Search

RIVM rapport:During the period June 2002 till September 2003 the pilot project VELD was carried out in the vicinity of the village of Vragender, in the eastern part of the Netherlands. All agricultural activities were administrated and the resulting ammonia emission was calculated. The ammonia concentration in the air was measured at 50 sites within the Vragender pilot area. Comparison of calculated and measured ammonia concentrations in general revealed a good correlation. However, during the period of manure application in spring 2003 a large discrepancy was found. Main reasons for this is an underestimate of the ammonia emissions during manure application under dry and sunny weather conditions and a reduced dry deposition of ammonia during the manure application period., In een gebied van ca 9 km2 rondom Vragender (Gld.) is gedurende de periode juni 2002 tot september 2003 het pilot project VELD uitgevoerd. Enerzijds werden van alle agrarische activiteiten in het gebied de ammoniakemissie bepalende factoren in kaart gebracht en daaruit de ammoniakemissie berekend. Anderzijds is op 50 locaties in het gebied de ammoniakconcentratie in de lucht gemeten. Vergelijking tussen berekende ammoniakconcentraties op basis van de emissies en gemeten ammoniakconcentraties leverde in het algemeen een goede overeenkomst op. Echter tijdens de mestaanwending in het voorjaar 2003 werd een grote discrepantie gevonden..Belangrijkste redenen hiervoor zijn een onderschatting van de emissies door mestaanwending tijdens het droog en zonnig voorjaarsweer en een vermindering van de droge depositie van ammoniak ten tijde van de aanwending.

RIVM rapport:The deposition of ammonia forms an important threat to the biodiversity of the nature areas in the Netherlands. Therefore, ammonia abatement measures are considered to be major policy instruments in national policy on nature and the environment in combating the overload of nitrogen deposition so as to realise better protection of the nature area. Besides this, the measures are necessary to comply with the emission goals set in international frameworks (UN ECE, EU). As agricultural activities may be closely located to nature areas, the introduction of buffer zones, in which economic expansion is restricted, is considered as a way to reduce the impact of the ammonia emissions. In this study, we overviewed the impact and costs of: a) the current ammonia abatement measures and the measures in pipeline and b) relocation of farms out of buffer zones. The generic abatement measures were shown to be, generally speaking, the more cost-effective way to attain deposition reductions for nature as a whole. Generic measures also have the largest potential for achieving deposition reductions. Although relocation of animal housings out of buffer zones is, in general, very expensive, in some local cases (where these housings dominate the deposition on a specific nature area), relocation is as cost-effective as some of the generic abatement measures., De depositie van ammoniak bedreigt de biodiversiteit van de Nederlandse natuur. Daarom zijn maatregelen die de uitstoot van ammoniak bestrijden het voornaamste instrument in het nationale natuur- en milieubeleid om de overbelasting van stikstofdepositie tegen te gaan om zodoende de natuur beter te beschermen. De maatregelen zijn ook noodzakelijk om aan de emissiedoelen die in internationaal verband zijn aangegaan te voldoen. Omdat landbouwactiviteiten dichtbij natuurgebieden kunnen plaatsvinden, is overwogen om bufferzones in te stellen, waar economische groei wordt beperkt, om zo de gevolgen van ammoniakemissies te reduceren. In deze studie geven we een overzicht van de effecten en kosten van a) de huidige en aangekondigde (pijplijn) maatregelen en b) het instellen van buffer zones. De generieke maatregelen zijn, over het algemeen, kosteneffectiever om stikstofdepositie op natuurgebieden te reduceren. Generieke maatregelen hebben ook het grootste potentieel om deze deposities te reduceren. Hoewel verplaatsing van stallen uit de buffer zones zeer duur is, kan deze maatregel in individuele gevallen, als die stallen de depositie op een specifiek nabijgelegen natuurgebied domineren, net zo duur zijn als generieke maatregelen.

RIVM rapport:Dit rapport evalueert met een quick scan methode een aantal beleidsvarianten voor zonering rond VHR en WAV-gebieden, wat betreft de effectiviteit inzake de bescherming van natuurgebieden. Tevens wordt ingegaan op de mogelijke risico's van de beleidsvarianten. Uit de resultaten blijkt dat voor realisatie van de gestelde natuurdoelen (inclusief Habitatrichtlijn verplichtingen), los van de discussie over zoneringsmaatregelen, het terugdringen van de hoge achtergronddepositie met generiek beleid een conditio sine qua non is. De zoneringsvarianten kunnen wel een afwaartse beweging van landbouw ten opzichte van natuur ingang zetten. Bovendien kan zonering, mits resulterend in emissiereductie, een bijdrage leveren aan de aanpak van lokale 'hot spots', waar hoge natuurwaarde worden beinvloed door hoge lokale emissiebronnen.

RIVM rapport:The results of 20 years of measuring gamma-HCH in precipitation in the Netherlands are presented here. Analysis has revealed a systematic seasonal behaviour, with enhanced levels of gamma-HCH in precipitation from April through June. Evidence was found for a statistically significant change in concentrations during the last 20 years. Measurement results from the last three years (1999-2001) showed a clear downward trend, suggesting a decline in lindane emissions. An evaluation of measurement results from north-west Europe confirms the large-scale distribution of gamma-HCH in precipitation in north-west Europe. Given the large uncertainties in emission estimates and in modelling of atmospheric transport and deposition, measurements are concluded to form a better tool for monitoring the changes in environmental quality and emissions., De resultaten van 20 jaar metingen gamma-HCH in neerslag in Nederland worden gepresenteerd. Analyse van de data toont aan dat er sprake is van een systematisch seizoensgedrag met verhoogde niveaus van gamma-HCH in neerslag in de periode van april tot en met juni. Er zijn aanwijzingen gevonden voor een statistisch significante verandering in de concentraties in de afgelopen 20 jaar. De meetresultaten van de afgelopen drie jaar (1999-2001) laten een duidelijke dalende trend zien. Dit suggereert een afname in de lindaan emissies. Een evaluatie van meetresultaten uit noordwest Europa bevestigt de grootschalige verspreiding van gamma-HCH in neerslag in noordwest Europa. Op basis van de grote onzekerheden in emissieschattingen en in het modelleren van het atmosferisch transport en depositie wordt geconcludeerd dat metingen een beter instrument zijn om veranderingen in de milieukwaliteit en in de emissies te monitoren.

RIVM rapport:From September 2000 to September 2001 the ammonia concentrations in air were measured on a monthly basis at 159 locations in the Netherlands using passive samplers. Goals were to: a) check the representativeness of the ammonia concentration measurement locations in the National Air Quality Monitoring Network (LML in Dutch), b) discover the spatial pattern of the ammonia concentration in the Netherlands and c) determine the level of success in simulating the concentration pattern with the OPS model. Part of the research was reported by Velders et al. (2002). This report presents a comparison between measured and calculated concentrations with the OPS model on the basis of ammonia emissions in the Netherlands and direct surroundings. Special attention is paid to the representativeness of the measurement locations. The passive samplers were placed at representative locations with respect to the spatial pattern of the ammonia emissions. A relatively larger amount of the ammonia measurement stations in the LML are located in areas with high emissions. In general, the spatial pattern of the ammonia concentrations at the 159 locations was found to be well-represented by the OPS model. The calculations came to about 30% lower than the measurements, which is in agreement with results in previous years on the basis of the regular LML stations. The comparison between measured and modelled concentrations was improved by using more detailed emission inventories (from a scale of 5x5 km to 500x500 m). The comparison between measured and modelled concentrations shows no clear spatial pattern. In principle, a representative ammonia concentration for the Netherlands can still be achieved working from the LML stations. However, since local conditions in the direct surroundings of the measurement locations may severely disturb the measurements and the comparison with model calculations, the local conditions should be monitored regularly., Gedurende een jaar (september 2000-september 2001) is in Nederland op 159 locaties met passieve samplers de maandelijkse concentratie van ammoniak bepaald. Het doel van de metingen was drieledig: a) te onderzoeken hoe goed de representativiteit van de LML-stations is, b) een ruimtelijk dekkend beeld van de ammoniakconcentratie over Nederland te verkrijgen en c) te onderzoeken hoe goed dit beeld berekend kan worden met het OPS-model op basis van emissiegegevens. Op de onderdelen a en b is gerapporteerd door Velders et al. (2002). In dt rapport wordt de vergelijking beschreven tussen concentratieberekeningen met OPS op basis van ammoniakemissies in Nederland en omgeving en de metingen van ammoniakconcentraties. Speciale aandacht wordt tevens besteed aan de representativiteit van de meetlocaties van het landelijk meetnet Luchtverontreiniging (LML). De passieve samplers zijn zodanig gesitueerd dat ze representatief zijn met betrekking tot de ruimtelijke verdeling van de ammoniakemissies in Nederland. Van de LML meetstations liggen er relatief meer in gebieden met hoge emissiedichtheden. In het algemeen wordt een goede overeenkomst gevonden tussen de ruimtelijke verdeling van de berekende concentraties en de metingen. In absolute zin zijn de berekende concentraties ca. 30% lager dan de metingen. Dit is in lijn met wat gevonden wordt in andere jaren op basis van de reguliere metingen op de LML-stations. De overeenkomst blijkt beter te zijn bij gebruik van ruimtelijk meer gedetailleerde emissies (500x500 m in plaats van 5x5 km). De verschillen tussen modelberekeningen en metingen vertonen een grillig ruimtelijk patroon over Nederland. Een verband met ruimtelijk varierende factoren zoals emissies en landbedekking kan (nog) niet gelegd worden.In principe voldoet het meetnet aan de eis van representativiteit voor de ammoniakconcentratie over Nederland. Wel moet regelmatig de directe omgeving geinspecteerd worden voor zeer lokale verstoringen. Van drie stations is gebleken dat

RIVM rapport:In this report the deposition and concentration levels of acidifying components, ozone, particulate matter and NO2 have been calculated for three emission variants for 2010. These emission variants consist of (1) the effect of current policies, (2) a package of 12 extra policy options in addition to current policies and (3) the emission levels as set in the Fourth National Environmental Policy Plan (NMP4). It is assumed that foreign countries will follow the European NEC-Directive or the UN-ECE protocol. For SO2, NOx and NH3 the emission reduction potential of the package of 12 measures seems to be sufficient to attain to the national EU emission obligations. Calculations show the environmental quality in 2010 to generally improve compared to the reference year of 2001. However, given all uncertainties there is only a small chance that current policies will be sufficient to meet the national deposition target for potential acid and nitrogen. In the case of the 12 measures and the NMP4 packages it is more likely that the national goals will be met. Then still critical loads are exceeded in 70 - 90% of the ecosystems. In the case of ozone no exceedances of the 2010 EU target value for the protection of human health is expected. Compliance with the annual average standard seems feasible for PM10 in the Netherlands in 2005, although local exceedances at 'hot spots' cannot be ruled out. Compliance with the 2010 annual average EU standard of 20 4g/m3 is not feasible, even at high cost. Air quality will continue to improve with respect to NO2. This causes exceedances of the yearly mean EU-NO2 limit value to become more and more local phenomena. We expect that exceedances occur mainly along motorways in urban areas and 300 to 30,000 people are expected to be exposed to these exceedances in 2010., Dit rapport doet verslag van de doorrekening van drie emissieniveaus voor verzurende stoffen op het terrein van de depositie van zuur en stikstof, ozon, fijn stof en NO2 in 2010. De doorgerekende pakketten zijn de Referentieraming voor broeikasgassen, een variant met 12 aanvullende beleidsopties ten opzichte van de Referentieraming en de NMP4-inspanningsverplichtingen voor 2010. Er is verondersteld dat de buitenlandse emissies worden gereduceerd conform de NEC richtlijn voor de EU-lidstaten en volgens het Gotenburg protocol voor de overige landen. Het uitstootreductiepotentieel van de 12 beleidsopties lijkt voor SO2, NOx en NH3 voldoende om in 2010 aan de EU-verplichtingen te kunnen voldoen. Het verschil tussen de huidige situatie (2001) en de varianten in 2010 is aanzienlijk. Gegeven alle onzekerheden is er slechts een geringe kans dat het huidige beleid (Referentieraming) afdoende is om de nationale depositiedoelstellingen uit het NMP4 te halen. Met de 12 aanvullende maatregelen en met het NMP4 pakket is deze kans reeler. Het percentage landnatuur dat beschermd is (cq areaal onder de kritische depositieniveaus) tegen de invloed van depositie zal in 2010 ca 10 tot 30% bedragen. In 2010 worden geen overschrijdingen meer verwacht van de EU-doelstelling voor de bescherming van gezondheid en vegetatie tegen ozon. In 2005 lijkt de jaargemiddelde EU norm van 40 mug/m3 voor fijn stof in Nederland over het algemeen haalbaar. Lokale overschrijdingen op op 'hot spots' zijn echter niet uit te sluiten. In 2010 is de indicatieve jaargemiddelde waarde van 20 mug/m3 voor PM10 in Nederland niet haalbaar, zelfs niet tegen hoge kosten. De verbetering van de luchtkwaliteit voor NO2 zet met het bestaand beleid door, waardoor overschrijdingen steeds meer een lokaal fenomeen worden. In 2010 zal lokaal vooral langs snelwegen in stedelijk gebied de EU-norm nog worden overschreden bij zo'n 300 tot 30000 mensen.

RIVM rapport:To obtain a spatial distribution of the ammonia concentrations in the Netherlands measurements of ammonia have been performed on a grid of 15 x 15 km (159 locations) with passive samplers from September 2000 until September 2001. The highest ammonia concentrations represented by the grid are observed in all months in the East of Noord-Brabant and the North of Limburg with yearly average concentrations of 15 ug/m3. Elevated concentrations of about 10 ug/m3 are seen in the Gelderse Vallei, the Achterhoek and Twente and concentrations of about 7 ug/m3 are seen in central Overijssel and Friesland. De monthly ammonia concentrations averaged over the Netherlands varied from 4 ug/m3 in fall of 2000 to 9.6 ug/m3 in May 2001 with a yearly average of 6.6 ug/m3. The yearly average concentration calculated from the 159 measurement locations yields also 6.6 ug/m3, while the average on the eight LML-locations is higher with 7.8 ug/m3., Voor het verkrijgen van een ruimtelijke beeld van de ammoniakconcentratie in Nederland is van september 2000 t/m september 2001 op een grid van 15 x 15 km (159 locaties) met passieve samplers ammoniak gemeten. De hoogste ammoniakconcentraties gerepresenteerd door het grid komen in alle maanden voor in het oosten van Noord-Brabant en noorden van Limburg met een jaargemiddelde concentratie van 15 ug/m3. Verhoogde concentraties van tegen de 10 ug/m3 komen voor in de Gelderse Vallei, de Achterhoek en Twente en van ongeveer 7 ug/m3 in het midden van Overijssel en Friesland. De gemiddelde ammoniak concentratie per maand in Nederland varieerde van 4 ug/m3 in het najaar van 2000 tot 9,6 ug/m3 in mei 2001 met een jaargemiddelde van 6,6 ug/m3. Het jaargemiddelde van de 159 meetlocaties levert ook 6,6 ug/m3 op, terwijl het gemiddelde op de acht LML-locaties hoger is met 7,8 ug/m3.

RIVM rapport:Atmospheric deposition of nitrogen is one of the most important threats to nature areas in the Netherlands. At a large scale the critical loads for nitrogen are exceeded to a great extend. Ammonia emissions from agricultural activities contribute over 50% to the nitrogen deposition in the Netherlands. For nature areas, this contribution can be even higher because agricultural areas are often situated close to nature areas. This offers special opportunities for (sub) national policy makers to reduce the large nitrogen loads at a local scale by relocating ammonia emissions. In this study the ammonia emissions are relocated in such a way that nature areas are maximally protected given a national emission ceiling. This is carried out by minimising the exceedances of the critical loads for nitrogen for the nature areas and taken into account the atmospheric deposition of nitrogen from other sources and countries. This optimisation is carried out at a spatial scale of 1x1 km2. For the ammonia emissions for 2010 (93 kton) an optimisation of the distribution of the emissions leads to a reduction in the accumulated exceedances of about 30-40%. The percentages of the nature areas that is protected against the atmospheric deposition of nitrogen increases from 30% to 40-50%. An outlook for 2030 shows that the reductions in the accumulated exceedances are 40-60% but that the percentage of protection is increased by only a few percent. The results are highly dependent on the assumptions made about the development of the agricultural practice. The effect of these relocations is used in the evaluation on whether local measures are effective compared to generic measures in reducing agricultural ammonia emissions., Atmosferische depositie van stikstof vormt een van de belangrijkste gevaren voor natuurgebieden. Op grote schaal worden kritische depositiewaarden voor natuur aanzienlijk overschreden. Ammoniakemissies vanuit de landbouw dragen voor ongeveer de helft bij aan de stikstofdepositie in Nederland. Voor natuurgebieden is deze bijdrage vaak hoger omdat natuurgebieden veelal dicht bij landbouwgebieden liggen. Dit biedt mogelijkheden voor de rijks- en provinciale overheden om de hoge stikstof belasting te reduceren door het verplaatsen van ammoniakemissies. Ammoniakemissies worden zodanig verplaatst zodat, gegeven een emissieplafond, de overschrijding van de kritische depositie van natuurgebieden minimaal is. Optimale verplaatsing van ammoniakemissies voor 2010 (uitgaande van 93 kton ammoniak vanuit de landbouw) leidt tot een vermindering van de overschrijdingen van de kritische deposities van 30-40%. Het aandeel natuur dat beschermd wordt tegen een overschrijding van de kritische depositie neemt toe van 30 naar 40-50%. Een verkenning voor 2030 laat zien dat de totale overschrijding door optimale verplaatsing afneemt met 40-60%. Deze resultaten zijn sterk afhankelijk van de veronderstellingen die worden gemaakt over de ontwikkeling van de landbouwsector.

RIVM rapport:Nature Balance 2000 brings into focus the bottlenecks expected in 2020 in consequence of the environmental stress on nature policy targets as defined by provincial authorities in the Netherlands. Background information for the analyses are presented, along with provisional maps showing nature targets. Prognoses on effects of environmental policy scenarios also reflect the tentative nature of the analysis. Information on plant species composition has been used to generate maps of environmental conditions necessary for the realisation of the targets. These environmental conditions are defined in terms of critical loads for acid and nitrogen deposition, and desirable groundwater levels. In the analysis these critical loads and groundwater levels were confronted with the current environmental conditions as well as the expected conditions around 2020, the date for realisation. The environmental conditions in 2020 have been calculated with models and make use of environmental policy scenarios. The main focus is on the consequences of sulphur and nitrogen emission reductions, as defined in the UN-Convention on Long Range Transboundary Air Pollution (CLRTAP). Attention has also been paid to the consequences of future prognoses for changes in groundwater levels. The analyses indicate that environmental conditions for groundwater and deposition are now causing and will continue to cause serious bottlenecks to realisation of the nature targets. Even if the CLRTAP goals for reduction of emission of sulphur and nitrogen compounds are met, the acid and nitrogen deposition will exceed the critical loads in large parts of the Netherlands. However, in some parts, especially on clay soils, the environmental stress caused by acidification and eutrophication will be reduced. The threat to the targets for wet and moist habitats caused by low groundwater levels will still be very serious in 2020.Since the threats occur in a large area, nature targets might be benefitted by generic enviro, In de Natuurbalans 2000 zijn de knelpunten als gevolg van de verwachte milieudruk in 2020 op de beoogde natuurdoelen in beeld gebracht. Dit rapport bevat de achtergrondinformatie van de analyses die voor de Natuurbalans ten aanzien van dit aspect zijn uitgevoerd. Mede omdat de provinciale natuurdoeltypenkaarten veelal nog de status van een (eerste) concept hebben, zijn de uitgevoerde analyses verkennend van aard. De provinciale natuurdoeltypenkaarten geven een eerste invulling aan de kwaliteitsdoelstellingen van de ecologische hoofdstuctuur (EHS). Uit de analyses blijkt, dat er aanzienlijke knelpunten bestaan voor de beoogde natuurdoeltypen zowel ten aanzien van grondwaterstand als depositieniveaus van zuur en stikstof. De uit oogpunt van een duurzame natuur(ontwikkeling) noodzakelijke beleidsinspanningen t.a.v. verzuring (reductie van depositie van zuur en stikstof) en verdroging (grondwaterstandverhoging) zijn dan ook fors, m.n. in de duinen en de hogere zandgronden. Ook als het verzuringsbeleid, dat in UN/ECE verband is voorgesteld, volledig is geimplementeerd, dan is de verzuringsdruk (in relatie tot de stikstof- en zuurdepositie) op terrestrische natuurdoeltypen nog aanzienlijk. De druk op het rivierengebied, het zeekleigebied en het noordelijk deel van de hogere zandgronden neemt wel af door het UN/ECE-beleid. Daarnaast is en blijft de grondwaterstand voor de grondwaterafhankelijke natuur in veel gevallen te laag voor de realisatie van beoogde natuurkwaliteit.

RIVM rapport:This report supports the evaluation of the Dutch targets for acidification which was announced in the 3th National Environmental Policy Plan (NMP3). The relation between emissions, environmental quality and health risks was studied using a number of emissions variants. The calculations show that the environmental quality in 2010 improves compared to the current situation. Despite this major bottlenecks remain. The deposition target for 2010 from the NMP3 will not be realized. During the next decade the percentage of hectares of ecosystems unprotected for deposition of potential acid and nitrogen is expected to be larger than 75%. Only realization of the NMP3 emission targets, with proportional reductions in other countries, provides achievement of the NMP3 targets for deposition. The long-term ozone target value for the protection of human health and vegetation will not be met in 2010. However, the 2010 limit values will possibly be met. The number of hospital admissions associated with ozone is expected to grow if one includes the increase of the ageing population. The policy on reduction of acidifying compounds will not sufficiently reduce the ambient concentration of particulate matter to comply with the 2010 indicative limit values for PM. Some exceedances of the NO2 annual limit value are calculated for 2010., Dit rapport levert bouwstenen voor de 'evaluatie van de verzuringsdoelstellingen' welke in het NMP3 is aangekondigd. Er is een aantal emissievarianten doorgerekend om inzicht te krijgen in de samenhang tussen emissies, milieukwaliteit en gezondheidsrisico's. Het verschil tussen de huidige situatie en de emissievarianten in 2010 is aanzienlijk, desondanks blijven er grote knelpunten bestaan. De 2010 depositiedoelstellingen uit het NMP3 worden de komende 10 jaar niet gehaald. Het percentage hectaren ecosysteem dat onbeschermd is voor de depositie van potentieel zuur en stikstof blijft de komende 10 jaar in alle varianten boven de 75%. Pas bij uitvoering van de emissiedoelen uit het NMP3, met soortgelijke inspanningen in het buitenland, komt realisatie van de depositiedoelstellingen voor 2010 in beeld. De langetermijn luchtkwaliteitsdoelstelling voor ozon ter bescherming van de gezondheid en vegetatie wordt in geen van de varianten gehaald. Wel worden de voorgestelde tussendoelstellingen voor 2010 mogelijk gehaald. Rekening houdend met vergrijzing, zal er tussen de huidige situatie en 2010 een toename zijn van het aantal extra ziekenhuisopnamen door ozon. Het verzuringsbeleid dringt de jaargemiddelde concentratie fijn stof in 2010 niet voldoende terug om de indicatieve doelstellingen voor dat jaar te realiseren. Ook voor NO2 worden in 2010 op enkele plaatsen overschrijdingen berekend.

RIVM rapport:The Urban Air Quality Assessment Model (UAQAM) calculates the city concentration caused by city emissions themselves, the so-called city background concentration. Three versions of the model for describing the dispersion were studied: Box, Gifford Hanna (GH) and a combined form of these two (the Box-GH model). Regional background emissions contributing to the city background concentration were accounted for using measurements and TREND model calculations. The UAQAM model versions were compared to measurements of SO2 and NOX concentrations. The Box-GH and GH models were found to be more appropriate in describing the city background concentration. The Box-GH model, showing slightly better results compared to the GH model, can be taken as a starting point for the assessment of urban air quality with UAQAM., Het Urban Air Quality Assessment Model (UAQAM) berekent de concentratie van luchtverontreiniging in stedelijk gebied veroorzaakt door emissies uit de stad zelf. In een werkversie van dit model werden 3 beschrijvingen van de verspreiding bestudeerd: een Box-model, het Gifford-Hanna (GH)-model en een combinatie van de twee: het Box-GH-model. Deze modelversies zijn vergeleken met metingen van de concentratie van SO2 en NOx in steden. De regionale achtergrondsconcentratie van de steden, samengesteld uit metingen en TREND modelberekeningen, is aan de UAQAM berekeningen toegevoegd. De Box-GH- en GH-modellen blijken beter geschikt te zijn dan het Box-model om de stadsachtergrond te beschrijven. De resultaten en de uitbreidingsmogelijkheden van het Box-GH-model zijn iets beter dan van het GH-model en kan daarom als uitgangspunt genomen worden voor het schatten van de stedelijke luchtkwaliteit met UAQAM.

RIVM rapport:Describing the effects of acidification on the level of ecosystems, the acid deposition should be available at the scale of ecosystems or at scales which allow for comparison with critical loads. Several models exist for estimating long range transport of acidifying components on a European scale (EMEP, TREND model). However, the horizontal spatial resolution of these models is too coarse to meet the needs to model the deposition on ecosystems. In this report a description is given of the EDACS model (European Deposition of Acidifying Components on Small scale), with which the deposition of acidifying components on a small scale over Europe is calculated for 1989. The acidifying components considered in EDACS are sulphur and reduced and oxidized nitrogen compounds. Dry deposition is estimated with the inference method i.e the deposition at the surface is inferred from the concentration and the deposition velocity at the same height. The deposition velocity is calculated using a resistance model in which the transport to and absorption or uptake of a component by the surface are described. Dry deposition velocity fields over Europe are constructed from a detailed land-use map (1/6 degree x 1/6 degree lat/long grid, made by RIVM) and meteorological information using a detailed parameterization of the dry deposition process. These small-scale dry deposition velocity fields are combined with concentration fields from the EMEP Lagrangian long range transport model to yield dry deposition amounts on a small scale. Wet deposition is also estimated, based on measurements, to obtain a total acidifying deposition map at a European scale. These deposition fields clearly reflect the spatial detailed land-use information and the large-scale concentration pattern over Europe. The presented deposition fields are preliminary because of several shortcomings present in the method to estimate dry deposition and data bases. An update of the deposition fields and calculations for more r, Om de effecten van verzurende stoffen op ecosystemen te beschrijven moet de depositie van deze stoffen ook op een voor ecosystemen relevante schaal (typisch enkele kilometers) zijn gegeven. De huidige modellen die het transport van verzurende stoffen over Europa beschrijven, zoals EMEP en TREND model, beschrijven deze depositie op een relatief grote schaal (tientallen kilometers). In dit rapport wordt een beschrijving gegeven van het EDACS (European Deposition of Acidifying Components on Small scale) model. Met dit model wordt de depositie van verzurende stoffen op kleine schaal over Europa berekend. Het doel van deze voorlopige kaarten is het zichtbaar maken van het detail van de verzurende depositie relevant in de effectenstudies. Met deze meer gedetailleerde depositiekaarten is een betere vergelijking mogelijk geworden met de "critical loads" over Europa. De componenten die als verzurend beschouwd worden zijn: SO2 and SO4-- aerosol (SOx), NO, NO2 (NOx), HNO3 and NO3- aerosol and NH3 and NH4+ aerosol (NHx). De droge depositie wordt berekend met behulp van de "inference" methode. Dit betekent dat de depositie op een bepaald oppervlak bepaald wordt uit een geparametrizeerde depositiesnelheid en de concentratie, beide gegeven op eenzelfde hoogte boven het oppervlak. In EDACS worden droge depositievelden over Europa berekend gebruikmakend van het RIVM landgebruikbestand op 1/6 graad x 1/6 graad lengte-breedtegraad rooster en meteorologische informatie en een gedetailleerde beschrijving van het depositieproces (i.e. depositiesnelheid). Deze parametrizaties zijn afgeleid uit experimenten (zoals uitgevoerd in het EUROTRAC/Biatex programma) en literatuurgegevens. De droge depositiesnelheidsvelden per component worden vermenigvuldigd met de concentratievelden van het EMEP Lagrangiaanse verspreidingsmodel op 150x150km resolutie. De natte depositie van verzurende stoffen is ook geschat, op basis van metingen en toegevoegd aan de droge depositiekaarten om zo vervolgens de tot

RIVM rapport:To date, wet deposition maps on a European scale have been based on long-range transport model results. For most components wet deposition maps based on measurements are only available on national scales. Wet deposition maps of acidifying components and base cations based on measurements are needed for determining the actual input to ecosystems. Measurement based maps can also be used to validate the long-range transport models. In this report concentration and wet deposition maps of non-marine sulphate, nitrate, ammonium, hydrogen, sodium, chloride, magnesium, potassium and calcium are presented. These components are mapped on a 50x50 km scale over Europe for 1989, based on field measurements made at approximately 750 locations. Point observations are interpolated over Europe using 'kriging'. The patterns observed in the maps agree well with what would be expected from prior knowledge of European emission and climate patterns. High sulphate deposition is observed in the border area between Germany, Poland and the Czech Republic, and Ukraine and former Yugoslavia, while nitrate deposition is highest in a zone ranging from southern Scandinavia to northern Italy. Ammonium fluxes are largest in Central Europe. The influence of salt water bodies is evident for sodium, chloride and magnesium. Large calcium fluxes are found in southeast Europe. From an extensive uncertainty analysis to assess the quality of the maps uncertainty was estimated to amount approximately 60% for an average 50x50 km grid cell in Europe. Comparison of sulphate, nitrate and ammonium wet deposition with fluxes calculated by the EMEP long-range transport model revealed fluxes obtained in this study to be larger, i.e. on average 75% for sulphate, 20% for nitrate and 55% for ammonium., Natte depositie kaarten van Europa zijn tot nu toe gebaseerd op modelresultaten. Kaarten die op metingen zijn gebaseerd zijn voor de meeste componenten slechts op nationale schaal beschikbaar. Natte depositie kaarten van potentieel zuur en basische kationen die op metingen zijn gebaseerd zijn nodig om de daadwerkelijke belasting op ecosystemen te kunnen bepalen. Daarnaast kunnen deze kaarten ter validatie van de modellen dienen. In dit rapport worden concentratie en natte depositie kaarten van sulfaat, nitraat, ammonium, waterstof, chloride, natrium, magnesium, kalium en calcium gepresenteerd. De kartering van deze componenten op Europese schaal voor 1989 heeft plaatsgevonden met een resolutie van 50x50 km, en was gebaseerd op metingen die op ongeveer 750 locaties in Europa zijn uitgevoerd. Puntobservaties zijn met behulp van 'kriging' over Europa geinterpoleerd. De waargenomen patronen in de kaarten komen goed overeen met wat op basis van kennis van Europese emissie- en klimaatspatronen kon worden verwacht. Hoge sulfaat fluxen zijn te zien in het grensgebied van Duitsland, Polen en de Tsjechische Republiek, en Oekraine en voormalig Joegoslavie, terwijl de hoogste nitraat depositie in een zone van zuid-Scandinavie tot Noord-Italie is te vinden. Ammonium fluxen zijn het hoogst in Centraal Europa. De invloed van zeezout deeltjes is duidelijk te zien in de natrium, chloride en magnesium kaarten. Hoge calcium fluxen komen vooral voor in Zuid-Oost Europa. Een uitgebreide onzekerheidsanalyse om de kwaliteit van de kaarten te beoordelen, leverde een onzekerheid van ongeveer 60% voor een gemiddelde 50x50 km gridcel in Europa. Vergelijking van de sulfaat, nitraat en ammonium natte depositie fluxen met natte depositie fluxen zoals die door het EMEP lange afstands transport model zijn berekend toonde dat de in deze studie verkregen fluxen gemiddeld ongeveer 75% hoger zijn voor sulfaat, 20% hoger voor nitraat en 55% hoger voor ammonium.