Search

Rapid growth in world population and changes in consumer habits have led scientists to research food alternatives or alternative protein sources. Genetically modified organisms, insects, seaweed, in vitro meat or, with the other name, artificial meat are considered as significant protein sources. In recent years, especially studies on artificial meat have gained importance. Undesired environmental effects caused by traditional meat production such as increase in greenhouse gases, destruction of forests and lands and increased utilization of farmlands are predicted to be reduced by artificial meat production. The artificial meat produced in a controlled medium is considered to decrease risk of foodborne diseases and provide safer and healthier meat production. On the other hand, there are some factors such as high production cost, reduction in consumer preference, non-acceptance as a natural product by consumers and ethical concerns, which prevent development and commercialization of artificial meat production system. In this study, the emergence, development process, production methods and possible problems in the future of artificial meat production are reviewed., Hızla artan dünya nüfusu ve değişmekte olan tüketici alışkanlıkları bilim insanlarını yenilebilir gıda alternatiflerini ve alternatif protein kaynaklarını araştırmaya yönlendirmiştir. Genetiği değiştirilmiş organizmalar, böcekler, deniz yosunları, in vitro et veya diğer ismiyle yapay et önemli alternatif protein kaynakları olarak görülmektedir. Son yıllarda özellikle yapay et ile ilgili yapılan araştırmalar önem kazanmıştır. Yapay et üretimi ile geleneksel et üretiminin neden olduğu sera gazlarının artışı, orman ve arazi tahribatı ve tarım arazilerinin aşırı kullanımı gibi olumsuz etkilerin azalacağı tahmin edilmektedir. Kontrollü ortamda üretilen yapay etin, et kaynaklı hastalık riskini azaltacağı ve daha güvenli ve sağlıklı et üretimini sağlayacağı düşünülmektedir. Diğer taraftan, yüksek üretim maliyeti, tüketiciler tarafından tercih edilmeme, doğal bir ürün olarak kabul edilmeme ve etik kaygılar gibi yapay et üretim sisteminin gelişmesini ve ticarileşmesini engelleyebilecek bazı faktörler de bulunmaktadır. Bu makalede, yapay et üretiminin ortaya çıkışı, gelişim süreci, üretim yöntemleri ve gelecekte ortaya çıkabilecek olası problemleri hakkında yapılan araştırmalar derlenmiştir.

Türkiye fındık üretim ve ihracatında dünya lideridir. Fındığın tarımı ve işlenmesi sırasında büyük miktarda kabuk, zuruf ve dal gibi atıklar açığa çıkmaktadır. Bu atıkların çevre dostu bir teknoloji ile işlenmesi ve önemli ürünlerin üretilmesi katma değer sağlayabilir. Bu çalışmada, fındık atıklarının farklı sıcaklık (150-200?C) ve sürelerde (0-45 dk) kritik altı su ekstraksiyonu ile elde edilen likörlerinin toplam fenolik madde içeriği (TFİ) ve toplam antioksidan aktiviteleri (TAA) incelenmiştir. Genel olarak, kritik altı su ekstraksiyonu ile aseton ve metanol ekstraksiyonuna göre daha yüksek verim elde edilmiştir. Sıcaklık arttıkça fındık kabuğundan elde edilen TFİ ve TAA artmıştır. Süre artışı 180?C'de istatistiksel olarak önemli bir fark yaratmazken, 190?C'de TFİ süre arttıkça yükselmiştir (P, Turkey is the world leader in hazelnut production and export. Large amount of wastes such as shell, husk and prunings are produced during the agriculture and processing of hazelnuts. Treatment of hazelnut wastes using an eco-friendly technology and production of valuable products can add value to those. In this study, total phenolic content (TPC) and total antioxidant activity (TAA) in the liquors of hazelnut wastes from subcritical water extraction at different temperature (150-200?C) and time (0-45 min.) values were analyzed. Generally, higher yields were obtained by subcritical water extraction compared to solvent extraction. As temperature increased, TPC and TAA obtained from shells increased. Increase in time did not have a statistically significant effect at 180C; however, TPC increased significantly with time at 190?C (P

Türkiye fındık üretiminde dünya lideri olup bu ürünün hasadı ve işlenmesi sırasında büyük miktarda atık açığa çıkmaktadır. Bu atıklardan değerli ürünler elde edilmesi katma değer yaratacaktır. Bu çalışmada, hedef ürün olarak ülkemizde üretimi olmayan, prebiyotik özellik taşıyan ksilooligosakkarit (KOS) seçilmiştir. Fındık tarımı ve işleme endüstrilerinin atıkları (kabuk, zuruf ve budama atıkları) prebiyotik özellikli KOS eldesi için iyi birer kaynaktır. Fındık atıklarının değerlendirilmesi ile ilgili çalışmalar olsa da fındık atıklarından KOS üretimi konusunda herhangi bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada kabukta bulunan ksilan otohidroliz ve enzimatik hidroliz kullanılarak farklı koşullarda hidroliz edilmiştir. En yüksek KOS verimi %62.93 olarak 190 oC'de 5 dk. otohidroliz ile elde edilmiştir. Düşük polimerizasyon dereceli (DP

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2012, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2012, Bu çalışmada pastörize nar nektarı üretim basamaklarında (mayşeleme, presleme, soğutma, pastörizasyon, enzim uygulaması, durultma, ultrafiltrasyon, evaporasyon, nektar, nektar pastörizasyonu) ve ayrıca ham madde, nar taneleri, nar kabuğu, presleme sonrası posa, durultma sonrası tortu gibi atık ürünler ve son ürünlerde toplam fenolik, flavonoid, ve tanen içerikleri ile toplam antioksidan aktivite, (%) polimerik renk ve HPLC ile önemli fenolik bileşenler ve antosiyaninlerdeki değişim ve kayıplar araştırılmış ve karşılaştırılmıştır. Ayrıca, hammadde, yan ürünler ve son ürünlerin potansiyel biyoyararlılıkları in vitro sindirim metodu ile fenolik madde ve antosiyanin içeriği ve antioksidan aktivite analizleri yapılarak karşılaştırılmıştır. Örnekler, endüstriyel ölçekte üretim yapan meyve suyu işleme tesisinden iki farklı üretimden iki paralel olacak şekilde temin edilmiştir. Analiz sonuçları SPSS ile tek yönlü varyans analizi sonrasında 0.05 önem derecesinde değerlendirilmiştir. Sonuçlar, mg eş değerleri/100g kuru madde olarak belirtilmiştir. Nar kabuğu, en yüksek fenolik içerik ve antioksidan aktiviteyi göstermiştir. Toplam antosiyanin içeriği dışında tüm analizlerde kabuğun atılması nedeniyle ham maddeden mayşelemeye önemli azalma görülmüştür. Pastörize nektar, en düşük değerleri göstermiş ve nektarın pastörizasyonu sonuçları değiştirmemiştir. Presleme sonrası posa ve durultma sonrası tortu arasında toplam antosiyanin hariç bütün analizlerde fark görülmezken; her ikisi de taneler kadar yüksek antioksidan aktivite göstermiştir. Fenolik bileşen ve antosiyanin analizi sonucunda, gallik asit, ferulik asit, kuersetin 3-β-D-glukozit, delfinidin 3,5-di-O-glukozit ve siyanidin 3-O-glukozit, bütün örnekler için bulunmuştur. İn vitro sindirim sonucunda antosiyanin biyoyararlılığı, fenolik biyoyararlılığından çok daha düşük bulunmuştur., In this study, changes and losses in total phenolic, flavonoid, anthocyanin and tannin contents, total antioxidant activity, polymeric color (%)and phenolic compounds and anthocyanins during pasteurized pomegranate nectar production (mashing, pressing, cooling, pasteurization, enzyme application, clarification, ultrafiltration, evaporation, nectar, pasteurization of nectar) including raw material, pomegranate arils, waste products such as press cake, pomegranate peel, precipitate after clarification were investigated and compared. The potential bioavailabilities of raw materials, waste products and end products were compared by means of phenolic and anthocyanin contents and antioxidant activity analyses after in vitro digestion. The samples were obtained from industrial scale fruit juice production with two different productions in duplicate. All of the data were evaluated by SPSS and one way analysis of variance at 0.05 significant level. The results were reported as mg equivalents/100g dry weight. Pomegranate peel showed the highest phenolic content and antioxidant activity. There was an important decrease from raw material to mashing due to discarding of peel, except total anthocyanin content. Pasteurized nectar showed the lowest values but the effect of pasteurization was not important. There was no difference between press cake and precipitate, except for total anthocyanin; and both of them showed high antioxidant activity similar to arils. As a result of phenolic compounds and anthocyanin analysis, gallic acid, ferulic acid, quercetin 3-β-D-glucoside, delphinidin 3,5-di-O-glucoside and cyanidin 3-O-glucoside were found for all samples. After in vitro digestion, anthocyanin bioavailability was found lower than phenolics., Yüksek Lisans, M.Sc.

Hazelnut shell (HS), husk and pruning residues were characterized and evaluated for xylooligosaccharides (XOS) production by autohydrolysis. HS contained the highest amount of xylan and yielded more XOS compared to other hazelnut residues. The temperature and holding time of HS autohydrolysis greatly influenced the composition of the liquor and the remaining solid. The highest XOS yield (62% of the feedstock xylan) was obtained at 190 °C and 5 min of holding time. At this temperature, 30 min of holding time was required to maximize the percentage of XOS with low degree of polymerization. Xylose, acetic acid and furfural concentrations increased with treatment severity. The concentrations of the products in the autohydrolysis liquors followed specific trends with changing severity factor (log Ro) values. Solubilization of xylan in the treatments enhanced the cellulose and lignin contents in the remaining solids.

Effects of food matrix and individual food components on potential bioaccessibility of pomegranate were investigated by means of simulating in vitro gastrointestinal (GI) digestion. The foodstuffs (sunflower oil, skim milk, cooked lean meat, bread, skim yogurt, probiotic yogurt, apple, lemon, honey, soy milk, cream, and soybean) and the food components (gluten, casein, isolated meat protein, lactose, fructose, galactose, glucose, salt, ascorbic acid, starch, cooked starch, tocopherol, linoleic acid, cellulose, citric acid and pectin) were codigested with pomegranate in model systems to better understand matrix effects. Total phenolic content (TPC) and total anthocyanin content (TAC) were determined by spectrophotometric methods and major phenolics/anthocyanins were analyzed by RP-HPLC/PDA detection both before and after in vitro GI digestion at post gastric (PG), dialyzable (IN) and non-dialyzable (OUT) fractions. Phenolics of pomegranate were found to be stable during gastric conditions (115%), with 25% loss in pancreatic digestion, available (14%) in IN. Although preserved (89%) in PG, anthocyanins were lost in pancreatic digestion (38%), but still available (12%) in IN. Milk, bread, yogurt, probiotic yogurt, lactose, starch, cellulose, salt, citric acid or tocopherol codigestion with pomegranate decreased TPC for all fractions. Proteins affected losses in PG and OUT fractions. Carbohydrates such as starch, lactose, glucose and pectin appeared to affect the loss of phenolics and exerted 2-fold decreases in serum fraction (IN). For TAC, only meat, soymilk or cream codigestion with pomegranate resulted in IN losses. Proteins did not significantly affect TAC in IN, but were inhibitory in PG. However, carbohydrates and fatty acids significantly increased TAC in IN. Generally cyanidins were found to be more stable in food matrices and pancreatic conditions than other anthocyanins., EU; Istanbul Technical University (ITU)