Search

Bu araştırmanın amacı, İlişki Doyum İndeksi’ni (İDİ-4) Türkçe’ye uyarlamaktır. Araştırmaya romantik ilişkisi bulunan toplam 670 birey (517 kadın, %77.2; 153 erkek, %22.8) katılmıştır. Katılımcıların yaşları, 18 ile 59 arasında (Ort = 25.66; ss = 8.12) değişmiştir. İlişki süreleri 1 ay ile 444 ay arasında değişmiş (Ort = 57.33, ss = 78.48) ve medyan ilişki süresi 24.5 ay olarak hesaplanmıştır. Demografik Bilgi Formu, İlişki Doyum İndeksi, Algılanan Romantik İlişki Kalitesi Ölçeği ve Öznel Zindelik Ölçeği veri toplama araçları olarak kullanılmıştır. Araştırma bulguları, İDİ-4’ün tek faktörlü orijinal yapısının Türk toplumunda doğrulandığını ve ölçüt-bağıntılı geçerliğe sahip olduğunu göstermiştir. Cronbach alfa ve test-tekrar test güvenirlik katsayıları sırasıyla .93 ve .71 olarak hesaplanmıştır. Ölçme değişmezliği test sonuçları, İDİ-4’ün faktör yapısının ve yüklerinin medeni duruma göre ölçme değişmezliğine sahip olduğunu göstermiştir. Sonuç olarak, araştırma bulguları, İDİ-4’ün Türkiye’deki çiftlerde romantik ilişki doyumunu ölçmede kısa, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğuna ilişkin kanıtlar sunmaktadır., The aim of the present research was to adapt and validate the Couples Satisfaction Index (CSI-4) in Turkish population. The study comprised 670 individuals (517 women, 77.2%; 153 men, 22.8%) who are currently being in a romantic relationship. The ages of the participants ranged from 18 to 59 (M = 25.66; sd = 8.12). The mean relationship length was 57.33 months (sd = 78.48) and ranged from 1 to 444 months, with a median of 24.5 months. The Demographic Information Form, the Couples Satisfaction Index, the Perceived Romantic Relationship Quality Scale, and the Subjective Vitality Scale were used as instruments. The findings indicated that original one-factor structure of the CSI-4 was confirmed in Turkish population and had criterion-related validity. The Cronbach’s alpha and test-retest reliability coefficients were .93 and .71, respectively. The results of the measurement invariance tests indicated that the factor structure and loadings of the CSI-4 were invariant across marital status. In conclusion, the present findings provide evidence that the CSI-4 is a short, valid, and reliable instrument to assess romantic relationship satisfaction in Turkish couples.

Bu ara?tırmada, Akademik Azim Ölçeği’nin (AAÖ) Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği incelenmi?tir. Çok a?amalı küme örnekleme tekniğinden yararlanılarak ortaokul ve lise öğrencilerini içeren iki ayrı örneklem grubundan (N1 = 511, %60.5 kız, Ortya? = 14.42, ssya? = 2.06; N2 = 388, %52.8 kız, Ortya? = 14.50, ssya? = 1.54) veriler toplanmı?tır. Ara?tırmada, veri toplama araçları olarak Demografik Bilgi Formu, Akademik Azim Ölçeği (AAÖ), Kısa Azim (Sebat) Ölçeği (KAÖ) ve Çok Boyutlu Öğrenci Ya?am Doyumu Ölçeği Kısa Formu (ÇBÖYDÖKF) kullanılmı?tır. Ara?tırma bulguları, AAÖ’nin 10 maddeli tek faktörlü orijinal yapısının hedef örneklemde doğrulandığını göstermi?tir. AAÖ ile KAÖ ve ÇBÖYDÖKF arasında hesaplanan pozitif yönde anlamlı korelasyon katsayıları AAÖ’nin ölçüt-bağıntılı geçerliğini desteklemi?tir. AAÖ’nin Cronbach alfa katsayısı .92, testtekrar test güvenirliği .90 olarak hesaplanmı?tır. ?kinci örneklem grubundan elde edilen veriler, AAÖ’nin çapraz geçerlik ve güvenirliğini desteklemi?tir. Çoklu grup doğrulayıcı faktör analizi sonuçları, AAÖ’nin cinsiyete (kız, erkek) ve ergenliğin geli?im a?amalarına (ilk ergenlik, orta ergenlik ve ileri ergenlik) göre yapısal ve metrik deği?mezliğe sahip olduğunu göstermi?tir. Tüm bu bulgular, ortaokul ve lise öğrencilerinin akademik azim düzeylerinin incelenmesinde AAÖ’nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermi?tir. Ara?tırma bulguları ve sınırlılıklar tartı?ılmı?, gelecek ara?tırmalar için öneriler sunulmu?tur., The present study aimed at examining validity and reliability of the Academic Grit Scale (AGS). By using multi-stage cluster sampling, two separate sample groups involving middle and high school students (N1 = 511, 60.5% female, Mage = 14.42, sdage = 2.06; N2 = 388, 52.8% female, Mage = 14.50, sdage = 1.54) were enrolled in the study. Demographic Information Form, Academic Grit Scale (AGS), Short Grit Scale (GRIT-S), Brief Multidimensional Students’ Life Satisfaction Scale (BMSLSS) were used as measuring instruments. Findings indicated that 10-items one-factor structure of the AGS was confirmed in the target sample. Positive and significant correlation coefficients between AGS, GRIT-S, and BMSLSS supported criterion-related validity of the AGS. Cronbach’s alpha and test-retest reliability coefficients were .92 and .90, respectively. Data gathered from a second sample supported the AGS’s cross-validation and reliability. The results of multigroup confirmatory factor analyses indicated that AGS has configural and metric invariance across gender (female, male) and stages of adolescence (early adolescence, middle adolescence, and late adolescence). All these findings demonstrated that AGS is a valid and reliable instrument to assess academic grit of middle and high school students. Findings and limitations were discussed and suggestions for future research were provided.

Bütün kültürlerde çocuk yetiştirmek yetişkinler için önemlidir ve bu görevi çoğunlukla çocuğun gelişiminde sorumluluk üstlenen ebeveynler yürütmektedir. Aile sistemleri kuramıyla birlikte aile düzeyindeki analizler ebeveyn-çocuk ve evlilik alt sistemleri gibi bireysel sistemlerin ötesine taşınarak ebeveynler arası etkileşim ve bunun aile işlevleri ve çocuğun uyumuna yönelik etkilerine odaklanmaya başlamıştır. Bir aile alt sistemi olarak tanımlanan bu durum birlikte ebeveynlik olarak kavramsallaştırılmaktadır. Ebeveynler arası eşgüdümün niteliğini tanımlayan birlikte ebeveynlik kavramı, ebeveynlerin romantik, cinsel, ekonomik ya da diğer ilişkilerini içermemesi açısından evlilik ilişkisinden ayrışmaktadır. Bu çalışmada, birlikte ebeveynlik kavramsal ve kuramsal olarak tanıtılmış, aile işleyişi ve çocukların uyumu açısından sonuçları sunulmuştur. Birlikte ebeveynlikle ilgili yapılan görgül araştırmaların sonuçları, birlikte ebeveynliğin aile yaşamı ve çocuğun uyumu üzerinde önemli etkilere sahip olduğunu göstermektedir. Ayrıca, sınırlı sayıda da olsa önceki çalışmalar, birlikte ebeveynliğin aile çalışmaları açısından erken müdahaleye uygun bir aile sistemi olduğunu da göstermektedir. Birlikte ebeveynliğin uygulama ve gelecek çalışmalar için sonuçları tartışılmıştır.

In this study,psychometric properties of Turkish long and short version of the MentalToughness Scale for Adolescents (MTS-A) were examined. In the research,data were collected from two different samples that consisted of 11 to 18-year-oldmiddle and high school students (N1 = 357, 54.6 %boys, Mage = 14.92, sdage = 2.09; N2= 307, 52.4 % boys, Mage = 14.97, sdage= 1.55). The results of confirmatory factor analysis indicated that both18-items six-factor original structure and 6-item one-factor short formstructure of the MTS-A were confirmed in the present data. In the research, wedetected significant correlations between long and short form of the MTS-A andChild and Youth Resilience Measure (CYRM-12). Cronbach’s alpha coefficients forMTS-A long and short form were .85 and .72, respectively. Results of thecross-validation and reliability study supported the psychometric properties ofshort form of the MTS-A. The results of multiple-group confirmatory factoranalysis supported that short form of the MTS-A has configural and metricinvariance across stages of adolescent development and gender. Research resultshighlighted that both the original and short form of the MTS-A is a valid and reliableinstrument to assess 11- to 18-year-old adolescents’ mental toughness levels.Research findings were discussed, limitations and suggestions were proposed., Bu çalışmada, Ergenlerİçin Zihinsel Dayanıklılık Ölçeğinin (EİZDÖ) Türkçe uzun ve kısa formununpsikometrik özellikleri incelenmiştir. Araştırmada, 11-18 yaş ortaokul ve liseöğrencilerinin yer aldığı iki ayrı örneklem grubundan (N1 = 357,% 54.6 erkek, Ortyaş = 14.92, ssyaş= 2.09; N2 = 307, % 52.4 erkek, Ortyaş= 14.97, ssyaş = 1.55) veri toplanmıştır. Doğrulayıcı faktöranalizi sonuçları, EİZDÖ’nin 18 maddeli altı faktörlü orijinal yapısı ile 6maddeli tek faktörlü kısa formunun hedef örneklemde doğrulandığınıgöstermiştir. Araştırmada, EİZDÖ uzun ve kısa formu ile Çocuk ve GençPsikolojik Sağlamlık Ölçeği (ÇGPSÖ-12) toplam puanları arasında anlamlıkorelasyonlar saptanmıştır. EİZDÖ’nin uzun ve kısa formuna ait Cronbach alfakatsayıları sırasıyla .85 ve .72 olarak hesaplanmıştır. Çapraz geçerlik vegüvenirlik bulguları, EİZDÖ’nin kısa formunun psikometrik özelliklerinidesteklemiştir. Çoklu grup doğrulayıcı faktör analizi sonuçlarına göre,EİZDÖ’nin kısa formunun ergenliğin gelişim aşamalarına ve cinsiyete göre yapısalve metrik açıdan değişmez olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonuçları, EİZDÖ’ninuzun ve kısa formunun gelecek çalışmalarda eğitim ortamlarında 11-18 yaşergenlerin zihinsel dayanıklılık düzeylerinin değerlendirilmesinde geçerli vegüvenilir bir ölçme aracı olarak kullanılabileceğini göstermiştir. Araştırmabulguları tartışılmış, sınırlılıklar ve öneriler sunulmuştur.

Ebeveynler arası çatışmaya maruz kalma, belirenyetişkinlikte psikolojik problemler için önemli bir risk faktörüdür. Buçalışmada, ebeveynler arası çatışma, bilişsel değerlendirmeler ve psikolojiksıkıntı arasındaki bağlantılar incelenmiştir. Yaşları 18 ile 27 (ORT = 19.86,SS = 1.54) arasında değişen toplam 313 beliren yetişkin (228 kadın, %72.8; 85erkek, %27.2) çalışmada yer almıştır. Katılımcılar, Çocukların EvlilikÇatışmasını Algılaması Ölçeği (CPIC), CPIC’ın Tehdit ve Kendini Suçlama altboyutları ile Kısa Semptom Envanteri’ni (KSE) doldurmuşlardır. Araştırmabulguları, ebeveynler arası çatışmanın beliren yetişkinlikte tehdit ve kendinisuçlama değerlendirmelerini doğrudan etkilediğini göstermiştir. Çoklu aracılıkanalizlerinden elde edilen bulgular, tehdit ve kendini suçlama algılarınınebeveynler arası çatışma ve psikolojik sıkıntı arasındaki ilişkide tam aracılıkettiğini göstermiştir. Başka bir deyişle, araştırmada ebeveynler arasıçatışmanın artan tehdit ve kendini suçlama algılarıyla bağlantılı olduğu; bununda daha fazla psikolojik sıkıntıyla ilişkilendiği saptanmıştır. Araştırmabulguları, ebeveynler arası çatışmaya maruz kalmanın çocukluk ve ergenlikdönemlerinin de ötesinde hala potansiyel bir risk faktörü olduğunugöstermiştir., Exposure to interparental conflict is a risk factor for psychological problems in emerging adulthood. The present study explored the links among interparental conflict, cognitive appraisals, and psychological distress in emerging adulthood. Three hundred thirteen emerging adults (228 females, 72.8%; 85 males, 27.2%) between the ages of 18 to 27 (M = 19.86, SD = 1.54) participated in the research. Participants completed measures of Perception of Interparental Conflict Scale (CPIC), Threat and Self-blame scales of the CPIC, and Brief Symptom Inventory (BSI). Findings showed that interparental conflict directly affected the appraisals of threat and self-blame in emerging adulthood. Results from multiple mediation analyses indicated that appraisals of threat and self-blame fully mediate the relationship between interparental conflict and psychological distress. That is, interparental conflict was linked to increased appraisals of threat and self-blame, which in turn was related to greater psychological distress. Results suggest that exposure to interparental conflict is still a potential risk factor beyond childhood and adolescence period.

Bu araştırmada, ebeveynlere ve öğretmenlere uygulanan Mizaç Temelli Müdahale Programı’nın 5-9 yaş grubu çocukların sosyal/duygusal ve öz kontrol davranışları üzerindeki etkileri incelenmiştir. Yarı deneysel desenin kullanıldığı çalışmada, toplam 60 öğretmen ve 109 ebeveyn araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuştur. Deney grubundaki ebeveyn ve öğretmenlere ayrı gruplarda toplam 10 oturumu içeren Mizaç Temelli Müdahale Programı uygulanmıştır. Araştırmanın bağımlı değişkenlerini ölçmek amacıyla ebeveynler ve öğretmenler, çocuklar/öğrenciler için Sosyal Yetkinlik ve Davranış Değerlendirme Ölçeği-30 ile Öz Kontrol Derecelendirme Ölçeği’ni doldurmuşlardır. Öntest, sontest ve izleme ölçümlerinin alındığı araştırmada, verilerin analinde Tekrarlı Ölçümler İçin Tek Yönlü Çok Değişkenli Kovaryans Analizi tekniği kullanılmıştır. Sonuçlar genel olarak değerlendirildiğinde, deney grubundaki çocukların kızgınlık-saldırganlık ve kaygı-içe dönüklük puanlarının azaldığı; sosyal yetkinlik puanlarının ise arttığı tespit edilmiştir. Araştırma bulguları tartışılmış, gelecek araştırma ve uygulamalara yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Araştırmanınamacı, Çatışma Çözme ve Akran Arabuluculuk Eğitimi Programı’nın ortaokulbeşinci sınıf öğrencilerinin sosyal duygusal öğrenme becerileri ile üst bilişbecerilerinden olumlu üst endişe ve bilişsel izleme üzerindeki etkilerininincelenmesidir. Araştırma, öntest-sontest kontrol ve plasebo gruplu yarı deneysel desen kullanılarakgerçekleştirilmiştir. Deney grubuyla araştırma kapsamında hazırlanan ÇatışmaÇözme ve Akran Arabuluculuk Eğitimi Programı 6 hafta süreyle haftada iki ders saatiolmak üzere toplam 12 oturumda yürütülmüş; kontrol grubuyla herhangi biretkinlik yürütülmemiştir. Plasebo grubuna ise 5 haftalık bir süreçte haftada 2 derssaati olmak üzere toplamda 10 oturumluk Verimli Ders Çalışma Programıuygulanmıştır. Araştırma, Aydın ilindeki iki farklı ortaokulun beşincisınıfları üzerinde yürütülmüştür. Çalışma grubu; 48 deney, 52 kontrol ve 52plasebo grubunda olmak üzere toplam 152 öğrenciden oluşmuştur. Tek yönlü kovaryans analizi ile eldeedilen bulgular, deney grubuna uygulanan Çatışma Çözme ve Akran Arabuluculuk EğitimiProgramı’nın öğrencilerin sosyal duygusal öğrenme beceri düzeylerininartmasında etkili olduğunu göstermiştir. Ancak, üst biliş becerilerilerinden; olumlu üst endişe ve bilişsel izleme boyutlarında bir değişimgözlenmemiştir. Elde edilen bulguların alana etkileri ve öneriler alanyazınışığında tartışılmıştır., The purpose of this research was to examine theeffects of Conflict Resolution and Peer Mediation Training Program on the fifthgrade students’ social emotional learning, positive meta-worry and cognitivemonitoring skills. The research was carriedout using a pretest – posttest control and placebo group quasi-experimentaldesign. Within the scope of the study, Conflict Resolution and Peer Mediation TrainingProgram was applied to the experimental group for a period of six weeks, twocourse hours in a week and in a total of 12 sessions. While any program wasapplied to the control group, the placebo group was given a training about EffectiveStudying for a period of five weeks, two couse hours in a week and in a totalof 10 sessions. Research was conducted with the participation of fifth gradestudents of two middle schools which are located in the city of Aydın. Thestudy group included 152 students; 48 inthe experimental, 52 in the control, and 52 in the placebo group. A one wayanalysis of covariance indicated that ConflictResolution and Peer Mediation Training Program is effective in increasingstudents’ social emotional learning skills. On the other hand, there was nosignificant differences among experimental,control and placebo groups in terms of positive meta-worry and cognitivemonitoring skills. Implications and suggestionsfor future research was discussed in the light of literature.