pearson Correlation analyzes were used to determine the differences between the variables. As a result of the t-test results, no difference was found in the leisure time satisfaction levels in terms of the gender variable. In addition, it was determined that there was no difference in the gender variable in terms of working quality of life. When the MANOVA test results were examined, it was determined that leisure satisfaction had an effect on the quality of life of the employee. Correlation test results showed that there is a significant relationship between the leisure time satisfaction levels of the volunteer participants working in Manisa Mental Health and Diseases Hospital and the quality of life of the employees.

Tez No : 766231 Bu çalışmanın amacı; Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumları ve serbest zaman doyum düzeylerinin sosyodemografik özelliklerine göre incelenmesidir. Çalışmanın evrenini üniversite öğrencileri oluştururken örneklemini ise uygun örnekleme yöntemi ile belirlenen ve Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesinde öğrenim gören öğrenciler (n=498) oluşturmaktadır. Çalışmanın verilerinin toplanmasında; 5 sorudan oluşan öğrencilerin yaşam doyum düzeylerini belirlemeye yönelik Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ), öğrencilerin serbest zaman doyumlarının değerlendirilmesine yönelik görüşlerini ölçmek amacıyla 24 maddeden oluşan Serbest Zaman Doyum Ölçeği (SZDÖ) ve sosyodemografik bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde ilk aşamada veriler şekilsel olarak incelenirken, ikinci aşamada verilerin çarpıklık (skewness) ve basıklık (kurtosis) değerlerine bakılmıştır. Analizler sonucu verilerin parametrik test koşullarına uygun olduğu belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar incelendiğinde katılımcıların yaşam doyum düzeyleri ve serbest zaman doyum düzeyleri alt boyutlarında cinsiyet, yaş, sınıf, refah düzeyi, boş zamanları değerlendirmekte güçlük çekme, değişkenlerinde anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. The aim of this study; The aim of this study is to examine the life satisfaction and leisure satisfaction levels of university students according to their sociodemographic characteristics. While the universe of the study consists of university students, the sample consists of students (n=498) who are studying at Karamanoğlu Mehmetbey University and determined by convenient sampling method. In collecting the data of the study; The Life Satisfaction Scale (LDS) consisting of 5 questions was used to determine the life satisfaction levels of the students, the Leisure Time Satisfaction Scale (SCI) consisting of 24 items and the sociodemographic information form were used to measure the students' views on the evaluation of their leisure time satisfaction. In the statistical analysis of the data, in the first stage, the data were examined formally, and in the second stage, the skewness and kurtosis values of the data were examined. As a result of the analyzes, it was determined that the data were suitable for the parametric test conditions. When the results obtained from the research were examined, it was determined that there were significant differences in the variables of gender, age, class, welfare level, difficulty in evaluating leisure time, in the sub-dimensions of participants' life satisfaction and leisure satisfaction levels

Bu araştırmanın amacı, Van ilinde görev yapmakta olan beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin serbest zaman doyumu ile öz-yeterlik inançları arasındaki ilişkiyi bazı demografik değişkenlere göre incelemektedir. Araştırmanın evrenini 2020-2021 eğitim-öğretim yılında Van ilinde görev yapan 618 beden eğitimi ve spor öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi grubunu, seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilen Van ilindeki Milli Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda görev yapan 337 beden eğitimi ve spor öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak ''Kişisel Bilgi Formu'', ''Serbest Zaman Doyum Ölçeği'', "Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde frekans, yüzde, Pearson Korelasyon, t Testi ve ANOVA testleri uygulanmış ve anlamlı farklılığın yönünü belirlemek için TUKEY testi yapılmıştır. Çalışmanın bulgularında beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin cinsiyet değişkenine göre SZDÖ ve ÖÖYÖ toplam puan ortalamalarında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Cinsiyet değişkenine göre SZDÖ'nün ''Estetik'' ve ÖÖYÖ'nün ''Öğretim Stratejisi Kullanma'' alt boyutlarında anlamlı farklılık bulunmuştır. Medeni hal durum değişkenine göre SZDÖ ve ÖÖYÖ genelinde anlamlı farklılık bulunmazken, SZDÖ alt boyutlarından ''Estetik'' boyutta anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Bekar katılımcıların ''Estetik'' doyum düzeyinin daha fazla olduğu görülmektedir. Çocuk sahibi olma durumu değişkenine göre SZDÖ ve ÖÖYÖ toplam puan ortalamalarında anlamlı farklılık bulunmazken, SZDÖ alt boyutlarından ''Estetik'' boyutta çocuğu olmayanların lehine anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Katılımcıların eğitim durumu değişkenine göre SZDÖ ve ÖÖYÖ arasında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Fakat eğitim seviyesinin artması beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin öz-yeterlik toplam puan ve alt boyut ortalamalarını negatif yönde etkilediği görülmektedir. Katılımcıların düzenli egzersiz yapma durumu ve haftalık spor yapma sıklığı değişkenine yönelik SZDÖ ve ÖÖYÖ genelinde ve alt boyutlarında anlamlı farklılık bulunmuştur. Sonuç olarak beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin serbest zaman doyum ve öğretmen öz-yeterlik inançları arasında orta düzeyde pozitif yönlü bir ilişki bulunmuştur. Dolayısıyla beden eğitimi ve spor öğretmenlerin serbest zaman doyum düzeyleri arttıkça öz-yeterlik inançları da artacağı söylenebilir. Ayrıca düzenli egzersiz yapmanın serbest zaman doyumunu ve öz-yeterlik inancını olumlu yönde etkilediğini, haftalık spor yapma gününde aşırıya kaçmanın ise psikolojik ve rahatlama doyum düzeylerini olumsuz yönde etkilediği görülmektedir. The aim of this research is to examine the relationship between the leisure satisfaction and self-efficacy beliefs of physical education and sports teachers working in the province of Van, according to some demographic variables. The universe of the research consists of 618 physical education and sports teachers working in Van in the 2020-2021 academic year. The sample group of the research consists of 337 physical education and sports teachers working in schools in the province of Van affiliated to the Ministry of National Education, which was selected by random sampling method. In the research, "Personal Information Form", "Leisure Satisfaction Scale", "Teacher Self-efficacy Scale" was used as data collection tools. Frequency, percentage, Pearson Correlation, t-Test and ANOVA tests were applied in the analysis of the data and to determine the direction of significant difference TUKEY test was performed. In the findings of the study, no significant difference was found in the total mean scores of SCI and SSS according to the gender variable of physical education and sports teachers. A significant difference was found in the sub-dimensions of "Aesthetics" of the leisure satisfaction scale and in "Using Instructional Strategy" of the teacher self-efficacy scale according to the gender variable. Regarding to the marital status variable, while there was no significant difference in terms of leisure satisfaction and teacher self-efficacy scale, a significant difference was found in the "Aesthetic" dimension, one of the sub-dimensions of the leisure satisfaction scale. It is detected that single participants have a higher level of "Aesthetic" satisfaction. According to the variable of having a child, there was no significant difference in the mean scores of the leisure satisfaction and teacher self-efficacy scales. A significant difference was found in favor of those who do not have children in the "Aesthetics" dimension, one of the sub-dimensions of the leisure satisfaction scale. No significant difference was found between leisure satisfaction and teacher self-efficacy scale regarding the educational status of the participants. However, it is seen that the increase in the education level negatively affects the self-efficacy total score and sub-dimension averages of physical education and sports teachers. A significant difference was found in the overall and sub-dimensions of the leisure satisfaction and teacher self-efficacy scale for the participants' regular exercise status and weekly sports frequency variable. As a result, a moderate positive relationship was found between the leisure satisfaction and teacher self-efficacy beliefs of physical education and sports teachers. Therefore, it can be stated that as the leisure time satisfaction levels of physical education and sports teachers increase, their self-efficacy beliefs will also increase. In addition, regular exercise has a positive effect on leisure satisfaction and self-efficacy beliefs. In addition, it is seen that regular exercise affects leisure satisfaction and self-efficacy belief positively, while excessive exercise on the weekly sports day affects psychological and relaxation satisfaction levels negatively.

Bu araştırmada; Fitness katılımcılarının serbest zaman doyumu ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya yaşları 18 ile 51 arasında değişen düzenli olarak egzersiz katılım gösteren 173'ü kadın 235'i erkek olmak üzere toplam 408 sağlıklı birey gönüllü olarak katılım göstermiştir. Araştırmada veriler Beard ve Ragheb (1980) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Gökçe ve Orhan (2011) tarafından uyarlanan "Serbest Zaman Doyum Ölçeği"; Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Doğan ve Akıncı-Çötok (2011) tarafından yapılan "Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu" ve araştırmacı tarafından oluşturulan "Kişisel Bilgi Formu" ile toplanmıştır. Toplanan verilere yapılacak analizlere karar vermeden önce normallik testi uygulanmıştır. Yapılan istatistiksel işlemin ardından verilerin normal dağılıma uygun olduğu tesit edilmiştir. Bu nedenle verilere bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans, Pearson korelasyon ve Regresyon analizleri uygulanmıştır. Araştırmanın serbest zaman doyumu bulguları değerlendirildiği zaman; katılımcıların serbest zaman doyumu puanlarının cinsiyete ve eğitim durumuna göre farklılık gösterdiği; buna karşın medeni duruma göre ise farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Serbest zaman doyum puanları ile aylık gelir arasında negatif yönde düşük düzeyde; buna karşın egzersiz yılı ve haftalık egzersiz sıklığı ile pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ek olarak serbest zaman doyumu ile yaş arasında anlamlı ilişkiler tespit edilmemiştir. Araştırmanın mutluluk düzeyi bulguları değerlendirildiğinde ise; katılımcıların mutluluk düzeyleri puanlarının cinsiyete ve eğitim durumuna göre farklılık gösterdiği; buna karşın medeni duruma göre ise farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Mutluluk ile egzersiz yılı ve haftalık egzersiz sıklığı arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ek olarak mutluluk ile yaş, aylık gelir arasında ise anlamlı ilişkiler tespit edilmemiştir. Sonuç olarak; katılımcıların serbest zaman doyumu puanları ile mutluluk düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ayrıca serbest zaman doyumunun mutluluk üzerinde anlamlı etkiye sahip olduğu ortaya konmuştur. In this research, it was aimed to investigate the relationship between fitness participants' leisure time satisfaction and happiness levels. A total of 408 healthy individuals, 173 females and 235 males, aged between 18 and 51, who regularly participated in the exercise, participated in the research voluntarily. The data in the research were collected by using "Free Time Satisfaction Scale" developed by Beard and Ragheb (1980) and adapted into Turkish by Gökçe and Orhan (2011); "Oxford Happiness Scale Short Form" developed by Hills and Argyle (2002) and adapted into Turkish by Doğan and Akıncı-Çötok (2011) and "Personal Information Form" created by the researcher. Before deciding in the analyzes to be made on the collected data, normality test was applied. After the statistical process, it was determined that the data were suitable for normal distribution. Therefore, independent groups t-test, one-way variance, Pearson correlation and regression analysis were applied to the data. When the leisure time satisfaction findings of the research are evaluated; Participants' leisure time satisfaction scores differ according to gender and education level; Moreover, it was determined that it did not differ according to marital status. There is a negative low level between leisure time satisfaction scores and monthly income; Otherwise, positive and low level significant relationships were found with the exercise year and weekly exercise frequency. Besides, there are no significant relationships that were found between leisure time satisfaction and age. When the findings of the happiness level of the research are evaluated; The happiness level scores of the participants differed according to gender and education level, otherwise, it was determined that it did not differ according to marital status. Positive and low-level significant relationships were found between happiness and exercise year and weekly exercise frequency. In addition, there are no significant relationships that were found betweeen happiness and age, and monthly income. Last of all, significant positive relationships were found between the leisure time satisfaction scores of the participants and happiness levels. Additionally, it has been revelaed that leisure time satisfaction has a significant effect on happiness.

Bireyin herhangi bir olaya, duruma yönelik yaklaşımını veya düşünme biçimini ortaya çıkan yeni duruma adapte edebilme yeteneğini ifade eden bilişsel esneklik kavramı ve hayatta kalabilmek adına gerçekleştirdiği çalışma faaliyetlerinin ve temel gereksinimlerinin dışında kalan zamanda sağladığı tatmini ifade eden serbest zaman doyumu kavramı bu çalışmanın temel kavramlarını oluşturmaktadır. Bu iki kavram arasında ilişki olup olmadığını varsa da ilişkinin derecesini açıklamak amacıyla nicel araştırma yöntemi ile yürütülen bu çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma 2019-2020 eğitim-öğretim yılında İstanbul ilinde yer alan devlet okullarında yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini Milli Eğitim Bakanlığı'nda çalışmakta olan kolayda örnekleme yöntemi aracılığı ile ulaşılan 157 kadın 146 erkek toplamda 303 okul psikolojik danışmanı oluşturmaktadır. Araştırma ilişkisel tarama modeline göre tasarlanmış olup veri toplama aracı olarak anket tekniğinden yararlanılmıştır. Bunun yanında demografik bilgileri (cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim düzeyi) elde etmek için ise "Kişisel Bilgi Formu" kullanılmıştır. Toplanan verilerin güvenilirlik değerleri (Cronbach's Alfa katsayıları), Faktör analizi, normallik ve homojenlik (Levene Test) değerleri incelendikten sonra "Bağımsız Örneklem T-testi", "Tek Faktörlü Varyans Analizi (One-Way ANOVA)","Çok Değişkenli Varyans Analizi (MANOVA)" ve "Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Analizi"nden yararlanılmıştır. Araştırma sonucuna göre bilişsel esnekliğin cinsiyet, medeni durum, yaş ve eğitim düzeyine göre anlamlı bir farklılık göstermediği görülmüştür. Serbest zaman doyumu da cinsiyet, medeni durum, yaş ve eğitim düzeyine göre anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Bilişsel esneklik ile serbest zaman doyumu arasında ise pozitif yönde, yüksek düzeyde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardır. Araştırmada bilişsel esneklik ile serbest zaman doyumu arasındaki ilişki incelendiğinden, araştırmanın literatüre katkı sağlaması beklenmektedir. The concept of cognitive flexibility, which expresses the ability of the individual to adapt to any event, situation approach or way of thinking to the emerging new situation, and the concept of leisure satisfaction, which expresses the satisfaction it provides in time outside of its working activities and basic requirements in order to survive, constitute the basic concepts of this study. Although there is a relationship between these two concepts, relational screening model was used in this study, which was carried out by quantitative research method to explain the degree of the relationship. The research was conducted in public schools in Istanbul province in the 2019-2020 academic year. A total of 303 school counselors, 157 women and 146 men, were found through easy sampling method working in the Ministry of National Education. The research was designed according to the relational scanning model and the survey technique was used as a data collection tool. In addition, a "Personal Information Form" was used to obtain demographic information (gender, age, marital status, education level). After examining the reliability values (Cronbach's Alpha coefficients), Factor analysis, normality and homogeneity (Levene Test) values of the collected data, "Independent Sample T-test", "Single Factor Variance Analysis (One-Way ANOVA)","Multivariate Variance Analysis (MANOVA)", "Moment Pearsons Product Correlation Analysis" were used. According to the study, cognitive flexibility did not differ significantly based on gender, marital status, age and education level. Leisure satisfaction also does not differ significantly according to gender, marital status, age and education level. There is a high statistically significant relationship between cognitive flexibility and leisure satisfaction in a positive direction. Since the relationship between cognitive flexibility and leisure satisfaction is examined in the study, the research is expected to contribute to the literature.

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği Ana Bilim Dalı, Günümüzde turizm sektöründe yoğun çalışma saatlerinin artması seyahat acentalarındaki çalışanların serbest zamanlarının azalmasına neden olmaktadır. Çalışanların sahip olduğu serbest zaman dilimlerinin uzunluğu serbest zaman doyum düzeylerinin artmasında oldukça önemlidir. Bu nedenle çalışanlarda serbest zaman doyumunun oluşması için işletmelere büyük sorumluluk düşmektedir. Serbest zaman doyum düzeyi yüksek olan çalışanda iş doyumunun da aynı oranda yükselme göstereceği düşünülmektedir. Bununla birlikte algılanan yüksek iş doyum düzeyinin de yaşam doyum düzeyini yükseltmesi düşünülmektedir. Bu bağlamda çalışanların serbest zaman doyumları ile iş ve yaşam doyumlarının arasındaki ilişkiyi incelemek büyük önem arz etmektedir. Bu amaçla araştırmada seyahat acentası çalışanlarının serbest zaman doyumlarının iş ve yaşam doyum düzeyleri ile etkileşimi incelenmiştir. Çalışma beş bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde, araştırmanın problemi, amacı, önemi, varsayımları, sınırlılıkları ve tanımları belirtilmiştir. İkinci bölümde çalışmanın kuramsal çerçevesi üzerinde durulmuştur. Bu bölümde serbest zaman, serbest zaman doyumu, iş doyumu ve yaşam doyumu kavramları açıklanmıştır. Ardından konuyla ilgili yapılan alan araştırmalarına değinilmiştir. Üçüncü bölümünde, araştırmanın modeli ve hipotezleri, evren ve örneklemi, veri toplama araç ve teknikleri, veri toplama süreci hakkında bilgi verilerek verilerin analiz yöntemine değinilmiştir. Dördüncü bölümde, elde edilen verilerin analizleri ve bu analizlerden elde edilen bulgular yorumlanmıştır. Son olarak beşinci bölümde ise bulgulardan elde edilen sonuçlar değerlendirilmiş ve bu sonuçlar ışığında çeşitli önerilerde bulunulmuştur. Bu araştırmanın sonucunda, İstanbul'daki seyahat acentası çalışanlarının serbest zaman doyumları ile iş ve yaşam doyumları arasında anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır., In our days, the working hours of the hectic tourism sector have increased tremendously resulting in less leisure time for those employed at tourism agencies. The length of leisure time periods of employees is quite important for the increase in their leisure time satisfaction levels. Accordingly, businesses have a big responsibility for the creation of leisure time periods for their employees. It is considered that an employee with a high level of leisure time satisfaction will have a similar increase in his level of job satisfaction. Furthermore, it is also considered that the perceived high level of job satisfaction of the employee will increase his life satisfaction level. Within this context, the analysis of the relation between leisure time satisfaction and job and life satisfaction levels of employees is of considerable importance. For that purpose, this research is based on the interaction of leisure time satisfaction levels and job and life satisfaction levels of travel agency employees. The research consists of five sections. The first section includes the problems, objectives, assumptions, constraints, and definitions related to the research. The second section elaborates on its theoretical framework. It explains the notions of leisure time, leisure time satisfaction, job satisfaction and life satisfaction. Subsequently, the section refers to some field studies made on the subject. The third section provides information on the research model and hypothesis, population and sample, data collection means and models, data collection process with a mention on the method of analysis of the data. The fourth section comments on the analysis obtained and the discoveries acquired from these analyses. Finally, in the fifth section, the results of these findings are assessed and various proposals are bought forward in the light of these findings. As a result of this research, we have reached the conclusion that there is a significant relation between leisure time satisfaction levels and job and life satisfaction levels of travel agency employees in Istanbul.

Bu araştırmanın amacı; öğretmen adaylarının boş zaman sıkılma algıları ve psikolojik sağlamlıkları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırma grubunu, 982 (659 kadın ve 323 erkek) öğretmen adayı oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak ‘Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği (KPSÖ)’ ve ‘Boş Zamanlarda Sıkılma Algısı Ölçeği (BZSAÖ)’ kullanılmıştır. Veriler, t-testi, ANOVA ve Pearson Correlation testleri kullanılarak analiz edilmiştir. Katılımcıların psikolojik sağlamlıkları cinsiyet, spor yapma durumu ve rekreatif etkinliklere katılım sıklığı (RAKS) değişkenlerine göre anlamlı bir şekilde farklılaşmaktadır. Serbest zamanını; sportif, sosyal ve kültürel/sanatsal etkinliklere katılarak değerlendirdiğini belirten katılımcıların KPSÖ’den aldıkları ortalama puanların daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların boş zaman sıkılma algıları sınıf, spor yapma durumu, RAKS ve serbest zamanı değerlendirme biçimi değişkenlerine göre anlamlı bir şekilde farklılaşmaktadır. Ayrıca yaş değişkeni ile KPSÖ’den alınan puanlar arasında pozitif yönde ve düşük düzeyde, BZSAÖ’den alınan puanlar arasında ise negatif yönde ve düşük düzeyde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. KPSÖ ve BZSAÖ’den alınan puanlar arasındaki korelasyon katsayısı, psikolojik sağlamlık ve boş zaman sıkılma algısı arasında negatif yönde ve orta düzeyde anlamlı bir ilişki olduğunu göstermektedir. Araştırma sonuçları; serbest zaman etkinliklerine katılan bireylerin psikolojik sağlamlıklarının, katılmayan bireylerin ise serbest zaman sıkılma algılarının daha yüksek olduğunu göstermektedir. Katılımcıların psikolojik sağlamlık düzeyleri arttıkça boş zaman sıkılma algıları azalmaktadır.

Bu çalışmanın amacı Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı okullarda görev yapan beden eğitimi öğretmenlerinin yaşam doyumları ile serbest zaman doyumları arasındaki ilişkiyi bazı değişkenlere göre incelemek ve aralarındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmanın evrenini Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) verilerine göre 2018 yılında devlet okullarda görev yapan 35209 beden eğitimi öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise kolayda örnekleme yöntemi seçilmiş Türkiye'nin değişik illerinde görev yapan 99 kadın (Ortyaş=38,07; SS=7,29) ve 291 erkek (Ortyaş=42,37; SS=7,55) olmak üzere 390 beden eğitimi öğretmeni (Ortyaş=41,27; SS=7,71) oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak "Yaşam Doyumu Ölçeği (Diener ve ark. 1985)" ve "Serbest Zaman Doyum Ölçeği (Beard ve Ragheb, 1980)" kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistik yöntemler, t, MANOVA, ANOVA, Pearson Correlation testleri kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmada katılımcıların yaşam doyumu düzeylerinin ve serbest zaman doyum düzeylerinin orta seviyenin üzerinde olduğu söylenebilir. Ayrıca araştırma sonucunda, katılımcıların Serbest Zaman Doyum Ölçeği'nden aldıkları puanların cinsiyet, medeni durum, ekonomik durum ve fiziksel aktiviteye katılım durumu değişkenlerine göre, Serbest Zaman Doyum Ölçeği'nden aldıkları puanların ise eğitim durumu ve ekonomik durum değişkenlerine göre anlamlı bir şekilde farklılaştığı görülmektedir. Beden eğitimi öğretmenlerinin Yaşam Doyumu Ölçeği ve Serbest Zaman Doyumu Ölçeği alt boyutlarından alınan puanlar arasındaki korelasyon katsayıları ise pozitif yönde anlamlı bulunmuştur. Sonuç olarak, beden eğitimi öğretmenlerinin serbest zaman tatmin düzeyleri arttıkça, yaşam doyum düzeylerinde anlamlı bir artış görülmektedir, The aim of this study is to examine and determine the correlation between life satisfaction levels and leisure satisfaction levels of a group of physical education teachers working in schools affiliated to the Ministry of National Education according to certain variables. The population of the study consists of 35.209 physical education teachers working in public schools in 2018 according to the data of the Ministry of National Education. The sample of the study consists of 390 physical education teachers (Mnage = 41=27; SD = 7,71) composed 99 female (Mage = 38,07; SD = 7,29) and 291 male (Mnage = 42,37; SD = 7,55) teachers working in different provinces of Turkey and selected with convenience sampling method. "Life Satisfaction Scale (Diener et al., 1985)" and "Leisure Satisfaction Scale (Beard and Ragheb, 1980)" were used as data collection tools of the study. The data were analyzed by using descriptive statistical methods, t, MANOVA, ANOVA, Pearson Correlation tests. The life satisfaction levels and leisure satisfaction levels of the samples were found above average. In addition, it was observed that that the scores obtained by the samples differentiated significantly according to gender, marital status, economic status andparticipation in physical activity variables in the Leisure Satisfaction Scale and according to education status and economic status variables in the Life Satisfaction Scale. The correlation coefficients between the scores obtained by the physical education teachers from the sub-dimensions of the Life Satisfaction Scale and Leisure Satisfaction Scale were found positively significant. As a result, it is seen that the life satisfaction levels of the physical education teachers increase significantly as their leisure satisfaction levels increase.

Otizm spektrum bozukluğu (OSB) olan bireyler ve aileleri üzerine hemen hemen her alanda çeşitli araştırmalar yapılmaktadır. Bu araştırmanın amacı, serbest zaman etkinliği olarak 'yürüyüş' yapan OSB'li çocuğu sahip yetişkinlerin serbest zaman doyum ile yaşam doyum düzeylerinin belirlemek ve arasındaki ilişkileri tespit etmektir. Araştırmaya, Ankara ilinde yaşayan ve OSB'li bireye sahip olan toplam 87 (54 kadın, 33 erkek) kişi katılmıştır. Araştırmada, Beard ve Raghed (1980) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Gökçe ve Orhan (2011) tarafından yapılan "Serbest Zaman Doyum Ölçeği: SZDÖ" ve Diener ve diğerleri (1985) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Yetim (1991) tarafından yapılan "Yaşam Doyum Ölçeği: YDÖ" kullanılmıştır. Verilerin analizinde; katılımcıların demografik özelliklerine göre, serbest zaman doyum ve yaşam doyumlarını karşılaştırmak için MANOVA, t-Test, ANOVA, Pearson Korelasyon testleri uygulanmıştır. Gruplar arasındaki farklılıkları belirlemek için ise TUKEY testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularında; MANOVA test sonuçlarında "cinsiyet", "yaş", "eğitim" ve "gelir durumu" değişkenlerine göre SZDÖ toplam puanlarında anlamlı bir fark bulunmuştur (p

Bu çalýþmanýn temel amacý turizm iþletmelerinde iþgörenlerin serbest zaman gereksinimi ile serbest zaman doyumu arasýndaki iliþkiyi araþtýrmaktýr. Alan yazýndaki serbest zaman konusu ile ilgili çalýþmalardan yararlanýlarak bir anket formu oluþturulmuþtur. Antalya, Muðla, Ýzmir ve Kuþadasý’ndaki otel, seyahat acentasý, Havalimanlarý ve Marinalardaki turizm iþletmelerinde iþgörenlerle yüz yüze görüþme yöntemi ile anket çalýþmasý yapýlmýþ ve 467 anket formu toplanmýþtýr. Veriler PASW istatistik programý ile analiz edilmiþ ve verilerin çözümlenmesinde faktör analizi, korelasyon analizi, regresyon analizi gibi çeþitli ölçme araçlarýndan yararlanýlmýþtýr. Öncelikle verilere geçerlik ve güvenirlik analizi yapýlmýþtýr. Ýkinci aþamada, verilerin yapýsal ve yakýnsak geçerliði faktör analizi ile ortaya konulmuþtur. Üçüncü olarak, baðýmsýz deðiþkenler ve baðýmlý deðiþkenler arasýndaki iliþkiyi belirlemek için korelasyon analizi gerçekleþtirilmiþtir. Son olarak, baðýmsýz deðiþkenlerin oluþturduðu faktörlerin baðýmlý deðiþken faktörleri üzerindeki etkisini belirlemek için regresyon analizi gerçekleþtirilmiþtir. Araþtýrmada sekiz adet hipotez geliþtirilmiþtir. Sonuç olarak, sekiz hipotezden altýsý desteklenmiþtir.

Bu çalışmanın temel amacı turizm işletmelerinde işgörenlerin serbest zaman gereksinimi ile serbest zaman doyumu arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Alan yazındaki serbest zaman konusu ile ilgili çalışmalardan yararlanılarak bir anket formu oluşturulmuştur. Antalya, Muğla, İzmir ve Kuşadası’ndaki otel, seyahat acentası, Havalimanları ve Marinalardaki turizm işletmelerinde işgörenlerle yüz yüze görüşme yöntemi ile anket çalışması yapılmış ve 467 anket formu toplanmıştır. Veriler PASW istatistik programı ile analiz edilmiş ve verilerin çözümlenmesinde faktör analizi, korelasyon analizi, regresyon analizi gibi çeşitli ölçme araçlarından yararlanılmıştır. Öncelikle verilere geçerlik ve güvenirlik analizi yapılmıştır. İkinci aşamada, verilerin yapısal ve yakınsak geçerliği faktör analizi ile ortaya konulmuştur. Üçüncü olarak, bağımsız değişkenler ve bağımlı değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek için korelasyon analizi gerçekleştirilmiştir. Son olarak, bağımsız değişkenlerin oluşturduğu faktörlerin bağımlı değişken faktörleri üzerindeki etkisini belirlemek için regresyon analizi gerçekleştirilmiştir. Araştırmada sekiz adet hipotez geliştirilmiştir. Sonuç olarak, sekiz hipotezden altısı desteklenmiştir., The main purpose of this study was to investigate the relationship between employees’ leisure time needs and leisure time satisfaction in the tourism business. The questionnaire was developed by researcher from literature which is related to leisure time issues. Through conducting a face-to face interview with employees at hotels, travel agencies, tourism businesses of airport and ports in Antalya, Muğla, İzmir and Kuşadası, a total of 467 questionnaires were collected. Data were analyzed with PASW statistical programs. Data analysis includes various statistical tools such as factor analysis, correlation analysis and regression analysis. Firstly, the validity and reliability analysis was conducted on data. Secondly, structural and convergent validity of the data have revealed with the factor analysis. Thirdly, correlation analysis was used to investigate the relationship between independent variables and dependent variables. Finally, it was tested using a regression analysis to determine the affects of independent variables on the factors of dependent variables. Eight research hypotheses were developed. As a result, six of eight hypotheses have been supported.

Bu çalışmanın amacı, serbest zaman doyumunun yaşam doyumu ve sosyo-demografik değişkenler açısından farklı grupların serbest zaman doyum düzeylerini arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini; Denizli Merkez İlçe'de yaşayan 15-55 yaş arası bireyler arasından serbest zamanlarında spor yapıp yapmama durumlarına göre kota örneklem metoduyla seçilmiş 454 kişi (235 Erkek, 219 Kadın) oluşturmaktadır. Serbest zaman doyum düzeyleri Beard ve Ragheb (1980) tarafından geliştirilen ve Gökçe ve diğerleri (2008) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Serbest Zaman Doyum Ölçeği (SZDÖ/Leisure Satisfaction Scale) ile, yaşam doyumu düzeyleri ise Diener ve arkadaşları (1985) tarafından geliştirilen ve Yetim (1993) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ/Life Satisfaction Scale) ile ölçülmüştür. Verilerin analizinde ortalama, standart sapma, Pearson Korelasyon Analizi ve Çok Yönlü Varyans Analizi tekniklerinden faydalanılmıştır. Ortaya çıkarılan bulgulardan şu sonuçlar elde edilmiştir:1.Serbest zaman doyumu ile yaşam doyumu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (p>0.05)2.Serbest zaman doyum düzeyleri arasında spor yapıp yapmama durumuna göre SZDÖ'nün tüm alt boyutlarında ve toplam puanda istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p0.05).Anahtar Kelimeler: Serbest Zaman, Rekreasyon, Yaşam Doyumu, Serbest Zaman Doyumu. The purpose of this study is to examine the leisure satisfaction relation between life satisfaction and socio ? demographic variables. The sample of the study consists of 454 people (235 Male, 219 Female) who were selected according to restricted sample method. Restricted sample method was applied in pursuance of their engaging with sports in their leisure time. To assess leisure satisfaction ?Leisure Satisfaction Scale?, which was developed by Beard and Ragheb (1980) and adapted by Gokce, et all (2008 Unpublished) into Turkish. To assess life satisfaction ?Life Satisfaction Scale? which was developed by Diener et all (1985) and adapted by Yetim (1993) into Turkish. The data has been analyzed by using the techniques such as average, standard deviation, Pearson Correlation Analyses and Multiple Variance Analyses. Obtained results from the evidences had given below:1.There is no statistically significant relationship between leisure satisfaction and life satisfaction (p>0.05).2.Between leisure satisfaction of people who engage sports and who do not engage sports in their leisure time there are statistically significant difference between all sub dimensions and total points (p0.05).Keywords: Leisure Time, Recreation, Life Satisfaction, Leisure Satisfaction 78