Search

Kant’s thoughts on music constitutes controversies. Kant, whose relationship with music is known to be quite limited, draws a negative picture by placing music at the bottom in relation to thought in the hierarchy of arts. However, the tension and undecidability between what Kant points out in his examination of the beautiful and agreeable also allows an efficient evaluation. This article argues that Kant’s controversial approach points to a possibility to consider music philosophically, albeit in the form of nuclei. Through this possibility one can evaluate music as Affecteklehre and claim that Kant has peculiar ideas., Kant’ın müziğe ilişkin görüşleri tartışmalıdır. Müzikle ilişkisi oldukça sınırlı olduğu bilinen Kant sanatlar hiyerarşisinde düşünceyle ilişkisi içinde müziği en alta yerleştirerek olumsuz bir tablo çizer. Ne var ki Kant’ın incelemesinde işaret ettiği güzel ve açıkça hoş olan arasındaki gerilim ve karar verilemezlik aynı zamanda verimli bir değerlendirmenin yapılabilmesine olanak da verir. Bu çalışmada, tartışmalara neden olan yaklaşımın aslında nüveler halinde de olsa müziği felsefi olarak ele almada bir imkana işaret ettiği ve bu imkân üzerinden Affektenlehre olarak değerlendirilebilir olduğu ve özgünlükler barındırdığı ileri sürülmüştür.

Bu tezde iletişim ağlarını modelleyen grafların hata toleransını belirlemek için optimum süper grafının nasıl oluşturulacağı incelenmiştir. Birinci bölümde, hata toleransı için gerekli ön bilgiler ve herhangi bir sistemin hata toleransı için günlük yaşantımızdan örnekler verilmiştir. Ayrıca, bir sistemdeki hata toleransını belirleme problemlerini tanımlamak için graflar sistem modelleri olarak kullanılabilir. Dolayısıyla, bu bölümde graflar için temel tanımlar verilmiştir. İkinci bölümde, tepe ve ayrıt hata toleransının tanımları verilip, bu konuda literatürde yer alan sonuçların bir kısmı verilmiştir. Son bölümde ise Cn çevre grafı ve Pn yol grafının, pi=1için elde edilen thorn graflarının (T(Pn) ve T(Cn)), 1 tepe hata toleranslı optimum süpergrafları araştırılmıştır. Bu iş için öncelikle, n=3, 4 ve 5 alınarak 1-NFT(T(Pn)) ve 1-NFT(T(Cn)) optimum süpergrafları elde edilmiştir. Bu sonuçlarda kullanılarak, her n>2 tamsayısı için 1-NFT(T(Pn)) ve 1-NFT(T(Cn)) optimum süpergrafları elde dilip ve bu grafları oluşturmak için gerekli en az ayrıt sayısı (ayrıt maliyeti) hesaplanmıştır.

ÖZET SİNEMAYA BAŞKA BİR BAKIŞ: BERGSON EKSİ DELEUZE Selda Salman Grafik Tasarım Bölümü Yüksek Lisans Tez Yöneticisi: Zafer Aracagök Eylül, 2004 Bu çalışmada, Henri Bergson ve Bergson'un fikirlerini Hareket-İmge ve Zaman-İmge adlı sinema kitaplarında temel alan Gilles Deleuze'ün düşünceleri doğrultusunda sinema felsefi olarak ele alınmıştır. Deleuze'ün çalışmalarındaki Bergsoncu etkiyi açığa çıkarabilmek için Bergson felsefesi detaylı olarak incelenmiştir. Bergson'un felsefi yaklaşımı serimlendikten sonra Deleuze'ün sinema kitaplarındaki Bergson terimlerinin izi sürülmüş ve Bergsoncu etki açığa çıkarılmıştır. Böylece Deleuze'ün sinema felsefesinini değerlendirme noktasında yeterli olabilecek felsefi terimlerinin yeteri kadar değerlendirilmediği ve kendi kavramlarını Bergson felsefesine yerleştirdiği öne sürülerek Deleuze'ün Bergson'cu yaklaşımına bir eleştiri geliştirilmiştir. Anahtar Sözcükler: Henri Bergson, Gilles Deleuze, Sinema, Film felsefesi, Sezgi, Hareket İmge, Zaman İmge. IV ABSTRACT ANOTHER APPROACH TO CINEMA: BERGSON MINUS DELEUZE Selda Salman M.F.A. in Graphical Arts Supervisor: Zafer Aracagök September, 2004 In this work, cinema has been investigated philosophically through the ideas of Henri Bergson and Gilles Deleuze, who uses Bergson's ideas as a basis in his cinema books The Time-Image and The Movement-Image. To clarify the effect of Bergson in Deleuze's works, a detailed account of Bergsonian philosophy has been investigated. After stating Bergson's philosophy, the trace of his philosophical terms are revealed in Deleuze's cinema books, and thereby a critique of Deleuze's Bergsonian approach has been developed by pointing out that Deleuze does not consider Bergson's philosophical terms, which are efficient enough to consider cinema philosophically, and implants his own concepts into Bergsonian approach. Keywords: Henri Bergson, Gilles Deleuze, Cinema, Film philosophy, Intuition, The Movement-Image, The Time-Image. 100