Search

In recent years, policy-makers and researchers have identified regional development agencies as the most suitable actors to carry out public tasks. One of these tasks has been the coordination of regional development processes. Both practitioners and researchers argue that legitimacy is a prerequisite for these regional actors to function properly. Although legitimacy is a key issue, little is known about the challenges that arise while producing it. Selecting six regional development agencies in Switzerland and applying an interview-based research method, this explorative study analyses how regional development agencies deal with legitimacy issues. The findings indicate that the main problem with which regional development agencies struggle is not procedural rightfulness but means–end coordination. By proposing a clear distinction between legitimacy and justification, we aim to stimulate the debate on how to operationalize legitimacy and further the discussion of the functioning of regional development agencies. Consequently, we introduce the concept of ‘asymmetric justification’ to the debate on regional development processes in order to shed a light on the functioning of regional development agencies.

Страны ОЭСР все больше уделяют внимание эффективности регионального развития, что также актуально для совершенствования региональной политики России в контексте регионализации осуществляемых национальных проектов. Проведенные автором исследования показали применимость для нашей страны опыта Канады, которая, как и Россия, обладает большой территорией и схожими чертами экономики, значительной дифференциацией в региональном разрезе. В Канаде в последние 60 лет активно применялся программный подход в региональной политике, систематически использовались процедуры оценки реализуемых мер и институциональных рамок с целью совершенствования результативности государственных программ. В статье излагаются основные результаты авторского анализа и представлены ключевые элементы канадского опыта, имеющие актуальное значение для России в современных условиях совершенствования управления пространственным развитием и процессе поиска эффективных мер по достижению среднесрочных национальных целей.

In the past, the contrasts between rural and urban regions were the primary feature of analysis, while today, spatial dynamics are realized by the interactions between spaces and focus on the dependencies of rural-urban areas. This implies that boundaries are not anymore perceived as fixed but as flexible and fluid. With rising spatial interrelations, the concept of the &ldquo, city-region&rdquo, has been increasingly regarded as a meaningful concept for the implementation of development policies. Governance arrangements working at the rural-urban interface are often highly complex. They are characterized by horizontal and vertical coordination of numerous institutional public and private actors. In general, they provide opportunities to reap benefits and try to ameliorate negative outcomes but, due to asymmetric power relations, rural areas are often challenged to make their voice heard within city-region governance structures which can too easily become focused on the needs of the urban areas. This paper addresses these issues of rural-urban partnerships through the case of the Metropolitan Area of Styria. It presents analyses on the core issue of how to recognize the structure and driving challenges for regional co-operation and inter-communal collaboration in this city-region. Data were collected through workshops with regional stakeholders and interviews with mayors. Although the Metropolitan Area of Styria occupies an increased reference in policy discourses, the city-region has not grown to a uniform region and there are still major differences in terms of economic performance, the distribution of decision-making power, accessibility and development opportunities. If there should be established a stronger material and imagined cohesion in the city-region, it requires enhanced assistance for municipalities with less financial and personal resources, and tangible good practices of inter-municipal co-operation. The ability to act at a city-regional level depends highly on the commitment for co-operation in the formal and informal governance arrangement, and on the willingness for political compromises as well as on the formulation of common future goals.

1950’li yıllara kadar kalkınma kavramı, ülkesel çapta incelenmekteydi. Bir ülkeye ait makroekonomik değerler, bu ülkenin tüm bölgelerinde geçerliymiş gibi değerlendirilmekteydi. Ancak 1950’li yıllardan itibaren, kalkınmanın sadece ülkesel değil, bölgesel olarak çalışılmasının da önemli olduğu ortaya koyuldu. Bu yıllardan itibaren birçok ülke, genel makro verileri kalkınmanın tek göstergesi olarak görmemekte, bununla beraber bölgesel kalkınma da önemli bir parametre olarak göz önüne alınmaktadır. Özellikle Türkiye’de coğrafi yapıdan dolayı genel makro verilerin tüm ülkeyi yansıtması mümkün değildir. İstanbul gibi, ülkenin batı kısımlarında yer alan illerde veriler olumlu olarak yansırken, doğuya gelindikçe verilerin birebir olarak bu bölgeleri yansıtmadığı tespit edilebilir. Buna istinaden, özellikle 1990 yılından sonra, Türkiye’de de bölgesel kalkınma üzerinde durulmaya başlanmıştır. Geleneksel olarak var olan yedi bölgenin yanı sıra, AB uyum süreci çerçevesinde, 22 Eylül 2002 tarihinde ve 2002/4720 kanun çerçevesinde üç ayrı düzeyde “İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflandırılması” (İBBS) yapılmıştır ve bölgeler de bu sınıflandırmalara göre değerlendirilmeye başlanmıştır. Diyarbakır ili, Şanlıurfa ile beraber İBBS 2. Düzey sınıflandırmasında TRC2 sınıfında yer almaktadır. Bu makalede bölgesel kalkınmanın amacı, detayları, Diyarbakır iline ait kalkınma verilerinin yıllar içerisindeki değişimi incelenmiştir. Aynı zamanda TRC2 bölgesinde faaliyet göstermekte olan Karacadağ Kalkınma Ajansı’nın görevleri hakkında bilgi verilmiş, ajans tarafından yapılan faaliyetler de gözden geçirilmiştir. Until 1950s, development notion had been examined on territorial base. Macroeconomic values belonging to a country had been evaluated as they were applicable to all regions of the entire country. However, starting from 1950s, importance of studying development not only territorial, but also regional was revealed. Starting from these years, many countries do not consider macro values as only parameter of development, they also consider regional development as a fundamental effect. Especially in Turkey, due to the geographical structure, general macro values do not reflect the entire country. As the values reflect positive in western cities such as İstanbul, when moved towards East, these values do not reflect these regions truely. Because of this situation, especially after 1990, regional development has become an important case to be considered. In addition to seven regional areas, in the framework of EU harmonization process, Statistical Region Units Classification (SRUC) was made in three different levels on 22 September 2002 under the law no. 2002/4720. The regions were started to be evaluated according to this classification. Diyarbakır province is placed in TRC2 class in SRUC with Şanlıurfa. The objective of this article is revealing aims and details of regional development and also change of development dates of Diyarbakır during the years. At the same time, some information is given on Karacadağ Development Agency which is in charge of TRC2 region and the activities done by the agency are reviewed.

This report looks at the growth poles policy in Romania to determine ways to increase its effectiveness and efficiency for the next programming cycle (2014-2020). The growth poles policy in Romania has been initiated in 2008, as a means to support a balanced economic development of the country, while still targeting investments to maximize economic impact. A total of seven growth poles have been designated and are currently supported as such, via an integrated development plan designed for each. In an effort respond to all the above the Romanian Ministry of Regional Development and Public Administration (MRDPA) has engaged with the World Bank in a broader advisory services partnership implemented between 2012-2013. The current review is a result of this joint work. The report is grouped into three main parts. The first part sets out the context of analysis, including a brief presentation of growth poles policy objectives as well as the European policy context, and conceptual debates in which it is framed. The second part includes a set of recommendations regarding the growth poles policy for the next programming cycle (2014-2020). The third part includes an analysis of each of the growth poles, presenting specific recommendations for each.

Ulusal kalkınmanın, çeşitli toplum kesimleri ve bölgeler arasında dengeli bir işbölümü ile gerçekleştirilmesi ve buna paralel olarak kalkınmanın getirilerinin de kesimler ve bölgeler arasında dengeli dağılımı kalkınma planlarının en öncelikli konuları arasında yer almıştır. Ekonomik refahın, bölgeler arasında, kısacası mekânda dengeli dağılımının sağlanması, günümüz toplumlarında sosyal devlet anlayışının bir gereği olarak ortaya çıkmaktadır. Bu politika, aynı zamanda ekonomik ve sosyal uyum ile toplumsal istikrarın önemli unsurları arasında yer almaktadır. Günümüzün gelişmiş toplumlarında, genel büyüme oranı ve ortalama gelir düzeyi, kalkınmışlığın tek göstergesi olarak görülmemektedir. Artık bu gelirin nasıl bir yapıda, hangi kesimlerin katkısıyla üretildiği ve kesimler arasında ve mekânda nasıl dağıldığı da gelişmişlik göstergeleri arasında zikredilmektedir. Ayrıca, büyümenin ve gelişmenin sürdürülebilirliği bu hususları dikkate alan bir yönetim ve üretim yapısının varlığıyla doğru orantılı görülmektedir. Türkiye, Avrupa Birliği?ne giriş süreciyle birlikte uzun yıllardır uygulamakta olduğu teşvik sistemi üzerine oturan bölgesel gelişme politikalarını terk ederek yeni bir uygulama içine girme aşamasındadır. Avrupa Birliği?nin bütün aday ülkelere benimsettiği bu yeni yaklaşım; sermayeyi, özel sektörü ve bölgesel rekabeti ön planda tutmaktadır. Bu yeni yaklaşımın temel kurumu, bölgesel kalkınma ajanslarıdır. Bölgesel gelişme farklarını ortadan kaldırmayı amaçlayan bölgesel kalkınma ajanslarının temel amacı; hizmetler vererek bölgedeki ekonomiyi canlandırmak, bölgesel yatırımları artırmak, bölge halkının kalkınmaya katılımını sağlamaktır. Çalışmamızın birince bölümünde kavramsal bölge, bölgesel dengesizlik, kalkınma politikaları açıklanarak Türkiye ve Avrupa?daki kalkınma politikaları incelenmiştir. İkinci bölümde bölgesel kalkınma ajansları kavramları, tarihsel süreci açıklanarak Türkiye, Avrupa ve Dünya?dan örneklerle açıklanmıştır. Çalışmanın son bölümünde ise Mevlana Kalkınma Ajansı örnek alınarak TR52 Düzey 2 Bölgesi?ne sağladığı katkılara ve günümüze kadar yapmış olduğu faaliyetlere değinilmiş ajans hakkında bilgiler verilmiştir., National development, a balanced division of labor between the various sections of society and regions, in parallel with the development, implementation and benefits of the balanced distribution of sectors and regions, has been involved in the development plans of the priority issues. Economic prosperity between regions, in short, ensure balanced distribution of space, is emerging as a requirement in today's societies, the concept of the social state. This policy, but also with economic and social cohesion is one of the important elements of social stability.In today's advanced society, the overall growth rate and the average income level, cannot be seen as the only indicator of development. The structure of this income, the contribution of which segments are produced and how it is distributed between sectors and space incorporated are also the indicators of development anymore. In addition, the sustainability of growth and development and production of a management structure that takes into account the presence of these issues are directly proportional. Turkey, with the process of accession to the European Union, is implementing a system of incentives leaving the implementation of regional development policies that has been used so far, and is about to enter a new phase. The main purpose of the regional development agencies which aims to eliminate the regional development differences is; stimulating the economy by providing services in the region, increasing investments and the participation of people in the region to ensure the development.In the first part of this study, development policies in Turkey and Europe are examined by explaining the conceptual territory, regional imbalance, development policies. In the second part, the concepts of regional development agencies are explained with the examples from Turkey, Europe and the World by its historical process. In the final part of the study, modeled on the Rumi Development Agency; informations about the agency are given and its contributions to the TR52 NUTS 2 Region and the activities done up to present are mentioned.

International audience; The creation of Regional Development Agencies at the regional scale in Turkey introduces new actors within the centralised development process of the country. Established at the NUTS 2 level, they are supposed to be the first step on the adaptation of the territorial system to EU standards, and to anticipate the European funds management in case of full membership. These RDAs are at the core of the creation of regional growth coalitions by supporting regional business communities, which are supposed to enhance endogenous capital and promote regional capacities in order to promote economic growth and social well-being. This analysis shows that the creation of a new territorialised actor does not necessary mean apparition of a new territorial administrative level : the new institutions are not a piece of evidence of a decentralisation process. On the contrary, they appear as new bodies of the centralised spatial planning process. The so called regionalisation process under europeanisation pressure is actually a new way of territorial management, closer to international neoliberal standards than to regional policy implementation demands.; La Turquie a créé, en 2006, 26 nouvelles régions de rang NUTS 2 pour répondre aux attentes de l’Union européenne, échelon territorial que son système administratif ne connaissait pas. Ces régions n’ont pas de capacité administrative propre mais sont dotées d’agences de développement, organismes semi-publics dont le rôle est de favoriser un « développement régional ». Bien qu’elles soient considérées comme un transfert du modèle européen et comme une preuve tangible de l’européanisation du pays par certains auteurs, cet article montre que la part nationale joue un grand rôle dans la création de cette nouveauté territoriale. Cette étude démontre aussi que la création de ces agences n’est pas une décentralisation mais une déconcentration de certaines pratiques d’aménagement du territoire qui restent étroitement contrôlées par le pouvoir central. Plus qu’affirmer un pouvoir régional, ces institutions œuvrent à la promotion d’un milieu d’affaire local et à l’attraction d’investissements, initiant ainsi en Turquie un nouveau mode de management territorial plutôt qu’un aménagement du territoire à l’échelle régionale.

Yüksek Lisans Tezi Küreselleşmeyle birlikte, dünyada yaşanan hızlı ve çok yönlü yapısal değişimler sosyal, ekonomik ve yönetsel yapıları da yeniden yapılanma süreci içine sokmuştur. Küreselleşme, ekonomik rekabete hız kazandırarak, bölgesel ve yerel ekonomilerin de küresel ekonomide birer aktör olarak yer almasını zorunlu kılmıştır. Küreselleşmenin getirdiği yeniden yapılanma süreçleri, başta batılı ülkeler olmak üzere birçok ülkede, yerel/bölgesel düzeyde yeni düzenleme mekanizmalarının oluşmasına, yasal düzenlemelerin yapılmasına ve yeni yerel ekonomik gelişme kurumlarının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Türkiye, AB'nin zorlamaları ile birlikte uzun yıllardır uygulamakta olduğu teşvik sistemi üzerine oturan bölgesel gelişme politikalarını terk ederek yeni bir uygulama içine girme aşamasındadır. AB'nin bütün aday ülkelere benimsettiği bu yeni yaklaşım; sermayeyi, özel sektörü ve bölgesel rekabeti ön planda tutmaktadır. Bu yeni yaklaşımın temel yapısı Bölgesel Kalkınma Ajanslarıdır. Bu kapsamda tezin başlıca amacı; Avrupa ve Türkiye'de bölge kalkınma ajanslarının kurulmasını hızlandıran yeni liberal politikaların ele alınması, bölge kalkınma ajanslarının Avrupa ve Türkiye'deki anlamlarını ve yapılarını irdelemek, Avrupa'da ve Türkiye'de bölge kalkınma ajansı örneklerini incelemek. Trakya bölgesine bu gelişim ve değişimlerin ne kadarının ve ne boyutunun uygulanabildiği araştırmaktır. Anahtar Kelimeler: Küreselleşme, Yeni Kamu Yönetimi, Bölgeselleşme-Yerelleşme, Bölge Kalkınma Ajansı ve Trakya Bölgesi The rapid transition in the process of globalization and world multi-dimensional structural changes in social, economic and administrative structures has also brought the process of restructuring. By speeding up the economic competition, process of globalization obliged local and regional economies to take place in global economy. Globalization and the concomitant restructuring processes led the emergence of new regulation mechanisms, the constitution of legal arrangements, and the appearance of new local economic institutions both in local and regional level in many countries, especially in Western countries. In her EU accession process, Turkey, with the EU's enforcement, is about to enter into a new form of regulation by leaving her stimulative regional development policies that she applied for many years. All EU candidate countries have adopted this new approach which keeps capital, private sector and regional competition in the foreground. The basic institution of this new approach is the Regional Development Agency. In this context, the main purpose of this thesis is to address the changes that makes the establishment of European and regional development Agencies mandatory in Turkey, to explore the means and structures of regional development agencies in Europe and Turkey, and to examine the structure of the regional development agencies of some European countries. The main purpose of this thesis is to investigate these development and changes are applicable in what level and in what size in the Thrace region. Key Words: Globalization, New Public Management, Regionalization-Localization, Regional Development Agency and Thrace Region

Esta pesquisa visa propor uma forma de análise sistêmica do setor calçadista que integre a abordagem de Cenário Prospectivos à Dinâmica de Sistemas. Objetiva-se com isso disponibilizar alternativas que possibilitem análise, descrição e simulação de tendências de mercado para um período de cinco anos. Para a construção dos cenários, adotou-se o método descrito por Grumbach. Após a geração dos cenários, realizou-se a integração com a modelagem hard da Dinâmica de Sistemas. Os resultados indicam que a abordagem proposta pode contribuir para apontar oportunidades e ameaças do ambiente externo, bem como pontos fortes e fracos do ambiente interno, a fim de auxiliar nas decisões estratégicas e na adoção de procedimentos adequados para proteger o mercado calçadista pesquisado. This research proposes a way of systemically analyzing the footwear sector that integrates the Prospective Scenarios approach and System Dynamics. In doing so the objective is to suggest alternatives that make it possible to analyze, describe and simulate market trends for a period of up to five years. The method described by Grumbach was used for constructing the scenarios, which were subsequently integrated with the 'hard' modeling approach of System Dynamics. The results indicate that the proposed approach may contribute when it comes to indicating the opportunities and threats from the external environment and the strengths and weaknesses in the internal environment. The approach also helps when taking strategic decisions and adopting suitable procedures to protect the footwear market in which the research was carried out.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2008, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2008, Bu çalışmada, ‘rekabetçilik’ ve ‘içsel büyüme’ temelli yeni bölgesel kalkınma anlayışında önemli bir kalkınma aracı olarak görülen ‘Bölgesel Kalkınma Ajansları’nın (BKA’lar) kuramsal temelleri, gelişim süreci, günümüzdeki uygulamaları değerlendirilmiş ve Türkiye’de yeni Yasa ile kurulması düşünülen BKA’ların en uygun kuruluş yeri ve etki alanlarını saptamak için iki aşamalı bir model geliştirilmiştir. Modelin ilk aşamasında, belirlenen beş kritere göre (yaşam kalitesi, girişimcilik, kurumsal kapasite, bölgesel etkinlik, bilimsel etkinlik) Türkiye’deki illerin ‘sürükleyicilik indeksi’ belirlenmiştir. Daha sonra iller, coğrafi bölgelere göre gruplandırılarak, her coğrafi bölgeden 2-5 ‘sürükleyici il’ (toplam 25 il), BKA’ların kuruluş yeri olarak belirlenmiştir. İkinci aşamada, bu ‘sürükleyici il’lerin çekim alanındaki (en fazla 240 km mesafedeki) ikincil iller tespit edilerek, geliştirilen dört değişkenli ‘çekim gücü formülü’ ile, ‘sürükleyici il’lerin ikincil iller üzerindeki ‘çekim gücü’ hesaplanmıştır. Hesaplamalar sonucunda, iller İBBS ‘Düzey 2’ ölçütlerine uygun olarak bir araya getirilerek, ‘sürükleyici il’lerin merkez olduğu 25 adet ‘Düzey 2’ bölgesi oluşturulmuştur. Böylece BKA tartışmalarına mekânsal bir boyut eklenmiş ve Türkiye’de kurulacak BKA’ların daha verimli olabilmeleri amaçlanmıştır., In this study, Regional Development Agencies (RDA’s) which have seen as an important development tool for new regional policy based on ‘competitiveness’ and ‘endogenous growth’ are criticized according to their basic principles, progress and today implementations. Then, a model is developed for evaluation of location and attraction areas of RDA which will be established in Turkey with new legislation. In the first step of the model, the ‘leadership indexes’ of all provinces in Turkey are calculated according to five criteria (quality of life, entrepreneurship, institutional capacity, regional efficiency and scientific activity). Then, grouping these provinces by geographical regions, the 2-5 province from each geographical region assigned as ‘leader province’ (total 25 province). In the second step, determining the secondary province in which the attraction area of ‘leader province’ (maximum 240 km), ‘gravitation’ of ‘leader province’ on ‘secondary province’ is estimated with ‘gravitation formula’ which has four variable. As a result of the estimations, grouping the province convenient to NUTS 2 classification, 25 NUTS 2 regions is created. In these regions, ‘leader province’ is thought as central province which RDAs will be established. Thus, the spatial dimension is added to RDA discussions and it is aimed to provide a regional base for RDAs which will be established in Turkey and to make RDAs more efficient in regional policy., Yüksek Lisans, M.Sc.

Türkiye AB’ye giriş süreci kapsamında, yıllardır uygulamakta olduğu teşvik sistemi üzerine oturan bölgesel gelişme politikalarını terk ederek yeni bir uygulama aşamasına girmiştir. AB’nin bütün aday ülkelere benimsettiği bu yeni yaklaşımın temel kurumu Bölgesel Kalkınma Ajansları (BKA)’dır. BKA’lar; kamu kesimi, özel kesim ve sivil toplum kuruluşları arasında işbirliğini geliştirmek, kaynakların yerinde ve etkin kullanımını sağlamak ve yerel potansiyeli harekete geçirmek suretiyle, ulusal kalkınma planlarında öngörülen politikalara uyumlu bir şekilde bölgesel gelişmeyi hızlandırmak ve sürdürülebilirliğini sağlamak, bölgelerarası ve bölge-içi gelişmişlik farklarını azaltmak üzere oluşturulmaktadırlar. Türkiye’nin NUTS Projesi kapsamında tespit edilen 26 İstatistiki Bölge Birimi’nde 5449 Sayılı Kanun çerçevesinde BKA kurulması ve bunların 3’ünün Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde bulunması kararlaştırılmıştır. 5449 Sayılı Kanun’da Güneydoğu Anadolu Bölgesi kurulacak BKA’lar için Türkiye genelindeki yapılanmadan farklı bir uygulama öngörülmüştür. Ancak Bölge’de kurulacak BKA’ların yapısı ve göreceği hizmetlerle ilgili olarak önemli düzenlemelerin yapılması gerekmektedir. Bu çalışmada, yurtdışındaki BKA’ların faaliyetleri, Türkiye’nin ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin sosyo-ekonomik yapısı göz önünde bulundurularak Bölge’de kurulacak BKA’ların yapısı ve işlevleriyle ilgili birtakım öneriler getirilmiştir In the process of entering EU, Turkey has started to practice a new application by leaving existing regional development incentive system. This new approach is based on the Regional Development Agencies (RDA) which are imposed to the EU candidate countries by the EU. RDAs are established to develop the cooperation between government, private sector and non-governmental organizations, to speed up the regional economic development activities by incentiving regional investments and encouraging public participation on regional development, and to remedy regional development differences. In the frame of the Law number 5449, it is decided to establish RDAs in 26 Regional Statistics Unit which are determined by the NUTS Project of Turkey, and to establish three of these RDAs in Southeast Anatolia Region. For those mentioned RDAs in that region, a different application is offered comparison to the whole establishment in Turkey by the Law number 5449. However, some important arrangements should be done about structure of the RDAs and their missions. In this study, some suggestions are presented about the structure and the functions of the RDAs by giving importance to the socio-economical structure of Southeast Anatolia Region and of Turkey.

Bölgesel Kalkınma Ajansları, küresellesme sürecinin getirdigi yeni yönetisim anlayısının araçlarından biridir. Avrupa modelinde Bölgesel Kalkınma Ajnaslarının görevi, yerellik için kalkınma stratejileri hazırlayarak, yerelin var olan kapasite ve olanaklarını harekete geçirerek bölgelerin kalkınmasını saglamaktır. Bu çalısmada öncelikle Bölgesel Kalkınma Ajansları açıklanmıs; ardından dünyada ve Avrupa'daki Bölgesel Kalkınma Ajansı örnekleri incelenmistir. Son bölümde ise Türkiye'de AB'ye katılım sürecinde kurulması öngörülen Bölgesel Kalkınma Ajanslarının yapısı analiz edilmis, ajanslara getirilen olumlu/olumsuz elestiriler sıralanmıs ve Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Türkiye'de uygulanabilirligi dünyadaki modellerle karsılastırılarak tartısılmıstır. Çalısmanın sonucunda; farklı yapı, model ve uygulama biçimlerine ragmen tüm dünyadaki Bölgesel Kalkınma Ajanslarının aynı amaç ve hedefe ulasmak için çaba gösterdigi görülmüstür. Bu baglamda Türkiye'deki Bölgesel Kalkınma Ajansı modeli bölgesel ve yerel ihtiyaçları dikkate almalı ve bölgelerin rekabetçi potansiyel ve stratejik niteliklerini ön plana çıkarmalıdır. Sonuç olarak bölgesel kalkınma ajansları Türkiye'de hedeflenen yüksek kalkınma seviyesine ulasmak için en etkili yol olarak görülmektedir. Bununla birlikte, bu konu hakkında pek çok tartısma bulunmaktadır ve tüm aktörler arasında isbirligi olmaksızın bu tartısmaların önümüzdeki dönemde de devam edecegi söylenebilir., Regional Development Agency is one of the means of new governance understanding that emerge at the globalization process. At the European model of Regional Development Agencies, the main task of them is to develop their regions by preparing and applying the development strategies for the local and mobilizing the existing capacity and potential of local. In this study, firstly RDA have been explained; afterwards the Regional Development Agency samples in the Europe and the world have been examined. In the last chapter, the structure of the RDA, that are supposed to be established in Turkey in the EU participation process has been analyzed, the positive/negative critics to the agencies have been enumerated and the applicability of the RDA in Turkey when it has been compared to the models in the world has been discussed. At the result of this study, it has been seen that the all RDA in the world have endeavored to achieve the same goal and target although their different structures, models and methods of application. In this respect, the RDA model in Turkey has to regard regional and local necessities and highlight competitive potential and strategic features of regions. Consequently, the RDA are seen as the most effective way to reach the desirable high development level in Turkey. However, there are many discussions about this subject and without cooperation among all actors, it can be said that these discussions will continue in the future.

Tématem diplomové práce je ukázka česko-polské přeshraniční spolupráce na příkladu Euroregionu Glacensis. Ten již celou jednu dekádu úspěšné působí v mnoha oblastech přispívajících k rozvoji svého území. Jeho členové jsou úspěšnými uživateli nemalého množství grantových schémat vypisovaných institucemi na krajské, státní i evropské úrovni. Jako ukázka dotačního titulu je uvedena Iniciativa Společenství INTERREG III A a její opatření 2.2 ? Podpora iniciativ místních komunit (Fond mikroprojektů), kterou hojně aplikují členské obce Euroregionu Glacensis ve svých projektech. Je totiž primárně určena na neinvestiční projekty charakteru ?People-to-people? a tudíž ji lze chápat jako nejdůležitější finanční podporu využívanou k navazování a utužování kontaktů na obou stranách hranice.

For practitioners involved in the planning of the Ile-de-France Region, it is of obvious interest to observe the London metropolis. IAURIF has thus developed exchanges with its English counterparts in order to compare the respective experiences of these two European capital regions. In England, the year 2000 has been marked by major regional reforms : the election of a Mayor and a Council for Greater London, and the setting up of regional development agencies. While these reforms are being implemented, the article takes stock of the organization of regional planning as well as of the development strategies for South East England and Greater London. Its also questions their capacity to lead the metropolis towards sustainable development., Pour les praticiens de l'aménagement de l'Ile-de-France, l'observation de la métropole de Londres présente un intérêt évident. L'IAURIF a donc développé des échanges avec ses homologues anglais qui lui permettent de comparer et de confronter les expériences respectives de ces deux régions capitales européennes. L'année 2000 est marquée en Angleterre par d'importantes réformes régionales, élection d'un Maire et d'un Conseil du Grand Londres, création d'agences de développement régional. Au moment où ces réformes se mettent en place, l'article fait le point sur l'organisation de la planification régionale et son évolution ainsi que sur les stratégies d'aménagement du Sud-Est anglais et du Grand Londres et s'interroge sur sa capacité à conduire la métropole vers un développement durable., Palisse Jean-pierre. Stratégie de développement de la métropole londonienne. In: Villes en parallèle, n°30-31, décembre 2000. Gouverner les métropoles. pp. 130-147.