Search

Bestaande methoden om individuele chemicaliën te beoordelen kennen beperkingen. Voorgesteld wordt om maatregelen te richten op productie en markt, het aantal stoffen te verminderen en de vervanging van schadelijke stoffen te toetsen op milieueffecten en maatschappelijk nut.

Purpose Understanding consumer brand relationships from the perspective of the consumer has been a research topic for years. Despite this, there are still various ways in which the construct is interpreted. This paper aims to identify the most typical interpretation of brand relationships by consumers. Design/methodology/approach A four-study prototype analysis was conducted, in which a bottom-up approach was applied to identify lay people’s conceptualization of consumer brand relationships. Findings The prototype analysis generates a comprehensive list of features of consumer brand relationships that provide a nuanced understanding of the concept. The most typical characteristics of a brand relationship according to consumers are quality, bond, value and joy. Comparing this relationship prototype with existing literature shows that there may be a gap between theory and practice regarding the concept of brand relationship. Originality/value The prototypical conceptualization of brand relationships shows which aspects play a role in consumers' most common interpretation of the construct. This provides an opportunity to assess the validity of existing conceptualizations of brand relationships. Knowing which aspects are most relevant for consumers’ brand relationships allows brands to make adjustments as needed and improve at establishing and maintaining relationships with consumers.

De laatste jaren neemt de interesse voor het infiltreren van oppervlaktewater toe. Dit omdat het grootschalig infiltreren van oppervlaktewater er niet alleen voor kan zorgen dat de drinkwaterbedrijven aan de toenemende vraag naar drinkwater kunnen voldoen, maar ook het verdrogende effect van grondwateronttrekkingen kan compenseren. Ook waterschappen, het rijk en provincies (water en bodem sturend) zien infiltratie van oppervlaktewater als een kans om het grondwater aan te vullen. De Nederlands waterbedrijven hebben al een lange traditie met het infiltreren van oppervlaktewater ten behoeve van de drinkwaterproductie (Stuyfzand, 2010; Stuyfzand et al., 2007). Hierbij kan natuurlijk gedacht worden aan de vele decennia lang toegepaste duininfiltratie door de duinwaterbedrijven maar ook in andere gebieden wordt oppervlaktewater geïnfiltreerd. Vitens infiltreert bij de winningen Epe en Schalterberg op de Veluwe water uit de Veluwse Sprenge via infiltratieplassen en Waterbedrijf Groningen heeft bij de winning De Punt een diepinfiltratiesysteem om water uit de Drentse Aa te injecteren in de ondergrond. Deze voorbeelden laten zien dat het vanuit technisch oogpunt mogelijk is om oppervlaktewater te infiltreren. Het is echter nog niet bekend wat de invloed is van een veranderende samenstelling en kwaliteit van het grondwater op het grondwatersysteem zelf en omliggende terrestrische en aquatische ecosystemen. Daarnaast schrijven zowel het infiltratiebesluit bodembescherming als de Kaderrichtlijn Water voor dat er geen achteruitgang van de grondwaterkwaliteit op mag treden. Het doel van dit onderzoek is daarom om de waterkwaliteitsaspecten bij grootschalige infiltratie van oppervlaktewater in kaart te brengen: welke stoffen zijn de grootste bedreigingen/uitdaging voor infiltratie ten behoeve van grondwaterbeheer en kunnen deze stoffen misschien verwijderd worden tijdens bodempassage. Tevens wordt ook een beschouwing gegeven van de wet- en regelgeving rondom de grootschalige infi

Als gevolg van een toename van de druk op zoete grondwatervoorraden staat grootschalige infiltratie van opper- vlaktewater de laatste jaren steeds meer in de belangstelling. Oppervlaktewater bevat echter verontreinigingen en kan ook macro-chemisch een afwijkende samenstelling hebben. De impact van de infiltratie hiervan op de grond- waterkwaliteit en de grondwaterafhankelijke natuur is nog onvoldoende duidelijk. Daarom is een eerste verkenning uitgevoerd naar de risico’s van het infiltreren van oppervlaktewater aan de hand van de waterkwaliteit in de Drentse Aa en in de Rijn voor respectievelijk de grondwatersystemen nabij Assen en op de Veluwe. Tevens is het wettelijk kader voor de grootschalige infiltratie van oppervlaktewater beschouwd.

Concentraties van verschillende PFAS in het Nederlandse deel van het stroomgebied van Rijn en Maas variëren met de tijd en per locatie. Met regressiemodellen en correlatieanalyses is onderzocht onder welke omstandigheden concentraties veranderden, hoe vaak er een onverklaard hoge concentratie van een PFAS werd aangetroffen, en welke stoffen in dat geval samen variëren. In het Nederlandse deel van de Maas en in de Rijn bij het Markermeer blijken PFAS-concentraties toe te nemen, wat de noodzaak onderstreept om lozingen van dit soort stoffen te beperken. Het onderzoek illustreert ook de positieve werking van het Europese verbod op het gebruik van PFOS.

Purpose Understanding consumer brand relationships from the perspective of the consumer has been a research topic for years. Despite this, there are still various ways in which the construct is interpreted. This paper aims to identify the most typical interpretation of brand relationships by consumers. Design/methodology/approach A four-study prototype analysis was conducted, in which a bottom-up approach was applied to identify lay people’s conceptualization of consumer brand relationships. Findings The prototype analysis generates a comprehensive list of features of consumer brand relationships that provide a nuanced understanding of the concept. The most typical characteristics of a brand relationship according to consumers are quality, bond, value and joy. Comparing this relationship prototype with existing literature shows that there may be a gap between theory and practice regarding the concept of brand relationship. Originality/value The prototypical conceptualization of brand relationships shows which aspects play a role in consumers' most common interpretation of the construct. This provides an opportunity to assess the validity of existing conceptualizations of brand relationships. Knowing which aspects are most relevant for consumers’ brand relationships allows brands to make adjustments as needed and improve at establishing and maintaining relationships with consumers.

Oppervlaktewater is cruciaal voor menselijk gebruik, zoals zwemwater en drinkwaterbron, en ook een leefomgeving voor waterplanten en -dieren. Rioolwaterzuiveringen beïnvloeden de waterkwaliteit door lozingen van effluent. Om te weten welke stoffen dit zijn is gemeten in het inkomende afvalwater (=influent) en het uitstromende, gezuiverde water (=effluent) van 24 RWZIs in de Provincie Utrecht. Het onderzoek richt zich op een zo groot mogelijke groep microverontreinigingen. Zo komen niet alleen de bekende stoffen, maar ook de zgn. ‘opkomende stoffen’ en (potentieel) Zeer Zorgwekkende Stoffen in beeld. Hiervoor is een Suspect- (ook bibliotheek screening genoemd) en Non-Target Screening uitgevoerd (SNTS). Deze methode kent voor- en nadelen. De resultaten zorgen voor een breed beeld van de aanwezigheid van stoffen, is minder nauwkeurig, specifiek en gevoelig en geeft geen exacte maar ‘relatieve concentraties’ in vergelijking met een doelstoffenanalyse (target screening).

Aanwijzingen voor (toekomstige) waterverontreiniging kunnen flink verstopt zijn in diverse bronnen met digitaal beschikbare tekst, van rapporten tot social media. Het lezen en verwerken van tekst in dit soort bronnen om te zoeken naar aanwijzingen voor toekomstige waterverontreiniging is tijdrovend. De techniek text-mining wordt gebruikt voor het automatisch doorzoeken en verwerken van teksten. In potentie kan deze techniek gewenste informatie uit teksten halen en netjes op een rij zetten, zonder dat de (gehele) tekst door een persoon gelezen hoeft te worden. Dit kan veel tijdwinst opleveren. Er zijn vele technieken en toepassingen denkbaar. Dit rapport laat zien dat verschillende technieken kunnen worden ingezet om tekstbronnen te toetsen op het bevatten van informatie rond chemische waterverontreinigingen. Het is vervolgens aan een expert om de informatie te interpreteren en vervolgacties te nemen. Met behulp van het geleverde overzicht van technieken en bronnen, met voorbeelden van de opbrengsten en de opgeleverde R-scripts met code kunnen de technieken in de toekomst verder worden uitgewerkt.

Tolylfluanide is een stof met een biocidale werking tegen schimmels. In Nederland zijn er sinds 2018 geen toegelaten biocide middelen meer op basis van tolylfluanide. Binnen Europa is tolyfluanide echter wel goedgekeurd voor toepassing in filmconservering en voor aangroeiwerende middelen voor schepen op zout water. De goedkeuring voor toepassing in houtconservering is in september 2021 verlopen. Die toepassing is nu dus binnen de Europese Unie verboden. Recent gemeten concentraties in water zijn lager dan de milieu-, gezondheidskundige- of signaleringswaarden en veelal onder de rapportagegrens.

Zilver wordt als biocide toegepast vanwege antimicrobiële eigenschappen, zo- wel in desinfectiemiddelen als in conserveringsmiddelen. In Nederland zijn er toegelaten biocide toepassingen voor drinkwatersystemen en koeltorens en voor de conservering van allerlei vloeistoffen en materialen voor binnengebruik. Zilver wordt in het buitenland toegepast om allerlei vloeistoffen en materialen te conserveren. Deze producten (behandelde voorwerpen) mogen in Nederland worden verkocht. Met zilver behandelde textiel (antigeur sportkleding en sokken) lijkt een belangrijke biocidale bron van zilver in water, doordat het zilver wordt uitgewassen.

Biociden doen wat ze moeten doen: schadelijke of onwenselijke organismen bestrijden. Maar na gebruik komen ze, afhankelijk van de precieze toepassing, langs verschillende routes in het oppervlaktewater (en mogelijk in drinkwater) terecht. Het ligt voor de hand dat ze daar schadelijk zijn voor wél gewenste organismen. Wat weten we over de emissieroutes en de risico’s die dat oplevert voor mens en natuur, en hoe ontwikkelen we efficiënte en doeltreffende monitoringstrategieën?

IPBC wordt breed gebruikt als conserveringsmiddel vanwege de werkzaamheid tegen schimmels. De gerapporteerde milieuconcentraties in oppervlaktewater liggen laag ten opzichte van risicorichtwaarden en risico's zijn daarom niet te verwachten. IPBC wordt daarnaast ook snel afgebroken naar het minder giftige PBC. Voor grondwater en (bronnen voor) drinkwater zitten IPBC en PBC niet in het meetprogramma.

Isothiazolen kennen veel verschillende biocidale toepassingen, vooral als conserveermiddel tegen schimmels, bacteriën, gisten en algen in vele typen materialen en vloeistoffen. In Nederland zijn isothiazolen alleen voor professioneel gebruik toegelaten. Enkele isothiazolen kennen ook een toepassing in lage concentratie in consumentenproducten. De beschikbare milieurisicogrenzen voor enkele isothiazolen liggen ruim onder de rapportagegrens. Dit betekent dat er mogelijk risico’s bestaan in het oppervlaktewater die we niet kunnen meten. Voor de meeste isothiazolen ontbreken waterkwaliteitsnormen.

DEET is een veelgebruikt middel voor het afweren van insecten, in het bijzonder muggen en teken. DEET wordt veel aangetroffen in het watersysteem. De hoogste concentraties worden aangetroffen in water beïnvloed door rioolwaterzuiveringsinstallaties. Het gezondheidskundig risico bij inname is laag, er zijn wel beperkingen voor de gebruikshoeveelheid en de gebruiksfrequentie op de huid, met name voor kleine kinderen. Er is een onduidelijk onderbouwde relatieve lage (strenge) indicatieve norm voor de ecologische waterkwaliteit.

Deze Deltafact beschrijft het principe, de toepassingen, de voordelen en de beperkingen van bioassay metingen voor het meten van de waterkwaliteit. Deze informatie kan gezien worden als een introductie op het onderwerp bioassay gebruik voor waterkwaliteitsmonitoring.

Naar aanleiding van de droge zomer van 2018 hebben Rijkswaterstaat en het ministerie van Infrastructuur en Milieu samen met VEWIN en RIWA-Rijn een nieuw model opgesteld om chlorideconcentraties in de Rijn bij Lobith en de Maas bij Eijsden te kunnen voorspellen. Dit is belangrijk omdat zoutconcentraties in de rivieren toenemen in perioden van droogte en dan schade kunnen veroorzaken aan natuur en landbouwgewassen. Bovendien kunnen ze tot problemen leiden voor de inname van drinkwater of proceswater. Het nieuwe model geeft accuratere voorspellingen dan voorgaande modellen en berekent ook onzekerheden. Dit is behulpzaam bij interpretatie en risico-afwegingen in de praktijk.

Dit Deltafact heeft tot doel om waterbeheerders te helpen complexe gegevens over chemische verontreiniging van oppervlaktewateren samen te vatten in vijf klassen, ten behoeve van evaluatie van ruimtelijke trends of trends (van achteruitgang of herstel) in de tijd en de communicatie daarover tussen experts, bestuurders en belanghebbenden.

In een recent georganiseerd webinar voor de watersector stond de techniek effect-directed analysis centraal. Genodigde sprekers vertelden over de inzet van biologische en chemische technieken om de waterkwaliteit te monitoren en ‘opkomende stoffen’ te identificeren. Onderwerpen in het programma varieerde van reeds geïmplementeerde screeningstechnieken tot aan recentelijk inzetbare ontwikkelingen uit de academische wereld. Afsluitend vond er een discussie plaats over het toegankelijk maken van EDA voor een breder publiek.

Het automatisch doorzoeken van (grote) hoeveelheden tekstuele informatie en de gevonden informatie op een gestructureerde manier bij elkaar brengen is mogelijk met text-mining. Er zijn vele technieken en toepassingen denkbaar. Dit artikel schetst technieken en toepassingen waar de watersector van kan profiteren.

[No abstract available]

De voordelen van het gebruik van bioassays op basis van functionele omics technieken maken het de moeite waard om een specifiek raamwerk op te gaan bouwen voor de beoordeling van de mengseltoxiciteit in drinkwater(bronnen). Dit blijkt uit een studie naar de stand van zaken rond functionele omics technieken voor het monitoren en duiden van de drinkwaterkwaliteit. Functionele omics is een verzamelnaam voor een aantal biochemische technieken (transcriptomics, proteomics, metabolomics) die veel biomoleculen tegelijk kunnen meten die een rol spelen in de mechanismen waarmee een organisme reageert op veranderende omstandigheden. Hiermee geven deze technieken inzicht in de mogelijke toxische effecten van stoffen op moleculair niveau. Door te analyseren op moleculair niveau zijn -omics technieken zeer gevoelig, zodat effecten na kortdurende blootstelling aan lage stofconcentraties kunnen worden gedetecteerd, zelfs wanneer nog geen fysieke toxische effecten te verwachten zijn. In een modelorganisme kunnen deze technieken de invloed van aanwezige stoffen op veel verschillende biologische mechanismen tegelijk vaststellen. Dit maakt functionele omics technieken een interessante kandidaat om individuele traditionele bioassays – die vaak een enkel eindpunt meten – te vervangen. Daarbij is het voor het inschatten van een risico wel belangrijk de reactie van biomoleculen op een stof te linken is aan het fysieke humaan toxische eindpunt dat met deze stof is geassocieerd. De grootste hindernis voor de toepassing van -omics technieken op de monitoring van de drinkwater(bronnen) kwaliteit is dan ook het gebrek aan onderzoek naar de expressie van biomoleculen in relatie tot het toxisch eindpunt dat wordt geïnduceerd door chemicaliën.

Schoon water heeft veel maatschappelijke functies (drinkwaterproductie, irrigatie, zwemwater, natuur), waardoor de waterkwaliteit zo veel mogelijk beschermd en waar nodig hersteld wordt. De beschermings- of herstelmaatregelen leiden tot heden vaak niet tot het doel: de waterkwaliteit neemt, ondanks de maatregelen, onvoldoende toe. Chemische verontreinigingen zijn een belangrijke oorzaak van slechte waterkwaliteit. Chemische verontreinigingen werken belemmerend voor het behouden van of het herstellen naar een goede ecologische toestand. Chemische verontreinigingen komen voor als complexe mengsels, die sterk verschillend van aard zijn tussen locaties en door de tijd heen. Dat wordt veroorzaakt door de ruimtelijke diversiteit aan economische activiteiten, en temporele variaties in emissies (zoals bijvoorbeeld van bestrijdingsmiddelen). De in deze Deltafact gepresenteerde kennis heeft als doel om het probleem van de chemische verontreinigingen inzichtelijker, en daardoor hanteerbaarder te maken. De in deze Deltafact verzamelde kennis geeft de mogelijkheid om maatregelen voor het beschermen of herstellen van de waterkwaliteit te identificeren en te prioriteren.

In het kader van de Kennisimpuls waterkwaliteit is de Ecologische Sleutelfactor Toxiciteit 1 (ESF-TOX1) doorontwikkeld tot de Sleutelfactor Toxiciteit 2 (SFT2). SFT2 biedt waterbeheerders en drinkwaterbedrijven een verbeterde methode om grip te krijgen op het toenemende aantal chemische stoffen in het oppervlaktewater. Er zijn drie belangrijke verbeteringen doorgevoerd. Ten eerste het verbeteren en gebruiksvriendelijker maken van de chemietool, waarmee concentraties van chemische stoffen worden vertaald naar een toxische druk. Ook is er een raamwerk dat de benodigde zuiveringsinspanning voor de productie van drinkwater verder kwantificeert. De tweede verbetering is die van het bioassay-spoor; er is een vernieuwde basisset bioassays met bijbehorende interpretatietool voor algemene beoordeling, en specifieke bioassays voor specialistisch onderzoek. De derde verbetering betreft de interpretatie. De resultaten van het chemie- en het bioassay-spoor worden verwerkt tot een indeling in een van de vijf categorieën, vergelijkbaar met die van de Kaderrichtlijn Water: geen – geringe – matige – sterke – zeer sterke toxische druk.

Deze Deltafact beschrijft de onderdelen en de opbouw van het bioassay-spoor van de sleutelfactor toxiciteit 2. Het bioassay-spoor biedt hulpmiddelen voor het toepassen van bioassays voor het bepalen van de chemische waterkwaliteit. Het Deltafact is opgesteld in het kader van het Kennisimpuls Waterkwaliteit, project Toxiciteit.

Dit Deltafact gaat over de relevantie van biociden voor de waterkwaliteit. Het bundelt de huidige kennis met betrekking tot biociden, en benoemt kennisleemtes. Het uiteindelijke doel is dat waterbeheerders weten welke maatregelen ze het beste kunnen treffen om de emissies van biociden naar het water te verminderen. Biociden zijn producten met chemische stoffen om schadelijke of ongewenste organismen te bestrijden. Denk aan virussen, bacteriën, schimmels, algen, insecten, mieren, muggen en muizen.

In dit rapport is een vernieuwd regressiemodel opgesteld om de chlorideconcentratie van het oppervlaktewater te voorspellen voor de locaties Eijsden en Lobith. Het regressiemodel levert een beschrijving van de historisch opgetreden variaties in chloride-vrachten en -concentraties als functie van diverse factoren waaronder rivierafvoer. Het regressiemodel is te gebruiken om operationele verwachtingen op te stellen. Ook is het te gebruiken bij scenario-berekeningen, bijvoorbeeld in het Nationaal Watermodel ten behoeve van het Deltaprogramma Zoetwater. In tegenstelling tot eerdere studies is naast de verwachtingswaarde ook de onzekerheid in deze waarde gekwantificeerd. Inzicht in de waarde en onzekerheid van de chlorideconcentratie is noodzakelijk om af te kunnen wegen of het noodzakelijk is om bij mogelijke overschrijdingen van de norm maatregelen te treffen.

KWR en RIWA-Rijn hebben een raamwerk van drie waterkwaliteitsindices voor de beoordeling van de waterkwaliteit ontwikkeld. Bij toepassing van deze indices op de Rijn blijkt dat de waterkwaliteit de afgelopen twintig jaar niet verbeterd is, mogelijk zelfs verslechterd. Verschillende drinkwaterbedrijven hebben uit voorzorg inmiddels hun zuiveringen al uitgebreid, maar dit is juist niet de bedoeling van de KRW. De huidige inspanningen lijken onvoldoende om het doel van de KRW te realiseren.

Background: Automatically activated cognitive motivational processes such as the tendency to attend to or approach smoking-related stimuli (ie, attentional and approach bias) have been related to smoking behaviors. Therefore, these cognitive biases are thought to play a role in maintaining smoking behaviors. Cognitive biases can be modified with cognitive bias modification (CBM), which holds promise as an easy-access and low-cost online intervention. However, little is known about the effectiveness of online interventions combining two varieties of CBM. Targeting multiple cognitive biases may improve treatment outcomes because these biases have been shown to be relatively independent. Objective: This study aimed to test the individual and combined effects of two web-based CBM varieties-attentional bias modification (AtBM) and approach bias modification (ApBM)-in a double-blind randomized controlled trial (RCT) with a 2 (AtBM: Active versus sham) × 2 (ApBM: Active versus sham) factorial design. Methods: A total of 504 adult smokers seeking online help to quit smoking were randomly assigned to 1 of 4 experimental conditions to receive 11 fully automated CBM training sessions. To increase participants' intrinsic motivation to change their smoking behaviors, all participants first received brief, automated, tailored feedback. The primary outcome was point prevalence abstinence during the study period. Secondary outcomes included daily cigarette use and attentional and approach bias. All outcomes were repeatedly self-assessed online from baseline to the 3-month follow-up. For the examination of training effects on outcome changes, an intention-to-treat analysis with a multilevel modeling (MLM) approach was adopted. Results: Only 10.7% (54/504) of the participants completed all 11 training sessions, and 8.3% (42/504) of the participants reached the 3-month follow-up assessment. MLM showed that over time, neither AtBM or ApBM nor a combination of both differed from their r

Van vier beschikbare Chemical Activated LUciferase gene eXpression (CALUX) in vitro bioassays is aangetoond dat deze geschikt zijn om bruikbare en betrouwbare effect-signaalwaarden (effect-based trigger value ofwel EBT) af te leiden. In dit onderzoek zijn EBTs afgeleid die zijn afgestemd op humane gezondheidsrisico’s. CALUX-bioassays worden momenteel in Nederland toegepast als bioanalytische tool voor waterkwaliteitsbeoordeling. Overschrijding van de EBT geeft aan dat een mogelijke gezondheidsrisico bij drinkwaterconsumptie niet kan worden uitgesloten. Vervolgonderzoek naar de samenstelling van de verontreiniging is dan nodig om aan te tonen of daadwerkelijk sprake is van zo’n risico. Bioassays worden in toenemende mate ingezet als screeningmethode voor waterkwaliteit, omdat ze een integraal effect laten zien van complexe mengsels werkzame stoffen in water.

De kwaliteit van het grondwater staat onder – mogelijk toenemende - druk. Maar door versplintering van de grondwaterkwaliteitsmonitoring was de omvang van het probleem lastig te duiden. Met gecoördineerde meetrondes van algemene tot behoorlijk exotische stoffen hebben de provincies een landelijk uniforme dataset van de grondwaterkwaliteit van Nederland samengesteld.

In het aquatisch milieu worden steeds meer stoffen gevonden die nadelige effecten kunnen hebben op het zenuwstelsel. Toch worden er nauwelijks testen toegepast voor effectmetingen van de chemische waterkwaliteit op het gebied van neurotoxiciteit. Deze studie laat op grond van verkennend onderzoek zien dat in principe voor de watersector neurotoxiciteitstesten beschikbaar zijn. Deze testmethoden maken gebruik van menselijke of dierlijke zenuwcellen en modelorganismen (bioassays). Welke modellen en technieken het meest geschikt zijn voor toepassing, moet verder worden onderzocht. Aanbevolen wordt om de ontwikkelingen op het gebied van bioassays voor neuroactieve stoffen nauwlettend te volgen. Deze kennis draagt bij aan toekomstige implementatie van neurotoxiciteitstesten voor waterkwaliteitsmonitoring.

Wereldwijd worden steeds meer stoffen met mogelijk nadelige effecten op het zenuwstelsel in het oppervlaktewater gevonden. Toch worden er nauwelijks testen toegepast voor effectmetingen van de chemische waterkwaliteit op het gebied van neurotoxiciteit. Voor de watersector zijn testmethoden die gebruik maken van menselijke of dierlijke zenuwcellen en modelorganismen (bioassays) in principe beschikbaar. De modellen en technieken die geschikt zijn voor toepassing worden in dit artikel besproken. Aanbevolen wordt om de ontwikkelingen op het gebied van bioassays voor neuroactieve stoffen nauwlettend te volgen. Deze kennis draagt bij aan het toekomstig implementeren van neurotoxiciteitstesten voor waterkwaliteitsmonitoring.

Het doel van dit rapport is om het landelijk beeld van de grondwaterkwaliteit volgens de meetronde 2015/2016 aan te scherpen op basis van de gegevens uit de meetronde 2018/2019. Hiertoe zijn de meetresultaten van de meetronde 2018/2019 aangevuld met die van de meetronde 2015/2016, zodat de meest actueel beschikbare meetresultaten zijn gepresenteerd. Aangezien alle resultaten uit de provinciale monitoringsprogramma’s zijn gebruikt, reikt dit rapport verder dan enkel de KRW-locaties; het geeft een breder beeld van de grondwaterkwaliteit.