Search

Bij een aantal siergewassen wordt niet alleen belicht om de productie te verhogen, maar ook om een compacte plantvorm te bevorderen (o.a. bij potchrysant, potroos & kalanchoe). Hoe hoger de intensiteit belichting, hoe compacter het gewas. Met een combinatie van rode en blauwe LED’s (LED RB) kan gestuurd worden op een compactere plantvorm. LED RB bespaart momenteel ±20% energie ten opzicht van de gangbare SON-T armaturen. Als bovendien compactheid bevorderd wordt, dan kan bij die siergewassen waar mede belicht wordt vanwege compactheid de intensiteit belichting ook nog eens omlaag. Qua energiebesparing snijdt het mes dan aan twee kanten. Echter, daar staat tegenover dat het LED RB spectrum de bloei kan vertragen bij korte- en lange dag planten. Door deze teeltvertraging kunnen stengels uiteindelijk zelfs langer worden. Deze studie heeft als doel om door de juiste aansturing van de verschillende fotoreceptoren bloeivertraging tegen te gaan zonder op compactheid in te hoeven leveren.

In de lelieteelt wordt langdurig belicht met een aanzienlijke intensiteit SON-T licht (6000-8000 lux ofwel ~78-104 μmol/m2s). Dit heeft een fors energieverbruik tot gevolg. Het doel van de belichting is (1) zwaardere takken, (2) remming van takstrekking (voorkomen slapheid), (3) verkorting van de teeltduur en (4) voorkomen van knopval en knopverdroging. CO2 dosering wordt niet toegepast in de lelieteelt. Eerder onderzoek van PPO heeft namelijk aangetoond dat CO2-dosering geen effect heeft op het takgewicht van Oriëntal-lelies en slechts een klein effect bij Longiflorums, Aziaten en LA-hybriden. Recent onderzoek door Plant Lighting en Plant Dynamics heeft echter aangetoond dat de fotosynthese van Oriëntals flink toeneemt bij aanvullend CO2. Dit is een schijnbare tegenstelling: Wel meer fotosynthese, maar niet meer takgewicht. Echter, mogelijk heeft lelie slechts een beperkte hoeveelheid assimilaten nodig voor een maximaal takgewicht en gaan extra aangemaakte assimilaten naar de bol. Als dat zo is, dan heeft CO2 dosering inderdaad geen zin bij voldoende belichting, maar wél bij lagere lichtniveaus. Daarom ligt aan dit onderzoek de volgende hoofdhypothese ten grondslag: Bij een suboptimale intensiteit belichting kan met CO2 dosering eenzelfde takgewicht gerealiseerd worden als bij een optimale lichtintensiteit zonder CO2 dosering.

Doelstelling van dit onderzoek is een mechanische aanpk van tussenbelichting bij roos, waarbij onderscheid werd gemaakt tussen groeilicht-, stuurlicht- en temperastuureffecten binnen een gewas.

In een praktijkproef met met LED belichting, zijn stuurlichteffect op paprika (ras Derby) niet onomstotelijk bewezen, want lichtkleur en lichtintensiteit waren gekoppeld. Echter, belichtingen met een laag intensiteit (blauw licht, 20 µmol/m2/s, en rood licht, 46 µmol/m2/s) suggereren wel een aantal stuurlicht effecten. Bij rood licht waar belichting startte voor zonsopgang raakte de planten uit balans. De zetting was goed bij rood licht en slecht bij blauw licht. Halverwege het seizoen waren de planten onder blauw licht langer en hadden een groter bladoppervlak dan onbelichte planten, maar dit zou ook te danken kunnen zijn aan grotere beschikbaarheid van assimilaten onder blauw licht. Op basis van hetzelfde hoeveelheid licht (gram per mol), werd een verglijkbare productie berekend onder rood licht en SONT. Met de juiste gewassturing wordt verondersteld dat potentieel 5-10% meer productie kan worden bereikt door belichting met LEDs in vergelijking met SON-T lampen