Search

The paper focuses on prisoners' perception of the quality of treatment in Serbia. The study took place in all six prisons in the Vojvodina region of the Republic of Serbia, where surveying was conducted in 2020. The sample consists of 237 prisoners from open, semi-open, and closed prison regimes. The results of regression analyses showed that prisoners' perception of the quality of treatment in Serbian prisons is influenced by their satisfaction with prison workers, perception of fairness in life, and the environment in which they grew up. Perception of fairness in life was the strongest predictor of prisoners' perception of the quality of treatment, followed by satisfaction with prison workers. Overall findings suggest that prisoners' outlook on fairness in life and the quality of relations between them and prison workers are the essential components in the treatment process, which should be considered in studying resocialisation of prisoners. In conclusion, the significance of these findings for the treatment of prisoners is discussed.

Sveopšti naučno-tehnološki razvoj otvorio je, u savremeno doba, nove mogućnosti za napredak čovečanstva. Samim tim, javila su se brojna nova pitanja čije je rešavanje, radi efikasnosti i ekonomičnosti, zahtevalo određivanje prioriteta. Svakako neke od vodećih oblasti u tom smislu obuhvataju masovne medije i telekomunikacije. U tom smislu, iz današnje perspektive, nezamenljiva su elektronska sredstva i uređaji koji se upotrebljavaju u date svrhe do te mere da praktično predstavljaju vezivno tkivo globalnog poretka današnjice. Najsavremenija tehnološka sredstva, međutim, donose i neke negativne pojave usled njihove dostupnosti, te, samim tim, podložnosti kako upotrebi, tako i raznim zloupotrebama. Ono što najviše zabrinjava, u tom pogledu, jeste korišćenje najsavremenije tehnologije za posredna i neposredna teroristička dejstva, bilo u vidu propagande i informativnog ratovanja, bilo kao oruđa, pa i oružja namenjenog kibernetsko-terorističkim napadima kao krajnje društveno opasnom delovanju kojim se ozbiljno ugrožava život i zdravlje, odnosno imovina ljudi. Autor se, međutim, ne bavi samo analizom zloupotrebe masovnih medija i telekomunikacionih sredstava od strane terorirsta, već i mogućnošću njihovog stavljanja u službu opšte bezbednosti radi sprečavanja i suzbijanja terorističkog delovanja, te, stoga, krajnje pažljivo pristupa kako analizi određenih relevantnih pojava, tako i sintezi dobijenih rezultata u cilju izvođenja zaključka od suštinske važnosti, kako za teoriju, tako i za praksu.

The authors systematize the factors that affect the intelligence analysis process, starting from a taxonomy that classifies the factors into four groups: scope and quality of available intelligence data, individual reasoning (cognitive limitations of the human mind, limited rationality), inter-group dynamics and external factors (deception, denial, disinformation). In this paper, applying qualitative content analysis (of selected credible theoretical sources), the authors investigate inter-group dynamics and the phenomenon of group opinion as factors of influence on the process of intelligence analysis, especially considering the above-mentioned factors as limiting to the quality of intelligence products, and thus decision-making. The authors deal more closely with the time pressure and cognitive determinants of the intelligence analysis process. The article draws on security sciences, social psychology, cognitive psychology, and decision theory. The objective of the authors is to contribute to the development of intelligence analysis as a scientific discipline from a multidisciplinary perspective, more precisely, to conceptualize the segment which intelligence analysis must have in its research focus, to be operational in response to contemporary security challenges.

U članku je naznačen model za naučnu deskripciju stilova političkog liderstva u Srbiji u periodu od 1990. do danas, odnosno, ukazano na osnovne elemente koncepta koji je autor razvio u studiji 'Stil političkih lidera u Srbiji: U periodu 1990-2006. godine' (2010). Autor izlaže oceni analitički instrumentarij koji pomenuti koncept obuhvata, istovremeno ukazujući na korelativne teorijske pristupe koje u navedenoj studiji nije razmatrao, a mogu biti od značaja za istraživanje političkih elita u Srbiji. Doprinos u epistemološkom delu metoda registruje se u definisanju pojma stila političkog liderstva, kao i kategorijalnog aparata koji ga prati - pojmljenog sa aspekta političkog stila: stila građenja političke moći, stila političke komunikacije, stila građenja legitimiteta, stila ideologije, političkog jezika, političke simbolike i rituala, neverbalne komunikacije i stila iskazivanja patriotizma. Polazeći od stanovišta da politički stilovi odgovaraju karakteristikama političkih kultura i da je potrebno koncipirati idealno-tipske modele stilova fokusnih političkih subjekata, u članku se ocrtava tipologija stilova političkog liderstva primerena specifičnostima delanja političkih lidera u Srbiji: autoritarni, republikanski, realistički, populistički, konformistički, revolucionarni i stil političara buntovnika.

U članku je naznačen model za naučnu deskripciju stilova političkog liderstva u Srbiji u periodu od 1990. do danas, odnosno, ukazano na osnovne elemente koncepta koji je autor razvio u studiji 'Stil političkih lidera u Srbiji: U periodu 1990-2006. godine' (2010). Autor izlaže oceni analitički instrumentarij koji pomenuti koncept obuhvata, istovremeno ukazujući na korelativne teorijske pristupe koje u navedenoj studiji nije razmatrao, a mogu biti od značaja za istraživanje političkih elita u Srbiji. Doprinos u epistemološkom delu metoda registruje se u definisanju pojma stila političkog liderstva, kao i kategorijalnog aparata koji ga prati - pojmljenog sa aspekta političkog stila: stila građenja političke moći, stila političke komunikacije, stila građenja legitimiteta, stila ideologije, političkog jezika, političke simbolike i rituala, neverbalne komunikacije i stila iskazivanja patriotizma. Polazeći od stanovišta da politički stilovi odgovaraju karakteristikama političkih kultura i da je potrebno koncipirati idealno-tipske modele stilova fokusnih političkih subjekata, u članku se ocrtava tipologija stilova političkog liderstva primerena specifičnostima delanja političkih lidera u Srbiji: autoritarni, republikanski, realistički, populistički, konformistički, revolucionarni i stil političara buntovnika.