Search

Amaç: Yeni bir travmatik katarakt modeli oluşturmak ve nikotinamid adenin dinükleotid fosfat (indirgenmiş) oksidaz inhibitörü olan aposinin molekülünün travmatik katarakt üzerine olan etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışma için erişkin ve sağlıklı Yeni Zelanda cinsi tavşanlar kullanıldı. Yirmi bir tavşan eşit olarak üç gruba ayrıldı. 1. Grup: Kontrol grubu, 2. Grup: Santral 5 mm ön kapsülün künt spatül ile süpürülerek (polisaj) katarakt (perforasyonsuz) oluşturulup ilaçsız bırakılan grup, 3. Grup: Santral 5 mm ön kapsülün künt spatül ile polisaj yapılarak katarakt (perforasyonsuz) oluşturulup 21 gün boyunca intraperitoneal 20 mg/kg/gün aposinin verilen grup idi. Tavşanlara günlük olarak biyomikroskobik muayene yapıldı. Katarakt varlığı ve ilk oluşum zamanları kayıt edildi. Yirmi birinci gün kataraktlı bölge çapları ölçüldü. Ötanazi sonrası lens çıkarılarak kapsüler histopatolojik incelemeler yapıldı. Bulgular: Kontrol grubundaki hiçbir tavşanda katarakt oluşumu gözlenmez iken, 2 ve 3. Gruptaki bütün tav- şanlarda travmatik kataraktın 7. günde başladığı saptandı. Oluşan kataraktların 21. gündeki çapları 2. Grupta ortalama 7,60,5 mm, 3. Grupta ise ortalama 3,40,5 mm idi ve sonuç istatistiksel olarak anlamlıydı (p 0,0001). Sonuç: Günümüze kadar deneysel travmatik katarakt modelleri lens kapsülünün perfore edilmesi ile yapılıyordu. Bu çalışmada, ilk defa kapsül perforasyonu yapmadan travmatik katarakt modeli oluşturuldu. Kullanılan aposinin molekülünün katarakt gelişimini tam olarak engelleyemediği, ancak anlamlı şekilde katarakt progresyonunu azalttığı saptandı. Objective: To create a new traumatic cataract model and to evaluate the effect of Apocynin which is a reduced nicotinamide adenine dinucleotide phosphate oxidase intibitor on traumatic cataract formation. Material and Methods: Experiments were performed on healthy adult New Zealand rabbits. Twenty one animals were equally assigned to the following 3 Groups: Group 1: Control, Group 2: Central 5 mm anterior capsular area was polished to create cataract (nonperforated) by blunt spatula and monitored without apocynin. Group 3: Central 5 mm anterior capsular area was polished to create cataract (nonperforated) by blunt spatula and intraperitoneal 20 mg/kg/day apocynin was given for 21 days. The animals were examined daily. The presence of cataract and first appearance time of cataract was recorded. Cataract diameters were measured in 21. day. The animals were euthanized and lens was extracted for histopathological examinations. Results: There wasn’t any cataract formation in the control group. Cataract started in all animals in the Group 2 and Group 3 at 7. days. The mean diameters of cataract were 7.60.5 mm in the Group 2 and 3.40.5 mm in the Group 3 at 21. days. The difference was statistically significant (p 0.0001). Conclusion: Experimental models of traumatic cataract have been done by the lens capsule perforation until today. In our study, we created the model of traumatic cataract without capsule perforation for the first time. We found that apocynin couldn’t prevent cataract formation but provided a significant decrease in cataract progression.

SüleymanDemirel Üniversitesi TIP FAKÜLTESİ DERGİSİ: 2005 Aralık; 12(4) Myokardiyal iskemi reperfüzyon sonrası böbrek hasarında nitrik oksit'in rolü ve caffeic acid phenethyl ester (cape)'in etkisi Mehmet Kaya Özer, Ekrem Çiçek, Osman Gökalp, Ahmet Koyu, Hakan Parlakpınar, Ahmet Acet ÖzetMyokardiyal iskemi-reperfüzyon (MI/R) sırasında perifere giden kan akımında bir değişiklik olduğu bilinmektedir. Bu durum fazla kanlanan organlardan biri olan böbreklerde hasara neden olmakta ve oluşan bu hasar myokardiyal revaskülarizasyon ve benzeri kalp cerrahisinin yararlarını azaltmaktadır. Sözkonusu olan bu böbrek hasarın nedenleri çok çeşitli olmakla birlikte, revaskülarizasyon sırasında hipoperfüzyon, pulsatil perfüzyonun kaybolması, hemoliz ve sistemik inflamatuvar yanıt gibi faktörlerin etkili olduğu belirtilmiştir. Buna ek olarak, direkt yapılan böbrek iskemi reperfüzyonunda meydana gelen nitrik oksid (NO)'in süperoksit (O2-) radikali ile birleşerek meydana getirdiği peroksinitrit (ONOO-) bu hasarın meydana gelmesinde önemli bir role sahip olduğu bildirilmiştir. Bu çalışmada MI/R ile oluşan böbrek perfüzyon değişikliklerinde, hasarla ilişkili olduğu sanılan NO düzeyi üzerine antioksidan Caffeic acid phenethyl ester (CAPE)'in etkisi araştırıldı. Yirmi bir yetişkin erkek Wistar sıçan kullanıldı. Hayvanlar; kontrol, MI/R ve CAPE+MI/R olmak üzere üç gruba ayrıldı. MI/R ve CAPE+MI/R grubundaki sıçanların sol koroner arteri 30 dakika süreyle kapatıldı (iskemi) ve 120 dakika süreyle de tekrar açıldı (reperfüzyon). CAPE+MI/R grubunda bulunan sıçanlara iskemiden on dakika önce başlanılarak reperfüzyon başlangıcına kadar CAPE (50 ìmol kg-1), perfüzyon pompasıyla uygulandı. Reperfüzyon sonrası böbrekler alınarak NO düzeyleri ve histolojik değişiklikler araştırıldı. MI/R grubu sıçanların böbreklerinde kontrol grubuna göre NO düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı bir artış gözlendi (p

Bu çalışmada, koroner arter hastalarında greft olarak kullanılan radial arterde aterosklerozun tahmini ve etki eden risk faktörlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Radial arterde ateroskleroz saptanan 10 hastanın oluşturduğu grubun (Grup 1) verileri, radial arterde ateroskleroz saptanmayan 15 hastanın (Grup 2) verileriyle karşılaştırılmıştır. Hastaların yaş, cinsiyet, diabetes mellitus, hipertansiyon, sigara içme, obezite, aile öyküsü, kolesterol, trigliserit, yüksek dansiteli lipoprotein, düşük dansiteli lipoprotein, çok düşük dansiteli lipoprotein, apoprotein A, apoprotein B, lipoprotein A, C-reaktif protein, katalaz, glutat peroksidaz ve süperoksid dismutaz değişkenlerden oluşan on dokuz adet klinik parametre, Grup 1 ve 2’den elde edilmiştir. Risk faktörlerinin incelenmesinde gruplar istatistiksel olarak karşılaştırılmıştır. Ayrıca tek ve çok değişkenli lojistik regresyon analizi uygulanarak sonuçlar yorumlanmıştır. Sonuç olarak, geleneksel ve yeni risk faktörlerin ölçülebilen değer ve oranları, koroner arter hastalarına oranla radial arterde ateroskleroz saptanan koroner arter hastalarında daha yüksektir. Risk faktörlerinin incelenmesinde çok değişkenli istatistik yöntemlerinin daha büyük bir örnekte uygulanması daha yararlı olacaktır. In this study, the prediction of atherosclerosis in radial artery in patients with coronary artery disease and risk factors affecting atherosclerosis were studied. The data of the Group 1 which consist of ten patients for whom atherosclerosis was determined in radial artery were compared with the data of Group 2 which consist of fifteen patients for whom atherosclerosis does not exist. Nineteen clinical parameters containing age, gender, diabetes mellitus, hypertension, smoking, obesity, family history, collesterol, triglyceride, high density lipoprotein, low density lipoprotein, very low density lipoprotein, apoprotein A, apoprotein B, lipoprotein A, C-reactive protein, catalase, glutathione peroxidase and superoxide dismutase variables were obtained from the groups. The groups were compared statistically. Also, univariate and multivariate logistic regression analysis were applied and the results were evaluated. As a result, the measurable values and proportions of the traditional and new risk factors are higher for atherosclerosis in radial artery in patients with coronary artery disease compared with coronary artery patients. It would be more useful that multivariate statistical methods should be applied to greater sample in the study of risk factors.

Amaç: Miyokardiyal iskemi; ateroskleroz, tromboembolizm, perkutanöz transluminal koroner anjiyoplasti, koroner arter by-pass ve transplantasyon gibi patofizyolojik ve terapötik uygulamaların sonucunda ortaya çıkabilmektedir. Bu çalışma ile Mİ/R nekrozu oluşturulmuş ratlarda AT2 selektif reseptör agonisti Compound 21 (C21), MAS reseptör agonisti AVE 0991, AT1 selektif reseptör blokeri losartan ve anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörü kaptoprilin hemodinamik paremetrelere ve nekroz alanına etkilerini karşılaştırmayı amaçladık.Materyal ve Metot: Ratların kalbinde nekroz oluşturmak için sol ana koroner arterin inen dalına 30 dk iskeminin ardından 2 saat reperfüzyon uygulandı. C21 (0.03 mg/kg), AVE 0991 (576 μg/kg), losartan (2 mg/kg) ve kaptopril (3 mg/kg) iskemiden 10 dk önce ve iskemi boyunca i.v. infüzyon şeklinde uygulandı. Kalp kesitlerinden nekroz ve risk alanının boyutu hesaplandı. Bulgular: Grupların nekroz alanı/risk alanı oranları; Mİ/R: %48.9±8.8; C21+Mİ/R: %31.1±7.8; AVE 0991+Mİ/R: %29.9±4.8; C21+AVE 0991+Mİ/R: %28.2±3.3; Losartan+AVE 0991+Mİ/R: %30.8±5.8; Kaptopril+AVE 0991+Mİ/R: %31.7±7.7 olarak bulundu. İlaç uygulanan grupların nekroz alanı/risk alanı oranı, Mİ/R grubuna göre anlamlı ölçüde azaldı (p

AMAÇ: Miyokardiyal iskemi-reperfüzyon (MI-R); trombolizis, anjioplasti ve koroner bypass cerrahisi ile ilişkili klinik bir problemdir. Anjiotensin II (Ang II), iskemi-reperfüzyon (I/R) hasarını da içeren çeşitli fizyopatolojik etkilere aracılık eder. Kalbi korumaya yönelik stratejiler I/R?da Ang II üretimi ve reseptör uyarımlarını azaltmanın etkisini incelemeye yönelmiştir. Bu çalışmanın amacı; ADE inhibitörü kaptopril, AT1 reseptör blokörü losartan ve AT2 reseptör agonisti CGP42112A?nın in vivo sıçan modelinde I/R?ın tetiklediği miyokardiyal infarkt alanı üzerine etkilerini araştırmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: Nekroz oluşturmak için sol koroner arterin inen dalına 30 dk iskemi-iki saat reperfüzyon uygulandı. EKG değişikleri, kan basıncı ve kalp hızı deney boyunca kaydedildi. Kaptopril (3mg/kg), losartan (2mg/kg) ve CGP42112A (1mg/kg/dk) iskemiden 10 dk önce I.V. olarak başlanıp tüm iskemi boyunca devam edildi. Nekrotik doku, Trifenil Tetrazolyum Klorid (TTC) boyası ile tayin edildi. Nekroz ve risk sahasının hacmi İmage Tool 2.0 program aracılığı ile hesaplandı. BULGULAR: Nekroz/Risk alanını kontrole göre (%64±6) kaptopril (%46±4, p