Search

Amaç: Bu çalışmada ticari olarak satışa sunulan ambalajlı ve ambalajsız tavuk but, göğüs ve kanat etlerinde genişlemiş spektrumlu β-laktamaz (GSBL) üreten Escherichia coli prevalansını tespit etmek amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada, farklı marketlerde satışa sunulan 30 tavuk but, 30 tavuk göğüs ve 30 tavuk kanat örneği materyal olarak kullanıldı. Her bir numuneden, ön zenginleştirme sonrası Brillance ESBL agara ekimler yapılmış, uygun inkübasyonun ardından üreyen şüpheli kolonilerden max. 5 tanesi seçilerek, EMB agara geçildi. İzolatların E.coli olarak identifikasyonunda IMViC testler kullanıldı. Suşların GSBL üretim özellikleri Klinik ve Laboratuvar Standartları Enstitüsü (CLSI)’nce belirtilen kombine disk difüzyon yöntemi ile fenotopik olarak belirlendi. Bulgular: Tavuk eti örneklerinden elde edilen 159 E. coli şüpheli izolattan, 152 tanesi (%95,5) E.coli olarak belirlendi. Kombine disk difüzyon testi sonrasında 28 (%18,4) izolatın GSBL pozitif olduğu tespit edildi. İncelenen göğüs etlerinde 17 (%60), but örneklerinde 9 (%32) ve kanat örneklerinde de 2 (%7) adet GSBL izolatı bulundu. GSBL üreten E.coli izolatlarının ambalajlı ve açık örneklerdeki dağılımı, sırasıyla %71 ve %28 olarak belirlendi. Öneri: Tavuk etlerinde GSBL üreten E. coli varlığı, bu tip direncin insanlara aktarımında gıdaların da önemli bir kaynak olabileceğini ortaya koymaktadır. Gıdalar düzenli olarak patojen bakteriler kapsamında incelenmesine rağmen, GSBL üreten bakteriler bu kapsamda değildir. Bu durum gıda zinciri vasıtasıyla yeni dirençli bakterilerin fark edilmeden artmasına neden olabilmektedir. Bu nedenle bakterilerde fenotipik olarak direncin belirlenmesinin yanı sıra, elde edilen izolatların ileri analizlerle genotipik olarak da bu özelliği taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi önerilmektedir., Aim: The aim of this study was to determine the prevalence of extended spectrum β-lactamase (ESBL) producing E.coli in retailed chicken thigh, breast and wing meats, with and without packaging. Materials and Methods: In the study, retailed 30 chicken thigh, 30 chicken breast and 30 chicken wing samples, were used as materials. After pre-enrichment, each sample was plated to the Brillance ESBL medium and incubated. Up to 5 suspected colonies were selected and plated to the EMB medium. Then the isolates were identified as E. coli by IMViC test. In order to determine the ESBL production of the isolates phenotypically combined disc diffusion test was performed according to the CSLI. Results: From the 159 suspicious isolates, 152 (95.5%) of them identified as E.coli. According to combined disc diffusion test 28 (18.4%) of the isolates were ESBL positive. 17 (60%) ESBL producing isolates were found in the breast meat samples while 9 (32%) isolates from thigh and 2 (7%) isolates from wings were positive for ESBL production. The distribution of ESBL producing E. coli isolates in packaged and unpackaged samples were determined as 71% and 28%, respectively. Conclusion: The presence of ESBL producing E. coli in chicken meats indicates that foods may also be an important source for the transmission of this resistance to human. Although foods are regularly examined in the context of pathogenic bacteria, bacteria producing GSBL are not covered by this. For this reason, it is suggested to determine the isolates genotypically about this resistance by analysis.

Aim: In this study, it was aimed to determine the presence of Vibrio spp., Aeromonas spp., and Listeria spp. in finned fish and shrimps consumed in Turkey and the antibiotic resistance profile of the isolates using disc diffusion method. Materials and Methods: In the research, 300 seafoods obtained at different times were used as material. Following isolation by classical cultural method, classical PCR was performed to confirm the isolates at genus level and to identify at species level for pathogenic species. Results: Finfish and shrimp samples were contaminated with Vibrio spp., Aeromonas spp. and Listeria spp. with the rate of 19.4% (33/170), 14.7% (25/170), 4.1% (7/170) and 13.8% (18/130), 13.1% (17/130), 6.2% (8/130), respectively. Twenty-nine (9.7%) and 9 (3.0%) of the Vibrio spp. isolates were identified as V. parahaemolyticus and V. cholerae, respectively. Thirty (10%) of the Aeromonas spp. isolates were detected as A. hydrophila. L. monocytogenes and V. vulnificus was not detected in any of samples. Antibiotic resistance profile of the V. parahaemolyticus, V. cholerae, A. hydrophila and Listeria spp. isolates was streptomycin (71.4%), teicoplanin (71.4%), ampicillin (87.5%), teicoplanin (75%); streptomycin (80%), ampicillin (75%), cefixime (75%), penicillin (75%), sulfamethoxazole/trimethoprim (100%), tetracycline (75%); erythromycin (93.8%), vancomycin (81.2%), amoxacillin/clavulanic acid (78.6%), ampicillin (85.7%), cephalothin (92.9%), penicillin G (92.9%); and cephalothin (37.5%-42.9%), erythromycin (37.5%-42.9%), penicillin G (37.5%-42.9%), tetracycline (37.5%-42.9%), respectively. Conclusion: As a result, it is thought that fish and shrimp consumed in Turkey may be contaminated with pathogenic Vibrio and Aeromonas species, and antibiotic-resistant isolates may pose a risk to public health., Amaç: Bu çalışmada, Türkiye’de tüketilen yüzgeçli balıklarda ve karideslerde Vibrio spp., Aeromonas spp. ve Listeria spp. varlığının ve elde edilen izolatların antibiyotik direnç profilinin disk difüzyon yöntemi kullanılarak belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmada, farklı zamanlarda toplanan 300 adet deniz ürünü materyal olarak kullanılmıştır. Klasik kültürel yöntemle izolasyonun ardından, izolatları cins düzeyinde doğrulamak ve patojen türleri tanımlamak için klasik PCR yapılmıştır. Bulgular: Yüzgeçli balık ve karides örnekleri Vibrio spp., Aeromonas spp. ve Listeria spp. ile sırasıyla %19,4 (33/170), %14,7 (25/170), %4,1 (7/170) and %13,8 (18/130), %13,1 (17/130), %6,2 (8/130) oranında kontamine bulunmuştur. Vibrio spp. izolatlarının 29 (%9,7)'u ve 9 (%3,0)’u sırasıyla V. parahaemolyticus ve V. cholerae olarak tanımlanmıştır. Aeromonas spp. izolatlarının 30 (%10)'u A. hydrophila olarak tespit edilmiştir. Örneklerin hiçbirinde L. monocytogenes ve V. vulnificus saptanmamıştır. V. parahaemolyticus, V. cholerae, A. hydrophila ve Listeria spp. izolatlarının antibiyotik direnç profili sırası ile streptomisin (%71,4), teikoplanin (%71,4), ampisilin (%87,5), teikoplanin (%75); streptomisin (%80), ampisilin (%75), sefiksim (%75), penisilin (%75), sulfametoksazol/trimetoprim (%100), tetrasiklin (%75); eritromisin (%93,8), vankomisin (%81,2), amoksasilin/ klavulanik asit (%78,6), ampisilin (%85,7), sefalotin (%92,9), penisilin G (%92,9); ve sefalotin (%37,5-%42,9), eritromisin (%37,5-%42,9), penisilin G (%37,5-%42,9), tetrasiklin (%37,5-%42,9) olarak tespit edilmiştir. Öneri: Sonuç olarak, Türkiye'de tüketilen balık ve karideslerin patojen Vibrio ve Aeromonas türleri ile kontamine olabilecekleri ve antibiyotik dirençli izolatların halk sağlığı açısından risk oluşturabileceği düşünülmektedir.

WOS: 000471814000014, The aim of this study was to determine the effects of grit supplementation to the diets containing maize and barley as cereal grains on performance and slaughter characteristics in broilers. In the experiment, a total of 160 Ross 308 male broiler chicks were allocated to 2 experimental groups with 4 replicate pens containing 20 birds per each for 5 weeks of experimental period. Granite grit was added at the level of 0 and 0.8% to the basal diets containing barley and maize as cereal grains for control and treatment groups, respectively. Granite grit supplementation had no significant effect on final body weight and body weight gain. Feed intake during the experiment was significantly reduced by grit supplementation (P

Mycobacterium avium kompleksi üyelerinden olan Mycobacterium avium subsp. paratuberculosis (MAP) çok çeşitli hayvan türlerinde Johne hastalığının (paratüberkülozis) etiyolojik etkenidir. Paratüberkülozun klinik belirtilerini gösteren ve asemptomatik taşıyıcı hayvanlar etkeni süt, dışkı ve spermleriyle yaymaktadırlar. Süt direkt olarak etkeni taşıyabildiği gibi özellikle dışkı kaynaklı indirekt bulaşmalar da gerçekleşebilmektedir. Sütün yanı sıra peynir, yoğurt, krema, tereyağı, dondurma vb. süt ürünleri de etkeni taşıyabilmektedir. Süt sığırlarındaki Johne hastalığı ile insanlarda görülen Crohn hastalığı insidenslerinde dünya genelinde artış görülmektedir. Yüksek klinik ve patolojik benzerlikler bulunan bu hastalıklar arasındaki olası ilişkide gıdaların rolünün yorumlanmasında ve güvenilir sonuçlar alınmasında MAP’ın süt ve süt ürünlerinde tespit yöntemleri önem arz etmektedir. Bu amaçla süt ve süt ürünlerinde Ziehl-Neelsen boyama, floresan mikroskop, katı faz sitometri ve biyolüminesans gibi direkt tanı ve kültür yöntemleri ile MAP etkenleri araştırılabilmektedir. Bu yöntemlerin yanı sıra radyoimmün testler (RIA), enzim bağlı immün testler (ELISA), agar jel immünodifüzyon testi (AGID) ve komplement fiksasyon testi (CF test) gibi serolojik teknikler ve polimeraz zincir reaksiyonu (PCR), nükleik asit hibridizasyonu, immunomagnetic separation PCR, Nested PCR, Real-Time PCR gibi moleküler teknikler veya bu tekniklerin kombinasyonlarıyla hızlı tanı yöntemleri geliştirilmiştir., Mycobacterium avium subsp. paratuberculosis (MAP) is a member of the Mycobacterium avium complex, and is the etiologic agent of Johne's disease (paratuberculosis) in a wide variety of animal species. Animals with clinical signs of paratuberculosis and asymptomatic carriers spread the agent by their milk, feces and sperm. While milk may carry the microoganism, indirect contamination may also caused by feces. As well as milk, cheese, yoghurt, cream, butter, ice cream and other dairy products can also carry the pathogen. The increase in the incidence of Crohn's disease in humans and Johne’s disease in dairy cattle is observed worldwide. The detection methods of MAP in milk and dairy products are important to obtain reliable results in interpreting the role of food and possible relationships between these diseases with their high clinical and pathological similarities. For this purpose, MAP agents can be investigated by classical cultural and direct diagnosis methods such as Ziehl-Neelsen staining, fluorescence microscopy, solid-phase cytometry and bioluminescence in milk and dairy products. In addition to these methods, serological techniques such as radioimmunoassays-RIA, enzyme-linked immunoassays-ELISA, agar gel immunodiffusion assay-AGID and complement fixation-CF test and molecular techniques such as polymerase chain reaction-PCR, nucleic acid hybridization, immunomagnetic separation PCR, Nested PCR, Real-Time PCR or the rapid methods which are the combination of these techniques have also been developed. © Ataturk Universitesi. All rights reserved.

Amaç: Bu araştırmada farklı ortamlarda yetişmiş (tatlı su, deniz, kültür) levrek balıklarının üç farklı pişirme yöntemi (derin yağda kızartma, ızgarada, fırında) uygulanması sonucu yağ asitleri kompozisyonunda oluşan değişimlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Farklı ortamlarda yetişen (tatlı su, deniz, kültür)levrek balıklarına 3 farklı pişirme yöntemi (yağda, ızgarada, fırında) uygulanmıştır. Çiğ balık numuneleri dahil 4 farklı grup oluşturulmuş, uygulanan işlemler 3 tekrar olarak gerçekleştirilmiştir. Balıklar yıkanıp temizlendikten sonra fileto haline getirilmiş en az 500 gr olacak şekilde hazırlanmıştır. Yağ asitleri kompozisyon analizi COI/T.20/Doc.no.17 gaz kromatografik yöntem ve GC-FID cihazı kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Analiz sonucunda elde edilen % yağ asitleri değerleri sırasıyla “tatlı su, deniz, kültür” levrek balıklarında ve sırasıyla “çiğ, derin yağda, ızgarada, fırında” pişirme gruplarında, omega-3; (14,78; 9,19; 13,60; 9,89), (16,41; 9,35; 15,66; 10,34), (11,76; 9,73; 11,23; 9,41), omega-6; (18,52; 46,58, 12,36; 29,83), (22,53; 30,49; 12,86; 29,81), (18,19; 30,18; 18,30; 30,34), doymuş yağ; (0,47; 0,51; 0,80; 0,38), (0,50; 0,58; 0,77; 0,50), (1,68; 1,21; 1,18; 2,03), tekli doymamış yağ; (0,93; 1,29; 0,62; 0,97), (0,79; 1,35; 0,60; 1,16), (3,22; 2,73; 2,32; 4,59), çoklu doymamış yağ; (0,70; 2,33; 0,51; 0,99), (0,93; 1,41; 0,56; 1,23), (2,45; 2,91; 1,72; 4,83), ALA; (0,33; 1,31; 0,25; 0,63), (0,38; 0,27; 0,24; 0,57), (0,42; 0,42; 0,35; 0,28), EPA; (0,02; 0,01; 0,23; 0,02), (0,03; 0,01; 0,25; 0,03), (0,01; 0,01; 0,02; 0,01), DHA; (5,72; 4,91; 10,64; 4,80), (8,26; 4,68; 12,36; 5,28), (5,47; 4,70; 5,18; 4,66) olarak tespit edilmiştir Öneri: Bütün balık grupları ve pişirme yöntemlerine göre omega-3 yönünden en uygun ızgarada pişirilmiş deniz levrekleridir. Yağda pişirilmiş tatlı su levrekleri omega-6, fırında pişirilmiş kültür levrekleri tekli ve çoklu doymamış yağlar, ızgarada pişirilmiş deniz levrekleri EPA ve DHA yönünden daha uygundur. Yağda pişirme yöntemine genel olarak kültür balıkları daha uygunken, doymuş yağ içeriği düşük diyetler için doğal tatlı su ve deniz balıkları fırında pişirme yöntemine daha uygundur. Çiğ ve pişmiş balık grupları kıyaslandığında pişirme işlemleri balıketinin yaklaşık yağ asidi bileşimleri üzerinde önemli bir etkiye sahiptir., Aim: In this study, it was aimed to investigate the changes in fatty acid composition of sea bass fish grown in different environments (wild-freshwater environment, wild-marine environment, culture) as a result of applying three different cooking methods (deep fat frying, grilling, baking). Materials and Methods: 3 different cooking methods (deep fat frying, grilling, baking) were applied to sea bass fish grown in different environments (wild freshwater environment, wild marine environment, culture). 4 different groups were formed, including raw fish samples. The procedures applied in this research were carried out in triplicate. After the fish were washed and cleaned, they were made into fillets. Samples are adjusted to a minimum of 500 g. Fatty acid composition analysis was performed using the COI / T.20 / Doc.no.17 gas chromatographic method and GC-FID device. Results: The % fatty acids values obtained as a result of the analysis were determined as follows in the "freshwater, marine, culture" sea bass fish and in the "raw, deep fat frying, grilling, baking" co-oking groups, respectively. Omega-3; (14.78; 9.19; 13.60; 9.89), (16.41; 9.35; 15.66; 10.34), (11.76; 9.73; 11.23; 9 ,41), omega-6; (18.52; 46.58, 12.36; 29.83), (22.53; 30.49; 12.86; 29.81), (18.19; 30.18; 18.30; 30 .34), saturated fat; (0.47; 0.51; 0.80; 0.38), (0.50; 0.58; 0.77; 0.50), (1.68; 1.21; 1.18; 2 .03), monounsaturated fat; (0.93; 1.29; 0.62; 0.97), (0.79; 1.35; 0.60; 1.16), (3.22; 2.73; 2.32; 4 .59), polyunsaturated fat; (0.70; 2.33; 0.51; 0.99), (0.93; 1.41; 0.56; 1.23), (2.45; 2.91; 1.72; 4 .83), ALA; (0.33; 1.31; 0.25; 0.63), (0.38; 0.27; 0.24; 0.57), (0.42; 0.42; 0.35; 0 ,28), EPA; (0.02; 0.01; 0.23; 0.02), (0.03; 0.01; 0.25; 0.03), (0.01; 0.01; 0.02; 0 .01), DHA; (5.72; 4.91; 10.64; 4.80), (8.26; 4.68; 12.36; 5.28), (5.47; 4.70; 5.18; 4 ,66). Conclusion: According to all fish groups and cooking methods, grilled wild sea bass is the most suitable in terms of omega-3. Freshwater sea bass cooked in deep fat fried is more suitable in terms of omega-6, baked cultured sea bass is more suitable in terms of mono and polyunsaturated fats, grilled wild marine sea bass is more suitable in terms of EPA and DHA. For deep fat frying methods is generally cultured fish more suitable, wild freshwater and marine fish are more suitable for oven cooking for diets low in saturated fat. When raw and cooked fish groups are compared, cooking processes have a significant effect on the approximate fatty acid composition of fish.

Amaç: Bu araştırmada farklı ortamlarda yetişmiş (tatlı su, deniz, kültür) levrek balıklarının üç farklı pişirme yöntemi (derin yağda kızartma, ızgarada, fırında) uygulanması sonucu yağ asitleri kompozisyonunda oluşan değişimlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Farklı ortamlarda yetişen (tatlı su, deniz, kültür)levrek balıklarına 3 farklı pişirme yöntemi (yağda, ızgarada, fırında) uygulanmıştır. Çiğ balık numuneleri dahil 4 farklı grup oluşturulmuş, uygulanan işlemler 3 tekrar olarak gerçekleştirilmiştir. Balıklar yıkanıp temizlendikten sonra fileto haline getirilmiş en az 500 gr olacak şekilde hazırlanmıştır. Yağ asitleri kompozisyon analizi COI/T.20/Doc.no.17 gaz kromatografik yöntem ve GC-FID cihazı kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Analiz sonucunda elde edilen % yağ asitleri değerleri sırasıyla “tatlı su, deniz, kültür” levrek balıklarında ve sırasıyla “çiğ, derin yağda, ızgarada, fırında” pişirme gruplarında, omega-3; (14,78; 9,19; 13,60; 9,89), (16,41; 9,35; 15,66; 10,34), (11,76; 9,73; 11,23; 9,41), omega-6; (18,52; 46,58, 12,36; 29,83), (22,53; 30,49; 12,86; 29,81), (18,19; 30,18; 18,30; 30,34), doymuş yağ; (0,47; 0,51; 0,80; 0,38), (0,50; 0,58; 0,77; 0,50), (1,68; 1,21; 1,18; 2,03), tekli doymamış yağ; (0,93; 1,29; 0,62; 0,97), (0,79; 1,35; 0,60; 1,16), (3,22; 2,73; 2,32; 4,59), çoklu doymamış yağ; (0,70; 2,33; 0,51; 0,99), (0,93; 1,41; 0,56; 1,23), (2,45; 2,91; 1,72; 4,83), ALA; (0,33; 1,31; 0,25; 0,63), (0,38; 0,27; 0,24; 0,57), (0,42; 0,42; 0,35; 0,28), EPA; (0,02; 0,01; 0,23; 0,02), (0,03; 0,01; 0,25; 0,03), (0,01; 0,01; 0,02; 0,01), DHA; (5,72; 4,91; 10,64; 4,80), (8,26; 4,68; 12,36; 5,28), (5,47; 4,70; 5,18; 4,66) olarak tespit edilmiştir Öneri: Bütün balık grupları ve pişirme yöntemlerine göre omega-3 yönünden en uygun ızgarada pişirilmiş deniz levrekleridir. Yağda pişirilmiş tatlı su levrekleri omega-6, fırında pişirilmiş kültür levrekleri tekli ve çoklu doymamış yağlar, ızgarada pişirilmiş deniz levrekleri EPA ve DHA yönünden daha uygundur. Yağda pişirme yöntemine genel olarak kültür balıkları daha uygunken, doymuş yağ içeriği düşük diyetler için doğal tatlı su ve deniz balıkları fırında pişirme yöntemine daha uygundur. Çiğ ve pişmiş balık grupları kıyaslandığında pişirme işlemleri balıketinin yaklaşık yağ asidi bileşimleri üzerinde önemli bir etkiye sahiptir., Aim: In this study, it was aimed to investigate the changes in fatty acid composition of sea bass fish grown in different environments (wild-freshwater environment, wild-marine environment, culture) as a result of applying three different cooking methods (deep fat frying, grilling, baking). Materials and Methods: 3 different cooking methods (deep fat frying, grilling, baking) were applied to sea bass fish grown in different environments (wild freshwater environment, wild marine environment, culture). 4 different groups were formed, including raw fish samples. The procedures applied in this research were carried out in triplicate. After the fish were washed and cleaned, they were made into fillets. Samples are adjusted to a minimum of 500 g. Fatty acid composition analysis was performed using the COI / T.20 / Doc.no.17 gas chromatographic method and GC-FID device. Results: The % fatty acids values obtained as a result of the analysis were determined as follows in the "freshwater, marine, culture" sea bass fish and in the "raw, deep fat frying, grilling, baking" co-oking groups, respectively. Omega-3; (14.78; 9.19; 13.60; 9.89), (16.41; 9.35; 15.66; 10.34), (11.76; 9.73; 11.23; 9 ,41), omega-6; (18.52; 46.58, 12.36; 29.83), (22.53; 30.49; 12.86; 29.81), (18.19; 30.18; 18.30; 30 .34), saturated fat; (0.47; 0.51; 0.80; 0.38), (0.50; 0.58; 0.77; 0.50), (1.68; 1.21; 1.18; 2 .03), monounsaturated fat; (0.93; 1.29; 0.62; 0.97), (0.79; 1.35; 0.60; 1.16), (3.22; 2.73; 2.32; 4 .59), polyunsaturated fat; (0.70; 2.33; 0.51; 0.99), (0.93; 1.41; 0.56; 1.23), (2.45; 2.91; 1.72; 4 .83), ALA; (0.33; 1.31; 0.25; 0.63), (0.38; 0.27; 0.24; 0.57), (0.42; 0.42; 0.35; 0 ,28), EPA; (0.02; 0.01; 0.23; 0.02), (0.03; 0.01; 0.25; 0.03), (0.01; 0.01; 0.02; 0 .01), DHA; (5.72; 4.91; 10.64; 4.80), (8.26; 4.68; 12.36; 5.28), (5.47; 4.70; 5.18; 4 ,66). Conclusion: According to all fish groups and cooking methods, grilled wild sea bass is the most suitable in terms of omega-3. Freshwater sea bass cooked in deep fat fried is more suitable in terms of omega-6, baked cultured sea bass is more suitable in terms of mono and polyunsaturated fats, grilled wild marine sea bass is more suitable in terms of EPA and DHA. For deep fat frying methods is generally cultured fish more suitable, wild freshwater and marine fish are more suitable for oven cooking for diets low in saturated fat. When raw and cooked fish groups are compared, cooking processes have a significant effect on the approximate fatty acid composition of fish.

WOS: 000459283800010, The aim of this study was to investigate the effects of three aging processes (traditional dry aging, wet aging in vacuum shrink pack and dry aging in a highly moisture-permeable bag) in five aging times (0, 7, 14, 21, 28 days) for their effects on physical, chemical, microbial, histological, textural and sensory properties of beef Longissimus lumborum muscle from Holstein-Friesian steers. Longissimus lumborum muscles were aged dry (D), in a dry-aging bag (B) and a vacuum shrink pack (V) for 28 days at 0.5 degrees C +/- 0.5 with 80% humidity. An increase was observed in pH and TEARS values of all samples. All methods caused a decrease in the WBSF value. The decrease of WBSF was rapid until the 14th day. V samples had lower WBSF values in comparison with others. While the L*and a* values were similar on the 28th day in all groups, b* values were different (p < 0.05). There were no significant effects of aging treatment on the sarcomere length on the 28th day (p > 0.05). An increase was also observed in the numbers of the total viable count, total psychrophilic bacteria, Enterobacteriaceae, lactic acid bacteria and yeast-mold in all groups. B aging may have a positive effect on safety, quality, yield and shelf stability of aged-beef. V aging significantly improves both textural and sensory characteristics of meat. The most positive effect on flavor, juiciness, tenderness and overall like were observed in the V aged treatment on the 14th day of aging. The use of the vacuum shrink pack is considered to be an alternative packing material in the wet aging method to improve the physicochemical and sensory quality of beef.

WOS: 000463240000014, PubMed: 30476277, Many bedding materials have been tested in broiler industry for their suitability. However, little knowledge is available regarding the usage of different bedding materials supplemented with sepiolite and their effects on animal performance and final product quality. For this purpose, a total of 288 day-old male broiler chicks were randomly allocated into two types of bedding materials (wood shavings and rice hulls). Each bedding material group was divided into 3 subgroups: control with 0% sepiolite, 25%-sepiolite group, and 50%-sepiolite group. Each sub-group was placed in 6 pens with 8 chicks per pen. The effects of bedding materials and sepiolite additions on slaughter yields and some meat quality parameters in broilers were evaluated. Slaughter parameters including hot carcass yield and relative weights of thigh and breast meat, heart, liver, gizzard and bursa Fabricius in broilers were not affected by bedding materials and sepiolite additions (P > 0.05). Also, no significant differences were observed among experimental groups for cooking loss and nutritional profile of breast and thigh meat of broilers (P > 0.05). The freshly measured pH(0) of breast and thigh meats was significantly affected by the bedding material and was higher for wood shavings group (P < 0.01). Breast and thigh meats of broilers reared on rice hulls were lighter (P < 0.01), less red, and less yellow in color than those reared on wood shavings, whereas no effect of sepiolite additions was observed on the color of both meat cuts. No substantial effect of bedding material and sepiolite additions was observed on white stripping; however, their occurrence rate found was very high for meat of broilers reared on rice hulls than those reared on wood shavings (P > 0.05). In conclusion, broilers reared on either wood shavings or rice hulls with or without sepiolite additions did not show any negative effects on slaughter yields and meat quality parameters. Furthermore, sepiolite can be an option as a bedding material for broiler industry, but further research with thorough economic analysis is required.

WOS: 000473562700047, This study aimed to determine the general hygiene status of different residential groups including the student and working residential areas, near the campus of Selcuk University in Konya -Turkey. The student residential group consisted of male (n=27) and female (n=19) students, and another group was of family residents (n=32). Temperature measurement and microbiological analyses using an active air sampler to detect airborne contamination including total viable count (TVC), total psychrotrophic count (TPC), yeast and mold, Pseudomonas spp., and coliform bacteria count (CC) in refrigerators were performed. Temperature measurements showed that 88.7 % of 78 samples had a temperature of higher than 5 C. The temperature of refrigerators of male students was higher than that of families and female students (p < 0.05). TVC was lower in the family refrigerators than those of male and female students (p < 0.05). Six (7.69 %) and 20 (25.64 %) of the domestic refrigerators were found to be contaminated with Pseudomonas spp. and CCs. Yeast and molds and CCs were lower in family refrigerators than in those of male students (p < 0.05). Airborne contamination was maximum in the refrigerators of male students for all the microbiological counts.

Amaç: Değişik oranlarda rennet kazein eklenerek üretilen kaşar peynirlerinin olgunlaşma süresince kimyasal, mikrobiyolojik ve duyusal özelliklerinde meydana gelen değişimin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Sütün yağı %3,0’e ayarlandı, 37˚C’ye ısıtılıp enzim eklendi. Pıhtı işleme, baskılama ve fermantasyondan sonra parçalama işleminde eritme tuzları (%0,1), kaya tuzu (%1,5) ve rennet kazein (%0-kontrol, 0,5, 1,0, 1,5, 2,0) eklendi. Eritme işlemi (65˚C, 5 dak) yapılarak peynir üretildi, vakumla paketlendi, olgunlaştırıldı (8˚C, 90 gün). Örneklerde kuru madde gravimetrik yöntemle, yağ Gerber metoduyla, tuz Mohr yöntemiyle ve titrasyon asitliği % laktik asit olarak belirlendi. Örneklerin Toplam mezofilik aerobik bakteri, laktik asit bakterisi, Stapylococcus aureus, koliform bakteri, maya–küf içeriği incelendi. Duyusal değerlendirme 7 panelist tarafından yapıldı. Kimyasal ve mikrobiyolojik sonuçlar istatistiksel olarak one-way Anova testine, duyusal sonuçlar ise Kruskal-Wallis H testine tabi tutuldu. Bulgular: Peynirler 8˚C’de 90 gün olgunlaştırıldı ve olgunlaştırmanın 1., 30., 60. ve 90. günlerinde kimyasal, mikrobiyolojik ve duyusal analizler yapıldı. Peynirlerin ortalama pH değerleri 5,62-5,76, asitlik %0,55-0,83 L.a., kurumadde %54,93-58,04, tuz %1,22-1,37, kurumaddede tuz %2,21-2,45, yağ %23,67- 25,33 ve kurumaddede yağ %41,20-45,46, TAMB 5,17-5,75 logkob/g, LAB 5,49-6,98 logkob/g, maya-küf sayısı 3,66-4,88 logkob/g olarak belirlendi, S.aureus ve koliform grubu bakteriye rastlanılmadı. Peynirlerin titrasyon asitliğinde önemli farklılık bulundu (p0,05). Duyusal analizlerde dış görünüş bakımından 3 nolu peynirde, iç görünüş bakımından 2 nolu peynirde istatistiki olarak önemli farklılık bulundu (p, Aim: It was aimed to investigate the changes in the chemical, microbiological and sensory properties of kashar cheese produced by adding different rates of rennet casein during ripening. Materials and Methods: Bovine milk (3,0% fat) was heated (37˚C), enzyme was added. After clotting, pressure and fermantation, emulsifying salts (0,1%), salt (1,5%) and rennet casein (%0-control, 0,5, 1,0, 1,5, 2,0) was added. Produced cheese at melting tank (65˚C, 5 min) was packaged and was ripened (8˚C, 90 days). In samples, dry matter was conducted with gravimetric, fat with Gerber, salt with Mohr and titration acidity with % lactic acidity. Total mesophilic aerobic bacteria, lactic acid bacteria, S.aureus, coliform bacteria, yeast-mould contents of the samples were examined. Sensory evaluation was performed by 7 panelists. One-way Anova test and Kruskal-Wallis H test was used for istatistically analysis. Results: Cheeses were ripened at 8˚C and were analyzed during the ripening period (90 days). pH value was found between 5,62-5,76, acidity 0,55-0,83L.a., drymatter 54,93-58,04%, salt 1,22-1,37%, salt in drymatter 2,21-2,45%, fat 23,67-25,33% and fat in drymatter 41,20-45,46%. Mean values were determined to TAMB 5,17-5,75 logcfu/g, LAB 5,49-6,98 logcfu/g, mould-yeast 3,66-4,88 logcfu/g. There was a significant difference (p 0,05) was found on other criteria. Total scores were between 20,62-22,19 point at sensory evaluation. In the sensory analysis, 3rd group cheese in terms of external appearance and 2nd group cheese in terms of internal appearance statistically have significant difference (p

Amaç: Konya’da tüketime sunulan beyaz peynir, çiğ süt, kıyma ve İnegöl köfte örneklerinin fiziksel, kimyasal ve mikrobiyolojik kalitelerinin ortaya konması ve Staphylococcus aureus (S. aureus) kontaminasyonu ile toksin varlığının tespiti amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmada beyaz peynir (n=50), çiğ süt (n=50), kıyma (n=50) ve İnegöl köfte (n=50) olmak üzere 200 numune kullanılmıştır. Numuneler fiziksel ve kimyasal (pH, asidite ve kuru madde) ve mikrobiyolojik [toplam mezofilik aerobik bakteri (TMAB), toplam psikrofilik aerobik bakteri (TPAB), koliform, laktik asit bakterisi (LAB), S. aureus] açıdan değerlendirilmiştir. Stafilokokal enterotoksinlerin (SEs) varlığı enzymelinked fluorescent immunoassay’a (ELFA) dayalı VIDAS Staph enterotoksin kiti ile araştırılmıştır. Bulgular: Çiğ süt, beyaz peynir, kıyma ve İnegöl köftelerde ortalama pH değerleri sırasıyla, 6.53, 4.82, 5.99 ve 6.63; kuru madde değerleri % 12.51, % 37.71, % 38.97, % 49.70 ve laktik asit cinsinden asiditeleri de % 0.16, % 0.67, % 0.08 ve % 0.40 olarak bulundu. TMAB sayıları 4.53 - 9.86 log10kob/g-ml; TPAB 3.39 - 7.69 log10kob/g-ml; koliform bakteri 2.04 - 8.53 log10kob/g-ml; LAB 2.90 - 7.64 log10kob/g-ml ve S. aureus sayıları 2.61 - 6.46 log10kob/g-ml arasında bulundu. İnegöl köfte örneklerinin 1’i (% 2) ve kıyma örneklerinin 29’unda (% 58) SEs tespit edildi. Öneri: S. aureus'un tüm suşlarının SE’lerin üretiminden sorumlu olmamalarından dolayı stafilokokal gıda intoksikasyonlarının değerlendirilmesinde ve güvenli gıda üretiminde kültürel yöntemlerle birlikte SE varlığının araştırılmasının da önemli olduğu düşünülmektedir., Aim: The objective of this study was to analyze the physical, chemical and microbiological quality of white cheese, raw milk, ground meat and İnegöl meatballs and to determine the contamination of Staphylococcus aureus (S. aureus) and presence its’ toxin. Materials and Methods: A total of 200 samples including white cheese (n=50), raw milk (n=50), ground meat (n=50) and İnegöl meatballs (n=50) were collected. The samples were evaluated in terms of classical cultural microbiological methods total mesophilic aerobic bacteria (TMAB), total psychrophilic aerobic bacteria (TPAB), coliform, lactic acid bacteria (LAB) and S. aureus], physical and chemical analyzes (pH, acidity and, dry matter). The presence of staphylococcal enterotoxins (SEs) was investigated using the VIDAS Staph enterotoxin kit based on enzymelinked fluorescent immunoassay (ELFA). Results: Average pH values in raw milk, white cheese, minced meat and İnegöl meatballs were 6.53, 4.82, 5.99 and 6.63; dry matter values were 12.51%, 37.71%, 38.97%, 49.70%, and the total lactic acidities were 0.16%, 0.67%, 0.08% and 0.40%, respectively. TMAB (4.53-9.86 log10CFU/g-ml), TPAB (3.39-7.69 log10CFU / g-ml), coliform bacteria (2.04-8.53 log10CFU/gml), LAB (2.90-7.64 log10CFU/g-ml) and S. aureus (2.61-6.46 log10CFU/g-ml) were counted across a wide range. SEs was detected in 1 (2%) of İnegöl meatball samples and 29 (58%) of ground meat samples. Conclusion: Since all strains of S. aureus are not responsible for the production of SEs, it should be considered to detect the SE together with cultural methods in the evaluation of staphylococcal food intoxications and production of safe food.

Amaç: Araştırmada, Akkaraman ırkı erkek kuzuların longissimus thoracis (LT) ve longissimus lumborum (LL) kaslarından elde edilen etlere, 14 gün süre ile kuru dinlendirme yöntemi uygulanarak dinlendirme periyodu boyunca sarkomer uzunluklarında meydana gelen değişikliklerin belirlenmesi hedeflenmiştir. Gereç ve Yöntem: Materyal olarak, 11 aylık 6 adet Akkaraman ırkı erkek kuzunun longissimus thoracis ve longissimus lumborum kaslarından elde edilen etler kullanılmıştır. Kuru dinlendirme uygulaması için etler, +1°C’de, % 85 rutubet ve 0,2-0,5m/sn hava akımı olan soğutma dolabında 14 gün boyunca dinlenmeye bırakılmıştır. Dinlendirme işleminin, başlangıç (0), 7 ve 14. günlerinde alınan örnekler, rutin histolojik takip işlemlerinden sonra Crossmon’ın üçlü boyama yöntemiyle boyanıp sarkomer uzunlukları ölçülmüştür. Preparatlar ışık mikroskobu (Leica DM 250) ile değerlendirilmiş ve gerekli bölgelerin görüntüleri kamera ile dijital ortamda kaydedilmiştir. Bulgular: Kuru dinlendirme işlemine tabi tutulan LT ve LL kas gruplarının, dinlendirme periyodu boyunca sarkomer uzunluklarının 1,71- 1,87µm arasında değişim gösterdiği belirlenmiştir. LT kaslarının sarkomer uzunluklarının 7. güne kadar artış gösterip, sonrasında sabit kaldığı, LL kas grubundaki artışın ise 14. güne kadar sürdüğü belirlenmiştir. Aynı zamanda, 14 günlük süre zarfında LL kaslarında ölçülen ortalama sarkomer uzunluklarının LT kaslarına kıyasla daha uzun olduğu tespit edilmiştir. Dinlendirme periyodu boyunca ölçülen ortalama sarkomer uzunluklarındaki değişimler ile LT ve LL kas grupları arasındaki farklılıkların istatistiksel açıdan önemli olduğu görülmüştür (p, Aim: In the study, it was aimed to determine the changes in sarcomere lengths of M. longissimus thoracis (LT) and M. longissimus lumborum (LL) obtained from Akkaraman breed male lamb. Materials and Methods: The LT and LL muscles obtained from Akkaraman breed male lambs of 11-month old were used. For dry aging, meats were aged for 14 days at +1 °C with 0.2-0.5 m/s airflow and 85% humidity. Samples were taken at the beginning (0), 7th and 14th days of the aging process, stained with Crossmon's triple staining method after routine histological procedures. Cross-sections were evaluated under a light microscope and sarcomere lengths were measured. Images were recorded digitally. Results: It was determined that mean sarcomere lengths of LT and LL muscle groups ranged from 1,71 to 1,87 μm during the aging period. It was detected that the sarcomere lengths of LT muscles was increased up to 7th day, following it remained constant. The sarcomere lengths of LL muscle increased until the 14th day. It was also found that the mean of sarcomere lengths of LL muscles were longer than LT muscles during the aging period. There were significant differences among the muscle groups (p

Amaç: Bu çalışmada tüketime sunulan tavuk eti ve sakatatlarda Salmonella spp. ve iki önemli Salmonella serotipinin (S. Thyphimurium ve S. Enteritidis) varlığı ve izolatların antimikrobiyal direncinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Araştırmada Konya ilindeki süpermarket ve kasaplarda tüketime sunulan tavukların karaciğer (n = 40), taşlık (n = 40), kalp (n = 30), deri (n = 30), baget (n = 10) ve kanat (n = 20) örnekleri klasik kültür tekniği ile analiz edildi. Şüpheli Salmonella spp. izolatlarının moleküler düzeyde doğrulanması amacıyla gerçekleştirilen PCR uygulamasında Inv-A gen bölgesine ait primerler kullanıldı. S. Thyphimurium ve S. Enteritidis’e ait gen bölgelerinin tespitinde ise Flic-C ve IE-1 primerleri ile dupleks PCR (d-PCR) uygulandı. Bulgular: Toplam 170 örneğin 43'ü (% 25.29) Salmonella spp. pozitif olarak tespit edildi. d-PCR sonuçlarına göre izolatların hiçbirinde S. Thyphimurium ya da S. Enteritidis saptanmadı. İzolatlarda klindamisin, oksasilin, teikoplanin (% 100), vankomisin (% 79.1), eritromisin (% 79.1), nalidiksik asit (% 65.1), penisilin G (% 60.5) sefalotin (% 48,8), sülfametoksazol-trimetoprim ( % 37.2), tetrasiklin (% 37.2), ampisilin (% 23.3), kanamisin (% 18.6), kloramfenikol (% 11.6) amikasin, sefazolin, siprofloksasin ve gentamisine (% 4.7) direnç saptandı. Tüm izolatlar amoksisilin / klavulanik asit ve sefixime duyarlı bulundu. Öneri: Araştırmada S. Enteritidis ve S. Typhimurium'un tespit edilmemiş olması halk sağlığı açısından olumlu kabul edilmiştir. Bunun yanısıra, yasal mevzuat açısından daha düşük insidense sahip patojen türlerin tespit edilmesine yönelik çalışmalara dikkat çekmenin önemli olduğu düşünülmektedir. Ayrıca sık rastlanan patojen türlerin tespit edilmemesine rağmen, tür düzeyinde tespit edilen izolatlardaki antibiyotik direnç sonuçları antibiyotik sörvelans veritabanı için önemli bulunmuştur, Aim: The present study was on the detection of Salmonella spp. and two important Salmonella serotypes (S. Thyphimurium and S. Enteritidis) in chicken meat and giblets and also determination of antimicrobial resistance of the isolates. Materials and Methods: In this study, livers (n=40), gizzards (n=40), hearts (n=30), skins (n=30), drumsticks (n=10) and wings (n=20) were collected from supermarkets and butcher shops in Konya, Turkey. The samples were analyzed by Classical Cultural Technique. Molecular confirmation of the suspicious colonies was carried out using Inv-A gene-based PCR. Flic-C and IE-1 primers were used by duplex PCR for S. Thyphimurium and S. Enteritidis respectively. Antibiotic resistance of the isolates was determined by the disk diffusion method. Results: Forty-three (25.29 %) of 170 samples were positive for Salmonella spp. According to the d-PCR assay, neither S. Thyphimurium nor S. Enteritidis was not detected. The resistance to clindamycin, oxacillin, teicoplanin were evident 100 % and resistance to vancomycin (79.1 %), erythromycin (79.1 %), nalidixic acid (65.1 %), penicillin G (60.5 %) cephalothin (48.8 %), sulfamethoxazoletrimethoprim (37.2 %), tetracycline (37.2 %), ampicillin (23.3 %), kanamycin (18.6 %), chloramphenicol (11.6 %) amikacin, cephazoline, ciprofloxacin, gentamycin (4.7 %) was also detected. All isolates were susceptible to amoxicillin/clavulanic acid and cefixime. Conclusion: The results indicated that S. Enteritidis and S. Typhimurium were not identified and it was considered satisfactory in terms of public health. It should be still important to note the studies to identify species with lower pathogenic incidences for legal legislation. Furthermore, even the most common pathogenic species cannot be detected, the results of antibiotic resistance in isolates were noteworthy for antibiotic surveillance database.

Dogada yaygin olarak bulunan Clostridium difficile, antibiyotik iliskili ishal, pseudomembranoz kolit ve fulminant kolit olmak uzere cesitli klinik tablolarin sekillenmesine sebep olabilen nozokomiyal firsatci bir patojendir. Antibiyotige bagli ishallerin %15-25’inden, psodomembranoz kolitlerin hemen hemen hepsinden sorumlu oldugu dusunulen C. difficile’in hipervirulan suslarinin ise genellikle nuks orani yuksek ve siddetli enfeksiyonlara hatta olume yol actiklari bilinmektedir. C. difficile’in gidalardan insanlara bulasarak enfeksiyon yaptigina dair henuz yeterli veri bulunmamakla birlikte son yillarda yapilan calismalarda C. difficile enfeksiyonlarinda carpici bir artis oldugunun belirtilmesi, etkenin ayni zamanda hayvansal gidalardan, cig veya tuketime hazir gidalardan, sebzelerden, salatalardan, deniz, gol ve nehir sularindan, su urunlerinden, topraktan ve cesitli cevresel numunelerden izole edilmis olmasi, C. difficile’in gida kaynakli bir patojen olup olmadigi sorusunu akla getirmektedir. C. difficile’in gidalarda tespit edilen bazi suslarinin toksijenik ozellik tasimalari, antibiyotiklere karsi degisen oranlarda direncli olmalari ve zor sartlara dayanikli endosporlari sayesinde kolayca yayilabilme ozellikleri ise bu bakterinin onemini giderek arttirmaktadir. Bu derlemede C. difficile’in genel ozellikleri, patojenitesi, enfeksiyon kaynaklari, risk faktorleri, gidalarda varligi, gidalardan izolasyonu ve identifikasyonu hakkinda bilgilere yer verilmistir.

Amaç: Keçi, koyun ve inek peynirleri kullanılarak üretilen höşmerim tatlılarının muhafaza süresince kalite özelliklerini tespit etmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Kontrollü şartlar altında üretim yapan çiftliklerden temin edilen keçi, koyun ve inek sütlerinden peynirler üretilmiştir. Bu sütlerden elde edilen peynirler kullanılarak 3 grup höşmerim tatlısının üretimi 3 tekrar olarak gerçekleştirilmiştir. Höşmerim tatlılarının 0. 7. ve 14. günlerde mikrobiyolojik, kimyasal ve duyusal analizleri yapılmıştır. Bulgular: Höşmerim tatlılarının, kuru madde, kül ve asitlik değerlerinde farklılık (p>0,05) tespit edilmemiştir. Höşmerim numunelerin pH değerlerinde 0. günde farklılık tespit edilemezken (p>0,05) 7. ve 14. günlerde önemli derecede farklılık (p, Aim: It is aimed to determine the quality characteristics of the hosmerim desserts produced by using goat, sheep and cow cheeses during storage. Materials and Methods: The cheeses have been produced from goat, sheep and cow milk obtained from farms producing under controlled conditions. The three groups production of the hosmerim was carried out in 3 replicates. Analyzes of microbiological, chemical, physicochemical and sensory properties were made and statistical analyzes were made on days 7 and 14 after the production of the Hosmerim desserts. Results: There were no differences in dry matter, ash and acidity values (p> 0,05) of Hosmerim desserts. It was determined that there were significant differences (p 0,05). There were differences in the fat, color, textural and sensory analysis values of the samples at days of storage 0,7 and 14. No microorganisms were found in Hosmerim desserts. Conclusion: It has been observed that Höşmerim desserts produced using standard method and packaged with apropriate materials can be microbiologically and chemically preserved for 14 days and sensory properties maintenance for 7 days after production under standard conditions and packaging with appropriate materials. It is thought that which milk is used in the production of cheese used in the production of cheese dessert should be stated in a certain way

Tulum peyniri, Trakya dışında birçok yörede kuru ve salamuralı tipte üretilen ve Türkiye'ye özgü bir peynir çeşididir. Türkiye'de beyaz peynir ve kaşar peynirinden sonra en fazla üretilen peynirdir. Tulum peyniri geleneksel olarak keçi ya da koyun derisinden yapılan tulumlarda, obruk, mağara ya da son yıllarda soğuk hava depolarında bekletilerek olgunlaştırıldıktan sonra tüketime sunulur. Erzincan tulum peyniri, Orta Anadolu ve batı da Erzincan tulum peyniri, ülkenin doğusunda ise Şavak tulum peyniri olarak bilinen kuru tipteki bir peynirdir. Halk tarafından beğenilerek tüketilen Erzincan tulum peyniri halen genellikle küçük çaplı işletmelerde hijyenik olmayan şartlarda üretilmekte ve halk sağlığı açısından potansiyel tehlike oluşturmaktadır. Standart bir üretim tekniğinin olmaması, piyasada farklı kalite ve lezzette peynirlerin olmasına sebep olmaktadır. Bu peynir çeşidine özgü duyusal niteliklerin bilimsel yöntemlerle incelenerek, standart üretim tekniğinin belirlenmesi; hem halk sağlığının hem de piyasa değerinin korunması için önem arz etmektedir, Tulum cheese which has also dry and brine types is produced in many regions except Thrace and it is a kind of cheese which is unique to Turkey. It is the most produced cheese in Turkey after kashar and white cheese. Tulum cheese is put on the market after it is matured traditionally in bags made of goat or sheep skin, kept in caves or cold storages in recent years. Erzincan Tulum cheese is known as Erzincan Tulum cheese in central Anatolia and in the west of Turkey, but in the east it is known as a Şavak Tulum cheese which is a dry type of cheese. Erzincan tulum cheese, which is consumed popularly by the public, it is still usually produced with unhygienic conditions in small-scale dairies and poses a potential danger for public health. The lack of a standard production technique leads to different quality and flavor of cheeses on the market. By examining the specific sensory qualities of this cheese with a scientific method, the standard production technique is determined; it is important for the protection of both public health and market value

Tulum peyniri, Trakya dışında birçokyörede kuru ve salamuralı tipte üretilen ve Türkiye’ye özgü bir peynirçeşididir. Türkiye’de beyaz peynir ve kaşar peynirinden sonra en fazla üretilenpeynirdir. Tulum peyniri geleneksel olarak keçi ya da koyun derisinden yapılantulumlarda, obruk, mağara ya da son yıllarda soğuk hava depolarında bekletilerekolgunlaştırıldıktan sonra tüketime sunulur. Erzincan tulum peyniri, OrtaAnadolu ve batı da Erzincan tulum peyniri, ülkenin doğusunda ise Şavak tulumpeyniri olarak bilinen kuru tipteki bir peynirdir. Halk tarafından beğenilerektüketilen Erzincan tulum peyniri halen genellikle küçük çaplı işletmelerdehijyenik olmayan şartlarda üretilmekte ve halk sağlığı açısından potansiyeltehlike oluşturmaktadır. Standart bir üretim tekniğinin olmaması, piyasadafarklı kalite ve lezzette peynirlerin olmasına sebep olmaktadır. Bu peynirçeşidine özgü duyusal niteliklerin bilimsel yöntemlerle incelenerek, standartüretim tekniğinin belirlenmesi; hem halk sağlığının hem de piyasa değerininkorunması için önem arz etmektedir., Tulum cheese which has also dry and brine types isproduced in many regions except Thrace and it is a kind of cheese which isunique to Turkey. It is the most produced cheese in Turkey after kashar andwhite cheese. Tulum cheese is put on the market after it is maturedtraditionally in bags made of goat or sheep skin, kept in caves or coldstorages in recent years. Erzincan Tulum cheese is known as Erzincan Tulumcheese in central Anatolia and in the west of Turkey, but in the east it isknown as a Şavak Tulum cheese which is a dry type of cheese. Erzincan tulumcheese, which is consumed popularly by the public, it is still usually producedwith unhygienic conditions in small-scale dairies and poses a potential dangerfor public health. The lack of a standard production technique leads todifferent quality and flavor of cheeses on the market. By examining thespecific sensory qualities of this cheese with a scientific method, thestandard production technique is determined; it is important for the protectionof both public health and market value.

The aim of this study was to determine the effects of dietary sepiolite on performance, egg quality, egg yolk cholesterol content and some blood parameters of laying hens during 22 weeks period. For this purpose a total of 135 Lohmann Brown laying hens, 38 weeks of age, were allocated to one control group and two treatment groups. Sepiolite was used at the level of 0, 0.5 and 1% for the diets of control group and the first and second treatment groups, respectively. Dietary sepiolite supplementation did not significantly affect feed intake, egg production, egg weight and feed conversion ratio. The values of egg breaking strength (p

Amaç: Bu araştırma, tüketime sunulan bazı et ve et ürünlerinin mikrobiyolojik kalite niteliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada materyal olarak Konya ilinde faaliyet gösteren kasap ve marketlerden sağlanan parça et, kıyma, sosis, tavuk but, tavuk göğüs, hamburger köfte, inegöl köfte, sucuk, tavuk sosis, tavuk hamburger ve tavuk inegöl köfte kullanıldı. Toplam 166 adet et ve et ürünü analize alındı. Örneklerde Pseudomonas izolasyon ve idnetifikasyonu ile toplam bakteri sayımları yapıldı. Ayrıca Konya ilinde faaliyet gösteren 6 adet süpermarket, kasap ve mezbahanın soğuk hava depolarından hava örnekleme yapıldı. Bulgular: Parça et, kıyma, sosis, tavuk but, tavuk göğüs, hamburger köfte, İnegöl köfte, sucuk, tavuk sosis, tavuk hamburger ve tavuk İnegöl köfte örneklerinde TAMB sayıları median olarak sırasıyla 5.76, 7.86, 5.79, 6.72, 6.70, 6.41, 5.89, 5.76, 6.32, 6.25 ve 6.65 log10 kob/g düzeylerinde belirlendi. Kırmızı et ve ürünleri grubunda identifiye edilen türler %67.44 Pseudomonas luteola, %13.95 P. fluorescens, %12.79 P. oryzihabitans ve %3.49 P. aeruginosa olarak belirlendi. Tavuk eti ve ürünlerinde ise %54.84 P. fluorescens ve %45.16 P. putida saptandı. İki depoda Pseudomonas spp. üremesi görülmezken, diğer dördünde üreme saptandı. Depolardan identifiye edilen Pseudomonas türleri ise P. aeruginosa, P. fluorescens ve P. putida’dır. Öneri: Sonuçlar dikkate alındığında üretim, parçalama, paketleme, nakliye, depolama ve satış aşamalarında gerekli hijyenik tedbirlere dikkat edilmesi gerektiği ifade edilebilir., Aim: This study was carried out to determine the microbiological quality characteristics of retail meat and meat products Materials and Methods: Totally 166 meat and meat products samples included boneless meat, minced meat, sausage, chicken tight, breast, hamburger, Inegöl meatball, Turkish sausage, chicken sausage, chicken burger and chicken Inegöl meat ball obtained from butchers and markets in Konya region used as material. Pseudomonas isolation and identification from samples and total bacteria counts of samples were performed. In edition air sampling were performed from cold storage depots of supermarkets, butchers and abattoirs in Konya region. Results: Median values of total mesophilic bacteria counts of samples were determined as 5.76, 7.86, 5.79, 6.72, 6.70, 6.41, 5.89, 5.76, 6.32, 6.25 and 6.65 log10 cfu/g for boneless meat, minced meat, sausage, chicken tight, breast, hamburger, Inegöl meatball, Turkish sausage, chicken sausage, chicken burger and chicken Inegöl meatball, respectively. Pseudomonas luteola (67.44%), P. fluorescens (13.95%), P. oryzihabitans (12.79%) and P. aeruginosa (3.49%) were identified in red meat and red meat products. P. fluorescens (54.84%) and P. putida (45.16%) were identified in chicken meat and chicken meat products. Pseudomonas strains isolated from four cold storage depots were identified as P. aeruginosa, P. fluorescens and P. putida. Conclusion: It may be stated that hygienic conditions should be checked in production, packaging, transport, storage and marketing of meat and meat products.

WOS: 000374312100020, In this study, three conjugated linoleic acid (CLA)-producing strains of Lactobacillus were cultured up to 36 in reconstituted skim milk powder (10%) supplemented with 2000 mu g/ml of free linoleic acid (LA) and various concentrations of Tween 80. During the incubation, total CLA levels in the culture supernatants were determined by UV-spectrophotometry. The CLA levels significantly (P

WOS: 000374311300008, In this research, it was aimed to determine the effect of eugenol with concentrations of 0.5% and 1.0% on L. monocytogenes with amount of 10(3) cfu/g, 10(4) cfu/g, 10(5) cfu/g and on total aerobic mesophilic microorganisms. In the experimental samples, presence of L. monocytogenes, the total aerobic mesophilic microorganisms and pH values were determined in the beginning (day 0), 5th and 10th days of cold storage at 4 degrees C and 30th and 60th days of frozen storage at -18 degrees C. There were significant differences in the number of total aerobic mesophilic microorganisms at the beginning day (day 0) and 30th day of the experimental Inegol meatballs between groups, statistically (P< 0.01). Considering the storage period, it was observed that the number of initial total aerobic mesophilic microorganisms was reduced in experimental samples during whole storage time (P< 0.01). As an overall evaluation it was determined that the initial number of L. monocytogenes untreated with eugenol was higher than the samples treated with eugenol 0.5% and 1% after 60 days of frozen storage. This difference probably indicates that eugenol has an inhibitory effect on L. monocytogenes., Scientific Research Projects Coordination Unit of Selcuk UniversitySelcuk University [09202057], This project was supported by the Scientific Research Projects Coordination Unit of Selcuk University with the project number 09202057

Amaç: Bu araştırma Türkiye turizmi açısından önemli bir yeri olan Antalya’da faaliyet gösteren et parçalama üniteleri ve marketlerden temin edilen kıyma ve kırmızı et preparatlarında bazı mikrobiyolojik nitelikleri: Toplam mezofilik aerobik bakteri (TMAB), koliform bakteri, E. coli ve koagulaz (+) Staphylococcus sayısını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmada her bir et preparatından (Antrekot, kontrnuar, yumurta, kontrfile, tranç, sokum, gerdan, nuar, bonfile) 24 adet olmak üzere toplam 216 adet numune kullanıldı. Ayrıca her bir marketten (Satın alma esnasında parça etten kıyma haline getirilmek suretiyle) 60 adet kıyma numunesi temin edildi. Bütün numuneler TMAB, koliform bakteri, E. coli ve koagulaz (+) Staphylococcus varlığı yönünden incelenerek istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Et parçalama ünitesinden temin edilen kırmızı et preparatları kendi içlerinde karşılaştırıldığında, et preparatlarının sahip oldukları TMAB ve koliform bakteri sayıları arasında önemli farklılıklar gözlemlendi (P, Aim: This research was conducted to determine the number of total mesophilic aerobic bacteria (TMAB), coliform bacteria, E. coli and coagulase (+) Staphylococcuss in minced and red meat sold in meat shredding units and markets in Antalya city which has an important place in terms of tourism in Turkey. Materials and Methods: Twenty-four samples were taken from each of the meat pieces (Ribeye, silverside, knuckle, striploin, topside, rump, neck, eyeround, tenderloin) giving a total of 216 samples used in this research. In addition 60 minced beef samples (The meat pieces were minced at the time of purchasing) were taken from different markets. All samples are examined and evaluated statistically from the point of the TMAB, coliform bacteria, E coli and coagulase (+) Staphylococcus. Results: Significant differences were observed in the TMAB and coliform bacteria number of meat preparations which were taken from the meat processing unit (P

Ticari mutfaklarda en çok tercih edilen pişirme yöntemlerinde uygulanan ısının et üzerinde farklı organoleptik, kimyasal ve mikrobiyolojik değişikliklere neden olduğu bilinmektedir. En sık kullanılan ve lezzet açısından ete olumlu katkıları olan ızgara tipi pişirme yöntemi gibi yüksek ısı uygulanarak yapılan pişirme yöntemlerinde, ette insan sağlığı açısından tehlikeli kanserojen mutajenik ajanların ( PAH, HA) oluşumu hızlanmaktadır. Buna rağmen kuru pişirme sonucu gerçekleşen dış kabuk ve lezzet verici uçucu bileşikler tüketici açısından tercih edilen özelliklerdir. Etin kaplanarak kadınbudu köfte, şinitzel, balık tava, kievski gibi kızgın yağda yüksek ateşte pişirilmesi de insan sağlığı açısından tehlikeli bir bileşik olan akrilamid oluşumuna neden olmaktadır. En sağlıklı pişirme yöntemi olan haşlama yöntemi ile pişmiş etlerde tüketicinin daha çok tercih ettiği dış kabuk oluşumunun gerçekleşmemesi bu yöntemle hazırlanmış etlerin tüketimini de olumsuz olarak etkilemektedir. Ayrıca Böbrek, kalp, beyin gibi birçok dokuda doğal olarak bulunan ve antioksidan özelliği ile insan sağlığı açısından büyük önem taşıyan karnozin, suda çözünme özelliğinden dolayı haşlanmış etlerde yarı yarıya düşmektedir., It is known that heat which is used in the mostly preferred cooking methods in commercial cuisines causes organoleptic, microbiological and chemical changes in the quality of the meat. In the most frequently used cooking methods which require high heat such as grilling, formation of the carcinogenic mutagenic agents (PAH, HA) is accelerated although these kind of methods have positive effects on the meat in terms of taste. Despite being unhealthy, outer crust which is obtained from dry cooking and the tasty aromatic compounds are the features preferred by the customers. As there exists no outer crust on the meat cooked by means of boiling, which is the healthiest method of cooking, consumption of this kind of meat is effected in a negative way. Besides, the rate of carnosine, which exists naturally in lots of tissues such as kidneys, hearth and brain and also which has great importance for human health in terms of its antioxidant feature, diminishes 50% in boiled meat.

Bu çalışmanın amacı erkek ve dişi Pekin ördeklerinde ilk hafta ana makinesinde büyütmenin besi performansı, karkas özellikleri, et kalitesi ve bazı kan parametreleri üzerine etkilerini belirlemektir. Çalışmada toplam 120 adet (60 erkek ve 60 dişi) pekin ördeği palazı kullanılmıştır. Her cinsiyet grubu rastgele iki farklı yetiştirme grubuna ayrılmıştır. Birinci gruptaki (ana makinesi) palazlar besinin 1-7. günleri arasında ana makinesinde daha sonra altlıklı sistemde büyütülmüştür. İkinci gruptakiler (altlık/kontrol) ise besinin 1-42. günleri arasında altlıklı sistemde büyütülmüştür. Besinin 41. gününde her yetiştirme ve cinsiyet grubundan 5 ördek rastgele seçilerek kan örnekleri alınmıştır. Besinin 42. gününde ördekler özel bir kesimhanede kesilmiştir. Karkas randımanı, organ ağırlıkları ve karkas özellikleri belirlenmiştir. Göğüs ve but etlerinde pH, kül, yağ ve ham protein düzeyleri tespit edilmiştir. Altlıklı sistemde büyütülen ördeklerde toplam canlı ağırlık artışı, karkas randımanı ve göğüs eti yüzdesi ana makinesinde büyütülen ördeklere göre daha yüksek (P, The aim of this study is to determine effects of brooder machine rearing method in the first week on fattening performance, carcass characteristics, meat quality and some blood parameters of male and female Pekin ducks. A total of 120 (60 male and 60 female) ducklings were used in the research. Each sex group was randomly allocated into two rearing methods. In the first group (brooder machine), ducklings were arranged in the brooder machine from 1 to 7 d then reared on the deep litter floor until day 42 . In the second group (litter/control), ducklings were reared on the deep litter floor from the day 1 to the day 42 of the fattening period. At the day 41 of the fattening period, 5 ducks from each sex and rearing groups were randomly selected and bled. At the day 42 of the fattening period all ducklings were slaughtered in a commercial slaughterhouse. Hot carcass yield, organ weights and carcass characteristics were determined. Also pH, ash, fat and crude protein were determined in the breast and thigh muscles. Total body weight gain, hot carcass yield and breast percentage of ducks reared on the litter group (control group) were significantly (P

WOS: 000354410400008, This study was carried out to determine the effects of dietary inactive yeast and live yeast on performance, egg quality traits, some blood parameters and antibody production to sheep red blood cell (SRBC) of laying hens during 16 weeks. A total of 96 Hyline Brown laying hens were allocated into one control group and three treatment groups each containing 24 hens. Each group had six replicate groups of 4 hens. A basal diet was supplemented with 1 g/kg inactive yeast (yeast autolysate, InteWall, Saccharomyces cerevisiae), 0.5 g/kg live yeast (InteSacc, Saccharomyces cerevisiae) and 1 g/kg inactive yeast + 0.5 g/kg live yeast in the diets of the first, second and third treatment groups, respectively. At the end of the study the results indicated that dietary treatments did not affect feed intake, interior and exterior egg quality characteristics. Dietary inactive yeast supplementation improved hen-day egg production (P=0.024) and feed conversion ratio (P=0.017) and decreased egg yolk cholesterol concentration (P=0.013). Antibody titers against SRBC and blood serum parameters were not affected by dietary treatments. The significant interaction was found in egg yolk cholesterol concentration (P=0.032) between inactive yeast and live yeast. As a result dietary inactive yeast at the level of 1 g/kg had beneficial effects in laying performance and in low cholesterol-egg production., Integro Food and Feed Manufacturing Company (Istanbul, Turkey), The authors wish to thank Integro Food and Feed Manufacturing Company (Istanbul, Turkey) for supporting this study.

WOS: 000342266000009, The objective of this study was to determine the effects of dietary yeast cell wall (YCW) on performance, egg quality, some blood parameters and humoral immune response of laying hens during 26 wks period. For this purpose a total of 225 Hyline Brown laying hens, 39 wks of age, were allocated to one control group and four treatment groups. Basal diet was supplemented with YCW derived from bakers yeast Saccharomyces cerevisiae (InteMOS) at the level of 1, 2, 3 and 4 g/kg in the diets of the first, second, third and fourth treatment groups, respectively. Dietary treatments did not significantly affect body weight, feed intake, egg production, egg weight, feed conversion, and egg internal and external quality characteristics. YCW supplementation at the level of 1 and 2 g/kg decreased egg yolk cholesterol level as mg per g yolk (P < 0.05). Blood serum levels of cholesterol and triglyceride were decreased with the dietary inclusion of YCW at the level of 2, 3 and 4 g/kg (P < 0.01). Dietary YCW supplementation increased antibody titres to SRBC (P < 0.01). As a result dietary YCW at the level of 1 and 2 g/kg had beneficial effects in the production of low cholesterol eggs and improvement in humoral immunity response., Integro Food and Feed Manufacturing Company (Istanbul, Turkey), This work was supported by Integro Food and Feed Manufacturing Company (Istanbul, Turkey).

WOS: 000344689400018, This study was carried out to determine the effects of dietary yeast cell wall supplementation on growth performance, carcass traits, antibody production to sheep red blood cells (SRBC) and histopathological changes in broilers. A total of 272 Ross 308 male broiler chicks aged one day were allocated into one control group and three treatment groups each containing 68 chicks. A basal diet was supplemented with 0, 1, 2 and 3 g/kg yeast cell wall (InteMos) to obtain dietary treatments. The experimental period lasted 6 weeks. Dietary yeast cell wall increased body weight gain during the first three weeks (P, Integro Food and Feed Manufacturing Company (Istanbul, Turkey), The authors wish to thank Integro Food and Feed Manufacturing Company (Istanbul, Turkey) for supporting this study and Beypilic for supplying chicks (Bolu, Turkey).

Amaç: Bu araştırmada, keklik etlerinde Listeria spp. ve patojen tür olan Listeria monocytogenes’in varlığı araştırılarak insidensinin ve dolayısıyla halk sağlığı bakımından öneminin ortaya konması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Araştırmada, 10 erkek ve 10 dişi olmak üzere 20 adet keklik eti kullanıldı. Numuneler, keklik yetiş- tiriciliği yapılan özel bir çiftlikten temin edildi. Kanatlı kesiminin yapıldığı özel bir kesimhanede kesilip aseptik şartlarda soğuk koşullar altında laboratuara getirilip analize alındı. Listeria spp.’nin izolasyon ve identifikasyonunda Food and Drug Administration (FDA) tarafından bildirilen yöntem kullanıldı. Bulgular: İncelenen 20 keklik numunesinden bir erkek ve bir dişi olmak üzere 2’sinin (%10) Listeria spp. ile kontamine olduğu tespit edildi. Kontamine iki numuneden izole edilen 10 izolatın 5’i (%50) L. innocua, 4’ü (%40) L. grayi ve 1’i (%10) L. welshimeri olarak identifiye edildi. Öneri: Elde edilen bulgular, keklik etinin halk sağlığı açısından risk oluşturabileceğini ve bazı önlemlerin alınması gerektiğini ortaya koymaktadır. Bu amaçla, özellikle yetiştirme ve kesimhane işletmelerinin hijyen kalitesinin yükseltilmesi, çapraz bulaşmaların önlenmesi ve tüketim aşamasına kadar soğuk zincirin sağlanmasının önem arz ettiği kanaatine varılmıştır., Aim: In this study, it was aimed that to determine the presence of Listeria spp. and especially Listeria monocytogenes in partridge meats for putting forth the importance on public health. Materials and Methods: The survey included 10 male and 10 female partridge carcasses. Samples were obtained from a private farm which performs partridge breeding. After the cutting of partridges under aseptic conditions in a private slaughterhouse, samples were brought in to the laboratory and analyzed. Food and Drug Administration (FDA) method was used for the isolation and identification. Results: Two of the (10%) samples analyzed were found to be contaminated with Listeria spp. 10 isolates collected from the contaminated samples. These samples identified as L. innocua (5, 50%), L. grayi (4, 40%) and L. welshimeri (1, 10%). Conclusions: As a result, findings showed us partridge meat may be a public health risk and preventive measures should be taken. For this purpose hygienic conditions have to be proven on breeding and slaughtering enterprises, prevent cross- contamination and kept the cold chain until consumption.

Konya piyasasında tüketime sunulan 80 adet sütlü tatlı ve deneysel amaçlı üretimi yapılan sütlü tatlılar pH, viskozite, y üzde kuru madde, kül, şeker ve yağ yönünden incelenmiştir. Piyasada satışa sunulan sütlü tatlıların pH, viskozite, yüzde kuru madde, % kül, % şeker ve % yağ ortalama değerleri sırasıyla 6.66- 6.94, 9.36- 85.00, 36.55- 48.98, 0.35- 0.78, 24.26- 27.69, 2.25- 4.62 arasında tespit edildi. Deneysel olarak üretilen sütlü tatlılara ait değerler sırasıyla 6.76- 6.92, 13.40- 106.40, 29.98- 45.84, 0.48- 0.82, 21.62- 26.78, 2.42- 4.90 olarak tespit edildi. Sütlü tatlı örneklerinde bazı kimyasal özellikler bakımından önemli derecede farklılık tespit edildi. Sütlü tatlı numunelerinin tümünde pH, şeker ve yağ miktarı bakımından fark olmadığı belirlendi. Sütlü tatlıların üretim reçetelerinin standart olmadığı ve üretim koşulları ile kullanılan ham maddelerin farklı olmasının etkili olduğu belirlendi. Gerek T ürkiye de gerekse de dünyada yapılan literatür taramalarında sütlü tatlıların kimyasal kalitesi üzerine az sayıda araştırma bulunduğu tespit edilmiştir. T ürkiye de sütlü tatlıların yapım tekniklerinin farklı olması ve bir standardın olmaması nedeniyle bu çalışmada piyasadan temin edilen ve deneysel olarak üretilen sütlü tatlıların bazı kimyasal kalitelerini tespit etmek amaçlanmıştır., Eight milky desserts prepared for the consumption in Konya, and milky desserts made by empirical production were examined in terms of pH, viscosity, dry matter, ash, sugar, and fat. The average pH, viscosity, dry matter, ash, sugar and fat values of milky desserts offered for sale on the market were determined between 6.66- 6.94, 9.36- 85.00, 36.55- 48.98, 0.35- 0.78, 24.26- 27.69, 2.25- 4.62, respectively. The values of milky desserts produced experimentally were determined 6.76- 6.92, 13.40- 106.40, 29.98- 45.84, 0.48- 0.82, 21.62- 26.78, 2.42- 4.90, respectively. In terms of some chemical features, important differences were found in the samples of milky desserts. It was identified that in terms of the amounts of pH, sugar and fat, there are no differences. It was identified that the production formulas of milks desserts were not standardiz ed, and production conditions and the differences of raw material being used have influence on this situation.In a ddition, basing on the chemical quality of milky desserts in the research both in Turkey and in the World, it was reported that there were a small number of researches. Due to the differences in production techniques and the lack of standard in Turkey, it has been aimed to determine the chemical quality of milky desserts in market and produced by experimentally.

Amaç: Bir besin kaynağı olan sütte toksik metaller üzerinde çok fazla araştırma bulunmamaktadır. Bu araştırmada Konya yöresinden elde edilen inek sütlerinde bazı ağır metallerin varlıkları araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Konya yöresinde 19 yerleşim biriminden alınan toplam 61 adet süt numunesinde kurşun (Pb), kadmiyum (Cd), arsenik (As) selenyum (Se) ve çinko (Zn) miktarları Atomic Absorption Spectrometer ile araştırıldı. Bulgular: Kurşun, kadmiyum, arsenik, selenyum ve çinko düzeyleri sırası ile 0.0000001, 0.0000388, 0.0000839, 0.0000331 ve 0.0026681 ppm olarak belirlendi. Öneri: Belirlenen kurşun, kadmiyum, arsenik, selenyum ve çinko düzeyleri Birleşik Gıda Kodeksinin besinler için önerdiği maksimum düzeylerin çok altında bulundu. Bu düzeylerin insan sağlığı için tehlikeli boyutlarda olmadığı ve süt inekleri için kontaminasyon riskinin de yüksek olmadığı kanısına varıldı. Araştırmalara daha çok sayıda örnek alınarak ve daha fazla element çeşidini konu alarak devam edilmelidir., Aim: There was no enough research about the presence of heavy metals in the milk a source of important nutrients. In this study, some heavy metal existence was investigated in the milk obtained from Konya region. Materials and Methods: Lead (Pb), cadmium (Cd), arsenic (As), selenium (Se) and zinc (Zn) levels of 61 milk samples obtained from 19 places in Konya region were determined by Atomic Absorption Spectrometer. Results: Average lead, cadmium, arsenic, selenium and zinc levels were 0.0000001, 0.0000388, 0.0000839, 0.0000331 and 0.0026681 ppm, respectively. Conclusion: Determined lead, cadmium, selenium, zinc and arsenic levels are much below the maximum levels recommended by Joint Food Codex. These levels are not a threat against human health and the contamination risk for dairy cattle is not high. Further research needs to be conducted by taking more samples and studying more element types.

Gökmen, Mukadderat (Balikesir Author), Bu çalışmada, farklı prensiplere dayalı üç farklı antibiyotik test kitinin performansları beta-laktam grubu antibiyotiklerden penisilin G, ampisilin, amoksisilin ve kloksasilin ile yapay olarak kontamine edilmiş çiğ süt örneklerinde değerlendirildi. Kontamine edilmemiş çiğ süt örneklerinde immunoreseptör ve enzimatik temelli test kitleri ile yanlış pozitif sonuç alınmadı. Bununla beraber, mikrobiyal inhibisyon temelli test kiti ile bir örnekten yanlış pozitif sonuç elde edildi. Türk Gıda Kodeksi maksimum kalıntı limitlerinde en yüksek hassasiyet oranı immunoreseptör temelli test kiti ile elde edildi. Enzimatik temelli test kitinin maksimum kalıntı limitlerindeki performansının yetersiz olduğu tespit edildi. Çalışmada, örnekteki antibiyotik kalıntılarının C18 katı faz ekstraksiyonu, benzoik anhidrit ve 1,2,4-triazol civa klorid solüsyonu ile türevlendirme ve 325 nm dalga boyunda UV ile tespit prensibine dayanan HPLC metodu kullanıldı. Metot tespit limitleri, ampisilin için 8 ?g/kg, amoksisilin için 8 ?g/kg; penisilin G için 6 ?g/kg ve kloksasilin için 11 ?g/kg olarak belirlendi. Ortalama geri kazanımlar % 67.7 ve % 76.6 arasında tespit edildi. Kromatografik metot ile elde edilen tespit limitleri, ampisilin, amoksisilin ve penisilin G için Türkiye ve Avrupa Birliği maksimum kalıntı limitlerinin üzerinde saptandı, In this study, the methodological performance of three antibiotic residue screening test kits based on different principles were evaluated in artificially contaminated raw milk samples with beta-lactams including ampicillin, amoxicillin, penicillin G and cloxacillin. No false positive result was obtained with immunoreceptor and enzymatic-based test kits in raw milk samples without artificial contamination. However, a false positive result was obtained from one sample using the microbial inhibition-based test kit. At maximum residue limits of Turkish Food Codex, the highest sensitivity rate was obtained from the immunoreceptor-based test kit. The performance of enzyme-based test kit at maximum residue limits was found as insufficient. HPLC method used herein was based on the C18 solid phase extraction and ultraviolet detection at 325 nm of residues derivatized with benzoic anhydride and 1,2,4-triazole mercuric chloride solution. Detection limits of the method were 8, 8, 6 and 11 #956;g/kg for ampicillin, amoxicillin, penicillin G and cloxacillin, respectively. The mean recovery rates ranged from 67.7 % to 76.6 %. Limits of detection using chromatographic method were found as exceeding the Turkish and European MRLs for ampicillin, amoxicillin and penicillin G.

Some newly recognized pathogens have been defined as food-borne pathogens in many parts of the world. Escherihia coli O157:H7, Salmonella Typhimurium Definitive Type 104, Helicobacter pylori, Arcobacter butzleri are the main of these pathogens. Some pathogens, such as Salmonella Enteritiditis, Campylobacter jejuni, Vibrio vulnificus, Listeria monocytogenes, Enterobacter sakazakii, Enterococci, Mycobacterium avium subsp. paratuberculosis have been recognized pathogens for many years but have only in the past two decades been determined to be predominantly foodborne. Several factors playing important role in the epidemiology of new emerging and re-emerging food-borne pathogens are changes in the pathogens, economical and technological developments, poverty and pollution, dietary habits, new changes in health sector, demographic changes, increasing in travel and migration and trade in food and animal feed and animals, new food vehicles of transmission. New emerging and re-emerging food-borne pathogens have been implicated with new food vehicles. Foods previously thought to be safe are now considered potentially hazardous. Approaches such as hazard analysisis critical control point, good agricultural practice, good veterinary practice, good manufacturing practice, good distribution practice and good trade practice play important role in reducing and eliminating of food-borne infections.

WOS: 000302198700024, This study was carried out to determine the effects of dietary sepiolite on performance, carcass traits and some blood parameters of broilers. A total of 204 daily Ross 308 female broiler chicks were allocated into one control group and two treatment groups each containing 68 chicks. Sepiolite was used at the level of 0%, 0.5% and 1% for the diets of control group and the first and second treatment groups, respectively. The experimental period lasted 6 weeks. Supplemental sepiolite improved body weight (P

WOS: 000307911300029, Some newly recognized pathogens have been defined as food-borne pathogens in many parts of the world. Escherihia coli O157:H7, Salmonella Typhimurium Definitive Type 104, Helicobacter pylori, Arcobacter butzleri are the main of these pathogens. Some pathogens, such as Salmonella Enteritiditis, Campylobacter jejuni, Vibrio vulnificus, Listeria monocyto genes, Enterobacter sakazakii, Enterococci, Mycobacterium avium subsp. paratuberculosis have been recognized pathogens for many years but have only in the past two decades been determined to be predominantly foodborne. Several factors playing important role in the epidemiology of new emerging and re-emerging food-borne pathogens are changes in the pathogens, economical and technological developments, poverty and pollution, dietary habits, new changes in health sector, demographic changes, increasing in travel and migration and trade in food and animal feed and animals, new food vehicles of transmission. New emerging and re-emerging food-borne pathogens have been implicated with new food vehicles. Foods previously thought to be safe are now considered potentially hazardous. Approaches such as hazard analysisis critical control point, good agricultural practice, good veterinary practice, good manufacturing practice, good distribution practice and good trade practice play important role in reducing and eliminating of food-borne infections.

This study was carried out to determine the effects of dietary sepiolite on performance, carcass traits and some blood parameters of broilers. A total of 204 daily Ross 308 female broiler chicks were allocated into one control group and two treatment groups each containing 68 chicks. Sepiolite was used at the level of 0%, 0.5% and 1% for the diets of control group and the first and second treatment groups, respectively. The experimental period lasted 6 weeks. Supplemental sepiolite improved body weight (P

Helicobacter pylori kolonize olduğu bireylerde başlıca aktif kronik gastrit, peptik ülser, duodenal ülser ve mide kanserinin yanı sıra birçok infeksiyonda tespit edilmiş önemli bir patojendir. Dünya Sağlık Örgütü H. pylori’yi I. sınıf karsinojen olarak sınıflandırmıştır. Bulaşma yolları kesin olarak bilinmemektedir. Gıda ve su kaynaklı bulaşmanın halen tartışmalı olduğu, infeksiyonun epidemiyolojisinde fekal-oral ve oral-oral bulaşma fikrinin daha ağır bastığı bildirilmektedir. H. pylori’nin canlı fakat kültürü yapılamayan (Viable But Nonculturable, VBNC) formunda uzun süre patojen özelliklerini kaybetmeden yaşaması, sular ve kontamine sularla yıkanan sebzelerde tespit edilmesi, vakumlu veya vakumsuz paketlemenin H. pylori’nin canlılığı üzerinde çok az bir etkisinin bulunması, soğutulmuş ve dondurulmuş olarak muhafaza edilen kıymalarda belirli bir süre canlı kalabilmesi, bakterinin taşınması ve bulaşmasında gıda maddelerinin bir vasıta olabileceği fikrini desteklemektedir., Helicobacter pylori is an important pathogen found in active chronic gastritis, peptic and duodenal ulcers, gastric cancer and also some infections in people colonized with H. pylori. The World Health Organization has classified H. pylori as a type I carcinogen. Transmission routes have not been clearly understood yet. It has been reported that fecal-oral anda oral-oral transmission is the most important vehicle while transmission via food and water is still controversial. Survival of H. pylori for several days without losing its pathogenicity in VBNC (Viable But Nonculturable) form, its detection in water and vegetables irrigated with contaminated water, minor effect of packaging in vacuum or air on survival of H. pylori, its ability to survive for long periods of time in ground beef during frozen storage are the findings that support the idea that food and water are vehicles in transmission.

Bakterilerin taksonomisi ve bilimsel adlandırılmasında yıllardan beri gerçekleşen sürekli değişimlere karşın son 20-30 yıldaki değişimler dikkat çekicidir. LAB’nin taksonomisi de sürekli değişken olmasına rağmen başlıca soylar; Carnobacterium Enterococcus, Lactobacillus, Lactococcus, Leuconostoc, Oenococcus, Pediococcus, Streptococcus, Tetragenococcus, Vagococcus ve Weissella olarak tanımlanmaktadır. 1990’lı yıllarda Leuconostoc paramesenteroides ve bazı Lactobacillus türleri Weissella cinsine dahil edilmiş ve günümüze kadar 13 tür belirlenmiştir. LAB’ın ya da laktiklerin ortak özellikleri, laktozdan laktik asit fermentasyonu sonucunda laktik asit oluşturmalarıdır. Laktik fermentasyonla, besinlerde hem organo-leptik özellikler denilen tat, koku gibi duyusal özelliklerin oluşumunu sağlamak, hem de fermentasyonu sağlamaktır. Starter kültür kullanımıyla biyojen aminlerin oluşumu ve istenilmeyen mikroorganizmaların gelişimleri engellenerek, daha sağlıklı, kaliteli ve standart bir ürün elde edilmektedir. LAB “güvenli bakteriler” olarak kabul edilirler ve koruyucu kültürlerin özelliklerini taşırlar. LAB antagonizması, diğer mikroorganizmalarla besin öğeleri için yarışarak ya da organik asitler(asetik, propiyonik asit) veya laktik asit üretimiyle gıdanın asitlenmesiyle bozulmaya neden olacak mikroorganizmaların büyümesi engellenmekte, hatta öldürebilmektedirler., Despite continuous changes for years in taxonomy and nomenclature of bacteria, there are noteworthy changes occured in the last 20-30 years. Although continuous changes has also been occured in the LAB taxonomy, mainly genus are Carnobacterium Enterococcus, Lactobacillus, Lactococcus, Leuconostoc, Oenococcus, Pediococcus, Streptococcus, Tet.ragenococcus, Vagococcus ve Weissella. In 1990. some Lactobacillus spp. and Leuconostoc paramesenteroides has been included in Weissella genus. 13 species has been identified until today. LAB’s or chemical compositions (lactics) the common features of lactic acid fermentation of lactose as a result of the formation of lactic acid. Lactic fermentation, the socalled organoleptic characteristics of foods and taste, odor, such as to ensure the formation of sensory features, as well as to provide the fermentation. Development of undesirable microorganisms in the use of starter cultures and by preventing the formation of biogenic amines, more healthy, high quality and standard of a product are obtained. LAB "safe bacteria" are considered to carry the properties and protective cultures. LAB antagonism, by competing for nutrients with other microorganisms or organic acids (acetic, propionic acid) or lactic acid production prevented the growth of microorganisms that can cause deterioration of food chemical acidics, or even kills.

Bu çalışmada kitosan ve uçucu yağ içeren kitosan solüsyonları ile hazırlanan yenilebilir filmlerin Staphylococcus aureus ve Escherichia coli O157:H7'ye karşı antimikrobiyal etkinlikleri kaşar peyniri üzerinde değerlendirilmiştir. Kekik ve karanfil uçucu yağları film solüsyonlarına %0.5 ve %1 oranında ilave edilmiştir. Kaşar peyniri örnekleri S. aureus ve E. coli O157:H7ile Log 5 kob/g düzeyinde kontamine edilmiştir. Yapay olarak kontamine edilen örnekler hazırlanan filmler ile kaplanmış ve 4ºC' de 14 gün muhafaza edilmiştir. Muhafazanın 1, 7 ve 14. günlerinde yapılan sayımlar ile filmlerin S. aureus ve E. coli O157:H7'ye karşı antimikrobiyal etkinlikleri değerlendirilmiştir. Muhafaza periyodu sonunda tüm film tiplerinin her iki patojene karşı antimikrobiyal etkinliği kontrol grubuna nazaran önemli düzeyde bulunmuştur (P0.05). Kontrol grubuna nazaran yenilebilir filmler ile kaplanmış örneklerde S. aureus sayısı 0.90 Log ile 2.66 Log arasında ve E. coli O157:H7 sayısı 0.75 Log ile 2.32 Log arasında düşük tespit edilmiştir., In this study antimicrobial efficacy of edible films prepared with chitosan solution and chitosan solutions containing essential oils against Staphylococcus aureus and Escherichia coli O157:H7 were evaluated on kashar cheese. Oregano and clove oils were added to edible film solutions at 0.5% and 1%. Kashar cheese samples were contaminated with S. aureus and E. coli O157:H7 at 5 Log cfu/g. Artificially contaminated cheese samples were wrapped with prepared films and stored at 4ºC for 14 days. Antimicrobial eff ectiveness of films against S. aureus and E. coli O157:H7 were evaluated by counts performed on 1, 7 and 14 days of storage period. At the end of storage period antimicrobial eff ectiveness of all film types against both pathogens were determined as significant (P

Cronobacter sakazakii birçok yaş grubunda farklı enfeksiyonlara (örn., pnömoni, konjuktivitis, apandisit) sebep olmakla birlikte, özellikle yeni doğan bebeklerde ve çocuklarda menenjit, nekrotik enterokolitis ve bakteriyemiye neden olan bir patojendir. Toz bebek mamalarının tüketimine bağlı olarak son yıllarda yaşanan sağlık sorunları, dünya genelinde toz bebek mamaları üzerine artan sayıda araştırmalar yapılmasına neden olmuştur. Amerikan Gıda ve İlaç Dairesi (FDA), Amerika Birleşik Devletleri’ndeki sağlık kuruluşlarını, toz bebek mamaları ile beslenen yeni doğan bebeklerde C. sakazakii’den kaynaklanan enfeksiyonun varlığı hakkında uyarmıştır. Toz bebek mamaları üzerinde yoğunlaşan uluslar arası hassasiyet üzerine, 2004 yılında Gıda ve Tarım Örgütü ve Dünya Sağlık Örgütü (FAO/WHO) neonatal enfeksiyonlar ve toz bebek mamaları ile ilişkili mikroorganizmalar konusunda bir risk yaklaşımı görevini üstlenmişler ve Cronobacter spp ve Salmonella spp.’yi hijyen kalitesi olarak kategorize etmişlerdir. Bununla birlikte C. sakazakii, et, sebze, peynir, tohum, baharat olmak üzere birçok gıdada da tespit edilmiştir. Toz bebek formüllerinde uzun süre canlı kalabilmesinin yanı sıra, tahıl kökenli bebek devam mamalarının, bazı taze meyve ve sebzelerin C. sakazakii’nin üremesini desteklemesi ayrıca önem arz etmektedir. Fırsatçı bir patojen olan C. sakazakii’nin sebep olacağı gıda kaynaklı enfeksiyonlara karşı başlıca koruyucu önlemler, ısıl işlemlerde etkinliğin sağlanmasının yanı sıra, üretim yeri çevresinden ısıl işlem sonrası meydana gelebilecek kontaminasyonları ortadan kaldırma yönünde olmalıdır., Cronobacter sakazakii causes various infections (i.e., pneumonia, conjuctivitis, appendicitis) in most of the age groups and it mostly causes meningitis, necrotic enterocolitis and bacteremia in newborns and children. In recent years there are increasing amount of researches for infant formulas in all of the world because of health problems depending on the consumption of infant formulas. Food and Drug Administration (FDA) has warned the medical centers in USA about C. sakazakii infections for newborns that fed with infant formula. As a result of the international growing concern about infant formulas, Food and Agriculture Organizations and World Health Organization (FAO/WHO) have assumed a risk approach mission about microorganisms associated with infant formulas and they have categorized Cronobacter spp and Salmonella spp as a hygen quality. Additionally C. sakazakii has been isolated from various foods such as meat, vegetables, cheese, seed and spices. In addition to surviving for a long time in powdered infant formula, it is also important that powdered infant cereals, some vegetables and fruits support the growth of C. sakazakii. The main preventive precautions against foodborne infections caused by opportunistic pathogen C. sakazakii are to provide efficient heat treatment and to prevent possible contaminations from production environment that could occur after the heat treatment.

Amaç: Araştırma, konjak sakızının ve konjak sakızına karragenan ile ksantan sakızı ilavesinin dondurma üretiminde kullanılabilme imkânlarının araştırılması amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Araştırmada %0.8 oranında yalnızca salep kullanılan bir kontrol grubu ve %0.35 oranında yalnızca konjak sakızı ve konjak sakızına %10 ve %20’sini oluşturacak şekilde karragenan ve ksantan sakızının ilave edildiği 5 deneme grubu oluşturuldu. Dondurma karışımı üretimden önce, dondurma numuneleri ise üretimden sonra muhafazalarının 1., 15. ve 30. günlerinde analizlere tabi tutuldu. Bulgular: Dondurma karışımlarında, konjak sakızına %10 ve %20 düzeyinde ksantan sakızı ilavesinin pH değerlerini düşürdüğü (p0.05) saptandı. Yalnızca konjak sakızı ve konjak sakızı ile diğer stabilizatör maddeleri içeren karışımların viskozite değerleri yüksek (p0.001) bulundu. Konjak sakızına %10 oranında karragenan ve ksantan sakızı ilavesinin hacim genişlemesini saleple benzer duruma getirdiği belirlendi. Yalnızca konjak sakızı ve konjak sakızı ile diğer stabilizatör maddelerin karışımını içeren gruplarda ilk damlama süreleri ile tamamen erime süreleri yüksek (p0.001) bulundu. Yalnızca konjak sakızı ve konjak sakızı ile diğer stabilizatör madde karışımlarının dondurmaların renk-görünüm, yapı-kıvam ve tat-koku özelliklerini iyileştirdiği (p0.001) tespit edildi. Öneri: Dondurma üretiminde konjak sakızı ve/veya konjak sakızına %10 ve %20’sini oluşturacak şekilde karragenan ve ksantan sakızı kombinasyonları kullanımı salebe alternatif olabilir., Aim: This investigation was done to determine the effect of konjac gum and combination of the konjac gum with carragenan and xanthan gum the possible usage on the ice-cream production. Materials and Methods: In the research, the control group was formed using only salep with 0.8% and five experimental groups were formed as; only konjac gum with 0.35% and addition of the carragenan and xanthan gum with 10% and 20% proportions of the konjac gum. Analysis of the ice cream mixes before the production and ice cream samples after the production at 1, 15 and 30th day of the storage period were done. Results: Addition of xanthan gum to konjac gum at 10% and 20% reduced the pH value of the ice-cream mix (p

This study aims to investigate the effect of chitosan, natural polysaccharide, use in different proportions (0.05%, 0.1%, 0.5% and 1%) on the quality of Turkish sausage production. In the study, as a control group, the first group was added only 0.05% nitrate. Microbiological analysis (total aerobic mesophilic bacteria, Enterobacteriaceae, coliform and Escherichia coli, sulphite-reducing clostridia, mold-yeast count) was done in the four different stages of experimental sausage production, (meat [DN1], after mixing [DN2], after filling [DN3], after ripening [DN4]) and on the 1, 7, 15, 30 and 60 days of the storage. Sensory qualities of experimental sausage samples (flavor, color, appearance and texture) were evaluated in the DN4. It was then determined that a little amount of chitosan addition (0.05%, 0.1% and 0.5%) into the production of Turkish sausage affected the microbiological and sensory quality positively. However, addition of much larger amounts (such as 1%) affected the sensory quality in a negative way. Moreover, it was determined that higher amounts of chitosan applications (0.5% and 1%) created technological problems.

Bu çalışma, Türk Sucuğu üretiminde doğal bir polisakkarit olan kitosanın farklı oranlarda (%0.05, %0.1, %0.5 ve %1) kullanılarak ürünün kalitesi üzerine etkilerini araştırmak amacıyla yapıldı. Kontrol grubuna %0.05 oranında nitrat ilave edildi. Deneysel sucuk üretiminin dört ayrı aşamasında (ette [DN1], karışım sonrası [DN2], dolum sonrası [DN3] olgunlaştırma sonrası [DN4]) ve depolamanın 1, 7, 15, 30 ve 60. günlerinde mikrobiyolojik analizler (Toplam aerobik mezofilik bakteri, Enterobacteriaceae, koliform, Escherichia coli, sülfitindirgeyen clostridia ve küf-maya sayımı) yapıldı. DN4 aşamasında duyusal nitelikleri (lezzet, renk, görünüm ve tekstür) değerlendirildi. Türk sucuğu üretiminde düşük oranlarda (%0.05, %0.1 ve %0.5) kitosan ilavesinin mikrobiyolojik ve duyusal kaliteyi olumlu yönde etkileyebileceği, yüksek oranlarda kitosan (örn., %1) uygulamalarının ise duyusal kaliteyi olumsuz yönde etkilediği belirlendi., This study aims to investigate the eff ect of chitosan, natural polysaccharide, use in diff erent proportions (0.05%, 0.1%, 0.5% and 1%) on the quality of Turkish sausage production. In the study, as a control group, the first group was added only 0.05% nitrate. Microbiological analysis (total aerobic mesophilic bacteria, Enterobacteriaceae, coliform and Escherichia coli, sulphite-reducing clostridia, mold-yeast count) was done in the four diff erent stages of experimental sausage production, (meat [DN1], after mixing [DN2], after filling [DN3], after ripening [DN4]) and on the 1, 7, 15, 30 and 60 days of the storage. Sensory qualities of experimental sausage samples (fl avor, color, appearance and texture) were evaluated in the DN4. It was then determined that a little amount of chitosan addition (0.05%, 0.1% and 0.5%) into the production of Turkish sausage aff ected the microbiological and sensory quality positively. However, addition of much larger amounts (such as 1%) aff ected the sensory quality in a negative way. Moreover, it was determined that higher amounts of chitosan applications (0.5% and 1%) created technological problems.

Araştırmada, Konya piyasasından temin edilen hindi eti ve ürünlerinde termofilik Campylobacter türlerinin (C. jejuni, C. coli, C. lari) insidensi araştırıldı. Campylobacter türlerinin izolasyon ve identifikasyonunda FDA (Food Drug Administration) tarafından önerilen metot kullanıldı. Araştırmada 55 adet hindi karkas parçaları (but, göğüs, kanat, gerdan), 52 adet hindi eti ürünü (köfte, burger, döner, sucuk, salam, sosis, jambon) ve 10 adet yenilebilir iç organ (5 adet karaciğer, 5 adet kalp) incelendi. incelenen toplam 117 numuneden 25’inde Campylobacter izole edildi. Bunların 6 adedinin C. jejuni (%5.12), 10 adedinin C. coli (%8.54), ve 9 adedinin de C. lari (%7.69) olduğu belirlendi. Hindi eti ürünlerinde ise Campylobacter türlerine rastlanılmadı. Sonuç olarak hindi karkas parçalarında ve iç organlarda önemli düzeyde Campylobacter türleri tespit edildi. Halk sağlığı açısından hindi karkaslarının risk oluşturabileceği, fakat hindi eti ürünlerinin güvenle tüketilebileceği sonucuna varıldı., In this study, totallly 117 turkey meat and turkey meat product samples obtained from Konya retail markets were investigated for presence of Campylobacter ssp. For isolation and identification of Campylobacter spp., the method recommended by FDA was used. In the study, 55 turkey meat samples, 52 turkey meat product samples and 10 edible offal samples (5 liver and 5 heart) were investigated. Campylobacter spp. were isolated from 25 samples of totally 117 samples ( 21,36%) while 6 of them (5.12%) were identified as C. jejuni, 10 of them (8.54%) were identified as C. coli and 9 of them (7.69%) were identified as C. lari. Campylobacter spp. were not found in turkey meat products. As a result, Campylobacter spp. were isolated from turkey meat and edible offals at important levels. It was concluded that turkey meat carcasses have a potential risk to human health.

Dünyanın her bölgesinde özellikle su kaynaklı ortamlarda bulunan ve sıcak mevsimlerde kontamine su ve gıdaların pişirilmeden veya az pişirilerek tüketilmesi sonucu başlıca gastroenteritis semptomları şeklinde rahatsızlıklara sebep olan Plesiomonas shigelloides’in genel özellikleri, epidemiyolojisi, besinlere bulaşması ve bulaşmada rol oynayan gıdalar, patojenitesi, semptom, izolasyon ve idendifikasyonu hakkında bilgiler verilmiştir., Plesiomonas shigelloides found in water environment around the world and causes gastroenteritis in human beings consumed contaminated water and food especillay raw and rare-cooked. In this review, some knowledge about general characteristics, epidemiology, contamination to food, pathogenesis, symptom, isolation and identification of Plesiomonas shigelloides was given.

WOS: 000281800200028, Enterobacter sakazakii has been caused foodborne illnesses through consumption of a variety of foods such as milk powder, cheese, sausage, particularly infant foods. In this study, the presence of E. sakazakii were investigated in 60 milk powder, 50 whey powder and 50 white cheese. ISO/TS 22964 (IDF/RM 210) method was used for detection E. sakazakii. E. sakazakii was identified from milk powder 5% (3/60), white cheese 4% (2/50). E. sakazakii was not detected in whey powder. According to Commission Regulation (EC) and Turkish Food Codex Microbiological Criteria Communique E. sakazakii must not present in infant formulae, formulae for special medical purposes and follow-on formulae. Also in many countries, E. sakazakii infections associated with most of the milk-based products that have been reported. In conclusion, the results indicate that milk powder and white cheese produced some dairy plants in Konya presents a risk in terms of human health and the necessary precaution will have to be taken to carry out effective sanitary practices in the plants.

Tekstür, besinlerin yapısal, mekanik ve yüzey özelliklerinin, görme, işitme, dokunma ve kinestetik yol ile belirlendiği bir kalite kriteridir. Tekstürel özellikler mekanik ve geometrik özellikler olarak sınıflandırılır. Besinlerin tekstürü, objektif ve subjektif metotlar ile ölçülür. Besinlerin tekstürünün subjektif ve objektif değerlendirilmesi tekstür ve tat arasındaki ilişkiyi tanımlayan reolojik modele dayanmaktadır., Texture is the sensory and functional manifestation of structural, mechanical and surface properties of foods detected through the senses of vision, hearing, touching and kinesthetics. Textural characteristics are classified into mechanical and geometrical qualities. The measurements of food texture are objective and subjective methods. The subjective measurement of food texture and the objective measurement based on rheological model are described to clarify the relationship between texture and taste.

Enterobacter sakazakii has been caused foodborne illnesses through consumption of a variety of foods such as milk powder, cheese, sausage, particularly infant foods. In this study, the presence of E. sakazakii were investigated in 60 milk powder, 50 whey powder and 50 white cheese. ISO/TS 22964 (IDF/RM 210) method was used for detection E. sakazakii. E. sakazakii was identified from milk powder 5% (3/60), white cheese 4% (2/50). E. sakazakii was not detected in whey powder. According to Commission Regulation (EC) and Turkish Food Codex Microbiological Criteria Communique E. sakazakii must not present in infant formulae, formulae for special medical purposes and follow-on formulae. Also in many countries, E. sakazakii infections associated with most of the milk-based products that have been reported. In conclusion, the results indicate that milk powder and white cheese produced some dairy plants in Konya presents a risk in terms of human health and the necessary precaution will have to be taken to carry out effective sanitary practices in the plants.

Bu çalışmada kitosan ve uçucu yağ içeren kitosan solüsyonları ile hazırlanan yenilebilir filmlerin Listeria monocytogenes' e karşı antimikrobiyal etkileri gerçek gıda matriksi üzerinde değerlendirilmiştir. Kekik ve karanfil uçucu yağları yenilebilir film solüsyonlarına %0,5 ve %1 oranında ilave edilmiştir. Gıda matriksi olarak kullanılan kaşar peyniri dilimleri L. monocytogenes ile Log 5 kob/g düzeyinde kontamine edilmiştir. Yapayolarak kontamine edilen örnekler hazırlanan filmler ile kaplanmış ve 4°C' de 14 gün muhafaza edilmiştir. Muhafazanın 1. 7. ve 14. günlerinde yapılan sayımlar ile filmlerin L. monocytogenes karşı antimikrobiyal etkileri değerlendirilmiştir. Muhafaza periyodu sonunda tüm film tiplerinin L. monocytogenes'e karşı antimikrobiyal etkisi kontrol grubuna nazaran önemli düzeyde bulunmuştur (P, In this study antimicrobial efficiency of edible films prepared with chitosan solution and chitosan solutions enriched with essential oils against Listeria monocytogenes were evaluated on real food matrix. Oregano and clove oil were added to edible film solutions at %0,5 and %1. Kashar cheese slices used as food matrix were contaminated with L. monocytogenes at 5 Log cfu/g. Artificially contaminated cheese samples were wrapped with preperad films and stored at 4°C for 14 days. Antimicrobial effectiveness of films against L. monocytogenes were evaluated by counts periormed on 1,7 and 14 days of storage period. At the end of storage period antimicrobial effectiveness of all film types against L. monocytogenes were determined as significant (P

Bu çalışmada kitosan ve uçucu yağ içeren kitosan solüsyonları ile hazırlanan yenilebilir filmlerin Listeria monocytogenes' e karşıantimikrobiyal etkileri gerçek gıda matriksi üzerinde değerlendirilmiştir. Kekik ve karanfil uçucu yağları yenilebilir film solüsyonlarına%0,5 ve %1 oranında ilave edilmiştir. Gıda matriksi olarak kullanılan kaşar peyniri dilimleri L. monocytogenes ile Log 5 kob/g düzeyindekontamine edilmiştir. Yapayolarak kontamine edilen örnekler hazırlanan filmler ile kaplanmış ve 4°C' de 14 gün muhafaza edilmiştir.Muhafazanın 1. 7. ve 14. günlerinde yapılan sayımlar ile filmlerin L. monocytogenes karşı antimikrobiyal etkileri değerlendirilmiştir.Muhafaza periyodu sonunda tüm film tiplerinin L. monocytogenes'e karşı antimikrobiyal etkisi kontrol grubuna nazaran önemli düzeydebulunmuştur (P, In this study antimicrobial efficiency of edible films prepared with chitosan solution and chitosan solutions enriched withessential oils against Listeria monocytogenes were evaluated on real food matrix. Oregano and clove oil were added to edible filmsolutions at %0,5 and %1. Kashar cheese slices used as food matrix were contaminated with L. monocytogenes at 5 Log cfu/g.Artificially contaminated cheese samples were wrapped with preperad films and stored at 4°C for 14 days. Antimicrobial effectivenessof films against L. monocytogenes were evaluated by counts periormed on 1,7 and 14 days of storage period. At the end of storageperiod antimicrobial effectiveness of all film types against L. monocytogenes were determined as significant (P

Araştırmada, Erzurum şehir merkezinde su dağıtım şebekesinin değişik noktalarından tesadüfî olarak seçilmiş ev, halk çeşmeleri, market, gıda işletmeleri ve resmi kurumlardan toplanan 70 su numunesi bazı kimyasal, fiziksel ve mikrobiyolojik özellikleri bakımından incelendi. Su numunelerinin pH değerleri 6.64-7.78, bulanıklılık değerleri ise 0.01-4.21 NTU olarak tespit edildi. Ortalama bulanıklılık değerlerinin, İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkındaki Yönetmelikte bildirilen değerlerin üzerinde olduğu belirlendi. Sertlik değerlerinin 3.70-19.5 f arasında değiştiği, kuyulardan sağlanan şebeke sularının sertlik değerlerinin depolardan sağlananlara göre önemli düzeyde (p0.05) yüksek olduğu bulundu. Serbest klor miktarı 1.11-7.41 arasında belirlendi. Nitrit değerlerinin 0.01-0.50 mg/l nitrat değerlerinin ise 4.08-128.39 mg/l arasında değiştiği ve kuyulardan sağlanan şebeke sularında nitrit ve nitrat değerlerinin depolardan sağlananlara göre önemli düzeyde (p0.05, p0.01) yüksek olduğu saptandı. Araştırmada belirlenen kurşun değerlerinin (0.07-0.66 mg/l) İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkındaki Yönetmelikte izin verilen değerden yüksek, flor değerlerinin (0.06-1.43 mg/l) ise uygun olduğu belirlendi. Toplam mezofilik aerob mikroorganizma sayısının 0-230.000 kob/ml arasında değiştiği ve incelenen 70 numunenin 34’ünde (%48.57) İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkındaki Yönetmelikte izin verilen maksimum sayının üzerinde olduğu saptandı. Su numunelerinin dokuz tanesinde (%12.85) koliform bakteri, yalnızca bir tanesinde fekal koliform bakterisi tespit edildi. Sonuç olarak, Erzurum şehir merkezindeki içme ve kullanma sularının hijyenik kalitesinin İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkındaki Yönetmeliğe uymadığı ve halk sağlığı açısından önemli riskler taşıdığı kanaatine varıldı., In this research, the chemical, physical and microbiological characteristics of 70 tap water samples selected randomly from houses, public fountains, marketplaces, food companies and formal institutions in Erzurum were investigated. The pH and turbidity values of samples were 6.64-7.78 and 0.01-4.2 NTU, respectively. The average turbidity value determined was higher than that given by Drinking and Using Water Regulation. The hardness value of samples was 3.70-19.50 °f and the difference between the values of well and store waters was statistically significant (p