Search

Bij het verduurzamen van de landbouw hoort ook op een verantwoorde manier het gebruik van diergeneesmiddelen terugdringen. Wetenschappers zijn een onderzoek begonnen naar een duurzame aanpak van wormbeheersing bij legpluimvee.

In recent years the term ‘nature-positive food systems’ has gained attention. Attention has evolved from global advocacy about the reciprocal relationship of food systems with nature towards really rethinking these systems based on these relations. The term, however, leaves room for interpretation, and a blurred understanding of the concept may undermine meaningful steps towards required change. Therefore we here explored how "nature-positive food systems" could be meaningfully defined, in a way that is beneficial for nature-positive transitions. To do so, we formulated a working definition, based on literature and internal discussions, acknowledging that defining nature-positive food systems is contextual and a process in which increasing shared understanding is the aim, not obtaining a final definition. As working definition, we refer to nature-positive food systems as food systems that have nature at the heart of decision-making and that will lead to increased biodiversity and improved ecosystem functioning through collective understanding and action. It is important to acknowledge that also nature-positive food systems need to provide sufficient and healthy food for people. The definition reflects five building blocks: “nature”, “positive”, “food systems”, “nature at the heart” and “collective understanding and action”. These reflect different components of the term “nature-positive food systems” and elements that were frequently mentioned in existing definitions of “nature-positive”. The five building blocks are explained in this report, referring to discussions in the literature and internally that have led to the working definition.

The last few years the term ‘Nature Positive Food Systems’ has gained attention as a result of global advocacy to rethink our food systems and the reciprocal relationship with nature. The food system is both impacting nature and benefiting from nature, and therefore key in achieving nature-positive ambitions. Most crucially the idea of ‘Nature Positive’ reflects the increasing global consensus on the ambition to not only halt biodiversity and ecosystem decline, but reverse the destruction of nature and regenerating nature. Moreover, the concept of ‘Nature Positive’ is not just about numbers, it is all about a different look: a positive look on nature and its interaction with the systems that feed us. The significant move from reducing harm to regenerating nature, raises the question if Food Systems can contribute and become nature positive themselves.The concept of ‘Nature Positive Food Systems’ consists of two elements: ‘nature positive’ and ‘food systems’.Food systems as the whole complex range from activities from farm to fork. In the food system approach the food system activities are already placed in between social and environmental drivers, addressing the functionalrelationships and interdependencies. If we define nature in its broadest sense, as often implied, this represents the environment in the food system approach: the external world in its entirety. It is not just about plants and animals, about habitats; it is also about soil, water and functioning ecosystems in all its diversity. Therefore, biodiversity and ecosystem functioning are often used as an indicator for the state of nature.The figures are clearly pointing out the nature is under pressure. There is no single cause but most are involving human decision-making and are reflective of the human-nature relationship. Many of our key systems heavilydepend on the benefits of nature, which have been deteriorating over time. To this end, it is also clear that urgent action is required since reversal an

De publieke sector staat voor ingewikkelde maatschappelijke opgaven. De wijze waarop deze worden aangepakt wordt beïnvloed door bestuurskundige perspectieven die door de jaren heen zijn ontwikkeld en verschillende ideeën met zich meebrengen op wat goed bestuur is. Vanuit het new public governance wordt ervan uitgegaan dat de complexiteit van de huidige maatschappij vraagt om een integrale aanpak van vraagstukken, waarbij politici, bestuurders, publieke en private organisaties en burgers via zelfsturende netwerken zinvolle bijdragen kunnen leveren. Dit vraagt echter om andere manieren van werken, die op gespannen voet staan met bepaalde normen en waarden die vanuit de stromingen als old public administration en new public management nog van invloed zijn op het functioneren van organisaties. Deze spanningen kunnen in drie categorieën worden ingedeeld en hebben betrekking op autoriseren, presteren en flexibiliseren. Op basis van theorie over deze spanningen en over netwerksamenwerking is een conceptueel model opgesteld. Dit verslag geeft het onderzoek naar deze spanningen weer, dat is uitgevoerd bij de Veiligheidsregio Utrecht (VRU), die veel moet samenwerking met het lokale veiligheidsnetwerk en de ambitie heeft om te experimenteren met nieuwe vormen van samenwerking. Op basis van participatieve observatie bij overleggen en interviews met mensen met verschillende functies bij de VRU en in het netwerk over hun ervaring met netwerksamenwerking is in kaart gebracht welke pijnpunten zichtbaar zijn en hoe netwerkpartijen daarmee omgaan. Aan de hand van een normatief kader is beoordeeld of de omgang met de spanningen aansluit bij ‘spelregels’ voor succesvolle netwerksamenwerking en of de sturing bij de aanpak van veiligheidsvraagstukken in balans is, te veel vanuit het netwerk of te weinig vanuit het netwerk wordt gestuurd. Uit de data-analyse op basis van het conceptueel model en het normatief kader blijkt dat er in alle drie de categorieën van bestuurlijke spanningen pijn