Search

The invention of writing in ancient times is a literary beginning of the record archive for mankind. While the records in this archive were initially processed on elements such as stone, clay, wax and wood, in the later process they were processed on easy-to-write elements such as papyrus, parchment and paper. The substance used to write on them is ink. The functional properties of the ink such as long-term use, preservation of quality and no odor have been made possible by the use of inkwells. In this study, it is aimed to examine the inkwells made of terracotta, tile, metal and glass chronologically, to deal with their forms, to determine their place among writing and writing instruments and to deal with their historical development as a whole., Eskiçağda yazının icadı, insanoğlu için kayıt arşivinin yazınsal bir başlangıcıdır. Bu arşivdeki kayıtlar ilk başlarda taş, kil, balmumu ve ağaç gibi unsurlara işlenmeye başlarken, sonraki süreçte papirüs, parşömen ve kağıt gibi üzerine yazımı kolay unsurlara işlenmiştir. Üzerlerine yazmak için kullanılan madde mürekkeptir. Mürekkebin uzun süreli kullanımı, kalitesini koruması ve koku yapmaması gibi fonksiyonel özellikleri de hokka kullanımları ile mümkün olmuştur. Bu çalışmamızda pişmiş toprak, fayans, metal ve camdan üretilmiş mürekkep hokkalarının kronolojik olarak incelenmesi, formlarının ele alınması, yazı ve yazı gereçleri arasındaki yerinin belirlenmesi ve tarihsel gelişiminin bir bütün ele alınması amaçlanmıştır.

Mankind has needed shelter for different reasons since prehistoric times. They started with primitive shelters, which emerged with instinctive needs such as protecting oneself againstdangers, and tried to solve these needs with more permanent materials when settled. Terracotta material has been only material used for structures at this point. They increased the durability of building elements such as bricks and tiles by drying them under the sun with natural material such as straw mixed into the mud.In order to cover the buildings, the most frequent used material throughout the history in the world is the one made of terracotta. Terracotta tiles types, which were named as Corinth, Laconia and Sicilia according to where they were made in ancient times, are still known by the same names today. Tiles, which have increased in use since the 7th century, have come to the present day by including various cultures and traditions since that period. Although it is known that terracotta tiles found in the Ancient City of Phokaia are similar to those in other regions in terms of type and production, what is known about their production is limited. In this study, examination if the terrracotta tiles found in the Phokaia region is presented., İnsanoğlu tarih öncesi çağlardan beri farklı nedenlerle barınma gereksinimi duymuştur. Dışarıdan gelecek tehlikelere karşı kendini korumak gibi içgüdüsel ihtiyaçlarla ortaya çıkan, ilkel barınaklar (ağaç dallarıyla oluşturulmuş), yerleşik düzene geçildiğinde ise daha kalıcı malzemelerle bu ihtiyaçlarını çözümlemeye çalışmışlardır. Seramik malzeme bu noktada, yapılarda kullanılan yegâne malzeme olmuştur.Tuğla, kiremit gibi yapı unsurlarını, çamurun içine karıştırdıkları saman gibi doğal malzemelerle güneşte kurutarak dayanıklılığını artırmışlar. Yapıların üstünü örtmek için de dünyada tarih boyunca en sık kullanılan malzeme pişmiş topraktan yapılanlardır. Antik çağda yapıldıkları yere göre Korinth, Laconia ve Sicilia olarak isimlendirilen seramik kiremit tipleri günümüzde halen aynı isimlerle anılmaktadırlar. M.Ö. 7. Yüzyıldan itibaren kullanımı artmış olan kiremitler o dönemden itibaren çeşitli kültür ve gelenekleri içine alarak bugüne gelmişlerdir. Phokaia Antik Kenti’nde ele geçen pişmiş toprak kiremitlerin tip ve üretim şekli olarak diğer bölgelerdekilerle benzer olduğu bilinmekle beraber üretimleri konusunda bilinenler kısıtlı kalmıştır. Bu çalışma ile Phokaia bölgesinde bulunan pişmiş toprak kiremitlerin incelenmesi sunulmuştur.

Seyitömer Höyük, Kütahya il merkezinin 30 km kuzeybatısında bulunur. Seyitömer Höyük’te M.Ö. 3. bin yıldan M.S. 395’e kadar sürülen yaşam sonucunda; gün yüzüne çıkarılan buluntu ve kalıntılarıyla arkeoloji ve diğer bilim dallarına eşsiz bilgiler sunmuştur. Höyük halkının dokumacılık mesleğiyle uğraştığı hatta dokumacılıkta kullanılan genellikle pişmiş topraktan ürettiği aletlerin ticaretini yaptığı bilgisine de ele geçen buluntular sayesinde ulaşılmıştır. Çalışmanın konusu, Seyitömer Höyük’ te ele geçen ip eğirmek için iğin ucuna takılarak kullanılan ağırşak ismindeki objelerdir. Seyitömer Höyük Orta Tunç Çağı’nın bütün evrelerine ait ağırşak buluntuları toplam 222 adettir. Bu ağırşaklar biçimlerine göre önce üç temel tipe ayrılmıştır. Bu temel biçimlerin de alt grupları oluşturularak koni, küre ve silindir biçimli diye adlandırılmıştır. Bu çalışmada küre biçimli temel grubun alt grubu olan “karnı geniş basık küre ve yarım küre biçimli” 56 adet ağırşak incelenmiştir. Bu grup kapsamındaki buluntular Orta Tunç Batı Anadolusun’daki yerleşimlerden Yanarlar, Çavlum, Beycesultan, Milet, Iasos, Şarhöyük, Kusura, Bağlararası, Liman Tepe, Aphrodisias, Troya V. ve Demircihöyük yerleşimlerinin ağırşak buluntularıyla biçim benzerlik yönleri araştırılmış ve kaynakçalarıyla verilmiştir. Ayrıca buluntuların uzman arkeologlar tarafından yapılmış ön, arka ve yandan görünüşlerinin çizimleri, yapıldıkları hammaddeler, bulunduğu plankarelerdeki yerleri, ölçüleri ve fiziksel özellikleri de çalışmaya eklenmiştir. Bu çalışmanın yapılmasındaki amaç: Orta Tunç Çağ’ da Anadolu’da ip üretme teknolojisinde kullanılan objelerden olan Seyitömer Höyük ağırşaklarını incelemek ve literatüre dahil etmektir. Çalışmada ulaşılan sonuç; Seyitömer Höyük’te Orta Tunç Çağda ip üretme teknolojisinde kullanılan küre formlu ağırşakların Batı Anadolu’ daki çağdaş yerleşimlerden biçimsel olarak çok farklı olmadığıdır., Seyitömer Mound is located 30 km northwest of Kutahya city center. Seyitömer Mound has provided unique information to archeology and other disciplines with its finds and remains unearthed as a result of life from 3000 BC to 395 AD. It was understood that the people of the mound were engaged in the profession of weaving, and even the information obtained from the knowledge that they usually trade the tools produced from terracotta used in weaving. The subject of the study is Seyitömer Mound’s objects called spindle whorl that are used by attaching to the tip of the device to spin yarn. The spindle whorls from all phases of the Middle Bronze Age are 222 pieces. These spindle whorls were first divided into 3 basic types according to their shape. Sub-groups of these basic forms were formed and called cone, sphere and cylindrical shape. In this study, 56 subspecies of the sphere-shaped basic group were examined. Findings in this group were investigated with the spindle whorls of the settlements of Yanarlar, Çavlum, Beycesultan, Miletus, Iasos, Şarhöyük, Kusura, Bağlararası, Liman Tepe, Aphrodisias, Troy V. and Demircihöyük from the settlements in the Middle Bronze Western Anatolia. In addition, drawings of the front, back and side views of the finds made by expert archaeologists, the raw materials in which they were made, their place in the plan squares, their dimensions and physical properties were added to the study. The purpose of this study; The aim of the course is to examine Seyitömer Mound whorl whorls, which are used in rope making technology in Anatolia during the Middle Bronze Age. The results reached in the study; The spherical spindle whorls used in rope making technology in the Middle Bronze Age at Seyitömer Mound are not very different from the modern settlements in Western Anatolia.

Aydınlanma gereksinimi geçmişten günümüze insanoğlunun hayatında her dönem önemli bir yere sahip olmuştur. Bu gereksinim sebebiyle aydınlatma araçları sürekli değişim göstermiştir. Hiç şüphesiz bu değişim içerisinde çalışma konumuzu oluşturan pişmiş toprak kandiller büyük önem arz ediyor. Araştırma konumuz Konya Arkeoloji Müzesi'nde yer alan bir grup pişmiş toprak kandili katalog çalışmasıyla sunmaktır. Çalışmamızda ilk olarak Konya'nın Tarihçesi ve Konya Arkeoloji Müzesi hakkında kısaca bilgi verdik. Konumuzu oluşturan kandilin tanımına ve tarihsel gelişimine kısaca değindik. Tamamı satın alınma yoluyla müzeye kazandırılan, asıl konumuz olan altmış sekiz (68) adet kandil, burun, gövde, kulp formları baz alınıp, kendi aralarında dönemsel farklılıklar göz önüne alınarak on altı (16) tip altında incelendi. Bazı tipleri incelerkenkendi içinde alt tipler oluşturma gereği duyulmuştur. Bir adet tipoloji dışı kandil örneğimiz mevcuttur. Tip ayrımı kronolojik olarak sıralanmıştır. Erken dönem kandilimiz M.Ö.6. yüzyılın sonu, en geç kandil örneğimiz ise M.S. 10. yüzyıla tarihlendirilmektedir. Kandiller satın alınma yoluyla müzeye kazandırıldığı için kandillerin muhtemel üretim yerini saptamak sorun teşkil etmiştir. Biz bu sorunu kandillerin kil ve form özelliklerini, diğer müzelerdeki benzerleri ya da yayınlardaki benzerleriyle analoji çalışmasıyla destekleyip, stil kritik yoluyla tiplere ayırarak aşmaya çalıştık. Ayrıca kandillerdeki süsleme ve ikonografi kandilleri tanımlamamıza kolaylık sağlamış, kandilleri tarihlendirmeme de etkili unsurlardan biri olmuştur., The need for lightning has played an important role in human life from past to present. Due its necessity lighting tools have changed continuously. Clay oil lamps, which form the working plan of this thesis, play definitely a great importance in the lightning process. This thesis is presented by a catalogue of clay oil lamps located in Archeology Museum of Konya in Turkey. In this study, first brief information about the history of Konya and Konya Archeology Museum is presented, and then brief information about the clay oil lamps, their definition and development is presented. This study is based on sixty eight (68) clay oil lamps, which are purchased and located in Archeology Museum of Konya. To determine the period of lamps and to make a more comprehensive research, the lamps have been divided under fifteen (16) types based on their periodic differences, the nozzle and body and handle forms of the lamps. While examining some types of these fifteen types, it was necessary to create subtypes within themselves. One non-typological clay oil lamp is available. The type distinction is listed in chronological order. The earliest clay oil lamp is dated to the end of the 6th century B.C. and the latest one is dated to the 10th century A.D. Due to the oil lamps were purchased to the museum it was problematic to determine the possible production place. To overcome this problem, we dated the lamps based on style-critic method and worked by analogy by looking at their stylistic types, the characteristics of clay, and compared them with similar ones in other museums and publications. In addition, the decoration and iconography on the lamps made the work easier to define the oil lamps and was one of the effective elements to date the oil lamps.

Son yıllarda teknolojinin gelişiminde de yararlanmasıyla birlikte seramik kaplama malzemelerinin ıslak zemin haricinde kullanımı artmaktadır. Bu artış seramik kaplama malzemeleri üreticilerinin ıslak zemin harici mekanlarda seramik kaplama malzemeleri kullanımına yönelik çalışmalarının artışında da gözlenmektedir. Bu çalışma kapsamında seramik kaplama malzemelerinin ıslak zemin harici kullanımı ve alternatif malzemelere oranla artıları ve eksileri üzerinde durulmuştur. Profesyonel seramik kaplama malzemeleri kullanıcıları olan mimarların seramik hakkındaki fikirleri ve son yıllardaki değişimine yaklaşımları üzerine söyleşi yapılmıştır. Bu söyleşilerden edinilen bilgilerle seramik kaplama malzemelerinin yıllar içerisinde edindiği gelişim değerlendirilerek çıkarımlarda bulunulmuştur. Bu süreçte seramik kaplama malzemelerinin yıllar içerisindeki gelişimi kültürel değişimi ve farklılıklarına da yer verilmiştir., The use of ceramic coating materials other than wet surfaces has been on the rise in recent years thanks to the benefits of the development of technology. This increase is also observed in works of ceramic coating materials producers in non-wet areas. In this process, the advantages and disadvantages of the ceramic coating materials in comparison with the wet floor and the alternative materials are emphasized. In this work, architects who are users of professional ceramic tile materials have been interviewed about their ideas about ceramics and their approach to changes in recent years. By the use of information obtained from these interviews, some inferences have been made via comparing the developments of ceramic coating materials. Cultural changes and differences in the development of ceramic coating materials over the years have also been included in this process.

Pişmiş toprak ve bazı kayaçlar gibi silis içeren malzemelerle çalışmalarda zararlı maruziyetler özellikle solunum yoluyla gerçekleşir. Solunabilir tozlar, aerodinamik eşdeğer çapı 0,1–5,0 mikron büyüklüğünde kristal veya amorf yapıdaki toz olarak ifade edilir ve bu gruptaki silis içeren tozlar insan sağlığına zararlıdır. Akciğer hastalıklarına neden olan tozlardan silis, silikozis adı verilen bir tür pnömokonyoza neden olmaktadır. Her meslek hastalığı gibi önlenebilir olan silikozis de alınacak bazı iş sağlığı ve güvenliği önlemleri ile engellenebilir. Çalışmalarda kullanılan malzemelerin doğru analizi ve her çalışma ortamına göre alınacak özel önlemlerin belirlenmesiyle zararsız bir çalışma ortamı yaratmak mümkündür. Bu çalışmada; 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası ve ilgili yönetmelikler ekseninde, ulusal ve uluslararası kabuller göz önünde bulundurularak; silis içeren malzemelerle çalışmalarda doğru iş sağlığı ve güvenliği önlemleri incelenmiştir., Silicon-containing materials, like terra-cotta and some rocks, cause harmful exposures with especially through respirational tract. Inhalable dusts are expressed as having an aerodynamic equivalent diameter of 0.1 – 5.0 microns and being either crystalline or amorphous dusts; these are harmful for human health. Silicon dust, which are evaluated in this group, causes pulmonary illnesses and causes “silicosis”, a special type of pneumoconiosis. As for every type of occupational illness, silicosis can also be prevented by taking some occupational health and safety precautions. It is possible to create a harmless working environment by proper analysis of materials used and by determining the special precautions for each occupational environment In this study, according to the Law of Occupational Health and Safety (issue no 6331) and related regulations, and by considering the national and international recognitions, correct occupational health and safety precautions with silica-based materials were investigated.

'Kibyra Antik Kentinden Opus Spicatum Döşemeler' başlığı altında kaleme alınan bu tezin içeriği, 2009 ve 2014 yıllarında Kibyra Kentinde gerçekleştirilmiş kazılarla gün yüzüne çıkarılan opus spicatum döşemelerden oluşmaktadır. Bilimsel yayını henüz yapılmamış olan söz konusu döşemeler kent içinde I. Teras Caddesi olarak isimlendirilen alanın doğu stoası ve geç dönem dükkânlarının yanı sıra Odeion / Bouleterion önü geç dönem işliğinin zemininde yer almaktadır. Kent içinde yer alan bu döşemeler alışılagelmiş Anadolu mozaiklerinden farkı olarak pişmiş topraktan yapılmışlardır ve başta balıksırtı motifi olmak üzere geometrik bezeme tasarımına sahiplerdir. Bu çalışmada, sözü edilen döşemeler öncelikle bulundukları mekânla birlikte değerlendirilmiştir. Bu aşamada ait oldukları mimari yapıların tipolojik ve kronolojik değerlendirmelerinin yapılmasıyla döşemenin sahip olduğu işlevsel özellikler ortaya çıkarılmıştır. Böylece işlevsellik üzerine kurulu mekân-döşeme ilişkisi tespit edilmiştir. Ardından bezeme sınıflandırılması yapılarak şimdiye kadar yapılan mozaik çalışmaları ve arkeolojik bulgular çerçevesi içinde yorumlanmaya çalışılmıştır. Ayrıca Anadolu ve Anadolu dışındaki benzer örneklerin incelenmesi sonucunda döşemenin kökeni ve gelişiminin yanı sıra Anadolu coğrafyasındaki yeri ortaya çıkarılmıştır.Sonuç olarak ait oldukları yapıların mimari özellikleri, buluntu kontekstleri ve döşemelerin teknik özellikleri neticesinde İ.S. 5. yüzyıla tarihleyebileceğimiz bu döşemeler üzerinde ilk kez kapsamlı bir çalışma bu tez vasıtasıyla gerçekleşmiş bulunmaktadır.Anahtar Sözcükler: Kibyra, Zemin DöĢemesi, Opus Spicatum, PiĢmiĢ Toprak, Stoa, Geç Antik Dönem The content of this thesis written down on under the title `Opus Spicatum pavements from Ancient Kibyra City` consists of opus spicatum floor pavements which are unearthed in excavations conducted in the Ancient City of Kibyra in 2009 and 2014. The above mentioned floor pavements the scientific release of which hasn't been realized yet hold their place within the city in the East Stoa of the area named First Terrace Street and on the floor of late period shops as well as on the front floor of Odeion / Bouleterion late period workshop. Those pavements sited within the city unlike conventional Anatolian mosaics are manufactured from terra cotta and possess geometric ornament design primarily herrignbone pattern.The pavements mentioned in this paper are primarily assessed along with the location in which they are sited. At this stage, through the typological and chronological evaluations of the architectural structures to which they belong, the floor pavements' functional features are revealed. Hence; the relation based on functionality is identified. Afterwards, performing ornament classification, it is tried to be interpreted in accordance with the mosaic studies and archeological findings discovered so far. Furthermore; as a result of analyzing similar samples from Anatolia and out of Anatolia, the origin and development of the pavement as well as its place in Anatolian geography are brought to light.Consequently, by view of the architectural features of the constructions to which they pertain, foundling contexts and the pavements' technical features, a first comprehensive study on those pavements which we can date back to 5 B.C. is conducted by means of this thesis.Keywords: Kibyra, Floor Pavement, Opus Spicatum, Terra Cotta, Stoa, Late Antique Er 124

Antik Çağ'ın en önemli aydınlatma araç-gereçlerinden birisi olan kandiller, farklı malzeme ve yapım teknikleriyle çağlar boyunca yoğun bir üretim ve kullanım görmüştür. Buna bağlı olarak ta kandiller, arkeolojik kazılarda hatırı sayılır miktarda ele geçen ve de müze koleksiyonlarında sıkça karşımıza çıkan arkeolojik materyallerden birisi olmuştur. Bu çalışmada Silifke Müzesi'nin vitrin ve deposunda bulunan farklı devir ve tiplere ait 43 adet pişmiş toprak kandil incelenmiştir. Söz konusu kandillerin tamamı satın alma yoluyla müzeye kazandırılmış olduğundan geliş yerleri bilinmemektedir. Silifke Müzesi pişmiş toprak kandil koleksiyonunu; Geç Klasik-Erken Hellenistik, Hellenistik ve Roma Dönemi'ne tarihlenen 23 ana tip ve bunların alt tiplerine ait eserler oluşturmaktadır. Müzedeki kandillerin zenginliğini 33 adet kandil ile Roma Dönemi'ne ait kandiller oluşturmaktadır. Hellenistik Dönem kandilleri 9 adetle ikinci yoğun grubu oluştururken, 1 adet kandille en az grubu Geç Klasik-Erken Hellenistik Dönem kandilleri oluşturur. Kandillerin en erken tarihli olanı Silifke Tip 1 olarak ele alınmış ve M.Ö. 4. yüzyıl sonları ile 3. yüzyılın ilk çeyreğine tarihlendirilmiştir. Silifke Tip 23 olarak ele alınan son tip ve son örneğimiz ise M.S. 6. yüzyıla tarihlendirilmektedir. Müze kandillerinden 32 tanesi bezemeli, geriye kalan 11 tanesi ise bezemesizdir. Daha çok diskusta ve omuzda görülen bezemelerden bitkisel motifler yoğunluktadır. Bitkisel bezemelerin yanı sıra figürlü motifler, semboller ve damga baskı motifi bezemeleri görülmektedir. Çalışmada değerlendirdiğimiz kandillerden 11 tanesi Kıbrıs, 4 tanesi Ephesos, 2 tanesi Tarsus kökenli olup Knidos ve Pergamon'a ait 1'er örnek bulunmaktadır., Lamp is the main artifact that Produced and used through the ages with different materials and technics by ancient people for lighening. Due to lamps are one of the archaelogical materials of excavations and museum collections in great quantities. This study contains 43 terracotta lamps preserved at Silifke Museum. All of these lamps are bought by the musuem because of that the finding places of these are unknown. Collection of lamps in Silifke Museum is dated to Late Classical-Early Hellenistic, Hellenistic and Roman. These lamps have 23 types and sub-types. 33 piece of collection dated to Roman, 9 piece dated to Hellenistic and 1 piece dated to Late Classical-Early Hellenistic era. The earlier terracotta lamp Silifke Type 1 is dated to late of 4th century BC. to first quarter 3rd century BC., the latest terracotta lamp Silifke Type 23 is dated to 6th century AD. 32 of lamps are decorated and 11 of them is undecorated. Decoration consist of floral, stamp and symbol figures was made on discus and shoulder Production cites of Lamp collection is Cyprus (11 piece), Ephesos (4 piece), Tarsus (2 piece), Knidos (1 piece) and Pergamon (1 piece).

Ceramics, that have existed along with human beings in all stages of life, is one of the most important inventions produced by people to meet their needs. They have entered people’s lives first in the form of pots and pans and later have taken various forms to make life easier for people. They have sometimes taken the form of pots and pans, sometimes roof tiles and sometimes a part of a spacecraft. Ceramics, which has existed in people’s lives to such an extent, after its invention have also served as an entertainment and education tool for children after going through various stages throughout history due to being easily shaped, produced and obtained. As a result of this characteristic of theirs, toys for children have been made for their entertainment from ceramics since antiquity and these toys have also developed their creativity. Ceramic toy cars, dolls, dinner sets made from ceramics that have been seen throughout history are good examples of such toys. With the advancement of today’s technology, toys have begun to be produced from materials such as plastic, digital materials etc., and these have replaced ceramic toys. While this change has contributed many different games and toys to children’s world, they have caused ceramic games and toys to enter a process of disappearance. In this study the childtoy relationship, history of toys, the past of ceramic toys and their place in today’s World will be explained., Sevim, Cemalettin, Gönül, Elif (Anadolu Author), Hayatın her aşamasında insanla birlikte var olan seramik, insanların ihtiyaçlarını gidermek için ürettikleri en önemli buluşlardan biridir. İnsan hayatına, önce kap-kacak olarak girmiş sonra insan hayatını kolaylaştırmak için çeşitli yapılara bürünmüştür. Kap kacak üretiminin yanı sıra bazen kiremit bazen de uzay aracının bir parçası olmuştur. Bu denli insan hayatında olan seramik, keşfinden sonra kolay şekillendirilmesi, üretilmesi ve elde edilmesinden dolayı tarih içerisinde değişik aşamalardan geçerek çocuklar için oyuncak olarak da üretilmişlerdir. Antik Çağlardan günümüze kadar çocuklar için seramikten oyuncaklar yapılmıştır. Tarihsel süreç içerisinde örneklerine rastlanan seramik oyuncak arabalar, bebekler, yemek takımları bu tür oyuncaklara güzel örneklerdir. Günümüz teknolojisinin gelişmesi ile oyuncaklar plastik, dijital gibi farklı malzemelerden üretilmiş olup seramik oyuncakların yerini almıştır. Bu değişim çocukların dünyasına çok farklı oyun ve oyuncaklar kazandırsa da seramik oyun ve oyuncakların yok olma sürecine girmesine sebep olmuştur. Bu araştırmada oyuncak tarihi incelenecek, seramikten üretilen oyuncakların geçmişi ile günümüzdeki yeri anlatılacaktır.

Clay, along with humanity’s existence has been used as the most primitive material in making all kinds of goods to meet daily needs. One of these daily use objects is the toy that carries great importance as tool of entertainment, communications and development. The human instinct to explore and play has been shaped in various ways with the clay in different civilizations. Terracotta has become the basic material of the different toys as the main tool of act of playing. Ceramic whistles, widely seen from Prehistoric times to the present day from Europe to Asia, America, pre-Columbian cultures, also appeared in various civilizations as a type of whistling instrument as the ritual objects used in ceremonies. In this sense, ceramic whistles began to lose attention, especially in Turkey started to disappear with missing values due to diversity, changes and the development of toys within the industrial revolution. They are being produced as nostalgic toys, souvenir objects with limited edition. In this study, reference to the history of ceramic whistles, the arrival of the present day is being explained, as handicraft production, particularly by means of traditional aspect., Hakan Verdu Martinez, Ezgi (Anadolu Author), Pişmiş toprak, insanlığın var oluşuyla birlikte en ilkel malzeme olarak her türlü günlük ihtiyacı karşılayacak eşya yapımında kullanılmıştır. Bu eşyalardan biri de eğlence, iletişim ve gelişim aracı olan oyuncaklardır. İnsanın doğasında bulunan keşfetme ve oynama güdüsü farklı medeniyetlerde çeşitli şekiller almış, pişmiş toprak oynama eyleminin temel aracı olan farklı oyuncaklara dönüşmüştür. Tarih öncesi çağlardan günümüze kadar Avrupa’dan Asya’ya, Kolomb öncesi kültürler ve Amerika’ya kadar yaygın bir oyuncak türü olarak rastlanan pişmiş toprak düdükler, üflemeli aletler olarak çeşitli medeniyetlerde törenlerde kullanılan ritüel objeler olarak da karşımıza çıkmaktadır. Endüstri devrimiyle günümüzde oyuncak türlerinin çok çeşitlenerek gelişmesi ve değişmesi nedeniyle artık çocukların dikkatini çekmeyen pişmiş toprak düdükler özellikle ülkemizde kaybolan değerler arasında silinmeye yüz tutmuştur. Artık nostaljik birer oyuncak ve hatıra objesi olan bu düdükler, günümüzde sınırlı şekilde üretilmektedir. Bu araştırmada seramik düdüklerin tarihine değinilerek, günümüze gelişi ve türleri dünyadan örneklerle anlatılmış, günümüzde el sanatı olarak üretimleri özellikle geleneksel yönüyle irdelenmiştir.

URL: http://sefad.selcuk.edu.tr/sefad/article/view/417