Search

Οι προσδοκίες των ανθρώπων για την μελλοντική επιβίωση τους μεταβάλλονται κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Κάποιοι είναι σταθερά πιο αισιόδοξοι και πιστεύουν ότι οι πιθανότητες της μελλοντικής επιβίωσης τους είναι υψηλές. Η συστηματική διερεύνηση των χαρακτηριστικών τόσο των αισιόδοξων όσο και των απαισιόδοξων ανθρώπων μπορεί να αποκαλύψει τους λόγους διαφορών της αναμενόμενης Υποκειμενικής Επιβίωσης. Τα αποτελέσματα αυτής της διατριβής δείχνουν ότι υπάρχουν κοινοί παράγοντες που επηρεάζουν τις Υποκειμενικές Πιθανότητες Επιβίωσης. Αφενός, παράγοντες όπως ένας μεγάλος αριθμός παιδιών, υψηλότερη κοινωνικό-οικονομική κατάσταση, συχνή σωματική δραστηριότητα, συχνή κατανάλωση φρούτων ή λαχανικών και αυγών ή οσπρίων καθώς και καλύτερη ποιότητα ζωής σχετίζονται με υψηλότερες Υποκειμενικές Πιθανότητες Επιβίωσης, νεανική Βιολογική Ηλικία καθώς και μακροζωία. Από την άλλη πλευρά, παράγοντες όπως κακή υγείας, περισσότεροι περιορισμοί στις Δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, μεγαλύτερος αριθμός χρόνιων ασθενειών, κακή μνήμη, κακές δεξιότητες γραφής και κατάθλιψη σχετίζονται με χαμηλότερες Υποκειμενικές Πιθανότητες Επιβίωσης, εξελιγμένη Βιολογικής Ηλικίας και υψηλότερη θνησιμότητα. Ένας από τους ερευνητικούς στόχους της παρούσας διατριβής είναι η εξέλιξη μιας καινοτόμου μεθόδου για την εκτίμηση της «Υποκειμενική Ηλικία Επιβίωσης», με βάση τις Υποκειμενικές Πιθανότητες Επιβίωσης και τους πινάκες θνησιμότητας του γενικού πληθυσμού. Τα αποτελέσματα της διατριβής δείχνουν σαφώς ότι τόσο οι Υποκειμενικές Πιθανότητες Επιβίωσης όσο και η «Υποκειμενική Ηλικία Επιβίωσης» είναι ανεξάρτητοι παράγοντες που προβλέπουν θνησιμότητα. Αυτό συνεπάγεται ότι οι δύο ποσότητες αυτές περιλαμβάνουν «πληροφορίες επιβίωσης» σημαντικές για την πρόβλεψη της πραγματικής επιβίωσης και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εκτίμηση Δεικτών Γήρανσης του πληθυσμού. Τέλος, τα πρότυπα της «Υποκειμενικής Ηλικίας Επιβίωσης» είναι επίσης συγκρίσιμα με τα πρότυπα της Βιολογικής Ηλικίας και της Υποκειμενικής Ηλικίας. Η εισαγωγή της έννοιας «Υποκειμενική Ένταση Θνησιμότητας» επιτρέπει τον επαν-υπολογισμό των Υποκειμενικών Πιθανοτήτων Επιβίωσης για μικρότερο χρονικό ορίζοντα εκτίμησης. Για παράδειγμα οι συμμετέχοντες στο SHARE Wave 6 εκτιμούν την πιθανότητα επιβίωσης τους για τα επόμενα 14 έτη, κατά μέσο όρο. Ωστόσο, για την εκτίμηση της ακρίβειας των Υποκειμενικών Πιθανοτήτων Επιβίωσης μικρότεροι χρονικοί ορίζοντες εκτίμησης απατούνται (π.χ. 2 έτη μέχρι το επόμενο SHARE Wave). Οι Υποκειμενικές Πιθανότητες Επιβίωσης με μικρότερο χρονικό ορίζοντα εκτιμώνται με την χρήση της «Υποκειμενική Ένταση Θνησιμότητας». Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι αφενός οι Υποκειμενικές Πιθανότητες Επιβίωσης που αντιστοιχούν σε χρονικό ορίζονται 2 ετών (μέχρι το SHARE Wave 7) και αφετέρου η «Υποκειμενική Ηλικία Επιβίωσης», είναι ανεξάρτητοι παράγοντες που προβλέπουν θνησιμότητα και περιλαμβάνουν πληροφορίες σημαντικές για την πρόβλεψη της πραγματικής επιβίωσης., Individuals vary their perceptions towards own survival over their lifetime. Some are consistently more optimists, and they believe that the chances of own survival are high. The systematic investigation of the characteristics of both optimist and pessimist individuals will reveal the underlying reasons for differences in survival beliefs. The results of this Thesis show that there are common factors affecting self-reported subjective survival probabilities. On the one hand, factors such as a large number of children, higher socio-economic status, frequent physical activity, frequent consumption of fruits or vegetables and eggs or legumes as well as better quality of life are associated with higher subjective survival, younger biological age and longevity. On the other hand, factors such as poor self-rated health, more limitations in Activities of Daily Living, a larger number of chronic diseases, poor memory, poor writing skills and depression are associated with lower subjective survival, older biological age and higher mortality. One of the research objectives of this Thesis is the development of a method for the quantification of ‘Self-perceived age’. ‘Self-perceived age’ incorporates survival information from the general population life tables as well as the self-reported subjective survival probabilities. The results of the last part of this Thesis indicate clearly that Subjective Survival Probabilities and ‘Self-perceived age’ are both strong and independent predictors of mortality. This implies that both Subjective Survival Probabilities and ‘Self-perceived age’ include ‘survival information’ important for predicting actual survival. Finally, the patterns of ‘Self-perceived age’ are also comparable to the patterns of Biological Age and Subjective Age. The introduction of the new concept of ‘Force of subjective mortality’ allows the calculation of subjective survival probabilities which correspond to shorter time horizons. For instance, the average SHARE Wave 6 respondent reports a subjective survival probability which corresponds to the next 14 years. However, in order to assess the explanatory power of subjective survival probabilities on actual mortality, the subjective survival probabilities for the next SHARE Wave (i.e. 2 years) are required. These probabilities can be estimated using the ‘Force of subjective mortality’. The results indicate clearly that both Subjective Survival Probabilities which correspond to the next two years (i.e. SHARE Wave 7) and ‘Self-perceived age’ are both strong and independent predictors of mortality and include information important for predicting actual survival.